„Waarom?"
3>uaa«uMfa3iei'.wn *t»:tjjaarea
zal ihm Minister toch noodzaken niet al
leen tol herziening van de finnnriêole ba
sis van zijn stelsel, maar ook tot nauwge
zette overweging van de eischen, die aan
de particuliere organisaties zullen weiden
gesteld, om tot de verzekering te kunnen
worden toegelaten. Dat hierdoor alle kans
wordt afgesneden, dat de wet nog vóór de
verkiezingen, in de Keiste Kamer zou kun
nen worden behandeld, is duidelijk. Fm
waar de beslissing over de wet torh eigen
lijk niet In de Tweede Kamer van Hums
valt, maar bij de Juni-slembus. die, als
ze pi clorieale meerderheid geeft. Neder
land tevens zal belasten met de dwang
verzekering en Tariefwet, en die, ais ze zich
in tegenovergesteld en z.in uitspreekt, ons
vaderland van liet groote gevaar van beiden
zal verlossen, heeft het eigenlijk geen zin
thans met de. afgewerkte Kamer de net ver
der to behandelen. .Maar... men kan toch
niet heclemaal met leege handen voor de
kiezers komen, en dus blijft hel parool:
A'ooiuit maar!
Art. GO is een artikel van grool gewicht,
want het zegt ons, wie uivaliclo is in don
zin der wel, te weten hij, die door ziekte
of gebreken nog slechts in staat is ldf te
verdienen van wat hij vroeger aan arbeids
inkomsten in zijn vak had. Alen heeft hier
natuurlijk ie doen met een wettelijke fictie,
want wie zou nu piecies kunnen zeggen,
dat men nog maar 1/3 verdienen kan, niets
meer en niets minder, maar er moest na
tuurlijk een grens zijn.
Do sociaal-democraten nu willen de inva-
liditeitsrento reeds uitgekeerd zien, als nog
slechts de helft van het vroeger genoten
loon kan verdiend worden. Ze vinden
's Ministers definitie van Invaliditeit vee!
te schriel, omdat, zooals de heer Duijs
het uitdrukte, een invaliditeitsrente bijna
alleen te krijgen is, als men ongeveer reeds
in de kist ligt. En we. kunnen hem, al is
dit overdreven, niet geheel ongelijk geven.
Allereerst moet men toch, om Invaliditeits
rente te krijgen, nog maar j van het vroe
ger genoten loon kunnen verdienen, maar
daarenboven moot. men lót) weken min
stens premie hebben gestort, en langer dan
fi maanden invalide zijn. Hier u icekt zich
de ommezwaai van den .Minister, die er
om politieke redenen in heeft toegestemd,
dat de Ziekteverzekering van de haan
kwamdie eerste G maanden zou de in
valide bij aanneming mil die wet zieken
geld hebben getrokken ml krijgt hij hec-te-
maal niets.
Maar het, ergste is, dat de ervaring, in
Duitschland leert, hoe met dat m gesold
wordt. Een man, die overreden was. moest
dat met het verlies van beide beonen en
óór arm boeten, men had een baantje
voor hern gevonden, dal hij, zittend in
een. stoel, de bewaking had over een deur,
die slechts door het toestel, dat hij met één
hand hanteerde, geopend kon worden. Hij
kreeg dus geen invaliditeitsrente. Een hotel
portier, die tengevolge van een beroerte
tuin de eene zijde geheel verlamd werd,
kreeg een rente van f9.CO in de maand:
daar hij hiervan niet kon leven, stemde
de halfverlainde toe, om lijdelijk alsnachl-
nortier te dienen. Daardoor verdiende hij
meer dan ka ran zijn vroeger loon, en
zijn rente werd hem afgenomen. Een vrouw
van reeds over de 70 jaar. vroeg jnvali
diteirtrente aan. Zij was aan het linker
oog geheel blind, kon alleen hinkend op
een kruk loopen. en boorde zeer slecht.
Een der geneeshceren beval aan een oog-
- specialiteit te raadplegen. Deze constateer
de, dat ook bet andere oog reeds was aan
gedaan, maar met, gebruik van een sterkere
bril zou deze meer dan 70-jarige nog 1/3
van haar loon kannen verdienen, en als do
toestand van het rechteroog nog slechter
werd, zou men kunnen overwegen, of door
een operatie de arhoidsgeschiktheid te be
waren zou zijn.
om van te leven; zij was eigenlijk heel
ongelukkig.
