66* Jaargang. Dinsdag 23 December 1913 («1409 .De ziel van Margaret Rand, De2o courant verschijnt dagelijks, mot uitzondering van Zon en Feestdagen, Pj^js per kwartaab Eoor Sohieda m en Elaardingon flt 1.25,- franco per poet fl; 1.65. ftijp per week: Xoor Schiedam en Xllaardingen "10 oent, 'Afzonderlijke nummers 2 cent.- 'Abonnementen worden dagelijks aangenomen Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten de3 middags vóór een pr aan het Bureau bezorgd zijn, Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der 'Advertstttlëm uVaa 1—6 regels £L 0.92} Merg regel meer 16 cents. Reclames 30 cent per regel. Groot© letters naar de plaats die zij innemen.- AdvertentiSn bij abonnement op voord eelige voorwaarden^ Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen, In de nummers die Dinsdag-,- Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen,- worden zoogenaamde kleine advertentiön opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. Bericht. Zij, die zich met ingang van 1 Jan. S S. op de „Schiedamsche Courant" abon- neeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. Evenals andere jaren znllen ook uit jaar in de „Schiedamsche Courant"die Woensdagavond31 December verschijnt, Nieuwjaarsgroeten kunnen ge plaatst worden tegen den prijs van VIJFTIG CENTS. 7~': BUITENLAND. Schiedam, 23 December 1913. FRANKRIJK. -Be meeste aandacht trekt in Frankrijk op 't oogenblik een redevoering, welke Zon dag de ex-premier Briand op een "hem aangeboden feestmaal te-^t. Etienne heeft gehouden, te midden van een geestdriftig gehoor van 1400 personen, waaronder Ka- 'merleden en Senatoren. In deze redovoering zette Briand de re- •püblikeinsehe politiek uiteen, zooals luj 'zich die denkt en deed hij tevens een ge weldigen aanval op' zijn tegenstander, den 1 huldigen minister van financiën, Caillaux, die hem onlangs een „endormeur" of op z'n Hbllandsch „dn-slaap-susser" noemde. Bit maakte zoo de verontwaardiging van Briand gaande, dat hij hem binnenkort met revanche dreigde. Deze heeft hij thans ge nomen en hoel Briand begon met de verklaring dat hij niets zou doen, om de buitengewone moei lijkheden, waarin het tegenwoordige minis- lerie zich bevond, nog to vergrooten. On- •der deze moeilijkheden noemde hij in het Bijzonder do kwestie van den driejarigen diensttijd, waarin. 'tkabinet-Doumergie oen ..politiek volgt, die in overeenstemming is „met die dei' voorafgaande regeeringen, maar niet mot die, weuce eens dooreenigen zijner leden geëischt werd. Verder quaJificeerdo •Briand don tegemvoordigen toestand in ver band met" do kiesreehthervorming als ver nederend, en meende bij', 'dat dit vraagstuk den kiezers niet opnieuw voorgelegd kan worden, daar dezen zich daaromtrent reeds vier jaar geleden uitgesproken hebben. Nog .vernederender zou het zijn, de kwestie van den. driejarigen diensttijd, welke Briand zich beroemt aanhangig te hebben gemaakt, bij de verkiezingen in het spel te brengen want dit kou voor de heiligste belangen ".van. het algemeen kiesrecht even schade lik zijn nis voor de veiligheid van het land. Be buitonlandsohe politiek van Frank- tijk zoo ging Briand voort moet den hinnenlandsch'en partijstrijd beheer- scihen. Zijn tegenstandois waren er in ge slaagd, om aan zijn voorzichtige princi pieel vreedzame politiek in Marokko, welke tot de „penetration pacifique" van het land moest voeren, een omde te maken. Dit was hun gelukt. En do gevolgen daarvan