m Timede Blad 65"'" /aarganj Zaterdag 1 juni 1912 Wo, 13930 Uit de Tweede Kamer. Iloogere Burgerschool met 5-jarigcn cursus Schiedam. Burger- Avondschool. Arm vroirwtja. Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal i Voor Schiedam en V I a a r d i n g o n fl. 1.25, franco per post fl. 1.65. 1 Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. I Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Adverlentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. 1 Bureau: Lange Haven No. Ml (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl.0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschjjnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. Aangifte van leerlingen voor den volgen den cursus kan vóór 15 Juni geschieden schrifleljjk mot opgave van naam, yoor- n a m e n, d a t u m e n j a a rvangeboor- t e en de school, waar liet onderwijs is genoten, mondeling eiken Dinsdag (be halve 28 Mei) en Donderdag van IVj, 3i/j uur in het gebouw dor II. B. S. Jongelieden uit plaatsen, waar eene II. B. S., met 5-j. c., is gevestigd, worden al leen toegelaten, als zij zich metterwoon te Schiedam vestigen, 1 De Directeur, M. HORN. zonder welke men de Verkiezingen van om' ook al volkomen menichelijk is, laten 1913 niet durft ingaan, binnen te balen. wij nyrnr eens denken aan do'lichaamsge- De heer Tal ma had verleden Vrijdag 20 1>roken» dio bÜ do dienstplichtigen heeten te .Mei, mds enkele kleine punten uit het en dat leidt tot ongekende bard- debat beantwoord, n.l. do beschuldiging houl' die h"'«taakt heeft, dat In Duitschland van den heer Treub, dat iiij inzake dc hot invaliditeitspensioen dikwijls geweigerd positie der arbeiders op orthodox-social 1 Yaai do 'nvaliditeit boven allen twij- Voor nieuwe leerlingen bestaat er ge legenheid zich te laten inschrijven MAAN DAG 3 en DINSDAG 4 Juni a.s,,'s avonds van 7 tot 9 in hot gebouw der Am bachtsschool, Liduinastraat. Er moet worden medegebracht: le. een inenlingsbewijs; 2e. een verklaring van het Hoofd der lagere school, waaruit blijkt, dat de jon gen deze school geheel heeft door loop e 11. Om toegelaten te kunnen worden moet hij twaalf jaar zijn. Do Directeur dor Burgeravondschool, J. A. HINGMAN. Spraken wij verleden week over de wei nige geestdrift, die ook in de coalitie zelve bleek voor Talma's, grondslag van sociale verzekering", dal 't zoo erg was met de koel heid van de rege-eringspariij tegenover dc Ziekteverzekering, als nu gebleken is, kon den wij toch niet vermoeden. En Woens dagmorgen 11. en Donderdagmorgen daar op moest de zitting oen. uur verdaagd worden, omdat de vereischte 51 leden niet nawezig waren. Woensdag waren er maar evenljes 33 leden van. Rechts ab sent, en Donderdag waren er, niettegen staande de voorzitter den vorigen dag de leden bezworen had, toch op tijd to komen, al wederom 31 aan hef wandelen. Do heer Schaper deed een goed werk .mei daar eens op te wijzen. Maar het was bij zonder mooi weer Donderdagmorgen, en een. .mcnscli is toch maar een monsch, wat zal men dan gaan luisteren naar Tal- ma, dio een wet verdedigt, die men eigenlijk zelf niet wil, maar waardoor de coalitie moet hoenbijlen, om de wél gewcnschie Ouderdoms- en Invaliditeitsverzekering, Och, wat kan men zich vergissen! Een half jaar getrouwd en reeds zoo ongelukkig Die mannen zijn monsters van egoisme; zij denken alleen aan zich zolf; zij vardienen geen vrouw, die een en al zelfopoffering is, want dat