65"° Jaargang.
Zaterdag 2 November 1912
No. 14061
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
1
ëS
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, mot uitzondering van Zon- en Feestdag.
Prys per kwartaal: (Voor Schiedam en Klaar dingen fl. 1.25, franco
per post fl. 1.65.
Prjjs per week: Voor Schiedam en Vdaardiagen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeteu des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd. zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl0.92; iedere regol moer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- cn Zaterdagavond
verschijnen, warden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents p_er advertentiej bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Het record van spreker is thans in de
Tweede Kamer voorgoed geslagen; de heer
Duys heeft aan cle algemeene beschouwin
gen over Talma's Invaliditeits- en Ziekte
verzekering een rede gewijd van ruim 10
uren. Vrijdag 25 Oct. heelt hij L w o e uur
gesproken, en verder Dinsdag daarop den
heeïen dag, d. i. van 11—1, twee uren;
van lialftwco tot vier uur, d. i. nog eens
fvveo en een half uur, en 's avonds
van 8 uur tot half twaalf, is drie e n e e n
half uur, maken tesameu ruim t i e n
uren.
Wat van deze rede te zeggen? Zullen
wij met den heer Goeman Borgesius hulde
breggen aan hot talent en dc werkkracht
van dezen jongere? Er is alle reden voor,
al moeten wij er dan ook dadelijk met
dezen ouden parlementariër aan toevoe
gen, dat door zrjn groot aantal citaten, die
het gehoor vermoeien, en zijn slaan naar
rechts en naar links, de rede van den af
gevaardigde van Zaandam niet den indruk
maakte, dien ze verdiende, en tegen de
bedoeling in er een werd, waarvan "du
minister zich niet veel behoefde aan te
trekken.
Dc heer Duys behecrschi, de stof, die hij
behandelt, geheel en al; hij kent ook
uit zijn vroegere betrekking het verze
keringswezen op en top, en kan'in dien
zin zich met den besten meten en als
autoriteit gelden. Maar naardernaal men mi
eenmaal in een jparlement piet redevoert
om te redevoeren, maar met een bepaald
doel, gaan wij ten opzichte van den af
gevaardigde voor Zaandam nog een stapje
verder dan de heer Goeman Borgesius, cn
kunnen niet anders verklaren, dan dat deze
zijn doel geheel voorbijschiet. Doel moet
toch zijn en kan niet anders zijn „ïfet
i Volk)t schreef nog dez'er dagen, dat de
strijd tegen Talma's ontwerp voor do ar
beidersklasse van het hoogste belang is
dan den christen-democraat Talma te
- lijf te gaan over dit ontwerp, en we zullen
niet zeggen, dat do lieer Duys dat niet doet;
geweldig komen nu en dan dc mokerslagen
op 's Ministers hoofd neer; maar deze be
windsman behoeft zich daarvan niet veel
aan to trekken, wetende dat straks een
ander zijn beurt krijgt, en dat die ander
zal wezenéén van de drie vrijzinnige
fracties, die het outwerp-Talum bestrijden.
Dat Komt omdat de strijdlust van den af
gevaardigde voor Zaandam tot die beden
kelijke hoogte is geklommen, dat bij tegen
iedereen tegelijk strijdt, en dat, als alien
zieltogend en overwonnen om hem hoon
zonden liggen, hij zijn eigen te lijf zou gaan.
In dit opzicht herinnert hij ons rum 'den
heul, die, op non-activiteit gekomen door
afschaffing van do doodstraf in zijn land.
bij gemis een ander object voor zijn gelief
koosde bezigheid, ziehzelven, verhing.
I
Daar is nu, om een voorbeeld te noemen,
'de steeds toenemende beweging voor Staats-
pensionneerii^g in do vrijzinnige gelederen.
