1
boa g&E ©r echter do Voorkeur aan, op
do „Korleu.uer" behandeld te worden, on
kreeg toen ecu rijtuig tot zijn Iréaohikkin'g,
waatmoo do beide adelborsten naar de
ïiaven terugreden.
De toestand van den gekwetste is be
vredigend; de kogel is niot in do wond
blijven zitten en men rekent er op, dal
ze spoedig en zonder complication zal ge
nezen.
Wat den Albanees'chen herder beitelt,
bij is nog niet voor den dag gekomen,
maar w'ordt ijverig opgespoord door de
politie, die mtussehcu don eigenaar der
krulde in hechtenis heeft genomen. Indien
de dader van dozo brutale aanranding ge
pakt w'ordt wat waarschijnlijk js
zal hij er niet gemakkelijk afkomen, daar
Smyrna in staat van beleg verkeert en
hij dus voor den krijgsraad wordt ge
bracht.
Ziedaar de waarheid ovor deze betreu
renswaardige gebeurtenis, die geonszins
(zoeals men kon denken) moet opgevat
worden als een aanslagjncl voorbedachten
rade op officieren uit den vreemde, maar
aan een noodlottigen samenloop van om-
stapdigjhoden waardoor echter de woes
te daad van don Albanees allerminst wordt
verontschuldigd.
Dir. bol., ïnvoerr. eu Ace.
By den dienst der dir. bel., ïnvoerr.
enz. is de surnumerair G. W. Vroede, uit
do directie Zwolle, aangewezen voor de
tjjdelyke waarneming van het k'anlooi
Kerkracte l. en A. (overneming 1 Janu
ari o.k.).
De surnumerair J. N. S'cheltema, uit
do directie Arnhem, is met ingang van 1G
December j.l. ontheven vna de lijdelijke
waarneming van hot kantoor Zutphen (b.g.)
en tijdelijk werkzaam gesteld aan de in
spectie der diioote belastingen, enz. te
Arnhem.
De surnumerair W. li. Hooit, uit de di
rectie Zwolle, is aangewezen voor de tijde
lijke waarneming van het kantoor Zutphen
Eervol ontslag verleend aanG. den
Otter, komm. lo ki. to Dordrecht, ingang
1 Januari 1913; H. Bossetter, idem te Am
sterdam" ingang 1 Mei 1913; B. Veis ma,
rijksklerk 2e kl. >te Zwolle D. B., ingang
1 Januari 1918.
Benoemd, ingang 16 Januari 1913: II.
A. Vermink, tot rijkskl. 3e kl. ten insp
RotterdamD. B. Ie afd.. thans paal,, klerk
ten kantore Voorburg; J. öeekel tot rijkskl.
ten kantore Mimelo, thans part klerk al
daar; F. Bus, tot rijkski. 8e kl. ten kantore
Groningen D. B., thans pati. klerk, ten
kantore Alkmaar b' g.
Bevorderd, ingang 1 Januari 1913: II.
Affolter, van rijkskl. 2o klasse tot rijksklerk
le klasse ter directie Zwolle.
Ingetrokken verplaatsingD. de liaan,
konnn. 2e kb, van' Glanerbnigge naar
Helder (i)H. Kroondijk, idem, van Al
melo naar Hilversum.
Verplaatst, ingang 1 Januari 1913: W.
L. Ponders, rijkskl. 3e kl., van kr, Maas
tricht I. en A. maar kr. Sittard t>. R„
1. en A.; Y. de Jung, idem van kr. Gro
ningen D. B. naar kr. Leeuwarden D. B.,,
A. G. te Kief te. komm. le klvan üklen-
zaal (vis.) naar Zwolle; A. D. v. [leiwij
non, komm. 2e ki., van Lnlrth naar Hei-
der; T, D. Nout, idem van Roosendaal
naar Eist; J. Hagenaar, komm. 3e kl.,
van Korbraile naar Wan bach (gr. kr.);C.
