64"** Jaargang.
Zaterdag 23 Maart 1912
No. 13874
Tweede Blad.
Uit de Tweede Kamer.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, n et uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V 1 a a r d i n g e n fl, 1.25, franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Adverlentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. MI (hoek Korte Haven).
Prijs der Adverlentiiïn: Van 1
*15 cents. Reclames 30 cent per regel,
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige
hiervan zijn gratis aan liet Bureau te bekomen.
G regels fl. 0.92iedere regel meer
Clroole letters naar de plaats cite zij
voorwaarden. Tarieven
Jn de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiön opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
De goede voorzitter werd langzamerhand
wanhopig, en wij konden ons dat begrij
pen. Welke aanmerkingen men zich toch
op het. presidium van den zoo algemeen
in de Kamer beminden Graaf van By-
landt zou kunnen veroorloven, deze lof
moet hem zeker gegeven wemten, dat hij
houdt van afmaken. En hij had zoo gaarne
gezien, dat, nog vóór het Paaschrccès de
Vogel wet, de mot.iën Arts—Tor Laan en
de. Bakkerswet, werden afgedaan, en er is
geen gooien met de muts meer naar. Ook
de Bakkerswet.? .la, ook de Bakkerswet.
.Men is blijkbaar aan de Itechferzijde tot
liet inzicht gekomen, dat liet figuur der
Regeeringsparfij al te treurig zou zijn, als
men deze wet nu weer liet liggen, en dan
men schijnt liet aandien kanter te eer
der op te kunnen wagen, deze feitelijk door
geen 10 Kamerleden gewilde wet aan te
nemen, waar mag- men de geruchten
gelooven - het vrijwel vast schijnt te
staan, 'dat de Eerste Kamer de wet, al neemt
de Tweede Kamer haar aan, toch zal ver
werpen, Wij voor ons wagen ons liever
niet aan voorspellingen wat onze achtbare
Senaat in deze zal doen; onpeilbaarder
politiek college dan de Eerste Kamer is
er torh niet; wie had ooit gedacht bijv.,
dat zij don dunrtetoeslag zou verwerpen;
dat zoo gioot. deel van de coalitie in deze
ve'igaürring er toe zou medewerken haar
eigen minister Heemskerk zoogroojeneder
laag toe te brengen Ongeacht, dat dit
college met zoovele hoogstaangeslagenen in
zijn midden nu juist niid in de 'eerste
plaats geroepen was, om in deze dure tij
den menschel), die niet rond kunnen komen,
T 20 te. misgunnen.
Van hel pantserschip wordt opdiloogen-
blik weinig of niets vernomen. Het Yoor-
loopig Verslag is er, maar er is geen Me
morie van Antwoord; dus, al wikte men,
men zou de zaak thans niet kunnen af
handelen. Aan de voorwaarde, waarop Mi
nister Went holt op 21 Dcc. 1.1. in uitstel
heeft bewilligd, is dus niet voldaan. Dio
was torh, dat de zaak van het pantser-
schip zoo spoedig mogelijk na, het Kerst-
recós in behandeling zou genomen wor
den. In 'hoeverre de Minister hier zelf
schuld heeft, is voor ons zeer moeilijk te
beooideelondal, is zeker, dat hij met zijn
Memorie van Antwoord lang niet zoo hard
voortgemaakt heeft als Minister Colijn in
den tijd 'deed hij de Militiewet. De geruch
ten. dat hij heen zal gaan, zijn dan ook
niet van do lucht. Mensehen, die hel weten
kunnen, beweren, dat de .Minister gaarne
wil heengaan, en in dat» geval is er na-
tmi r lijk geen aanleiding voor hein om zich
voor eenig bemiddelingsvoorstel 1e laten
vinden! Dan kan hij mei core sneven, wa.
voor hein te. meer van waaide mag ge-
neomd wmden, waar zijn ministerieel leven
hem zoo weinig oere heeft geschonken. Men
'fluisleit daartegenover, dat minister Heems
kerk alles dool wat hij kan. om den heer
Wenlholl te. behouden. Wal van dezen
staatsman begrijpelijk is; verwisseling van
Ministerie van .Marine zou zeker niet ri'um
stig zijn voor de afwikkeling van zaken,
én de Hogocring is met alles reeds zoo
droevig veel te laat. In dat geval zouden
dus ook weer in rteze zaak de I a n d s
belangen aan de e o a i I i ebelaugen wor
den opgeofferd. Aan den anderen kant .ver
nemen wij. dal de heer Weltholt coult
quo route weg wil, en als hel maar half
waar'is, wat verteld wordt van de opinie
die men hij de .Marine in hei, algemeen
en aan hel. Departement in liet bijzon.Ivj
over dien bewindsman heeft, dan zal dat
niemand verwonderen. Enfin, du uitkom-
zal hel loeren.
