65"* laargang.
Zaterdag 24 Augustus 1912
No. 14002
Tweede Blad.
f
k
Een ISTapoleon.
HAAR HELDIN.
Doze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- eft Feestdagen,
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en ïlaardingea fl, 1.25. franco
por post fl. 1.65. i
Prijs per week: Voor Schiedam enVlaardingenlQ cent,
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen. i j I
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags v'óór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prigs der Advertentiën: Van 1—6 regels £1.0.92- iedere regel meet
18, cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën tij abonnement op 10 ordeeliga. Sioofifaardon, Tarieven
hiervan zijn gratis aan. het Bureau te Bekomen.
In de nummers, 'die DHüsdag-, Donderdag- en Zaterdaga£dr<d
yerschjjnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den p,rij3
3ran 4Q stents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. 1
Intercommunale Telefoon No. 103.
Wanneer men in onzen sincllevendon tijd
iwoologteen ieo-d, kan men vaak een licht
gevoel van wrevel niet onderdrukken over
do mannen van, den dag, die telkens weer
tol giool. man gepromoveerd worden en
tien jaar later vergeten zijn. Hot gevolg
is, dat menscben, die werkelijk van buiten
gewone boleekenis zijn, niet zoo gemakkelijk
erkend worden. Hoort men van den dezer
dagen gestorven generaal Booth, dan zal
men allicht weer mcenen, dat hij een
gioot man is in de gewond boleekenis. En
dat is zeer zeker onjuist. Booth was groot
in do zeer buitengewone boieekonis van
dal woord. Zijn schepping, bet neger des
Jtoils, is inderdaad een creatie, een be
denksel, dal alleen uit den geest van iemand
kon komen, die op de hoogten der mensch
lipid tioont.
Want wat is bel groote in deze schep
Ping?
De overtuiging dat reclame, dat moderne
znkenmedhodes, ook in den dienst van het
goede, van liet zuiver ethische noodig en
goed zijn.
Booth heeft onzen tijd begrepen zooals
in. deze richting geen vóór liem. Hij heeft
do oude zakenmeLhodos der ijveraars voor
eenige goede zaak naar de oude-i ommel-
kamer verwezen cn hij heeft nieuwe za
ken-methodes aan handel en ver-keer ont
leetid, die hem geleid hebben tot groot
succes.
Wij willen met deze waardeering niet
zoggen dat ook uit oen ander oogpunt niet
veel goeds is te zeggen van hem eu zijn
v. rik. Ilij scheen zeker een goed mensch,
met een warm hart voor do misdecldcn en
voor hen, dia minder gelukkig en blijmoedig
wnen dan bij. Ifij" scheen iemand yan
ongeloofelijk-groolc geestkracht, Hij was
oen geboren leider van de menigte, een
bekwaam prater. I
Doch in dat alles was hij goed, ja uit
stekend als vele anderen. Doch wat hem
tot een groot man stempelt, hel is, dat hij
de moderne zakenmoLliodes heeft inge
voerd op het gebied van godsdienstige pio
pagnnda on weldadig welk.
Achteraf lijkt deze groote daad als
zooveel andere daden dood-eenvoudig,
'I ei van. Columbus. En toch is zij buiten
gewoon, omdat zij toenteuilijd een buiten
gewoon g-oöd inzicht in die zakenmethode?
en een zeldzaam organisoeringstalent voor
opstelde.
Bijna kunnen wij zelfs bewijzen hoe
groot die daad is door b.v. op een ander
gebied to wijzen, waar zulke daden nog
steeds op zich laten wachten. Hen donkc
b.v. aan hel staatsbestuur, dat nog ^steeds
in veel opzichten de zakenmelhodcs van
honderd jaar geleden volgt. Als een groot
land een klein land wil inpakken, weet
het nog steeds niet heter te doen dan
zich sterk te wapenen en als rif gelegen
heid schoon is, van zijn overmacht grinnik
te maken. Terwijl liet toch zoo véél, vóél
eenvoudiger, goedkoop-er en meer afdoen
de schijnt reclame voor zichzelf te ma
ken, do pers voorzichtig en geleidelijk in
zijn macht to brengen kortom metsug
gestie en reclame to werken.
