66,K jaargang,
Vrijdag 12 September 1913
No. 14322
v
!l:
CHRISTINE,
k
ifi
W
i
Kennisgeving.
kil*
t-
fe
Deze courant verschijnt dagelijks met uitzondering van Zoa- on Feestdagen
Prys per kwartaal: Koor Schiedam ea KJaardingen fl, 1,25^ fraa#»
per poet fl. 1.65. *f~'
Prya per week: Voor Schiedam en Vlaar'dingen 10 cent* 1
Afzonderlijke nummora 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen, t
Advertentiën voor bot eerstvolgend nummer moeten dea middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn,
Bnrean: Lange Haven No. i 41 (hoek Korte Haven). 1
Pr§3 5er Adraï teatiënl £an 1—6 regels flÖ.92iedere tegel mee»
lö cents. Reclames 30 oent per regel Groote letters naar de plaats die zij
innemen,
Advertentiën bij aEonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn grada aan het Bureau te bekomen,
In de nummer» ifie Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
li
11
i
y
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam;
Besluiten
Op grond van artikel 3, le lid sub. a
der verordening tot regeling van het ver
keer op de wegen in do Gemeente Schie
dam in verband met het gebruik van mo
torrijtuigen en rijwielen (Gemeentebladen
nos. 10 van 1908 cn 7 van 1909),
DE VOETBRUG,
over de Nieuwe Haven nabij de Brander-
steeg, in het belang van de vrijheid en
veiligheid van het verkeer met ingang van
12 dezer gesloten te verklaren
VOOR ALLE MOTORRIJTUIGEN EN
VOOR RIJWIELEN.
Schiedam, den llden September 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
i M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretarie,
V. SICKENGA.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 12den September 1913.
BUITENLAND.
Schiedam, 12 Sept. 1913.
GRIEKENLAND EN DUITSCHLAND.
In Griekenland zit men met de rede,
door koning Konslantijn te RerLijn gehou
den, in een moeilijk parket. -Men is er
totaal onthutst van de uitwerking, dio fto
woorden des konings te Parijs hebben ge
had. De Grieksche minister Pa nas was zeÜs.
zoo zeggen de telegrammen, zeer ontroerd,
toen hij een correspondent van liet Eian
sche persbureau liavas een interview toe
stond, waarin hij zeide. dat het een op
luchting voor Griekenland zou zijn, wanneet
het misverstand tussehen Grieken'md en
Frankrijk zou worden uit den We geruimd
Tegen Frankrijk gerichte woorden zouden
door heel Griekenland worden afgekeurd,
zeide do minister.
En de Grieksche gezant te Parijs, (de
heer Romanos, spoedde zich gistermorgen
naar den Franschen minister van buitenl.
zaken, Piohon, om hem den inhoud van
een telegram zijner regeering mee te doelen,
waarin wordt verklaard, dat Griekenland
te veel besef heeft, van wat het aan Frank
rijk schuldig is, om niet alles te doen waf
noodig ••"s om elk' misverstand tussehen
de beide landen uit den weg te ruimen.
Jn een interview heeft de gezant zich in
denzelfden geest uitgelaten. „Wat ik kan
zeggen en wat ik de pers machtig hekend
to maken, overtuigd als ik ben, dat het dooi
door L. G. HOBERLY,
Naar het EngolscK,
61.
„En hoe verklaart n de geschiedenis
van het medaillon, dat volgens Sir Ar
thur aan zijn vrouw toebehoort, aan Lady
Congreve?" vroeg Fergusson, „ik twijfel
natuurlijk geen oogenblik geen enkel
oogenblik aan juffrouw Mooro maar hor-
kon Sir .1 rthur zoo zeker meenen dat. zij
het medaillon van zijn vrouw aan had?"
„Omdat het medaillon van Christine een
zorgvuldig nagemaakt exemplaar is van dat,
wat aan Lady Congreve toebehoort," ant
woordde Margaret met volkomen zekerheid.
„Ik geloof echter niet, dat Arthur en zijn
vrouw een flauw idee hebben dat het me
daillon ooit word nagemaakt."
„Nagemaakt?" herhaalde Chrislino.