■Maar wij zouden over de Vogel wel spre
ken. En zon beginnen wij met do poging
vuil den heer Tvdeman, om langs den
weg van amendement de oorspronkelijke
redactie van het wetsontwerp in artikel l
te herstellen en zoodoende de opneming
in de wet van een categorie vtui vogels,
die als „schadelijk voor den land-,- tuin
of bosohbmnv of voor de visscherij" bui
ten ie. algemeene bescherming zuilen ge
houden worden. t.e doen vervallen.
Hel oorspronkelijke artikel 1 luidde toch
„Door vogels wordt verstaan, die, welke
behooren' tpt oen dor in Europa, in het
wild levende soorten, met uitzondering van
pluimvee en van de vogels, welke volgens"
de Jachtwet als wild worden beschouwd".
Tegen deze zoo algemeene vogelbescher
ming is uit land- en luinbouwoogpnnt begrij
pelijke oppositie gekomen, en zoo is hel'
geschied, dat aan artikel 1 een nieuwe
alinea e. is toegevoegd, waardoor ook bui
ten de bescherming vallen: de bij atge-
meenen maatiegel van bestuur als schade
lijk voor den land-, tuin of bosehhouw of
voor de visscherij aangewezen vogels. Maar
welke vogels dit zijn, is een diep geheim,
al was de heer Duymaer van Twist tot
groeten schrik van den Minister in deze
het enfant terrible, door te laten merken,
dat. hij als particulier vriend van Zijne
Excellentie reeds een kijkje in de lijst had
gehad, den heer TaJina gelegenheid geven
de, om de waarheid te overdenken van
het gezegde, dal de verhitterdste vijand
nog niet zoo erg is als een onhandig vriend.
De hoer Tvdeman, oude politieke rot
als tiij is, las tot ondersteuning van zijn
uimedement eerst voor wat de .Minister in
zijn Memorie van Toelichting ter verde
diging van de oorspronkelijke redactie had
neergeschreven. Wat natuurlijk prachtig
kiopte, waar het amendement niet anders
wilde dan diezelfde redactie te herstellen.
Tot eigen venlediging overgaande, wees
Tiel's afgovaaitligde op de onhoudbaarheid
vim de ouderscheiding t.usschen nuttige en
schadelijke vogels, zoowel practisch als
wetenschappelijk. Practisch niet, omdat men
daarbij uitgaat van de onderstelling, dat
de verbulmc-erende ambtenaren genoeg vo
gei kennis zouden bezitten, om de verschil
lende vogelsoorten te herkennen. Weten
schappelijk niet, omdat zelfs de geleerden
het er niet altijd over eens zijn wat scha
delijk moet genoemd worden en wat niet.
Juist daarom "had men met de wet van
1830 zoo weinig succes gehad, omdat die
een lijst gaf van schadelijke vogels; en
nu was het nog iets, zoo zeide de heer
Tydeman, indien men thans 's Ministers
lijst vóór zich had, maar deze bewinds
man deed der Kamer de nog nooit voor
gekomen Tantalus-kwelling aan, om te zeg
gen: „De lijst ligt vóór mij, maar ge krijgt
ze niet te zien."
De Minister hield echter vast, en het
\vil ons voorkomen, dat hij gelijk had. Als
ik geen lijst maak van bepaald schadelijke
vogels, zoo was zijn betoog, zal men zeei
spoedig, nadat de wel in werking getreden
zal zijn, genoodzaakt worden den eenen
of anderen vogel onder te brengen in de
Jachtwet ais vogel, waarop vrij geschoten
mag worden, en daar is de Jachtwet niet
voor. De Kamer heeft zich ten slotte met
groote meerderheid met het systeem van
den Minister vereenigd, en het amendement
van den heer Tydeman haalde slechts 8
stemmen. Met de aanneming van dit amen
dement zou trouwens eigenlijk door do
Kamer beslist zjjn, dat ze nieuwe rege
ling van deze materie eigenlijk nietwenscht.