ben ik, ik zog 't niet om er op te pochen of om mij zelf te prijzen maar van jongs af kende ik al geen grooler genot dan mijzelf weg to cijferen en al leen voor anderen te loven. Maar 't is zoo hard, dat niemand liet ooit wilde erkennen, allen hadden m®er met mijn zusje .Tube °P, ik begrijp niet waarom, want ik ben altijd zoo bedachtzaam en verstandig ge weest len als ik ongelijk heb, heken ik het dadelijk, maar 't is zoo vreemd, ik heb' nooit ongelijk. En ik wil graag andoren ploizier doen, maar dan moet bet hun ook nuttig zijn on met schadelijk. Ik vond liet b.v. niet goed, dal onze Piet zoo verwend won] en allo ochtenden een ci kroeg, dat ninakt hem voel te dik, daarom at ik al tijd zijn ci op, ik was toen nog heel jong, uc acht en Piot tien, maar ik was zoo slim v°or mijn leeftijd, dat ik het zijne maar gauw op at on de schaal wegwierp; zoo'ji ondankbare jongen, in plaats hot nu te listisch standpunt stond, wat hom echter niet glad zat, zooals wij straks zullen zi-on. Verder moe-st als argument tegen mr Patijn's bewering, dat do Ouderdoms- verzekering vóór moest gaan, en do Inva liditeitsverzekering aan de Ziekteverzeke ring moest Vastgemaakt worden, dienen,, j dat minister Vongens in deze ook den j door den afgevaardigden van Ziier.keeft af- gekeimlan weg bewandeld had. Dit nu is zeker al oen heel povcro verdediging. Eon ieder weet toch, dat men niet in de Liberale Unie alleen, maar 111 bijne eiken kring van de Nederlandsche natie een lioel anderen kijk op de Sociale verzekering heeft gekregen, en vindt de aaneenkoppc- iing van Ouderdoms-en Invaliditoitsveize- ring, die in Duitschland. tot zoo droeve resultaten hooft geleid, simulatie op groo te schaal in de corete plaats; ea doordien Lloyd George's arbeid al willen |wij gaarne aan den heer TycLeman toegeven, dat ook daaraan, als aan alle3 wat mou se hen hebben gewrocht, feilen kleven, heeft doen zion, dat men nie,t beter kan doen. dan de Ouderdomsvoorziening buiten de „verzekeringen" le houden. Het zij ons vergund dit even nader toe to lichten. Waarom heeft de samenkoppe ling van Invaliditeils- en Ouderdomsverze- kering in Duitschland aan den éónen kant, den arbeiderskant, geleid tot zoo groote simulatie? Hot is, als men even doordenkt, zoo gemakkelijk te hegrijpen. Een arbeider, dio jaren en nog eens jaren premie moet storten voor zijn Ouderdoms- en Invalidi teitsverzekering, voelt zeer goed, dat zijn kans om van dat ouderdomspensioen, dat op 70-jarigen leeftijd wordt uitgekeerd, nog to genieten, nu juist niet bijstor groot is. Dit gevoelt in do eerste plaats de arbeider, die in ongunstige hygiënische omstandighe den zijn arbeid verricht, en die dus met het pleizierige gevoel omloopt, dat hij zelf van do door hem gestorte promies wel nooit zal genieten; d,at hij opbrengt voor den nicer begunstigden broeder, dio in gezonden ar beid op 't bereiken van den leeftijd door de wet gesteld, zal kunnen rekenen, mensche lijker wijze gesproken. Wat doet hij nu? Ilij doet iets wat zeker afkeurenswaardig is, maar toch zoo echt mcnschelijk, hij veinst of simuleert, zooals men dat met oen mooi woord noemt, in valide to wezen, en tracht langs dien weg een vervroegd ouderdomspensioen niaclrig to worden. En dat simulcercn is er in onzen tijd van zenuwaandoeningen en nog oen» zenuwaandoeningen waarlijk niel moeilijker op geworden. Deze stand van zaken heeft gemaakt, dal men .aan klein andercfi kant, d. w. z. die der .autoriteiten, 01'genlijk iedereen, die z ch als invalide komt aanmelden, om zoo te zeggen, van simulatie vouienkl, wat weder ei-kennen, werd hij woedend, en sloeg n ij ik nalunrlijk aan het schreeuwen. Ma komt er bij ien nu zou je denken, dat ma mij ge lijk gaf? Mis poes! Ik kreeg nog bovendien straf. Maar jik sta hier niet omj te vertellen over Pief ien over eieren, maar waarom ik zoo slecht met mijn man omweg kan. Mijn man heet Anloon, en was een engel vóór We getrouwd waren, maar nu is hij als de rest. Ik heb hem wel verwend uit vrees dat ons engagement af zou raken, want ik was al zes en twintig en al mijn andere zusters al getrouwd. Ze zeggen, dat ik een slecht numeur heb. Ik, de zachtheid zelve maar ik Iaat mijn kaas niet van mijn brood olen. Heb jk geen gelijk? Zoo ging onze engagementstijd voorbij, glad als een rolstoel op gummibanden. Ma zei, dat ze me niet meer kende, 011 An loon zei: „Killy, je Went volmaakt." En dan zei ik heel verlegen en met nr-er geslagen oogon„Och, Tony, dat denk je naar". Maar in mijn hart dacht ik: „V/at hen je toch slim, dat in te zien. Niemand heeft het ooit gedaan en niemand mij zoo bcgrepdn." 1 Ik was zoo gelukkig eindelijk een man gevonden te hebben, die mij begreep, want thans liegroep niemand me, en nu zoggen do mensoben nog dat ik luimen heb, en' dal An Loon bol (geduld kan Job moei hebben, om met mij oin le gaan. Zij moesten eens fel verheven was. I Had Minister Talma, zijn voordeel doende mót de lessen 'der ervaring in Duitschland opgedaan, de Invaliditeitsverzekering aan do' Ziekteverzekering vastgemaakt, dan wa ren wij reeds dadelijk daarom veel beter uit, omdat het gevaar voor simulatie dan giootendeels ware 0 ml ervan gen. De Ziek teverzekering staat toch onder controle van de arbeiders zrdven, al hebben zij in Tal ma's ontwerp dit zijn wij met den heer Palijn eens nog lang niet genoeg daar over te zeggen. Do arbeiders zeiven hebben CP belang hij, dat er niet gesimuleerd wordt, want hoe meer uilkeeringen, hoe hooger de premie wordt, die allen moeten betalen. Daarenboven kent men daar zijn mannetjes veel heter. Iedere invalide is toch begon nen met ziek te zijn tenzij hem een ongeluk in het bedrijf is overkomen, maar dan ïekent, zooals wo weten, de Ongeval lenverzekering mol hem aE dezelfde dok- ter, die hem als zieke heeft behandeld, en dus den patiënt door en door kent, zal over zijn al of niet invalide zijn hebben to oordeelen, wat zeker simulatie zeer moei lijk maakt Eu als wc dan naast die Ziekte en Invaliditeitsverzekering, een loyale regeling van de bediijfsziekten krijgen, dan wordt de zaak nog boter. Bedoeld is met dio regeling, dat alle aibeidcis van wie het vast slaat, dat zo invalide zijn gewor den door het onhygiënische van het bedrijf, waarin zij werken, zooals b.v. mijnwerkers door do mijn-wormziekte, glasblazers door do tering, enz., gerekend zullen worden door een ongeval in liet bedrijf getroffen te wezen, en dus door de Ongevallenverzeke ring zullen worden geholpen. Dan blijven voor de Invaliditeitsverzekering nor slot van rekening alleen zij over, bij wie zich uit onbekende oorzaak con slepende ziekte heeft geopenbaard, en dan zijn we zoo practisch ou 700 goedkoop mogelijk uit. Do heer Talma heeft hel echter goed kun nen vinden niet niet de ervaring, in het buitenland lui deze opgedaan, te rekenen, en heeft zijn gebouw, we zouden haast zeg gen „luchlka-deolen", 111 de studeerkamer