Knust en Wetenschap.
Ingezonden Mededeeïingen.
Neemt u in acht.
Gemengd Nieuws.
Koloniën.
ALLERLEI.
ver niet geslecht, zijn alleen nog uil oud
heidkundig oogpunt merkwaardig.
Wanneer groote liooren van thans een
gosrhil mochten hebben, dal niet in dev
minne kan worden bij-gelegd, gaan zij, even
als burgers on poorters van allerlei slag,
naar den rechter, en leggen zich neer bij
diens uitspraak.
Gesteld, een van berden deed dit niet,
wal zou er dan gebeuren? Hij zou, met
den sterken arm, d. w. door de politie,
worden gedwongen het vonnis van den rech
ter te eerbiedigen en daaraan uitvoering
lo geven. Yoor het onrecht van den sterk
ste is in het recht van heden geen plaats
meer.
Heelenmal? Er is éên gebied, waarop
het onrecht van den steikste zich nog krach
tig kan doen gelden. Gij weet het de
internationale staatkunde. Wie het sterkste
leger beeft, do meeste manschappen, de
meeste kanonnen, het meeste geld, die wint
hot, dio behoeft wellicht niet eens een
oorlog te voeren, omdat dc ander, daar hy
toch niet tegen hem op kan, al toegeeft
voor het zoover komt.
Zal dit dan ooit veranderen? Wij ant
woorden: Ziet naai- den staat van thans.
Lte staat van thans leeft, nog wel niet
volkomen, maar toch overwegend onder de
hoera chap pij, zelfs in dienst van II e t
Recht, De pas in hel ambt gekomen pre
sident der Yereenigde Staten, Wilson, heeft
don nadruk gelegd op de rechtvaardigheid
als grondslag en sluitsteen van zijne, ja
van elke goede regeering. Rechtvaardigheid
en betrouwbaarheid, dat zijn de groote be
ginselen, welke aan hel verkeer in de men
sehen maatschappij ten grondslag liggen. Zon
der die beiden is zij onbestaanbaar, buiten
dezen zou de strijd van allen tegen allen
met één slag en ongetemperd worden her
vat.
Wie beproeft het nu eens met deze he-
pioefde beginselen in de slaten-rnaatschap-
PH? Maar dit s al geschied: men is reeds
begonnen Gij geloott hel niet' En de tal
rijke internationale verdragen en conven
ties: liet Roode Kiuis, Je Posterijen, de
Telegrafie, kortom alle internationale rege-
lingen en instellingen op hel gebied van
bet verkeer, den handel, het recht en de
j-ohtie, de wetenschap, de sociale vraag
stukken, en eindelijk du arbeid der Vre
desconferenties dan? Nu ja, die vredesbewe
ging, een doodgeboren beweging, alleen een
beroeps ven naak voor enkele juristen en mi
litairen, toekomstmuziek
Toekomstmuziek hoor ik u zeggen V Maar
de afschaffing der slavernij jn Amerika,
was die dan geen toekomstmuziek, en onze
ridders en graven uil de middeleeuwen
dan, en o, de voorbeelden zijn legio
het kleine Nederland, dal Spanje weer
stond, en de moedige daad van G ijs bert
Karei van Hogendorp, van der Dnyn van
-Maesdam, en van Limburg Stinirn. onze
helden van 1813, die we aanstonds zullen
gedenken Of hebben wij don moed en
don durf niet meer van 1572 of van 1813?