„Ja. Het medaillon dat ann de vrouw
van Arthur toebehoort, is een erfstuk van
de familie en gaat altijd over op de vrouw-
van den oudsten zoon. Maar Kelen, jouw
moeder, was de oudste van ons drieën.
Eerst Helen, dan Arthur en dan ik. Ik was
do jongste, de baby. 'En omdat Helen dc oud
ste en ik dc.rk haar lieveling was, heeft moe
der het familiestuk voor haar laten nama
ken, nadat zij het huis uitgegaan was. De
letters die er op staan, zijn de voorlet
ters van een van onze grootouders, aan
wie het medaillon hot eerst heeft toebe
hoord, A. 'V. C. Amabel Veronica Con
greve."
„Maar moedor heeft haar eigen moeder
noch iemand van haar familie ooit weer*
gezien, nadat vzij uit hui3 was gegaan. Zij
waren boos op haar, omdat zy met mijn
mijn souverein niet zal worden ontkend, is,
iat het nimmer in zijn bedoeling gelegen
kan hebben, Frankrijk, waarvoor hij een
diepe bewondering en zeer levendige sym
pathie koc-3ter, in zijn gevoelen te willen
kwetsen. Immers, de koning heeft zijn voor
nemen' te kennen gegeven o-m aan den presi
dent der republiek een bezoek te komen
brengen, zelfs nog voordat het verstrijken
van zijn rouw een officieel' bezoek mogelijk
maakt. AVat de woorden betreft, door ko
ning Konstnntijn gesproken, hij heeft dit
gedaan als een overwinnend vorst, die voor
alles hulde wil bewijzen aan zijn dappere
troepen. Terzelfder tijd heeft hij tegenover
Ion Duitsehen keizer zijn bewondering ge
nil voor dc Duitsehe oorlogstactiek, een tac-
'iek, die zelfs hier in Frankrijk, onder de
militaire autoriteiten talrijke warme bewon
deraars telt.
Inmiddels is ook na de bekendmaking van
dit interview de stemming in Frankrijk er
weinig op verbeterd. {Men blijft het vooral
in den koning afkeuren, dat hij met zoo
veel nadruk („ik wil mij niet laten weerhou
den nog eens, zoo duidelijk mogelijk en zoo
openlijk mogelijk te herhalenheeft, te
kennen gegeven, dat alleen aan de krijgs
kunde door hem en zijn officieren te Berlijn
geleerd in het hem dierbare tweede regi
ment infanterie en aan de militaire acade
mie Griekenland zjjn overwinningen te dan
ken had. Dat deze woorden niet te be
schouwen zijn als maar losweg bij een tafel
lede den koning te binnen geschoten, doch
dat eerst 18 uur zijn verloopen, sedert het
oogenblik waarop hij ze uitsprak cn ze,
nauwkeurig getoetst, ia een communiqué aan
de pers worden medegedeeld, ook dfit is
iets, wat de gevoelens in Frankrijk uiter
mate heeft gekwetst.
De Fransche bladen dringen thans op
een nadere verklaring aan. „Indien do woor
den door koning Konslantijn gebezigd, niet
zijn gehcele gedachte uitdrukken, moet men
ons dit doen weten, schrijven zij. Indien zij
niet de meening der Grieksche regeering
weergeven, dat men het ons zegge. Indien
zij een aanvulling of verbetering noodig
hebben, laat men deze woorden dan aan
vullen of verbeteren. Maar in elk geval moet
bet misverstand of wat het ook zij uit
den weg geruimd zijn, voor aleer koning
KonLsanlijn, op 21 September a.s. in hel
Elysée aan de presidentieole tafel plaats
neemt!"
In een waarschijnlijk officieus tele
gram uit Berlijn aan dc „Köln. Ztg." wordt
naar aanleiding van de rede van koning
Konstantijn gezegd, dat het voorbarig is
tun van een afspraak tussehen Duitschiand
en Griekenland of onderhandelingen te spre
ken. Wat tot nu toe gebeurd is, is slechts
vader trouwde. Zij heeft ze nooit in haan
leven weergezien."
