Zaterdag 4 Januari iyt3
No.. 14112
ARTIE8T
te
STADSNIEUWS.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Doze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Eeestdagoa.
Prijs per kwartaal) Yoor Schiedam enïiaardingon fl, 1.26, franca
per post ft. 1.65.
Prijs per weekjVoor Schiedam en V, laar dingen 10 eaati
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen) t
Advorlenliën voor hot eerstvolgend u uminor njoeten deö middags vóór eon
jut aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoeK Korte Haven).
os»Macawc6fiG
Ergs der AdvertentiSnl E&n 1C regels f!0.92; iedere regel mem
15 dents. Reclames 80 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zjj
iimemrai;
Adver tentiën bij aBonnement op voordeeBgovoorwaarden, Tarieven
hiervan zjjn gratis aan het Bureau te bekomem f
Ia de nummers die Dinsdag-,- Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen,- worden zoogenaamde kleine advertontiën opgenomen tot den prijs
van '40 .centa per advertentioj bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
fSJ
Uil den Gemeenteraad.
(Vervolg.)
Do iicer De Brit in voortgaande:
iSpr. wil nog even u ijzen op de geschie
denis van 1901, die ook nu nog leerzaam
is. Die aan die geschiedenis! hebben mede
'gowiM-kl, mogen er alleen nog eens aan
terugdenken.
In 1901 werd aan de firma Smulders
•verkucht een tencin aan de rivier, groot
57500 al- tegen fl.50 per M2, wat een
bedrag vormde van 180.250.
Aan dien verkoop wiueiï wel bezwaren
verbonden.
In de ceislo plaats muet spr. zeggen, dat,
toon do zaak bclei voorbereid was dan nu
geschied is, blijken# de uuuteverslagen van
dien lijd.
Du gemeente zou een aanmerkelijk groo
ter Jjerirug d:m de koopsom ontvangen als
de kooper in gebreke bleet' den grond binnen
1 jaar Ie bewerken en te bebouwen, om
net geschil! te maken voor liet doe), waar
voor hel, gevraagd weid. Daai tegenover ver
plichte de gemeente zich tot de uitvoering
van werken, een straatweg, een brug
enz, wat een uitgaaf zou vorderen, be
groot op 20 it 25 mille.
Die onkosten gingen af van de opbrengst
van den grondverkoop ad 86V'i mille.
Als men die raadsverslagen nog eens
leest, dan staat men verbaasd over liet
enthousiasme dat er toen heersehle over
dien grondverkoop. Alleen de heer De
(boot deelde dio niet en maakte de opmer
king dal aan deze industrie toch geen ver
dolde subsidie moest gegeven worden, De
heer Yurtheim, ook enthousiast, meende
toch er op Ie moeten wijzen, dat de firma
Wilton kort Ie voren grond aan de rivier
gekocht had voor f 9.— en spoedig daarop
weer verkocht had voor f DJ pol Al-, Daarom
vond hij den vooi gestel den prijs niet won-
se hel ijk. Deze heeft toen reeds gezegd, dat
die gronden aan de Maas niet uil handen
moesten woulen gereven
Over bef enoini bezwaar van „uitviste
grens", die leen ook al een rol speelde,
kan men wel heen slappen.
Door den lieer I'. Jun#en is bij die gele
genheid gezegd: de mncenle moet blijde
zijn als zij dien grond voor den geboden
pi ijs kwijt kan, want hel is niets dan een
kikvoischcnhmdnu, hel is gebleken dat
daar geen kikroisclion maar rijksdaalders
spangen,
Hel bescheiden voorstel dat de lieer De
Groot deed om den prijs van den grond in
phials van op 11.50 op f2.50 por Al2 te stel-
door
I AA IJOUDIFdt— BAKKER.
De zwarte oogeji groot i.n 't beeniderig
mager geel jongensgezicht lag bij' te kij
ken naar al 't vreemde.
