'dergelijke uitmgGu reel indruk op hem
makenhet schijnt wel, of alles voor hem
in orde is, als hij zjjn zin maar krijgt,
En hij kreeg ziju zin. Slechts twee leden
v,an de coalitie, do heeren van ïdsinga en
do Kaan, laadden den mood het openlijk
nit te spreken, dat do hoor Patijn gelijk
had, en gaven liun stom aan diens 'amende
ment, d,at vorder mot Rechts tegen Links
verworpen werd.
i t - - t i
Nu zal men zich allicht afvragen, pa
dat temeer, waar de Minister in den loop
der discussie zich niet nikeerig betoond heeft
van de invoering van de Radenwet voorde
Ünderdoms- en Invaliditeitswet alleen, el
de coalitie inderdaad voor dit toppunt van
dwaasheid te vinden zou wezen? Rij go-
too ven, dat we dozo vraag gerust ontken
nend kunnen beantwoorden. Zelfs zou, na
pfloop, als wy ten minste niet verkeerd-
zijn ingelicht, do verzekering van Rechts
aan Links gegeven zijn, dat daarvoor niet
da geringste vrees bestaat. Hot was dus
.alles maar komedie; het was enkel te doen
om Talma zijn Radenwet te doen hebben,
en wol zóó te doen hebben, nis hij die
zelf wilde, dio magere troost moest den
minister worden gegund; kwaad was er
niet bij.
We hebben ca' hierboven reeds met een
enkel \voovd op gewezen, hoe handig Dr.
Kuyper bij dit .amendement heeft gema-
no-euvxeerd; we willen er thans bijvoegen
dat de afgevaardigde voor Ommen in deze
gehoel gezegevierd heeft, en zeker bewe
zen 'heeft, dat de leiding van de coalitie
aan niemand beter kan toevertrouwd wor
den dan aan hem; hij heeft, om een popu
laire uitdrukking te bezigen, Talma een
voudig gekraakt.
Schildknaap Talma verbeeldde zich te
kunnen doen, Wat Ridder Kuyper niet ge
lukt was deze had trouwens nooit zoo
hoog geviseerd nl. het fundament te leg
gen, hot onverwoestbaar fundament van het
grootscho gebouw van alle sociale verzeke
ringen. En hij staarde zich daarop zoo
blind, dat hem de urgentie van de voorzio
ning van den ouden dag hem ten eenenmale
ontging. Dx. Kuyper dacht zeker: we zui
len dat jonge mensch eens waarschuwen,
en in do „Standaard" kwam al kort u».
Talma's optreden tie waar-schuwing, dat
zooals hij de zaak der sociale verzeko
ring aanpakte, het wel 19iö zou worden
eer er iets van de Ouderdomsvoorziening
zou kunnen komen, maar Talma bleef ver-
nikt haar zijn luchtkasteel staren, en bleef
doof voor de „Standaard" zooals hij in
de Kamer doof bleef voor do aansporingen
van Rechts en van Links om de Ouderdoms
voorziening toch voorop te doen gaan.
Dr. Kuyper liet dit spelletje gaan, totdat
hij het nu welletjes vond. Hij kwam in De
cember 1911 met zijn bekend ultimatum,
hij zou. met het oog op de verkiezingen
van 1913, niet gedoogen, dat de Regeering
het juiste tijdstip voor de Ouderdomsvoor
ziening zou laten voorbijgaan. En we
weten natuurlijk niet, wat. in deze binnen»
kamers geschied is het resultaat doet
echter zien, dat Talma deemoedig voor den
leider hef hoofd heeft gebogen. Hij heeft
do Ziekteverzekering, dat troetelkind, dien
hoeksteen van zijn sociale verzekering, prijs
moeten geven, en zal nu 11a het zomerreces
doodkalm alsof al zijn uitspraken, dat zon
der Ziekteveizekering alle sociale verze
kering in den grond bedorven zal rijn,
vergeten u.uen, met de Ouderdoms- en 'n-
validiteitsvei zekering moeten komen. elk
een vernedering! O, Talma, Talma, hoe hebt
gij u ooit kunnen verbeelden, iets te zeggen
te hebben nis Dr. Kuyper sprak.
