CACAO
k
I
66"* Jaargang.
Donderdag 8 Januari f914.
V
Mo. 14420
De ziel van Margaret Rand.
J
Grondbedrijf
Vj
BUITENLAND.
SCHIEAMSlil: CllMiï
Deze courant verschjjnt dagelijks, met uitzondering Tan Zon- ca Eeestdageq,
Prgs per kwartaal? ïoar Schiedam ea Kl.aardingen fl. 1.26* franco
gei post fL1.65.
Prijja per week: Koor Schiedam en Klaardingen J.0 cent*
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen,
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
tm; aan het Bureau bezorgd zjjn,
Bnreau: Lange Haven No. 141 (heek Korte Haven).
Erija der Advertentiën! Kan 16 regels fl0.92; iedere regel moei
15 cents. Reclames 30 cent per regel Groote letters naar de plaats die zij
innemen,-
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen,
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavonö
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentiej bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
tb
der
Gemeente Schiedam.
1
Leveranciers aan bovengenoemd bedrijf,
worden dringend verzocht, hun vorde
ringen over 1913 in de zenden vóór of
op 15 Januari e.k. bij
Den Directeur van Gemeentewerken.
Kantoor: Korte Haven 33,
Schiedam, 8 Jan. 1913.
DUITSCHLAND.
Gisteren jb de Zabern-zaak voor den
krijgsraad te Straatsburg voortgezet, l'et
heeft er allen schijn van, dat liet proces
ook heden nog niet zal afgeloopen zijn. Er
worden nog sleed® nieuwe getuigen gedag
vaard, daar de president nog niet de hoop
heeft opgegeven om licht te brengen in
de volslagen tegenstrijdige verklaringen dei-
der militaire en burgerlijke getuigen.
De dag van gisteren bevestigde de uit de
vorige verhooren reeds aan den dag getre
den overtuiging, dat aan beide zijden schuld
ligt. De militairen bleken bij alles onbe
kookt te werk' zijn gegaan, echter maakten
de beweringen der burgers evenmin een
gunstigen indruk. Uit alles bleek een groote
onverdraagzaamheid.
Groot opzien baarde gisteren de ver
klaring van den kapitein der gendarmerie,
Schotte, dat volgens zijn districtsschrijver
de districtsdirector Mahl op i Januari j.l.
de verschillende gendarmes stuk voor stuk
bij zich ontboden had, om met ieder afzon
derlijk te bespreken wat zij voor den krijgs
raad verklaren zouden. Onmiddellijk werd
besloten den districtsschrijver en de gen
darmen op te roepen. De mededeelingen van
den gendarmerie-kapitein wekten natuurlijk
levendige sensatie. Hij verklaarde vorder,
dat !hij den districtsdirector geadviseerd
had de hulp der militaire macht in te roepen
legen de onrustige bevolking, doch dat de
districtsdirector dit geweigerd had, onulat
deze hulp een blamage zou zijn voor de
gendarmerie.
De districtscommissaris Muller verklaarde
verder, dat kolonel Von Reulter den
9den November een brief had geschreven
aan den burgemeester, waarin hij dreigde
met de afkondiging' van den staat van be
leg, indien de civiele autoriteiten niet zorg
den voor het herstel m de orde. De dis
trictsdirector gelastte toen, dat alle politie
Roman van L, I. MEADJ1.
(Nadruk verb.oden.)
36)
Floyd stelde haar oen ter hand.
„Dit is alles. Hij kwam een week ge
ledeti.
Hij wendde uit een gevoel vair kiosch-
iheid zijn gelaat af, terwijl Margaret las,
maar toch ontging het hem niet, dat do
mooie blanke handen van de lezeres bed
den als zij de dichtbeschreven blaadjes
omsloeg.
Margaret las het volgende:
Jk verkeer in groote zorg. Je moet
en je zult mij wel helpen. Als je dezen
brief ontvangt, draal dan geen oogenblik.
Alle ujlsiel kan noodlottig worden. Mijn man
is den ondergang nabij. Hij moet zeshon
derd pond hebbben zoo spoedig als het geld
hem maar kan bereiken. Telegrafeer, zoodra
ge dit hebt gelezen, dat hot geld verzonden
is. Als gij dal doet, zal h>j gered zijn. Al®
wij zijn schuldeischers kunnen verzekeren,
dat het geld onderweg is, zullen zij dat
gelooven en ons voorloopig met rust laten.