onlvvoipc-n, zonder zich te bekommeren om dio woelige wereld daarbuiten, en heeft het getal theoretici weer met één vermeer dcul, die dwepen met hun „systeem", en dio er langzamerhand toe komen te verge ten, dat di! slechts „middel" maar geen „einddoel" is. Dezelfde grief mag geuit worden tegen .Talma's voorziening van den ouden dag. Dat Lely, 'Kuyper en Teegens alle drie gekomen zijn meteen verplichte ouderdoms verzekering, liet is niet meer dan naitüur- ,lijk; cr 'was toen geen andere weg bekend (Mooi was 'de weg zeker niet. En werd aan do 70 jarigen Wegens stelde den leef- weten, wat een monster van zelfzucht, dio 'Pony gebleken is lo zijn. 0, ik ben zoo moo van altijd legen hem op te strijden niet, dat ik doordrijverig ben, gunst neen, toegevend ben ik genoeg, maar alles heeft zijn grenzen laten do mensohon mij met rust, dan laat ik ben ook mot Vree, lieusch. Anloon was gewoon mij in alles mijn zin lo geven, maar ik was ook goed voor hem. Verbeeld je, ik zei, dal ik dol was op zijn pijp, maar mijn maag draaide ervan, zood' ik de tabak rook, en dit is nu uitgokonic Hij is dol op pikante dingen, maar ik vind liet niet goed voor hem en zet nooit het peper- en zoutsfel op tafel. Maar nu hoeft hij 'een busje met zou! en een met pe per in den zak, ten gebruikt dat als hij het nootlig oordeelt. En zoo gaat hel nu al lijd. Koffie is ook niet goed voor hem en nu krijgt hij slappe thee of karnemelk en wat 'doet hij nu? Nu gari hij bij mama een kopje koffie halen en in plaats van mij to helpen, schenkt mama hem nog wol twee kopjes voor hij naar liuis komt. Een bittertje? Neen, nooit! Maar nu be denk ik mij, dat bij gisteren, toen hij thuis kwam en mij eon zoen gaf, naar drank rook. Zou bij een ca/é bezoeken? 0, schan delijk bedrog I" Ik begrijp niet, boe zo zijn partij trekken, maar ik ben gewoon, dat men mij allijd ongelijk geeft en ik heb toch gelijk. tijdsgrens gelukkig Wat lager, ïi.l. op 65 ja,ar een pensioen uitgekeerd naar rato va,n de 'gestorte premies, zooda,t in de laag ste klasse leen man, die nooit meer dan f5 in de week had verdiend, zijn heele leven palemie kon betalen met de hoogst twijfelachtige kans, in den avond daarvan een rijksdaalder 's weeks te krijgen. We begrijpen, dat zoo iets den ontwerpers zei ven tegen 'de borst hoeft gestuit, maar ze kónden niel andersin het stelsel van verplichte verzekering komt men er niet zonder premie van allen, tot van den al lerarmslen arbeider toe. Maar men had natuurlijk ook noodig de premies van de patroons, En nu mogen zij, die vinden, dat „patroons" wezens zijn, die men niet genoeg kan laten bloeden, dit heel mooi vindien, wij voor ons hebben nimmer kunnen inzien, dat men recht bad 'den patroons dezen last op te leggen. Dat de-zo dragen 'do kosten van die financieele gevolgen, die bedrijfsongeval of bedrijfs- z.jekte voor den arbeider heeft, fiat; dat ze 'meebetalen in de voorziening van ziekte en invaliditeit staat niet zoo zwak, waar Staat en Gemeente en alle groote licha men schier, hun. personeel in nat gr vul (niet in den steek laten, maai'ouder domsvoorziening? Wij worden allen oud, als God ons het leVen geeft; dat is niet de schuld van het bedrijf; integendeel, het bedrijf is maar al te vaak de schuld van bet niet-oud worden, (en we zien dus absoluut niet in, Waarom de patroon daargelaten dat de Heinia patroon vooral, maar ook vele niet-kleine daartoe onmachtig zijn voor den ouden 'dag van zijn arbeiders zou