Huisman, idem, v;ui Denekamp naar Kht-
zienaveen; F, de Vries, idem, van Jis-
pinghuiven naar Winterswijk. Ingang 10
Januari 1913: A. van Dij'k, komm. 2e kl.,
van Nijmegen naar Hilversum. Ingang 1
Februari 1913: C. A. V. cL Lit. rijkskl. 2o
kl., van kr. itenielo naar kr. Zwollo
D. B.
(.,Dc Belastingambtenaar-.")
V
Verplaatsingen, enz. bij den dienst der
directe belastingen:
Do benoemde rijksklerk 3e klasse R. S.
Oudeboom, zal in plaats van ten kantore
Utrecht (D. B.), ten kantore Gouda (tijd.)
worden werkzaam gesteld.
- saii
Don kommies 2e klasse W. HogenLcnJ
te Mandor, wordt, in plaats van Norg, Bl0*|
ingang van 1 Januari Oldeiizaal (vis.) als!
.standplaats aangewezen.
Verplaatst: ingang 1 Januari A. G, naJ;
dijs, rijksklerk 3o kl., van Rotterdam I).l] f
3o kani, naar Uotteulam D. LI. le kant.c
komm. 2e kl. A. van der Weel, van Venter-
(v.) naar üss; K. tl. .1. <[c Boer, van IlcilcH
naar Zutplion; G. do Haas, van LouthnnarS
Hedel; II. Oostcrhute, van Winierswiiknaar?
'BorenloW. II. II. Bödeker, von'VecrA
dingermaike naar Maten; M. Boolzeuia, van
Maten naar Woeulingemarko; J. II, llen.'S
drix, van Mill naar Linue; J. Visser, van
VonJo (v.) naar Aiccn; de komm. 3C kl
A. de Vries, van Nelterdou naar Lohilh;
G. Nijlioff, van Paniieulen naai Winters*
vvjjt; J. Meek,' van Blade! haar Dergcijk
B. Siefers, van Ileerlenlroido naar Blaclel'
Ingang 1 FebruariE. de Vries, adsp. vc- Ji
rilicateur, van Zwolle haar Oldenzaal (tijd);
J. de Jong, rijksklerk 3e ld., van kr. Tiol I
naar 's-Gravenliago, C'entr. kr. D. B. (tijd.); 4
I. ïonkens, rijksklerk 3e kl., van kr. Go- 'V
rinchem naar 's-G ravenhage, Ccntr. kr D B
(tijd.).
Benoemd: ingang 1 Fehniari: C. \V, ,1
Spaan, tot rijkskl. 3e kl. te Amsterdam
(acc,) tliaas part kl. aldaar; J. Wehdel- -
kes, tot rijkskl. 3c kl. to Nijmegen (kr.
t en A), thans part. kl. aldaar; J. van der
'Meer, tot rijkskl. 3e k!., ter insp. -D. B. tö
Rotterdam (4e afd.), thans pait. kl. aldaar.
Ingang 1 Maart J. Laineijer, tot rijkskl.
3e kl., ter contr. grondbelasting Winschoten', -
tlians part. kl. ter directie Groningen. -
Bevorderdingang 1 FebruariJ. P. M.
Steenbergen, van rijkskl. 3e ki. tot rijks- ;|t
klerk 2e kl., ter contr. giondbet. te 's-Uer-
togenbosch; T. Heikons, van rijkskl. 3e kl, T'
ter directie Groningen tot rijkskl. 2e kl. ter
eonjr. gvrmdbel. te WinschotenII. Vos,
van rijkskl. 3e kl. ten kant. Assen, tot rijks-
kdeik 2e kl., (en kant. Gouda.
Eervol ontslag veileend: ingang 1 April
J. S. BondeWel, kommies le klasse, te
Kortgene.
(De Belas lm gamh tennu r.)