De Liberale Unie is door Lioyd George's
wet geheel bekeerd van haar vroegere lief
de voor do verplichte verzekering; in den
Vrijzjrmig-Democratsit'hen Bond is, niette
genstaande alle verzet van con nam van
het gezag van Prof, Treub, dc beweging zóó
■gegroeid, dat op de laatste Bondsvergade
ring een besluit is genomen, dat door één
der voormannen'"der nartij, Mr. If. J. Tas
man, als een optceren voor Slaats[H:nsiun
neering is bestempeld; de Vrije Liberalen
hoe ook geporteerd voor Vrijwillige Ver/a
kering. indeten toch erkennen, dut nmvi
er daarmee alleen niet komen kan, cn heb
hen zich op dien grond vóór Staats peil-
sionneering verklaard van hen, wier i
komsten te laag zijn, om iets voor den
■ouden dag te kunnen doen. En dit alles
heeft geleid tot een sociale paragraaf in
het zoogenaamde concentratie-program,
waarin de drie vrijzinnige partijen zich be
reid verklaren tot Staatspensionnecring voor
do lage inkomens van arbeiders en jiiet-
arbeiders, en daarnaast voor oen Lijfrente-
bank, waar do beperkte inkomens, die wét
iets voor den ouden dag zul Ion (kunnen doen.
deze op goedko ,re wijze met hulp van
den Staat zullen kunnen verzekeren.
Nu zou men in don gedachtengang van
den heer Duijs mogen verwachten, dat hij
dezen toenemenden groei van dc liefde
oor de Staatspensionneering zou gebrui
ken als wapen tegen den Minister; dat hij,
zooals Mr. Troelstra met een enkel woord
deed, deze zou bestempelen als oen feit,
dat den heer Talma niet onaandoenlijk kan
laten. Niels van dit alles; de afgevaardigde
oor Zaandam gebruikt dat alles tegen de
bestrijders van den Minister. De be
keering van de Liberale ünie voor Staats
pensionneering wordt verdacht gemaakt niet
citaten uit de bekende L. U.-broc hu re voor
erplichle Verzekering van 1899, en
'an Vliet en Aalberse, die precies dezelfde
laag-bij-de grondsehe strijdwijze tegen de
L. U. hebben gevoerd, zitten natuutlijk te
gnuifelen van pleizier, en uit Talma's oogen
is blijdschap te lezen over de wapens,
hem door den geweldigen Duijs tegen zijn
meest tc duchten vijand in handen ge-
gegeven. De vrijzinnig-demociaten moeten
va i den spreker hooron, dat er „anarchie"
in ..i gelederen heerscht, omdat er onder
Inzoowel vóór- als tegenstanders van de
Staatspensionnecring woiden aangetroffen,
en de sociaal-democraat Duijs kan nooit
over een vrijzinnig-democraat beginnen, of
alle bitterheid, die in zijn gemoed tegen
die fractie ligt opgestapeld, wordt de vrije
teugel gevierd. De Vrije Liberalen moeten
natuurlijk ook het loodje leggen, en ten
slotte wordt tot vreugde van Rechts
het geheele Concentratie-program ver
dacht gemaakt, alles tot bijzondere slich
ting van den Minister, die de heer Duijs
heel te bestrijden.
Natuurlijk kan dit geen vrijzinnige deren;
dit soort van bestrijding heeft nog nooit
iemand gewond, en de slagen van iemand,
die als een dolleman in de rondte zwaait
met den strijdkolf, niet met het bepaald
doel iemand te treffen, maar uit enkel
lust tot zwaaien, komen zelden hard aan,
tenvijl de strijder zelf niet meer au sé-
rieux wordt genomen. En wij aarzelen niet
al belmoren wij clan ook tot de poli
tieke tegenstanders van den heer Duijs
dit jammer te noemen, want de afgevaar
digde voor Zaandam verdient beter. Iemand,
die over zooveel werkkracht en zaakken
nis beschikt als hij, zou invloed kunnen
hebben bij zelfbeperking en methode. Zelf
beperking, want een rede van ruim 10
uur is in zichzelf een eardinalc fout, zeits
de Minister zou zooveel tijd nie' voor zich
hebben mogen nemen, om alm sprekers
te beantwoorden. En we konden ons zoo
begrijpen, dat een Kamerlid, die niet aan
deze discussies aandeel had genomen, lot
ons zeidc: Wat had ik gaarne dm rede
voering van Duijs tot mijn beschi? ge
had vóór ze wits uitgesproken; i.-. ui ze
gecondenseerd tol een rede van ruim Twee-
uren, en ge zoudt eens zien wat ik daar
mee een succes had gehad. Zoo is hel;
in der Beschriinkung zcigt sich ersl dei
Meister. En de methode van den liüer Duijs
ais men tenminste zoo iels nog methode
kan noemen behoeft ernstige herzie
ning. Hij heeft natuurlijk het oude sociaal
democratische shibboleth met den paplepel
ingekregen, dat Links niet deugt en Jleehli
niet deugt, en dat alleen de sociaal-demo
cratie het monopolie heeft van allo men-
sehelijke en dus ook politieke deugden;
maar hij heeft nooit geleerd, dat men niet
deze leuze niet blindelings kan voorthol
len, wil men het hoofd niet tegen den
muur der realiteit stcolen; dat ook de
sociaal-democraat dit meest geliefde wapen
moet leeren hanleeren naar gelang van de
politieke omstandigheden. Wat dit zeggen
wil, leere hij van Mr, Troelstra, zijn leider.
