CACAO k I 66"* Jaargang. Donderdag 8 Januari f914. V Mo. 14420 De ziel van Margaret Rand. J Grondbedrijf Vj BUITENLAND. SCHIEAMSlil: CllMiï Deze courant verschjjnt dagelijks, met uitzondering Tan Zon- ca Eeestdageq, Prgs per kwartaal? ïoar Schiedam ea Kl.aardingen fl. 1.26* franco gei post fL1.65. Prijja per week: Koor Schiedam en Klaardingen J.0 cent* Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks aangenomen, Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een tm; aan het Bureau bezorgd zjjn, Bnreau: Lange Haven No. 141 (heek Korte Haven). Erija der Advertentiën! Kan 16 regels fl0.92; iedere regel moei 15 cents. Reclames 30 cent per regel Groote letters naar de plaats die zij innemen,- Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen, In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavonö verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentiej bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. tb der Gemeente Schiedam. 1 Leveranciers aan bovengenoemd bedrijf, worden dringend verzocht, hun vorde ringen over 1913 in de zenden vóór of op 15 Januari e.k. bij Den Directeur van Gemeentewerken. Kantoor: Korte Haven 33, Schiedam, 8 Jan. 1913. DUITSCHLAND. Gisteren jb de Zabern-zaak voor den krijgsraad te Straatsburg voortgezet, l'et heeft er allen schijn van, dat liet proces ook heden nog niet zal afgeloopen zijn. Er worden nog sleed® nieuwe getuigen gedag vaard, daar de president nog niet de hoop heeft opgegeven om licht te brengen in de volslagen tegenstrijdige verklaringen dei- der militaire en burgerlijke getuigen. De dag van gisteren bevestigde de uit de vorige verhooren reeds aan den dag getre den overtuiging, dat aan beide zijden schuld ligt. De militairen bleken bij alles onbe kookt te werk' zijn gegaan, echter maakten de beweringen der burgers evenmin een gunstigen indruk. Uit alles bleek een groote onverdraagzaamheid. Groot opzien baarde gisteren de ver klaring van den kapitein der gendarmerie, Schotte, dat volgens zijn districtsschrijver de districtsdirector Mahl op i Januari j.l. de verschillende gendarmes stuk voor stuk bij zich ontboden had, om met ieder afzon derlijk te bespreken wat zij voor den krijgs raad verklaren zouden. Onmiddellijk werd besloten den districtsschrijver en de gen darmen op te roepen. De mededeelingen van den gendarmerie-kapitein wekten natuurlijk levendige sensatie. Hij verklaarde vorder, dat !hij den districtsdirector geadviseerd had de hulp der militaire macht in te roepen legen de onrustige bevolking, doch dat de districtsdirector dit geweigerd had, onulat deze hulp een blamage zou zijn voor de gendarmerie. De districtscommissaris Muller verklaarde verder, dat kolonel Von Reulter den 9den November een brief had geschreven aan den burgemeester, waarin hij dreigde met de afkondiging' van den staat van be leg, indien de civiele autoriteiten niet zorg den voor het herstel m de orde. De dis trictsdirector gelastte toen, dat alle politie Roman van L, I. MEADJ1. (Nadruk verb.oden.) 36) Floyd stelde haar oen ter hand. „Dit is alles. Hij kwam een week ge ledeti. Hij wendde uit een gevoel vair kiosch- iheid zijn gelaat af, terwijl Margaret las, maar toch ontging het hem niet, dat do mooie blanke handen van de lezeres bed den als zij de dichtbeschreven blaadjes omsloeg. Margaret las het volgende: Jk verkeer in groote zorg. Je moet en je zult mij wel helpen. Als je dezen brief ontvangt, draal dan geen oogenblik. Alle ujlsiel kan noodlottig worden. Mijn man is den ondergang nabij. Hij moet zeshon derd pond hebbben zoo spoedig als het geld hem maar kan bereiken. Telegrafeer, zoodra ge dit hebt gelezen, dat hot geld