86"* Jaargang
Vrijdag 5 December 1913
im. 14394
De ziel van Margaret Rand,
10l.
"binnen Am
Gemeenteraad.
Dezö courant verschijnt d a g e 1 jj k mot uitzondering van Zon- En Feestdagen*
PirjjB per kwartaal1: .Voor Behieda m en Mlaardingen fL 1.25,- franco
par poet fi, 1.65.
Erijjs per Week: Koor Schiedam en ISSlaardingen "10 cent*
Wonderlijke nummers 2 cent,;
Abonnementen worden dagelijks aangenomen,-
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten dea middags vóór mx
uur aan het Bureau bezorgd zijn,
Bureau: Lange Haven No.! 141 (hoek Korte Haven).
Prjjs der Adverts ntiën"; iVaa 1—-6 regels fl. Ö.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
Innemen.-
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden, tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen,- worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
BUITENLAND.
Schiedam, 5 December 1913.
DDITSOHLAND.
Do besprekingen v,ari do interpellaties
pver Zabem zijn. gisteren in den Rijksdag
voortgezet. De rijkskanselier nam dadelijk 't
woord om zijn rede van Woensdag eenigs-
rins te verzachten. Ret opmerkelijke toch
daarin was dat hij daarin uitsluitend de
daden der militairen had pogen te recht
vaardigen of tenminste te verontschuldigen,
terwijl over liet burgerlijk bestuur, waar
voor de stadhouder verantwoordelijk is,
geen woord was gezegd, itij verklaarde
nu, dat zijn zwijgen over het rapport der
burgerlijke overheid geenszins als een ver
loochenen daarvan moest worden opgevat.
Hjj' had ook geenszins uitsluitend gebruik
gemaakt van het militaire rapport doch
ook van het rapport der burgerlijke over
heid, waarvan hij den inhoud volkomen
kent. Tusschen de beide rapporten is een
hemelsbreed versdhil, vandaar dat hij, op
het ontbreken van samenworking tusschen
beide overheden heeft gewezen. Uitdrukke
lijk had hij gezegd, dat het gebeurde bij
de ontruiming van het kasteelplein niet
met de wet in overeenstemming is. Is
het mogelijk nog kalmer, nog meer zonder
hartstocht te oordeelen?
„Ik heb, vervolgde de rijkskanselier, de
uiterste kalmte bewaard, om het kwaad
niet nog erger te maken, een rijkskanselier
moet zich in zulke ernstige uren meer
zelfbeKeersohing opleggen, dan de afgevaar
digden. Mijn opvatting over liet vraagstuk
der grondwet in den Elzas, is niet gewij
zigd. Ik heb zooeven van een ernstig uur
gewaagd, niet .uit vrees voor mijn eigen
positie of wegens do motie van wantrou
wen, welke tegen mij is voorgesteld, maar
wegens het gevaar dat er een diepe kloof
tusschen het leger en het volk zal komen.
Er bestóa.t geen bijregeering, er is uit
sluitend een h'oofdregeoring, waarvoor ik
jegens den keizer verantwoordelijk ben.
Wanneer ik deze verantwoordelijkheid niet
meer kan- dragen, zult gij mij niet meer
op deze plaats zien. Juist van allerhoogste
zijde zijn de betrokkenen met nadruk her
innerd aan de noodzakelijkheid van eens
gezinde samenwerking tusschen de mili
taire en de burgerlijke overheid.
De fouten te Zabern gemaakt, zullen ge
boet worden. Het moot ons aller streven zijn
in het vervolg zulke stoornissen te ver
mijden en den vrede te herstellen."
De rijkskanselier had met buitengewonen
nadruk gesproken en zijn woorden wekten
nu en dan groote ontroering. De storende in
terrupties van de afgevaardigden uit den
Elzhs en de sociiaal-democraten vonden bij
de andere partijen geen weerklank. Aan
het slot klonken levendige toejuichingen
rechts en gesis links.
Ra den rijkskanselier spraken nog een
drietal afgevaardigden, rosp. behoorend tot
de conservatieve, do Poolsche en de Rijks
partij, n.l. de heeren v. Bieberstein, Trampa-
i Roman van> L. I. MEADE.