Ertnolaï, een goedige en zorgelooze man,
behandelde haar hard en grof; ais hij thuis
kwam had hij eea dreigend, humeurig voor
komen en dc anno vrouw, bang voor zijn
blik en niet wetende hoe hem genoegen
te kunnen doen, ging haar laatste kopek:
verbruiken 0111 voor hem vodka tc koopen
en als hij dan naar de kachel school' met
oen air van gewicht ea in zwamr slaap
viel, dekte zij hem zorgvuldig met lm*
mantel toe.
Dezen eigenaardigen man had ik geno
men om met mij do jachtvreugdo tc dee
Ion.
Wij hadden ons ongeveer een uur Juni
in „tiaga" opgesteld en elk hvoo paar hout
snippen geschoten. Ons'plan, was om. vóór
zonsopgang ons fortuin nog eens te beproe
ven, en daarom besloten wij vooraf wat
in een molen te gaan slapen, die op eeni-
gen afstand verwijderd lag. Wij verlie
ten het bosch en daalden den heuvel af
De rivier lag somber, onrustig; de hield
was zwaar. Wij klopten aan de staldeur
cle honden blaften in den hof,
„AVio is daar?" riep een slaperige, schor
re stem,
Jagers, die wensohon te overnachten.**
Heen antwoord.
„Wij zullen goed betalen."
„Ik zal het' den patroon gaan vragen.,.."
En wij hoorden (ten knecht in de schuur
en vóór de staldeur komen, ons loe-
j'ocpondej
„Keen, neen, de meester verbiedt mij
open te doen"
„Omdat hij hang is!... H
n Hreslau was een smid, wiens linkeroog
door slaarziekfc geheel htind was, terwijl
hel leehteroog alleen door een bril iels kon
zien; de man miste bovendien den linker
wijsvinger, had een dubbele liesbreuk, een
blnusziekte en een kramp, die hom belette
zijn annon to gebruiken, zoodal hij bij het
aan- en uitkleeden ntoost geholpen worden,
Toch werd deze man nog niet invalide
verklaard; men achtte hem in staat door
lichten arbeid 1103 wel 1 j van zijn normaal
loon le verdienen, zij liet dan ook niet .als
smid. Zooals do hoer Duijs uit het rappen I-
Van Krevelen mededeelde,
Alaar voorheelden genoeg. Afen rnuel
hieihij niet vergeten, dat die groote hard
heid, die men in Duitschland heeft, hij'de
beoordeeltng der vraag, of iemand invalide
m in den /.in der wel, hel gevolg is van
de uitgebreide simulatie, die wordt uitge
oefend om een iuvaliditeiUreule machtig
te worden. Wal weer nauw samenhangt
met do fout, lat men daai do Invaliditcits-
i'it Ouclerdoinsverzekering aan elkaar heeft
gekoppeld, een fout, waarin Talma helaas
ook is vet vallen, hoewel hij van Dloyii
(leoige had kunnen loeren, dat de Invatidi-
teitsier/.ekeritig daar juist los van moei
staan. Die hoort bij de Ziekteverzekering,
omdat iedere invalide begonnen is met ziek
te zijn, en omdat de dokter, die hem in
zijn ziekte heeft behandeld, de eenigo is.
die zno goell op de hoogte is van den pa
tient, dat hij goed kan oordecien, of wer
kelijk invaliditeit is ingetreden.
En duid het den stakkers eens ten kwade,
die al maar premie dokken voor lum ouder
domspensioen met het absoluut geniis van
zekerheid, dat zij daarvan ooit zulten (lek
ken, dat ze, door de invaliditeit een beetje
aan te dikken, een vervroegd ouderdoms
pensioen trachten te krijgen.
De heer Duys kroeg voor zijn amendement
steun bij de heore» De Klerk en Teenslru.
De eerste wees er op-, dat de bepaling van
1 ,t deed denkeu aan de wet op hel arm
bestuur, waarvan men
kan krijgen, als men nog
dienen van zijn gewone
aan, vroeg Hotlerdam'l
recht, om, waar deze wet juist
si hen van hel armbestuur af w i
slechts bedeeling
maar ij kan vcr
oon. Gaat het nu
afgevaardigde te-
de men-
lUHlflen,
niet moei te doen dan dit.
