86"* Jaargang Vrijdag 5 December 1913 im. 14394 De ziel van Margaret Rand, 10l. "binnen Am Gemeenteraad. Dezö courant verschijnt d a g e 1 jj k mot uitzondering van Zon- En Feestdagen* PirjjB per kwartaal1: .Voor Behieda m en Mlaardingen fL 1.25,- franco par poet fi, 1.65. Erijjs per Week: Koor Schiedam en ISSlaardingen "10 cent* Wonderlijke nummers 2 cent,; Abonnementen worden dagelijks aangenomen,- Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten dea middags vóór mx uur aan het Bureau bezorgd zijn, Bureau: Lange Haven No.! 141 (hoek Korte Haven). Prjjs der Adverts ntiën"; iVaa 1—-6 regels fl. Ö.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij Innemen.- Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden, tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen,- worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. BUITENLAND. Schiedam, 5 December 1913. DDITSOHLAND. Do besprekingen v,ari do interpellaties pver Zabem zijn. gisteren in den Rijksdag voortgezet. De rijkskanselier nam dadelijk 't woord om zijn rede van Woensdag eenigs- rins te verzachten. Ret opmerkelijke toch daarin was dat hij daarin uitsluitend de daden der militairen had pogen te recht vaardigen of tenminste te verontschuldigen, terwijl over liet burgerlijk bestuur, waar voor de stadhouder verantwoordelijk is, geen woord was gezegd, itij verklaarde nu, dat zijn zwijgen over het rapport der burgerlijke overheid geenszins als een ver loochenen daarvan moest worden opgevat. Hjj' had ook geenszins uitsluitend gebruik gemaakt van het militaire rapport doch ook van het rapport der burgerlijke over heid, waarvan hij den inhoud volkomen kent. Tusschen de beide rapporten is een hemelsbreed versdhil, vandaar dat hij, op het ontbreken van samenworking tusschen beide overheden heeft gewezen. Uitdrukke lijk had hij gezegd, dat het gebeurde bij de ontruiming van het kasteelplein niet met de wet in overeenstemming is. Is het mogelijk nog kalmer, nog meer zonder hartstocht te oordeelen? „Ik heb, vervolgde de rijkskanselier, de uiterste kalmte bewaard, om het kwaad niet nog erger te maken, een rijkskanselier moet zich in zulke ernstige uren meer zelfbeKeersohing opleggen, dan de afgevaar digden. Mijn opvatting over liet vraagstuk der grondwet in den Elzas, is niet gewij zigd. Ik heb zooeven van een ernstig uur gewaagd, niet .uit vrees voor mijn eigen positie of wegens do motie van wantrou wen, welke tegen mij is voorgesteld, maar wegens het gevaar dat er een diepe kloof tusschen het leger en het volk zal komen. Er bestóa.t geen bijregeering, er is uit sluitend een h'oofdregeoring, waarvoor ik jegens den keizer verantwoordelijk ben. Wanneer ik deze verantwoordelijkheid niet meer kan- dragen, zult gij mij niet meer op deze plaats zien. Juist van allerhoogste zijde zijn de betrokkenen met nadruk her innerd aan de noodzakelijkheid van eens gezinde samenwerking tusschen de mili taire en de burgerlijke overheid. De fouten te Zabern gemaakt, zullen ge boet worden. Het moot ons aller streven zijn in het vervolg zulke stoornissen te ver mijden en den vrede te herstellen." De rijkskanselier had met buitengewonen nadruk gesproken en zijn woorden wekten nu en dan groote ontroering. De storende in terrupties van de afgevaardigden uit den Elzhs en de sociiaal-democraten vonden bij de andere partijen geen weerklank. Aan het slot klonken levendige toejuichingen rechts en gesis links. Ra den rijkskanselier spraken nog een drietal afgevaardigden, rosp. behoorend tot de conservatieve, do Poolsche en de Rijks partij, n.l. de heeren v. Bieberstein, Trampa- i Roman van> L. I. MEADE. (Nadruk verboden.) '«Wij gaan weg',*' zei John Rand. „Ik vroeg alleen naar den naam van de jonge dame, die bij je op1 de farm woonde." „Zij heette Hester Nugent." „Wias z'ij mooi?