verzonden is. Als gij dal doet, zal h>j gered zijn. Al® wij zijn schuldeischers kunnen verzekeren, dat het geld onderweg is, zullen zij dat gelooven en ons voorloopig met rust laten. Jk weet, dat na alles wal ik voor je gedaan heb, jij dit voor mij zuil doen. Ik smeek je,1 bij je eigen groot geluk, geen oogenblik •te dralen. En denk er om, onder deze (Zeshonderd pond is natuurlijk niet de bon derd pjond begrepen, die ik maandelijks van je krijg, volgens onze overeenkomst in het hotel te Melbourne. Ik vertrouw je, 'kweet, dat je pus niet zult teleur stellen. 'kZal mijn naam maar niet hier jonder zetten, dat is beter van niet. Zend agenten en brandweerlieden zich gereed moesten houden om. eventueel krachtig cp te treden. Dien avond schoolden de men- schen samen bij de woning van luitenant Von Forslner, die in de buurt stom! ie kijken, eert sigaret rockend. Dit maakte de brandweerlieden zou voedend, dat zij weigerden de commando's op le volgen. Dit is één staaltje van de vele, aldus de Berlijnschc correspondent van het,.Hbl." die gegeven zouden kunnen worden om te bewijzen, dal de politie en tic gendar merie zeer weinig macht bezaten over do bevolking en dat de militairen voortdurend provoceorend optreden, aJsof zij wilden doen u.ikomen, hoe machteloos de civiele auto riteiten waren. Van kinderen- en vrouwen- relletje.®, kwam liet tot. ernstige ongeregeld heden, door de schuld zoowel van de mi litairen, die uitdagend optraden, als van het civiele bestuur, dat niet ingreep. 'Bo vendien waren hiflifairen zoo spoedig op de teen en getrapt dat zij zelfs, volgens hun eigen verklaring, menschel) arresteer den, die „aanstalten maakten" om te lachen. Verder was hekend geworden, dat koloner von Reulter reeds lang te voren den kazernekelder had laten ontruimen voor eventuecle arrestanten, en dat de machine geweren opgesteld waren In de kazerne. Dergelijke maatregelen, door kolonel von Rentier erkend, waren er niet naar' om de bevolking kalm te houden. Tegenover te veel (militaire aanmatiging van kolonel von Rentier, die o.a. gofzegd had: „Een Prui sische landraad zou de zaak anders behan delen! (Men moest den burgemeester maar eens opsluiten, dan was het zaakje dade lijk au orde," toonden de civiele autori teiten een groote laksheid. De militaire patrouilles moesten naar menschen zoeken ia de straten, en von den zij menschen en namen zij die ge vangen, dan kwamen natuurlijk de ongerc geldheden, die niet door de politie of gen darmerie onderdrukt konden worden. Ilet Moek steeds duidelijker, dal de mili tairen wan kinderen- en vrouwen gejoel en geschreeuw, waartegen de plaatselijke or debewaarders niets deden, ergere ongere geldbeden maakten door onoordeelkundig, provececrend optreden, vooral van luite nant won Forstner, die tot een burger in Zaliern gepegd zou hebben„Sluit je winkel maar, want vanavond vliegen er blauwe boonen I" Op zoo'n wijze moest een kalme bevolking wel in opavinding geraken. Lang duurden dergelijke schandaaltooneelen niet daarvoor waren de militairen te hard handig i— hoogstens een paar minuten. Zoo is het misschien verklaarbaar, dat de eene getuige, die de rustige oogenblikken vóór het verschijnen der patrouilles meemaak te, alleen de schuld geeft aan de militairen, terwijl oen ander, die later kwam en liet mij dit geld en telegrafeer dat het komt. Ik zal je niet weer lastig vallen, lieve. Wat nu gebeurd is, kan nooit weer ge beuren. Doe wat ik vraag en red mij." „II heeft het koud, mevrouw Weston," zei Floyd." „Ik verkeer in groote moeilijkheid, mijn heer Floyd," antwoordde Margaret. „Ik zal uw hulp noodig hebbbenwil u ine die verleenen?" „Al wat ik bezit is het uwe.'"