Dr. Kuyper heeft zijn overwinning vol
tooid met de indiening van een voorstel om
het Reglement vuil Orde te herzien, en
wel art. 42, dat over do Commissie van
Voorbereiding handelt. In alinea 3 daarvan
is bepaald, dat een dergelijke commissie,
alvorens haar verslag uit te brengen, dit
ter kennisneming zendt .alleen voor <!o
Eerst toen Herbert te Berlijn professor
geworden was, begon zij ernstig na te den
ken. Hij was toch wel beschouwd zoo'n
slechte 'partij niet. Als vrouw van (een profes
sor zou zij in Berlijn haar huishonden op
grooto schaal kunnen inrichten.
Deed hij aanzoek om haar hand, ze zou
niet ongeneigd zijn „ja" te zeggen, en dat
dit nog vóór zijn vertrek zou geschieden,
was, volgens baar meening, zoo goed als
zeker.
Op sommige punten wilde Martha haar
vrijheid behouden; bovenal wildo zij zich
door een ieder 't hof laten maken en schit
teren met haar- schoonheid.
Mertens was in de oogen van den pro
fessor een verwaande gek, terwijl Martha
altijd den mond vol had van zijn beschaafde
manieren.
Nog nooit was dit verschil van meening
zoo sterk uitgekomen als hedenavond. Met
ingehouden toorn zag hij, hoe zij aan den
arm van den fat ging. Was dat nu 't
meisje, dat hem door haar schoonheid zoo
betooverd had?
Plotseling schrikte hij uit zijn droomerij
op. Martha had beloofd met hem den co
tillon to dansen. Hij had nog wel tijd ge
noeg er voor, maar hij was blij een voor
wendsel ie hebben om weer in haar nabij
heid te komen.
Hij wilde van dat oogenblik gebruik ma
ken om haar te srneeken, hem niet meer
zoo te krenken. Hij trad op haar toe en
herinnerde haar aan de belofte.
ledou. Dezen staat het vrij binnen oen
door de Commissie .bepaalden termijn \an
tenminste 14 dagen wijzigingen op het voor
stel bij de Commissie in te zenden, welke
laan het verslag worden toegevoegd, cn
waaromtrent de Commissie haav gevoelen
uitspreekt.
Nu meenen Dr. Kuyper en met li om de
beeren do Savornin Lobman on Loeff, dat
deze bepaling nota bene indertijd door
den heer Lobman uitgedacht om bespoedi
ging van zaken te bevorderen het be>-
oogdo doel allerminst heeft bereikt, en nu
hebben zo daniom voorgesteld, dat de Com
missie niet meer verplicht Zal zijn het
Ver-slag eerst aan de leden te zenden, maar
dat ze het kan doen, als zo dit goed
vindt, en ook kan laten als zo dit beter
acht. Men vindt aan de Rechterzijde, dat
deze bepaling in 't Itegl. bij de Ziektewet te
veel tijd hoeft gekost; men schrijft 't daaraan
toe, dat men zich tevreden heeft moeten
stellen met enkel de Radenwet to behan
delen, en men heeft haast. Het wil ons ech
ter voorkomen, dat zy, die zoo spreken, te
weinig rekenen met den slechten opzet van
do sociale wetgeving van den heer Talma,
By de Armenwet toch heeft deze bepafing
cr toe geleid, dat de openbare behandeling
fjc-chts enkele dagen geduurd heeft. Eu
aan den andoren kant verwondert het ons
wol feenigszins, dat men nu juist bepaal
delijk van wijzigen in het Reglement van
Orde zooveel bei! ven vacht, waar gezeg
de 'Armenwet ons leert dat zulks alleen
het geval is, als hot wetsontwerp zelf dan
ook goed in elkaar zit
Ook by deze zaak is van dissentio in de