Jk weet, dat na alles wal ik voor je gedaan
heb, jij dit voor mij zuil doen. Ik smeek je,1
bij je eigen groot geluk, geen oogenblik
•te dralen. En denk er om, onder deze
(Zeshonderd pond is natuurlijk niet de bon
derd pjond begrepen, die ik maandelijks
van je krijg, volgens onze overeenkomst
in het hotel te Melbourne. Ik vertrouw
je, 'kweet, dat je pus niet zult teleur
stellen. 'kZal mijn naam maar niet hier
jonder zetten, dat is beter van niet. Zend
agenten en brandweerlieden zich gereed
moesten houden om. eventueel krachtig cp
te treden. Dien avond schoolden de men-
schen samen bij de woning van luitenant
Von Forslner, die in de buurt stom! ie
kijken, eert sigaret rockend. Dit maakte
de brandweerlieden zou voedend, dat zij
weigerden de commando's op le volgen.
Dit is één staaltje van de vele, aldus
de Berlijnschc correspondent van het,.Hbl."
die gegeven zouden kunnen worden om
te bewijzen, dal de politie en tic gendar
merie zeer weinig macht bezaten over do
bevolking en dat de militairen voortdurend
provoceorend optreden, aJsof zij wilden doen
u.ikomen, hoe machteloos de civiele auto
riteiten waren. Van kinderen- en vrouwen-
relletje.®, kwam liet tot. ernstige ongeregeld
heden, door de schuld zoowel van de mi
litairen, die uitdagend optraden, als van
het civiele bestuur, dat niet ingreep. 'Bo
vendien waren hiflifairen zoo spoedig
op de teen en getrapt dat zij zelfs, volgens
hun eigen verklaring, menschel) arresteer
den, die „aanstalten maakten" om te
lachen. Verder was hekend geworden, dat
koloner von Reulter reeds lang te voren
den kazernekelder had laten ontruimen voor
eventuecle arrestanten, en dat de machine
geweren opgesteld waren In de kazerne.
Dergelijke maatregelen, door kolonel von
Rentier erkend, waren er niet naar' om de
bevolking kalm te houden. Tegenover te
veel (militaire aanmatiging van kolonel von
Rentier, die o.a. gofzegd had: „Een Prui
sische landraad zou de zaak anders behan
delen! (Men moest den burgemeester maar
eens opsluiten, dan was het zaakje dade
lijk au orde," toonden de civiele autori
teiten een groote laksheid.
De militaire patrouilles moesten naar
menschen zoeken ia de straten, en von
den zij menschen en namen zij die ge
vangen, dan kwamen natuurlijk de ongerc
geldheden, die niet door de politie of gen
darmerie onderdrukt konden worden.
Ilet Moek steeds duidelijker, dal de mili
tairen wan kinderen- en vrouwen gejoel en
geschreeuw, waartegen de plaatselijke or
debewaarders niets deden, ergere ongere
geldbeden maakten door onoordeelkundig,
provececrend optreden, vooral van luite
nant won Forstner, die tot een burger in
Zaliern gepegd zou hebben„Sluit je winkel
maar, want vanavond vliegen er blauwe
boonen I" Op zoo'n wijze moest een kalme
bevolking wel in opavinding geraken. Lang
duurden dergelijke schandaaltooneelen niet
daarvoor waren de militairen te hard
handig i— hoogstens een paar minuten. Zoo
is het misschien verklaarbaar, dat de eene
getuige, die de rustige oogenblikken vóór
het verschijnen der patrouilles meemaak
te, alleen de schuld geeft aan de militairen,
terwijl oen ander, die later kwam en liet
mij dit geld en telegrafeer dat het komt.
Ik zal je niet weer lastig vallen, lieve.
Wat nu gebeurd is, kan nooit weer ge
beuren. Doe wat ik vraag en red mij."
„II heeft het koud, mevrouw Weston,"
zei Floyd."
„Ik verkeer in groote moeilijkheid, mijn
heer Floyd," antwoordde Margaret. „Ik zal
uw hulp noodig hebbbenwil u ine die
verleenen?"
„Al wat ik bezit is het uwe.'"-
„Ach, wat is u goed. 'kBen u van harte
dankbaar. Maar spTeek nu een oogenblik
niet, ik moet nadenken."
Margaret bedekte haar gelaat met haar
bevende rechterhand. De jon cc man sloeg
haar angstig gade.
„Ja, het moet op deze manier gebeuren,"
zei zij plotseling op levendigen toon. en
keek Item aan. „Ik wcn®ch een telegram
to zenden aan het gewone adres. Kan ik
dan van liier doen?"
„(Zeker, ik kan dat van uit de bank
voor u doen."