In elk geval Booth heeft begrepen,
dat de oude methodes van het gesprek
onder vier oogen, van het stil ter kerke
gaan, van het in stilte geven, niet vol
doende meer waren om veei te bei eiken,
liet is waar als andere groote mannen
heeft hij wel kleine voorbeelden gehad. Iu
Engeland was liet leger des heils met zóó
iets mal on ongewoons als in andere lan
den. Vanzelf had men ia dit land van
zakenmenschen de zaken-methodes al in
geiinge mate op dit teriein ingevoerd. Doch
de stap van, deze bescheiden pogingen tol
het in zijn soort volmaakte weik van
Booth is reusachtig en alleen een man van
do genialiteit var dezen mensch heeft
zulk een stap kunnen overwegen en dur
ven doen.
In de eerste plaats heeft Booth begre
pen, dat de moderne zakenman niet kan
volstaan met zijn zaak open te zetten en
dus do gelegenheid te verschaffen binnen
te komen. De klanten moeten binnengehaald
worden en men moet bij de berekening van
zijn kansen in, de eerste plaats rekenen
met den smaak der massa. Deze is onont
wikkeld, toegankelijk voor bonte vertoonin
gen. Men moest dus kinderachtig duidelijk
zijn en boute vertooningen, organiseerèn.
Daarom hebben wij, beschaafden, nu vele
jaren geleden gelachen. Doch sedert heb
ben wij het lachen verleerd en het laatst
tón het best lachte de blijftroedige grijsaard,
die oen. beter inzicht heeft gehad dan wij,
in do psyche van het volk, ook van het
niet Engelsclro volk. Wat dat zeggen wil
voor oen Engelschman, zullen wij wel
niet behoeven aan te toonen.
Zoo waren dus de methodes om de klan
ten te lokken. Maar ook de moderne reclame
van het „Leger" is uitstekend. De kracht
van liet getuigen, van hot prediken dooi
de daad heeft niemand ook weer zoo goed
begrepen als Booth. Sedert dien is dit ge
tuigen mode geworden, sedert dien hebben
vooral de politici de boleekenis van deze
soort reclame van eigen beginselen heel
duidelijk, begrepen. Maar aan dozen man
komt alweer do eer de kracht van derge
lijke reclame in haar volle beteekenis het
eerst begrepen to hebben.
Daarbij komt, dat het „leger" ook op
elk ander gebied reclame weet te ma
ken en zich vaak niet laat terughouden
door overwegingen van kieschheid. Een
extra feest voor do armen wordt met groote
tamtam aangekondigd. Tijdens het feest wor
den menschen toegelaten, om te kijken, wait
wellicht door enkele fijner bespaarde ge
„Na het diner zal jo van alles beter op
do hoogte zijn dan nu. Ik heb jo „Verity
Traiil", de schrijfster, pis tafelhum-vrouw
gegeven. Ifaar naam is toch zeker wel tol
jo Spaansch Arcadia doorgedrongen?"
Do gastvrouw lachte tegen don ouden
vriend, die na jarenlange afwezigheid in
't zuiden in Londen opgedoken was, waar
hij veel succes Ifad mot zijn Spaansche
schilderijen,
„Ik weet van niemand of nicls," verze
kerde do schilder. „Licht mij vóór hot aan
tafel gaan wat in. Wie is ze, en wat heeft
re gemaakt?"
„Verity Traill is een knap on geestig
vrnuwljo. Zo z,al jo bepaald a museer en
cn cor 'L dcssoit afgeloopen is, ben jo van
alles op de hoogte... Kijk, daar is zei"
Do schilder zag een. lange, donkere dame
m een roodc japon. Haar houding was nog
jeugdig, maar ze was bleek en zag er ver
moeid uit Ze groette glimlachend do gast
vrouw, en de schilder zag verbaasd, hoe
dit haar een geheel ander voorkomen gaf
hij staarde haar vcib'aasil aan on scheen
haar Ie herkennen. Zo bogen echter voor
elkaar als vreemden cn eerst op weg naai
de eetzaal keek de schrijfster hem aan
cu zei„Meneer Dick."