„Neen, dal is zoo. Zij en ik zijn bei
den tegen hun wil getrouwdik hen later
ook nooit -meer thuis geweest. Maar ik
denk dat moeder vreeselijk naar Helen ver
langd heeft, zij liet dat medaillon ton min
ste voor haar maken en zond het aan
Helen. Dat heeft zjj mij zelf verteld. Ik
bon eerst drie jaar na mijn zuster uit
huis gegaan."
„Correspondeerde uw moeder dan met
mcviouw Mooro?" vroeg Dr. Fergusson.
„Neen, dat piet. Vader was vreeselijk
boos over, Helens huwelijk, °venals later
over het mijne. Maar toen haar kindje
geboren was, schreef Helen aan moeder,
'■n toen heeft zij het medaillon laten na
maken en haar gezonden. Niemand, be
halve ik, heeft daar ooit iets van gewe
ten; mijn vader was een heel streng man.
(lij zou vreeselijk boos op mijn moeder
geweest zijn, indien hij hot geweten had,
daarom vertelde zij het aan niemand, be
halve aan mij. Arthur heeft het. nooit ge
weten."
„De zaak begint steeds duidelijker to
vv orden," zei Fergusson langzaam, „u zult
tiet alles best nan Sir Arthur kunnen ver
klaren."
Margaret huiverde,
„Dat wil zeggen dat ik Arthur hier
moet laten komen en hem wederzien," zei
zij, cn voor het eerst trilde haar stem,
„Tk moet hem weerzien en hem de ge
schiedenis van het medaillon mededeelen
ja de reden waarom ik mij langet
verborgen zou houden, bestaat niet meer,"
voegde Zij er zacht bij; „het zóu lafheid
zjjn Arthur nu nog langer te vermijden."
„E,r is één ding, dat ik nog niet be-
grijp." De dokier verliet zijn plaats bij
het voeteneind van het bed en kwam naast
zyn patiënt voor het bed. staan. Hy legde
de uiting geweest van vriendschap tussehen
de twee vorsten, die natuurlijk niet alleen
zuiver militaire, maar ook politieke gevol
gen heeft. Verder mag echter geen objectie!
beooidoelaar van den toestand gaan.
GEMENGDE MED EDEELINGEN.
Spanje in Marokko.
De Spannsche troepen onder generaal
Arraiz hebben de hoogte van Dild na een
buitengewoon moeilijken strijd genomen. De
opstandelingen leden groote verliezen. De
Spannsche verliezen bedingen 5 officieren
en zeven soldaten gedood, cn 50 gewonden.
Do Spaansche divisie, welke in Larrasj
aangekomen is, heef! bevel gekregen dade
lijk naar Centa op to bieken. De opstan
delingen daar schijnen versterkingen beko
men to hebben. Het regiment uit Pa via
i» in Algeciras aangekomen en zal da
delijk naar Marokko worden ingescheept.
I t,a li
Het „Giornale d'Italia" deelt mede, dat
hij de uiigravinge» in Ponrpeï, de haven
der stad is ontdekt. Ze ligt 700 M. van
de stadspoort af en 1250 meter landwaarts
vanaf de tegenwoordige kust. De haven
werken liggen 7 meter onder den thans be
ga nen grond.
Turkije en Bulgarije
De „Tanin" wijst erop, dat de Porie,
bij de onderhandelingen met Bulgarije, aan
drong op den afstand van Ortakeuj en
Demo tik a en geeft. Bulgarije den raad, zich
Ie haasten en die plaatsen af te staan, want
zoo de onafhankelijkheidsbeweging in Goe-
moeldjina zich uitbreidt, zal do Turksche
regcering zich aan het hoofd daarvan moe
ten plaatsen of aftreden.
