65"° laargang.
Zaterdag 23 November 1912
No. 14079
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor S ch ie d am en V,1 aard in g e n II. 1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Viaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertenliën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: ÏJango Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
-C regels fl. 0.92; iedere regel meer
Groote letters naar de plaats die zij
Tarieven
Prijs der Advertentiën: Van 1
15 cents. Reclames 30 cent per regel,
mnemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden,
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Do Tweede Kamer, is dus, zooals ieder
een vooruit kou zien, in de behandeling
der InvalidileiLs- en Ouderdomswet blijven
stoken, en men mag zich nn waarlijk wel
afvragen of het de moeite waard was zidk
een krachtproef to nemen, waar zoo weinig
is bereikt, en dan nog wel met dit gevolg,
dat de behandeling yan de begrooting zich
óf tot nn Kieuwjaar zal uitstrekken, óf
melden Franschen slag zal geschieden.
Bedenkelijk is daarenboven nog "de wijze
waarop men in de Invaliditeils- en Ouder
domswet is blijven sleken, tenminste als
men zich op het standpunt plaatst, waar
op de gehecle Rechterzijde, minus de heer
Van Idsiuga, zich stelt, dal ze mot deze
ontwerpen uit sternhusoverwegingeii de
grootst mogelijke haast, moet maken. Want
men is blijven steken in art. 33 met de
daarop ingediende, zeer ingrijpende amen
dementen, van Ur. De Visser. Genoemd ar
tikel zomleit van du verplichting van de
verzekering bij liet Hijk uit dc arbeiders in
dienst van publiekrechterlijke lichamen en
spoorwegondernemingen, die daarbij of
leeds voor een gelijk pensioen of voor
een hooger dan de wcl-Talnm ge6oft, verze
kerd zijn.
KTu beeft Dr. De Visser, altijd opkomend
tegen Talrna vóór bet particulier initiatief,
waaraan deze eenmaal een broertje dood
heeft, 'n stel amendementen ingediend, strek
kende om risico-overdracht mogelijk te ma
ken voor particuliere fondsen, die aan wet
telijke voorwaarden voldoen. Zoor gevaar
lijke amendementen, omdat voor zooiets
de sociaal-democraten uitgezonderd de
heelo Kamer veel voelt; wij hebben zulks
bij de amencUmienten Lobman op de Ziekte
verzekering gezien, al is toen ook het gevaar
door het deemoedig buigen van den leider
der Christolijk-Hisloiischen voor de coalitie
bezworen.
Het was dan ook zeer juist gezien van
den voorzitter, dat hij tenminste door art.
33 en do amendementen-De Visser heen
wilde komen; dan was deze kwestie al
thans voor goed van de baan. En men fluis
terde, dat dit zeer gemakkelijk zou kunnen,
omdat de indiener der amendementen deze
zou intrekken, als de Minister maar met dc
vage belofte aan kwam te zullen overwegen
of er in deze richting nog lots kon gedaan
worden, en onwaarschijnlijk leek dat aller
minst, waar dc hoer De Visser-ook bij de
Ziekteverzekering getoond hoeft heel gainv
tevreden te zijn, als Tal ma maar iets be
looft.
En toen begon or een zeer eigenaardig
spelletje, waarvan een niet ingewijde niets
zou hebben begrepen, en wèl hierin be
staande, dat de sociaal-democraten, die van
(leze risico-overdracht niets willen weten,
het er op zetten do zaak niet af te doen,
waartegenover de Rechterzijde zich schrap
zetten, om art. 33 wèl af te handelen. De
heer Duys had de eerste taak op zich ge
nomen, en is or in geslaagd, 2 uren lang
over do amendementen te spreken, maar
raakte zóó au bout do son Latin, dat do
nederlaag in hot zicht kwam. Maar die reeds
wisse nederlaag verkeerde in eeno over
winning door de hulp van do Rechter
zijde. Toen de spreker toch om 4 uur 's mid
dags verlof vroeg om zijne rede „volgend
jaar" voort te zetten, werd hem dit natuur
lijk door den voorzitter geweigerd; maar
toen dood do heer Duys daartoe het voorstel,
en wezenlijk, er waren niet genoeg leden oin
daarover te stemmen, zoodat de vergadering
moest worden verdaagd. Niet minder dan
23 leden van Rechts waren afwezig.