Er is een man opgestaan, die met lui
der stem, in het klaarste en kernachtigste
Xederlandsch betoogt, dat wij dieo moed wel
hebben, dat wy nog zijn het krachtige volk
van voorzichtigen doch onverzettelijken durf,
dat wij waren (oen wij het Spaansche juk
afwierpen, toen wij bodewijk XIY weer
stonden, eu Engeland een koning gaven
uit ons Oranjehuis, toen wij de Fransche
overheeraching afschudden en ons natio
naal bestaan hernamen. Een man, die
ons aanspoort, nu wij een nieuwe opkomst
beleven en ontegenzeggelijk weer een tijd
perk van grooten bloei tegemoet gaan, nu
wij mannen opleveren als Asser, Lorentz.
van Heutz, de Marissen, Israels, Hugo de
Vries, Kern(de lijst is niet volle
dig), nu onze stoomvaartlijnen, onze handel,
onze nijvei heidsproducten en onze voort
brengselen van landbouw, veeteelt, tuin
bouw, onze wetenschap, onze kunst vele
grootore broeders onder do volkeren ver
bazen en beschamen, een man die ons
aanspoort nu ook onze internationale lol
te hej nemen en weer een figuur te
worden in het groote gezin der volkeren.
Hoe?- Dit leest, ge hol best in het boek
zelf, dat wij met deze regelen aanbevolen.
Maar het komt hierop neer, dat Neder
land op de Derde Yredesconferentie, die
in 1915 zal bijeenkomen, liet vooisle! zal
doen den grondslag te leggen voor een al-
gemeene wereld-politie vloot of leger
of heiden welke voor de wereldorga
nisatie hetzelfde zal doen' wat de nationale
politie doet i'n den modernen staal de uit
voering eu nakoming handhaven zoo
noodig floor den steiken arm -- van de
uitspraken der weieldreelilbank (het Hof
van Arbitrage), en van internationale ver
dragen. Met ui hel verschiet een, zij het
geleidelijke, aJgemeene ontwapening,
Jlluzies Och kom. gij kont uw eigen
kracht niel, gij weel met wal ge kun! als
ge maar wilt, jong Nedeilandheest dit
bock van Yan Vollonlioven, den hooglee
raar te Leiden, die niets „professoraals"
hoeft in de legenzin-wekkendo beleekenis
welke men daaraan pleegt te heelden, maai
die een ziener is, eens ziener die u ziende
zal maken en ii een blik doet slaan in
uw eigen hulf-bewude binnenste. Leest dit
kleinood van een boek „De Eendracht van
hel. land"*) en verheugt u. Verheugt u
over de kracht, die binnen in u is en
die ge nauw kent, ovei het geloof dat ber
gen veizct, dal uil dil wondere boekje
spreekt, hel geloot aan uzelf.
Holland gioeil weei
Holland bloeit weer.
i) Bij Martinus Nijhoff te 's Gravcnhage.
Wat men in 13(3 zoog, is Hums want»
heid geworden.
Aan u de taak, er een regeltje aan toe
lo voegen
Hollands roem is weer hersteld.
K.
Set land vpi Circe.
in de „Alercure de France" tracht Phi
lippe Champault het in de Odysséa. ge
schilderde land der Laestrygonen, "het eiland
van Circe, geografisch te bepalen. De Fran
sche onderzoeker meent, dat Homerus in
zijn werken de helden op werkelijk be
staande plaatsen brengt. Dc Odysséa
bericht ons, hoe Odysseus, toen. hij
het eiland van Aeolus veriaten had, na, een
vaart van zes dagen een mooie haven be
reikte, die rechts en links door rotsen om
geven is, en door de versterking Lamos
belieerscht werd. Hier leefden, volgens Ho
meras, menschenetcndc reuzen. Het eiland
van Aeohis behoort tot de Aegaden, nu
vindt men zes dagen Noordelijker een klein
eiland, in de onmiddellijke nabijheid van
de Sardinische kust. Het heet thans Sco»
glio Colombo, de duivenrots, wat met de
beteckenis van het woord Laestrygonen
overeenkomt. De Porto Pozzo dringt tus-
schen twee reusachtige granietmuren, drie
K.At. diep het land in. De verstuiking Lamos
zou zich dan op dc huidige Punta San
degna verheven hebben, Odysseus bericht
niet, hoeveel tijd hij noodig bad om het
eiland van Circe le bereiken, wel deelt
hij mee, dat het vlak was en met eiken
en wijngaarden begroeid. Nu zijn vlakke
eilanden in de Aliddellaridsche Zee zeer
zeldzaam, eigenlijk is er maar een, dat
met deze beschrijving overeenkom!Pia
nos», het. voormalige Pinnariadit ligt bij
Elba en doet tegenwoordig dienst als straf
kolonie. Toen de toovenares Odysseus liet
gaan, zei zij. dal hij geen loodsen noodig
had om den Hades te vinden„Span do
zeilen, Boreas voert u naar het doei'" Bo
reas is de Noord-Ooster. De Noord-Oosten
wind zou de reizigers in één dag aan
den mond van de rivier Coghina gebracht
hebben, waarvan de naam kokend, ziedend
beteekent en die herinnert aan de vree-
selijke Acheron.