39 leden waren "bij deze Stemming afwe
zig, waaronder niet 'minder dan 24 van
de Itechterzjjde. 'Maar ,het wordt ver
velend, over hetvoortdurend absenteïsme
der Rechterzijde te klagen.
De lieer Hink vontl hot niet streng ge
noeg. dat de wet verbiedt beschermde vo
gels te doixlen, ten verkoop voorhanden te
hebben, te koop aan te bieden, tic Verkoo-
peu, al' te leveren ofte vervoeren. Dat
„ten verkoop voorhanden hebben" moest
enkel zijn..voorhanden hebben", want an-
deis Sag op het openbaar ministerie de
last om te bewijzen, dat, wat voorhanden
was, ook juist ten verkoop voorhanden
was, en dat was dikwijls uiterst moeilijk
Ie bewijzen. Nu. daar is wat voor te zeg
gen; ook bij de Diankwet is er reeds delict
ais er nlerke dronk aanwezig is in een
lokaal, waar geen vergunning is. Maar daar
mee was de afgevaardigde voor Hooge-
zand nog niet tevreden: hij wilde heiver-
bc-1 nok uitgestrekt zien tot huiden en
vleugcis van vogels, omdat dit anders niet
slnibaar zou we/vu, terwijl, om deze te
verknopen, «je vogel torh eerst gedood
moet zijn.
liet anmii'-lemeiil-Riiik werd van vele kan
te;» bestreden. De, heer Kooien beweerde,
dal bij aanneming daarvan geen enkel bur
ger, 'die eens een leven,Urn beschermden
vogel present had gekivgmi. zijn leven nog
zeker was. Dit, wat bot „voorbanden zijn'
betreft. En wat dio huiden en vleugels aan
gaat, de hoerHugenholtz beweerde, dat daar
door musea strafbaar zouden worden; do
heer Teenstra meende, dat de handel daar
door zou worden bemoeilijkt; de heer
Lioftinrk nam het op voor de dameshoe
den, wier tooi dikwijls een vleugel of
vogel lijken, maar vaak niets anders is
lan een kunstig in elkaar gezet samen
raapsel van allerlei voeren, die kunstig
hewerkt zijn; de Minister herinnerde er
aan, ^at. de Kamerleden bij de opening
van de Staten-Generaal allen loopen met
een hoofddeksel, dat met voeren is ge
tooid, en dat ook die versiering in hel
gedrang zou komen. Zoo scheen hel lot
van het amendement beslist, maar ziet,
toon de heer Rink goed kon vinden het
advies van den heer Kooien ie volgen,
en mot het „ten verkoop voorhanden" ge
noegen te nemen, won. hij zoo waar noj*
den strijd, pn werd het amendement met
33 tegen 23 stemmen aangenomen. Zoo
weinig kan men in de Kamer vooruit van
iets zeggen.
En toen begon de groote strijd over het
ïapen en verhandelen der kievitseieren.
Dat mocht, volgens de Jachtwet, art. 22,
tot nog toe van 1 Februari tot 1 Mei, ter
wijl het vervoeren daarvan lot G Mei was
toegestaan. De Minister had nu van 1 Mei
2ö April gemaakt, en van 6 Mei 27 April.