Gisteravond was hij in 't gasthuis bin
nengebracht met. een gebroken.' arm en een
kneuzing aan een van zijn ribben; uil het
wild en klemig gewoel van liet zoovcelste-
rangluinslemnakeisl roepje in de groote kal
me zaal met de lange rijen witte bedden
langs den muur, waar allemaal.ook jongens
in lagen.
,,\Val zonen dié hebben die kleine
witte daar ha'd net een arm als bij
maar die daar naast hem, daar zag je
niks an wat had die....''
„Wat heb jij?" vroeg bij opeens over
den rand van zijn bed heen, en hij keek
met zijn verwaarloost] vroeg on'd kinder
gezicht scherp upmeikzaani naar het koit-
gekniple blonde hoofd van zijn huurman.
„An me hoen," zei die.
„Wat dan? (Jok gebroken?"
„Nee," schudde do ander ,,al zoo
lang, ik weet niet...."
Zijn belangstelling ebde. „Niet eens ge
broken, waarvoor lag je hier dan, 1" [Hij
snoof verachtelijk, zei toen:
„Ga je hier dan maar niet uit?"
Als ik beter ben..."
„Als je beter bent, maar als dat nou
Ie lang duurt?"
De ander keek hein vragend aan, be
gin»-p mot
ion, vond slechts den steun van 1 leden,
n.l. van de hoeren De Grool, Dngcnveij, v.
Westendorp en Wiükampf.
Er werd voor dat lerreiu aan de Maas
feitelijk ontvangen 60 mille en thans is,
volgens dezelfde firma, do achtergrond
reeds f7.waard, zoodat die firma, naai
den tegenvvoonligen prijs van den achter
grond gerekend, reeds 1386.000 in dien
grond van de gemeente heeft cadeau ont
vangen.
Meu zal straks wel gaan uiüulelen wat
spr. beeft aangevoerd, en dan zal -men
w ijzen op de rente van liet kapitaal, maar
Mie geeft spr. cadeau
De heer G os lm ga: En de kosten van
het ophoogen?
De lieer De Bruin: Die geef ik ook
cadeau.
De lieer fi o s 1 i g aDal is een makke
lijke methode.
De heer De Bruin wil wel iu bizomlcr
lieden afdalen, maar dan zal de lijd dien
hij daarvoor noodig heofl, de leden wal
langer ophouden. Spr. wilde enkel betoo-
gen, dat de grond naar de tegenwoordige
schatting te laag is verkocht,
(Er wordt gelachen.)
.Men lacht, maar spr. heeft eens een
uitdrukking gehoord van een der toenmalige
raadsleden, die, over den verkoop spre
kende, zeide: toon zijl wij zeker gek ge
weest.
Spr. wil oonstatecren, dat, als de grond
nu f7 waard is, de firma een buitenkansje
heeft gehad en de gemeente een schadepost.
Waarop stounl de nu voorgestelde prijs?
Wie heeft dien berekend?
8]>r. heeft veel eerbied voor de leden van
Grondbedrijf, maar toch wil hij even herin
neren hoe bij een vorige gelegenheid de
zelfde grond werd voorgesteld te verkno
pen voor fo.50, maar door de bestrij
ding van den heer Houtman en anderen
heeft de commissie voor het Grondbedrijf
haar hielen laten zien.
Als dat toen gebeurd is, waar vinden wij
dan nu de zekerheid dat do voorgestelde
prijs nu wel goed is?
Als spr. goed is ingelicht en wij be
boeten naar Rotterdam le zien dau zal
Rotterdam geen grond meer verkoopen aan
de Mans tot diep in hot huid cu Rot lei dam
vei huurt den grond, berekend naar een
waarde van f25 tot f60 per M-. 8pr. zegt
daarmede niet dat wij nu den grond op f GO
waarde moeten stellen, maar met deze fei
ten moet ickening gehouden winden.
Als uien iets heeft en men weet er de
waarde nog niet van, wie is er dan zoo
dwaas, dat te gaan vetkoouen? Niemand
immers, en zeker niet iemand die daarmede
niet zijn eigen bezittingen zou verkoopen.
maar slechts als rentmeester voor anderen
optreedt.
