S6"" laargang.
Zaterdag 26 April 1913
Mo. 14206
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
Deze courant versohjjat dagelijks* met uitsondering ran Zon- en Eeeatdagea
Prjjs per kwartaali' Koor Schiedam en XJaarftingen l,26t ïranco
per post li-1-65.
Prijs per week; Koor Schiedam en Xlaardingen lö peat.
Afzonderlijke nummer» 2 cent.
Abonnementen wordea 'dagelijks aajigonomen.
Advertontiëa voor het eerstvolgend nummer moeten de» middags vóór eau
pur aan het Bureau bezorgd zijn,
i i Bureau: Lange Haven No. ldi (hoek Korte Haren).
Hr§s der Advèf tentiëm Eau 16 regels flö.92j iedere regel nfeey
15 emts. Reclames 30 cent per fcegei, Groote letters naar de plaats 'die (si)
innemen,
AdTertentiën bij abonnement op voorQeelige voorwaaiöeai Tarfeyea
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen,
In de nummers die Dinsdag-,- Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiSn opgenomen tot den prijs
van '40 cents per advertentie hg vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen*
Intercommunale Telefoon No. 103.
Scheen het. eerst, dat het kindertoeslag-
wetje zonder veel sporrcling de veilige ha
ven zou bereiken, het bleek toch spoedig,
dat al die betoogen, dat deze met-gevraagde
premie op de groote gezinnen een behoor
lijke, billijke regeling van de saiarieering
der onderwijzers ip den weg zou staan,
toch nogal indruk had gemaakt, vooral
omdat ook de heer Poilema dit wetsont
werp niet anders wilde beschouwen dan
als een' noodwetje, niet anders clan de
voorlooper van finale regeling.
Ea zoo kregen wij in tweeden termijn
nog den heer Van Wijnbergen, die de uiter
ste moeite deed om te betoogen, dat die
vrees geheel ongegrond was. Wie, zoo werd
niet onhandig aangevoerd, daarvoor vreest,
moet wel zeer groote waarde aan ditwots*
ontwerp hechten, en komt in strijd met
de houding, door de tegenstandeis aangc
nomen, "dat hier zeer weinig geboden wordt.
Vernederend was de toeslag niet, zooals
bleek uit liet 'adres, indertijd door den Bond
van R.-K. directeuren en commiezen dei
Posterijen gericht aan 'den Minister van
Waterstaat, waarin ook als een der mid
delen tot verbetering 'der salarissen wordt
aanbevolen het denkbeeld Van een toelage
voor kinderen. De heer Do Geer toonde
al wederom in een zeer pakkende rede het
verkeerde van het stelsel aan, dat breekt
met den goeden 'regel, dat de arbeider be
loond wordt naar zijn dienstprestatie, en
dat de gemeentebesturen en schoolbestu
ren, in deze de werkgevers, er toe zat
brengen de vaders van groote gezinnen
achter te stellen als dure .arbeidskrachten,
bij de voorstanders van hel tweekindendel-
sel en dc ongeil uwden, maar stemde, he
laas, tqph vóór hel "ontwerp. Maar de licei
Van Wijnbergen noemde "dit een- verouderd
standpunt, als zou de waarde van tien ar
beid geheel worden beheersch! door viaag
en aanbod. Maar wie even nadenkt, zal in
zien, dat op die manier de afgevaardigde
voor Schiedam' niet uit zijn stelling kan
worden verdreven, want zelfs, al zou men
met den lieer Van Wijnbergen aannemen,
dat het arbeidsloon zou moeten geregeld
woiden naar de behoeften van den arbeider,
kan men den werkgever toch niet dwingen
de dure arbeidskrachten te verkiezen boven
de goedkoope, vooral waar cr niet de minste
reden bestaat om te veronderstellen, dat
de laatste van minder qualiteit zullen zijn
dan de eerste.
Maar ook Minister Heemskeik voelde heel
goed, dat, vooral met het oog op de na
derende stembus, het zaak was, aan de
onderwijzers, in de eerste plaats aan do
kerkelijke onderwijzers, die zóó krachtig
hebben gemanifesteerd voor heel wat meer
dan deze wet j;eeft, een bemoedigend woord
te geven. En deze overtuiging bracht hem
er toe, eigenlijk een zuivere vcikiezings-
speech te houden. Volgens hem was de
vraag: lloe kan op dit oogeriblik het best
in den nood worden voorzien? En daarop
gaf hij mot zijn wetsontwerp het antwoord.