Wanneer de nieren niet in staat zijn om
liet urinezuur uit bet bloed te filtreeren,
wordt het bloed er door vergiftigd, en
slechts onbeduidende verschijnselen verra
den de aanwezigheid van urinezuur in het
bloed. Weinig opvallend nog zijn die pijn
in den rug, die vermoeidheid, hoofdpijn,
duizeligheid. zenuw- en spierpijnen, nu
eens in de gewrichten, dan weer in de ar
men, schouders of beunen-. Aten lot niet op
deze verschijnselen en toch zijn zij ce ken-
teekenen, dat het urinezuur ons lichaam
begint te verwoesten.
Hel kan zich nestelen in de gewrichten
en jicht, rhenmatiek met haar treurige ge
volgen als vervormde ledematen en ge
wrichten veroorzaken.
Opgenomen in het bloed, kan het zich in
de bloedvaten en aderen als een onoplos
bare stof afzetten (verkalking, mz.).
Het kan zich afzetten in het nierbekken,
de unneleiders en blaas, en ontsteking de
zer organen, hierzand, ndergruis, hier- en
blaassteen met de daarin gepaard gaande
nierkoliek veroorzaken.
Het urinezuur, do verwoester van het
licliaam, moet verwijderd worden. Alleen
de nieren zijn hiertoe in staat en Foster's
Rugpijn Nieren Pillen' zullen haar hiertoe
in staat stellen. Zij hei-stellen; de nieren on
het urine-organisme. Doordat zij het urine
zuur oplossen on afvoeren, voorkomen zij
de uiterst nadeelige werking ervan op het
lichaam en roeien zij de wortels van uw
ziekte uit.
Te Schiedam verkrygb. by do bh. Kap-
pelboff Hovingh. Toezending geschiedt
franco na öntv. v. postwissel A f 1.75 - voor
één, of f 10.voor
zes doozen. Eischt de
echte Foster's Rugpyn
Nieren Pillen, weigert
elke doos, die niet
voorzien is yan
nevenstaand handels
merk.
Tot vielke kerk behoor en de suffragettes.
Uit de „Nederlander":
Jan van Holland schroef in de „Sticht-
schc Ct." over de suffragettes. Dit o.a,
,,'f 7,ou interessant zijr eens na te kun
nen gaan tol welke kerk deze militante
suffragettes behooren; en dan zou 'tmis
schien blijken dat juist die kerkengioep,
die 't meest afweek van 't vasthouden aan
Gods Woord, als de lamp voor onzen voet,
ook onder haar leden de meeste suffraget
tes teJde."
Om het interessante van de zaak heb
ben we onmiddellijk telegrafisch geïnfor
meerd. Hel antwoord luidt: „Er is geen
enkel lid van de Gereformeerde keik onder
de suffragettes."
Nu gaat Jan van Holland weer mstig
slapen I
Laxoineramp in Noorwegen.
Uit Christiania werd gisteren aan de
„Bert. Lokal Anzeigcr" geseind: Het kleine
in het Gulbrandsdal gelegen dorp Skiaaker
is door een zeer ernstig lawine-ongeluk
geteisterd. De dorpsbewoners werden door
een donderend geraas uit den slaap gewekt.
