65 Zaterdag 28 September 1912 No. 14031 Wed. J. J. v. d. TEMPEL, Tweede Blad. s te Deze courant verschijnt d a g e 1 ij ks, met uitzondering varfi Zon- en Feestdageaj Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Klaar dia gen fl. 1.25, franco per post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. BureauLange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Er§s der Advertentiën: Van l=-6 reges £1.0.92; iedere regel xneet 15 centa, Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij Innemen. Advertentiën'bij abonnement op yoordeelige ïoorwaaxden. Tarieven hiexsan zjjn gratis aan bet Bureau te bekomen. In 'de nummers, 'die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond ygrschynen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs San 4Q cents get advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. Uit de Pers. Een ïfaux pas" \an de ueciiterzhde. Do „Standaard'' bespreekL de stemming in dc Tweede Kaan er-verga de ring van IS) September j.I. over de regeling van werk zaamheden en leest de j achterzijde in de yöïgendo bewoordingen de lm.: Terecht en raak wraakt meer dan één persorgaan van rechts de houding van rechts bij liet incident tan 19 Septem ber. in twee install tién ging men fout. In de Centrale Sectie, door mee te werken om ook do afdccliiuten een bo. venlading op het dek Ie geven, en in de Ka,mer, door niet ten hale van dr. No- lens' voorstel op het appèl te zijn. Voor,al als eerste tactische bedisring voor dit uiterst gewichtige jaar kan hel in den steek laten van dr. Nolens niet ernstig genoeg betremd worden. Van rechts had men van meet af on verzetteiijk er op moeten aansturen, om recht op den man al door te gaan. De Kamertijd tusschon de sectiestudie over de Begrooting en de Koloniën is altoos hachelijk kort. Zal nu dc Invaliditeits wet er in die periode doorkomen, dan kan 't aan één dag, ja, aan een korten dag hangen. Stipt had men zich voor (te afdeelingen dus moeten houden aan de Begrooting, en aan wat er onlosmakelijk mee samenhing; en hoe men van de overzij ook tamboereerde om er drie, ja meer .andore interessantheden bij tc slop pen, men had dien toeleg moeien ver ijdelen. Links is or natuurlijk op uit, om van October al wat maar own kan in de .afdeelingen zoek lo maken, teneinde het Kabinet den pas at to snijden. Dat Woningwet-revisie, Aalbeise's cor rectieve wet, en de llijksspaarbank spoed vorderen, ontkent uiem,and, maar dan had men ze achterop moeten schuiven, en zeggen: Zoo gij. Jinks, loyaal mee werkt, om de Invaliditeitswet vóór Ko loniën klaar te spelen, en er schiet dan nog tijd over, dan gaan we nvt u nc- coord en. kunt ge op ons rekenen. .Maai zoolang van links ons de dood in dei) pot dreigt, had men als één man rechts tot den einde toe tegenstand moeten bieden, en zich pan geen spoedbereke- ning moeten storen. En nu zegge men niet, dat, op de hoeren De Geer, Ankerman en Schim- melpcnninck <nja, toch alle leden van rechts dr. Nolens voorstel steunden. Bijv. •yan onze club, die, met de vacature voor Ommen, 20 Joden telt, waren slechts ne gen. leden present om aan de stemming deel te nemen, en schitterden elf hunner door afwezigheid, terwijl van deze elf toch acht op do presentielijst stonden. Dat dit oen -enkele overkomt, is niet altoos onverklaarbaar; maar dat in oen nieuwe zitting de eerste maal dat er een zoo gewichtige beslissing moest val len, bijligt do helft van de presente ledei. zich buiten schot hoiult, is een te slecht begin, om niet ernstige kritiek uit to lokken. olrnaakt waar, dat de christelijk-his- kinschen liet nog mger maakten, door met 3 man bij links onderdak te gaan, en ook waar, dat de rooinsch-katholicko le den. evenmin allen op liet appèl waren. Maar wat blijkt bier anders uit, dan dat ook ditmaal de stemming bij verras sing kwam, en dat bet ontbroken bad aan overleg en waarschuwing? Dat de voorzitter tegen dr. Nolens stemde, lag in zijn betrekkelijke gebon denheid aan bet besluit der