moe ten zorgen. Lloyd George heeft ons geluk kig (doen zien, hoezeer wij in deze op een dwaalweg tvaren. De ouderdomsvoorzie ning is toch geen speciaal arbeiders belang; met de arbeiders zijn er (duizenden en duizenden, die mot hun arbeid wel zooveel verdienen, dat zij zich en de bunnen kunnen onderhouden, maar die niet genoeg ooit woimen, om him ouden dag te kun nen verzekeren, voor wie het einde der werkkracht ook het einde der inkomsten befcekent. En nu is het een Staats belang, dat er gezorgd wordt, dat deze talrijke categorie van burgers niet op dien fataten leeftijd overgelaten zal Helioeven te wor den aan do kerkelijke of burgerlijke web dadighcid, en dat heeft IJoyd George ge vonden door zijn Staatsponsioimeering, waarin allen opgenomen zijn, mannen en vrouwen, 'die op 70-jarigen leeftijd beneden oen 'zieker inkomen blijven, waarbij geen simulatie mogelijk is, maar waarbij men in do geboorte acte een veiligen wegwij zesr heeft Daar in Engeland is men door Staats- pensioneering ontkomen aan de schele oogen, dio de verplichte verzekering geeft, die alleen arbeiders omvat. Of is bet niet huid voor den eigenaar van hel visch- vnartuig jaar in jaar uit premie te betalen vooT den ouden dag van zijn knecht, om op den leeftijd, dat die knecht pensioen gaat trekken, zelf armlastig te worden, wil hij niet van honger omkomen? Is bet niet over alles heen, dat het kleine bakkertje, dat met één knecht werkt, het baas-zijn zóó duur betaalt, dat hij zoo tegen de 70 jaar, wanneer bij niet meer mee k;in wer ken, geheel verlegen staat, terwijl hij zijn heele leven beeft moeten betalen, om don ouden dag van den bij hem inwonenden gezel te verzekeren? En dat vooibeeld ware met honderden anderen te vermeerderen. Maar Talma voelt voor dit alles niets, hij is arbeiterfieundlich in den moest volstrek- ten zin van liet woord, hij ziel alleen ar beiders, andere menschen bestaan er voor hem niet, en hij heeft nooit gehoord van de vele kleine patroons, die Zater dags zuchten Och, was ik maar mijn beste knecht, dan ontving ik vandaag een behoor lijk weekloon, terwijl ik op dezen dag 7.00 dikwijls met de handen in 't haar zit, omdat, al heb ik genoeg uitstaan, mijne contanten amper toereikend zijn 0111 het loon te betalen van mijne knechts. Noen, daarvan heeft Tal ma blijkbaar nooit gehoord, of, als hij er- wel van geboord heeft, wil hij hef zich niel herinneren, Hoort hem redeneeren„Wan neer een gewoon Nedeilandsch buiger in do courant ziet slaaner is een man, die 40 jaren heeft gewerkt, hij krijgt zijn ontslag en heeft niets, dan komt er in een gewoon, gemiddeld burger, die daar verder niet over redeneert, bet gevoel: het is toch haul, dat is toch onbillijk. Maar er is hier ui Den Haag een knap timinermnnsgezel, hij haakt naar zelfstandigheid, hij vindt een geldschieter, en gaat huizen bouwen een veel voorkomend verschijnsel. Hij werkt hard, dag en nacht, veel harder misschien dan hij vroeger ooit heeft gewerkt. Na jaren rijdt hij misschien in een auto, het kan zijn maar misschien komen wij hom ook tegen, gebroken dooi den levensstrijd, straataim en buiten werk. Nu kan men medelijden hebben met dien man, maar ik zou willen vragen of er iemand in Den Haag is, die meent, dat aan dien man om echt is aangedaan." Men kan uit deze voorbeelden reeds zien, hoe weinig de minister siaat in de reticle werkelijkheid; het mag misschien eens voor gekomen zijn, dat een timmermansknecht door