*' '•„Neen, niet in het minst." Rand staarde het jonge meisje met eenige verbazing aan. «Zij deed er wel moeite voor," ging Mar garet voort, „maar het gelukte haar niet. Ik wil eigenlijk liever niet over haar spre ken. Ja, ik hield dol veel van haar ja wanhopig veel er was niets in de we reld wat ik niet voor haar zou hebben wil len doen. Zij heeft het goed, heel goed ik heb voor haar gezorgd, voor ik weg ging, Misschien, dat ik je opi oen goeden dag van de farm vertel. Weet je, John, het geval is zoo. Als wij Zaterdag; niet tot een goed resultaat komen, dan kan het wei rijh, dat ik weer terugga. We kunnen vóór Zaterdag over niets met eenige beslistheid spreken." „Ben j° klaar om nu mee te gaan?" z'ei "ft baar ernstig aankijkend. f Zij gaf een toes temmend antwoord. John Rand en z'ijn nicht reden regelrecht baar de bovenwoning der familie Mans- field, De Mansfields waren thuis, niets zou zblfe mijnhber Mansfield was present. Alles hen nu hebben kunnen bewegen om uit to gaan; zij waren allen keurig gekleed en Jvhs voor de thfee in orde. Suzétte 'fladder- zynski en Gamp. Eerstgenoemde zeide niet de houding van luitenant Forstner te willen, Verdedigen, maar meende dat door tijdig ingrijpen vUit de plaatselijke autoriteiten dit alles niet gebeurd zijn. De Pool noemde bet treurige in deze' zaak do houding dor militaire autoriteiten, terwijl de afgevaardigde Gamp onder luiden bijval betoogde, dat alleen onmiddellijk op treden om onrecht ongedaan te maken, allo zorgen en opwinding had kunnen voor komen. En hij noemde de bevolking van Zabem politiek te verstandig dan dat bet onbehoorlijke optreden van een officier een conflict had kunnen doen ontstaan; tusschen de militaire en burgerlijke auto riteiten, die jaren lang in goede verstand houding leefden; die samenwerking zou daardoor niet worden vernietigd. Tenslotte werd de motie van wantrouwen tegen den rijkskanselier aangenomen met 293 tegen 54 stemmen en 4 onthoudingen. Deze uitslag werd begroet met een luid bravo van de partijen, die voor gestemd hadden. Alleen de conservatieven stemden tegeit. Do rijkskanselier was zelf niet aanwezig, toen de uitslag Leketnd gemaakt werd. Den zelfden avond vertrok hij naar Donauesohin- gen, waar hij een onderhoud mot den keizer zal hebben. Ook de stadhouder van Ëlzas- Lotharin.gen, graaf Wedel, en de comman- deerendo generaal van het lóe legercorps, generaal v. Deimling, zijn bij den keizer! ontboden. De verpletterende uitslag, waardoor moer dan vier vijfde der volksvertegenwoordi ging niet de door den rijkskanselier ge volgde politiek blijkt 'te doelen, heeft 'diens nederlaag Volkomen gemaakt. Naar de „Na tional Zedtung" verneemt, zal von Beth- mann Hollweg de stappen, die hij nu doen zal, afhankelijk maken van de beslissing van den keizer in den strijd tusschen do militaire en burgerlijke overheid in den Elzas. Als de keizer generaal won Deim- ling geheel in het gelijk