Fm de heer Toenstni kwam op voor den
landbouw. Deze valt door deze bepaling
feitelijk buiten de InvaliditeiNwel. Ecu
land- of tuinarboider, die met zijn vrouw
geen deulc meer van het loon zou kunnen
verdienen, kan spieker zich niet vexn-
stellen. Dan moeten /.ij ziel. al heolemanl
niet meer kunnen bewegen. Een vrouw b.v.,
verdient in Jiet tuinbouwbedrijf ongeveer
dO cents per dag. en de afgevaardigde voor
Zuidhorn noemde hc-1 geval absoluut on
denkbaar. dal ze geen 20 cents daags meer
zou kunnen verdi'men. Hij een door hem
ingesteld onderzoek was hem dan ook geble
ken. dat alleen tuberculoselijders die in
lied moeten liggen, en oude arbeiders met
rheumatiscbe aandoeningen, invaliditeits
rente zoutlgi krijgen. Spreker zou voor zich
het liefst noch van ij noch van de helit
spreken, maar door een Commissie lalcn
uitmaken, of iemand al of niet recht heeft
up- invaliditeitsrente.
De Alinister had zeker gelijk, dat de voor
beelden, door den heer Duys genoemd,
zich even goed kunnen voordoen als er in
de wet neergeschreven wotdt, dat inva
lide is. die nog slechts dl helft van hot
verdiende loon kan halen, al* is natuurlijk
dan de boeveelheid, waarin zich dergelijke
gevallen kunnen voordoen meer beperkt.
Zijn hoofdbezwaar is echter, aai bij aan
neming van liet amendeinent-Duys tie wet
te duur zou worden, en, zooals hij terecht
opmerkte, er is niemand in tic Kamer, die
er voor te viniden is de rente tc. verlagen of
zijl jagers 1
Een ongeluk is gauw gebeurd! 1" kou den
molen in brand doen vliegen. Geladen go-
weten, kmit...F.."
„Wal voor dwaasheid zeg je dn,ar?"
„Luister eens: nog geen jaar geledon
bobben lieesch- en" visrhvenD'rs oen nat hl
Hij ons doorgebracht, men weet niet hoe,
ma ir alles is opgebrand."
.„Maar, broei®, wij kunnen toch niet
onder den blooten hemel slapen!"
„Doe wat je meent te moeten doen."
En hij verwijderde zich. Ermolaï wierp
hem alterlei soort vcrwenschingen na,
„Laten wij maar bier gaan rusten," zei
ik, „de nacht is warm, de molenaar,ster zal
voor wat geld ons wel wat boksen stroo
ui Hen afstaan.
Ermolaï stemde zonder iets te zeggen
erin toe en wij begonnen opnieuw tc
kloppen.
„Wal uilt go nu weer?" tiep dc jon
gen opnieuw; „men hoeft immers neen ge
zegd."
Wij zeiden hem wat wij wonschlen. Hij
ging met zijn patroon overleggen en kwam
met hem terug; de kleine deur ging open;
de molenaar verschoon. Hij was oen lange
man met een vel gezicht, eon stierennek
i'ii dikken huik. Hij ging op mijn voorstel
in. Op honderd pas at'stamls was een kleine
loods, die aan alle kanlen open was. Daar
bracht men. ons stroo, de jongen zette op
liet gras een samovar jiecr en begon hard
in het komfoortje te blazen. De molenaar
ging zijn vrouw halen; toen hij lenig
kwam, stelde hij zelf mij voor in cle schuur
le komen overnachten, maar ik bleef li over
in de buitenlui hl. De muienaarsfer bracht
ons molk, eieren, aardappelen en brood;
het water in den samovar was lustig aan
de premie le verhoogen, waaruit dan een
compensatie voor He meerdere kosten zou
kp vinden zijn.
