DE-PHOENlX! lisbergen in den Oceaan. Kliekjes van de „Titanic* Ingezonden Mededeelingen. "Teief. m5 VERVERWSTOOWERW weinig menschen boven kwamen. Maar zij .waren niet ongerust. In bet rooksalon zag ik menschen zitten kaartspelen. Ik vroeg, of zij Van iets afwisten. Zij hadden een geweldigen ijsberg vlak langs het- schip zien komen en meenden dat 'hel schip er langs geschuurd was. Nie mand dadd rlat het schip van onderen door het onder water drijvende gedeelte vau don ijsberg doorboord was. Ik heb, i5Cji.de Reesley, de kaartspelers rikd meer teruggezien. Kort, daarna keerde Beesley tiaar bet dek terug en werd nu gewaar, rlat iedereen wilde weten, "waarom de machines stii stonden. Hij ging weer naar zijn hut om zioh warmer te kleeden. Terwijl hij daar- Vsülliflm Stasi mee bezig was, hoorde luj het- bevel: „Alle pasagterss aan boord niet den mi- dingsgoidel aan." Alle# gingen hvmtzaam naar boven met 'den mddingsgordel over de klems,-nEr was niet de minste paniek, maar er was dan nok niet te meuken dat er een ongeluk ge bomd was. Hel schip bei; volkojn-en stil, maar helde alleen wat naar beneden toe over. •Spoedig werden de hoeden klaar gemaakt om nees-gelaten te worden. De bemanning van elke boot stond er naast. Toen besefte iaën pas dat er iets ernstigs gehemd was. De menschen stroomden het dek op. Do mannen stonden achteraan. Do vrouwen gin gen naar het volgende dek beneden, waar zij in de reddingb'ooten gingen. Sommigen weigerden hun mannen' te verlaten, an- dere.n werden met geweld van hun man- neil losgerukt en in de booten gedmvd. Ai dien tijd was er geen spoor van wanorde, geen dringen naar do booten toe geweest, men hoorde ook geen wouwen snikken, toen do booten met vrouwen en kinderen in de duisternis verdwenen. Daarna kregen de mannen last, om in 'de booten te gaan. Dat ging kalm in zijn werk. Toen Reesley het schip verliet, was liet één uur in den ochtend. Hel. was een| prachtigö nacht, de sterren stonden aan den hemel, maar ex was geen monescliijn. De zee was zoo kalm als een vijver, maai' het was 'bitter koud. Omstreeks twee uur zag Reesley, dat de Titanic" snel zonk. De, „Titanic" zakte geleidelijk met. haar- achtersteven door, met den voorsteven recht in. de lucht. Alen zag nog eens lichten flikkeren, daarna gingen zij allemaal tegelijk uit. Binnen in het schip hooide men de ma chines stampen en Krommen met, een ge luk!. dat mijlen ver te hooreii was. lief schip bleef zeker nog wel vijl' minuten rechtop staan. Een stuk van den romp, dat naar schatting 50 .M, hoog was. verhief zich ids een zwarte toren tegen de lucht- Daarna helde de romp zachtjes schuin over, dook naar bemalen on verdween, Op dat oogenblik trof het oor van de mpnschen, dio in cle reddingbooten zaten, het schrikwekkendste geluid, dat ooit een sterveling gehoord heeft: de kreten van hon derden medemenschen, die in het jjskoude water lagen te worstelen en om hulp riepen, terwijl zij zeiven wisten dat niemand dien kreet kon beantwoouien. Een paniek, in tegenstrijdigheid met de npreste ver halen, die spieken van een gro-ote kalmte, welke er na de aanvaring beexschte, pok af omdat men don ernst van rlen toestand John Jacob Aster niet zoo spoedig inzag, deelt Lady Duff- Gordon, die de „Titanic" ui een der laatste teddingbooten luid verlaten, mee, dat do paniek vertigo owuhlijvendc passagiers had beginnen aan te grijpen op liet oogenblik, dal de sloop werd gestreken. Alen scheen op de sloep loe le willen snellen. Enkele mannén, die er 1» waren gedrongen, keer den terug onder bedreiging van kapitein Smith's revolver. Verscheidene# weiden' 'door slagen neergeveld, voordat, de orde hersteld was. Toen onze boot op het punt was zee le kiezen zegt deze overlevende deed een man een spreng en kwam ook in de sloep terecht. Hij