„Heb je dien ouden n'aam, nog onthou
den?" Ifij* aarzelde even en voegde er toen
hij; „D,us ja b'cut .werkelijk Madge?"
„Neep neen," zei ze.-—'„Die oude kinder
pamen zijn rclequiecn, een stukje van 't
verleden, cfat in de herinnering blijft. Wo
zouden ons zeiven veel leed sparen, als
wo ons speelgoed begroeven, wanneer we
er aan ontgroeid zijn."
„Ik deed verkeerd, je er aan te herin
neren."-
„Dus geen herinneringen?"
Zc z.aten nu, aan do schitterende, met
smaak gearrangeerde tafel.
„Neen. Vul de leemte een beetje ,aan
Zeg mij eens, W,at je al die jaren hebt
gedaan. Maar och, dat weet ik immers
en misschien heb' je meer gedaan, dan
je mij kunt zeggen. Ik heb je schilderijen
gezien zo zijn mooi 1 Voor jou, is 't leven
poëtisch en ideaal; jij bent nog niet onl
w'aakt uit jo droom; je bent nog meneer
Dick."
Zo keek met oen zachte uitdrukking in
haar oogen naar zijn reeds ietwat grijzend
haar, de oude trokken: 't kwam haar min
der voor als een verandering dan wel
een nieuw aspect aan een gezicht, dat zij
zoo goed onthotuden had.
„Ik hen veranderd." Ze hield plotseling
op. Hij merkte een, vragenden toon inbaar
stem, doch antwoordde ontwijkend„U is
mij voor. Ik lxyr pas in do beschaafde
wereld teruggekeerd'. Alleen van I moren
zeggen k,an ik u gélnkwenschcn met het
succes uwer boeken!."
„Heb jo ze niet gelezen?" vroeg zo haas
tig, en een lichtstraal, was het hoojr?
scheen in h'aar oogen, tonv ijl oen zacht rood
h,a,ar .wangen bedekte. Zou,' iemand! ge
moederen onkiesch werd geoordeeld. Doch
bet is noodig voor de reclame en de
geweldige macht van de reclame, ook Van
de reclame in de pers, kende Booth als
geen ander. Een zakenman moet voorzoo
iets niet terugdeinzen, al waren zijn „za
ken" dan ten slotte van weinig materieel en
aard.
Eindelijk is misschien de grootste kant
van dit zakengenie, dat hij zoo'n geweldig
organisator was. Zonder een uitmuntende
organisatie is zaken doen in het groot on
denkbaar.
En zoo heeft hij voor zijn zaken de
stiafstc organisatie gekozen, die er bestond:
het leger. Eenmaal zijn corps bedienden
(17.000 beroepsofficieren, 60.000 andere
officieren, 20.000 muzikanten) georganiseerd
als het leger met een flinke discipline en
met het hoogste gezag uitsluitend in han
den van den patroon, kan hij de grootste
doeleinden nastreven, ook en vooral omdat
do „generaal" de. vrouwen tot soldaat wist
te maken en in haar de moedigste strijders
had. Van den handel, van het leger, had
hij het meest practise he gebracht in zijn
organisatie en vandaar drt deze voor-
trellelijk gefunctionneerd heelt en in kor
ten tijd bizonder groote dingen bereikt
heeft.
Dat men nu een man die met een geniaal
inzicht zoo de beste organisatie heeft
weten te maken en die in één leven, dit
alles tot stand heeft gebiacht, een groot
man behoort te noemen, spieekt, duplet ons,
vanzelf, zelfs afgezien nu pog van de vraag,
wat het giooto doel is, dat hij nastreefde.
Dat Booth ook uit dit oogpunt oen groote
figuur is, dat hij in de godsdienstige en
sociale geschiedenis van de wereld een
groote rol heeft gespeeld wij behoe
ven er nauwelijks aan te herinneren. Doch
alleen al om zijn organisecrond en bestu
rend talent verdient liij onder de grootstcn
der groot-en genoemd te worden.