coalitie gebleken. Dr. Nolens, de eenige
clubpresident van Rechts, die het voorstel-
KuyperDe Savornin Lobman niet heeft
willen medetookenen, zooals blijkt uit de-
onderteekeuing van den heer Loeff. De
afgevaardigde, voor Venlo kwam daarnaast
met een voorstel, om het artikel zóó te
wijzigen, dat het verelag der Commissie in
elk geval aan de openbaarheid prijs zal
worden gegeven. Deze voorstellen zijn op
uitnemende wijze bestreden door den heer
Van Kamebcek, die op zeer bezadigde en
overtuigende wijze waarschuwde tegen het
incidenteel wijzigen van het Reglement vair
Orde, dat dc waarborg is voor de 1 echten
der minderheden, tedere verandering, zoo
zeide de afgevaardigde uit Utrecht, zoo
juist, die naar partijpolitiek riekt, in onze
Grondwet, die Reglement van Orde lieet,
aangebracht, kan niet anders dan ontstem
ming en irriatie wekken, die alle goede
bebandebng van zaken afbreuk zal doen.
De voorstellen werden echter door de
heeren Kuyper, de Savornin Lobman en No-
lens verdedigd, wat eigenlijk overbodig zou
mogen heeten, want de neuzen waren ge
teld; de zweep moet op de sociale wetge
ving, en dus werden de voorstellen met
flinke meerderheid Vim Rechts tegen Links
aangenomen, echter niet dan na een heftig
debat, waarbij de heer Goeman Borgesius
op kostelijke wijze een loopje nam met de
vrienden-Knyper Lobman.
De aanneming van d© Mijnwet met groote
meerderheid uit alle partijen, dunkt ons re
den tot verheuging. Al hebben de heeren
Bos, Janssen (Maastricht) en van Karne-
beek de vrees niet onder zich gehouden,
dat hiermee een flinke stap zou gezet wor
den op den weg, die naar het Staatsmono
polie voert, dat heeft toch zeer velen in
cle Kamer-, die in geen enkel opzicht ver
dacht kunnen worden, vooretander van ge
noemd monopolie te wezen, niet teruggehou
den hun stem aan dit ontwerp te geven.
En terecht meenen wij. Het is toch van
het grootste belang èn voor onze defensie,
èn voor onze nijverheid en voor ons trans
portwezen, dat wij onze eigen steenkolen
hebben, en voor dit in onzen tijd onont
beerlijk product onafhankelijk worden van
het buitenland. Wel zullen wij zulks door
deze wet nog niet geheel worden, maar
waar het Staatsmijnvold thans met ruim
7000 H.A. wordt vermeerderd, v$>rdt over
Martha zag hem' verwonderd aan en zei
„Den cotillon? Gij vergist u, meneer,
ik heb dien dans aan meneer Mertens
beloofd.
Het was een kleine wraak van- haar,
zo Beleed igde hem in 't bijzijn van oen
man, die ver beneden Herbert, stond.
Zijn doodsbleek geworden gelaat getuig
de hoe diep zy1 hem! beleedigd had. Grie
vende smart sprak uit zijn gelaat, doch
slechts één oogenblik met trotscho hou
ding zag hij meisje ernstig aan. Haar
lippen beefden, zij wilde een vergoelijkend
woord uiten, maar st was te laat. Her-
bert boog en verliet haar.
Ella Peters danste deu cotillon met den
professor; ditmaal had ze een zeer ver
strooiden danser, maar niettegenstaande
dat, voelde zij zich tooh overgelukkig.
Toen hij Ella naar haar plaats terug
bracht, keek zij hem deelnemend, aan, hij
zag er zoo bleek en moe uit
Die vriendelijke blik uit de grooto, blau
we oogen deed hem goed, £t was een drup
pel balsem in zijn gewonde ziel.