kreeg eon schoten werd blijkbaar1 onmiddellijk gedood, ffel jichaam viel in de sloep aan onze voeten i Om eenig idéé to vormen van de g rooi to der vergane „Titanic" stelt bijgaande af beelding het volgende voor: 1 No. 1. De eetzaal 2e klasse. No. 2. Promenadedek 2o klasse. No. 3. Ka juit 3de klasse. No. 4, Rooksalon 2do klasse. Na 5. Kajuit lslo klasse. neex. Niemand deed een poging om het te verwijderen. Het bleef in de boot, totdat wij werden opgenomen door de „C'arpa- tMa". Do ondergang. Do waterdichte schotten hebben de „Ti tanic" slechts tijdeljjk drijvend gehouden. Onderscheidene geredden verklaarden, dat op h'el binnendringen van het ijs koude water verscheidene, ontploffingen zijn gevolgd, waardoor de .Titanic" van een is gebroken. Deze inlichtingen zijn bevestigd dooi' het verhaal van den stoker Jones, uit. Southampton, Jones voegde daaraan toe. dat er 4 reddingssloepen zijn omgeslagen, toen de „Titanic" wegzonk en dat h'el necwalton van ijs op het bo vendek, velen heeft gedood. De schildering ra-n do laatste toon celen op het zinkende schip door de overleven den vormen een angst wekkende reeks van afgrijselijkhedem Toen hel, schip uiteen brak, rees de achtersteven steil omboog. Bij twintigtallen sprongen ex van de ach tergeblevenen in ven paniek overhoord; anderen klouter-den als waanzinnig legen bet achtersteven op. Toen hel schip weg zonk, werd de Kolling steiler. Honderden verloren daarbij hun houvast, en gleden af waarts in liet onstuimige water, waar ve len van hen snel verdronken zijn, ofschoon honderden andoren zich aan vlotten en wrakstukken vastgeklampt hebben. Hun aantal werdvermeerderd door hen, die sterk en gelukkig genoeg waren om uil de draaikolk van het zinkende schip weg te komen. Juffrouw Roimell uit Ohio heeft aan een journalist, verteld, dat zij het salon- orkest op bel dek een kerklied hoorde spelen, terwijl de „Titanic." zonk. Zij be vond zich op een weg va rende reddings boot, maar hoorde toch nog zwak de to nen van het orkest. De redding. De sloepen van de „Titanic" waren on toereikend om alle passagiers te redden, om van de bemanning niet te spreken. Zij konden nauwelijks 950 man bevallen. Da regel: Vrouwen eerst, weed medetoe gepast op da mannen met gezinnen; deze werden teruggezonden, ofschoon tie alleen voor de vrouwen bestemde reddingssloepen slechts lialf vol waren. De eerste vijf boo ten waren slechts voor de helft gevuld. Wanneer zich geen vrouwen meer voor een boot aanmeldden, drongen de man nen zich op tien voorgrond. Hoerende tooneelen speelden zich af, wanneer een vrouw met zonder haar man in do boot wilde gaan. Overigens hadden de mannen op het bovendek stilzwijgend toegekeken. Het neerlaten der boolen gold toen trouwens, zooals meer gemeld, nog als een voorzichtigheiclsmaatregel. Astor hielp zijn vrouw liefdevol in de boot en vroeg, of hij mee mocht gaan. Toen de officier dat. weigerde, trad hij tenig en stak kalm een cigaret op. Ann in arm stonden op het dek naast een kajuit eerste klas een bejaard man met zijn vrouw. Het was Isidor Straus, de bekende millionair on zijn vróuw, die, spoedig daarop den dood in cle golven von den, omdat de reddingbooten hen niet meer luidden kunnen opnemen. Rustig stonden zij 1o wachten op den dood. die zij wis ten, dat on vermijd el ijk was. Onder de laatste, die gered werden, be hoort de Amerikiumsche kolonel (irucie. Toen de „Titanic." zonk, sprong hij va.n het hoogste dek in zee t-n zwom van het eene stuk wrak hou f naar liet andere, tot lij; een kurken wrak aantrof. Vervolgens hielp bij anderen, zich te redden. Nadat ik met liet schip gezonken was vertelde Grade vei der was bot mij of ik met gioolo kracht door hel water weid gedreven. Afissschien was dat het gevolg van ontploffingen pnder water. Ik herin