stelt, zal dat den rijkskanselier hopen zijn ontslag in te die nen. Mocht de keizer echter beide partijen vereordeelen, dan z'al von Bothmann Holl weg dit als een voldoende genoegdoening beschouwen. Te Zabem heeft rich alweer een nieuw incident voorgedaan. Toen daar gistermor gen de correspondent van het Londensche blad do „Daily Mirror", Richard Wynd- ham, op straat toevallig den passeerenden luitenant Schadt van het 99e regiment in fanterie fotografeerde, gaf de luitenant den gendarmen bevel Wyndham te arrosteeren en het fototoestel alsmede de platen in beslag te nemen. Het gelukte Wyndham zelfs nog een fotografische opname te ne men van zijn arrestatie. Hij werd naar het de been en Weer als een kleine, vroolijke kapel. Zij droeg een rooskleurig, mouselinen japonnetje en haar goed gevormde beenen staken in opengewerkte, zwart zijden kou sen. Zij had con Hef gezicht, een gezonde blos op haar wangen en schitterende zwarte bogen. Geen toilet kon aan de lcelijkheid van Charlotte iets veranderen, ofschoon dat altijd van een goeden smaak getuigde; zij trachtte door haar kteeding de aandacht van haar gezicht af te trekken. Zij droeg een grooten hoed, die gedeeltelijk haar met sproeten bedekt gezicht beschaduwde. Ove rigens Was zij geheel in het zaohtgrijs, een paar grij'zle handschoenen lagen muist haar o'p de tafel. Mevrouw Mansfield was in het zwart om haar onlangs overleden schoonbroeder. Zij had echter niet goedge keurd, dat haar kinderen in den rouw gin gen, rij was daarvoor te zeer verstoord over het testament. Mijnheer Mansfield zat niet ver van zijn vrouw af. Niemand zei veel, allen waren in gespannen verwachting. Eindelijk klonk do bel beneden en het volgende oogenbük ging die van hun eigen deur over. En daarop trad een blank, be vallig meisje met een blosje op' haar wan gen, donkere zachte oogen en een hoed met zwarte veeren, die sierlijk over heur donker haai- vielen, de kamer binnen, onmiddellijk gevolgd door John Rand. „Dit is Margaret," z'ei John. „Zij is zeer verlangend met u kennis te maken, tante Charlotte, dit is mijn nicht Mansfield Selina. Zoo noemde hij mevrouw Mansfield Margaret, Charlotte en ik zijn groote vrien den. Suzétte, gij klein hoopje nonsens, druk mij niet zbo stijf in je arm on. Als je bij ons allen in de gunst jwilt bomen, dan moet je van Suzette houden Margaret en hier is mijh oom, mijnheer Mansfield."- poli tie-bureau overgebracht. 's Middags gelastte de rechtbank echter de invrijheidstelling van den fotograaf. De in beslag genomen camera werd hem te ruggegeven, twee platen echter met, het portret van luitenant Schadt moest hij ach terlaten. 1 GEMENGD® MEDEDEELINGEN. Engeland. De befaamde leidster dor suffragettes,, fnrs. Pankhurst, is gisteren bij tiaar terug keer uit New-York, waarheen zij zich na haar voorloopige invrijheidsstelling, toen zij weigerde voedsel te nemen, had hegeven, te Rlymouth gearresteerd on van daar per auto naar de Exeter-gevangenis overge bracht. De staking op den Great Western-spoor weg breidt zich, zoo seint Reuter, geleidclijk uit bver geheel Wales. Naar men uit Cardiff verneemt hebben de machinisten besloten zich bij de staking aan te sluiten, hetgeen vermoedelijk een volledige stremming' van het verkeer op de lijnen naar en van Zuid- Wales tengevolge zal hebben. De dienst wordt steeds meer gedesorga niseerd. Het