Mot een handdruk nam hij afscheid, Zii
zelf spoorde nu haar moedor aan tot ver
trekken, zij wilde niet langer blijven.
Terwijl Heiibcrt in zijn studeerkamer on
rustig heen en weer liep en met geweld
ziju teleurgestelde liefde Besti'coctl, drukte
Ella haar blonde kopje diep in de kus
sens van haar bed.
Het beeld van den bleeken, ernstigen
man stond ljaar nog voor den geest, liet
r
een flinke stap in dio richting gedaan.
En tegenover de vraag, hoe wij onaf
hankelijk in dozo kunnen worden Van hel
Duitscho steenkolensyiulicaat, achten wc
do andere van bijkormligon aard, zelfs cTic
of de som Van 18 ton, waarvoor hot zoo
genaamde Maasvold tegen afkoop van do
droits d'inventeur, die daarop rustten voor
do Staatsontginning, wordt gereserveerd.
(Inventeur is, zooals onze lezers weten,
hij, dio door exploitatie tot de wetenschap
is gekomen, dat op een bepaalde plaats
kolen zitten) ook te hoog is. Misschien is
zo te hoog bij de daarover verdeelde
opinies zullen wy niet zoo vermetel ziju
om ons in deze als scheidsrechter op Me
werpen mot 'h'et oog op hetgeen die jinven-
teurs hebben gepgaesteord, maar daarom
(gaat het niet. In den regel is trouwens
iedereen, dio iels aan den Staat heeft to
verkoopon, goed uit. Maar waarom hc-twei
gaat is, dit, of do Staat iets krijgt, wat
liet geld waard is En dat dunkt ons ten
deze in allo opzichten het geval.
En al is natuurlijk ook thans, bij monde
Van den lieer Karncbeck, do klacht niet
achtenvego gebleven, dat men met dit ont
werp don socialistischen weg uitgaat; hij
sprak van staatsmonopoliseering der pre
ductiemidclelen, de afgevaardigde voor
Utrecht; dit lijkt ons volkomen ongegrond.
Hier is in hoofdzaak rekening gehouden mei
de Nederlandscho belangen, onze onafhan
kehjkheid in de eerste plaats, met de be
langen van onze nijverheid en ons trans
portwezen, zo opis wij hierboven i-eeds zei
den, maai- ook niet mindor mot die van
do Nederlandsclio verbruikers, dio iedere
meerdere onafhankelijkheid van het syndi
caat op aangename wijze in zijn beurs zal
voeten, n.l. door vermindering van den
prijs.
De aaneming eindelijk van do Auteurs
wet, die, als zo ook door de Eerste Kamer
zal zijn goedgekeurd, ook den geestelijken
arbeider zal geven bet loon, dat hem toe
komt, maakt tevens, dat men niet meer zal
kunnen zeggen, dat daar een roofstaat ligt
aan do Schelde, zooals men in het Bui
tenland placht to zeggen.
En na de Auteurswet kwam de vacan-
tiekoorts over de Kamer. De avondzitting
van Donderdagavond was besten»! voor al
lerlei kleingoed, we teekencn daaruit slrehts
aan, dat het don Minister van Waterstaat
gelukt is, thans het pensioen van het per
soneel der H. IJ. S. M. on den S. S. zóó
te regelen, dat hij veel lof te oogsten had,
zoowel van Links als van Rechts, en dat
zelfs dc oppositie van don heer Troelstra
tot zwakke klank wegstierf.
De pogingen van den Minister van Fi
nanciën om Nederland op te schepen met
een allerteelijksten vier kan te stuiver
het geld mag zeker niet meer rollen
is helaas ui-et afgestuit op den schoonheids
zin der Kamer; we zuRen dus de loe-
lijksto stuiver ter wereld krijgen, omdat
het heet ivo dachten dat ons volk moer
op 'de penning zestien was dat ve-
len zich dc bestaande voor een kwartje
in de hand laten stoppen. Oppasesn is dus
nu niet meer d-e boodschap.