(Nadruk verboden.)
'«Wij gaan weg',*' zei John Rand. „Ik
vroeg alleen naar den naam van de jonge
dame, die bij je op1 de farm woonde."
„Zij heette Hester Nugent."
„Wias z'ij mooi?*'
'•„Neen, niet in het minst."
Rand staarde het jonge meisje met eenige
verbazing aan.
«Zij deed er wel moeite voor," ging Mar
garet voort, „maar het gelukte haar niet.
Ik wil eigenlijk liever niet over haar spre
ken. Ja, ik hield dol veel van haar ja
wanhopig veel er was niets in de we
reld wat ik niet voor haar zou hebben wil
len doen. Zij heeft het goed, heel goed
ik heb voor haar gezorgd, voor ik weg
ging, Misschien, dat ik je opi oen goeden
dag van de farm vertel. Weet je, John, het
geval is zoo. Als wij Zaterdag; niet tot een
goed resultaat komen, dan kan het wei
rijh, dat ik weer terugga. We kunnen vóór
Zaterdag over niets met eenige beslistheid
spreken."
„Ben j° klaar om nu mee te gaan?" z'ei
"ft baar ernstig aankijkend. f
Zij gaf een toes temmend antwoord.
John Rand en z'ijn nicht reden regelrecht
baar de bovenwoning der familie Mans-
field, De Mansfields waren thuis, niets zou
zblfe mijnhber Mansfield was present. Alles
hen nu hebben kunnen bewegen om uit
to gaan; zij waren allen keurig gekleed en
Jvhs voor de thfee in orde. Suzétte 'fladder-
zynski en Gamp. Eerstgenoemde zeide niet
de houding van luitenant Forstner te willen,
Verdedigen, maar meende dat door tijdig
ingrijpen vUit de plaatselijke autoriteiten dit
alles niet gebeurd zijn.
De Pool noemde bet treurige in deze'
zaak do houding dor militaire autoriteiten,
terwijl de afgevaardigde Gamp onder luiden
bijval betoogde, dat alleen onmiddellijk op
treden om onrecht ongedaan te maken,
allo zorgen en opwinding had kunnen voor
komen. En hij noemde de bevolking van
Zabem politiek te verstandig dan dat bet
onbehoorlijke optreden van een officier
een conflict had kunnen doen ontstaan;
tusschen de militaire en burgerlijke auto
riteiten, die jaren lang in goede verstand
houding leefden; die samenwerking zou
daardoor niet worden vernietigd.
Tenslotte werd de motie van wantrouwen
tegen den rijkskanselier aangenomen met
293 tegen 54 stemmen en 4 onthoudingen.
Deze uitslag werd begroet met een luid
bravo van de partijen, die voor gestemd
hadden. Alleen de conservatieven stemden
tegeit.
Do rijkskanselier was zelf niet aanwezig,
toen de uitslag Leketnd gemaakt werd. Den
zelfden avond vertrok hij naar Donauesohin-
gen, waar hij een onderhoud mot den keizer
zal hebben. Ook de stadhouder van Ëlzas-
Lotharin.gen, graaf Wedel, en de comman-
deerendo generaal van het lóe legercorps,
generaal v. Deimling, zijn bij den keizer!
ontboden.
De verpletterende uitslag, waardoor moer
dan vier vijfde der volksvertegenwoordi
ging niet de door den rijkskanselier ge
volgde politiek blijkt 'te doelen, heeft 'diens
nederlaag Volkomen gemaakt. Naar de „Na
tional Zedtung" verneemt, zal von Beth-
mann Hollweg de stappen, die hij nu doen
zal, afhankelijk maken van de beslissing
van den keizer in den strijd tusschen do
militaire en burgerlijke overheid in den
Elzas. Als de keizer generaal won Deim-
ling geheel in het gelijk stelt, zal dat den
rijkskanselier hopen zijn ontslag in te die
nen. Mocht de keizer echter beide partijen
vereordeelen, dan z'al von Bothmann Holl
weg dit als een voldoende genoegdoening
beschouwen.