Centrale Sectie. Duidelijk toch blijkt uit blz. 18 van de Hand., dat hij persoonlijk met dr. Nolens geheel pccoord ging. .De kleine baron. De geschiedenis van een kus, door KaTJIE LA8KEK. (Vrij naar het Duitsch.) Wij spraken ovcf kussen. Wanneer drie jonge echtparen met ccnige ongetrouwde hoeren van rijperen leeftijd met elkaar een glas ouden Rauentaler zitten te drinken, dan is Bit misschien niet zulk een heel ongewoon onderwerp. Een der hoeren zoide: „Wij moesten de zaak toch een weinig methodisch behan delen. Iedereen moet de geschiedenis ver tellen van 'don kus, die hem dc merkwaar digste toeschijnt van zijn loven cn het aar digste verhaal wordt door onze lieve gast vrouw opgeschreven. Dat voorstel viel in goede aarde. Hel best beviel ons de geschiedenis van het allerliefste vrouwtje van den kaïilonrecli- ter. Hier volgt ze. Het is nu drie jaar geleden een jaar ongeveer vóór onze verplaatsing naar Ber lijn. Daar bracht mijn man eens op 'n dag eon hcol jong substituut gritficrljc mee aan tafel. Die kleine, jonge man was hem on langs gerecommandeerd en toegevoegd; hij had mijn' man heel openhartig zijn leed geklaagd over do slechte voeding aan de jonge heercnlalcl, zoodat zijn chet haast niet kon nalaten, hem aan le bieden hij °us te komen dineeren of liever onzen een- .Voudigen maaltijd te declen. Mn. G. Vissering, De oud-gouverneur-generaal van Ned.-In- dië, do luitenant-generaal J. B. van Heutsz, heeft in „De Fakkel" een artikel geschre ven naar aanleiding der benoeming van mr. G. Vissering, tot president van de Ne- derlandsche Bank. 'Na hulde aan den arbeid van mr. N. P. v. d. Berg, te hebben gebracht, zegt de lieer Van Heutez, 'dat het een ware voldoe ning voor den afgetreden directeur moet zijn, dat met de verzorging en verdere ont wikkeling I van de Nederlandsche Bank wordt belast de man, door hem daarvoor hot meest geschikt geacht, mr. G. Vis sering. Wij, die mr. Vissering in zijn quali- teit van president van de Javasche bank persoonlijk goed leerden kennen, zegt de lieer Van Heutsz, juichen dan ook zijn benoeming vau ganscher harte too on prijzen de regeering gelukkig, die een financier als hij getoond heeft te zijn, aan het hoofd stelde van 'de Ned. circu latiebank. De heer Van Heutsz wijst dart op dc on derscheiding, mr. Vissering ten dcc! ge vallen, doordat hij werd uitgekozen de zoo noodzakelijke munthervorming on in richting van het bankwezen in China ter hand 'te nemen, waarna hij schrijft: Helaas kan door do sedert uitgebroken revolutie deze munthervorming met ge lijktijdige instelling van een banksysteem, inrichting van liet girowezen enz., in China het uitgestrekte Cliineesche rijk nog niet tot. uitvoering komen, aange zien uiteraard een munthcrvoiming in oen rijk in dj eerste plaats vereischteen sterke centrale rcgecring, om haar wil aan dc goheele bevolking, door het ge- heele rijk, op te leggen, en de tegenwoor dige toestanden tot de gevolgtrekking moeten leiden, dat daarvan in afzienba- ren tijd nog geen sprake zal zijn. Van een gaan naai* en verblijf van wellicht enkele jaren in China zal daarom voorhands geen sprake kunnen zijn, en hoewel dat voor Nederland te be treuren valt, dewijl het van groot Neder- landsch belang mag heetcn, dat de rege ling van het muiït- en bankwezen in een opkomend groot rijk als China in han den is van een Nederlander van de betee- kenis van mr. Vissering, die, door het vertrouwen, dat hij algemeen zou weten te wekken, in de gelegenheid zou zijn ge weest, om, naast een gezaghebbende stem in velerlei belangrijke Chineesehe aan gelegenheden op financieel en ander ge bied. ten behoeve van Nederland en Ne- dorlandsch-Indië, vele en belangrijke re lation aan te knoopen en te vestigen, wel ke cultures, handel en nijverheid, alsook de Nederlandsche scheepvaart zouden zijn ten goede gekomen, staat daartegen over als gelukkige keerzijde, dat "de re- geering den heer Vissering nu heeft kun nen benoemen tot opvolger van den be