e. 13856
64"® /aargang.
Zaterdag .2 Maart 1912
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
Kennisgeving.
SCHIEDAM
Deze courant verschijnt d a g e 1 jj k b, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Frigs per kwartaal: Voor Schiedam eu Vlaardingon fl. 1.25 franco
pai post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam eu Vlaardingon 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
AdvertenÜSn voor hot eerstvolgend nummer moeten dos middags vóór ean
uur aan het Bureau bezorgd zgn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der 'Adveïtentlëni Van 16 regels fl.0.92; iedere regel moot
15 cents. Reclames 80 cent per regel. Groote letters naar do plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op, voordeelige voorwaarden Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te Bekomen,
In de nummers, die D.insdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde Meine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen,
Intercommunale Telefoon No. 103.
Belasting op het konden van bonden.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
brengen ter algorneeno kennis, dat inge
volge liet bepaalde in artikel 4 der veror
dening O]) de invordering der belasting op
do honden, gehouden in de gemeente Schie
dam (Gemeenteblad no. 12) de iste lijst
over het Jaar 1912, bevattende de namen
van houders van honden binnen deze ge
meente, op herten is gesteld in handen van
den Gemeente-Ontvanger ter invordering dor
belasting.
Wordende voorts de belastingschuldigen
er aan herinnerd, dat overeenkomstig art.
5 der Verordening de belasting moot zijn
voldaan veertien dagen na de dagtec-
koning van het aanslagbiljet; op straffe van
vervolging, volgens de wet.
S c h i e d a m, den 2 Maart 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
II. L. HONNEULAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Hot begon weer met de oude narigheid.
Dinsdag 1.1, moest de zitting weer tot
hnlftwee worden verdaagd, omdat de ver-
cischto 51 leden niet aanwezig waren. Er
werd tot 11.20 dat is 20 minuten later
dan het vergaderaar gewacht, maar het
hielp niet, ook toen hadden nog niet meer
dan 47 leden de presentielijst gel eek end.
en Minister Heemskerk, die ,de Armenwet
moest verdedigen, kon onverrichter zake
naar huis gaan, oin er over na te denken,
hoe zijn hooge positie biet geheel een roosje
zonder doornen is, nu zijn eigen coalitie
zoozeer de allereerste wetten der parlemen
taire welvoegelijkheid met voeten treedt
dat, ze nu ai voor de derde maal haar
minister-president, die zeker toch wel moei
woekeren met zijn tijd, voor niets naar de
Tweede Kamer liet komen. Want de Rech
terzijde draagt daarvan de schuld; in do
eerste plaats was zij percentsgewijze veel
slechter opgekomen dan de Linkerzijde;
niet minder dn 3.8 leden van de Regcc-
ringspartij waren overal elders dan i"
's lands vergaderzaal, (en in de tweede
plaats heeft ze het door haar gelai reeds
zelve in de hand alle vergaderingen mo
gelijk Ie maken. Uit een politiek oogpunt
is daarenboven haar houding onvergeeflijk
duidelijker kan liet van dch coaliliekant
toch niet uitgesproken worden, dat het Mi
nisterie-Heemskerk bij haar niet de minste
geestdrift wekt, en men kan dit begrijpen.
Uit ministerie, beschikkende over zoo groote
meerderheid in do beide .takken van de
Staten-Gencraal zou, als de werkwijze dor
Regeering niet alles en ,nog wat te wen-
schen overliet, thans in de Kamer bezig
moeten zijn met, het verdedigen van de
een of andere groote sociale wet, maarniet
niet een Armenwet.
Niet, dat wjj het nut van deze wet zou
den (willen miskennen, het tegendeel is
waar. Whav onze burgerlijke en kerkelijke
armenzorg vroeger maar al te weinig voe
ling mei elkaar hadden, en dikwjjls steun
verleenden zonder Van eikaars gesties iets
af te weten, zal er nu samenwerking zijn
tusschcn etc 'verschillende instellingen van
weldadigheid, van 'welke, deze wet vier cate
gorieën kent: 'to. Staats-, provinciale- of ge
meente-instellingen, Hoor 'de burgerlijke
overheid geregeld of van harentwege be
stuurd; 2o, 'instellingen een or kerkelijke ge
meente en Vanwege die. kercklijke gemeente
geregeld en 'bestuurd; 3o. instellingen dour
bijzondere personen óf bijzondere, niet ker
kelijke. vcveenigingen geregeld en be
stuurd'; -to. instellingen van gemengde»
aard, in welker regeling óf bestaan door do
burgerlijke overheid en vanwege een kerke
lijke gemeente of door bijzondere personen
of bijzondere, niet kerkelijke, vereenigingen
gezamenlijk wordt voorzien.