Eer zjj tot be/inning waren gekomen, was
reeds liet grootste gedeelte van hot dorp
onder twee reusachtige sneeuwlawines be
graven. Di in hofsteden weiden lettel lijk vei-
woest, vele andere bekwamen ernstige scha
de Er zjjn 15 doodeu, waaronder 5 kin-
dei en, uit dc sneeuwmassa's te voorschijn
geiuuüd,7 andere dorpsbewoners zijn zwaar
gewond. Van uit alle naburige gemeenten
neemt 'men aan den reddingsarbeid deel.
Ook veel gedood vee werd gevonden.
Behalve de 15 doodon on de zeven ernstig
gekwetsten, zijn waarschijnlijk geen voi-dere
slachtoffers te betreuren.
De reuzenwulvisch.
Dat de walvisch het grootste dier dei- we
reld is, w-eet men algemeen, echter is men
het zelden eens over dc lengte, die deze
dieren kunnen bereiken. Over hot algemeen
geldt 20 M. als een zeer groote lengte voor
do walvisch. Echter is er één soort, dc
reuzerovalvisch, door de zoölogen Sibbal-
dius genoemd, die een lengte van 30 AL
kan bereiken on 150.000 K.G. weegt. De
ze dieren zijn echter zeer zeldzaam, wat
wel blijkt uit -de prys van 5000 gulden, die
het Museum te Canterbury (N.-Zeeland)
gaf voor een skelet van een reuzenwal-
visch, op de kust van het Kuider-Eiland
aangespoeld.
Het Cblneezen-confllct te Batavia.
Do correspondent van het „Soer. Hbl."
te Batavia schrijft:
De gevallen regens schijnen de warme
gemoederen gekalmeerd te hebben. De stem
ming is geluwd, waarmee evenwel niet ge
zegd wil zijn dat. het coufiinct van de
baan is. De Pcrniagaan-partij blijft haar
actie tegen de Sin Po voortzetten, en de
tegenpartij heeft thans een officiëele aan
klacht ingediend by het bestuur. De stille
wensch van de Sin Po'ere is, dat de majoor-
Chinees openlijk wordt ontzet van zijn ambt.
Dat blad heeft thnas den majoor-Chinees
openlijk beschuldigd van de briefjes ver
spreid le hebben om hot abonnement op
de „Sin Po" op te zeggen.
Of die officièele klacht, wat zal uitrich
ten, valt te betwijfelen. Naar wal de buiten
wacht er van merkt, is hel bestuur vóór
de Pcrniagaan on tegen de Sin Po, dat
verdacht wordt de menigte op te ruien.
De hoofdredacteur van de Sin Po moet
zich tol den procureur-generaal hebben ge
wend, die hem naar den resident zou heb
ben verwezen. Als zeker weet ik, dat heden
morgen de hoofd redacteur in gehoor is ont
vangen bij ons hoofd van gewestelijk be
stuur- Ook de majoor-Chinees werd gehooid.
Van andere zijde .jvoidt gemeld dat de
hevige beroering in het Chineesche kamp
niet zoozeer te wijten is aan dezen strijd,
dan wet aan een poging der Alacaoers om
hun aartsvijanden, de Hakka-Chineezen, mo
res te leeren. Doch hoe of wat; een zeer
sterke neiging om. elkaar in de huren te
vliegen was alom merkbaar. Deswege tiof
de politie scherpe maatregelen, terwijl thans
nog een aldeeling infanterie op Nlodok staat
geposteerd.