Komende tot de rede zelve, kunnen wij
niet anders getuigen, dan dat het zake
lijke daarin van groote 'kennis van de ma
terie blijk gaf, en dat de sociaal-democra
tische stelling werd vooropgezet, dat elke
afdoende oplossing van hot vraagstuk der
sociale verzekeringen in onzen „kapilalis-
lisdien" staat onmogelijk is, roden waarom
dc spreker het ontwerp beschouwde al-
een „wijken voor de behoeften en deeischen
der tot bewustzijn cn macht gerakende ar
beidersklasse" en bet slechts met de eelti
ge bruikbare maatstaf, wat de mérites be
treft, zou meten, til. dc ïmoden en eischen
der arbeiders.
Welnu, daar kwam het ontwerp slerhl af.
Na tal van technische bezwaren, waarbij
het rapport-Kluijver terdege ouder banden
werf genomen, over de fouten daarin,
noemde do heer Duys als voornaamste
grieven tegen het ontwerp: de verwaal'-
loozing van de volksgezondheid, do ont
zettende dure bureaucratie en paperassen],
waaraan twee niilHoen weg zal gaan, de
hoogo leeftijd, waarop het ouderdomspen
sioen zal worden verkregen, de Tarief wel,
wamuil het zul worden betaald, liet niot-
opnemen van dc weduwen. Met eene war
me aanbeveling van do staatspensionnee
ring kwam eindelijk deze vernietigende ver
klaring: „Ik zal hut oogenblik zegenen,
dat er een regeering optreodl, die niet
alleen met den mond, maar ook met de
daad Christelijk is, die komt met een wets
ontwerp, dat werkelijk ten aanzien van de
zorg voor de ouden van dagen met den
geest van Christelijke rechtvaardigheid is
doortrokken.
Hef spreekt vanzelf do heer Duys
zou anders de heer Duys niet wezen -
dat in zijne rede „la nolu gaie" niet ont
brak: al moet men deze spreker bewon-
de/cn, dat hij daartoe nog lust heeft, voor
zóó weinig menschcn sprekende; Dinsdag
avond, toen hij sprak, was er zoo goed als
«een één lid der Rcgeeringspartij aanwezig.
Maar dat deert dezen jongen kampvechter
niet, die niet dezelfde ven u sprak als
stond hij in de meeting voor een duizend
tal toehoorders, en die toen hij zijne lange
rede beëindigd had, tot ieders verbazing
nog zoo frisch was als een hoentje.
Bijzonder vermakelijk en karakteristiek
was zijne schildering van het arbeidersge
zin als Talma,s gelicelo verzekeringsge
bouw zal opgetrokken zijn, We kunnen niet
nalaten het even af te schrijven, het zal
diegenen van onze lezers, die nooit onder
het gehoor van den lieer Duys zijn ge
weest diens groot succes in tie meeting
begrijpelijk maken. Die schels was aldus:
„De arbeider zal in de eerste plaats een
deel van zijn schamel loon moeten betalen
voor de volle premie voor de geneeskun
dige hulp; in dc tweede plaats dc lialve
premie voor de geldelijke uitkeering bij
ziekten; in dc derde plaats zal de arbei
der zijn premie hebben te betalen voor de
invaliditeitsverzekering, waarin natuurlijk is
opgenomen zijn deel iii do oiulerdoinsvor-
zekering. Dan zal de arbeider natuurlijk
hebben te belalen zijn verzekering legen
werkloosheid. Dan zal hij te betalen hebben
zyn begrafenisfonds eit dan nog voor al
i(e gevallen, waarin de wet van den heer
Talma niet voorziet. Voorts heeft hij na-
Itiurlijk brandverzekering te betalen en ver
tier vooi de tariefwei, die dienen moet om
het arbeidersgezin te helpen aan de zege
ningen die het Christelijk Ministerie het
toedenkl. Als de muil des Zaterdags zijn
loon heeft afgedragen aan de viouw, dan
komt eerst de huisbaas, misschien ook
voor do huur van een week terug, dien
men niet heelt kunnen betalen, omdat men
zo o in de misère zal. lir wordt gebeld,
de vrouw zejgl: „Wie, is daar?" Antwoord:
„De bode zan do ziekenkas om de premie
„Als het li belieft, het geld ligt onder aan
de trap; ik heb het al klaai gelegd." Nau
welijks is de man van de ziekenkas weg
of er wordt weder gereld, „Wie is daar?"