wa- j ren geweest: Agadir en de veroveringsoor- I log in Marokko, de gebeurtenissen in Tri- polis en op den Balkan, en verder, de ver sterking der Duitsche strijdkrachten, tcr- zeltder tijd, dat het leger in het Fransohe moederland GO.OOO man zwakker was ge worden, opdat iti Marokko een leger nU de keurtroepen van het moederland kon worden onderhouden. Hot slot was geweest de wet op den driejarigen diensttijd. „Ik kan," verklaarde Briand verder, „op mijn eer en geweten verklaren, dat ik mijn plicht hier ten volle heb vervuld. Deze wel gat Frankrijk zijn positie weer en maakte het tot meester van zijn lot. Deze wet is en blijft onontbeerlijk, zoo lang haar oor zaken blijven bestaan. Niemand echter zou h'et invatten, aan Frankrijk een zoo smar telijk offer voor altijd op te leggen." Vervolgens besprak Briand de fmancieele politiek en kreeg minister Caillaux zijn schrobbeering. Na verklaard te hebben, dat hip, evenals allo republikeinen, een voor stander is der fiscale hervorming en als minister het mogelijke had gedaan om de invoering daarvan te verhaasten, vervolgde Briand: „Men ha.d haar op voorzichtige wijze kannen toepassen. Zij zou bij manier van proefneming in werking zijn getreden en zij had de toekomst voor zich. Maar neenl Daar zijn in onze democratie van die koortsachtige ongeduldigheden, van die democratische plutocraten, (dit sloeg na tuurlijk op den bankier Caillaux), die den weg van den vooruitgang afhollen met een zoo verbijsterende vaart, dat zij buiten adem raken. „Op het oogenblik', dat zij zich zeiven met een schandelijke, gemakkelijkheid ver rijken, steken zij de gebalde vuist met zulk een overdreven dreigend gebaar uit tegen den rijkdom, dat wij recht hebben ons at te vragen of de bedoeling niet eerder is dien te beschermen, dan hem te lijf te gaan. Daar zijn monschen, die zich vooruitgang niet andere kunnen voorstellen dan in den vorm van een breekijzer." Na dezen scherpen uitval besjirak Briand de plannen omtrent de "leekensch'ool, die nog dezelfde waign als die van hem, Briand, doch eenigszins verzacht. Ten slotte betoogde hij, dat de ware Republiek de sociale heivormingen moest voortzetten welke hij had begonnen. De sociale tegenstellingen moesten worden op geheven. Dit was de voorwaarde voor eiken vooruitgang der democratie. Hijzelf had deze politiek gevolgd en Frankrijk en de Republiek konden slechte groot zijn, wanneer vrede, o-rde en veiligheid tegelijk met steeds uitgebreider vrijheid en sociale gerechtigheid zouden hcerschen. De gematigde bladen en die dor rechter- Roman van L. I. MEADB. (Nadruk verboden.) -.25. Zij genoot in volle teugen van al het glo rierijke van 'Rome, van de wonderen van ''Florence, van de grootste schoonheid van Venetië. Margaret scheen, zboals John hot uitdrukte, alles met haar ziel te zien. Zij zei niet veel maar baar klankrijke slem beefde en haar donkere oogen weerspiegel den. haar gedachten. En na de groote sle den van de oude geschiedenis moesten do Italiaansche meten en ten slotte /'iwitser- land nog bezocht worden. Het liep tegen bet einde van Tjetober toen da Rands naaf huis terugkeerden. Margaret bad op haar eigen verlangen Mel- chester Hal! nog met gezien, maar er wa- reri allerlei toebereidselen gemaakt voor de ontvangst-det jonge mecsteres/IIot land volk kwam .van alle kanten opdagen. 