„O, zou u zoo goed willen zijn? Door
dien deze brief jkis nu in mijn bezit is
gekomen, vrees ik, dal het leeds te laat
is. O, dat ware niet te hopen 1 Wanneer
kan u het kabeltelegram verzenden?"
„Dadelijk."
„Afijn hand lieefl. Ik kan niet schrijven,'"
zei Margaret. Heet u potlood en papier?"
Floyd gaf het haar.
„Schrijf als 't u bjieft: „Gaythorne, The
Rose Farm, St. Mary's Country, Tasmania.
Zes honderd pond vandaag verzonden.
Mnrv."
„Ik dat alles?" zei Floyd, opkijkend.
Hij sprong overeind. „U moet u niet
verontrusten," zei hij, haar met zijn vrien
delijke oogen aankijkend. „Ik zal er voor
vo3k reed® in opwinding aantrof, verklaar
de. dat do militairen zoo schandelijk be
handeld werden, dat zij moesten optreden.
Volgons den correspondent van het „Ber
liner Tngeblatt" in Straatsburg heeft du
wijze van behandeling \an het proces door
den krijgsraad levendige bevreemding ge
wekt >in jurist-nik ringen aldaar. "Dc advocaat
Weil heeft een aanklacht gepubliceerd te
gen den krijgsraad, waarin gezegd wordt:
„De krijgsraad deed geen enkele poging,
om de natuurlijke reactie van de angstig
gemaakte volkskringen te hegiijjien. Ster
ker -nou, do krijgsiaad traditie pist zelf
aan in toonon, dat het civiel bestuur te
kort was ge®choton. Van den beginne af
is de toeleg merkbaar gewec®t duidelijk
|o makc(u, dat kolonel von Rentier moest
optreden 'ZooaJs hij deed, omdat het civiel
bestuur in gebreke bleef."-
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Engel an d.
Minister Lloyd Cieoige, die zich oji een
icis in Algiers bevindt, teneinde daar wat
uit te rusfen, heeft in de oase Biskiah
een aantal dnngonde t'legt uturnen ontvan
gen. Daarin wordt h un gelast zijn reis on
middellijk af te breken en naar Engeland
terug te keereu. Ei doen zich moeilijk
heden voor bel rel fende de Home Rule-
kwestie.
De oude Joe Chamberlain die den 77-ja-
rigen leeftijd heeft bereikt en reeds langen
tijd sukkelende is, beeft aan zijn kiezers
in Birminghani-Wesl medegedeeld, dat bij
liesloten is hij de aaJi®la.mde algeineene
verkiezing af te treden. Alen veronderstelt
dat zijn zetel zal worden aangeboden aan
zijn zoon Austen of zijn zoon Neville.
Ho „Morning Post" meldt, dit do bespre
kingors tu>.®clK>n den eersten minister, A-
quith en dén leider der opposite* tti hel
parlement, Bonar Law, o\ei de b-i-clw
kwestie ten einde zijn gevo-od en (ld de
hooji op een overeenkom®! o! ,:on pioml-
mo,;t worden opgegeven.
He Balkan.
Heuler~ Agentschap ie f.oM ion vermomt,
dat hel antwoord van het Drievoudig Ver
houd oji de voorstellen van mini®ler Grey
b-ii spoedigste wordt verwacht Er i® alle
reden om aan te ncnieu. dal de vooistellen
aangenomen worden. Aan Grieken'and, dat
nog niet in kennis is gesteld \ati liet be-
sluit der mogendheden betreffende Albanië,
zal da.u van beide besluiten tegelijk nu»,
bedoeling worden gedaan.
De „Berl. Lokal Anzeiger" deelt officieus
de reden mede, waarom bet Drievoudig
Verbond de eilanden Chios en Mylilenc aan
Griekenland wil laten. He mogendheden heb
ben de macht niet Griekenland te dwingen
de eilanden te ontruimen, evenmin als zij
de Turken uit Adrianoj»el hebben kunnen
verwijderen, toen dezen het tegen de be
sluiten van de gezanteneonferontio weder
bezet hadden. Al kan stellig niet geloochend
worden, dat het verlies van Chios en My-
tilene Turkije gevoelig zal Ireflen. toch moet
men aannemen, dat de leidende kringen
te Konstantiuopej zich in het onvermij
delijke zullen schikken en geen poging zul
Ion doen, om de verloren eilanden, die dooi
de Grieken mét alle kracht verdedigd zul
len worden, met geweld van kvapenen b-
Van Houtens
zorgen, dat dil telegram dadelijk wegkomt.