De lieer F ore est. deelde aan de Kamer
mede, dat hij eigenaar is van velt» gron
den, waarop kieviten zijn; hij zeide dat
niet om daarmee te pronken, maar om
het bewijs te leveren, dat hij deskundige
was. Welnu, hij kon de verzekering geven,
dat ex na 1 Mei geen eieren meer gezocht
werden, dat eenmaal bebroede pieren met
rust worden gelaten, en dat roofvogels
worden geweerd. Als er in sommige stre
ken geen kieviten meer voorkomen, dan
ligt dat, zeker niet aan het oierenrapen,
maar aan verandering van cultuur. Hij
stelde, dan ook bij amendement voor, den
toestand te laten zooals hij was. De boei
Hugenhnltz kwam. wat een sociaal-demo
craat. niet vaak gebeurt, met een bemid
Je]ingsvoorstel om het rapen tot 29April
en het verkoopou en vervoeren tot t .Mei
toe te laten. Dit uit de overweging, dat
er net zoolang geraapt wordt als er ver
voeul mag worden. De heer Tydeman be
streed dit laatste amendement, omdat twee
dagen voor verkoop en vervoer van eieren
te. kort genomen wils, en kwam met de
taalkundige vraag, of tot 30 April het
zeltde was als tot en met 30 April
Hij kreeg een bevestigend antwoord en het
bleek ons, dat tot en m e t ook als uit
drukking in andere wetten geijkt is. Dat
moge dan wetgeveis-tiollandsch zijn, maar
zuiver Hollundsch is het niet; iets kan
niet. tegelijk tot en met
den dan ook de juristen
waarop de. heer Ketelaar
vroeg: „Wat beteekont' dan
wezen, beweer
in de Kamer
zeer van pas
van a tot
En de heel' Dollema kwam den heer Van
Foreesi steunen met de verklaring, dat hij
in deze materie dezelfde onder; inding in
Friesland had opgedaan als Alkmuar's af
gevaardigde in Holland; en de heer Rood
huijzen wist zoo waar zelfs bij de kievits
eieren de politiek te pas te brengen, en
verweet, den Min is t ei-, dat hij, door het
oierenrapen te beperken, zonder dat het
vaststond ot de kieviten 'daarvan nadeel
ondervonden, al wederom iets van hoven
af regelde, zonder om de vechten des
volks te denken, waardoor hjj andermaal
bewees „stnatssoeialisL" Ie zijn. Nu, dat
is voor dezen minister een lastig verwijt,
want het komt uit tollman's kringen maar
al te vaak lot hemmaar hij koos de
handigste partij en deed alsof het in
scherts was geuit. Kil de heer Van Doom
kwam ais voorzifter van den Tuinhouwraad
den Minister steunen, daar de tuinbouw
het. grootste belang heeft, bij de insecten-
etepde kieviten, waarop de heer Van Fo-
reesl verklaarde, „dat hij nog nooit een
kiemt- in een tuin gezien had". Rn het
eind van het lied was, dat do Minister
het amendcment-llugenholtz overnam, ter
wijl de. heer Van Forenst, hel zijne introk,
met de rake opmerking, dat. die 2 dagen,
dat het vervoeren en vetlampen ingekort
worden, het hem waarlijk niet doen zul
len, maar dut liet toch wet wat kinder
achtig is. daarom don beslaanden toestand
te veranderen.
ment van de Commissie van Rapporteurs
mag men ook niet. op niet-beschermde vo
gels zonder vergunning jacht maken) to
schieten. Te schieten, zeggen wij hier
met nadruk, omdat de Parijzev Conventie
alle andere middelen, om hel gevederd heir
naar den vogelenhemeJ Ie helpen, uit den
booze verklaart.
Waar nu dit artikel de vergunning al
leen verkrijgbaar stelde ah de schade
reeds is toegebracht of de last roods is
veroorzaakt, wilde de heer Fleskens, dat
de vergunning ook preventief zmi woiden
verleend, waar het zeker was, dat schade
zou worden toegebracht; en daarnaast, dat
naast da Vergunning om te srlinden ook
die om de nesten te verstoren zou kunnen
worden verleend; hij diende daartoe een
amendement in, dat door hein zem zakelijk
weid verdedigd. Waarom, zoo vroeg Hel-
mond's afgevaardigde, zou men bijv. aan
de houders van kersonboomgaarden niet
de vergunning geven om op spreeuwen te
schieten, van welke het zeker is, dat ze
de vrucht veel nadeel zullen doen? Waar
om zal die eerst worden verleend als een
zeker quantum kersen dooi' hun gulzig
keelgat is gegaan? En dan vond hij het
enkele schieten tot weving van die vogels
geheel en nJ onvoldoende, Dan zullen de
„oude spuiten" weer voor den dag ge
haald worden, die veel gevaarlijker zijn
voor schuttere en omstanders dun voor de
vogels zelve. Hij ontkende ten slotte, dal
het vcastoren der nesten de „massamoord"
zou zijn, die de Parijzer Conventie uitdrnk-
keljjk verbiedt.