'Do baarden werden van h'et rijtuig gespan- -nen. Margareit's onderhoorigen trokken haar -z®lf naar heit huis barer voorvaderen. En "aast haar man gezeten, voelde zij zich zeer gelukkig. Raar zonde hinderde haar -wet meer. Het moge vreemd schijnen, maar haar geweten scheen, nadat zij gedoopt •was, tot zwijgen gebracht. was werkelijk Margaret Rand. Haar huwelijk had haar naam niet veranderd Me was reeds de hare. >,Je oogen zijn als- sterren, Margaret,; zei John, .„haar aankijkend." hen ook Zoo gelukkig, zoo innig gé- John," antwoordde zij. zijde zijn vol bewondering voor deze rede-1 voering. Men vindt algemeen dat Briand gesproken heeft als leider van een groot© republikeinsche partij, en beschouwt zijn rede als oen candidatuurstelling voor het vermoedelijk spoedig vacant te raken voor- zitterschap van den ministerraad. De „Temps" zegt, dat deze rede een 'daad is en meer clan een program nevat. Dank zij Briand, zegt het blad, heeft de republi keinsche partij thans meer dan een pro gram, nl. een moraal. liet sterkst overheer- schcnde stuk uit de rede vindt do„Temps?' dat, waar Briand aantoont, 'hoo de radi calen, die thans aan het bewind geko- j men zijn, onmiddellijk bun pas opgestelde dogma's in den steek gelaten hebben en het haalt Briand's wo-crum over het uiteen spatten van die dogma'? aan. De links-rcpublikeinsche en socialistische pers daarentegen valt den redenaar heftig aan, Jaurès maakt de stoute gevolgtrek king, dat Briand's verbitterde toon "het be wijs levert, dat de cw-ateur zijq zelfvertrou wen verloren heeft en zich zijn eigen on macht bewust geworden -is. GEMENGDE MEDEDEELINGEN Zij reden de statige oprijlaan op. Mar garet slapte' uit on op den arm van haar echtgenoot geleund, besteeg zij1 de treden. En op het bordes gekomen, keerde hot jonge paar zich om. Margaret's groote schoon heid waarvan men roods had gehoord, scheen joch stormenderhand den geestdrift van haar -onderhoorigen op te_ wekken. Juichkreten vervulden aanhoudend de lucht. „Jij bent hun koningin," fluisterde John. „En jij 'hun koning,." antwoordde zij. Toen hield John Rand een korte toe spraak. Hij zei de' lot do onderhoorigen van zijn vrouw, dat er nooit in zijn geschiedenis een dag was geweest als de Ze. Hij liad do Ilall een meesteres gebracht, die van haar onderdanen hield en van wie zij ongetwij feld ook zouden houden. Hun leed en hun vreugde zou ook haar leed en vreugde zijn zij zou met hen en voor hen leven. Ten slotte noodigdo John uit naam van zijn vrouw de aanwezigen uit zich naar de groote schuur te begeven, waar een feest maal voor lien gereed stond en waar me vrouw Rand en hij zich bij hen zouden voegen. Men zou daarna clezen gewichtigen dag met een dansje hesluiten. 's Anderen daags leidde John Margaret door hot groote huis. Melchestor Hall bad de familie Rand vele geslachten achtereen toebehoord; hel had vroolijkheid gezien, innig geluk en ook droefheid. Het was ge tuig© geweest van geboorte en dood on bij clko gelegenheid heetten zijn oude muren stcecls allen welkom, die onder zijn dak bescherming zochten on zich daaronder thuis gevoelden. Do Rands waren nooit arm geweest, maar ook nooit bijzonder rijk. Zij waren, wat men noemt, welge steld, totdat do' vader van Stephen, Ilenry ©u John in handelszaken een enorm fortuin Frankrijk. De „Echo de Paris" wil weten, dat de minister van financiën, Caillaux, hetvoor- riemen koestert, een 3 pel's leening van 1800 millioen fres. voor te stellen, die door de opbrengst der voorgenomen belas tingen op het kapitaal en den verkregen rijkdom gedekt zal worden. Caillaux zal in den ministerraad zijn plannen uitvoerig uiteenzetten. Te Parijs heeft een vergadering van stad- huisperso-ncel plaats gehad waarin tot sta-: king besloten werd". Heden zullen alle stad huisbeambten ontbreken. Hedennamiddag hoeft een conferentie plaats tusschcn de stadlmisbeambtcn en den sladhuisdirecleur. Zij eischen naleving van do 'wettelijke po- litiehepalingen en een wekelijkschen ver lofdag. 