Van den lieer Toenslta mankte hij zich
met een handigheid til. Het was al heel
mooi als de wet hulp hood, aan die bed
legerige tuberculoselijders In oude rheu-
niniischen, en als 'de wet niet genoeg gaf,
wel dan had do heer Teenstra, 'die ecu voor
stander is van dc LaiHlbouwonderlingo, nu
door do aanneming van de amondomcnlen-
De Visser, een mooie taak, n.k om cle
werkgevers le leeivu', dat zij zorgen dat de
invalide arluiders meer zuilen krijgen dan
de rente, die zij volgens cle wel zullen heb
ben. Het gaat toch om de vraag of de
heeron er zelf geld voor over zullen heb
ben. Alleen zullen zij van de arbeiders
uetui hoogero premie kunnen heffen, maar
dit zou voor den heer Teenslrn wel geen
bezwaar Wezen, die voor de ouderdoms
rente in het geheel geen bijdrage wil heffen
van de landarbeiders, die lage Joonen heb
ben.
O, Excellentie, wat. liet ge u hier óp
twee wijzen in de kaart kijken! Hoe diep
zit u blijkbaar de aanneming van cle amen
dementen-De Visser, en hoo hebt Ge in
wendig het land, dat Gij, als democraat,
wel door uw stelsel van dwangverzekering
genoodzaakt zijt, reeds premie tc laten be
talen van een loon van nog geen f 5 111 cle
week
De amendcmcnten-Duijs (er vypren er
nog een paar meer om cle wet te verbe
teren) werden natuurlijk' afgestemd. Een
amendemcnt-Boigesiiw, dat dat insmlidi-
leilsronte niet meer zal kunnen worden
ingeuokken wanneer dc betrokkene den
leeftijd val GO jaren beeft bereikt, zat bij
een later artikel worden behandeld. Zijn
uiting, dat de Alinister en de steeds zwij
gende Rechterzijde zich over dit amende
ment, dat veel wtecdheid zou voorkomen,,
zon otitfeimen, lokte» den heer Lobman 11 it
zijn tent, die,, onder instemming van cle
Rechterzijde, op hofligcn toon kwam ver
klaren, dat dc' Rechterzijde geen lust heeft
te gaan spreken over geimptoviseerde
amendementen, die niets anders bédoolcn
clan „lief te doen" tegen het volk,, en de
coalitie in een verkeerd daglicht te stel
len, en verdacht te maken.
Deze laatste uitdrukking bezorgde hem
nauuulijk oen tot de orde roeping van
den voorzitter, en de Kamer was in eens
in zeer zwoele aunosfeet aangeland. Jte
heer boeman Horgesius wees er op, dat
bij in de vetste vei te niemand verdacht
had gemaakt, man/ dat bij uit. liet zwijgen
der Rechterzijde de vrees had gekoesterd,
dar ze zijn amendementen zonder genade
zou verwerpen. En waar de lieer Lobman
als zijn mooning left; beste had gegeven,
.lat men den Alinister moest volgen, die
bei beter ivibt dun de geheele Kamer, wees
de otnle parlementarien uit Rotterdam J
er snedig op, dat cle beer Lobman bij cle
amendemcmen-De Visser van een andere
meening was, en dat gelukkig dc Alinister
zelf er ook 'anders overdacht, die van
lmm, Goeman Borgesius moer dan één
amendement had overgenomen. En waar de
afgevaardigde voor Goes had gezegd, dat
amendementen, die tonnen gouds meer uit
cle schatkist zonden voegen geen zin had
den. werd hem onder den neus geduwd,
cltu hij niet, van die meening was bij bol
utnencleiuent-Wijnbcigen-v. d. Alolen, op bet
Houwweiti-ke. De heer Lobman zag zeker
in, dat hij alweer door zijn heftigheid
een zeer verkeerde schaats had
en verliet de zaal.
gereden,
Nu bad liet hierbij kunnen blijven, als de
heer Duys zich niet geroepen had gevoeld
in zijn eigenaardigen stijl liep/elfde thema
ook eens te behandelen. Wij werken ons
kapot, en wat doet gij? riep hij der Rech
terzijde toe. En toen verklaarde hij een
'i borrelen en wij bereidden onze thee.
Daarna maakten wij een vuurtje lussclien de
sfeenen. Terwijl Ermolaï dc aardappelen
in de asch roosterde,, ging ik oen dutje
doen. Een zacht gefluister maakte mij wak
ker,Ik hief een beetje mijn hoofd op;
vóór het vuur, op een omgevallen emmer,
zat de molenaars ter, zij was met mijn metge
zel in gesprek. Dadelijk bad ik aan haar
kleeding, haar houding, haar spraak ont
dekt, dat zij een lijfeigene was; het. kon
geen boerevrouw zijn. Op mijn gemak be
keek ik haar trekken; zij scheen dertig jaar
oud, haar bleek en mager gezicht droeg
nog de sporen van bijzondere schoonheid;
vooral haar groote oogen met droefgeestigen
blik trokken mij aan. Ermolaï zat. met zijn
rug naar nre toegekeerd en .gooide dunne
takjes op het vuur.