reizigersverkeer is beperkt, het goederenvervoer feitelijk geschorst, hoewel het rcizigersvervoer op de voornaamste lij nen nog intact is. 3500 mijnwerkers in do kolenmijnen zijn in staking gegaan, uit sympathie met de s po onvegma nnen. u i ts chl a n d. Eerstdaags zal de rechtbank te Boclunn zich bezighouden met een belangwekkend Polenproces. Zooals men weef, hebben de Polen van W'est-Duitschland den eersten November te Winterswijk een congres ge houden, waarin gesproken iverd over de positie der Polen in Duitschland. Thans heeft hét Openbaar Ministerie te Bochem een aanklacht ingediend tegen hen, die dit con gres op u>uw gezet lieDüen. zware taak staat, vooral met Het oog op de verandering der militaire wet, de lee ning en de kiesrechthervorming. Hij hoopt evenwel de geschikte mannen te vinden om alle aanhangige vraagstukken op te lossen. Algemeen is men van oordeel dat Ribot de geschiktote man is die een nieuw mi nisterie kan tot stand biengen. Men wijst er op dat R,ibot reeds vroeger minister van binnenlandsche zaken en ook minister van buitenlandsche zaken is geweest. Vorecnigde Staten. Burdetf, de voorzitter van de immigratie- commissie van het Huis van Afgevaardig den, heeft de zoogen. „Literary Immigra tion Bill", die Ta ft indertijd weigerde te bekrachtigen, opnieuw ingediend. In dit ontwerp wordt van de immigran ten gcéischt, dat zij, willen zij in Amerika, toegelaten worden, de een of andere taal kunnen lezen en schrijven. De wet was bestreden door Joodsche burgers, die beweren, dat zij te streng is voor sommige hunner geloofsgenooten, die zich in Amerika zouden villen vestigen. Audiënties. De gewone audiënties .va.ii den Minister van Binnenlandsche Zaken zal 6 dezer niet plaats hebben. STADSNIEUWS. Burgemeester en Wethouders van Schie dam brengen ter .aJgemeene kennis, dat van Maandag 8 December as. tol. na-l.re aankondiging, Sc brug in de Noordmolen straat, liggende over de Zijl, voor hel ver keer zal zijn gesloten. Ridderorde. Bij Kon. besluit van 29 November is nir. D. Simons, hoogleeraar aan de rijksuniver siteit te Utrecht, benoemd tot ridder in do orde van den Nederlandschen Leeuw. F ra nkrifk. President Poincaré hoeft gisteren, ha een 'langdurige 'conferentie met Ribot, aan de zen de vorming van een kabinet opgedra gen. Heden zou Ribot een besluit ne-nicn. Senator Ribot verklaarde aan een ver- tegenwooidigcL- van de „Echo de Paris", dat hij do hoop koesterde, dat liet hem elukkcn za.1 het nieuwe ministerie he denmiddag gevormd te hebben. Op de vraag of liet een voorloopig dan wel eon kabinet voor langeren duur zal zijn, verklaarde Ribot, daf liij alles zal trachten te doen op een zoo levensvatbaar kabinet als mo gelijk is samen te stellen. Ribot weer er echter pp, da,t hij voor een moeilijke en „Een groote familie om konnis mee te inaken," zei Margaret glimlachend, terwijl zij naast Mansfield ging zitten. Charlotte wierp eon snellen blik op haar, het bloed steeg haar naar 't gelaat, waaruit het volgende oogetiblik echter Weer allo kleur weck. Zij iiep daarop dwars door de kamer en ging naast haar neef zitten." „Je hebt elkaar dus ontmoet, John, cn de zaak is beklonken." „Nog niet, Chattie. Wij moeten elkaar eerst leeren kennen." „Je Weet heel goed, John, dat je op' dit oogenblik lot over de ooron opi haar verliefd bent." „Je moet zoo iels niet tegen mij' zeggen, Charlotte. O, vergeef me, Chaltiic. Ik zou zoo gaarne willen, dat je vriendelijk tegen haar was. Wal je vriendschap met haar sluiten, een praatje met haar malcon en haar wat te gomoet komen?" „Zij riet er niet naar uil, alsof zij niet voor zich zelf kan zorgen," zei Charlotte. 