V
Bij Kon. besluit van 21 dezer zijn, met
ingang van 1 Januari:
opgeheven de inspection der dir. belas
tingen to Amsterdam, 4de, Ode, 7de en 8sto
afdeeliug;
ingesteld: oen inspectie der directe be
lastingen te Amsterdam, 3de afdeeling, om
vattende hot 6de en 7do kantoor derzelfde
middelen aldaar;
een inspectie der directe belastingen, 4o
afdeeling, omvattende het 4de en 8s!e kan
toor dcrzelfdc middelen aldaar;
zijn, mot ingang van laatstgenoemden da
tum, benoemd:
tot inspecteur der directe belastingen der
3de afdeeling te Amsterdam, W, II. J. van
Hen, inspecteur derzelfdo middelen der Go
afd. aldaar;
tot insp. dir. belast.; der 4de afd., le
Amsterdam, M. G. II. Andriessen, insp. der
zelfde middelen der 8ste afd. aldaar;
tot adj.-insp, dit-, bel. aan de insp. dor
dir. belast, van de 4de aid. to Amsterdam,
A. Yolkmaars, adj.-insp. invoeir. on acc.
le Amsterdam
tot adj.-insp. aan de insp. der dir. belast,
to Amsterdam, 3de afdeeling, T. J. Sikkens,
adj.-insp. dor dir. belast., invoerr. en acc.
te Utrecht, lste afd.;
is, met ingang van 1G Februari, tijde
lijk belast met do waarneming van do be
trekking van adj.-insp. der invoerr. en acc.
to Amsterdam, J. 13. de Jongh,, surnumerair
der dir. belast., invoerr. en acc. uit do di
rectie Amsteidam.
Kunst en Wclciiseliap-
F olkskunst
In de dezer 'dagen te Rotterdam gehou
den vergadering van den Nationalcn Bond
voor Volkskunst werd besloten een houl-
.siiijder-beeklhouwer aan te stellen als wan-
delleeraar van den Bond. Zijn taak zal
zijn liet bezoeken van verschillende plaat
sen van ons land om daar onderricht to
geven in het maken van degelijk kinder-
•Wij moeten het vel©, dat dozo overtuig-
a* ea ovort-.ugendo vorhandelaar hoeft ge
2«gd; met eon moer algemeen© strekking
tot aanbevoling van hot vriio ruilverkeer,
thans helaas,- met het oog op do plaats
ruimte; voorbijgaan, en ons bepalen tot
hetgeen hij omtrent België hooft medege
deeld.
Na de verdragen van 1815 was de han-
delsbeschorming in Europa, zelfs in En
geland algemeen, Zwitserland alleen maakte
sen uitzondering. Dank zij de goedkoopte
van zijn producten, slaagde dit laml win
do tolafsluiting van zijn buren te overschrij
den. Zwitserland heeft bewezen, dat kleine
landen allerminst door invoerrechten hun
handelsverkeer moeten belemmeren.
België zag dit echter niet in. Onmid
dellijk nadat dit land onafhankelijk was
geworden, heeft het don weg van het uiter-
ste protectionisme ingeslagendit geschied
de in 1834 door de invoering der schaal-
rechten voor granen. Als de tarweprijs daal
de tot 12 fr, per H.L.,- mocht or in het
geheel geen graan meer worden ingevoerd;
anders word bij invoer geheven fr. 7.50,
by prijjzen van 'fr. 12 tot 15, en fr. 3.75
bjj pryzen van fr. 15 tot 20. Boven £r, 20
was de uitvoer vrij en werd oen uitvoer
recht geheven van fr. 2.50. Als do prijs
steeg boven fr. 24,- was de uitvoer geheel
verboden. Dit stelsel liep op een totaal
fiasco uit. Een ondorzoekj vanwege de ro-
geem'ng in 1840 op voorstel van pastoor
Foero ingesteld, toonde dit ten duide
lijkste aan. De bescherming had den land
bouw niet gered, de nijverheid was verlamd,
do handel belemmerd, en de jammerlyke
toestand van de groote menigte maakte
het den landbouwers onmogelijk hun waren
behoorlijk, van de hand te zotten. Alles was
op kunstmatige wijze duurder geworden. De
kleine burgerij en de werklieden leden on
der de voorrechten, die aan de rijken wa
ren toegekend. De> ioonen werden zeer laag,
de armoede werd steeds grooter. Het volk
kon zijn honger niet ten volle stillen;
Yieesch, suiker, koffie, boter eieren en bier
waren luxeartikelen geworden,
Dn niettegenstaande dit alles, vermeerder
de het Parlement de tariefgunsten. De in
voer van buitoniandsch vee werd opnieuw
beperkt, do visscherij, do metaal- en de
fabrieksnijverheid verkregen vermeerdering
van bescherming, terwijl differentieele rech
ten werden ingevoerd.