Dit is niet het gewbne goval van ab
senteïsme, dal is cep reuzenfout op tac
tisch gebied. E,n wij kunnen het dan ook
volkomen billijken, Rat de cl erica te bla
den, do „Standaard" voorop, een hartig
woordje- over deze zaak' hebben, gezegd
Het is inderdaajd verbijsterend. Beschikken,
dan de leiders Rechts niet over zooveel
invloed op hun, volgelingen, dat zo er op
cep gewichtig oogonblik geen 51 moer bij
een kunnen krijgen? En 51 waren -er in
dit geval niet eens noodig geweest; 'men
had mot 40 toegeko-men, dan hadden pr
toch nog altijd 18 kunnen' blijven wande-
IcR vair .de velen idijo steed,» -wandelen,
Dat do leiders niet nog zooveel te zeg-
goh zouden 'hebben, kunnp.n ;vfi moeilijk'
aannemen. Dc verklaring van dit feil ligl
dan ook, naar hel ons wil voorkomen, el
ders. En wel hierin, d.u men Rechts meer
en meer het geloof gaal verliezen, waar
onder men aldaar onder dr. Kuyper's sug
gestie gekomen was, n.l. dat de aanneming
van Talma's Inval id i lei ts en Ouderdoms-
verzekering de coalitie bij do stembus van
1913 sterk zal maken. En o. i. is dit juist
gezien. Doze wiet zal toch zeker do arbei-
detstemmen niet aan <to coalitie doen toe
vloeien, die óf fel gekant zijn tegen Tal-
ma's regeering óf zoo koiul daartegenover
staan als een steen, en nog -minder do
stemmen der werkgevers, die, nu dc des
betreffende ainendemcnten-Trcub zijn. ver
worpen, weer begraven worden onder de
paperassen, waarbij dan nog komt, dat de
kleine baasjes hun leven lang zullen mogen
betalen voor bet pensioen van den
„knecht", die het vaak beter heeft en in
idle gevallen onbezorgder leven leidt dan
zijn „patroon".
Hoe dit alles zij, de Karnu' gaat thans
na het Kerstiecès niet nieuwen, zij liet
dan ook geen frisschen moed de 365 artike
len van Talma's ontwerp, die nog als onaf
gedaan overblijven, bespreken. Hoe lang
zid dal nog duren? Daarover valt natuur
lijk geen horoscoop te Irekkm. DL schijnt
ons nu echter wel vast la staan, dat van
een afhandeling, misschien zelfs van een
b e handeling van de Tori of wet nu geen
sprake meer is. Indien, indien zeggen
we, de outsider kan hier natuurlijk niet
anders dan onderstellende!' wijze spreken,
da tactiek van de Linkerzijde bij do Inva-
iiditeits- en Oudenlomsverzekering daarop
gericht geweest is om de kiezers van 1913
in de gelegenheid tc stellen zich uit te
Spreken vóór of tegen, de Tariefvet, dan
dunkt deze ons alleszins gerechtvaardigd.
In de cerate plaats omdat er bij velen van
Links en van Rechts, getuige de samenstel
ling van hel Anti-Tarief-Comité, de verhoo
ging van het Tarief een ramp wordt ge
acht voor dc Ncderlandsche welvaart, maar
nog meer hierom, omdat het goed is, dat
dergelijke ingrijpende wetten, als daartoe
de gelegenheid bestaat, door de kiezers
wortlen gesanctioneerd. In Engeland heeft
men dat zelfs als vaste gewoonte aange
nomen.