En nu do waarde van den grond
„Je mot toch op t\fd klaar zijn!" verdui
delijkte hij ongeduldig.
De jongen naast hem schudde flauwtjes
'l hoofd en weer grimaste hij minachtend:
„Hij had niet de tijd hoor, om hier
maar te leggc. Hij most voortmake."
Ongedurig zwierven zijn. oogen tie zaal
door. Daar kwam een zuster aan, niet 'die
van gisteravond. Ze bleef even bij hem
.-taan.
„Hoe heet jij?"
„And ié."
„Bon je gisteravond hier gebracht?"
Ze wees op zijn arm „hoe is dat ge
komen?"
„Gevalle," zij hij mot, zijn scherpe schoi-
re stem, terwijl zijn oogen, ha.lt' triomfante
lijk keken.
„Van du trap?"
„Nee-col!" Hij lachte luid spottend.
„Bij de voorstelling natuurlijk!"
De zuster keek hem aan. 1
„Hoe kwam dat dan, André?"
„Met ,,de levende Bal" dom."
„Wat is dat?"
Bij kuchte weer, in prei) dat ze niet
begreep.
„Dat ben ikl Ik beu de levende hal
toch! Heeft toch op rle aanplakbiljetten
gestaan! Hep u (Ho dan, niet gezien?! Nou,
dan gaat me vader bovenop een z'n scliou-
ers staan en me oome ook. en dan geuit
me oomo me op en dan vangt me vader
me, en zoo telkens honger."
„Maar jonge toch!"
„Nou? Wat prachtig vitule de mon
adic 't zo zilte te bevo zeg! me moeder
as ik door 'do lucht vlieg,"
„Is je moeder dan niet bang?"
„Nee nooit» Ale 'zussie, die wel."
Wij hebben daarvoor geen basis en wij
spiegelen ons niet aan Rotterdam.
Door den lieer Evers is gezegd: uitstel
is niet noodig. Maar het heeil spr. getrof
fen dat van de Commissie met veel moei
te een beslissing is gekomen, tot bepaling
van do waarde.
Spr. herhaalt: waar luiten B. en \V. de
waardebepaling van dezen grond van
daan
Oe Raad beeft voor ecnigen tijd een pnjs
gesteld en nu kinnen IJ. en W. met een
vooi stel van geheel andere waardebepaling.
Werkelijk «hoopt spr. hierover nog inlich
tingen le ontvangen.
Spr. wil voorstellen het geheim der no
tulen van de geheime zitting van |2 Mei
op te heften en daarvan hier thans voor
lezing te doen, althans voor zoover die
bedekking hebben op dezen grond.
Er zijn hier geen gegevens voor de vast
stelling van de waarde, althans de Raad
heeft ze niet gebogen.
Bpr. heelt altijd de meening gehad Jat
een gemeente niet handelt als een jood, die
tracht le maken wat hij kan van zijn waren.
Hij hoopt, dat do Raad zal willen beslui
ten de ophet'ling van liet geheim goed ie
keuren, dan zal blijken dat in die zitting
de waaide van don grond door de meerder
heid vim den Raad is vastgesteld op een
veelhuogeren dau den nu voorgeslelden
prijs.
De Voorzitter merkt op, dut, als
'hel eerste voorstel van den lieer De Bruin
wordt aangenomen, dit tweede niet noo
dig is. Voor de toelichting van dat eerste
voorstel bad de heer De Bruin het woord
geviaagd, en gekregen, maar hij is daarbij
op zijpaden geiteden, waardoor hij lot een
ander slot is gekomen. Spr. heeft hem
daarbij laten gaan, omdat het werkelijk in
teressant was, wat hij vertelde.
De heer De Bruin merkt op, dat als
zijn eerste voorstel verworpen wordt, de
feiten, door hem naar voren gebracht, geen
invloed meer zouden hebben.
Het is goed als hel geheim uoidf opge
heven en daarom zou spr. pjftlg zien, dat
tot de upholding van het geheim besloten
werd.