Wat die Alacaoëra-kwestie betiefl, hier
omtrent vernam ik het volgende:
In den loop der vorige week, iri den
tijd dus van het begin der dagbladen-cam
pagne, vermaakten een vijftal Afacao-Chi-
neezen zich in een C-hineesch eethuis in
Gang Tiang Lam, een hoogst obscure buurt,
waar de liefde des avonds voor een prikje
is te krijgen. Zij verlieten het restaurant
zonder een cent te betalen. Den volgenden
dag kwamen ze weerom. De eigenaar liet
hen kaltn begaan, in de hoop tenminste
dezen avond betaling te krijgen. Maar ook
ditmaal kwam geen dubbeltje over de brug.
Den derden avond deden de kameraden
hetzelfde en schransten ze ids uithongerde
wolven. De aanwezige Venus-priesteressen
werden lastig gevallen ondanks de aanwe
zigheid van de een-nachts-cavalicrs, toeval
lig Hakka- of Keh-Chineozen. Dezen wer
den toen zoo giftig dat het vijftal Alacoérs
een verzoling opliep, zooals ze vermoedelijk
nooit meer zullen krijgen. Eerste gevolg
groote wapenschouw in het kamp dor Ala-
caoéers, waarop een uitdaging van de heele
Keh-natie volgde. Gisteren zou de groote
slag geleverd worden. Politie en militairen
waren hen ton slotte te machtig en wijselijk
besloten zij den kamp uit of af te stellen.
Geruchten deden de ronde dat het be
stuur het noodig had geacht den majoor-
Chineesch te doen bewaken en wel door
in burgerkleeding gestoken politiedienaren,
klaarblijkelijk om alle ostentatie te vermij
den. Nadere informaties weerspreken het
nemen van dien maatregel. Het kenschetst
niettemin den geest onder de Chineesche
bevolking dat zulke geruchten in omloop
zijn gebracht.
Weerde Soerabajasehe politie.
Een dogkar waarin drie dronken Madoe-
reezen zaten, reed omstreeks vijf uur 's mid
dags met woeste vaart over den drukken
weg langs jcampong Gili, nabij pas sar Pa-
bean te Soerabaja, alles omver rijdend wat
niet uitweek. Toen dc koetsier, ook dron
ken, met zijn voertuig den in die buurt
wachtdoenden politieoppasser passeerde,
greep deze liet. paard bij de teugels en bracht
het tot staan, vertelt het „Soer. Nieuwsbl."
De koetsier sprong uit zijn voertuig, en
voor dat de politieman erop bedacht was,
maakte hij zich van diens sabel meester,
waarmede hij als een bezetene om zich
heen sloeg. De politieoppasser liet het paard
los, en koos het hazenpad, nagejouwd door
een troep toekijkende Chineezen. Vergezeld
van nog twee collega's onder wie 'politie
oppasser No. 414, kwam de weggekropen
agent spoedig terug, om te trachten zijn
sabel weder meester te woiden. Toen de
koetsier het wakkere drietal op zicJi af
zag komen, stormde hij met dc sabel in
de vuist op hen los, en nu holden de drie
helden even hard wog als straks de eene,
die intusschen zijn nummer had verborgen.
Nadat 'dc koetsier de oppassers voor al
wat leelijk was, had uitgescholden, wierp
hij hen de sabel na, en reed toen' kalm
alsof er niets gebeurd was, wog. Reeds
was hij een tiental meters weggereden en
zou zeker mul zijn rytuig ontkomen zijn,
als niel. de mandoei-oppassor no. 4, die
gewaarschuwd was, van de tegenovergestel
de richting kwam, In tegenstolling met do
laffe oppassers, aarzelde deze politieman
geen oogenblik, maar hield het rytuig aan,
greep den dronken koetsier, die zich' in
tusschen weder met een groot mes had
gewapend, bij zjjn nek en sleurde hem
uit do dogkar. Do koetsier, die meer dron
ken dan moedig bleek te zijn, en die door
dit kranig optreden verbluft scheen, ver-
dedigdo zich niet langer, maar liet zich
zonder tegenstand hinden. Ook do drio in
do dogkar zittende Madooreczon wist de
mandoer in Jicdwang te houden.