Eelf stout stukje van den Minister, want
de kindertoeslag komt slechts Va van de
onderwijzers ten goede, terwijl hij zelf zich
ook daarom togen het amendement-Kete
laar c. s., om het minimum met f 100 to
verhoogen, verzette, omdat dit niet aan
lalle onderwijzers ton goe'do zou komen,
naardemaal vele gemeentebesturen en
schoolbesturen toch reeds boven hel mini
mum uitbetalen.
Maar de bijzondere onderwijzers werden
lekker gemaakt met do aanstaande Grond
wetsherziening, als art. 192 maar eers
uaar den zin der kerkdijken is gewijzigd,
dan zal het onafwijsbare plicht voor de
Regoering wezen om de ondenvijzerssala-
rissen te regelen. En met voel nadruk werd
verklaard, dat het 'Ministerie niet de hou
ding had aangenomen alsof dezo regeling
voor haar een vrijbrief zou wezen voor
een Zich onthouden van verdere regelin
gen; het heeft zich alleen onthouden van
positieve toezeggingen, niet alleen om zelf
vrij te blijven, maar ook om don evenLu-
■cclen opvolger vrij te laten. We zullen
van dit laatste snufje niet anders zeggen,
dan dat wij hopen, dat die cventuoele op
volger een vrijzinnige zal wezen; dat or
dan een flinke greep in de schatkist zal
worden gedaan om aan de billijke wen-
schen der onderwijzers tegemoet te komen,
en dat hunne salarisregeling niet zoo uiterst
duur zal moeten worden betaald, als met
wijziging van art. 192 het geval zou zijn.
Ormoodig mode te doelen, dat alle amen
dementen .werden verworpen, ook eon van
den heer de Jong uit Hoorn, om den toe
slag voor alle kindoren te geven, en daar
mee niet eerst met het derde kind te be
ginnen, De wet kreeg ten slotte van Link-,
alleen de stemmen van de hoeren Tyde-
'man, van Hamel, van Karnebeok en de
Beaufort.
En toen ging de Kamer aan de Kustver
dediging, een wetsontwoip, dat spreekt van
veel jammer en ongeval in een Coalitie,
nota bene aan hel roer gekomen, omdat
's Lands defensie in de handen der vrij
zinnigen niet veilig zou zijn. Als er toch
iets is, dat heeft aangetoond, dat het ge
meen schappelijk optreden van de Rechter
zijde in deiensie-aangeiegoniieden een farce
is en nieL meer, dan zijn het wel de 40
millioen voor do kustverdediging geweest
Zij vielen als een bom in het Katholieke
kruitmagazijn, en men hooide uit die krin
gen weinig andeis dan een krachtig Van
Speijkiaansch ,,dat nooit".
Zoo invloedrijke kiesverecniging als de
Katholieke te Nijmegen, waarvan de tegen
woordige voorzitter van de Tweede Kaïnei
toen president was, sprak zich in zoo hef
tige motie tegen dit wetsontwerp uit, dat
haai president don hafher nedeiiegde. Tal
van Katholieke bladen deden desgelijks. En
toen liet dc Regecring liet wetsontwerp
liggen. Op 26 Juli 1910 werd hel inge
diend; de heer Roodlmyzen herinnerde er
in zijn rede zoo terecht aan, op 22 Apiil
1913 werd het eerst in behandeling ge
nomen; was dat in overeenstemming mei
een ontwerp, dat om zoo te zeggen in
gansch .Europa stof had opgejaagd'5 Kan
men nog zeggen als men dit voor oogen
hoi.it, zoo vroeg de afgevaardigde van Brid
le, dat de Regeering zelve heel zwaarlreeft
geloofd in hel t„drcigende gevaar", waar
door de onwillige Katholieken murw moes
ten worden gemaakt om te komen tot liet
slikken van deze voor hen gansch onver
teerbare uitgavev De onkundige opzet van
de Memorie van Toelichting, die dc aan
vrage niet verdedigde uit oen oogpunt van
vevhooging der Hollandsche weerbaarheid,
maar ui! dat van handhaving der neutra
liteit lrij Europecsch conflict, had lot ge
volg, dat men zoowel in Engeland als in
Frankrijk het ontwerp beschouwde
zeer ten onrechte als een gerieven van
DmUidilaird ten koste van Engeland. En
hoe duur dat ons te staan is gekomen,
is een ieder bekend, die geen vreemdeling
is in onze financiëele wereld. De ontstem
ming toch over dat alles heeft gemaakt
dat voor het eerst door weigering van me
dewerktng van liet ontstemde Buitonland
de plaatsing van een Nederlandschc lee
uing mislukte, al komt dan ook een consor
tium van Nederlandsche bankiers de eer
toe, dat ze door hun vaderlandslievend op
treden goedgemaakt hekben wat door de
ftegcering verkorven was.