Den heel I! o ft I m a n komt hel voor dat
het de discussie zeer zou vereenvoudigen
als het geheim dei noiuleu werd opga
lieven.
Het is goed dal St publiek weet wal
met <b» gemeento-bo/iUiugen wmdt gedaan.
Spi. steil zii'li \oor. .lis er leden zijn die in
geheime zitting een \eel hoogeien prijs ge.
sleund hebben en nu misschien bereid zou
den zijn mei den prijs van f7.— mede te
gaan, dal dil Inj de henmieting aan wat in
die geheime zitling is gezegd, nog wel
eens zullen overwegen of zij hij deze ge
legenheid wel principieel hebben nage
dacht.
„.Moet die .ook kunsten 'doen?"
„.la natuurlijk, wij artieste allemaal,"
Even bleef zijn gezichl, in minachting
van wie zulke dingen niet beguvp, stink-
trofscli; toen opziende in 'l vriënlijk vrou
wengezicht, trok opnieuw de lach um zijn
mond, trijp bij" uit, enthousiast
„Nee, me zus, did moet je zien! We
hebben 'n nummer en dam is dan een
hcole groote bloem zie je, zoo groot
zoo groot as veel grooier as me bed
wel hier nou en die gaat 'dan open
en dan komt me zussie d'r uit dan is
ze 'n fee, dal is zoo prachtig zoo iels
heb je nog nooit gezien, wed ik. Ga je
niet es kijke? We blijve nog een week
mot je me zussie zien."
„Maar Andié, hoe kwam, 'l 'dat je viel?"
Zijn lach ven! wee,n, zijn oogen vertee-
dorl in 't verhaal, blikten op eens steaks
wantrouwend naai haar op.
„Me oomo z'n schuld. 'Hij gooide ine
niet goed, loon kon me vader me niet
vangen."
„Viel je van hoog?"
„Gaal nogal, ik hooide iemand schreeu
wen en meteen lag ik."
„Ben je al eens meer gevallen?"
„Hiermee niet, vroeger nog es maai
toen had ik alleen maar 'u gat in me
kojr. 'Toen kwam ik later nog effetjes op,
mi) me te la Ion kijken -— toen lunll je
'I publiek motte luiere.
De zuster streek over zijn haar.
„Nu moet je oorsl heelemaal beter wor
den, hoor 1"
Hij lachte loegcefelijk.
„As 'I niet te iÈftng duurt! Ik heli zoo
lang de l.ij'd niet volgende week gn.ne
we naar Duilschhuul, 'dan mot ik moe,
Spr. .vindt er niets tegen, dat die Bespre
king bekend wondt; ieder is in de gelegen
heid zijn stundpmil in bet publiek te ver
dedigen.
Spr. verklaart, dat hij voor de meening
zijner medeleden wel iels voell en dat hij,
als er bij ernstig overleg een goede oplos
sing te 'vinden is, dan wel daaraan wil
medewerken.
De 'hoer Witt k a Ui p f zou er wel wat
voor Voelen, dat de geheimhouding werd
opgeheven, maar ook vraagt hij zich hierbij
af of als den leden boven het hoofd
hangt dat notulen van geheime zittingen,
geopenbaard worden zij dan nog net
zoo vrij uit zullen spreken in geheime zit
tingen. Deze zijn ingesteld juist om de ge
legenheid te geven dingen te zeggen, die
men niet wil of kan uitspieken in open
bare vergaderingen.
Spr, let hier op het principe, omdat allicht
de geheime zittingen door een latere ophef
fing van liet geheim haai doel zouden gaan
missen.
De beer Koop m a n s is hel hieimede
niet eens. Het is soms noodig, om eenigo
zaak voor te bereiden, die zaak in geheimo
zitting te hespreken, maar als de opgeleg
de geheimhouding niet meer noodig ill als
de bedoeling daarvan verjaard i#, dau be
staat er geen bezwaar rle geheimhouding op
te heffen.
S-pr. ziet 'dus geen bezwaar (Ln( nu de
notulen woiden voorgelezen, desnoods met
weglating van de namen.