Ook is de Schepenwet er doorgejast. Min.
Talma heeft dit gemakkelijk gemaakt door
de toezegging to doen, dat do inhoud der
Koninklijke besluiten voor de uitvoering der-
wet noodig, grondig bij zijn begrooting in
het najaar zou kunnen worden lesproken,
en in dc schriftelijke stukken behandeld.
Een klein incident bracht even afwisse
ling bij de Schepenwet. De heer Duymaer
van Twist kwam met de verklaring, dat
hij niet meer met den heer Duys zou de-
batteeren, omdat deze onlangs wanneer
is ons onbekend gevloekt had. Een be
lediging, 'hem Duymaer aangedaan, kon hij
vergeven, maar niet gemis aan eerbied je
gens bet Opperwezen. Algemecne verbazing
en interrupties. Na veel rumoer kwam de
hoer Duys verklaren, dat de beschuldiging
van den heer Duymaier van Twist onge
grond was; wel had hij eens Verklaard,
dat Steenwijk's afgevaardigde het kruit niet
was alsof zij nog dien innigen handdruk
voelde, en zacht fluisterend klonk h van
haar lippen: „Koe boarlijk Was toch mijn
eerste bal.1' t I
Sedert dezen voor Ella zoo gelukkigen
avond waren vele jaren verloopen. Ella's
eerste bal was ook haar laatste gebleven,
zij had geen pleizier meer in dansen,
zei ze.
Stilzwijgend hoorde zij too, als haar
vriendinnen vertelden, hoeveel hals zij de
zen winter al meegemaakt hadden.
De herinnering aan haar eerste hal was
haar voldoende. Zij was niet meer dat -ver
legen, onbeholpen meisje, dat „kinderach
tige schepsel", zooals men haar genoemd
had. Ze was ernstiger geworden. Het beeld
van den man, die zich over 't eenvou-,
dige meisje had ontfermd, stond haar steeds
voor oogen.
Sedert dien avond had ze hem nooit
moer gezien en slechts zelden iets van
hem vernomen, maar de gedachte aan hom
bleef haar immer hij.
Herbert was door zyn moeder naar Ber
lijn gevolgd; de mooie Martha Wall was
met M-ertens gehuwd en woonde eveneens
to Berlijn. Martha had haar huishouden
op kostbaren voet ingericht, maar haar ge
luk zocht ze op hals cn concerten. Dikwyls
hoorde zij over den professor praten, want
hij was een algemeen geacht man, en eens
trof zo hem toevallig aan op een partij
had uitgevonden, maar- ata deze daar- ba-
zwaar togen luul, wildo hij wei zeggen,
dat hij dit wol gedaan had, al bleek dan
ook de naam Duymaer van Twist slechts
pseudonyms te zijn voor Barthold Sclnvarz,
zooals de h-ecr Duys onder -daverend gelach
eindigde. J
De Iladenwot werd ondertussehn mot 54
tegen 41 stommen aangenomen. De heer
Troelstra gaf daarbij een verklaring, waar
om zijn fractie niet aam hot „valsoh spel''
wilde mededoen, wat een protest van den
minister -Heemskerk uitlokte. Het ging
Rechts tegen Links, -bohalve dan dat Re
heer Van ïdsinga zich hij de tegenstem
mers veegde. 1
En hierna was do Kamer overgeleverd
aan do' genade van den Jieor Ter Laan,
wiens hoofdgrief tegen de Militaire Pen
sioenwetten was, dat de officieren voor
gingen ï>dj de onderofficieren; zeker geen
ongerechte grief, waar reeds in 1902 de
ministers Bergansius en Ellis beloofd heb
ben, dat liet eerste geld, dat vrij kwam)
voor de enderofficierspeusioöiien zyn zou.