En al die jammer lratl men, maar het
ontwerp bleef liggen, tot Minister Colijn
kwam, die, zooals ,.Do Standaard" zoo
terecht getuigde, niet de man was om
zoo iels to laten Joopen, Toen is erccne
verbeterde, maar. zooals het bij tweede
drukken pleegt, te gaan, minder kostbare
uitgave van. hot ontwerp gekomen, dat nu
slechts 12 millioen zal kosten, zooals bet
dan beet voor eersten tormij n,
maar wie het politieke leven kent, weet,
dat die eerste termijnen absoluut geen
zekerheid geven, dat men aan den tweeden
toekomt. AVaarlijk, ware de Regeeiing m
deze begonnen, zooals ze„is geëindigd,hel
ware voor onze internationale verhoudin
gen en ook voor haar zelve veel beter ge
weest; nu is er stof opgejaagd voor niets
en moet zoo gewichtige zaak, als iedere
uitgave voor onze defensie, toch zeker K
behandeld worden in een moede en afge
jakkerde Kamer op het scheiden van de
markt.
Dat de afgevaardigde voor Briellc Uil
uitvoerig uiteenzette, hij, die men nu an
ders niet in de eerste plaats bij militaire
ontwerpen pleegt te ontmoeten, kwam, door
dat de heer van Karnebeok, zij het dan
ook in bedekte termen, een oproep gedaan
had aan de vrijzinnigen om vóór het. onl-
werp-kustverdediging te stemmen, omdat de
stemming over dit ontwerp niet zoo onver
schillig was tem aanzien van don indruk,
dien de kiezers zuilen hebben van de Ka
merleden, Welke zich aan een herkiezing
zullen onderwerpen, hoe hun houding in
deze zaak is ten. opzichte van de defensie
dos lands.
Niet andere woorden, gij vrijzinnigen
staat in den waart, dat gij niet zooveel
voelt voor de onafhankelijkheid des lands
als de Rechterzijde, toont nu eens dat
dit niet het gevat is.
De heer Roodhuijzen diende daarop uit
voerig van antwoord, dat begon met een
lofrede op den heer Ka molleek, uic bij
zijn afscheid uit de Kamer de overtuiging
met zich kan. nemen, dat hij daar door
iedereen zou'worden betreurd, die scherp
zinnigheid, kunde en integriteit van ka
rakter op hoogen prijs stelt, en dankte
hem persoonlijk voor al hetgeen hij van
hem had geleerd, die door zijn vaak afwij
kend standpunt, op zoo uiterst solide gron
den verdedigd, den tegenstander vaak tot
nadenken dwong en tot herziening van
eigen nieening bracht.
Maar spreker vond liet niet noodig een
daad 'te verrichten, die de natie moest
overtuigen, dat ook do vrijzinnigen verf
over hebben voor de onafhankelijkheid des
lands; dat moest de natie toch zijn. Wie
toch had den grondslag gelegd voor een
goede weermacht, liet was de oud-minister
Eland, thans Kamerlid voor Arnhem, die
door de invoering van den peisooniijken
dienstplicht hel fundament bad gelegd voor
het geb-ouw, dat Coiijn thans bezig was
te stichten. En dat had hij, al waren de
anti-ievolutionairen en chrralelijk-histori-
ehen daarbij aan zijn zijde, gedaan onder
hevig vcizet. van de katholieken, die thans
mede zittende in de coalitie, mede poseeren
ah vaderlanders tot eik offer bereid, ter-
wij! nog niet lang geleden ze in hun pro
gram hadden «taan, dat de Ooilogsbegroo-
ting de 20 millioen niet mocht overschrij
den, terwijl ze Stanl's begrooting afstem
den, omdat deze een verhooging van het
contingent nog slechts in uitzicht stelde,
veel kleiner dan ze aan Colijn hadden
toegestaan. Van oca coalitie op defensie
gebied was dus geen sprake, en wie als
liberaal officier er hij kende dezulken
zijn stem aan Rechts gaf op grond
dat daarvan altijd hooger Oorlogsbegroo-
ting tc verwachten, was dan van Links,
moest maar zijn gang gaan, maar tevens
begrijpen, dat een volk, dat met zijn defen
sie-uitgaven nirt mot zijn draagkracht re
kent, voor een toestand kan komen te
staan, dat men zich tijdelijk het onontbeer
lijke op dit gebied moet ontzeggen.