Te Zabem heeft rich alweer een nieuw
incident voorgedaan. Toen daar gistermor
gen de correspondent van het Londensche
blad do „Daily Mirror", Richard Wynd-
ham, op straat toevallig den passeerenden
luitenant Schadt van het 99e regiment in
fanterie fotografeerde, gaf de luitenant den
gendarmen bevel Wyndham te arrosteeren
en het fototoestel alsmede de platen in
beslag te nemen. Het gelukte Wyndham
zelfs nog een fotografische opname te ne
men van zijn arrestatie. Hij werd naar het
de been en Weer als een kleine, vroolijke
kapel. Zij droeg een rooskleurig, mouselinen
japonnetje en haar goed gevormde beenen
staken in opengewerkte, zwart zijden kou
sen. Zij had con Hef gezicht, een gezonde
blos op haar wangen en schitterende zwarte
bogen. Geen toilet kon aan de lcelijkheid
van Charlotte iets veranderen, ofschoon dat
altijd van een goeden smaak getuigde; zij
trachtte door haar kteeding de aandacht
van haar gezicht af te trekken. Zij droeg een
grooten hoed, die gedeeltelijk haar met
sproeten bedekt gezicht beschaduwde. Ove
rigens Was zij geheel in het zaohtgrijs, een
paar grij'zle handschoenen lagen muist haar
o'p de tafel. Mevrouw Mansfield was in
het zwart om haar onlangs overleden
schoonbroeder. Zij had echter niet goedge
keurd, dat haar kinderen in den rouw gin
gen, rij was daarvoor te zeer verstoord over
het testament. Mijnheer Mansfield zat niet
ver van zijn vrouw af. Niemand zei veel,
allen waren in gespannen verwachting.
Eindelijk klonk do bel beneden en het
volgende oogenbük ging die van hun eigen
deur over. En daarop trad een blank, be
vallig meisje met een blosje op' haar wan
gen, donkere zachte oogen en een hoed met
zwarte veeren, die sierlijk over heur donker
haai- vielen, de kamer binnen, onmiddellijk
gevolgd door John Rand.
„Dit is Margaret," z'ei John. „Zij is zeer
verlangend met u kennis te maken, tante
Charlotte, dit is mijn nicht Mansfield
Selina. Zoo noemde hij mevrouw Mansfield
Margaret, Charlotte en ik zijn groote vrien
den. Suzétte, gij klein hoopje nonsens, druk
mij niet zbo stijf in je arm on. Als je bij ons
allen in de gunst jwilt bomen, dan moet
je van Suzette houden Margaret en hier
is mijh oom, mijnheer Mansfield."-
poli tie-bureau overgebracht.
's Middags gelastte de rechtbank echter
de invrijheidstelling van den fotograaf. De
in beslag genomen camera werd hem te
ruggegeven, twee platen echter met, het
portret van luitenant Schadt moest hij ach
terlaten. 1
GEMENGD® MEDEDEELINGEN.
Engeland.
De befaamde leidster dor suffragettes,,
fnrs. Pankhurst, is gisteren bij tiaar terug
keer uit New-York, waarheen zij zich na
haar voorloopige invrijheidsstelling, toen zij
weigerde voedsel te nemen, had hegeven,
te Rlymouth gearresteerd on van daar per
auto naar de Exeter-gevangenis overge
bracht.
De staking op den Great Western-spoor
weg breidt zich, zoo seint Reuter, geleidclijk
uit bver geheel Wales. Naar men uit Cardiff
verneemt hebben de machinisten besloten
zich bij de staking aan te sluiten, hetgeen
vermoedelijk een volledige stremming' van
het verkeer op de lijnen naar en van Zuid-
Wales tengevolge zal hebben.
De dienst wordt steeds meer gedesorga
niseerd. Het reizigersverkeer is beperkt, het
goederenvervoer feitelijk geschorst, hoewel
het rcizigersvervoer op de voornaamste lij
nen nog intact is.
3500 mijnwerkers in do kolenmijnen zijn
in staking gegaan, uit sympathie met de
s po onvegma nnen.
u i ts chl a n d.