Maar dat rnogo den heer Ter Laan pen
doorn in het oog zijn, Colijn is zoo min
als eenig minister door een belofte van
zijn voorgangers vastgelegd, en hij moet
nu eenmaal door 'betere pensioneeiing in
staat komen' de oudere elementen uit het
leger to verwijderen, om! do jongere ele
menten promotie te laten maken, eon op-
frissohing, die het leger zeer noodig beeft,
naar men zegt.
Lang praten daarover Was trouwens niet
noodig, naardemaal het bekend' was dat
voor dc ponsion coring en de daarmee ge
paarde legerorganisatio in de Kamer een
grooto meerderheid Was. Enfin, ook dit
is goed afgeloopen; den laatston dag moei
ieder zijn spraakwater niet geheel den
vrijen loop laten, Ter Laan is zelfs rn'ee
gevallen, en de Kamfer is huis-toe; ofehnecn.
ze zou naar huis too gegaan zijn, als de
zelfde heer Ter Laan niet twee motiém
had gehandhaafd, waar de Kanier, daar
zc onvoltallig wasi, niet over kon stem
men, en waarvoor ze denkelijk Dinsdag
a.s. moet terugkomen.
Ze had andere haar rust wel verdiend.
BINNENLAND.
(Iet Koninklijk bezoek aan 4e Veenkoloniën.
Men meldt ons uit Stadskanaal:
Ter elfder ure is in onze Veenkolonie het
feit bekend geworden, dat onze Koningin,
een bezoek aan onze streken zou brengen;
geen wonder dus, dat er weinig tijd geweest
is om dc feestelijkheden goed voor te be-
-reiden. Maar toch kan gezegd worden, dat
er goed. uitgepakt is, om onze Landsvrouwe
een waardige ontvangst te bereiden. In
Veendam en Wiklervarik zijn b.v, verschil
lende huizen en straten fleurig gesierd, met
bloemen langs gevels en baicons, en fraaie
eerepoorlon, terwijl een blijgostemde bevol
king, veten met de nationale kleuren ge
tooid, reeds vroegtijdig voor oen gezéllige
drukte en aangenaam feestvertier zorg
draagt.
De eerste ontvangst genoot II, M, te
Stadskanaal, waifr de koninklijke trein
reeds om negen uur via Assen arriveerde.
Buiton het station was een groote menigte
aanwezig, dio bij de wachtende koninklijke
auto's staande, II. M. luide begroette.
Nadat de Koningin met haar gevolg in do
auto's had plaats genomen, werd 'door fret
bevlagde Stadskanaal naar Musselkananl
tot den Vallerinond gereden en daarna langs
den nieuwen grintweg over Mussel naar
Onstwedde.
Vervolgens ging de reis over Onstwedde
naar Altoveer, waar gestopt werd cn H. M.
do groote, voor enkele jaren gebouwde,
coöperatieve aardappelmeelfabriek bezich
tigde.
In al deze plaatsen ondervond H. M. aan
het vlagvertoon en do hartelijke toejuichin
gen, hoezeer het bezoek door de bevolking
van deze zoo achteraf gelegen streken op
ptijs gesteld wordt.
waar ook zij genoodigd was.
Eerst ontroerde ze, maar herstelde zicli
dadelijk en stak hem vriendelijk' lachend
do hand toe; ze praatte druk over aller
lei dingen, terwyl ze haar prachtiger»
waaier koket heen en weer bewoog. Zij
sprak van do herinneringen nit haar jeugd
cn eindelijk over 't bal, waarop zij bei
den gedanst hadden.
Kalm en bedaard hoordo Herbert doze
trotscho en kokette vrouw aan. Die vrouw,
voor wie hij zoowel had gevoeld, maakte
nu niet den minsten indruk meer op hem.