Antwoord; „IJo Iwde »«u '">1 zieken
fonds; twee dubbeltjes." De vrouw roept
terug: „Ligt oji i,io eerste trede van de Luiji,
pak maar mee!'1 Even later wordt weer ge
beld „Wie "is daar?" Antwoord: „De bo
de v;m hut begrafenisfonds." „Weder
twee dubbeltjes.1' „liet geld ligt op de tier
de trede van de trap." Even later wordt
er wederom geheld. „Wie is daar?" "D
bode van den Haad van Arbeid voor de
iu\ alidileits- en ouilei'donmvet zekering."
Betaal maar, zoo gaat het door, premie
en nog eens premie. Do- viouw denkt dan:
voorloopig wohlt er mot meer gebeid, ik
ga naar tien kruidenier een hall onsje mar
garine halen. De kruidenier zegt: „Do mar
garine is een «luiVer duurder." „Waaiom?
„Dat is voor tie Taiiofwet, dal dient vooi
de verzekering." Ziedaar de Christelijke
zegeningen van een Christelijk sociaal her
vormer en van een reehtsche conditio.''
i
Waarlijk, de heer Duys is deze pas
sage had hij leeds in Rotterdam in eene
mooting ten beste gegeven over het al
gemeen gevaarlijker voor do Hcgeering
buiten dan in de Kamer.
We kunnen van do rode van den lieer
Duys niet afstappen, zonder melding to
maken van een klein incident, dat da; rbij
plaats had. Toen door dezen liet rapport
van Prof. Kluijver onbarmhartig oven den
hekel werd gehaald^ om do fouten, die
daarin voorkomen, viel Minister Talma hem
in de rede mot hot verwijty dat hij een
„afwezige, die zich niet verdedigen kon"j
aanviel.
Dal was nu weer /,90'n echt Talma-
niaansch slimmigheidje, dio wij, als wij
ons van krachtuitdrukkingea a la Duys wil
den bedienen, niet anders zouden kunnen
noemen dan „daverende nonsens"!. Ret
rapport-Kluijver is toeli do fiiumcieele basis
van het geheele ontwerp-Taimaals diens
berekeningen fout zijn, kan het de heer
Goeman Borgesius heefl daar .nadeiiiand
nog op gewezen hot land miltioenen
kosten, en zou de Kamer dal rappoil niet
mogen maken lot een onderwerp van dis
cussie, omdat Prof. Kluijver met aanwezig
was! Men moet maar durven. E11 de hem
Duys voegde don Minister dan ook zeer
ad rem toe: „Dan hadt ge den heer KUii.j
ver maar als Ileg-eering»! ommiasnris naast
u moeten nemen; dan was hij aanwezig.",
Minister Talma heeft echter tot, groot ge
noegen van Kamer en Pers moeten onder
vinden, en denkelijk tot eigen beschaming,
dat de nieuwe voorzitter, die de teugels
sterk houdt, van dergelijke al te vrijmoedige
ministerieele grappenmakerij niet gediend
is. Zoodra de Minister den heer Duys hij
interruptie verweet, „dat hij den afwezigen
Prof. Kluijver op een wijze aanviel, dio on
verdedigbaar was", ging de hamer, on werd
den Minister verzucht het aan den voor
zitter over te laten, een spreker tot de
orde te roepen, als zulks noodig was.
Bravo, heer Van Nispe», ge hebt daar
mee alweer getoond dc rechte man <>j>
do rechte plaats te zijn, en voor geen enkel
deel van uw taak, hoe moeilijk ook, terug
te deinzen; een voorzitter gaal er natuur
lijk alleen in hoogo noodzakelijkheid loo
over, een lid van do Hegeeriug een vei-
inaning too Ie dienen.