Eerstdaags zal de rechtbank te Boclunn
zich bezighouden met een belangwekkend
Polenproces. Zooals men weef, hebben de
Polen van W'est-Duitschland den eersten
November te Winterswijk een congres ge
houden, waarin gesproken iverd over de
positie der Polen in Duitschland. Thans heeft
hét Openbaar Ministerie te Bochem een
aanklacht ingediend tegen hen, die dit con
gres op u>uw gezet lieDüen.
zware taak staat, vooral met Het oog op
de verandering der militaire wet, de lee
ning en de kiesrechthervorming. Hij hoopt
evenwel de geschikte mannen te vinden om
alle aanhangige vraagstukken op te lossen.
Algemeen is men van oordeel dat Ribot
de geschiktote man is die een nieuw mi
nisterie kan tot stand biengen. Men wijst
er op dat R,ibot reeds vroeger minister van
binnenlandsche zaken en ook minister van
buitenlandsche zaken is geweest.
Vorecnigde Staten.
Burdetf, de voorzitter van de immigratie-
commissie van het Huis van Afgevaardig
den, heeft de zoogen. „Literary Immigra
tion Bill", die Ta ft indertijd weigerde te
bekrachtigen, opnieuw ingediend.
In dit ontwerp wordt van de immigran
ten gcéischt, dat zij, willen zij in Amerika,
toegelaten worden, de een of andere taal
kunnen lezen en schrijven.
De wet was bestreden door Joodsche
burgers, die beweren, dat zij te streng is
voor sommige hunner geloofsgenooten, die
zich in Amerika zouden villen vestigen.
Audiënties.
De gewone audiënties .va.ii den Minister
van Binnenlandsche Zaken zal 6 dezer
niet plaats hebben.
STADSNIEUWS.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam brengen ter .aJgemeene kennis, dat
van Maandag 8 December as. tol. na-l.re
aankondiging, Sc brug in de Noordmolen
straat, liggende over de Zijl, voor hel ver
keer zal zijn gesloten.
Ridderorde.
Bij Kon. besluit van 29 November is nir.
D. Simons, hoogleeraar aan de rijksuniver
siteit te Utrecht, benoemd tot ridder in
do orde van den Nederlandschen Leeuw.
F ra nkrifk.
President Poincaré hoeft gisteren, ha een
'langdurige 'conferentie met Ribot, aan de
zen de vorming van een kabinet opgedra
gen. Heden zou Ribot een besluit ne-nicn.
Senator Ribot verklaarde aan een ver-
tegenwooidigcL- van de „Echo de Paris",
dat hij do hoop koesterde, dat liet hem
elukkcn za.1 het nieuwe ministerie he
denmiddag gevormd te hebben. Op de vraag
of liet een voorloopig dan wel eon kabinet
voor langeren duur zal zijn, verklaarde
Ribot, daf liij alles zal trachten te doen
op een zoo levensvatbaar kabinet als mo
gelijk is samen te stellen. Ribot weer er
echter pp, da,t hij voor een moeilijke en
„Een groote familie om konnis mee te
inaken," zei Margaret glimlachend, terwijl
zij naast Mansfield ging zitten.
Charlotte wierp eon snellen blik op haar,
het bloed steeg haar naar 't gelaat, waaruit
het volgende oogetiblik echter Weer allo
kleur weck. Zij iiep daarop dwars door de
kamer en ging naast haar neef zitten."
„Je hebt elkaar dus ontmoet, John, cn
de zaak is beklonken."
„Nog niet, Chattie. Wij moeten elkaar
eerst leeren kennen."
„Je Weet heel goed, John, dat je op' dit
oogenblik lot over de ooron opi haar verliefd
bent."
„Je moet zoo iels niet tegen mij' zeggen,
Charlotte. O, vergeef me, Chaltiic. Ik zou
zoo gaarne willen, dat je vriendelijk tegen
haar was. Wal je vriendschap met haar
sluiten, een praatje met haar malcon en
haar wat te gomoet komen?"
„Zij riet er niet naar uil, alsof zij niet
voor zich zelf kan zorgen," zei Charlotte.