Hij is herhaaldelijk met Napoleon ver
geleken. Naar het ons voorkomt niet ten
onrechte.
Consulaire dienst.
Bij Koninklijk besluit is de heer A. B.
llcnny erkend en toegelaten als consul van
Italië te Amsterdam voor de provinc-iën
Noord-Holland, Utrecht, Gelderland, Over-
ijsel, Drente, Friesland en Groningen,
I f .(„st,ct.vj
De (consul der Nederlanden te Cape-
Coast-Castle (Goudkust), 'de heer II B. W.
Russell, 's overleden. -
De Waarneming va!n het consulaat is op
gedragen aan den heer W. H. Barber,
aan Wien in het Engelsch geschreven moet
worden. I
V
Ingevolge Koninklijke machtiging is de
heer W. F. Cockuyt erkend en toegelaten
als vice-copsftl van Pierzië te Rotterdam.
111 CySt-Ct.Y)'
Brieftelegrannnen.
Staatscourant no. 19S bevat een besluit,
houdende toetreding van Nederland tot de
internationale regelingen, welke tusschen
vreemde regeering'-n en besturen zijn ge
troffen, betreffende uitgestelde telegrammen,
dagelijksche brieftelegrammen en wekelijk-
scho brieftelegrammen, afkomstig van .of
bestemd voor Nederiand.
BONENLAND,
Reddlngsmedallles.
Prins Hendrik is voornemens Maandag
middag halfcbie ten gemeentehuize te Mon
ster de destijds door den Koninklijken Na,-
fionajen Bopd Het Oranjekring toegekende
Prins Ilemlrikmcdaillcs uit te reiken aan:
A. Tuk, W. van Gaaien, M. Hoogenraad,
G. v. d. Berg, F. Tuk, M. van Storm, (M.
van Antwerpen en M. J. v. d. Bcigcn zijn op
zee varende), en wel in tegenwoordigheid
van het bestuur van dien bond en van
dc Z.-IJ. Maatschappij Lot redding van
schipbreukelingen.
Dit is do 'eerste maal dat deze medailles
worden uitgereikt,
dacht hebben, dat do bitter-sarcaslischo
„Verity Traill" kop blozen?
Do schilder zag haar ip 't gelaat, nu
woeker dan straks, door aandoening. En
nu was 't hem of hij1 een slank jong meisje
zag, buitoh, op een fraaien lente-avond!,
het sierlijke, uitdagend opgerichte hoofdje
scherp uitkomend tegen «tea gouden ach-
tergrond vari een heerlijken zonsondergang,
't W'as hem, of hij do frissche, heldere stem
hoorde, die hem toeriep: „Mot jo trouwen?
Neen! ik wil leven; ik wil vrij zijn om iets
te doen, meneer Diok. Er liggen zoovecfi,
jaren vóór me, en er valt zooveel to doen I"
Zeer schoon Was zc geweest in haar
jeugd, in zelfbewuste kracht, de wereld in
tredende met pi den mood van jongo geest
drift. i J -
„ik heb al gehoord, d,a( je beroemd bent,"
vervolgde hij het gesprek.
„Beroemd? Je denkt zeker aan onze ge
sprekken van vroeger! Ik wilde de wereld
gaan hervormen, is 't niet? O, ei waren,
geen grenzen voor mijn eerzucht. Of die
eerzucht voldaan is? Misschien... want
ik droomde enkel Van de faam; niet, zoo
als gij, van een ideaal.
„Ik hommer 't mij," ging zij voort,
„dat ik jo onverschilligheid voor de we
reld apnzag voor ondei werping. Nu begrijp
ik 't boter; ik begrijp, djat 'dit 't funda
mentele ouderscheid is lusschen 't werk
van mpnncn en dat van vrouwen."
Zo hield even op, om iels te nemen van
een schotel, 'die gepresenteerd word. Toon
zei ze, even de. schouders op hu), end„We
wprden akelig ernstig. Vertel me eens: hoe
De regeering en het congres voor zedelijke
opvoeding.