Er kwam nog een anrler element in hoi
debat. De heer Tydeman had een amen
dement ingediend, waarin hij-s evenals de
heer Fleskens, ook andere middelen dan
de vuurwapenen wilde veroorloven, om
sehade-aanbrengende vogels te weren, maai
waarin hij niet alleen de vergunning voor
de. gebruikers van den grond, maar
ook voor de eigenaren daaivan verkrijg
baar wilde stellen. Daarnaast wilde hij het
vangen of doodon uil winstbejag voorko
men, door het vervoeren der gedunde ot
gevangen vogels te verbieden. En wan
neer hij er zoo op gesteld was de eigena
ren in de wet opgenomen te zien, dan
was dat o-mdat hij deze niet weerloos
wilde oveileveren aan eventueele willekeur
Het zou torh kunnen
dat de gebruiker, om den
eigenaar, waarmee hij verschil had. t
„pesten", de schadelijke vogels niet af
weert.
De heide heeren voois tellers kregen Hin
ken steun van den heer De Wijkersloot
de Weerdesteijn. Hij vatte de zaak heel
wat breeder op, en meende, dat er geen
wetsontwerp noodig was om iemand ver
gunning te geven, te schieten op vogels,
die. iemands eigendom schade aandoen;dal
dit recht reeds voortvloeit uit art. 41 van
tiet Wetboek van Strafrecht, dat het „ge-
van noodweer" kent. En nu vond hij
te mal om los te loopen. rial men wel
mogen schieten op een mensrh. die
eigendommen belaagt, maar niet op
(vogel, die datzelfde doet. Logisch
ware het dus, volgens hem, dal dit recht
voor een ieder vaststond, en dat dit recht
slechts ontnomen weid aan ht-m, van wien
men kon bewijzen, dal hij er misbtuik
maakte. Maar, waar hij wist, dal vom
systeem in de 'Kamer geen meerder-
was te vinden, moest hij zich t cv re
sted ten met het ameiideinent-Fleskena
warm aan te bevelen, waardoor de wet
aan populariteit zou winnen. En ook do
beer Poltema verklaarde zich vóór liet
amendement.
van de gebruikers,
voorkomen,
De Woensdag
échec bezorgen,
zou Minister Talma een
dat hij met iets handiger
optreden gemakkelijk had kunnen voorko
men. Ail. 9 handelt over de vergunningen,
om'oji beschermde ot' onbeschermde vogels
(want door aanneming v;m hel amende-
val
hel
zou
uw
eon
van
zijn
beid
den
>5»
Waar de Kamer zich zoo blijkbaar vóór
dit amendement geporteerd toonde, had de
Minister verstandig gedaan om zich. zoo-
als men dat in Kamerstijl noemt, in do
ruimte te houden. Hij had bijv. kunnen
zeggen, dal hij heel veel voor liet amen
Jeinent-Fleskens voelde, maar dal hij, waai
hij voor zich van ovet tuiging was, dal
aanneming daaivan tic toetreding tol t!
Pai ijzer Conventie zou bemoeilijken, zoo
al niet onmogelijk maken, hij de volle ver
aaiwtxmliiiK daarvan aan de Kamer over
liet. Maar tot onze verbazing koos de
.Minister, die zich nogal geprikkeld loon
de, dat men uit do coalitie, zelve van alle
la uilen legen hem inging, geheel tien ver
keerden Weg. Hij verklaarde, op Imogen
loon, dat do deskundigen, die. h e m voor go-
lic-hl hadden, gezegd hackten, dat schieten
voldoende, was om onschadelijke vogels
af te weren, en hij dreigde de Kamer, ais
het amendement werd aangenomen, met een
maatregel van bestuur te zuilen komen,
die toetreding tot de Parijzer Conventie
in alle gevallen mogelijk zou maken. Dit
dreigement had natuurlijk avercchtschc uit
werking, Ixrhalve dat hot belachelijk was.