Men za.l moeilijk kunnen ontkennen, dat
ouder deze vier rubrieken aile instellin
gen vallen, die zich met armenzorg bezig
houden. En nu kan op verzoek van deze
instellingen voor een gemeente of voor een
complex van gemeenten een aimenraad
worden ingesteld. Deze armenraad zal be
staan uit vertegenwoordigers van de liefda
dige instellingen uil de gemeente of ge
meenten, waarvoor bij dient, mits de in
stelling voorkomt op de lijst, die in iedere
gemeente door Burgemeester en Wethou
ders van de instellingen van weldadigheid
opgemaakt. Dit natuurlijk om te voorkomen
dat andere instellingen van liefdadigheid
zich als zoodanig aanmelden. Tegen moge
lijke willekeur in deze van Burgemeester
en Wethouders is eindelijk gewaakt, door
dat van lum beslissing in deze in hooger
berodp zal kunnen worden gegaan bij Ge
deputeerde Staten. De Voorzitter van den
Armenraad wordt door de Kroon benoemd
uit. een voordracht van drie leden van den
Raad, door dat college in te dienen.
Die Armenraad zal ons nu geven de ge-
wenschtc samenwerking op het gebied van
armenzorg. Want de besturen van de, bij
zondere, gemengde en burgerlijke instel
lingen, die binnen hef ambtsgebied van den
armenraad werkzaam zijn, doen aan den
raad met betrekking tot door of namens
tien ondersteunde personen en de leden
van liet gezin van deze mededeeling van
naam, woonplaats, datum van geboorte,
kerkelijke gezindte en beroep. Met betrek
king lot personen, aan wie door of namens
die besturen ondersteuning is geweigerd,
doen zij mededeeling van woonplaats, naam
en leeftijd En de besturen van de kerkelijke
instellingen worden wel niet tol even vol
ledige inlichting verplicht; zij behoeven
toch at kunnen zij natuurlijk meer doen
alleen inlichtingen te geven met betrek
king tot armen, die behalve van haar zei
ven, nog van een andere instelling hebben
getrokken, maar hier zal zich toch in die
armenraden het dossier vormen, dal die
kennis verschaft omtrent heil, die de wel
dadigheid inroepen, die voor dc goede ar
menverzorger eersie vercischte mag ge
noemd worden.
Men zal vragen, waarom "bier aan de
kerkelijke instellingen niet dezelfde ver
plichting wordt opgelegd als aan de andere,
liet antwoord kan slechts zijn. dal zit hem
met de politiek in verhand. Toen toch de
heer Goeman Borgesius als minister in zijn
Armenwet de kerkelijke instellingen heeft
willen verplichten, inzage te geven van
haar dossiers laan den Armenraad, heeft
Dr. Kuypet' daarover dat misbaar gemaakt,
dat. hij altijd pleegt aan te heffen, als er
polilick voordeel 1e behalen is. De diaco
nieën zouden verplicht worden mede te
deelen, wat ze aan ondersteuning gaven
en aan wie! Welk een schandaall Die gave
van de diaconie was de broederlijke lnilpo,
die de eene Christen aan den anderen. Gods
wetten nakomende, reikte. En dat zou in
de. openbaarheid komen? Verklaaid werd
door den van God gegeven Leider, dat Goe
man Borgesius met zijn verplichting voor
do kerkelijke instellingen het Christelijk be
ginsel oen slag in het aangezicht had gege
ven. En deze litanie, door l)r. Kuvper mei
forschen aanslag ingezet op hel klavier der
volksconsiënlie, heeft zeker ook het hare
bijgedragen om in 1901 de Kamer om Ie
doen gaan. Heemskerk kan er dus niet aan
denken, een verplichting op tc leggen, die
in Goeman Borgesius zoo gewraakt was, en
stelde zich tevreden met de zaak faculta
tief te laten. Men,begrijpt, (lat de zaak in
de practijk op het: elfde neerkomt. Men be
grijpt, dat vertegenwoordigers van kerke
lijke instellingen in den Aimenraad zeiven
wel zullen loeven, van hoe onschatbare
waarde algeheeie kennis omtrent de vra
gen van hulp voor den armenverzorger is;
dat zij op (km duur lum medewerking in
deze kunnen noch zullen weigeren. Trou
wens, zij doen dat reeds op sommige .plaat
sen, zooals in Den Haag; dit mochten wij
uit den mond van een kerkeljjkcn armen
verzorger zeiven eens vernemen.