kwamen afgetreden president van de Ne derlandsche Bank. BINNENLAND. Ik wil den jeugdigen substituut kortweg het baronnetje noemen; "de riaam doet niets ter zake. Het duurde niet meer dan enkele minuten of ik merkte, dat de kleine baron dood el ijl; van mij was. Ik mocht zoo iets best op- mciken hij was nog maar 22 jaar! En als men zelf al 27 is en vier jaar getrouwd, dan beschouwt men zichzelf als een vrouw van tachtig jaar tegenover zoo'n kijk-in- de-wereld. Toch wil ik gaarne bekennen, dat de hulde van den kleinen baron mij niet on aangenaam was. Ilct was zoo'n knappe, tecre, gedistingeerde jongeman, hij kon mei zulk een dwepende uitdrukking glimlachen, zoodra ik mijn mond maar opendeed, zoo dat ik mijzelf soms heel geestig begon te vinden. Hij bracht bloemen en lekkernijen voor mij mee, sloeg de. muziek om ais ik vroolijke liedjes bij de piano zong, hij paste op mijn waaier en fichu in de bal zaal, wanneer ik danste kortom, hij hield zich steeds op in mijn nabijheid als een ridderlijke, jeugdige page, steeds aandach tig op iederen wenk van zijn meesteres. Ik zou wel een vrouw willen zien die onverschillig blijft voor zulk een vercering of neen, ik wou haar liever niet zien, want het moet een akelig onvrouwelijk wezen zijn. Een half jaar duurde die vreugde. Toen werd de kleine baron ziek, een hevige ziekte die zich plotseling vertoonde. Hot was zulk een vochtige, ruwe herfst en hij was zoo leer cn zoo zwak. Er kwam een kennis van hem by ons en zeide: „De jonge baron ligt ziek in zijn bedje en hij verlangt naar u. Hij heeft De Arbeiderswoning. Omtrent dc plannen van de vereeniging Do Arbeiderswoning, te Amsterdam, waar van voorzitter is de lieer F. M, Wibaut en secretaresse mej. Johanna ter Heulen, deelt het „Hbld." het volgende mee De vereeniging stelt zich ten doel, wonin gen te bouwen voor hen, wier wekeüjksch inkomen afwisselt tussclien f 11 en f 14. Aangenomen wordt, dat daarvan niet meer dan een zesde deel mag worden verwoond, zoodat de huurprijzen ongeveer f 2 tot f 2.50 zullen bedragen. Voor dc ariorarm- sten bouwt de vereeniging dus r..ot. Bij voorkeur zal zij woningen bouwen voor groote gezinnen, waaraan, in 't bijzon der behoefte is. De arbeiderswoning neemt tegenover de gemeente de verplichting op zich tot huisvesting van groote gezinnen, die op grond van het tot nu toe niet too- gepastc artikel der bouwverordening inzake overbevolking gedwongen worden te ver- Lange Kerkstraat 3, Schiedams Chocolaad-adres, Haal in de L. Kerkstraat 3 de prima Sport 71/2 Ct.-reep der firma A.DRIESSEN, Voor 50 omslagen een pracht-Atlas cadeau, in lederen band. Voor winkeliers verkrijgbaar. huizen. Het spreekt van zelf, dat deze ver plichting slechts strekt voor zoover er wonin gen beschikbaar zijn en de gezinnen, wat inkomen betreft in de termen vallen om er te wonen. In voorbereiding zijn een blok van twee honderd woningen in de Indische buurt, van ongeveer honderd woningen bij de Hugo de Grootkade en van vieihonderd in hel Staatsliedenkwartier, de buurt buiten de Haarlemmerpoort De terreinen voor de verschillende blok ken moeten reeds door aankoop in het bezit van de gemeente zijn gekomen, die ze dan weer in erfpacht zal uitgeven aan De Ar beiderswoning. Daar de vereeniging de woningen beneden den kostenden prijs verhuurt, heeft zij be halve een voorschot van f 1.500.000, een bijdrage van rijk en gemeente gevraagd van ongeveer f 40.000 een en ander op grond van de Woningwet. De Troonrede en de Tlsscherfj. Men meldt ons: De opmerking heeft dezer dagen in de pers gecirculeerd, dat in het oog van de heeren, die medegewerkt hebben aan dc samenstelling van de paragraaf in, dc Troonrede, .aan de visscherij' gewijd, de ha- ringvisscherij geen belangrijke tak van be drijf uit te maken, en wel, omdat daarin wordt medegedeeld, dat de uitkomsten van de verschillende takken van visscherij over het algiemeen min'dcr onbe vredigend wanen dan het vorig ejaar, ter wijl de uitkomsten van de haring