nerde mij afschuweljjke verhalen van men schen, die dood werden gekookt. De tweede stuurman vertelt, dat hjj een dergelijke ervaring heeft gehad. Allerlei ge dachten gingen hem door het hoofd en hij stelde zich voor, dat dit telepathie was. Hjj dacht ana hen die bij hem thuis waren, alsof zijn geest naar hen toe zou gaan en hun voor eeuwig .vaarwel zeggen. Telkons en telkens bad hij om uitredding, ofschoon hij overtuigd was, dat het eind was geko men. Hij had do grootste moeite om zjjn adem in te houden tot hij weer aan de op pervlakte was. Toen ïk eindelijk boven jvas vedel de hij verder zag ik niets dan de zee vol ijsblokken en groote hoeveelheden wrak hout; ook stervende mannen en vrouwen. Allen om mij heen kermden en jammerden erbarmelijk. De tweede officier, die in mijn buur! zwom, zei me-, dat net voor mijn hoofd boven kwam, een van de schoorsteenen van de Titanic uit elkaar spleet en dic.ht bij mij in het water viel, de drenkelingen uit elkaar werpende. Gracie vertelt dan, ,hoe hij, zich van het eene wrakstuk naar het andere bewe gende, ten laatste het vlot beeft bereikt. Spoedig werd dif echter zoo bezet, dat het scheen, dat het zou zinkeu, als er meei op kwamen. Degenen, die er p.ich op bevon den, hebben daarom uit zucht tot zelfbehoud geweigerd, toe te staan, dat anderen er op zouden klimmen. Dit was het meest aan grijpende en afgrijselijke tooneel geweest, vertelt (iracie. De medelijden wekkende kre ten van hen, die zich om ons heen bevon den, klinken mij nog in de ooren. Zij zullen mij tol op mijn sterfbed bijblijven. „Houdt je aan wal je heb, kerel!" riepen wij iede- ren man toe, die op het vlot trachtte te komen. „Eén meer zou ons allen doen zinken." Velen van hen, die wij afwezen, antwoord den alsof zij den dood ingingen„Het beste verder! God helpc je," Gedurende al don volgenden tijd zijn wij drijvende gebleven en hebben wij kracht geput uit de hoop op redding. Eenige groe ne lichten hebben wij gezien, die, naar wij later vernamen vuurpijlen zijn geweest uit een der booten van di Titanic, Zoo heb ben wij den nacht doorgebracht, terwijl de golven over het vlot sloegen en dit diep in het water begroeven. Wij baden den ge beden uitputtenden nacht door. Mannen, die reeds lang vergeten schonen, hoe zij hun Schepper moesten aanroepen, herinnerden zich de gebeden uit hun kindertijd en pre velden die nog eens en nog eens. Weer anderen, die dien gevaarvollen nacht hebben dooigemaakt, zeggen, dat de zee bezaaid scheen met lijken, die ïed- dinggordels om zich luidden. Hun oogen hadden ah verglaasd om zich heen gekeken. Een der overlevenden vertelde, dat hij la ter onder Juni, die zich aan cle vlotten heb ben vastgehouden, Astor gezien luid en ook Stead; hun voeten bevroren eindelijk. De oveibrengüig van cle schip breuk obli ge naan boord van de „Carpathia" was een droevig schouwspel. Er werden tou wen om het middel van volwassenen en kinderen geslagen. De kleinste kinderen wer den in een zak gedaan en aan dek gehe- schen. Sommige booten waren niet" half vol, andere propvol. Sommige menschen waren in avondkleedjj, anderen in nacht gewaad of in dekens gehuld. Toen zij a;m boord van de „Carpathia." die door de „Carpathia" zijn gered, men nen den gezagvoerder heldhaftig op de commandobrug hebben zien standhouden, totdat het schip zonk, hetzij dat hij toen over boord sprong of werd weggeslagen. Het verhaal van zijn zelfmoord kan mis schien verklaard worden door hetgeen Aloodys, de kwartiermeester van de „Ti tanic", heeft medegedeeld. Aloodys ver telde, dat tijdens het begin van de ramp de eemte officier het bevel over de „Ti tanic" voeide, fenvijl Smith hel comman do had overgenomen, nadeinaal de eerste zelfmoord had gepleegd. De ooggetuige George Brandon vertelt hoe cle kapitein omkwam. Hij