Maar niet alleen de samenwerking tus
schcn verschillende instellingen van üeda-
dadigheid is 'n groot voordeel van deze wel,
yog grooter verbetering geeft ze hierin, dat
nu eindelek gebreken wordt met h-d vaak
uitgekreten, maar zich toch zoolang ge
handhaafd hebbende harleloozcstelsel van
de wet van 1851, dat de Slaat de onder
steuning der armen aan de kerkelijke en
bijzondere instellingen van weldadigheid
overliet; dat die alleen dan aan het Bur
gerlijk Armbestuur toestond onderstand lo
verleunen, wanneer hij dit niet van kerke
lijke of bijzondere instellingen van welda
digheid kon verkrijgen, en dan nog alleen,
wanneer er volstrekte onvermijdelijkheid
was, dat wil zeggen niet uit hel oogpunt
van dengenen die om hulp vroeg, maar
van den Staal, die niet gaarne wilde dat
'er uil honger misdaden werden Indre
ven, en die evenmin op het schouwspel
wilden worden onthaald, dat iemand op
straat van gebrek omkwam. De wet van
1854 eischic de hu« die de armbesturen
aan do hulpbehoevenden zouden verleeneu
dus enkel als politiemaatregel. Thans ze-
gevierd meer humaan inzicht. Of deze.
venniklering van denkbeelden nu op ie-
kpning va.n het Christelijk beginsel moet
worden gesteld, zooals Dr. Kuypet' in een
breed opgezet betoog trachtte te bewijzen,
of dat de heer T'ydemart gelijk had. toon
hij beweerde, dat trots alle hardheid
der wet, de overheidsarmen nooit etisch
lager gestaan - heeft laat ons koud. Daar
over mag iedereen naar hartelust debat-
toe ren, hoofdzaak voor ons is thans, dat
het van alle humaniteit gespeende begin
sel van de wet van 1851 is losgelaten.
De behandeling .van het wetsontwerp
was in ongeveer 48 uur algeloope». Dit
was 'n niet geringe triomf voor de Commis
sie v. Voorbereiding, die daardoor liet nieu
we instutuut in erediel heeft gebrald, en
de rapporteur uit die Commksie.de heer
Snouck Henkemans. die het voortoopig
verslag op even bondige als overzichte
lijke wijze had geredigeerd, oogstte daar
voor den zeer gerechten lof van den heer
Tydcman, uit wiens mond hij dezen zeker
op beogen prijs zal gesteld hebben, naar-
demaal de afgevaardigde voor Tic! daar
mede nu juist niet kwistig pleegt te zijn.
Over de ingediende amendementen kun
nen wij kort zijn, vele daaivan bewogen
zich in zuiver juridische of administratieve
sfeer, en werden óf met behulp van de
Commissie van Voorbereiding zóó ontvan
gen, jjat de voorsteller begreep, dat hij
het best deed, het weer in te trekken, óf
overgenomen. De sociaal-democraten, die
de Kamer bij amendement wilden doen
uitspreken, dal iedere hulpbehoevende
recht op onderstand had, kregen voor
die uitspraak slechts de eigen stemmen.