Deze buitensporigheden veroorzaakten
nieuwe ellende, welke den verkoop op do
nationale markt onmogelijk maakte, terwijl
de hooge productieprijzen den uitvoer ver
hinderden. De toestand werd harttreffend"
verklaarde de hoer Strauss do wegen
ware®, overstroomd met bedelaars.
Toen omtrent 1845 echter ?,had het over
vloedige van het kwaad de geesten voor
meer vrijheid geopend". Engeland strekte
België tot voorbeeld. Daar had Robert Peel
den weg tot den vrijhandel gewezen.
De ellende, die hot govolg was van het
protectionisme, maakte in België, evenals
ton onzent en in de meeste andere landen,
in het midden der 19e eeuw verandering
der handelsnolitiek drincend noorizrdrejiik.
feet was do liberale partij, die, in België
aan het bewind gekomen, het nieuwe stol
sel invoerde en do groote hervorming van
1853 begon. Bij het sluiten der handelsver
dragen, gegrond op do z.g. wederkeerig-
heid, legde Frankrijk, waar België een recht
van 10 pet, hief, er 30 pet. bovenop; En
geland daarentegon niets. En het gevolg
was, dat de vooruitgang in Engeland groo
ter weid dan in België, en in Belg ie groo
ter dan in Frankrijk. Die „wederkeerigheid"
is altijd slechts een voorwendsel geweest;
3e bevoorrechten willen hun positie nimmer
afstaan.
Het beschermend stelsel verspert alle we
gen, het verdrijft den buitenlandschen han
del en bij do landgenooten het initiatief en
den vooruitgang. BescL .-mende rechten kun
nen slechts do pryzen op de nationale markt
doen stijgende landgenooten-verbruikers
betalen de belasting aan de geprivilegoor-
den. De buitenlander geeft voor onze pro
ducten niets meer geld, omdat wij invoer
rechten heffen, hij koopt, waar hij het voor-
drio kinderen to hebben en geen vrouw."
Het meisje ziet hem medelijdend aan;
*t zijn een paar zachte oogen in een vrien
delijk gezichtje. En de man, die, naar het
schijnt, bljj is een ioehoordstor te vinden,
gaat goedig en vertrouwelijk met zijn medo-
deelingen voort:
„Ja, ziot u, dat is nu al een jaar zoo.
Ik zou de kinderen ook graag bij me hou
den, maar dat gaat niet. fk heb het al
met een huishoudster beproefd, maar die
ging weg, omdat het bij ons is: op de
Heintjes passen; wij hebben Iret niet zoo
breed, al kan ik niet ontevreden zijn. Een
eigen vrouw begrijpt dat beter en is uit
don aard zuinigor. Nu wil de grootmoeder
de kinderen hebben. Dat is een heel ding
vow baar, want ze behoort ook niet tot de
teterksteft, en ruim keeft ze het evenmin,
En nu zou ik ze tegen oudjaar brengen,
dan kan ik nog een dag langer blijven om
te zien of het gaat. Lukt hetMaar,
wat doet u daar, och, doe toch geon
moeite
Do reizigster had haar bioodje gegeten
en haar koffie gedronken, toen uit haar
koiferljo een doek genomen, en, met de
kleinste beginnend, tracht, zo nu do besmoe-
feoklo gezichtjes en handjes dor kinderen
te reinigon.