- „Ach, wat is u goed. 'kBen u van harte dankbaar. Maar spTeek nu een oogenblik niet, ik moet nadenken." Margaret bedekte haar gelaat met haar bevende rechterhand. De jon cc man sloeg haar angstig gade. „Ja, het moet op deze manier gebeuren," zei zij plotseling op levendigen toon. en keek Item aan. „Ik wcn®ch een telegram to zenden aan het gewone adres. Kan ik dan van liier doen?" „(Zeker, ik kan dat van uit de bank voor u doen." „O, zou u zoo goed willen zijn? Door dien deze brief jkis nu in mijn bezit is gekomen, vrees ik, dal het leeds te laat is. O, dat ware niet te hopen 1 Wanneer kan u het kabeltelegram verzenden?" „Dadelijk." „Afijn hand lieefl. Ik kan niet schrijven,'" zei Margaret. Heet u potlood en papier?" Floyd gaf het haar. „Schrijf als 't u bjieft: „Gaythorne, The Rose Farm, St. Mary's Country, Tasmania. Zes honderd pond vandaag verzonden. Mnrv." „Ik dat alles?" zei Floyd, opkijkend. Hij sprong overeind. „U moet u niet verontrusten," zei hij, haar met zijn vrien delijke oogen aankijkend. „Ik zal er voor vo3k reed® in opwinding aantrof, verklaar de. dat do militairen zoo schandelijk be handeld werden, dat zij moesten optreden. Volgons den correspondent van het „Ber liner Tngeblatt" in Straatsburg heeft du wijze van behandeling \an het proces door den krijgsraad levendige bevreemding ge wekt >in jurist-nik ringen aldaar. "Dc advocaat Weil heeft een aanklacht gepubliceerd te gen den krijgsraad, waarin gezegd wordt: „De krijgsraad deed geen enkele poging, om de natuurlijke reactie van de angstig gemaakte volkskringen te hegiijjien. Ster ker -nou, do krijgsiaad traditie pist zelf aan in toonon, dat het civiel bestuur te kort was ge®choton. Van den beginne af is de toeleg merkbaar gewec®t duidelijk |o makc(u, dat kolonel von Rentier moest optreden 'ZooaJs hij deed, omdat het civiel bestuur in gebreke bleef."- GEMENGDE MEDEDEELINGEN. Engel an d. Minister Lloyd Cieoige, die zich oji een icis in Algiers bevindt, teneinde daar wat uit te rusfen, heeft in de oase Biskiah een aantal dnngonde t'legt uturnen ontvan gen. Daarin wordt h un gelast zijn reis on middellijk af te breken en naar Engeland terug te keereu. Ei doen zich moeilijk heden voor bel rel fende de Home Rule- kwestie. De oude Joe Chamberlain die den 77-ja- rigen leeftijd heeft bereikt en reeds langen tijd sukkelende is, beeft aan zijn kiezers in Birminghani-Wesl medegedeeld, dat bij liesloten is hij de aaJi®la.mde algeineene verkiezing af te treden. Alen veronderstelt dat zijn zetel zal worden aangeboden aan zijn zoon Austen of zijn zoon Neville. Ho „Morning Post" meldt, dit do bespre kingors tu>.®clK>n den eersten minister, A- quith en dén leider der opposite* tti hel parlement, Bonar Law, o\ei de b-i-clw kwestie ten einde zijn gevo-od en (ld de hooji op een overeenkom®! o! ,:on pioml- mo,;t worden opgegeven. He Balkan. Heuler~ Agentschap ie f.oM ion vermomt, dat hel antwoord van het Drievoudig Ver houd oji de voorstellen van mini®ler Grey b-ii spoedigste wordt verwacht Er i® alle reden om aan te ncnieu. dal de vooistellen aangenomen worden. Aan Grieken'and, dat nog niet in kennis is gesteld \ati liet be- sluit der mogendheden betreffende Albanië, zal da.u van beide besluiten tegelijk nu», bedoeling worden gedaan. De „Berl. Lokal Anzeiger" deelt officieus de reden mede, waarom bet Drievoudig Verbond de eilanden Chios en Mylilenc aan Griekenland wil laten. He mogendheden heb ben de macht niet Griekenland te dwingen de eilanden te ontruimen, evenmin als zij de Turken uit Adrianoj»el hebben kunnen verwijderen, toen dezen het tegen de be sluiten van de gezanteneonferontio weder bezet hadden. Al kan stellig