Hel comité voor Mohammedaanse he emi
gratie overhandigde den grootviier een ver-
oeksohnift aan de Porte, om de rechten
der Muzelmannen in Bulgarije 1e waarbor
gen. i
A11) a n d
De „Albanische Korrespondenz" meldt uit
üjakova 'dat de Servische soldaten tal van
Alhaneezon waaronder den zoon van een
zeer ra aanzien stnanden leider der Alba-
neezen op weg naar de moskee gedood
hebben. De Albaneez.en zijn verbitterd over
deze gruweldaad. Uit de hetieffende plaat
sen kornon uitvoerige berichten gericht tot
dc voorloopigc regcering in Ynlona. De re
geering hoopt, dat de groote mogendheden
in 'Delgiado stoppen zullen doen om het
uitmoorden der Albaneezcn logen te gaan.
zijn vinger op haar pols. „Ik wil u niet meer
lastig vallen, maar op één vraag moei u
mij nog antwoord geven. Inchon u wist,
noe de man van uw zuster heette, hoo
komt het dan, dat u niet eerder gedacht
hebt, dal juffrouw Mooro haar dochter was?"
,,lk wist zijn naam niet; mijn zustc.t'
m getrouwd met een beroemd zanger. Zij
maakte ken» met hom in de stad. Ik
was een jong meisje en woonde altijd
huiten, ik heli hem 'nooit gezien. In dc
muzikale wereld was hij hekend onder den
naam Signor Donaldo; wij kenden hem
alleen bij dien naam."
„Mijn vader heelto Dona'd van zijn voor
naam," riep Christine, „Ik weet dat bij
viocger gezongen had, maar voordat ah
er mij iets" van kon herinneren, verloor,
hij zijn stem. Hij was organist in dc dorps-
keik en gaf muziek- en zangles. Maar hij
werd nooit anders dan Mooie genoemd. Ik
heb hem nooit bij 'n anderen naam gekend.
Moeder heeft mij dikwijls verleid dat hij
niet denken kon aan den tijd, dat hij een
mooie stem had; ik denk dat hij den naam
waaionder hij als zanger hekend stond,
niet meer gedragen heeft nadat hij zijn
stem had veiloren."
„En waren hij en delen gelukkig
samen?" Die wootden schenen Margaiel
nnwillokeuug te ontvallen.
„Ik geloof, dat vador en moeder tot h t
einde toe even veel van elkaar hielden,"
arilwoorddc Christine eenvoudig. „Zij wa
ren alles, alles ter weield voor elkaar."
HOOFDSTUK XJV.
Per in c er t n s cerla a m o r.
Sir Arthur keek misnoegd naai het naakte
alleenstaande stationnetje aan den weg. liet
vvn» een koude, gure Decemberdag; de
wind gierde over het pciron, onstuimig en
kouddo weg links en rechts zag cr al heel
woinijz aantrekkelyk uil.
'Yereenigde Staten.
De burgemeester van New-York, Gay
nor, is Woensdagmiddag aan boord van
hel stoomschip „Baltic''1', waarmee hij op
weg was naar Europa, aan. hartverlamming
gestorven.
Gaynor was door de democratische partij
aan het hoofd vajt het stedelijk bestuur
gebracht, maar haalde zich door zijn zelf
standig optreden en zijn wederstreven van
de cumiptieve plannen van Tainanny-Hall
den haat dezer partijbrgamsatie op
den hals. Echter juist door zijn onafhan
kelijkheid was Gaynor te New-York zeer
populair, wat .verléden jaar zeer dui lelijk
bleek, toen een aanslag op zijn leven werd
gepleegd. Nqg dezer dagen noemde deNew-
York Herald" hem; „den knapsten bur
gemeester, die New-York ooit gehad heeft".
China en Japan.
De nnti-Chineesche agitatie in Japan is
nog niet tot bedaren gekomen. Blijkens
een telegram uit Tokio eisohte een daar
door duizenden bezochte, vergadering, dat
de Mandsjoerijsehe en Moagoolsche kwes
ties door de wapenen zouden worden be-
slechl. Een groote, tegen de regcering ge
richte betooging is in vooibereiding.
Naar Reuter uit Peking seint, heeft de
Japansche regeering een reek's eischen aan
de Chineest'he regeering gesteld, naar aan
leiding van de volgende feiten:
le. de foltering van den Japanschen lui
tenant Njhimira op 11 Augustus te Hn,u-
kou. Die officier was, nadat hem de uni
form was uitgetrokken, aan de handen op
gehangen
Be, de gevangenneming van een anderen
of 1 icier to Sjantoeng;
3e. den moord op de Japanners te Nan
king. En ten slotte de bcleediging, de Ja
pansche vlag aangedaan.