Dinsdag 1.1. is de behandeling der Indi
sche begrooting aangevangen, en welke
moeilijkheden zich daarbij ook voor den
Minister voordoen, hij vindt tenminste deze
niet op zijn pad, dat hij krap in zijn
financiën zit. Van Lndiö geldt, wat gelukkig
ook van het Moederland kan getuigd wor
den, n.l. dat de financieelo toestand, bui
tengewoon gunstig is, en Minister de Waal
Malefijt, een bedaard degelijk cn ijverig
man, die zich met prijzenswaardiger! ijver
in de zaken heeft ingewerkt, zuu dan ook
een zeer gelukkig bewindsman kunnen ge
noemd worden, als er niet zoo iemand
in de wereld was, die antwoordde op den
naam van Dr. Kuypcr. We behoeven
zeker niet in herinnering te brengen, hoe
deze Minister van Koloniën, zeer goed be
grijpende, dat men in Indië mol zijn 70.000
Europeanen, cl. i. een handjevol tegenover
de 40 millioen inlanders, niet met even
veel ijver kan „kerstenen" als in lndiö,
wil men althans geen brandstoffen aan
dragen voor een alles verlerende vlammen
zee van geloofshaat, bij zijn optreden zoo
geruststellende verklaringen gaf omtrent zijn
voornemens en inzichten in zake zending
en onderwijs, dat hij zich daardoor ook
den steun van Links verzekerde. Maar hoe
of deze slaat van zaken den hevigen toorn
opwekte van den van God gegeven leider,
die con klinkende strnfpredicatie hield aan
het adres van dozen anti-revolutionairen
bewindsman, die den paganist, pardon,
lezer, hot beet tegenwoordig, volgens Dr.
Kuyper's laatste uitvinding „autonomist"
in het gevlij kwam om den huisgonoolon
des goloofs don rug toe te koeren, alles
gevolgd door het „afschuwelijk misver
stand" waarbij de knieval voor Dr. Kuypcr
zoo diep mogelijk was.
Dal sinds dien de gerustheid bij de Lin
kerzijde over de voornemens van don hem
de Waal Malefijt weg is, valt tc begrijpen
en al is Dr. Iüijjpcr niet meer in de Ka
mcr om voor levende benauwing voor den
Minister vair Koloniën te dienen, er zijn cr
nog anderen, wier uitingen nu juist niet
geschikt zijn om 's Ministers positie aan
genaam te maken. Als men den lieer Scheu-
rcr onberaden optreden tegen 'den Islam
hoort goedpraten met de zalvende, op zin
geilden toon gestelde vraag, of men do Rc-
geeiing en den Gouverneur-Generaal wil
verbieden hun christelijke beginselen le ha-
lijden, eu of er dan in Iudiö geen plaats is
voor een Christen-staatsman, dan weet men
niet of men zal lachen of zich zal ergeren
over de uiterste lichtvaardigheid waarmee
deze fanatieke ox-zendeling aver het op
wekken van godsdiensthaat bij dl Mohnin-
medaanschc inlanders denkt; maar dan be
kruipt een mcnscli tocli tevens de vrees,
dal de Minister wel eens niet genoeg weer
standsvermogen kon hebben tegen deze ze-
lotische elementen, die zicli sterk voelen,
omdat zij van den steun van Dr. Kuypcr
verzekerd zijn. En liet gaat niet om kleine
belangen; wanneer ons dierbaar vaderland
nog zoo goed meetelt in de rij der volken,
is hoi toch zeker ook wel daarom, omdat
het do tweede is ouder de koloniale mogen 1-
lieden. En godsdienstoorlogen zijn wel de
grootste rampen, die een kolonie treffen
kan, en er is o zoo weinig noodig
om zo te doen uitbarsten, getuige den
opstand der Sepoys in 1837-in Brilsch
Indië legen het Engelsche gouvernement,
die nog wel aan een misvers land op gods
dienstig gebied te wijten was, en die slechts
in slroomen bloods werd gesmoord.
Maar de lessen der historie laten de
drijvers koud; predikt hol Evangelie allen
Vrealuren, zegt de heer Scheurer, en de
rest is hem een zorg. Zoo dek den heer
Bogaardt, die den uiterst gevaarlijken maat
regel van beperking van do bedewuut naar
Mekka eenvoudig verdedigt mot de ook
verleden jaar door hem aangevoerde stel
ling, dal de meerderheid van de Javanen
meer in schijn dan in wezen den Islam
belijden, en dat dus de propaganda voor
het Christendom onder hen niet het minste
kwaad kan.
Eii wat het ergerlijkste mag genoemd
worden is wel dit, dat mannen als de hoe
ren Scheurer cn Uogaaidt, de zaak precies
omdraaien. Ln plaats van toe te geven, dat
het tusschen Links en llechts pais en vree
was onder du ministerie over hel optreden
van de zending in Indié, totdat Dr. Kuy
pcr cr de zweep over lei, trachten zij
het voor le stellen of Links van standpunt
veranderd is, nu ze ziet, dat do zend' g
meer invloed verkrijgt.