,,En. hoe staat het met je varkens?"
vroeg Ermolaï.
.„Zij leven en goed ook."
„Cleef jij mij toet ecu spee-nvarkentje?"
De molenatuster antwoordde niet, zuchtte
cu vroeg
„Met wien ben je hier?"
..Met den heer Kostomarovski."
Ermolaï wierp opnieuw dennelakjes op
liet vuur: een dikke, witachtige rook sloeg
Item in het gezicht.
„Waarom wou je man ons mei in cle
schuur ontvangen vroeg hij haar,
„Onulal hij bang is."
„Bang! Was die dikker! bang? Zeg, goeie
Arina Timoféovna, wil je mij wat wijn
halen?"
Dc molenaaistor siond op en verdween
in den nacht. Ermolaï neuriede een liedje.
Arina kwam tènig en hield een karaf
met glas in de hand. Ertnolaï stond op,
brief nil. Friesland ontvangen le- heb bon,
waarin hem gemeld werd, dat de heer An-
korninn don cltri stel ijken arbeiders in zijn
district - zoo althans mecnen wij bel
Ie hebben verstaan zou verzekerd heb
ben ,da.t, als ze ie weinig invaliditeilsrenle
kregen, bij dat zaakje wel in orde zou
brongen. Dat is nu wel geen manier van
deb'atleeren, mae,r do lieer Duys is nu een
maal titel kiesch in de keuze zijner mid
delen.
De lieer Ankerman viel toornig in niet
een: Dat is ven leugen! waarvoor hij tot
de orde geroepen werd, en vroeg ook bet
woord voor een persoonlijk feit. liij tartte
den beer Duvs den naam van zijn zegs
man te noemen, dan kon hij, antwoord be
taald, leli'grafeeren. Toon Zaaiulam's afge
vaardigde dit weigerde, ging ei aan de
llet'hterzijde «een hoongelach op, door den
lieer DuVs als „gebrul" en „Iwlianenge-
linil" gesignaleerd; hij kwam echter, be
grijpende dat zijn figuur niet sterk wa.-> in
zooverre bij, dat hij zich bereid verklaarde
den naam van zijn zegsman persoonlijk
aan den heer Ankerman op te geven, en
aanbood de helft van cle lolegramkosten te
betalen, tenminste vandaag, niet als het op
liet eind van do maand was, want dan „zat
het er niet aan". Gelukkig was cle hoer
Duvs de eeltige, die 0111 dez'eaardiglieid(?)
ginnegapte. Kort daarna noemde hij den
naam van zijn zegsman, 'e/i vroeg luid,
oj) den hoer Ankcnuan atspj'ppende, aldoor
naar de perstribune kijkende, als een ko
miek, dje op succes jaagt: Heb je van oen
rijksdaalder terug?
Alzoo verstaat deze HoogETolGestrontm
de waardigheid des l'a.rlements. Waarlijk,
le heer Treub heeft niet te veel gezegd
De lieer Duys meent, dat ook de kleinste
hoeveelheid goede manieren in de Kamei
ballast is.
"Waarlijk, de Kcehlerzijdo. beleeft er plei-
•zier van, dat ze in 1901) 'bij de herstem
ming in bet distriet Zaandam, den heer
Duys de vooikeut ga!' boven den beza
digde van Tienen. Boontje,komt in dit op
zit lit ii'dc'i'en dag meer oin.zfu loontje.
ging verleend aan den Commissaris der
Koningin in de provincie Zuid-Holland tot,
hel bijeenroepen van de Slatpn dier pro
vincie in buitengewone zitting op Dins
dag 4 Ataarl, teneinde alsdan aan cle orde
te stollen de verkiezing van een lid van
de Eerste Kamer der Staten-Gerimnal, ter
voorziening in do vacature, ontstaan door
hel ontslag nomen van J. F. I Ia vela,ar.
Hofbericht.