Stel je voor, dat een minister bij algemee-
nen maatregel van bestuur een uitspraak
van de Kamer krachteloos zou kunnen ma
ken! Ondertiissrhen liet de heer Tydeman
zijn amendement varen, enkel de opneming
lor eigenaren behoudende, en maakte dit
als suïi-Hmendemeut vast aan hel arneride-
ment-Fleskons. .Maar ook tegen die opne
ming verzette tie Minister zich fel. Men
kon tevens malwaren, dat er aan de Rech
terzijde sterk op den heer Fleskens „ge
werkt" werd, om hom Ie nopen ten gevalle
van den Minister zijn amendement in to
trekken. Maar HolmonJ's afgevaardigde
bleef onder het motto „klein, maar dap
per" standhouden, en het eind van het
lied was, dat het amendement-Tydeman met
40 tegen 33 stemmen, het geheelc amen-
dement-Fleskens met 41 tegen 33 stem
men aangenomen werd. Het was heelemaal
geen politieke stemming; het sub-amende-
menl-T ydoinavi kreeg 32 stemmen van
Rechts cn 9 van Links; het was dus do
ovcigroote meerderheid der Regeeringspartij
zelve, die haat Minister deze,, nederlaag
toebracht, waaraan de Minister op het
laatste opgeabiik nog trachtte te ontko
men door aanhouding van het. artikel te
vraucn, waarop de Kamer echter niet in
ging; maar die hij enkel en alleen aan zich-
zei ven Ie wijten heeft, aan zijn overdreven
„gepast gevoel van eigenwaarde". Hij kan
van zijn partijgenooten Heemskerk en Co-
lijn nog oen heoleboel loeren omtrent de
wijze, waarop hij roet de Kamer moet om
gaan. De heer Talma verborg zijn groolo
ontstemming over de gevallen beslissing
niet, en de Kamer ging ondei' den induik
heen, dat do wet wel zou worden inge
trokken.
.Maar de nacht bracht raad, en clat
was ook hier het geval; en dus ging men
Donderdag verder, en .wel met een vaaiL
Was men in al die dagen toch nog niet;
verder gekomen dan art. 9, thans ging het
i> flinke vaart lot art. 43. (De heele wet
heeft er 47.1 De Minister deed een poging
om thans artikel 29 zoo te wijzigen art.
29 hamfeit over het geven der vergunnin
gen i dat toetreding tot de Panjsche Con
ventie gewaarborgd bleef. Die aanvulling
bestaat hierin, dat er onderscheid zal ge
maakt worden tussehen de schadelijke vo
gels onderling, on dat legen de óéne cate
gorie alleen vuurwapenen, tegen de andere
moeiden» soort wapenen zullen mogen wor
den gebezigd. Dc heer Tydeman zeide ech
ter zeer terecht, dat hij deze wijziging, zoo
mondeling gehoord, niet kon overzien; dat
hij ze gedrukt vóór zich moest hebben, om
te kunnen heoordeelen of daardoor niet te
kort werd gedaan aan de beslissing door
aanneming van ho.t amendemeut-Fleskens
genomen. De Kamer was het daarmee na
tuurlijk geheel eens, maar de Minister, die-"
nog altijd zeer prikkelbaar was, toonde
zich daarover zeer kinderachtig boos.
liet omligt1 wat ons nog der vermel
ding waard lijkt, is hel amendement van.
Vei'ii-Srlieuier. om een nieuw artikel in
de wel te la studiën, naai door het lijster
strikken in bepaalde gemeenten en bepaal
de seizoenen nog vijl' jaar lang na het
in werking treden der wet veroorloofd
zal zijn. Krachtens de wet van ISS0 komen
zes snuften lijsters voor op de lijst van
„nuttige vogels voor den landbouw", dio
gedurende de eerste negen maanden dos
jaars niet gevangen tnogen worden; van 10
October tol 31 December zijn zij in den
meest uitgestrekten zin van hot woord „vo
gelvrij". Tiet zijn voornamelijk de bewoners
van Texel en van Oaaslerland, dio in hot
vangen van deze beestjes een bijverdienste.
uien; de heer van 'Veen rekende dó
Kamer voor dal jaarlijks ca. 150.000 lijs
ters worden gevangen a één dubbeltje het
stuk. wat per gezin f30 maakt, wat door
den heer Thomson een aardige duin totoe
stag genoemd werd. Merkwaardig is hot,
dat, niettegenstaande de zoo feïto jacht,
liet lijsteraantal steeds vermeerdert.
lie lieer van Veen, die geen onaardige
speech over de zaak hield, wierp met
kracht de „aantijging" aan z\jn adres ge-
uil door hei „Vaderland", van zich af,
dat hij met aanneming van dit amendement
een districts belang zou verdedigenGaas-
teriaiul maakt tóch geen deel uit van