De biZondere verslaggever van de Pa-
rijsche „Temps'." op het congres voor Ze
delijke Opvoeding' in Den Haag, de heer
Hippolyto Parigot, spreekt in het nummer
van vandaag de verwondering uit, die de
volslagen en opzettelijke afwezigheid van
de Nederlandsche regeering op het congres
hij de huitenlandsche bezoekers teweeg
brengt. - j
Ook de correspondent van het „Journal
der Débats'-' noemt de totale afwezigheid
van de Nederlandsche regieerijig zeer be
vreemdend. i I 1
Drankwet.
De Nederlandsche Bond van koffiehuis-,
sociëteit-, restauranthouders en slijters Ver
gunning, gevestigd te Amsterdam, en de
Federatie van provinciale Bonden van
vergrmninghouders, gevestigd te Zutphcn,
samen ongeveer 7000 vergunninghouders
omfvattende, hebben zich per adres tol
do Tweede Kamér gericht met verzoek
te doen, Wat mlogelijk is, om de herziening
van do Drankwet, Welke adressanten „een
zeer urgente zaak'1,' noemen, te bespoe
digen. it' ■-
Bij het adres is oen memorie van toe
lichting gevoegd, waarin adressanten een
aantal hunner wensclien en grieven heb
ben uiteengezet. 1 j
De Mlddenstandsenquêto.
De Staatscommissie voor de Midtlen-
standsenquöte (ingesteld hij K. B, van 15
September' 1908), is in den laats ten tijd een
vindt je het hier? Hoe lijkt Honden je, na
zooveel jaren Spaansdien zonneschijn?"
Maar do schilder wilde, nog niet van
do oiudo herinneringen .afstappen.
,-,WLat. zijn'die jaren geheel anders geweest
voor ons beiden,"- zei hij. f
j,Anders? Ijai" 1
Zo lachte bitter en sprak toen snel)
„Zo hebben mo gelooid, waarvoor jij mij
Wilde bow,aren. Ik heb geleerd, dat vrou
wen niet sterk genoeg zijn otn haar eigen
weg te gaan; zo moeten buigen tón do we
reld volgen, of hard tón bitter worden cn|
haar karakter sterken door aanhoudenden
strijd. Ik loerde hot dadelijk uit de eerste
hand; ik kwam naai' Honden, om bij de
pers mijn brood te verdienen, maanden
lang leefde ik bij den dag. Toen hadden)
enkoio van mijn stukjes succesDc bc
iooning kw.am', maar de geestdrift was
dood."- J i j I
Hij zag de scherpe lijnen Weer op haar
gél,ant, en dat was Maidgol Waarom' was
zo eigenlijk Zoo bitter? W,a.t had haar ont
broken?
„Jo hebt den top bereikt, waar je aliijd
hoopte te k'omen," zei hij.
j,Ja, deft top van een golf, waar al het
schuim is. Men prikt in de kleine blaasjes
en belletjes en zegt: „D.at is het leven."
Mogelijk veigect ik, cfat er nog een diepte
beneden is."- l
„Spreek niet, alsof jo reeds genoeg van
lalles hadt. Misschien ben jo maar aan
een rustpunt halfweg. Bedenk de mogelijk
heid, dat I
j,Je hebt gelijk," zei Ze. f,De gesohie-
belangrijk -eind met baar werkzaamheden
gevorderd. j
Gelijk vroeger reeds medegedeeld ia, weaxl
eerst vanwege de Commissie in een groot
aantal gemeenten een schriftelijke enquête
gehouden.
Door daartoe aangestelde enquêteurs werd
aan de hand van door do vakgenooten in
gevulde vragenlijsten en van' persoonlijk
onderzoek, een beschrijving opgesteld van'
den toestand van do ter plaatse bestaande
niiddciistamlsbixlrijven. Vele verslagen kwa
men op deze wijze gereed.
Dit zeer uitgebreide materiaal werd ver
volgens door de Commissie verwerkt. De
gegevens, omtrent do verschillende bedrij
ven verkregen, moesten verzameld, gecon
troleerd en soms belangrijk aangevuld, daar
hij do schriftelijke enquête niet ieder be
drijf geheel tot zijn recht gekomen is.