Toen allen gebonden of tam gemaakt
waren, kwamen do drie weggoloopen po
litieoppassers hun mandoor te hulp, en
brachten do gearresteoiden naar het politie
bureau.
De flinke mandoer-oppasser no. 4 is be
kend als do moedigste ondor zijn colle
ga's. Hy in do eenige oppasser die door
de Chineezen, in het kamp, wordt gerespec
teerd.
Humor uit de Indisolie rechtzee!.
Do rechtskundige correspondent van hot
„N. v. d. I). v. N.-I." schrijft:
Yoor den landraad stonden twee beklaag
den terecht, die er samen op uit waren
gegaan om een ander 1e vermoorden. Met
geweren gewapend, haddon zjj hun niets
vermoedenden vijand opgewacht en bescho
ten, doch slechts hot schot van een hunner
had doel getroffen.
De inlandsche leden wilden nu slechts
dengene, wiens schot r.AAk was geweest,
tot straf vei oord celen. Toen de president
hun het zonderlinge van die beslissing voor
hield, vroegen ze hom ,,aan wion de vogel
behoorde, wanneer twee jagers samen op
jacht gingen, doch het schot van een hun
ner miste!"
In uiijn artikel d.d. 3 Februari j.l. ge
titeld „Iets over de waarde van getuigen-
voikhuingen", schreef ik o. m., dat het al
heel gemakkelijk ging om eon inlander zijn
eigen doodvonnis te laten vragen.
Ziehier iets ter Jievestiging van die stel
ling.
De voorzitter van den landraad le X
was de Javaansche taal niet machtig en
stelde zijn vragen aan de getuigen steeds
in het Alaleisch. Hij stelde die vragen recht
streeks aan den getuige, doch dc djaksa
vertaalde dan des voorzitters vraag aan
stonds in het .Tavaansch.
Op zekeren dag begon de voorzitter het
verhoor weer zooals gewoonlijk, doch de
djaksa zat zóó verdiept in oen paar stuk
ken, dat hij zijn Javaansche vertaling ver
gat. De getuige echter zou henx daartoe
ook do gelegenheid niet gelaten hebben,
want na iedere vraag van den president,
luidde het steeds: „triggib!" (Ja!).
Don voorzitter verwonderde hot echter,
dat die eenvoudige dessaman, die daar vooi
hem zat, het Alaleisch verstond en hij wilde
de proef op do som nemen:
President: Tjoba, kowe maoe dit gan-
toeng? (Zeg wil jij gehangen worden?)
Getuige Inggih(Ja).
De twjjfol omtrent 's mans kennis der
Alaleïsche taal was daarmede in eens opge
heven. De brave man snapte niet 'eens
waarom de inlandsche leden van den land
raad plotseling zoo moesten lachen
ALLERLEI.
iZooveol mogelijk kleedt men zich in
warme dagen in het wit. Wit wordt voor
namelijk aangewend om de hitte te koe
ren: vandaar o. a. dc witgeschilderde
ijswagens. Ook in de architectuur houJi
men met het oog op de hitte, rekening
met wit.
Alaar het is nog lang niet uitgemaakt,
of wit wel de eeuige kleur is, dio afkoe
lend werkt. Door verschillende onderzoe
kers is reeds herhaaldelijk beweerd en
met bewijzen gestaafd, dat rood in dit op
zicht veel doeltreffender is dan wit. Een
Duitsch arts in Zuid-China liet do buiten
muren v;in zjjn woning rood verven, m-
hij kon constatoeren, dat hot verblijf in
huis, bij groote hitte, draaglijker was, dan
toen die muien wit geschilderd waren.
Trouwens, de bevolking daar gebruikten de
roode kleur tot afwering van dc hitte.
Een roode parasol beschermt betei tegen
den zonnegloed dan een witte; daarom
worden iti Zuid-China ook roode balda
kijnen gebruikt. Alen kleedt er zich in rood
bruin en do voering der hoedon is rood.