Men kon het Martha aanzien, dat zij zich
inwendig -ergerde, nu haar gesprek zoo wei
nig invloed had op don man, die vroeger
voor haar boog en om zich to wreken,
zei ze:
„.Herinnert ge u dat onnoozelo kind nog,
dat er zoo overgelukkig uitzag, toen zc
met u mocht dans-en? Hoe heet zo nu ook
woer, zoo'n algemeetio naam, was 't niet
Ella?"
Herbert's golaat, dat tot nu toe somber
was, klaarde plotseling op, toen hij dien
naam hoordo noemen. In zijn gedachten
zag hij do mooie, blauwe oogen van dat
meisje. Hoe was het mogelijk geweest, dat
hij die had kunnen vergeten!
In do laatste jaren had hij 't zoo druk
gehad met sludecrcn, dat hij' alles wat om
hem was vergat. Zijn moeder had zijn ka
mer zoo gezellig cn gemakkelijk weten in
te richten, dat hij letterlijk niets miste.,
en toch dadil hij nu; hoe gelukkig moei het
- - -J>
Door Niouwe Pokela en 'Oude Pokela, «u*)
gen de autofr tot den ZuidwendingonvwH'
Zuidwending cn Ommekmdenvijk, waauw
allo gelegenheid geboden werd de uiw"'
strekte veenstreken te zien. t
In Veendam omstreeks één uur weer aan?
gekomen, werd een bezoek gebracht aan
Rijkslavvib0uw schoolDoor den aanleg vat'> -
een wegencomplox moest II. M. over eer
ouden voetbrug en langs een smal voeW' -
tusschen zandlmopen en stccnstapels om 4J' -
school te bereiken. II. M. woonde er eoij'
les bij aan boerendochters over de kentus«
Van melk en melkproducten,, f
Do thee in „Vcenlust" aangeboden, word'
geleid door meviouw 'Gt-ertscma.
Daarna ging het door de fraai cn keurig
versierde en bevlagde Korklaan, naar Lp
Beneden-Westerdiep, waar do kinderen van'-
den burgemeester II. M. een blocmenhulüo
aanboden.
Door dc NieuWe Laan en langs Oostor'
diep werd Veendam weer verlaten en over5
Dvarsdjep en liet Beneden verlaat naar Mun-r
tendam gereden, deze plaats bezocht ca'
vervolgens over Zuidbroek naar het Oosl-i
eind van Sappemeer vertrokken.
In Sappemeer, dozo nijvere industrie."
plaats aan den. spoorweg naar Groningen
naar Nieuweschans gelogen, werd vol oa.
geduld de komst van 11. M. tegemoet gezien
Ook hier was het een drukte van belang,,
vooral in den omtrek van de stroocarton G
fabriek der firma W. A. Scholten en aan,
het hoofd waarvan het vroegere Eerste Ka-f
merlid de heer J. E. Scholten staat. Vela'
en hartelijke toejuichingen vielen hier do!
Koningin ten deel.
Na het bezichtigen van dozo fabriek door
H. M„ werd gereden naar Iloogezand. Van f
af den Kielsterstraatweg, haddon de bezi»
kers oen prachtig gezicht op de to velds
staande gewassen. j
Te Veendam circa drie uur weder terug-
gekeerd, stapte II. M. met gevolg in de se
creicit „Vcenlust" af. In de groote zaal, f
dio kwistig met bloemen en planten was i
versierd, werd II. M. verwelkomd, terwij!
tevens eenige personen aan de Koningia
werden voorgesteld.
Na ongeveer een uur in „Vcenlust" gc-
Loofd te hebben, werd over het Boven Oos-
terdiep en WjlderVauk naar Stadskanaal
teruggekeerd, Waar II. M. in den namiddag 1
om 5 uur zou aankomen. Op den doortochtj
door het feestelijk versierde en vlaggendo 1
Wildervank werd langzaam gereden en even
stil gehouden bij bet voor bet Raadhuis f
staando monument van den stichter der
Veenkoloniën, Adrlaan Geerts Wildervanek.