Gij hebt, zoo ging do lieer Roodhuijzen
vooil tot don, heer Van Karnebeok, het
gemakkelijke standpunt. Er zijn twee ge
makkelijke standpunten, aldim spreker, ten
eerste bij liet bekende: geen mam en
geen cent. De man, die het in ons mid
den innam is geen lid meet -dezer vergade
ring, en 't is aan de medestanders van den
beer Van der Zwang niet gelukt belijders
van deze leer naar de volksvertegenwoor
diging af te vaardigen, cu ook in'soc.-demo-
cratische kringen wordt nog slechts flau-
wen nagalm van deze verlokkende krijgs
kreet geboord. Maar daarnaast is het twee
de gemakkelijke stanpuni, n.l. allo man
nen en alle centen, en de voiksver-
tegen'u oordiger, die als do heer v. Karnc-
beek dit schijnt te huldigen door bleeds
alio aanvragen voor de defensie toe te staan
is zeker 't best af; hen kan bij cventuoelen
oorlog nimmer het verwijt treffen, dat hij
iets ongedaan liet voor de verdediging des
lands. 1
'Maar het moeilijke standpunt, aldus Brid
le's algevaardigde, is dat van ons democra
tische vrijzinnigen, die warm voelen voor
dc defensie en de onafhankelijkheid des
latuls op den grootstcn pi ijs stellende, niet
alleen met haar rekenen maar met de vele
en velerlei behoeften van gansch het volk,
en dus voor de moeilijkheid staan om de
grens van ouzo draagkracht niet te over
schrijden.
Wij hebben bij deze rede, al was iij bij
lange na niet de belangrijkste, nog al lang
stil gehouden, omdat bet ons voorkomt, dat
daarin het standpunt der vooruitstrevende
vrijzinnigen tegenover de sociaal-democra
ten aan den een en de militairisten aan
den anderen kant niet ongelukkig weid uit
eengezet.
Do belangrijkste rede w'as voor ons 'die
van den hoor Dc Beaufort, die met fijne
ironie de - houding van deze Regecring in
'defensiczaken kenschetste, als dobberen
de tussriien zenuwachtige haast en koele
onverschilligheid. Maar misschien zou dc
Regecring bereid zijn aan het verzoek van
den' heer Van Vlijmen ito voldoen en de
Kamer mede te doelen, Waarom het ont-
hv'crp-Kuslverdcdiging zoo lang was blij
ven liggen; hij' zou afwachten of da,t zou
gebeuren al had hij1 Voor zich daarvan nu
juist niet veel verwachling. Hij kwam op
tegen bet aanschaffen van dure kanonnen
A 6 ton, por stuk, die ha het lossen van
60 schoten totaal onbruikbaar zijn gewór
den, en We willen erkennen, dat ons een
rilling over het lijf liep, toen wij er van
hoorden. Geve de Hemel, dat aan 's Hoeren
Beaufort's wensoh worde voldaan, dat Ne-
derland dure liefhebberijen van dien aard
dan de groote Mogendheden zal ovoila
ten.
Maar de afgevaardigde voor Amsterdam
AH zou als technisch onbevoegd enkel het
ontwerp bespreken uit een volkenrechtelijk
oogpunt. En dan wcnschte hij te consta-
teeren, dat noch door de groote krijgs
toerustingen der groote Mogendheden noch
door de telkens opduikende oorlogsgenie-li-
ten, dikwijls tendenzieus verspreid,
spreker dacht hierbij zeker aan, bet pas
blootgekomch Kruppschnnd ralNederland
wordt bedreigd. Maar wij hebben met twee
zaken te rekenen. De handhaving van onze
neutraliteit en den aanval van een groote
mogendheid, die dan door ons zoo lang aan
de grenzen moet kunnen worden tegenge
houden, dat een andere groote mogendheid
tijd heeft om tusschen beiden te komen.