Zoover ons bekend is, kwam bel in onze
parlementaire geschiedenis nog maar oen-
maal voor, en wel in 1895. Toen had de
loe.11 mali go Minister van Houten, geprik
keld door eenig 'rumoer, dat bij meende
dat onder zijn rode op de perstribune werd.
gemaakt, zich de vrijheid veroorloofd, met
zijn gezicht naar de schuldigen uf ver
meende sehuljligen gewend, dezen lol stille
te vermanen. Waarop onmiddellijk de
heer Gleirlunan inviel met: „Ik moet den
heer Minister wel veizoeken, de liamlli
ving van de orde in deze vergadering mm
mij over te laten," Zoo trad dus op Din
dag 29 Get. 1.1. de voorziller van de tweede
Kamer in do voois Lappen van den heel
.Gleiclmian, en groolcr lof kan hij moeilijk
deelachtig worden. Mag men tueh de oiub
Kamerleden gelooven, dan heefl Uloirhuuui
nooit, zijns gelijke als voorzitter gehad.
Wij moeten thans iels zeggen over de
redo van "den heer De Sarorniu Eolminn.
Moeten, zeggen wij,, want men doet zou
iets waarlijk niet voor zijn pleizier. De
naam Lobman hail jarenlang zoo prooien
en zoo goeden klank, ook bij den politie-
ken tegenstander, da! de eonstaleering,
hoe de eens zoo zelfstandige al'gevaardig
de voor Goes meer en meer een speelbal
Wotdt van het spel der roalitiegolven, pijn
lijkt! gevoelens opwekt. Van Eolnuaii's stem
men voor de llooger Olulerwijswel-Kuypei
at is hij eigenlijk niet meer tie Lobman
van voorheen, en hei is zeker niet onze,
minste griet tegen de coalitie, dat ze dit
van een man als Lobman, een sieraad van
dus Parlement heeft gemaakt. Toen deze
in Juni hl. dit coalitie-overwegingen zijn
ingediende amendementen op de Ziekte
wet terugnam, heeft Prol'. Drurlcei' reeds
het even vernietigende als ware voord ge
sproken Opt i 111 i 0 o r r u p I i o p e s s i-
111 a, hetgeen, overgezet zijnde, niet andere
beteekeut dan dat men den ondergang
nabij is, wanneer do beste onder mi- zbdi
tot verkeerde handelingen laten verleiden.
Eu men dacht waarlijk, ut liever men
hoopte vurig, dal niet liet terugnemen van
zijn amendementen <y> de Ziektewet inj
het allerergste gedaan had, vaar liet nwli
liebclang hem ooit toe zou brengenhelaas
jaus, het is gebleke dal liet nog erger kon.
heett meer gedaan, Ilij heeft bij het Voor
loopig Veislag over do Ouderdoms- en In
validiteitsverzekering met den heer Van
ldsinga een nota. ingediend, waarin op alle
wijze en toon Talma's ontwerp wordt af-
gekemtl. Zooals we weten, is de heer Van
ldsinga de man van de Nota gebleven,
dat wil zeggen, hij is op zijn standpunt
blijven staan, en blijft, trots alle coalitie,
onvei /oenlijk tegenover liet ontwerp. Maar
de heer Lobman....l
Toen hij hel woord nam, was men ner
gens anders op verdacht, dan dal dc al-
gevaaidigde voor Goes met een korte mo
tived ing zou komen van zijn stem tegen,
maar wal gebomde? De heer Lobman zou
vóór stemmen, en ging dit op zijn manier
goedpraten, llij zal niet voorstemmen om
dat hij het met den heer Aalberse eens
zou wezen, dat (1c pensioenregeling zou
zijn de uitbetaling van een rechtvaardig
minimum-loon, ware vóuralenimen een om
helzen van die stelling, het ontwerp zou
zeker zijn «tem niet krijgen. En de Hc
geering aanvaardt, volgens hem, dit stand
punt gelukkig niet, want ze laat don arbeider
medebetalen. liet zal wel haast onnoodig
zijn hier op te merken, dal du heer Lob
man dan toch het stelsel van den heer
Aalberse voor tie helft aanvaardt, en zich
tevreden stelt met hel mam half piemie-
betalen. En de Blaat draagt, volgens hem,
eigenlijk niets hij, want de 10 millioen,
die 75 jaar lang uit de schatkist zullen
worden gegeven, zijn wel gilt, maar geen
Li e d e e I i 11 g. Wij zoggen hiervan Be-
grijpe wie iiel kan. Ontkomt werd, dat Dr.