stond ge heel alleen op het. dek. Een golf wierp hem om, maar hij stond weer op. Ter wijl het schip zonk, werd hij nogmaals door een golf neergeslagen. Toen verdween hij uit het gezicht. ,D e geredde president van de AV h i t, e S t a r a a n h e I w o o rd. Fsmay. de geredde president, van d« AVhite Star, verklaart over cle catastrophe het volgende: De AVhite Star-lijn zal alles in het werk stellen, aan rle nagelaten be trekkingen der verongelukte passagiers en bemanning zooveel mogelijk hulp te ver- leenen. De „Titanic" gold voor ren der best uitgeruste, schepen, die de moderne techniek geschapen heeft. De voor tie scheepvaart bestaande verplichtingen wer den zoowel door den kapitein als de officieren nagekomen. Voor deze eerste reis had men het meest vertrouwde per soneel uitgezocht. Ik verneem, dat het Congres een grondig onderzoek zal instel len naar het ontstaan van 'de catastrophe. Met dezen maatregel ben ik liet. volkomen eeris. De White Star vreest het onderzoek niet en heeft niets geheim te houden. Ik en mijn mede-directeuren staan volledig ter beschikking- van liet Congres en ik zal het onderzoek met mijn b'este krachten, steunen. Voorloopig kan ik geen andere verklaringen afleggen. Het schip hield zich na cle aanvaring 2 uur 25 minuten boven water. Ik kan niet verklaren, dat het aan tal reddingshooien te gering is geweest. Voor zoover ik weet, heeft er geen kotd- ontploffing plaats gehad. Toen de „Titanic" tegen den ijsberg oplieji, sliep ik. Ik be merkte dat, hel schip omhoog ging en toen weer nederzonk. Bij cle aanvaring werd het voorste waterdichtschot ingedrukt en de stalen platen aan bak- en stuurbooid- zijde over elkaar geschoven. Het eenige van beteekenis, door hem er kend, is, dat het schip 21 knoopen per uur liep oji het oogenblik van de botsing. fsmay verklaarde verder nog, dat liij in cte laaste reddingsboot, welke van dek ging, een plaats heeft gekregen. Toen men hem vroeg, of er nog meer vrouwen en boven om hem te helpen. Do kapitein kwam in de seinkamer: „De /Titanic"' h'eeit gesternten. Houdt u gereed om hulp te roepen zoodra ik bevel geef." Een paar minuien later zeide cle kapitein„eafl". AVij Inamen dit niet ernstig op. Toen kre gen wij eerst contact, met de „Frapkfurt", jdaaPna antwoord» de „Carpatlüa". Phi- ljps bleef voortdurend met clc „Carpatlüa"- in verbinding, Ier wij l ik mij kleedde. De boot helde naai' voren. Dei kapitein zeide „De machinekamers staan onder water." AVij seinden dit ook naar de „Olympic", Toen kwam de kapitein en zeide: plan nen, gjj hebt uw taak volbracht, verlaat nu de kajuit ik laat u vrij. AVi] zjjn niet meer te he-ïpen. Ieder moet voor zich' zelf zorgen." Philips bleCif op zijn post, terwijl wijl Bride over zijn jas een reddingsgordel gordel aandeed. i Een stoker kwam en trachtte ongemerkt den reddingsgordel van Philips te bemachti gen, hetgeen door Bride werd belet. Toen de dekken gelijk met het water waren, stond Philips nog óp zijn post en Bride geraakte met een vomvbare boot overboord, kwam onder die boot en zwom ecnigen tijd met inspanning van alle krachten te midden van honderden andere schipbreukelingen. Ifij werd ten slotte "door een boot opgepikt. Aan boord van de „Carpathia" bleef hij lien uur in hét hospitaal. Ofschoon hij zich zeer z'iek gevoelde heeft hij de Marconist van de „Carpathia" eentgen tfjcl vervan gen. Hij póomt kapitein Smith en Philips beiden ware .holden, die op hun post den dood afwachtten. De „Titanic" gewaarschuwd. Zeer merkwaardig is do volgende me- dedecling van den New-Yorkschen corres pondent van de „Times". Naar deze corres pondent mededeelt, heeft het stoomschip „Amerika", "dal pp 41 gr. 27 min. N.B. en 50 gr. 8 min. AV.L. twee ijsbergen ont moet had, dat aan de ,,Titanic" geseind. De ramp Ider „Titanic" had plaats op 41 gr. 16 mn N.B. ca 50 gr. 14 min. AV.L. en werd dus veroorzaakt door tie ijsbergen, door de „Amerika" gesignaleerd. L)e „New-Vork Times" zegt, dat de „Ti tanic." de ijsbergen niet ontweek, maar recht door stoomde met gewone snelheid. Dit is njet alleen onvoorzichtigheid of roe keloosheid, maar misdaad. tn de Ar e. r e e n. 8 t, a t e n. Een wijd onder het volk veispreidp rouw is gevolgd op de belangstelling in do bijzonderheden van de ramp. De vlaggen zijn over het geheele land halfstok gehc- schen. In Washington heeft hef Huis van Atgevaarrtigden zich gistermiddag verdaagd en de Senaat zal alleen zoolang voortgaan te vergaderen, totdat hel meest dringende is afgedaan. De belangstelling is nu gericht op de com missie van onderzoek uit den Senaat. 0 f f i c i e e 1 e s t a t i s t i e k d e r g e- r e A d e n. De „White Star" publiceert het volgende bericht over het aantal geredden van de „Titanic" Eerste klasse 202 personen. Tweede klasse 115 Derde klasse 178 Bemanning 206 Officieren 4 waren gekomen, snelden zij allen naar de eelzaal om een warm ontbijt te gebruiken. Zij hadden vier of vjjf uur in een snerpen den wind in de booten gezeten. Niemand uitte zjjn gevoelens, men hoorde zelfs geen snik. Allen schenen verdoofd van den schok van hetgeen hun wedervaren was. A'ier menschen bezweken spoedig nadatzij aan dek waren gekomen. Kapitein Smith. Verschillende tegenstrijdige verhalen over hot uiteinde van Smith, den kapitein van de Titanic", doen de ronde. Het meest onwaarschijnlijke (daarvan is, dat liij op do commandobrug zelfmoord zou hehben gepleegd. De meesten van de passagiers, kinderen aan boord waren, antwoordde hjj dat niet te weten. Aran andere zijde meldt men aan het lUrsch'-telegraphai-bureau, dat do president van de AVhite Star een dei- eersten is geweest, die in een reddings boot plaats nam. Op do fcC.upathia" is hij voortdurend mot den kapitein van dat schip samen geweest. Het verhaal van den Marconist. Het Volgende merkwaardige verliaa] wordt gedaan door Ha,rold Bride, de ge redde tweede Maconist van de Titanic". Hjj vertelde, dat, toen hjj' in bed lag, hij Philips, de omgekomen eerste maconist. eonn dreigend bericht hoorde seinen. Hij wist dat Philips moe jyas en ging naar Totaal 705 personen, lint teven verloren 1635 personen, Naar de „Daily Mail" mededeelt, bevon den zich onder de bemanning tweeHollan ders of deze gered zijn, wordt niet ge meld. - i4i e K vV M A vv?s w-'AA A-A jssi-id Gratis afKaierv a bezorgen. Niets is lastiger te verdragen dan aambeien. Maar weinig kwalen worden er aan hef ntensclfdom opgelegd, dio pijnlijker zjjn en meer ongemak veroorzaken dan aam beien. De onophoudelijke jeuking en brandende pijn verschaffen u dagen vol kwelling en nachten van slapeloosheid en ellende. En indien jeukende aambeien veronachtzaamd worden/ leiden zij tot inwendige of bloe dende aambeien, die den patiënt zijn ener gie ontnemen, bloedarmoede veroorzaken en hem zwak on wegkwijnend maken. Heeds de eerste aanwending van Fos ter's Zalf geeft een ongekend gevoel van verkwikking en verlichting aan de aan gedane doelen, en slechts zelden is één doos onvoldoende om een volkomen en duurzame genezing teweeg Le brengen. A oor eczema, huiduitslag, gordelroos, puisten en alle jeukende 'huidziekten is Foster's Zalf een zeker geneesmiddel Zij is wonderlijk verzachtend, heelend en an tiseptisch. Zij prikkel r! de huid niet en cloet haar niet te spoedig opdrogen. Zij is zonder wederga. Overtuigt u, dat gij de echte Foster's Zalf krijgt. Zij is te Schiedam verkrijg baar hij de heeren Kappelliof Hovingh. Toezending geschiedt franco na ontvangst Van postwissel it i' 1.75 voor één of f 10 voor zes doozep,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1912 | | pagina 2