„Och," zegt ze, „u is zoo vriendelijk
voor rnjj geweest Nu Wil ik u do kinderen
eens een 'beetje opknappen, en maken, dat
deeligöt terecht, kan. Do vreemdeling profi
teert integendeel, als op de wereldmarkt
zyn concurrent in slechtere conditie komt,
of wel als hij 'van de trusts en cartells
goedkoopor kon koopen.
Na 1860 zijn de levensvoorwaarden van
het Belgische volk als gevolg van het ver
laten van hot scherpe protectionistische stel
sel belangrijk verbeterd. Ook nadien heelt
België nog eenige liberale tariofhervormiu-
gen ingevoerd, in 1870, 1873 eu laatstelijk
iu 1879 door de afschaffing van de redden
op vlas-; hennep- en jutegaren.
Daarna is België evenwel den agrari
sche)! koers, door Duiise.hUmd aangegeven,
gaan volgen. In 1887 werd een invoerrecht
op vee en vleescb ingevoerd, waarbij al»
middel tot wering van buitenlandsch vee
nog do z.g. gezondheidsmaatregelen kwa
men. Wat dit recht boteekent, moot niet
worden onderschat. De Belgische veestapel
telt 1.800.000 runderen, waarvan, jaarlijks
400.000 worden geslacht. Tegen 100 ft',
per stuk aan rechten en onk'osten, voort
spruitende uit bet toltarief, boteekent dit
voor de verbruikers 40 milliorai frc. per
jaar, behalve 6 5 7 millioen, die aan den
Staat betaald worden van bet ingevoer
de vee. De oenigo, die hiervan profitee-
ren, ziyn hoogstens 300 in getal, allen
grondeigenaars on branders, welke kaat
sten hun aft-al als veevoeder vet koopen.
Hc-t is, zoo zegt do heer Strauss, om deze
rijkaard©- nog rijker te maken, dat men
do kracht en de gezondheid van de ar
beider-s opoffert, en dat men den invoer
van mager vee en van de uitimmtondo
Hollaaadsehe melkkoeien belemmert tot
groote schade van de boeren, die mee ron
deels van de protectie niets meer moeten
hebben.
De Belgische industrieelen en kooplie
den zijn grootenderts vrijhandclaais ge
bleven.
De Agrariërs waren inmiddels nooit te-
weden en vroegen altijd om meer bescher
ming. Behalve op vee vorderen zij ook
rechten óp landbouwproducten, en niet
tegenstaande een officieel onderzoek aan
toonde, dat de Fransehe tarieven van 1881
en de kunstmatige duurte, die daarvan
het gevolg was, den uitvoer Van Frankrijk
belemmerde, voerdo de Bedgischo regee
ring in navolging van dat land vechten op
iiaver, margarine en boter in, benevens
schadeloosstelien'de rechten ter verrekening
vau de premiën. voortspruitende uit de
tolcedels, voor bloem en mout. Later
Word dit stelsel van tolcedels voor gra
nen. geheel afgeschaft en voor gietijzer
tot op de helft gereduceerd. De eigenaars
der hoogovenus kwamen hiertegen ten sterk
ste op, omdat, volgens hen, zonder deze
bescherming hun bedrijf zou ten gronde
gaan. En wat is geschied? Juist het omge
keerde; hun. productie is toegenomen van
700.000 tot 2.000.000 ton per jaar.
Zoo ia het ook gegaan met de katoenen
garens. Nadat de rechten verminderd wa
ren heeft de spinnerij* ziel) belangrijk uitge
breid. Ifet aantal spillen vermeerderde van
80.000 op 1.400.000. Wat de katoenin-
inrtustrie betreft, behoeft men do resulta
ten van den beschermden arbeid in België
en van den vrijen arbeid in Nmlei land
slechts te volgelijken, om te zien, dat het
Ncdcrlandsehü stelsel verre de voorkeur
verdient.