2ij hopen dat de Seinepre'fect hun eischen zal ondersteunen. derpalen in den Weg gelegd, zooals te Dettweiler, hot geval was, dan moeten de daders vervolgd wegens een vergrijp tegen die souvereiniteit. Derhalve mocht geen aanklacht tegen v Forstner worden ingediend en mocht zeer zeker geen veroordeeling volgen Blijkbaar is de krijgsraad niet van dit standpunt uit gegaan, de rechtbank, die in hooger in stantie de zaak zal behandelen, zal het be ginsel echter aan haar vonnis ten gronde moeten leggen. Indien de rechtspositie met aldus is, dan behoort zij ten spoedigste gewijzigd te werden. Want wanneer onze officieren en speciaal dezulke, die op de gren» van een vijandelijk land in garnizoen zijn, ge vaar loopen voor eustodia inhoncsla, wijl zij ter uitoefening van den koninklijken dienst, zich vrije baan moeten maken, dan bestaat er gevaar, dat het voornaamste beroep geschandvlekt wordt. Een rijkswet, die hen beschermt, in den trant van de Pruisische, ware dan éen dringende poli tieke noodzakelijkheid." (get.) v. JAGOW." De merkwaardige redeneeringen nog bui ten beschouwing latende, lijkt het, vooral van een politiechef, in elk geval weinig tactvol om dergelijke miütairistische uit latingen te lanceeren, welke natuurlijk aller minst zullen meewerken om in de opge wonden gemoederen, die na het vonnis over luitenant Forstner tot bedaren kwamen, voor goed de rust te doen terugkeeren. president Iluerta een beduil uitgevaardigd, volgens hehve'k alle dagen vanaf gi-terou Jotl Januari als feestdagen beschouwd moe ten worden. Als gevo'g hiervan had de Bon don and Mexicobank gi?teren haar fleuren niet geopend. De aandrang van het publiek en de ontstane paniek was zoo sterk, dat men het bankhuis des middags weer moest op-enen. t)p welke wijze men aan de moeilijkheden zal trachten te ontkomen is nog niet bekend. Medegedeeld wordt, cfat president Huerta er aan denkt om liet pre sidentschap neer te leggen, om a'dus Mexico voor een finantieele krach lo bewaren. De „Daily Mail" daarentegen meldt, dat do Mexicaansche regeering met besli-thcid geld uit Frankrijk verwacht. D u i t. s oh 1 a n d. De conservatieve pers gaat in krasse termen te keer tegen het vonnis van den krijgsraad Je Straatsburg, legen luitenant v. Forstnor, en haar lezers luchten hun overkropl gemoed, als T-kan nog vinniger, in dc rubriek: Ingezonden. Dien wegheeft ook de befaamde politiepresident van Ber lijn, von Jagow, gekozen. In een verkla ring, toegezonden aan de „Kreuzzeitnng", laat hij zich aldus iut: „Militaire oefeningen zijn daden van stnatssoiivereinüeit Worden daaraan hin- had verworven. Hot grootste gedeelte daar van had hij nagelaten aan zijn oudsten, zoon Stephen die niet getrouwd was en die, zelf een man van zaken, zijn rijkdom nog had vermeerderd. Dat onmetelijke for tuin behoorde nu aan Margaret; het oude huis was ook het hare'. Zijl was getrouwd met den man dien zij liefhad. Welk ge lukkiger lot kon 'een vrouw ooit ten deel vallen „John," zei zij, 'en legde haar hand op zijn arm, terwijl 