1 „Als zij dat ook niet deed," zei John, „zou zij haar kost niet waard zijn." Ilij had onder hot spreken zijn oogen op Margaret's gelaat gevestigd. Suzette was op Marga ret's schoot gesprongen en had een arm oor haar hals geslagen. Zij drukte haar blozende wang tegen die van Margaret. Toon Margaret tegen John glimlachte, glimlachte het kind ook cn op eens haar hoofd om kearend, kuste zij Margaret en zei: „'0, gij lieve, mooie dame!" „Ik weet liet," zeide Charlotte, het is juist iets voor Suzette om hals over kop bekoord te worden door oen paar donkere oogen en" „Een ziel, Charlotte," antwoordde de jon ge man. Zij keek hom aan, haar gezicht weid Onze marine. Blijkens een bij het departement van ma rine ontvangen bericht is door Hr. Ms. schoener „Dolfijn" in de Noordzee een red dingboei verloren. Het vinden van dat voonverpi behoeft derhalve geen reden tot ongerustheid te geven. („St.c-L") Douwes Dekker. Re minister van koloniën heeft gister avond aan zijn departement den heer Dou wes Dekker, die uit Indië is verbannen, in audiëntie ontvangen. Geen bondgenooten. Dr. H, T. Colenbrander schrijft aan de N. It. Cl. „Dc bezwaren, door prof. Blok' ingebracht brengen mijn overtuiging, dat op de bewuste plaats der proclamatie van 21 Nov 1813 Landgenooten moet worden gelezen, niet aan het wankelen. !Hij brengt verschillende argumenten voor zijn houding bij'. Vergadering van den Raad der Gemeente Schiedam op Donderdag 4 December 1913 dos nam. 2 ;uur. (7 ervolg.) 11- Voorstel tot verkoop van een «nr-okje tor groote van een 20 M2 tusschen de rooi lijn van de Groenelaan on de zg. ij-kel der, aan de firma J. M, van der Schalk Co. Overeenkomstig hét voorstel wordt be deelde grond in koop afgestaan tegen den prijs van flö per M2. 12. Beslissing over het voorstel van Bur gemeester en Wethouders betreffende liet benoemen van een commissie, die dowen- schelijkheid en de practische uitvoerbaar heid van een verordening op het gewicht van het brood zal hebben te onderzoeken, over welk voorstel in de vorige vergadering de stemmen hebben geslaakt. Voorgesteld wordt de commissie te doen bestaan uit 2 raadsleden en 2 bakkeispa- troons, onder een onpartijdige!! voorzitter De heer Gosling a zal thans tegen het voorstel stemmen, omdat bij de behande ling in do vorige zitting voldoende ge- gebleken is, dat aan de commissie een vnichtelooze taak zou woiden opgedragen. Daarna tot stemming overgaande vu uit het voorstel met 11 tegen 10 stemmen i er- worpen. Vóór stemden de heeren Ris, v. Westen dorp, v. d. Zee, v. d. Schalk, Duikelaar, v. d. Hoek, Dc Bruin, nir. Kavelaat» en Houtman. De heer r. d. Meer had de vergadering reeds verlaten. 