Hiertoe werden van ieder vak voorloop]ge
resumties opgemaakt, waarin do aard van
het bedrijf en de toestand der onderne
mers behandeld werden. Op vergaderingen
van do Commissie werden deze resumties
voor het meerendeel reeds behandeld en,
besproken met bestuurders van patroons-
veraenigingen en andere vakkundiger), ten
einde nadere inlichtingen, en zoo noodig
een vingerwijzing voor een aanvullend on
derzoek te verkrijgen.
Het ligt in bet voornemen der Commis
sie om na omwerking deze resumties als
vertrouwelijk stuk aan velschillende pa-
Itoons v erociiigingert en vakkundigere te zen
den om schriftelijk advies daaromtrent te
verkrijgen. Op dezelfde wijze worden ook
oeiïige belangrijke onderwerpen, als het
crodietwezen, do vakopleiding, enz., behan
deld. Met het eindverslag is tevens reeds
een aanvang gemaakt, zoodat liet eind van
do Werkzaamheden der Commissie binnen,
niet hingen tijd te verwachten is,
Do IlnagBclio klesrechtoptoelit op 17 Sept.
■„Het Volk" meldt vjan de 'weigering van
den burgemeester van. Den Haag om zijn
toestemming te geven tot bet houden van
den voorgenomen kiesrechtoptocht het vol
gende:
„Het partijbestuur had bij den' burge
meester gehoor gevraagd om van hem te
Vernemen, of hij ook bezwaar had togen het
meevoeren in den optocht van meer em
blemen. en opschriften, a.lsook van een paar
w'agcns, om' naar gelang van het antwoord,
de officieelo vergiin.ni n gs;mnvrag e in te Wed-.
dep-
Do burgemeester 'deelde echter mede, dit
jaar dén optocht in het geheel niet te zul-,
ion 'toestaan. 1
liet vorig jaar had hij hot toegestaan»,
wijl er toon ceri bijzondere aanleiding' vooïj
W|as. Tot een, vaste jaarlijksche instelling
mocht dit echter niest worden, 't Vorig
jaar had mien! hem al gezegd: je Zal z'ien;
Zo komen ieder ju'ar terug; wawop hij
geantwoord had: wek dan Zulten wo hot
volgeftd jaar zien. Ij
'deftis is nog nfaar half verteld^- maar ik
ben ev al moe van. Ik denk, dat ik een!
nieuwi boek zal schrijven, heel nieuw en
anders dan do vorige."-
Zij keek droomerig voor zich uit, over,
do bloemen op do tafel, Welke reeds wat
flets Werden. Schijnbaar was zo kalm, be
halve dat do stecncn in haar halssnoer flik
kerden door dö snel op- en neerglaiandQ
beweging. Maar hart. klopte sneller, door,
vreemde, hjeuWo aandoeningen.
Zou het niot heerlijk' zijn, te mogen
bekennen dat ze moe Was, dat Ze zich'
te zwpk voelde om den strijd togen, het
leven en do Wereld voort te zetten?. Doch
voor een oogenblik vergat ze alles, toen
baar oogen een schoon gelaat opmerkten1,;
vlak tegenover liaar', boven de rozen.
„0, wlat een mooie vrouw 1" riep ze
uil. „Schuin tegenover ons. Wlat heb ik
veel verzuimd, dut ik haar niet eer zag!
Zo ziet or uit als een prinses uit vreemde)
landen. Wie mag dat zijn?" i
Er wjas oen korte pauze.
„Heb jo ooit zoo iets liefs gezien?" ver-,
volgde zo. i i 1 i t j f 1 1
Madge," zei Djck, j,dat is mijd
vrouw]."- 1 f I
Verity Traill Werd bleek tot haak lipptón1,-
„Ze is heel mooi,"- zei Ze laingzrumi,
„Wil je mij aan haar voorstellen? Dd heb!
in, haar de heldin van «fijn nieuw! h'oe'kj
gevonden," t j t t i t i
1 l «gsaufega i H i "J
SCHIiEDJlMSÏHE COUII
ne
i i