1 „Als zij dat ook niet deed," zei John, „zou
zij haar kost niet waard zijn." Ilij had
onder hot spreken zijn oogen op Margaret's
gelaat gevestigd. Suzette was op Marga
ret's schoot gesprongen en had een arm
oor haar hals geslagen. Zij drukte haar
blozende wang tegen die van Margaret. Toon
Margaret tegen John glimlachte, glimlachte
het kind ook cn op eens haar hoofd om
kearend, kuste zij Margaret en zei:
„'0, gij lieve, mooie dame!"
„Ik weet liet," zeide Charlotte, het is
juist iets voor Suzette om hals over kop
bekoord te worden door oen paar donkere
oogen en"
„Een ziel, Charlotte," antwoordde de jon
ge man.
Zij keek hom aan, haar gezicht weid
Onze marine.
Blijkens een bij het departement van ma
rine ontvangen bericht is door Hr. Ms.
schoener „Dolfijn" in de Noordzee een red
dingboei verloren.
Het vinden van dat voonverpi behoeft
derhalve geen reden tot ongerustheid te
geven. („St.c-L")
Douwes Dekker.
Re minister van koloniën heeft gister
avond aan zijn departement den heer Dou
wes Dekker, die uit Indië is verbannen, in
audiëntie ontvangen.
Geen bondgenooten.
Dr. H, T. Colenbrander schrijft aan de
N. It. Cl.
„Dc bezwaren, door prof. Blok' ingebracht
brengen mijn overtuiging, dat op de bewuste
plaats der proclamatie van 21 Nov 1813
Landgenooten moet worden gelezen, niet
aan het wankelen.
!Hij brengt verschillende argumenten voor
zijn houding bij'.
Vergadering van den Raad der Gemeente
Schiedam op Donderdag 4 December 1913
dos nam. 2 ;uur.
(7 ervolg.)
11- Voorstel tot verkoop van een «nr-okje
tor groote van een 20 M2 tusschen de rooi
lijn van de Groenelaan on de zg. ij-kel
der, aan de firma J. M, van der Schalk
Co.
Overeenkomstig hét voorstel wordt be
deelde grond in koop afgestaan tegen den
prijs van flö per M2.
12. Beslissing over het voorstel van Bur
gemeester en Wethouders betreffende liet
benoemen van een commissie, die dowen-
schelijkheid en de practische uitvoerbaar
heid van een verordening op het gewicht
van het brood zal hebben te onderzoeken,
over welk voorstel in de vorige vergadering
de stemmen hebben geslaakt.
Voorgesteld wordt de commissie te doen
bestaan uit 2 raadsleden en 2 bakkeispa-
troons, onder een onpartijdige!! voorzitter
De heer Gosling a zal thans tegen het
voorstel stemmen, omdat bij de behande
ling in do vorige zitting voldoende ge-
gebleken is, dat aan de commissie een
vnichtelooze taak zou woiden opgedragen.
Daarna tot stemming overgaande vu uit
het voorstel met 11 tegen 10 stemmen i er-
worpen.
Vóór stemden de heeren Ris, v. Westen
dorp, v. d. Zee, v. d. Schalk, Duikelaar,
v. d. Hoek, Dc Bruin, nir. Kavelaat» en
Houtman.
De heer r. d. Meer had de vergadering
reeds verlaten.
13. Verzoek van het Centraal Drankweer-
comité alhier, onr toekenning van een sub
sidie van f 100, mot advies van Burge
meester en Wethouders.
Dc hoor D ink el aar stelde vo-ot de
conditie, dat de subsidie atteea bestemd
zal zijn voor een consultatie-bureau, te
doen vervallen.
Dit werd verworpen met 16 togen 5
stemmen.
Vóór stemden de heeren Duikelaar, v. d.
Iloek, De Bruin, De Graaff cn v. Westen
dorp.
Overeenkomstig het advies woult dan beslo
ten aanvankelijk voor 1914, aan adres&ante
oen subsidie van £100 te verloencii onder
do daarbij aangegeven voorwaarden.