Zulks zou ook trouwens geheet in strijd
zijn met deze wet, die het subsidiair ka
rakter van den Staatsarmenzorg in dien
zin heeft behouden, dat de wetgever van
het standpunt blijft uilgaan. dat het hel
meest wen.sehelijke zou zijn als het parti
culier initiatief geheel in den armenzorg
voorzien kon. Eindelijk moeien wij met,
een enkel woord gewag maken van hot
amemlement-lJe Kante r. dat ten doel had
tie verpleging van behoeftige krankzinnigen
wat' de. kosten betrett, voor -a voor re
kening van het Rijk te brengen, en voor
1/8 van de gemeenten. Keu amendement,
dat, om zijn inhoud alleszins aanbevelens
waardig was. Wie toch kennis nam van
hel treurige gesol met deze om>elukkigen,
waar élke gemeente, als ze er maar even
kans toeziet, de kosten van verpleging ten
laste van een andeie gemeente wil laten
komen; wie toch weet hoe of deze schijn
bare hardheid vaak voorkomt mot het feit,
dat één of twee behoeftige kiankzimr'gen
voor oen kleine gemeente zoo zware last
zijn, dat daarvoor vaak de belasting moe!
worden verhoogd, zal begrijpen, dat de
afgevaardigde voor Dordrecht met zijn
amendement in dc Kamer algemeen sym
pathie wekte. En de heer Hemuskeik stond
tegenover dit amendement schier weerloos,
daar hij zelf indertijd als lid van de Staats
commissie voor de Gemeentcfimmciën een
aparte nota met zijn partijgenoot Pulleina
heeft ingediend, waarin hij met kracht aan
drong op precies hetzelfde als de lieer
De Kantel' thans voorstelde. Waarlijk, de
vader van den premier, Mt. Heemskerk Azn.
had wel gelijk, toen hij eens in de Kamer
zeide, dat con. arnstaaud minister nooit wat
moest schrijven, want daar had hij later
maar last aan.
Toen nu do heer de Geer in een geest
driftige rede wij zagen hem nooit zoo
op dreef, el «den het steeds jammer, dat
deze kil ml afgevaardigde niet meer dc
gave van hel woord heeft den heer Dc
Kanier kwant steunen, en in zijn peroratie
verklaarde, dat de Minister dit amende
ment moest aanvaarden, omdat hij dan.
wanneer hij do herziening van de Ge
meentewet niet meer tot stand zal kun
nen brengen -- de. afgevaardigde voor
Schiedam houdt 'dit dus voor onmogelijk
toch dc voldoening zou hebben dit onder
deel van zijn belangwekkend rapport onder
zijn bewind fe hebben tot stand gebracht,
scheen het Voorstal-de Kantor goede kans
Ie hebben. 'Maar de .Minister moest
er niets van hebben. Aanneming zou mil-
lioeuen kosten; het Kamerlid Heemskerk
stond natuurlijk anders voor de zaak dan
de Minister Heemskeik; het ging niet aan
hij deze wel reeds een ingrijpende wijziging
te maken in de verplichtingen der gemeen
ten. dat hoorde bij de wijziging der Ge
meentewet thuis en in deze opmerking
schooi zeker iets waars en toen kwam
liet krachtargumentals de Kamer dit
amendement aannam, "zou ze daarmee ver
klaren de wet niet te willen, en toen ging
natuurlijk iedereen op de vlucht. De wet gaf
te veel goeds om ze niet te aanvaarden,
en de heer de Kantcr trok zijn amende
ment in.
De eindstemming over de wet heeft nog
niet plaats kunnen hebben, omdat gedu
rende de behandeling daarin wijzigingen
zijn aangebracht, maar wij zouden ons al
zeer moeten vergissen, als zo niet zonder
hoofdelijke stemming werd aangenomen.
Had dc behandeling van de Armenwet
plaats in een droevig leege Kamer, en
onder weinig 'belangstelling, aitdeis werd
hel. toen het subsidie-wetje -- wetteke
went het 'door de huili-ievohitionairen ge
dooid. om toch maar -goed te doen uitko
men, dat het hun 'wenschen allerminst be
vredigde voor dc 'scholenbouw hij hel
bijzonder onderwijs in hehandeliim kwam.
Toen bleek het. dat de eleetricitoit, die zoo
lang als 'de .schoolstrijd duurt, ziel) in hel
politieke zwerk heeft geaccumuleerd, nog
lang niet geheel ontladen is.