H. Al. do Koningin ontving gisloren den
bmgeniee.-dcr van 'Iluliwclati en de wol-
hoitdets van lint lm dam, zooah wij mede
deelden, aan baar tafel.
Naar men verneemt, bood 11. Al. dit gast
maal aan Ier herinnering aan liet Koninklijk
bezoek aan Rotterdam in het vorige jaar
Onze SJarlno.
Blijkens een bij bet departement van ma
rine ontvangen bericht, is Ilr. Ais. pant-
serdokschip „Zeeland", onder bevel van
den kapitein ter zee W. liouwing, 14 dezer
te Willemstad fCuracaoj aangekomen.
(„Htct.")
Rechterlijke inaclit.
Bij Kon, besluit van M dezer is, met
ingang van 1G dezer:
aan rnr. dr. C. G. 'I Hooft, op zijn ver
zoek, eervol ontslag verleend uit zijn be
trekking van substituut-griffier bij de ar
rondissementsrechtbank te Rotterdam;
benoemd lol substituut-griffier bij gemeld
collego inr. dr. B. 1. Zijlshu. thans siibsTi-
tuut-griffier Inj de arrondissementsrechtbank
te Groningen.
Directeur Postkantoor Amsterdam.
Bij 'Kon. bestuit van 12 dezer is, met
ingang van 16 April, benoemd tot direc
teur van het postkantoor le Amsterdam,
F. A. de Klerck Jr., thans inspecteur dei
posterijen en telegrafie aldaar.
Bij
Verkiezing Eerste Kamer.
Kon. besluit ran 14 dezer is maehlr
schonk zich in, kruisigde zich cn dronk in
één teug hot glas leeg.
„Dat doet goed," zei hij.
Be molenaarstcr ging weer op den em
mer zitten.
„En vertel eens, Arina Timoféovna, hen
je nog steeds ongesteld?"
„Ongesteld 1"
„Niet?"
„De hoest mat me af en houdt mij uil
den slaap."
„Ik geloof, dat mijn hoer in slaap is
gevallen," fluisterde Ermolaï na een minuul
van stilzwijgen. „Luister eens, Arina, haal
nooit den dokter erbij, want dan wordt je
kwaal erger."
„Ik denk er niet aan."
„Kom liever bij mij (Arina liet haat
hoofd zakken); dien dag geef ik'mijn oude
thuis een boodschap op verren afstand le
doen," vervolgde Ermolaï. „Je kunt ge
rust zijn."
„Zou je niet je heer wekken Ermo
biï Petrovitch?"
„Laat hem maar snurken," zegt mijn ge
trouwe dienaar onverschiibg, „hij heeft ge
noeg geloopon, laat hem slapen I"
Ik draalde me op mijn stroo
mokï stond op, kwam naar nu
zei
„De aardappelen zijn
hebben?"
Ik kwam ouder de tent uit; Ilr
ster stond op en wilde
gon een gesprek met bate.
„Is I10L al lung dat je het Loezichl hebt
op den meden?"
„Bijna twee jaar."
„Eti Je man, uit welke streek is hij af-
om,
toe.
gaar, wilt u ze
heengaan
molenaar-
ik be-
KiimemiTdt'zïngen
I11 do Donderdag gehouden lodenvergade
ring van cle ÉUeelijig Zutpheni van, den
Hond van Vrije Liberalen is', overeenkom
stig de beginselen van hot concentratie-
ju'ogram met algemeen9 stemmen besloten
de camUdutuur dec aftredende leden voor
Tweede Kamer en Provinciale Staten te
steunen.
De Tariefwet.
De N. V. Arnold I. v. d. Berg Limited te
Rotteulam; dc ff. V. ondep de firma Van
Deventer Zoon te Schiedam; de H. V.
onder de firma A. de Haan Zoon te
Amsterdam; do heer J. H. Kiesouw te Am*
stctdam; de NL V. AV. van. der Lugt
Zoons Stnomk'tiiperij cn Kistenfabriek to
Rotterdam; de II.V. onder de firma H-
Xijman Co. te Rotterdam; de N. V.
Houthandel v. In Varssevclcl Co. te Leer
dam; de NL V. Houthandel v. li. A. II. Af.