Do heffing van invoerrechten van haver
beeft in België den doorvoerhandel in dit
artikel belemmerd, tot schade van Antwer
pen en tot voordeel van Rotterdam.
De Belgisch© lamlbouweis, die een kwart
eeuw geleden zeer besbhermingsgezind wa
re)), zijn sindsdien geheel va.n meening
veranderd. Toen zij geen nieuwe tarief
gunsten kondon verkrijgen, zijn zij zich
op verbetering van hun bedrijf gaan toeleg
gen, en hierdoor is een tijdperk van voor
spoed voor hen aangebroken, gelijk dit
in de landen, vaar men aan de dwaz.o
eischen der Agrariëra is blijven toegeven,
onbekend is.
Niettegenstaande de belangrijkheid van
zijn tnohmimjverheid, laat België zijn Sche
pen in Nederland bouwen. Ook voor re
kening van do stad Antwerpen staan oj>
grootmoeder er plezier aan heeft."
Het toilet wordt gemaakt, de jurkjes recht
getrokken, de haren een beetje gekamd en,
wanneer alles klara' is, neemt ze de klein
ste op haar schoot en zegt, terwijl ze de
bleeke wangetjes streelt:
„Jou zal het goed doen om bij groot
moeder te zijn. Pas op maar, binnen vee.r-
ien dagen heb je rooio wangen."
De man heeft het alles aangezien Met
glimlachend gezicht. Nu reikt hij haar de
stevige rechterhand.
„Vriendelijk bedankt, juffrouw, nu kan
ik nog eens met de kinderen voor den
dag komen. Grootmoeder zal het ook wel
zien, dat het niot zoo gemakkelijk is ze
schoon te houden. Maar ik heb u nu zoo
veel van mijzelf verteld, nu wil ik u ook
rnijn naam zeggen. Ik heel Bankman, Johan
Bankman, ben meesterknecht in oen sigaren
fabriek en woon bij Tilburg. En hoe boot
u nu, «Is ik vragen mag?"
Hot juffertje vindt die vraag blijkbaar
doodgewoon. Ze zegt haar naam, en voe
lende, dat zij. na do vertrouwelijkheid van
den man, ook wat mededeelzaam moest
vezen, vertelt ze het doel van baar reis,
hoe ze in betrekking zal gaan, maar eerst
eens op proef moet komen, Ze spreekt
over don angst, dien zo een oogenblik had
voor dat leven bjj vreemden, maar toont
baar goeden wil, om moedig to zijn door
eon paar maai te herhalen;
dit oogenblik in Nederland idoomslcopcra
op do werf.
Wat, iiaaï de heer Strauss deed uilku-
men, in het algemeen opmerking verdient,
is, dat ook België, evenals andere landen,
telkens als het lot meer handelsvrijheid
overging, daarvan de voordoden onder
vond, en dat liet daartegenover do schade
gevoelde, die door icderen beschermings
maatregel werd berokkend.
Altijd meer bescherming wordt gevraagd
door do direct belanghebbenden, onder >t
voonvondscl van gelijkmaking van tie voor
waarden der binnen- en ömtcwlandschu
nijverheid. Do protei tionisten zoo zegt
de heer Straus's haten zich dwaze in
beeldingen in het hoofd; zij beschouwen
icderen vreemdeling als 7iun vijand. Nu
is 't het Duilsclie, dan het Arnerik., dan
weer het Gele gevaar, dat bun vrees aan
jaagt. Maar bij dit alles vergeten zij, dat de
uitbreiding van onze nijverheid en onzen
handel niet alleen van onze bedrijvigheid
afhangt, maar ook van de a 1 g e m e e n c
welvaart. De vooruitgang elders, het rjjker
worden van vreemde landen, is voor ons
geen gevaar, doch oefent juist oen welda-
digen invloed uit. op onzen nationalon ar
beid.