De punten 14 en 15 worden aangehouden.
doodsbleek. Doch op hetzelfde oogenblik
liet mevrouw Mansfield's stom zich hooren.
„Charlotte, lieve Charlotte!"
I „Ja, moeder."
„Juffrouw Band vertelt daar juist, dal
zij nooit eerder Sn Londen is gewoed."
„Wel, natuurlijk niet, moeder, Jat weten
we immers allen." 1
„Maar stel je eens voor, lieve, stel je
eens voor! Hoe zou je het vinden als wij
allen te samen vanavond naar de tomedie
gingen, het zou, dunkt me, heerlijk zijn cn
ik weet zeker, dat Margaret zal genieten.
Er zijn op 't oogenblik zerr goede! tooneel
stukken; gij kent die natuurlijk niet, juf
frouw Rand. Wilt u liet aan ons over
laten om kaartjes te nemen?"'
„Mag ik ii allen meenemen?" vroeg Mar
garet. „Ik ik ben zoo vreesolijk rijk." Zij
lachte, doch fronste onmiddellijk haar wenk
brauwen. „Ik geloof, dat ik verkeerd heb ge
daan met dit te zeggen, ik bedoelde slechts
e, hot heeft niets met het iestamcnl van
oom Stephen te maken, maar ik heb wat
geld op de bank cn ik zou het gaarne uit
geven. Kunnen we niet allen, ergens dineeren
en da,n daarna naar de comcdie gaan? Jolm,
kun jij dit niet in orde brengen zou je
zoo goed willen zijn?"
„Zeker, als tante cn de familie er lust
in hebben."
„Bijzonder veel," zei mevrouw Mansfield,
„ik houd dol van comedie. Er wordt nu
een nieuw stuk gegeven, dat veel opgang
maakt. „Een boodschap van Mars" ik
zou dat heel graag zien! Wij moeten allen
gaan. Wat zeg jij er ivan, man?"
„liet lijkt mij liet best, dal je mij thuis
laat, lieve;" zei de oude lieer, „want ik
kan fonmogéipk beloven, dat ik' niet onder
het 'luisteren naar een hedondaagsch too-
neelstuk jn slaap zal vallen."
„(Dat fis geen compliment voor het stuk,"
zei mevrouw Mansfield.
„Ik ga er nu maar dadelijk op uit om
plaatskaartjes voor „Een boodschap wui
Mars" te nemen," zeide John opslaan lo.
„Wij kunnen daarna in hel, Carlton hotel
dineeren.'"
„Dat zou heerlijk zijn," beweerde Mar
garet eu keek daarop mot een licht fronsen
.van haar wenkbrauwen Charlotte aan.
.JVóórdat ik te Melbourne kwam, heb
ik altijd op een larra m Tasmania gewoond,"
zei zij met welluidende slem, „en ik weet
dus niets van de Londensche moJe^ aJ.
Ik zou nu zoo dolgraag een mooie sortie
koopen om van avond te kunnen aandoen;
zou u mogelijk tijd hebben, jmfiouw Mans
field, om niet mij en John mee te gaan.
en er een uit te kiezen?"
„Ik wil met alle genoegen meegaan," nnl
wooixldo Charlotte.
,/Dal is een goed idee, Chailotte!" riep
haar neef. „Jij cn Margaret en ik kunnen,
als wij een kopje thee hebben gehad, dade
lijk vertrekken. Ik zie, dat tanle's heerlijke
thee al is gezet."
„Maar ik iiob volstrekt geen dorst," zei
Margaret. „Ik heb juist, geluncht."
„Je moet een kopje thee hebben, lieve,"
zeide mevrouw Mansfield.
„Ga met mij naar mijn kamer, terwijl
ik mij klaar maak om mefjui uit te gaan,"
zei Charlotte. „Als we van avond gocdo
plaatsen willen hebben, Jan moeten wc
ons met de thee haasion. Ik zou gaarne
wat alleen met u praten,"
Zij nam Margaret bij de hand en leidde
haar de kamer uit. De twee jonge meisjes
traden hel slaapkamertje van Charlotte!
binnen, (Wordt act oolgd.l
SCHIEDAM m. COURAHT.