Wellicht is hieruit af te leiden de roode
fez der Oosterlingen, de roode turban dei
Indiërs en de roode hoofddoeken der ne
gerinnen in Afrika. Een officier van het
Engelsch-Indisclie leger deelt mede, dat
roode voering in de hoofddeksels hot
beste beschermt tegen zonnesteek.1
EEN NIEUW, ETALAGESTUK.
Op de toonbank van een juwelier to
New-York had eon zwarte Angozak'at, die
de lieveling van den juwelier was', het zich
gemakkelijk gemaakt. Eeu zijnerj voor-
-naamste [dameskhuden kwam in den' win
kel en zag hot dier met welgevallen aan,
en streelde en liefkoosde het zelfs. Op
eens kwam de gedachte bij haar op, hoe
,mooi een diamanten ooilier bij dil prach
tige zwarte vel zou afsteken. Om zich daar
van te- overtuigen, deed zij den brillanten
collier, dien zij om den hals droeg, af en
deed hem de kat om den hals. De uit
werking was inderdaad toeverachtig. Nooit
was het kostbare kleinood op haar eigen
blanken hals zoo prachtig uitgekomen' als
op don donkeren zwartén hals der kat.
Verwonderd stond niet alleen zij ervan,
maai' ook de juwelier.
„Kunt B ontkennen," zei de dame, „dat
u, om uw kostbare steenen het best tot
-^-L1' ■"■BB
hun recht te. 'doen k'onven, niol3 Koters kunt'
doen, dan ze deze kat aandoen?"!
Hij moost haar gelijk geven en maakte
do teekening voor oen speciaal katten*
collier, 'datin zijn werkplaats gemaakt;
wei'd. 1
Het bostaat pit oen buigzarnon gouden
hoepel, waarin 480 diamanten' van. het
zuiverste water. Hot ding kost 50 duizend,
gulden. Voor doze kostbaarheid nu moest
do Angozakat als uithangbord dienen, op
zijn winkel in de voorname Vyfdo Avenue
is daardoor nog moer dan 'vroeger een
aantrekkelijkheid, voor do rijke wereld van
New-York. In do uitstalkast) houdt namelijk'
eiken dag te midden van al de geëxpo
seerde en fonkelende, heerlijkheden dg*
zwarte Angorakat haar middagslaapje van
viel' tot vjff uur en trekt boven al wat haar
omringt, do aandacht doon het onvergelijke
lijk werkende collier, dat zij om don hals
draagt.
SPAREN.
Een deugd, die hoden ten dage aeer
wordt verwaarloosd, is het sparen. Aleer
dan ooit wil de een den ander gelijk zijn
in weelde, in de vervulling van matericelo
wenschen en behoeften, onverschillig of
do omstandigheid het veroorloven, of niet
en de meesten begrijpen het niet, dc tering
naar de nering te zetten, zich wenschen te
ontzeggen als de middelen om ze te ver
vullen. niet toereikend zijn. -
Maar zelfs waar dit wol het geval is,
vergeten zoovelon in het genot van hot
tegenwoordige, daaraan te denken, dat er
een tijd kan komen, dat de inkomsten
verminderen en bijzondere gevallen" in den
vorm van ziekte, sterfgevallen, en andere
ongelukken, groote eischon aan onzen geld
zak kunnen stollen.
Komt zulk een geval voor. dat zijn ze in
de grootste verlegenheidzij weten, niet,
wat te doen, dq reservekas ontbreekt, daar
zij niet bijtijds iets op zij gelegd, niet ge
spaard hebben, de ellende is groot.
Gewoonlijk worden dan schulden ge
maakt, die men later met de grootste»
moeite moet afdoen; of men is hier ook
zorgeloos mede en bereidt daardoor |ien
goeden vrienden, die uit de verlegenheid
hielpen, menig' pijnlijk uur. Zijn het vrien
den, die hun geld leenden, dan zullen
de aanmaningen tot teruggave, de bedrei
gingen en maatregelen, om zich de terugga
ve van hun geld te verzekeren, den schul
denaar ook geen zoete uren verschaffen.