'zij naast elkaar in do sclnl- horijzaal stonden, „jij bent het allerbeste en dan volgt Uit oudo huis. Het geld alleen schijnt mij van 'weinig of geen belang.". „Ik heb reeds bedacht, wat wij met ons geld zullen doen, Maggie," gaf hij1 ten ant woord. „Je hebt oom Stephen nooit ge kend maar ik dos te heter. Ik weet wat zijn hartcwensch was. Hij was te oud om zijn grootschc ideeën 'zelf uit to voeren en hoeft dat aan jongere krachten over gelaten. Wij zullen 'zijn wensch vervullen," „Tot welzijn van anderen?" vroeg' zij mot. schitterende oogen. „Ja tot het geluk on het_ welzijn van hen, die dat zbo broodnoodig hebben. Oom Stephen was van oordeel en ik was het volkomen met hem eens, dat vrouwen en mannen, maar voornamelijk viouwen van onzen stand er dikwijls zeer slecht aan toe. zijn in hun strijd om hel bestaan bij gebrek aan een weinig hulps, die vrijmoe diger aan monschen uit den lageren stand wordt verleend en dat zij dientengevolge armoede lijden, ook dikwijls sterven of rh verzoeking komen oen misdaad le begaan. Nu hebben wij dat in onze macht; jij cn ik kunnen een fonds sir enten dat ten doe! heeft om zulke menschen te helpen, op een ma nier, waardoor luin trots niet gekrenkt Bulgarije. Volgens te Sofia loopende geruchten heeft minister Genadieff zijn ontslag aange vraagd. Er zal een nieuw Kabinet onder Kali now worden gevormd. Z u i d-A f r i k a. De Indiërs in Natal zijn allesbehalve ingenomen met de instelling der commissie van onderzoek. In een Zondag te Durban gehouden vergadering hebben zij besloten, hun lijdelijk verzet togen de munigratievet voort lo zetten. Op Nieuwjaarsdag zal een groote optocht van Durban naar Pretoria trekken. De pas vrijgelaten leiders Gandhi, Polak en Kallenbaoh spraken de vergade ring toe. De G000 aanwezigen zworen met ten hemel gelieven handen hun leiders te znllen volgen. Uit Calcutta wordt geseind, dat de Bril- sclie regeering om de Indiërs tegemoet te komen Sir Robertson tot lid der commissie "hooft benoemd welke de voorvallen in Zuid- Afrika zal onderzoeken. Hoogstwaarschijn lijk heeft de Brïtsche regeering deze benoe ming tevens gedaan om de opwinding te doen verminderen. Sir Robertson is in de kringen der Indiërs zeer geliefd. Hij heeft een hoogc Indische ver trouwens post be kleed. Mexico. Om een bankkrach te verhinderen heeft BINKS^LAVD. Onze Marine. Blijkens bij het departement van maiino ■ontvangen bericht is Hr. Ms. pantaerschip „Koningin Regentes", onder hevel van den kapitein ter zee J. Albania, 20 dezer te Djeddah aangekomen. Audiënties De gewone audiënties van de ministers van buitenlandsoho zaken en van water staat zullen as. Vrijdag niet plaats hebben. wordt. Zij kunnen dan met het beroep dat zij kiezen, welke dat dan ook zij, een goed loven hebben. Het gehcele plan is op 't oogenblik in een staat van wording, maar oom Stephen, dacht, dat wij 's jaars tien duizend pond moesten afstaan voor een inrichting ten hate van de monschen, die ik op het oog heb. Dc hoer Earlton zal ons zeker mot raad en daad bijstaan en ik zou de zaak wel gaarne zoo spoedig mogelijk met hem bespreken." „Ja, ja," zei Margaret, „dat is een prach tig plan, hei zal ons geluk bestendigen, wij zullen niet alleen voor ons zelf leven." „Dat zou jij ook niet kunnen, Maggie. Jo oogen spreken van zelfopoffering; ik bob dat altijd opgemerkt. Ik geloof niet, dat je iets om geld geeft ter wille van het geld zelf." „Neon," antwoordde zij, „ik geef