visscherij, voor zooveel h e t pi a n g e v 0 e r d e betreft, tot nog toe ongunstiger zijn dan over hetzelfde tijdvak van het vu rige jaar; dit had afzonderlijk vermeld be lmoren te worden meende men. Hiertegenover wordt echter opgemerkt, dat jundere belangrijke takken van. visscherij zeer gunstige uitkomsten hebben geb.aci, zoo,als bijv. de trawl-visschcrij. Deze tak Van visscherij toch beleeft goede dagen en heeft thans een heteekenis gekregen, die niet zooveel meer onderdoet voor dv, der haring visscherij. Men zou dan in plaats den toestand van liet visseherijbedrijf in zijn ganschen omvang met enkele woorden weer te geven, hel licht en doneker Van eiken tak van zee-, kust- en binnen vis scherij' kunnen schetsen- Intusschen dient erop gewezen, dat do in de pers verschenen opmerking misver stand zou kunnen wekken ten aanzien van den werkelijke» toestand van de hathag- visscherij, indien men zich geen duidelijke voorstelling heeft gemaakt van de heteeke nis der woorden: „voor zooveel het ^angevoerdle kwantum bet re ft'". De uitkomsten toch van een bedrijf wor den zoo min bij de visscherij als elders, uitsluitend voor de productie (vangst), mpar ook in hoogc mate door de gemaakte koorts en klaagt*cver pijn op dc borst. De. dokter is bang voor longontsteking." Wij gingen natuurlijk dadelijk naar hem toe. Daar lag bij met vochtige, schitteren de oogen in zijn „bedje", zooals mijn vriend had gezegd en in de primitieve omgeving van een kleinsteedsche gemeu bileerde kamer zag hij er nog dubbel jon gensachtig en aristocratisch uit. Ilij stak mij zijn mooie blanke handen toe en zeide met aandoenlijke innigheid: „0, hoe lief van u, dat u gekomen is. Ik danjk u, ik dank ui" Toon greep hij mijn hand en hield die krampachtig vast, evenals een kind, dat bang was in 't donker, en nu mot een ge voel van verlichting de hand van zijn moe der beschermend in dc zijne voelt! Van dat oogenblik af aan gingen wij iederen dag naar hem toe, naar het lage, grijze huisje, do kleine gemeubileerde ka mer, waar de jeugdige aristocraat werkelijk als ecu verwend ziek kind in bed lag. Natuurlijk mankeerde liet niet aan goede vrienden en trouwe buren, die niet be grijpen konden hoe mijn man zulk een on gepaste vriendschap kon goedkeuren, ja, haar zelfs nog kon ondersteunen. Mijn man lachte om al de min of meer bedekte toe spelingen en zeide„Ik gun het arme ventje die vreugde." Ja, het verheugde hem, wanneer ik kwam, dien kleinen baron. Zoodra ik den knop van de deur neerdrukte, hoorden wij hem al roepen: „Ach. is u het, mevrouw," en iederen dag weder was liet of die stem jubelde. Natuurlijk schudde ik zijn kussens op, ik ondersteunde hem wanneer hij een klein beetje van den wijn dronk dien mijn prijzen en de bedrijfskosten beheerscht Daarom is het terecht gebruikelijk, de fi- nancieete uitkomsten van een bedrijf te be oordeel™ naar de netto-opbrengst, d. i. productie X prijsbedrijfskosten. Wanneer men nu in aanmerking neemt, dat de haringvangsten tot nu toe wei aan merkelijk kleiner zijn dan bet vorige jaar volgens het persartikel thans 173.000 ton in 1912, tegen 271.000 ton in 1911, dus ongeveer 3G pCt. minder vergeleken bij ebt vorige jaar doch dat daarentegen de prijzen dit jaar aanmerkelijk (in Septem ber ongeveer 20 pCt.) hooger zijn dan in 1911, en men verder rekening houdt met de omstandigheid, dat kleinere vangsten ook minder kosten aan tonnen, zout. ar beidsloon, enz., veroorzaken, dan kan een onpartijdig beoordeeler wel dc juistheid er kennen van de opmerking omtrent de on gunstige uitkomsten van de haringvissche- rij, uitsluitend voor zooveel het aangevoerde kwantum betreft, doch zal hij dan tevens moeten erkeimen, dat deze uitkomsten niet alleen de gelde lijke uitkomsten van het bedrijf in zijn geheel beheerschen, en op deze laatsten komt het toch juist aan. De rijkste haringjaren, wat de vangst be treft. zijn dan ook volstrekt niet altijd de voordeeligste geweest; zuchtte Pyrhus in de