niet geloochend worden, dat het verlies van Chios en My- tilene Turkije gevoelig zal Ireflen. toch moet men aannemen, dat de leidende kringen te Konstantiuopej zich in het onvermij delijke zullen schikken en geen poging zul Ion doen, om de verloren eilanden, die dooi de Grieken mét alle kracht verdedigd zul len worden, met geweld van kvapenen b- Van Houtens zorgen, dat dil telegram dadelijk wegkomt. Wil ii hier wat jondwandelen, totdat ik terugkom? I' zal kou vatten als u zoo onbewegelijk blijft ziltcn. Heeft u nog meer voor mij te doen?" „Ja, o ja." „Dan znL ik een halvcn dag zien v rij te krijgen. Johnson kan mijn werk wel doen. Ik zal niet lang wegblijven." „Wurgt, mijnheer Floyd. U heeft natuur lijk geld noodig." En Margaret haalde haar beurs le voorschijn In gaf hem (lie. Hij ging daarmei' weg. Zij hegiecp mei, waarom zij zoo lievig beefde. Zij as mei al liaar belangstelling geheel hij de zaak, maai toch kostte iiel haar moeite haar gedachten te verzamelen. Voor dat zij hem had verwacht, kwam Flovd terug. .jlfel telegram is verzonden,'" zei hij. '..Wat moet er nu gedaan worden?" „Wij moeten een wissel van zeshonderd pond verzenden of eigenlijk een van zeven honderd, dan i® de maandelijkse ho toelage er inbegrepen." „Goed hef in nu Vrijdag, maildag. Maar,mevrouw We®tun, uw saldo hij onze bank bedraagt op 't oogenblik niel meer dan drie'honderd pond. U weel toeti, dat de drie maandelijksche aanvulling nog 'niet aan de bank is ingekomen." „Wij moeten liet geld hebben en hel moet vandaag weg," zei Margaret. „Ik m oe t hot op de een of andere manier zien le krijgen. Heeft u viij-af gekregen? Ja? Gaal u dim mee naar d stad?" „Ja, zal ik de taxi halen?" „!AL® 't u blieft." Zij waren in een oogwenk weer in Loon den. Floyd zei niet®; want hij vermoedde dal zijn gezellin dit in do gegeven omstan digheden het aangenaamst vond. Zij had nooit lom,and ontmoet, die zoo behulp zaam en tevens zoo bescheiden was. Zij brak er zich liet hoofd over, hoe zij aan dat geld zou komen, want liet m o e s t dien avond verzonden woidem Haar zaakwaar nemer® zouden haar niet willen helpen als zij de reden niet wisten. Ofschoon zij rijk wa®, kon zij /onder de toe-tem mint* van John niet moei 'I uitgeven dan de voor haar geluuik v -lelde som. Eu ah zij John raadpleeg!!» d.m zou alle® vojlnron zijn. Zij begon steed- meer te heven en had hel koud. „Mijnheer Floyd," zei zij, toen ij de slad inreden, „wanneer men zooveel 1e be denken heeft, i® men niet. zeer spraakzaam. Wil n hier uit de car stappen en hij Stewart, de banketbakker in Bond Street op mij wachten „Zeker". „Zeg aan den chauffeur, dat hij mij naai huis brengt." He bestuurder van de taxi cab wist toe vallig liet nummer van Maigarelh huis cu drie minuien latei' stond het voertuig vom haar woning slib Ah haar man thuis was. was zij verloren. Zij vroeg dil mei (rillende lippen aan Benson. „Neen, mevrouw, er is niemand llmi-." Maragret vloog naar haar kamer. In een oogwenk had zij haar kistje met juwcek-n geopend en daaruit hol lange, piachtige paarlon collier genomen, dat haai man haar met haar verjaardag ten geschenke had ge geven. En daarmee naar benoden snellend, was zij binnen enkele oogenblikken weer bet huis uit en in de cab. Zij kende een juwe lier in Bond Street. Na een kort gesprek met dezen slapte Margaret weer in de taxi cab. heroveren. Een dergelijke onderneming zou bezwaarlijk goede gevolgen voor Turkije kun nen hebben. A I b a n i A-in de Temps" wordt uit Valoflt ge remd, dal de internalionalc ommb®b' van ontrok* bericht heeft ontvangen, dat Tuik- -r lie henden op het purif staan te San Giovanni dl Medua zich to nntrehepen. Er zijn