En daarvoor is zoowel aan 'de landzijde als
aan de zeezijde ons veldleger voldoende be
rekend. 1
Het voorgestelde foil te Vlissingen nu
valt buiten deze eischen, en reeds daar
om zou spreker met bet amendement-Eland
meegaan om het niet te bouwen, en dat te
meer waar de afgevaardigde voor Arnhem
de nutteloosheid daarvan zeer helder op
technische gronden had aangetoond. Met
de geschiedenis in de hand aaiitoonende,
dat de neutraliteit zoo goed als nooit door
de Mogendheden is geschonden, en het
betreurende, dat men door het voorgestel
de fort te Vlissin'gen den indruk had gewekt
in het buitenland, dat wij bij eventueel
conflict juist niet neutraal zouden blijven,
maakte hij' van het schraepen daarvan uit
het ontwerp zijn goedkeur ng daaraan af
hankelijk.
Dit betoog maakte veel indruk en gaf
den hm Van Karnebeok in zijn hierboven
reeds aangehaalde rede nog meer aanlei
ding dan andere om op aanneming van
het ontwerp aan te dringen, hei ten zeer
stc betreurende, dat zijn „vriend" Beaufort
niet aan zijn zijde stond, dien hij van
overdreven optimisme beschuldigde. Derede
maakte ook daarom voel meer indruk dan
die van den heer Hugenholtz, die de hou
ding van de Regeering in deze zaak danig
en dikwijls zeer Ier snede onder handen,
nam, omdat men in de Kamer, en o. i
terecht, heel wat meer fiducie heeft in -de
objectiviteit van den hoor de Beaufort tc
genover wetsontwerpen, die tic defensie
raken, dan in die van den afgevaardigde
uit AVeststcllingveiL En liet slot van zijn
rede was de oude sociaal-democratische li
tanie, waarnaar niemand in de Tweede
Kamer meer van opschrikt of er naar luis
terl, nl. dat alle partijen in de Kamer,
behalve do sociaal-democraten natuurlijk,
schuldig staan aan liet opdrijven der oor
logsuiigaven, omdat zij steunpilaren zijn
van het kapitaal. De heer Thomson
mocht, toen hij aan het woord kwam hij
is sinds weinige dagen uit den Balkanoor
log, dien hij als attaché van d-e Neder
landsche Regeering meemaakte, in het va
derland teruggekeerd, en werd Dinsdag 1.1
zeer vriendelijk door zijn medeleden ont
vangen terecht opmerken, dat, wie zoo
spreekt, de zaken niet kent. Dat mol name
dc oorlog, dien hij daar in hel verre Oos
ten had meegemaakt, allerminst een gevolg
was van kapitalistische berekeningen, maar-
uit den haat van volk tegen volk opge
komen; dat die oorlng evengoed zou ge
voerd zijn, al waren al de volken van
den Balkan socialisten geweest.
"Maar zooiels mankt natuurlijk op een
sociaal-democraat niet den minsten indruk.
Evenals een geheelonthouder maar één bron
van maatschappelijke ellende kent, to we
ten dc drank, zoo hebben Marx's leerlingen
u een alles afdoend antwoord gegeven, als
ze u het woord kapitaal in de ooren
donderen. En lie heer Hugenholtz toonde
aan het eind van zijn rode, dal zijn verzot
tegen dit ontwerp niets met hot landsbe
lang had te maken, maar dat hij enkel pro
pagandistische bedoelingen had; hij besloot
toch met de snorkende verklaring, dat, waar
de sociaal-democraten nog te gering-in aan
tal zijn om dit misdadig spel te koeren,
zij de troost hebben, dat dit ontwerp een
propagandamiddel is om aan duizenden do
oogen te openen. Van de 12 millioen, die
het ontwerp vraagt, zal een deel voor de
propaganda in de kas der sociaal-democra
ten vloeien I(rètc-tètóètè).
Over den heer Eland hebben wij reeds!
gesproken, hij vond het plan veel te duur,
en verdedigde toen op technische gronden
err in een dikwijls ook voor een leek zeer
bevattelijk betoog, zijn amendement om het
fort Vlisringen te schrappen. De heer Borch
van Heerude, die anders zeer zelden het
wunui vraagt, kwam met veel klem op
tegen de versterking van AHissingen, een
plaats in de militaire wereld van het Bui
tenhuid overbekend; dat fort zal buiten-
gewoon provoccerend werken, en niemand
zal gelonven dat hot enkel voor Neêriands
eigen woei baarheid wordt gebouwd. Het
zal dus het tegenovergestelde zijn van een
bliksemafleider.