Wes-eünfc le Hengelo' en do II. V. onder
do firma Van Wessem Co. te Zaandam,
allen fabrikanten van, verpakking cn im-
pöiteui's van gezaagd hout, bedoeld in
groep 11 van het ontwerp Tariefwet. ver
zoeken in eca In eed gemotiveerd adres aan
dc Tweede Kamen het onder no. 302 voor
gestelde recht op gezaagd hout niet goed
to keuren. 1
Dir. bel,, Invoerr. en Ace.
Bij Kon,, besluit van 15 dezer is aan den
verificateur der invoerrechten en accijpzcn
.1. 11. dc Beuk, Weikzaam bij het laborato
rium van het Departement van Financiën,
te Amsterdam, op zijn verzoek, mol ingang
van 1 Alei, eervol ontslag uit 's Bijks 'dienst
verleend.
Mimsierieele benoemingen, bevorderin
gen, verplaatsingen, enz. hl den dienst der
tiiuvte bel., invoerr., enz.:
De rijksklerk If. .1. Bakker, van bot Gde
kan foor I). f3.te Amsterdam, wordt mei
in».!ng vail 1G de/er ontheven van de tij
delijke waarneming van hut kantoor Alont-
foorl en mol ingang van 17 dezer tot nader
order werkzaam gesteld aan clcf inspectie
D. B. Amsterdam b.g.
Verplaatst; Ingang 10 dezer: ,1. D. Aloes,
komm. 3de ki„ van Glanc naar Edderbosch
Mijd.j.
Benoemd: Ingang 1 Alaart: G. van der
Veer. lot konmi.-verif. le Gtan'e fgrensk.l,
thans komm. 2de ld. to Vcnlo (stadion).
Eervol ontslagen: Ingang 1 Alei: II. J.
Waldvogo), rijkskt. 3de kl. te Rotterdam
(inv. en ace.j.
De adjunct controleur der grondbelasting,
A. A. H. Zoutendijk, te Bracla, wordt met
ingang van 1 April belast met dc tijdelijke
waarneming van do controle der grondbe
lasting te Hoornveen.
Bij bet onlangs gebonden examen voor
komm.-verificateur zijn geslaagd de vol-
gen'cle kom miezen 2tle kl.
J, Ifeslin'ga, to Kotten; J. Schuitmaker, S.
Bouma, P. .1, van Leeuwc, I. Roekelo, alien
te Roosendaal (b.j; D. Domna, te Wouw;
P. Padmos te Ycrseke; ,1. v. Oudenaren te
Putte (grendej.
(„De Belastingambtenaar.")
„Uit Bi dev."
„Ben jij ook uit Bielov?"
„Neon, ik behoorde aan een heer; ik Was
lijfeigene."
„Aan wien hoorde je toe?"
„Aan een zekeren Zverkor, ik ben nu
vrij."
„AVeiken Zverkov?"
„Alexander Silitch."
„Was jij niet do kamenier van do me
vrouw?"
„Ja, hoe weel u dat?"
Ik zag Arina met lovendige belangstelling
aan.
„Ik ken je ouden moester."
,,U..,. kent hom?" vroeg zij met zachte
stem en neergeslagen oogen.
Nu dien ik mijn lezer wol te vertellen,
waarom ik Arina mei zoo groote belangstel
ling opnam.
Toen ik nog in Petersburg was, bracht
'en toeval mij tezamen met meneer Zver
kov. Ill bekleedde een post van gewicht,
gin» voor cn knappen man door, die erg
'ip de lioaab' van zijn zaken was. IIij bad
"Mi grove, scntimcnt-ele, huilerige en ge-
vTiMibjke vrouw. Al-'nr w Zvorkov-ziTf was
uiterlijk ook nit I aftjilrekk Tijk, Een breed
gezicht, bijna v'mtk ml, waarin twee kleine
grijze oogjes, oen lange neus met breede
neusgaten, magere, bewegelijke lippen met
•iji zoetelijkcn glimlach. Alt-neer Zverkov
/,e|t<> gewhoulijk zijn voelen v, ijdbeensc.h
•ni in zijn zakken vei Borg bij zijn kleine,
dikke handjes. Eens op een keer moest
ik bom naar zijn buitenhuis volgen en
praatten wij voel. In zijn hoedanigheid van
man van ervaring, voelde hij zich gedrongen
mij den juiston weg te toonen.
„Veroorloof mij,", zei hij met scherpe