Kuyper's gezegde waarheid bevatte, dat.
deze wel moest worden afgedaan, omdat
men niet in 1918 met leege handen voor
de kiezeis kan komen; de wet moes! wor
den afgedaan, omdat hel vraagstuk van
de voorziening legen Invaliditeit en Ouder
dom reeds zoo lang aan de oide is. Zon
derling noemen wij hel, dal dit eerst in
1912 door den lieer Lobman gevoeld wordt.
En Staatspensioen is volkeeul, omdat iedei-
oen het guooiloofd add, den Slaat te be
stelen, daarenboven zullen dan allen be
deeld wouleii, ook de luiaard", de slampam
pers en lie klaploupers, die du Slaat niet
van de aiuieien kan onderscheid' ft. En als
de Minister de verzekering ui! geven, dat.
liij iets wil doen om de leeds bestaande
lomlsen niet den doodsteek Ie geven, zal
de lieei Lobman vóór de wet stemmen.
De lede van den atgevaanligde voor Goes
werd lioihaahk'lijk met hoongelach begroet
en door spuitende inteiruplios onderbra
ken, unannm eelder weldra een eiiidn
kwam, toen de vooizitler hel einstig veizoek
deed spieker niet meer m de rede te
vallen. Misschien zag de oppositie ook in,
dat de treurige induik, dien du lieer Lob
man mei zijn politiek hurikiri maakte, bet
grootst was, als men hem aan ziehzelven
o Vei liet. Toch zou de leider der Chrislelijk-
Histoi isehun weldra geducht onder handen
worden genomen, en nog wel door nie
mand minder dan ileu lieer Goeman Bor
gesius, die de rij dei' sprekers sloot, en
die, niettegenstaande zijn verkoudheid, zeer
bijzonder op dieet was, en de zaak aan
pakte, alsof liij iu plaals van 35 jaar lid
maatschap achter den rug te hebben, nog
stond in de volle kracht des jongen levens.
Onbarmhartig werd de heer Lobman over
draai te pakken genomen, en deze
koos de verstandigste partij, al was hel
dan ook niet de beleefdste, om not to
doen alsof li ij niet luisterde. Toen het hem
eindelijk lis moeilijk viel in dezen den
schijn te ledilen, schoten de heereii Van
Vliet en Duvinaer van Twist toe, en be
gonnen oen druk gesprek met hem, cm op
die manier redt een man van de standing
van Lobman zich uit den noodOe lieer
Borgesius, als direclem van een van ouzo
eeisle loveiiM'crzekmiugmaalsehappijo», het
verzekeiiugsbwliijl kennende als weinigen,»
d een nilvoeiige eriliek up de techniek
Wat toch is de monding van den heer
Lolminn tegen de verplichte verzekering,
de basis van Talma's heelo stelsel geweest?
Wij weten het allen; er was niets wal
hij moer uit den booze achtte, want men
vloekte tegen do jarenlang door Imm he
ieden beginselen. Mot al do heftigheid van
zijn temperament, maar levens mei de
groote zaakkennis en logiseheu redeneer
trant, waarover hij beschikt, heel! hij iu
zijn blad „De Nederlander" een stelselma
tige campagne tegen Talma's ontwerp ge
opend, dio de coalitie met zooveel sein ik
sloeg, dat ze haai' liefst maar voor het
gemak doodzweeg. Maar de heer Lobman
van liet ontwerp, en stelde la! van vragen,
die zich hij dit ontwerp voordeden, in zou
beider licht, dat zijn rede met de grootste
belangstelling weid aangehoord, llij is bij
deze (leb.dlcm eigenlijk de eenige geweest,
die behooilijk „volk" luid.
En toen kwam (to Minister eindelijk aan
het worad. En we willen eerlijk zeggen,
dat we ons daaiop spitsten. Tien dagen
eti drie avonden lang had hij aan zijn stoei
genageld moeten luisteren naar de critiek,
die aan zijn ontwerp geen stuk heel hield,
of naar wit verdediging, dio met uit
zondering van die van de heercu Hutgers
en Anlboise al Heel weinig om het lijf