13. Verzoek van het Centraal Drankweer- comité alhier, onr toekenning van een sub sidie van f 100, mot advies van Burge meester en Wethouders. Dc hoor D ink el aar stelde vo-ot de conditie, dat de subsidie atteea bestemd zal zijn voor een consultatie-bureau, te doen vervallen. Dit werd verworpen met 16 togen 5 stemmen. Vóór stemden de heeren Duikelaar, v. d. Iloek, De Bruin, De Graaff cn v. Westen dorp. Overeenkomstig het advies woult dan beslo ten aanvankelijk voor 1914, aan adres&ante oen subsidie van £100 te verloencii onder do daarbij aangegeven voorwaarden. De punten 14 en 15 worden aangehouden. doodsbleek. Doch op hetzelfde oogenblik liet mevrouw Mansfield's stom zich hooren. „Charlotte, lieve Charlotte!" I „Ja, moeder." „Juffrouw Band vertelt daar juist, dal zij nooit eerder Sn Londen is gewoed." „Wel, natuurlijk niet, moeder, Jat weten we immers allen." 1 „Maar stel je eens voor, lieve, stel je eens voor! Hoe zou je het vinden als wij allen te samen vanavond naar de tomedie gingen, het zou, dunkt me, heerlijk zijn cn ik weet zeker, dat Margaret zal genieten. Er zijn op 't oogenblik zerr goede! tooneel stukken; gij kent die natuurlijk niet, juf frouw Rand. Wilt u liet aan ons over laten om kaartjes te nemen?"' „Mag ik ii allen meenemen?" vroeg Mar garet. „Ik ik ben zoo vreesolijk rijk." Zij lachte, doch fronste onmiddellijk haar wenk brauwen. „Ik geloof, dat ik verkeerd heb ge daan met dit te zeggen, ik bedoelde slechts e, hot heeft niets met het iestamcnl van oom Stephen te maken, maar ik heb wat geld op de bank cn ik zou het gaarne uit geven. Kunnen we niet allen, ergens dineeren en da,n daarna naar de comcdie gaan? Jolm, kun jij dit niet in orde brengen zou je zoo goed willen zijn?" „Zeker, als tante cn de familie er lust in hebben." „Bijzonder veel," zei mevrouw Mansfield, „ik houd dol van comedie. Er wordt nu een nieuw stuk gegeven, dat veel opgang maakt. „Een boodschap van Mars" ik zou dat heel graag zien! Wij moeten allen gaan. Wat zeg jij er ivan, man?" „liet lijkt mij liet best, dal je mij thuis laat, lieve;" zei de oude lieer, „want ik kan fonmogéipk beloven, dat ik' niet onder het 'luisteren naar een hedondaagsch too- neelstuk jn slaap zal vallen." „(Dat fis geen compliment voor het stuk," zei mevrouw Mansfield. „Ik ga er nu maar dadelijk op uit om plaatskaartjes voor „Een boodschap wui Mars" te nemen," zeide John opslaan lo. „Wij kunnen daarna in hel, Carlton hotel dineeren.'" „Dat zou heerlijk zijn," beweerde Mar garet eu keek daarop mot een licht fronsen .van haar wenkbrauwen Charlotte aan. .JVóórdat ik te Melbourne kwam, heb ik altijd op een larra m Tasmania gewoond," zei zij met welluidende slem, „en ik weet dus niets van de Londensche moJe^ aJ. Ik zou nu zoo dolgraag een mooie sortie koopen om van avond te kunnen aandoen; zou u mogelijk tijd hebben, jmfiouw Mans field, om niet mij en John mee te gaan. en er een uit te kiezen?" „Ik wil met alle genoegen meegaan," nnl wooixldo Charlotte. ,/Dal is een goed idee, Chailotte!" riep haar neef. „Jij cn Margaret en ik kunnen, als wij een kopje thee hebben gehad, dade lijk vertrekken. Ik zie, dat tanle's heerlijke thee al is gezet." „Maar ik iiob volstrekt geen dorst," zei Margaret. „Ik heb juist, geluncht." „Je moet een kopje thee hebben, lieve," zeide mevrouw Mansfield. „Ga met mij naar mijn kamer, terwijl ik mij klaar maak om mefjui uit te gaan," zei Charlotte. „Als we van avond gocdo plaatsen willen hebben, Jan moeten wc ons met de thee haasion. Ik zou gaarne wat alleen met u praten," Zij nam Margaret bij de hand en leidde haar de kamer uit. De twee jonge meisjes traden hel slaapkamertje van Charlotte! binnen, (Wordt act oolgd.l SCHIEDAM m. COURAHT.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1913 | | pagina 1