voorzorgsmaatregelen genomen: de voorloopige Albaneescfjc regeering heeft rehepen, die onder Griek®ehe vlag varen, den toegang tot do open haven® van Al banië verboden. Te Valona is de Sla.it v.m beien afgekon digd. Volgens de Miian<>eseh<' „Populo" hebben Italië en Oo-tenrijk-Hona irije zich voorbe reid op militaire operaties te land en Ier "zee, voor het geval de Éebeurfenigen in Albanië het noodzakelijk moeiden maken, de besluiten der mogendheden met geweld door te zetten. liet ..None- Wiener Abondblatt" ontvangt uit Knni-lantirmjie] lmt bericht, dat Jzzot- pn.-ja een proilamafffi leeft ni'govaaidigd, waarin hij verklaart de kromi \an Alba nië le aanvaarden., !zz"( pasja echter komt naar uit Kon-lan,- tinojwl wordt bericht, op fé.gË|i de bedoe lingen, di" men hem ten aanzien van. 'Al banië toedicht. Hij is van p'an voor parti culiere zaken een rei® te doen door Europa zonder een rol te spelen in Albanië. Z u i d-A f r i k a. Aan alle afdeeiingen van den Bond van ^poonv-gpersoiieel over liet geheele land. is zoo seint Reuter uit l'reloria d.d. gi®toren opdracht gegeven om beden- nacht ju slaking to gaan. To Johannesburg heerrehl gruoie onge- m.-theid over liet voouutzieht dat hij een slaking op dc sporen het vervoer van "ko len naar da eleclri-cbe centrale- der goud mijnen zal ophouden. Indien de nnjnen slop gezel moeten worden, vreest men, dat het aantal iniand-eho nrijmverkers, 't welk op hei oogenblik toch al 50,000 min der bedraagt dan gewoonlijk, uog "zal af nemen. Tc Pretoria heeft de overheid gisteren, een ojiroejiing gedaan voor rijwilligers uit de liurg *rij om dienst te doen als bijzon- den* burgerwacht. Later op den dag heb ben tal van vrijwillig os zich aangemeld en den eed afgelegd. Gisteravond werd de burgerwacht van I'reloria opgeroepen. Naar Renter's correspondent verneemt, hebben de leden van het verbond van vak- vereenigingen beloofd oen staking over ge heel Zuid-Afrika ai te kondigen, tenzij vóór Zaterdag een schikking tol stand komt. Zij was nu acht honderd pond rijker ge worden en Margaret Gnylhorne was gered maar de mooie snoer pitrelen lag achter slot in de safe van den juwelier, totdat zij hem kun terugkoojKm. Dc zoon en erfgenaam. Be koude rillingen hieven niet zonder gevolgen. Toen Margaret thuis kwam ging zij in had? woonkamer voor hei vroahjke vuur in den haard zitten en trachtte haar gewone kalmte en haar ze',fverti ouwen terug le krijgen. Maar dc brief van Margaret Gay- Huunt» had hnanneerv. -treek gebracht dan zij vermoedde. Ofschoon zij er in geslaagd wa- dc Verei®ob1e som machtig te vv orden en Walter Floyd Volkomen vertrouwde, kwam hel haar voor alsof er. nu ze dien blief ont vangen had, een groote hoeksteen was weg nomen uil het gebouw van haar levcu. Als er meer dergelijke dingen g-dxoirden, dan zou zij on mogelijk ojc den ingc-lagon weg kunnen \oorlgaan. He zaakwaarnemers en ook John zouden dan geraadpleegd moeien worden. Dan zou Charlotte's verdenking, ondank® hen zelf. door de anderen gedoeld worden en alle- \eih>ron zijn. Margaret, die ondank.® al haar zonden een diepvoelend, warm hart bezat, was ook erg begaan met die andere Margaret, wier plaats zij hier in nam. Er klonk wanhoop uit ieder woont van dien gewirhligen brief. Was Mat garot onge lukkig getrouwd? Zoo ja, was het djui wel waarschijnlijk, dat hij, oen man zonder prin cipes, haar lang in Engeland zou laten om te genieten van al de goede dingen, die zijn eigen vrouw toekwamen? Neen, zeker niet. Hoe jzij er ook over dacht, het leed geen twij fel, dat Margaret Rand in gevaar verkeerde. (Wordt tigyolgd-l «I

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1914 | | pagina 1