De heer G o s i n g a hooit den heer
Koopman» zeggen: „als (le ledenen zijn
veijaard", maar hel jaar is zelfs nog niet
ten einde!
Spr. heeft zich indertijd tegen de bespre-
king, in comité verzet, maar waar die zaak
is besproken onder oplegging van geboi®
houding. is hij het met den boei Wiükampf
èeiv-, da' het verkeerd zou zijn de notulen
daarna in liet openbaar voor te lezen.
Spr. gelooft niet, dal hel ooit is voorge
komen.
Weet de keer Koop ma us zoo precies dat
er niets in die notulen is dal niet voor
publicatie geschikt is?
De heer Houtman heelt ook vee! iu die
zitting gesproken en misschien, is daarbij
oo'k wel iet# waaraan hij nu niet denkt.
De lieer K o o p m a n s vmdl hel van den
Wethouder vau Onderwijs wel wal naïef
gedacht, dat hij aan lie! would verjaard
verbindt het begrip van een ïeeks van jaren.
Ais er m geheime zitting gesproken is
van verkoop, en die zaak is voltooid, dan
is de daaiomtient opgelegde geheimhouding
niet meer noodig. De leden van (ten Rna l
zullen hun tong wel zoo iu bedwang heb
ben, dal zij niets zullen gezegd hebben wal
zij niet kunnen verantwoorden.
De heer De Bruin wijst erop, dat dl
heer Wiükampf wel iets roell voor de
beter of niet, ze kenne niet zonder me...
Weet je wat prachtig is? As we de Toten
maken! Met z'n vieren op mekaar, ik hee
lemaal hoven, me oome onder, die is do
sleikste.
Dan ia me zussie bang! Zij mag nooit
meedoen: met die dingen, ze zou valle
van bangigheid."
„Ben jij dau nooit bang?"
„Ik? nee."
„Nou drink eerst je molk uit, dan zal
ik je oen boek geven om te, kijken."
„Melk?" bij lachte „Wal 's dat nou
voor kost. Wordt me ami daai beter van?,
nou allebeneurl"
Later op don oc-lden'd kwam een me
neer een dokier, 'dat wist hij nu al
de zaal op.
Die bleef bij hem staan.
„Jij boni toc-lt de levende bal?"
Hij lichtte Op; de 'doktel kénde 'ui
„Ze hebben je niet gevangen hè?"
„Nee," sehud'de hij met tegenzin.
„Nou, We zullen je gauw zien op le
knappen, boer. Dag levende hal!"
„Dag meneer."
Zijn oogen .glansden «eer. „Dié kende
'm, noemde 'in zoo bij al 'die jongens,
'■t Was er nog zon iaat niet, bij had
niet veei pijn meer en al gauw kwamen
um zijn bed een paar jongens staan, die
al rond mochten loopen, en telkens weel
met korte, stugge woorden vertelde hij;
vortddo bij do dingen, die jareir lang alle-
dags gewoonten waren geweest voor hem,
maar die am op'eons, hier iu die vreemde
omgeving, hem een glorie schenen, door
de belangstelling, 'dio bij er tut eigen ver
bazing mee wekte. En bij vertelde van
opheffing der gcheimhoudimi maar hij
vindt het gevaarlijk en dus is hij er niet
voor. Maai wie hedist over die ophefiingV
De Raad natuurlijk zelf.
Als er schokkende dingen gebeurd zijn,
dan zal de Raad iot.h niet besluiten lot op-
hefling.
De heer Witt I a m p fEen meerderheid
kan minderheid worden!
De heer De Bruin: De meerdeihoid is
mij nu nog te groot.
'In die zifting zijn de knikken,getoond.
Toen is gezegd: zooveel is die grom! waard.
De Rand heeft zich toen writs uitgesproken
over den prijs. B. en W. en Grondbedrijf
hadden zich daaraan te houden
De beer Lag er we ij wil beginnen met
te vragen, welke zitting de hem De Biuin
bedoelt.
De heer de Bruin: De geheime zit ting
van 12 Mei.