Dit is men, bljjkons do rede van
dezen Antworpwchen zakenman thans
ook meer car meer in België gaan in
zien.
Hot eigenlijke gevaar-, dat wij moeten
vreezen, zoo zegt de heer Strauss, is hel
n ati on ae gevaar; het zijd de misslagen
welke bij ons bedreven worden, rte be-
scbemnngsmaati-egelen, die onze maat
schappij verarmen en rik- ten koste van
de echte nationale nijverheid bestaan.
Het ia goed, dat do stem van een reo
bij uitstek bevoegde uit den vreemde ook
ten onzent is vernomen, juist thans nu het
nog tijd is ons te spiegelen aan het voor
beeld van anderen, en zulks .temeer omdat
onze Ïartefvoorstanders erop uit zijn van
de elders opgedane ervaring eön averechts
gebruik te maken.
De aanslag op oen adelborst van de „Korte-
naer" te Smyrna
De correspondent van het ,,N. v. d. D."
te Smyrna schrijft d.d. 16 dezer, over den
bekenden aanslag op den adelborst Ag-
terbce:
Den llen December gingen twee adel
borsten van het ter reeds van Smyrna
liggende oorlogsschip „Kortonaor", do hoe
ren Agtcrbos en De Bruyn Tengber-gon,
to voet en in burgerkloeding een Wande
ling doen naar Genz-Tépé, ©en van do
dorpen aan zoe, die bij de stad aange
bouwd tón ermee verbonden zijn door do
tram on klein© stoomboofcen. Al wandelend,
dwaalden zij van het bebouwdo gedeelte
af en gingen dwars door het land, toon
zij bij een plek kwamen, Arap-Dévó ge
naamd, waar een kudde schapen graasde,
bewaakt door honden, die in dozo streek
bekend zijn ais zeer wild.
De dieren vielen de tweo jonge mannen
onmiddellijk aan. De heer Tengbergen
greep, om zich tegen dien onvmvac-hten
aanval te verdedigen, z'n revolver en
schoot een der honden doodWaarop do
herder - een Albanees zich met een
paar van zijn kameraden in woede op
de vreorrdelingen wierp. Deze wisten zich
vrij te maken van hun aanvallers, maar
Agtcrbos, die door dm herder met een
stok op het hoofd geslagen was, nam de
vlucht, eu nu zond de Albanees hem twee
revolverschoten, na, waarvan het eene den
adelborst in do dij trof, dio geheel door
boord wei'd. Do dader' maakte zich uit
de voeten, terwijl do lieer Tengbergen zijn
gekwetsten kameraad to hulp snelde. Een
man, die de aanranding gezien bad, was
naar den gendarmerie-post te Arap-Bévé
gesneld, van daar Werd naai; het naaat-
bjjzijnde commissariaat getelefoneerd en
tweo agenten begaven zich ter plaatse. De
iNederlanders werden naai- het bureau ge
leid; zij konden daar uitloggen wie zij
waren en wat er gebeurd was, cn men
bood lren aan, den gekwetste naar het mi
litair hospitaal te brengen. De heer Agter-
„Het zal wel gaan; het zal Wel mee
vallen."
Toch ziet haar gezichtjo zoo ernstig, nu
zo dit zegt, cn niet geheel in overeenstem
ming met de woorden.