alleen om liefde en vrijheid. Ik ben zoo gelukkig John, dat het mij bijna angstig maakt.M „Daarvoor bestaat geen reden, lieveling. God hoeft ons voor elkander bestemd. Is het niet zonderling, dat oom Stephen ir. zijn testament bepaalde dat wij samen moes ten trouwen, en dat wij1 heiden, geheel afge scheiden van die bepaling, elkaar op hel co re te gezicht lief kregen? Een pa,ar dagen later reikte John zijn jonge vrouw over de ontbijttafel heen, een brief too. „Hij is van Chaltic," zei hij. „Zij wensebt te weten, wanneer zij hier mag komen logeeron. Margaret's gezicht word bleek; zij kreeg een gewaarwording alsof een koude hand haar hart had aangeraakt. Zij durfde Jolni niol aanzien, maar boog zich voorover om iets van den grond op te rapen. „Wat is cr, Margaret? Voel je je niet Knmerverlilezlng. Dc vnoruitstrevend-libevale kiesverecni- ging „Rotterdam" district III heeft gister avond onder voorzitter-chap van den lieer E. do Korvcr vergaderd tot hel stelten van en kandidaat voor de Tweede Kamer. In de huishoudelijke bijeenkomst werd als voorloopjg candidaat gesteld prof. dr. IB D. Eerdmans, hoogleeraar le Beiden. In do daarop volgende openbare vergadering kreeg do heer J. N. de Jong liet woord tot aan beveling van deze voor'.-ooprge carididatuur. Hierna pioclameerdc de voorzitter prof. dr. B. D. Berdmans tot definitieven candi daat dezer kiesvereeniging. Albanië. De 2e luit. G. A. MalKnckrodl van het le reg. inf. te Assen zal "in Januari naar Al banië vertrekken, om te worden werkzaam gesteld onder den kolonel W. J. II. do Veer en den majoor L. W. J. K. Thomson,) wdke zich aldaar bevinden voor do op richting van een gendarmeriekorps. Reuter seint uit Wallona, dat do voor- loopige regeering van Albanië zich tot onz© regeering heelt gewond met liet verzoek nog meer officieren uit te zenden als in structeurs voor 'de Albaneesche gendarme rie. Onze regeering zoui ten antwoord ge wei?" „Neen, ik ben heel go-cd," antwooreddq zij, zich met moeite bchcersclrende. „Waar is de brief van Charlotte? „Hier, lieveling. Te ziet cr niet goed uit, Margaret," „Ik bon uitstekend. Laat mij eens lezen wat zij schrijft." Margaret nam den brief, geschreven met Charlotte's ferme' mooie hand, „Beste John. Nu jij en jc vrouw thuis zijt, willen wij natuurlijk allen dol gaarne jo eens een bezoek brengen. Maar ik heb1 een verzoek. En wel dit: -Mag ik het eerst komen? Ik heb de Hall niet gezien sinds do veranderingen die daar tor ecro van jo vrouw zijn voltooid. Jij en ik zijn zulke oude vrienden niol waar? Laat mij jc eer ste gast zijn, lieve John, ten minste als Margaret het goedvindt. Wij hebben hot allen druk om weer op ordo te komen na onze zomervacantïc en maken weer plan nen voor hot laatst van den herfst cn don aanstaanden winter. Tanie Fanny hooft mij voorgesteld om in het begin van No vember met haar naar llome te gaan. Ik heb er wel lust dn, maar ben nog niet vast be sloten. Dat is ook een reden, waarom ik gaarne dadelijk bij jc zou komen, want als ik met tante Fanny ga, dan zal ik niet voor hot volgende voorjaar in Engeland terug zijn. Als jij on Margaret het goedvindt,; zend mij dan als 't je blieft een telegram, bij Althéa. Chester en hiel naar Juris. Ik kan dan don dag, na dien waarop' je dezen brief ontvangt, tegen etenstijd hij jo frijn.; Je lie!hebbende nicht Charlotte Mansfield."- (TFordf vervolgd.l •ünmim COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1913 | | pagina 1