Geheel anders sprak zijn partijgenoot, de
heer van Vlijmen ,die zich niet kan voor
stellen, dal iemand met gezond verstand
tegen dit wetsontwerp zou kunnen wezen,
en het door dik en dun verdedigde, in
strijd met al zijn vroegere uitspraken, waar
over hij van den heer Tomsorr te hooren
kreeg, dat het steunen van een bevrienda
Regecring voor den afgevaardigde uitVechel
lederen dag nieuwe on grootere moeilijkhe
den opleverde.
AA"o kunnen niet zeggen, dat dc partij-
gmoolcn van den generaal, speciaal die,
w elke gestemd hadden tegea liet in, behan
deling nemen van het ontwerp, veel eerbied
voor het gesprokene betoonden. Het was in
hun hoek één lachbui; en de heer Colijn,
die, om beter den redenaar, die allerminst
een Cicero is, te kunnen volgen, in hun
midden had plaats genomen, zooht Weldra
een andere plaats, zeker om zelfs den
schijn te vermijden, dat hij daaraan zou
meedoen. A'cirnakelijk was het ook, toen de
generaal verklaarde, niet te weten waar
om de Regeering dit wetsontwerp zoo lang
had laten liggen, on dat toen de heer
Roodhuijzen hem bij interruptie op de
hoogte bracht, dal dit was om de motie
der Nijmeegsche kiesvereeariging, de heer
van A'lijmen met voor hem zeker geheel
ongekende heftigheid verzocht, zich van
interrupties te onthouden, om hem, spre
ker, niet in de verleiding te brengen, daar
op met een beieedigend woord te antwoor
den. O, die zennweiu
Be lieer Troe'stra heeft in mooie para
phrase de stelling, die wij onderschrijven,
ontwikkeld, dat zoodra de Regeering zich
op het standpunt stelt, dat wij met ves
tingwerken moeien' waken tegen de schen
ding der neutraliteit, het eind er eenvoudig
van weg is. Da.t hij op kwam tegen dc
nieuwe opdrijving van militaire lasten is
natuurlijk overbodige medcdceliug. En ein
delijk kregen wij een herhaling van een
rede, reeds vroeger door den heer Troelölra
gehouden, nl. bij de Militiewet, waarvan do
tekst was, dat algcmeene sociaal-democra
tie ook algemeeme vrede beteekent, en ai
bracht spreker daarbij alweer met recht»
matigetn trots het sociaaldemocratisch vre
descongres te Bazel te pas, en al kregen
wij weer tc hooreiir, "dat de burgerlijke
vredesapostelen slechts kunnen zuchten
over den oorlog, en de s ooi a al-de mo
er a ten slechts laten zien dat zij dien
niet willen, wa zijn daarom niet over
tuigd. Bij den roofooriog van Italië in, Tn-
potis, let Wel, tniqt bij een verft cd rf-,
gings oorlog, maar bij" een rooi oorlog,
waren de sociaaldemocraten in Zuid-I Lr lm
even opgewonden, even chauvinistisch ,i\
welke bourgeois ook. En al kregen u ij
van don leader der socaaaldemocratu- tn
Nederland de mededeeling, dat ze Ja u om
uil do partij zijn gezet, we vreezen, Mat
mem dan bij iederen oorlog aan .tri mi-
zettein zal kunnen blijven. Mensrli n blij
ven monschen, dat zagen wij aan te Zuid-
Ha liaanacho sociaaldemocraten, de alge-
meonie vrede zal, a 1 s die ooit komt, moeten
komen van verbeterd hart en Verstand dec
mcinschon, en in zoover ais de 3ociaal-
deinöcraifie daartoe door haar propaganda
meewerkt, zij haar* alle lof gebracht.
De heer Thomson zette uitvoerig uiteen
waarom hij der Regeering wél 12 millioen
wilde geven tot versterking van de kust,
als die taak aan hel landleger werd opge
dragen, zonder bijbouw van forten. De lieer,
hoer Duymaer van Twist ging, zooals to
verwachten was, geheel met het ontwerp;
mee, en de heer Do Savormn Lobman
sloot de jij der sprekers. In de eerste plaats
om den afgevaardigde voor Brielle er op
te wijzen, dat niet alleen een generaal Eland
de oer toekwam van do plaatsvervanging
afgeschaft te hebben, maa'r dat generaal
jBergansius met het kabinet-Mackay, waarin
hij zitting had (ook Be heer'De Savorriiii,
1