een geldschieter in staat is gesteld eigenbouvver te worden, hoewel onze geld- scliieters en men kan hen dat moeilijk euvel duiden in den regel solider waar borgen voor hunne belegging eischen, dan haken naar zelfstandigheid. Cit dio gewezen timmerman auto-berijder kan gerust naar het. fabelrijk worden verwezen. Maar de tegenstelling zelve was gezocht en onjuist, on de Minister is daarvoor door do hoeren Palijn en Lobman terdege onder handen genomen. Dc afgevaardigde uit Zie- rikzee noemde die tal van kleine bedrijven, dio door één man worden uitgeoefend als eenig dividend-trekker, wieip de hoer Duys er tussehon 011 waarvan dc uit oefenaar absoluut niet voor den ouden dag kan zorgen. En met bittere ironie ried hij den minister onze vischventers en ehinaas- appelenkoojiliecien te troosten, als dc ne ring slecht gaat, met de goede kansen, dio 's Morgens gaat hij weg zonder afscheids kus; 't is wel waar, ik zei, dat ik hot naar vond, dat hij mij wakker maakte als hij naai' zijn kantoor gaat, om afscheid te ne men; ik hob' zoo'n slaap noodig en daan om laat ik hem altijd maai' alleen ontbijten. Elsje zorgt voor alles, en als hij mij mijn tiiee op bed gebracht heeft, val ik weer in slaap ik vind het ellendig, ik zou zoo graag met hem ontbijten, maar ik moet toch op mijn gezondheid passen, want als ik ziek werd, is bet veel erger voor hom nu zeg ik maar, dat hij mij geen thee hooft te brengen, dan kan ik mistig door slapen en heb het Verdriet niet, hem te hooren weggaan. Eu dan voelt hij niet, wat hel mij kost, o, dio mannen zijn zoo dikhuidig, maar wio hoeft er ook zoo'n fijn gevoel als ik? 't Is 'zoo lastig, en daarom begrijp ik niet, hoe hij het haat kan hebben mij zoo te bel'eedigcn cn uit zijn 'zak zout en peper to luüen, als ik het niet goed voor hein vind. *t Is woei' do geschiedenis van Piet en het eitje. 1 1 i j f En toch bon ik zoo blij, dat ik zoo hen en 'niet anders, niet zoo grof besnaard en zelfzuchtig als andere vrouwen, die kun nen gemakkelijk gelukkig zijn maar il> ben zoo hoel anders. Wat zegt U? Ziet Tony er slecht uit? Verbeelding, gekheid! Hij ia nooit ziek, hij hoeft stalen zenuwen, zoo'n verschil niet mij, en daarom zegt. hij mij pooit als I10111 iets schoolt, hij weet, lioa ik mij dan on gerust zou maken, en hij is voor niets zoo bang, als dat ik liet op mijn zenuwen krijg. Weer egoïsme en anders niets. Hij is liever zelf ziek, dan dat ik bet ben, dan moet hij m\j verplegen en troetelen, anders doe ik het hom. Hij kan ook niet begrijpen, dat ik altijd last heb met do meiden. Lk ben zoo goed voor haar en ik kan er geen langer dan een maand hou,-, den; ik verlang te veel van haar, zegt Antoon, maar 't is niet waai-, ik zeg al leen, zij moeten mij goed dienen, ik geef haar loon om te werken en niet om te luieren ion, kan ik het helpen, dat ik alles zoo goed weet, veel beter dan zij, en haar dus telkens op haar nummer moet zetten? En Antoon beweert, dat ik lastig ben. Dat zeggen zij thuis ook't Is niet waar, ik houd van pust, maar als men mij opp windt Hé, do tolephoon. Jn, met uien spreek ik? Met, mijn man, Werner en Co. Ja, ik hen mevrouw Werner mijn man ziek flauwgevallen? O neen;spoe dig wat zegt u? Zenuwtoeval, hoe komt hij eraan? 0, Tony, Tony, ik ga iukp lijk, Hoe kan je mij 'dat aandoen?"- SCHIEDiMSCHE MWsqjggaggaagBKW n u ww tob ga u tx Wfcag3g*aT7VgTOTTJII| Ml l

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1912 | | pagina 5