De man tegenover haar heeft heel ernstig
toegeluisterd. Zijn gezicht slaat strak met
oogen, die kijken zónder te zien. Hij haalt
zijn horloge uit den zak, stopt het er woer
in, maar, bespeurende dat hij vergat te
zien hoe laat liet was, haal! hij het nóg
eens te voorschijn, glimlacht als om ziju
gedacblenlooslieid te verontschuldigen, en
zegt dan een bedje onduidelijker dan zijn
gewoonte is, haast ietwat stamelend: „Juf-
fiouw Trees, over oen Minuut of tien gaat
uw trein en clan moeten wij weg, naar
een anderen kant.-'t Is niet gezegd, dat we
elkaar zullen weerzien, ten minste als we
nu zoo maar, zonder meer, van elkaar
gaan. Ziet u, de tijd gaat ook zoo gauw.
maardat wou ik u maar zeggenoin
koit te gaan... dat, maar u moot er niet
boos om wordenik dacht zoo, dat u
met ons mee moest gaan naar do groot
moeder. U kunt wel telcgrafeeren naar daar
ginds, dat n niet komt. XI heeft toch im
mers gezegd, dat dat vreemde u wat bang
maakte. En ikdat wou ik u maar zeg
gen, ik heb' voor do kinderen iemand noo-
(lig, dio voor ze zorgt,u is zoo vrien
delijk voor zo geweest, net een moeder...,
zou vr hel niet hij ons willen probeeren
zou u het niet met mij aandurven..,.,?"
Hot meisje, dat hem met klimmende ver
wondering heeft aangehoord, wacht oven
met antwoorden. Wat Iraar gezegd en ge
vraagd wordt, klinkt zoo vreemd, zoo on
verwacht en het rumoer in de wachtkamer
is zoo groot, dat ze zich met eenige in
.spanning afvraagt of dat, wat zo meent to
liooren, wel werkelijk gezegd is en ook
of dat gesprokene nel de beteekenis hoefi,
die de laatste woorden haar doen vermoe
denWat vroeg hij? Vroeg hij haar
niet zijn kinderen te verzorgen, en
eigenlijk nog meer? Of vergist ze
zich? Maar een enkele vorschcnde blik,
geslagen op don man, die haar zoo goec!
en zoo vol vertrouwen aanziet, overtuigt
haar, dat haar wol een heel groote, een
heel ern.stigo vraag is gedaan
Hij, blijkbaar radend, dat er van kwalijk
nemen geen sprake is, en toch vreezend
misschien niet duidelijk genoeg geweest ie
zijn, vult aan wat hij reeds zeido:
„ik weet wel, ik ben zoo jong niet mooi'
cn ik heb drie kinderen er. het zou eigenlijk
jammer zijn voor u, maar toch, juffrouw
Trees
,Zij maakt een afwerend gebaar:
„Zeg dat niet; maar u kent mij nog
pas...; ik denk, dat bet met u wel te
wogen ismaar.
De man is opgestaan. Hij weet genoeg.
Eensklaps wordt hij gejaagd, hij kijkt naar
de klok, naar de ïnenschen rondom, naar
zijn kinderen, en zegt dan:
„Maar dan is het niet noodig, dat u
een anderen kant uitgaat. We gaan met
elkaar naar de grootmoeder, clan heeft u tijd
er aan te wennen
In zij.r forscho handen grijpt hij al de
bagage.
„Als u nu de kleine neemt, de tweo
oudsion redden zich wel. Ik stik hier van
do warmte. Laten we op 't pen on gaan
daar inpak ik het kaartje wel in orde...
Hij cluwt hen bijna naar do dour, llij
beeft het druk; hij praal in zichzelf, meer
nog dan tegen haar;
„Wie had dat gedacht 1... Als ik be
denk, dal ik van Tilburg kom en dat wo
vanmorgen nog niets van elkaar afwisten
eu dut hel nu toch zoo uitgekomen te, zoo
uitgekomen is, dat we elkaar gevonden heb
ben
Even later zitten allen in oe i clerdo-
klasse-vvaggoir. De kinderen, slaperig,
knikkebollen, tevergeefs trachtend de oogen
open te houden. Doch de twee groo'o men-
sehen staren stil voor zich uit; zij zien in
een nieuwe toekomst, die warm is en licht-
Op den laatstcn dag van het jaa volgt
dezen keer vóór lier. meer dm- oc«t een
n i e u w e tijdkring
H
-ctj'r i' V
1