Japan eischt, dat verontschuldigingen
worden aangejboden, dat de schuldigen be-
slrafi zullen worden en dat een schadeloos
stelling zal worden betaald, waarvan het
•bedrag nader zal worden vastgesteld.
Op het Japansche gezantschap wordt ver
klaard, dat China de eischen onmiddellijk
moet inwilligen, daar Japan anders zal
overgaan tot de maatregelen, die hot noodig
acht. Gezien echter de gematigdheid dor
eisclien, verwacht men, dat. China geen be
zwaren zal maken.
BINNENLAND.
Prins Hendrik naar Gent,
Naar wordt gemeld zal Z. K. II. Prins
Hendrik Woensdag a.s. oju 3 uur een be
zoek brengen aan het Nederlandsche pavil
joen op do Gentsche wereldtentoonstelling.
Later op den dag zal de Nederlandsche af-
deeling in het paleis voor gchoonc kunsten
bezocht, worden.
„Wat kan Margaret nu uitvoeren in zulk
een afgelegen gedeelte van de wereld?"
dacht hij vol ergernis; „en waarom zendt
ze my zulk oen bespottelijk, geheimzinnig
telegram? De vrouwen zijn al heel zonder
ling in bijzonderheden en geheimzinnighe
den." Met deze booze overdenkingen ver
vuld, wandelde hy naar dort uitgang, waar
een dicht lijtuig voor de deur stond, het
eenig middel van vervoer dat in den om
trek te bespeuren was. Een witte weg liep
van het siafion ever de heide en behalve
tweo hutjes op den rand van den eersten
heuvel, was er geen enkele woning zoo
ver het oog reikte.
„!s dit rijtuig gezonden om Sir Arthur
Congreve af te halen?" VToeg de oude
lieer ann den portier, die by de deur stond.
De man knikte voordat hy met de kalmte
den buitenman eigen, antwoordde;
„Dal rijtuig komt van het „Witte Paard"
uil Grayatonc om den heer Arthur Con-
gieve af tc halen. De koetsier heeft het
mij zelf gezegd."
„Heel goed, heel goed." Sir Arthur was
wal ongeduldig, hij ging naar het rijtuig
en deed zelf het portier open, voordat de
koetsier zijn gedachten genoeg had ver
zameld om deze beleefdheid voor den rei
ziger Ie hebben, „Ik begrijp, dal jc weel-
naar ik been moet." voegde hij er bij (tot
den koet.siei oj) den bok.
„,1a, mijnheer; naar tiet huis in de val
lei Hot tuns, w;iar jde mijnheer
,,'t K genoeg, als je weel waar ik heen
moei," zei Sir Arthur kortaf. Hij hield
niet van zulke praatjes van een koetsier
on maakte or dus maar spoedig oen einde
aan. Hij staple in cn was blij dat hij in
een hoekje van het rijtuig kon duiken en
iict raampje sluiten tegen den scherpen
wind. 1 1
Hot platte land zag er heel grauw èn
onherbergzaam uit op dien jaren Decern-
ült Bi«Uë.
Blijkens bij het departement van koloniën
ontvangen hmicht is Johan K A. Kiepe,
onderluitenant bij het Ned. Oost-fnd leger,
zwaar gewond. Bijzonderheden ontbreken.
Do heer J. Kiepe, meldt tie „Zoom". is
commandant van den post Panton Laboe hij
Kotaiadja (Aihjeli).
Raad van Slate,
Bij Koninklijk besluit i»aan jnr. P. W.
A~. Cort van der Linden, op zijn verzoek,
eervol ontslag verleend als lid van den
Rand van State; en zijn benoemd tot leden
van dien Rand, mr. Th. ïfeeinskeik en mi.
D. Josephus Jilta.
Colljn naar China.