Dr. Bos heeft een goed werk gedaan in
deze do feilen nog eens vast te
zetten. Hij herinnerde er aan, hoe de te
genwoordige gouverneur-generaal als minis
ter van koloniën verklaard had, dat hij
van zijn standpunt de kerstening van Indié
een zaak bleef beschouwen van het hoogste
gewicht, maar dat de Overheid dc
propaganda daarvoor niet ter hand mocht
nemen, en hoe dilzelkle standpunt dal was
wat de Minister van Koloniën innam, toen
hij pas was opgetreden.
Klaar hoe, toen de heer Scheurer kwam,
die zich in termen uitliet, waaruit men
moest opmaken, dal hij van de Regeering
oen actief aandeel in de kerstening ver
wachtte; hoe (le hoer Bogaardt in dc pro
paganda van Overheidswege voor het chris
tendom weinig gevaar zag, omdat de in
landers eigenlijk geen Mohanieclaneii. wa
ren; hoe dc heer van Vlijmen betuigde dal
uns koloniale gouvernement gaarne de pro
paganda vonr 't christendom van zijn ambte
naren moest zien, cn hoe toen Dr. Kuypcr
kwam, die na (le bekende geschiedenis
van het „afschuwelijk misverstand" procla
meerde, dal ook voor lndiö de bijzondere
school regel, dc openbare aanvulling moest
worden. En spreker lierinneide cr aan, hoe
de heer Scheurer in een rede le Nijkerk
op 7 Februari 1912 van (lil jaar gehouden,
gezegd bad, „dal deze Regeering gaarne
christelijke onderwijzers in dc inlandsche
scholen zou zien naast de inlandsche on
derwijzers, cn dat zij hot particulier initia
tief op onderwijsgebied moest steunen niet
door subsidie, maar door restitutie". Is,
zoo vroeg Dr. Bos terecht, de aanval nu
van Links of van Rechts uitgegaan, en is
hel wonder, dal men zich Links ongerust
begint te gevoelen als Dr. Scheurer, naaste
geestverwant van den Minister, zich aldus
lichtvaardig uitlaat? Waarlijk, wij zouden
met den lieer van Karnebcek kunnen zeg
gen, dat men den arbeid van do Zonding
hoogclijk waardeeren kan, en toch niet ver
goten, dat men in den Islam in Indië te
doen heeft met con godsdienst, die vnsl-
geworteld is in de hartori der inlandsche
bevolking. Maar met vuur spelen was zoo
wel in letterlijken als in overdrachtelijken
zin steeds liet liefste Werk der dwepers.
De andere groote quaoslie, die de Ka
mer ernstig hoeft beziggehouden, is de
Ohineczonquaeslic. De lieer De "Meester
leidde het vraagstuk in met (1c zeer juiste
opmerking, dal rekening gehouden moet
worden met do steeds groeiende overtui
ging van de C'hineezen, dat zij niet lan
ger de minderen zijn der Westerlingen, en
dat de houding der Regeering bij de op
stootjes te Soerabaja van weinig bclei I ge
tuigde. Er was toch geen eenstemmigheid
tusschen gouvcmeur-geneiaal en procureur-
generaal tegenover zoo gewichtig feit als
hel uitroepen van de republiek in China.
Waar men volgens den afgevaardigde uit
Den Helder makkelijk vooruit had kunnen
zien, dat het rcpublikeinsrh gezag zicli
in China zou handhaven, had men daar
mede moeten rekenen. Bpr. meende, dal
do procureur-generaal een verstandig ad
vies gaf, toen hij ried om geen vergun
ning to geven do Rcpublikeinsehe vlag uit
te steken vóór er zekerheid was, dat de
Chincesche i-epnbliek door Nedeiland was
erkent, maai- ook geen verbod dam legen
uit te vaanggen. ETu werd te Soerabaja,
de vlag door cenigo Cliinee-scbe officieren
uitgestoken en deze ongemoeid gelaten;
daarentegen werden op Batavia en .Maea.s-
sai de uitgestoken vlaggen afgerukt en zij,
die ze uitstaken, gevangen genomen, on
toen daarop ook te Soera baija contra order
word gegeven, begrepen de Chineozen er
niets meer van en waren de opstootjes zoo
al niet verdedigbaar, dan toch alleszins,
verklaarbaar. Men herinnert zicli verder,
hoe als Nedcriandsch slachtoffer van deze
relletjes de heer Borel geboekt moet wor
den, de bekende schrijver, die le Soera
baja adviseur voor Chinecsche zaken is, en
die de houding van den resident bij de
Chinecsche verwikkelingen bad afgekeurd.