De heer L a e r w e ij had de eer. voor
zitter dier vergadering te zijn en hij ie ziet)
bewust, dat geheimhouding (oen i# op
gelegd. uitsluitend uit hel nogpim' van ge-
meentehehma Aten meende dal. «at ge
sproken «as. in eeli'Min comité moe-d gela
ten worden. Spr. zou hel bedenkelijk vin
den. om nu te beslui®» dal hel gemeente
belang van teen niet meer Im-tenl. Y<$j$n\
■spibestaat dal belang nog en daarom
moet (lat geheim gehandhaafd blpveo. Wil
de lieer De Bruin de motieven weer naar
voren brengen, dan kan hij dat nog doen.
.Maar hel standpunt dat .teen vuud ingeno
men neemt »spr. thans nog in.
De Iteel' v. d. Volde1.) Muil. zich aan
hij het door den lieer-Lagerweij jjesrprokc-
ne. Alles wal. de Imoren leen gezégd heb
ben. kunnen ze- nr ook zeggen, maar hel
geheim dier zitting moet bewaard blijven.
De heer W i -t I k a m p f fint gn.d ha
mers niet!
De heer v. d. Hoek herinnert cv aan,
dal hij vóór hel begin der discussie ge
vraagd heeft uil.Mol v;ui behandeling op
grond van onvoldoende kermis van zaken.
Uil de tol nu toe gevoerde discussie blijkt
Mee (te meer. dat de raadsledenalthans
de jongere, mei «cme-g van deze zaak vve-
leu Hoe moei' hij in. deze discussie boml,
hoe meer hij bRikl niell Ie welen en hoe
moeilijker net wordt een juist onideel f0
vormen.
Nu is o. in weer gebleken, dal in een
geheime /Hlmg over de waarde van dezen
giond uilvoorig is gesproken en daarvan
is aan de jongere lesten niets bekend.
De Y on i /.i I Ier merkt op, dal, de heer
v. d. Hoek daarvan wel kennis kan dragen,
wanl die notulen zijn kort steleden in een
geheime /iltin» vooige|e/.en en Vastgesteld.
De lieer v. d. 11 o ek betwijfel! of iemand
daan an iets gehoord heeft. Alen weet hoe
dal gaat.
De Voorzitter is bel eens met den
',s avonds, 'l beele programma, en hue 't
publiek was, 't prachtig vond,.,.
„We liebbe altijd, vaiir wo koimne een
reu zensucces," besloot bij, „Wo bebhe ook
een gróóte wagon... één groote en nog
twee kleine... en twee paanljes... en een
poede.1
Xe luisterden ademloos naar al dal
vreemde. Dal was nog ès prachtig zeg,
die jongen kon vertelled Soms geloofden
zo bom niet, bleef hef lnui a! te onbegrij
pelijk, dan 'deed hij beleedigd, minach
tend, zweeg tot 7.0 toch te hegecrig on
nieuwsgierig naar zijn verhalen, van zelf
maar weer begonnen ie vragen, óm hem
weer in zijn humeur le krijgen.
„Als 'I bezoek is." zei bij. „dan komme
ze, dan komme ze vast, me moeder met
me zussie. Xa' je me zussie zien...!"
„Eu je vader en je noiuel" drongen
ze, wnul hun roerige verbeelding tooverde
luiu die Iwee voor den geest, niet anders
dan in tne«C of batlekijuspak, de zunl hi-
Imi telend.
„Die ook as ze kèmn: maar me
zussie vast.
Maar 's avonds, toen hef stil was on
donker, lag hij lang le «•oden; wal koorts»
achlig, loeide hij half in den droom liet
leven van and® avonden mee.
„Nou, hij ging zich Ree --- hier z'n
pakkie, nux-der mos! *r do st»r nog op
naaie - zoo, gauw nou 'n beetje.
Was vader d'r nog uiel ofte kijke Oh,
vader en oome nog bezig mei kleeé,
vader
llril'lig stompte z'n gezonde vuist van
zich af.
„ie liumlo bévo! Ik zie 'I -- je hen bo-