De afgelleden Minisloi van Oorlog en
Marine a. i„ de heer Cofijn, bevond zich
gisteravond in hel Holt. spoorstation te V
Gravlghngp, teneinde te 7 u. 40 ntm. zyn
rei» luiar Cluna aan te vangen, In de wnrhl
kamer kwamen vele pei.-onen uil de regoe
rings- en ambtelijke en militniio knngen
den aireizenden voojmatigen bewindsman
hun afscheidsgroet brengen. De hom Cohjn
wisselde daar handdrukken met zijn ainbrt-
opioigor den minister, kapitein (ei zee
Rambonnct; don minister van Staat. dr.
Kuypei. zijn vooniia'.igo ambtgonoolen van
Marauc en Finant ion, voorts tal van per
sonen met vu en hy ab minister had samen
gewerkt. Allen vergezelden den heer ('olijn
tot aan den trein, waarin de in"!! minister
via Amsterdam dezen nacht lol Bei lijn reist,
om vervolgens nvei Moskou met den Trans-
Siihei iselion spoorweg China le bei eiken.
Zijn plan ns, om later naai Oosi-Jndió
te gaan. i
De lieer Cohju loonde lirii zeel verblijd
bij znjn vertrek, zooveel belangslellendcn
ntiiuvez.fg 1e zien en (hukte, alvorens den
trein te bestijgen, nogmaals nu lei hunner
de liand
Dp hel perron was ei giuote vuile van.
de duizenden die me! de avondlreinen van
het landbouw fees! naar huis temgkeerdcji,
Congressen.
Naar verluidt moet van tegoei'ingswege,
m veiband met hel steeds toenemende aan
tal hier ie lande, speciaal te 's G raven huge
bijeenkomende ptmnationale conferenties
en cougic-ssen, wn-stSg overwogen vvoiden,
aan een der dejiattementen een ambtenaar
aan le stellen, meer Jn het bijzonder be
hud met rlen daarmede wuband houdende
aibcid, speeiaal met de voorbereiding van
qfficieele ontvangsten en andere van ro-
geeiingswege, ter gelegenheid van deze in
ternationale bijeenkomsten te orgaiiKeeren
feestelijkheden.
herdag De lucht hing grijs neer hoven
de heuvelhriliïigen, waaraan de hunne
heide en bruine varens een somber een
tonige klem verleenden en wedijverden 5u
sombeiheJd mei de grauwe wolken en de
grijze nevelen, dié van ml de vallei op
stegen. De eentonigheid van de uitge
strekte heide weid hku en daar verbro
ken door oen klein gioepje dennenboom
pjes, die donker en somber al sla ken te
gen den grijzen aebloigiond; de voch
tigheid van don misligen dampkring ver
duisterde liet uitzichtdat anders gewoon
lijk do voornaamste bekoorlykhoid uit
maakte van het landschap1. Sir Arthur
had nooit veel op met natuurschoon, nu
vvenddo hij de oogon huiverend af ,van
het naakte landschap. Hij haalde een
courant uit zijn zak en trachtte danrby
zijn aandacht te bepalen en de buiten
wereld z.oo vei mogelijk van zijn gedach
ten uit le sluiten. Heel vcol verbeeldings
kracht had de natuur hem niet toebe
deeld; mocht ei liog eenigo poëzie in den
man hebben gesulimerd, hij had die mee-
doogonlnos uitgerukt on vernietigd, \Ynt
schoon was wilde hij niet aanzien,
schoonheid beschouwde hij mis een strik
die den menseh wordt gespannen, als iets
lijdelijks en veigaukelijks, Hij vergal of
liever lij wilde met erkennen, dut het
eeuwige hel vergankelijke omvat, dat hel
niet is iets afzonderlijks nuuir dat beiden
één zijn. Hij bad steeds de oogen geslo
ten voor al wat liefelijk is en nange
naam eu zacht, hij deed gestreng z.ijn plicht,
iinwankelbanr, onbuigzaam en streng te
genover zich zelf even goed nis tegenover
zijn medezondaren - bij regeeide liever
dom vices in te boezemen dan door liefde.
(Wordt vervolgd.)
ih
h-
7
SCHIEDAMSCHE COURANT
|r
m
ft,
i s.
i
n'r
Pi
h
I;
ifr