Do lieer De Meester zou zich in dit con
flict niet mengen, gedachtig aan het spreek
woord, dat, waar twee kijven, twee schuld
hebben. Misschien had de spreker beter
gedaan, zich aldus uit te drukkenWaar
in Indië twee kijven, heeft do laagste in
rang altijd schuld. i
Résumé van hel heioog was, en dp heer
Do Beaufort sloot zicli daarbij in een keu
rige rede aan, dat men in zake de gelijk
stelling van do Chinoezcn met de Euro
peanen, die op don duur niet kan uitblij
ven, zóó moest 'te werk gaan, dal de schijn
wenl vermeden alsof er iets afgedwongen
word; het moest ons niet gaan zoonis met
dc Japanneczcn, wier hollende ontwikke
ling en oyenvinning op de llusscin ons
voor een fait accompli had gesteld, cn
die door ons, gewild of niet gewild van
onzen kant, gelijkstelling hadden verkregen.
Uil een geheel ander vaatje lapte de
lieer Jlugenholtz, nadat partijgenoot Vlie
gen zich tegen oventueelen aanbouW van
Indische dreadnoughts had verzet, waar
voor ook wij gespaard hopen te blijven.
De lieer "Vliegen kon zich daarbij beroe
pen op niemand minder dan gemeraal Van
lleutsz, die, zooals bekend is, van een ver
dediging tor zee met groote schepen niet
wilde weten. Maar de heer HiigeuholLz dan
kwam voor zichzelf tot de conclusie, dat,
als men in Indië hot uitsteken van de
repiiblikeinsi'h-Chiniosche vlag had verbo
den, dit enkel Was, omdat de Regcering
in lndiö anti-republikeinsch was! Rij werd
voor deze schrandere vondst ongemakke
lijk lo grazen genomen door den lieer Van
Karnebcek, die in oen rede, die ieder Ka
merlid dezen 76-jarige kan benijden, den
heer Hugcidioltz uitlegde, hoe of dc er
banning van een nieuwen regeeringsvonn
ill een bevriend rijk niets tc maken Reeft,
en vooral niet hij een klein land, met
persoonlijke sympathieën of antipathieën;
dal wij daarbij eigenlijk enkel at te wach
ten hebben Wat de groolo mogendheden in
deze doen. Even 'bekaaid kwam de afge
vaardigd o voor WeslslellingworC af van zijn
'verdediging van den lieer Borel, omdat dc
heer Van Karnebcek zich op een uitspraak
van den heer Van Kol kan beroepen, die
verklaard had, dat in liet bekerde con
flict tusschen dezen lieer cfi den resident
van Soerabaja dezo laatste gelijk had
Ons dunkt, dal de sociaal-democratische
fractie den hoer Van Kol erg moet missen
Aan bet slot van zijn rede drong iele lieer
va,n Karnebcek tuin op do instelling van jcen
raad, beslaande uit hooggeplaatste mannen
die minstens 10 jaar in lndiö hebben door
gebracht, om den Minister van advies tie
dienen over allo voorstellen der Indische
regeering. Zoo'n raad hostaal in Engeland
oh, maakt den minister van, koloniën onaf
hankelijk van den gouverneur-generaal, wat
te meer noodig is waar hij uit den aard der
zaak niet altijd iemand is, of zelfs kan we
zen, die lndiö uit persoonlijke ervaring
kent. Wij voelen voel voor dit denkbeeld.
Naar aanleiding van den door den heer
De Meester gecons Inteerden tegenzin tier
^vrijzinnigen in Indië tegen 't stel-el, dat daar
heerschl, bracht de heer Bogaardt liet feit
ter sprake, dat do vrijzinnigen in Indië gel
den verzamelen om jfc vrijzinnigen in Ne
derland te steunen. Hij maakte zich daarbij
tol tolk van liet dwaze praatje dat het
een praatje is, weten wij uit vertrouwbare
bron dat Chincczcn daarbij voor hooge
bed ragen inschrijven.