Laten wij 'Minister Heemskeik de oero
geven, die hem toekomt. Had het van hem
afgehangen, wij 'voor ons zijn er overtuigd
van, dat hij het status quo door dc aan
neming van 'de wel-Kuyper in 1905 in
getreden. niet zon hebben verstoord. Maar
do drijvers in de anti-revolutionaire p,ntij,
gesteund door'den koning van alle subsidie
jagers, Baron van Wijnbergen, laten hem
niet met rust, en de eersten maakten zulke
onaangename .yergelijkipgen ten dezen op
zichte tussehen den Premier en den van
God gegeven leider, dat de heer Heems
kerk begreep, dal er iets gmlaan moest
worden, en zoo kwam deze wet in behande
ling, Dat het niet van harte gaat, bewees
reeds ,de geruime tijd, die er verliep, vóór
dit geschiedde; 21 Juni 1911 is over dit
ontwierp reeds een verslag uitgebracht. Hel
wil ons dan ook voorkomen, dal aan de be
handeling met ito vreemd is de positie
door l)i. Kuvper bij de laatste besjioo-
lingsilehatten hernomen. De hem Heems
kerk is vooï diens machtigen imlocd be
zweken. evenals de christelijk- brelni isclien.
van wie het bekend was. dat /.ij oorspron
kelijk tegen dit wcisonlvvip gekuui waren,
omdat zij hef ontwerp-Kuvper zeei vol
doende vonden om in de Indmeflnn van
het bijzonder ondeiwijs Ie voorzien, en
ook geen heil zagen in het heiopenen van
den schoolstrijd. Eij zijn echter zoo treu
rig omgevallen ter wille \,m het coalitie
belang, dal thans één van hen, de heer
Snoeck Henkemans. zelfs een amendement
met d.e boeren van Wijnbergen en van
d,er .Moten heeft oiuterteckend. om toch
nog meer subsidie te verkrijgen dan de mi
nister in het wetsontwerp voorstelt. Een
amendement, dat zeker zal aangenomen
worden, nu de „Standwild" „verneemt",
dat het goede kans heelt. Dit wil toch voor
wie d.eti tegenwoordige!) pohtieken toestand
goed doorziet, niet anders zeggen dan; Ik.
Dr. Kuvper, beveel de Regeering (laaimede
mee te gaan. Sic volo, sic jubeo.
Dit alles werd van Links m verschii
lenden toon uit een gezel. De 11.11. Bus
en Roodhuvzen, de zoogenaamde naeiti
eisten op onderwijs gebied aan dc Link.»
zijde, zoo genoemd omdat zij het subsidie
stelsel uit een oogpunt van billijkheid te
genover de Rechteizijde en m het belang
van hot Onderwijs neopteeivn. v.-rktaaid.m
met dit ontwerp niet Ie kunnen meegaan.
En (lat niet om de 2 ton. die het
kosten, die echter volgens den afgewon*
digdc voor llrielle wel een hall' nrilliuetj
zouden worden, maar omdat liet niet goed
was thans ten gevalle van de drijvers
aan de Rechterzijde hef status quo Ie
verbl ekende wel-Kuyper moest zich nu
uitleven, en men moest niet incidenteel
aan het stelsel veranderen, waardoor tel
kens de schoolstrijd opnieuw ontbrandt.
en oimi-t ontstaat op een gebied waar te
meer rust dringend noodig i-, reu wij ten
gevolg van rleu dertigjarige» omleg om
de school in oir-, onderwijs in eiken tak
zoo droevig ten achter zijn. Hier weid.
zoo zeide dc lieer Roodhuyzen terecht,
een precedent gesteld, (lat de Linkerzijde,
als ze weer meerderheid wordt, wei ver
leiden moet tot represaillemaatregelen ten
behoeve van de openbare school, dat te
hatelijker wordt, waar .subsidiejagers als
de H.H. van der Molen en van Wijnber
gen de Regeering weer verder zullen op-
schuwen dan ze zelve oorspronkelijk wilde
wezen. Maar, zei Bridie's afgevaardigde
aan liet slot van zijn rede. dit alles is
volkomen in overeenstemming met den poli-
tieken toestand, dien wij beleven; Mijn-
h e e r m ent weer zei f. Voor wie deze
toespeling niet mocht hegrijpen diene tot,
naricht, dat de „Wereld", het orgaan der
Vrijzinnig-democraten. Dr, Kuyper's her
kregen invloed in Decembei 1.1. aldus in
beeld brachtDr. Kuvper in een dog-cart
gezeten, zet! liet paard besturende niet Mi
nister Heemskerk als palfrenier op het
ach ie i bankje met het onderschrift: Mijn
heer inent weer zelf. Deze plaat
re een tegenhanger van een andere bekende
plaat ml dc „Noteukiakci" van 1998. waar
op de heer Hueiirékerk afgebeeld wordt zit
tende in het galarijtuig in het Ministeig-
gewaad, zich zalven afvragen?Ik, WW
blaast daar toch in mijn nek? De dekijker
van de phial hoeft naar de oor/aak daai
van niet lang te zoeken, want dat is Dr.