oudheid: „Nog zulk een overwinning en ik ben verloren," velen zullen zich de ver zuchting nog wel herinneren van de haiing- reeders in vroegere rijke vangsten„nog zulk een rijk jaar en we zijn failliet." Of nu de uitkomsten van de liaringvis- scherij in het loopende seizoen inderdaad minder bevredigend zullen zijn dan het vorige jaar, zal nader moeten blijken en mag nog geenszins uit de kleinere vang sten vóór September worden afgeleid. Als elk ander visseherijbedrijf is bovendien ook do haringvisscherij wisselvallig en kunnen de vangsten gedurende de maanden Septem ber tot December de grootste helft nog van het seizoen de balans geheel doen om slaan, en een gunstig seizoen in eeri on gunstig doen verkeeren, maar ook omge keerd. Het wordt dus nog wel wat voorbarig geacht 0111 thans reeds de uitkomsten van. een wisselvallig bedrijf te beoordeelen, dat nog in vollen gang is. Scheidsgerecht, De Italiaansche regeering beeft den heer Dionisio Anziilotti, hoogleeraar aan de uni versiteit te Rome, benoemd' tot raadsman bij het scheidsgerecht, aan. hetwelk de be slissing is opgedragen in de zaken van de „Carthage" en de „Manouba". man voor hem had meegebracht, en het deed my bepaald een eigenaardig soort genoegen, wanneer ik gloed zag komen in 1 zijn mooie, heldere oogen en zijn ademha- ling sneller en zwaarder werd. En juist 1 toen het wat beter ging met den kleinen baron en de dokEér gesproken had van een reis naar het Zuiden, moest ik op reis. Ik was zelf verbaasd hoe veel het mij kostte afscheid te nemen van het kleine, lage huisjo. Do gedachte, voor een lieven zieke zooveel te wezen, had mij gelukkig gemaakt het bewustzijn zooveel invloed uit te oefenen op dien jongen man, had mijn vrouwelijke ijdellieid gestreeld en nu zat ik bij hem en moest ik afscheid van hem nemen. Hij zag er zoo onuitsprekelijk ongeluk kig uit, dat mijn man zelfs er van schrikte. 7,Maar beste jongen," zei hij vriendelijk, „het hoofd omhoog als jc blieft. Jij gaat ook op reis en nog wel heel spoedig." 7,Ja, en als udan frisch en opgesiorkt terugkeert, dan komt u dikwijls bij ons niet waar en ik zal al uw lievelingsliedjes voor u zingen," voegde ik er bij. Ja, indien ik terug kom," zeide de jonge man zachtjes. Dit klonk onuitsprekelijk treu rig en wanhopig. Ik had plotseling het gevoel of ik door een ijskoude hand werd aangegrepen. Was hij in zulk een slechten toestand, mijn kleinen baron, waar ik nog slechts eenige weken geleden zoo onschuldig gekheid mee gemaakt had? Ik deed mijn best, den ouden, geksche- renden toon weer aan te slaan. 3,0, ondeugende, nietswaardige jongen," zei ik op schooiraeeslerachügen toon; „ik word heel, heel boos als je ooit zoo iets leelijks weer zegt. Maar nu moet ik weg,- anders kom ik te laat aan don trein 1 Kan ik nog iets voor u doen voordat wij af scheid nemen, een wensch van u vervul len?" Toen hief de jonge baron het hoofd een weinig op en zag mij aan, ja, 't was of hij mijn gelaatstrekken goed in zijn geheugen wou piep t mi voor tijd ai eeuwigheid. „J.a," zei do hij toen met luide, vaste stem, „ik heb een wensch. Witt u mij cen kus geven?" Het was een oogenblik heel stil in. dq kamer. Mijn man ging voor bet venster staan en keek naar de eenzame straat, Mijn hart klopte tot in mijn keel. „Frits," riep ik met beklemde stem. Da delijk draaide mijn man zich om. Zijn gé- zicht had een ernstige, maar vriendelijke uitdrukking. „Ja, ja, vrouwtje," Zeide hij vol liefde, met een merkwaardig weeke en vriendelijke stem, „daar zal niets aan te doen zijn, de ziekenoppasser heeft haai' patiënt al te erg verwend 1" Oogen vol dankbaarheid en. gloeiende van koorts, werden tot mijn man opgeslaj- gen toen voelde ik eensklaps twee ar men om mijn hals en lieote, jonge lippcii op mijn mond. Dat is een kus, dien ik' nooit vergeten zal, de laatste vreugde, die ik een, stort'1 vendo heb mogen verschaffen. SCHIEDUmilCMil T - *r 1

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1912 | | pagina 5