Gelukkig hij, die nog eergevoel genoog
bezit om uil eigen aandrift zich van den
schuldenlast te bevrijden en er naar'streeft,
den besten weg in te slaan en n.1. door
arbeiden en bezuinigen, weer orde in zijn
zaken te brengen.
Ongelukkig is echter het verlangen, onf
hot goede leventje, waaraan noen gewend
is, met al zijn groote en kleine behoeften
te blijven leiden, zich vast te Wemmen
aan allerlei weekte en genoegens, meestal
zoo ovei'heerschend, dat het eergevoel lang»
zamcihand afstompt. i
Het is toch zoo' gemakkelijk liet met. an
dermans geld voort te zetten! In plaats
van de schuld af te dragen, wordt opnieuw
geborgd, Hoe dit wordt aangelegd?- Er zijn
middelen genoeg om zich, aan zijn ver
plichtingen te onttrekken. De schuldeischer
kan wachten.
Ja, -deze, die misschien zijn, leven' lang
gewerkt, gespaard en zich menigeen wensch
ontzegd heeft, om een klein kapitaal voor
zijn ouden dag bij elkaar te krijgen; moet
het aanzien, dat een' ander zijn geld gewe
tenloos verkwist, dat deze geniet, wat hij
misschien ontbeerde. Hoevelen, die voor
anderen borg bleven, geraakten zelf in nood,
door tie onbetrouwbaarheid van den' schul
denaar. Wie denkt hier niet vooral aan anno
han'd wei kers cn winkeliers, die hun Wa
ren. of materiaal meestal contant batalen:
on die van de zijde der bestellers, zoo
lang en dikwijls Vergeefs, op betaling moeten
wachten, i
Ja, zal menigeen zeggtóm, het letten 'is'
duur, do inkomsten zijn. gering, de concur
rentie druktloon.cn en salarissen omlaag;
de nood dwingt om schulden te maken.
Zeker is het dikwijls zeer moeilijk tegen
een vijandig lot to strijden; maar dikwijls
genoeg hebben wij zelf ons lot. bezworen,
hebben het aan ons zelf verdiend. Alen most
zich daartegen; Wapenen, zich voorbereiden'
van, jongs af. Wie van zijn kindsheid af er
aan, gewend is, met ,de omstandigheden' te
rekenen en met geld om te gaan^ ontvang
sten en uitgaven,' te boeken en met elkan
der in overeenstemming te bréngen, wie
ook het kleurt te voorWerp in waarde houdt
en ten slotte zich gewénd heeft, ook' vak He
kleinste onkosten iets ter zijde te- leggen',
die zal goed voorbereid zijn) om het eigen
lijke leven, met zijn cisdien, z.ijn, verzoekin
gen en verlokkingen, tegemoet, te gaan. Hij,
leert zijn gehl behoorlijk in to deden. en„
te besteden, en heeft ten slotte pleizier ge
kregen in liet sparen, zoodat het weldra
tegen zijn gevoel strijdt moer uit te geven',
dan noodig is. Hef.'spoort hem aaneen stuï-
verljc voor slechtere tijden of ter ver wil-'
ling van oen extra gonot, dat door hot
bespaarde, .geld dub trol zoet smaakt, op
zijde te leggen. -
Voordat deze spaarcenten of dit reserve-'
fon'ds. daar is, moet ook niemaWd, dien' niet,
precies geluksgoederen' in den schoot rijn
gelegd, trouwen; en ejïn familie' stichten'.
Anders begint reeds dadelijk do ellende,
Al z.ouden ook de inkomsten of het salaris
voldoende zijn voor één, zoo Ware'het toch
te weinig om idle aanspraken, van .den. 'duren
tijd to bevredigen; en de b'overi geschilderd^
toestanden zijn onvermijdelijk, t 1 1