Kuvper. die als palfrenier op het achter
bankje geziten, den premier uit bolle wan
gen in den nek bewerkt.
J)it slot van dc rede van den lieer
Roudluiy/eu vei wekte veel gelach, en tref
den premier blijkbaar zeer, want deze
verklnauie. toen hij aan het wooid kwam,
dat hij Bridle's afgevaardigde sterk ver
dacht zije, geheele redevoering enkel duat-
oTii gehouden te hebben om tot dit ge-
wtnischte slot te komen.
Hadden zoowel de hcci Roudluiijze
de heer Ros doen uitkomen, dat de pre,...._r
op onderwijsgebied nog niets tot stand
had gebracht dan subsidicwetjes, die on
rust gaven, ook de hoeren Ter Laan en
Ketelaar lieten zich niet onbetuigd. Uit-
yoorig toonde de eerste aan, hoe door
wette» ah de ondeihavigo de openbare
school wordt benadeeld, omdat, iioe ge
makkelijker de oprichting der hijznndoto
seinden uoult, hoe huiveriger vete ge
meenten zullen worden, al bestaat de be
boete' ook, een openbare schooi op te
richten, ol een bestaande Ie verbeteren,
en dat van algeheeie gelijkstelling van
heide takken van umlei wijs nimmer sprake
kan zijn, naai liet openhaal onderwijs een
gSniwettigc laak heelt te vei vullen, en
hel bijzondere met. En de heer Ketelaar,
hen ces. hoe ol nat dit wetsontwerp een
wilde greep in de schatkist werd gedaan,
zumlei dat de kerkdijken ook maar eenigen
waai borg hadden, dat ze voldoende perso
neel bobben om de nieuwe onderwijzers
plaatsen Ie bezetten, en hij kon hier dc
waaischuwende slem ei loeren van een
hoofd van een Christelijke school, den heer
I. Kuiper, te Leeuwarden. En do lieer Ty
dcman gaf als zijn opinie te kennen, dat
waar liet bijzonder onderwijs zeer royaal
door de wet-Kuyper wordt behandeld, allo
siihsidieveimeerdering omioodig is, maar
dat hef niet hielp, er over te praten, om
dat de schoolstrijd een politieke strijd is
en la» subsidiestelsel een kwestie van
macht, zoodal de heeren van Rechts maar
zeggen ploerten wat het kosten moest.
Maar de heeren van Wijn bergen,' van der
Molen en Oosle.rbaan zongen een heel ander
lied. waarvan 'de grondtoon was: Zoolang
niet youi ue bijzondere school evenveel
ui! de Overheidskas woidt gestort als voor
de openbare, Sullen wij niet stilzwijgen^.
De heer van Wijnbergen zocht zijn kracht
in het weerleggen van uit haar verband
gerukte of onjuist weergegeven passages
uit de redevoeringen van .zijn tegenstan
ders. een kunst, waarin deze veelbelovendo
leerling van Loyola liet jot een bijzondere
hoogte heeft gebracht. De 'Kamer werd daar
door echter zeer rumoerig, en de spreker
soms dom drie of Vier leden tegelijk in de
le.le gevallen. De heer Van der Molen
zocht het in het pathetische, en verktaaide
cere lo stellen in 'den naam van subsidie
jager. ,.wnt het is hem een oero om in
de Kamer to mogen wezen een mond voor
den stomme, 'die geen recht kan vragen".
Hier zij ons de opmerking veroorloofd, dat