Men moet maar durven. Al was het zoo
maar het is niet zoo dan past een
lid der coalitie daarover oen betamelijk
Stilzwijgen. Is de heer Bogaardt vergeten,
zoo vroeg do heer Ketelaar, boe do anti
revolutionairen in hel district Bridle, da
delijk nadat ile beer Iloodhuyzen zich op,,
ongepaste wijze over ecu Chinees had uit
gelaten in do Kamer, bij dezen rijkaard
aanklopte om een bijdrage voor bun veikie-
zingbkas? Eu is zijn memorie zoo kort,
dat de gansche decoratiezaak hun ontscho
ten is? Waai lijk, wij kunnen het dan ook
billijken, dat, toen du afgevaardigde voor
Breda op patheüsclien toon uitriep: Zul
len de vrijzinnigen deze giften aanvaarden,
dc heer iloodhuyzen doodleuk antwoord
de: Neen, die zulten wij aan Tilly Wefl-
meijer ter hand slelton[. 11 no faut pas parley
do coiile dans Ia maison d'un pendu, goede
lieer Bogaardt of zooals oen Ilollandscli
spreekwoord zegt, niet in de zon gaan loe
pen, als meji een kluit boter onder de pet
heeft.
Kien zou van een man als den heer Loh-
mnn hebben mogen verwachten, dat ook hij
zijne slem gemengd zou hebben in het
koor van hen, die tot omzichtigheid aan
maanden, inzake de Kerstening van lndiö;
het schijnt wel echter dat bij dezen staats
man de hartstocht met de jaren klimt. Vol
lens hem is de strijd op het oogenblik
op Java gevoerd er geen tns&ohen Mohame-
dancn en Christenen, maar net als hiel' tc
lande, een tusschen voorstanders van
openbaar en bijzonder onderwijs. En de
vrijzinnigen hier te lande nemen in dien
strijd geld aan, dat hen in de handen zou
branden, want het komt van rassen, die te
genover ons slaan I Arme heer Lobman,
moest liij zulke uitvallen niet heneden zich
rekenen? Maar, liet naderend einde dor
dierbare coalitie doet hem alle zelfbehcer-
scbing verliezen.
De hoeren Verhey on Ketelaar hebben na
de rede van den heer Lobman, die de be
kende bewoging veroorzaakte, als die spre
ker „uit zijn slof schiet", nog eens geaccen
tueerd, wat anderen reeds gezegd hadden,
n.l. dat de strijd over de zending niet door
Links maar door llechts is vei oorzaak',
maar wat helpt liet proeken voor cloove-
man's ooren?
Wc hopen althans uit des Ministers mond
bezadigder woorden tc booten, dan die van
den heer Lobman, maar dat zal eerst Maan
dag wezen. Hij is zijne rede wol aange
vangen, maar heeft naast cenigo speciale
punten nog slechts de Chinecsche opstootjes
behandeld, waarhij hij wel moesL toegeven,
dat cr geen eenheid van opvatting onder de
autoriteiten had beslaan, maar aan den
anderen kant volhield, dat er niet anders ge
handeld kan wmden dan er oh and old was,
omdat men niet met republikeinsche maar
met anarchistische elementen te doen had.
Onder dc Indische Begrooling doorkwam
Donderdagavond 1.1. naast een paar andere
enlwerpjcs ook het plan tot verbouwing
i'n uitbreiding der Departementen van
Binnen]'uidsehe Zaken cn Waterstaat op het
Binnenhof ter sprake. Een uit den aard (lei-
zaak zeer gewichtig ontwerp, waar iedere
verandering op deze plek raakt aan de ge
wijde plaats, waar zich sinds eeuwen onze
vaderlandsehe geschiedenis afspeelt.
En al is het waar, dat de toestand aan
Binnenlandscho Zaken onhoudbaar is, zoo
als do heer Rink uit eigen ervaring kwam
mededeclen, er woeden groote offers ge
vraagd. Hol uitzicht van het Binnenhof
zal gansch worden veranderd; van de
schoonc oude gevels aan den Vijverborg
gaat een heel stuk af, en last not least,
doordat dc gevel aan den kant van het Mau-
ritehuis vier meter naar voren zal sprin
gen en belangrijk hooger zal worden, komt
SCHIEDAMSCHE COURANT
I ii
i
1
i i