Van Stadskanaal zal Tl, M. via Assen naar I
het Loo tcrugkeeren.
Het Bezoek van II. M. in de veonkolo- 1
niefen is- een ware zegetocht geweest. Hare
Majesteit heeft veenderijen gezien in Vied-
denreen, waai- ook vruchtbare akkers wa-
ren Beplant met bloeiende aardappels en
veelbelovend koren en hetzelfde land was
vroeger een groote voenstreek. 1
Te kwart voor vieren gistemamiddag ik f
de Koninklijke ft rei n uit Stadskanaal ver- -
trokken, nadat H. M. dc- Koningin was gere-
den over Wildervank, waar H. M. bijzonder
Ilaai- aandacht wijdde aan liet standbeeld
van Adriaan Goer Is Wildervanek, den stick- j
ter van deze veenkoloniën. j
Toen de Koningin op het balcon van
den trein afscheid, had genomen van den
Burgemeester Uges van Wildervank, betuig-
(Ie IL M. Haar ingenomenheid met de out- I
vangst aan den commissaris der Koningin
der 'Provincie Groningen, mr. G'. G. Geert- j
sema, en droeg hem op, aan de Buige- j
meesters van de Bezochte gemeenten Ilaar
Hooge tevredenheid te betuigen. 1
Dc Koningin kwam to 6 u. 13-min. aan
het station Loo aan er werd aldaar opge
wacht en hartelijk ïfegroM door den Prins.
Beiden bestegen daarna hot gereedstaande
bofrijtuig en Begaven zich met het gevolg
naar- het paleis. -
De pest op Java-
Bij het departement van koloniën is ont
vangen het volgende telegram van den gou-
toch zijn oen lieve, goede vrouw te Bezit
ten, oen vrouwtje dat met hart en, ziel
haar man liefheeft.
Mot een strak gelaat zag hij do voor
hem staando vrouw aan. Zulk een vrouw,
zooals hij zich nu voorstelde, zou hij in
Martha niet gevonden hobben.
Mot een trotscho beweging wierp zij 't
hoofd in don nek on begon te laohon over
zijn „gok-orde verstrooidheid".
„Welnu, professor, geeft ge me geen ant
woord op dio vraag van zooeven?" vroeg
Martha.
Zijn ernstigen, doordringenden blik joeg
haar- schrik aan.
„Er zijn zaken, waarover men liever niet
spreekt," zei hij bedaard. „Die bewuste
balavond is voor mij een lieiizamo les ge
weest en misschien brengt hij 111e toch
nog geluk aan"
Zij begreep die woorden niet cn zag
hom verwonderd aan. Wat zou hij daarmee
willen zeggen? vroeg zij ziohzelvo af.
Do professor scheen haar echter geen
nadere opheldering te willen goven. De toon
zijnor stem klonk zoo B'cdaard en vast, hij
zag haar zoo koel in do oogen, dat do ko
kette vrouw wol Begreep, dat zij hem ge-,
heel onverschillig was.
In oen kleinen, doch goed onderhouden
tuin, dio achter liet -eenvoudige, maar netto
huis van mevrouw Peters lag, hep Ella
op een avond in gedyc-hten verzonken to
P'
i lip
lie
r wa
l 1
I in
r*
wa
gel
wo
nu
net
ied
hm
tee
dei
0VL
luu
late
'zeil
en
dici
spi,
mei
011
li
spri
gee;
- zijn
- P
- gesc
mei
dio
E
zelf
A—l«l—
j
~-5_"
i
ki
Ir
d<
le
di
tu
di
d;
z\
111
di
m
Mc
SU
zi
!c
la
za
YT
bi
fel<
Ei
nu
sa
va
ee
wi
Mi
1 lie
11a
1-
i
hoi
t roe
en
dei
1