Wil ii hier wat jondwandelen, totdat ik
terugkom? I' zal kou vatten als u zoo
onbewegelijk blijft ziltcn. Heeft u nog meer
voor mij te doen?"
„Ja, o ja."
„Dan znL ik een halvcn dag zien v rij
te krijgen. Johnson kan mijn werk wel
doen. Ik zal niet lang wegblijven."
„Wurgt, mijnheer Floyd. U heeft natuur
lijk geld noodig." En Margaret haalde haar
beurs le voorschijn In gaf hem (lie. Hij
ging daarmei' weg. Zij hegiecp mei, waarom
zij zoo lievig beefde. Zij as mei al liaar
belangstelling geheel hij de zaak, maai toch
kostte iiel haar moeite haar gedachten te
verzamelen.
Voor dat zij hem had verwacht, kwam
Flovd terug.
.jlfel telegram is verzonden,'" zei hij.
'..Wat moet er nu gedaan worden?"
„Wij moeten een wissel van zeshonderd
pond verzenden of eigenlijk een van zeven
honderd, dan i® de maandelijkse ho toelage
er inbegrepen."
„Goed hef in nu Vrijdag, maildag.
Maar,mevrouw We®tun, uw saldo hij onze
bank bedraagt op 't oogenblik niel meer dan
drie'honderd pond. U weel toeti, dat de drie
maandelijksche aanvulling nog 'niet aan de
bank is ingekomen."
„Wij moeten liet geld hebben en hel
moet vandaag weg," zei Margaret. „Ik
m oe t hot op de een of andere manier zien
le krijgen. Heeft u viij-af gekregen? Ja?
Gaal u dim mee naar d stad?"
„Ja, zal ik de taxi halen?"
„!AL® 't u blieft."
Zij waren in een oogwenk weer in Loon
den. Floyd zei niet®; want hij vermoedde
dal zijn gezellin dit in do gegeven omstan
digheden het aangenaamst vond. Zij had
nooit lom,and ontmoet, die zoo behulp
zaam en tevens zoo bescheiden was. Zij
brak er zich liet hoofd over, hoe zij aan dat
geld zou komen, want liet m o e s t dien
avond verzonden woidem Haar zaakwaar
nemer® zouden haar niet willen helpen als
zij de reden niet wisten. Ofschoon zij rijk
wa®, kon zij /onder de toe-tem mint* van
John niet moei 'I uitgeven dan de voor
haar geluuik v -lelde som. Eu ah zij
John raadpleeg!!» d.m zou alle® vojlnron
zijn. Zij begon steed- meer te heven en had
hel koud.
„Mijnheer Floyd," zei zij, toen ij de
slad inreden, „wanneer men zooveel 1e be
denken heeft, i® men niet. zeer spraakzaam.
Wil n hier uit de car stappen en hij Stewart,
de banketbakker in Bond Street op mij
wachten
„Zeker".
„Zeg aan den chauffeur, dat hij mij naai
huis brengt."
He bestuurder van de taxi cab wist toe
vallig liet nummer van Maigarelh huis cu
drie minuien latei' stond het voertuig vom
haar woning slib Ah haar man thuis was.
was zij verloren. Zij vroeg dil mei (rillende
lippen aan Benson.
„Neen, mevrouw, er is niemand llmi-."
Maragret vloog naar haar kamer. In een
oogwenk had zij haar kistje met juwcek-n
geopend en daaruit hol lange, piachtige
paarlon collier genomen, dat haai man haar
met haar verjaardag ten geschenke had ge
geven.
En daarmee naar benoden snellend, was
zij binnen enkele oogenblikken weer bet
huis uit en in de cab. Zij kende een juwe
lier in Bond Street. Na een kort gesprek met
dezen slapte Margaret weer in de taxi cab.
heroveren. Een dergelijke onderneming zou
bezwaarlijk goede gevolgen voor Turkije kun
nen hebben.
A I b a n i
A-in de Temps" wordt uit Valoflt ge
remd, dal de internalionalc ommb®b' van
ontrok* bericht heeft ontvangen, dat Tuik-
-r lie henden op het purif staan te San
Giovanni dl Medua zich to nntrehepen. Er
zijn voorzorgsmaatregelen genomen: de
voorloopige Albaneescfjc regeering heeft
rehepen, die onder Griek®ehe vlag varen,
den toegang tot do open haven® van Al
banië verboden.
Te Valona is de Sla.it v.m beien afgekon
digd.
Volgens de Miian<>eseh<' „Populo" hebben
Italië en Oo-tenrijk-Hona irije zich voorbe
reid op militaire operaties te land en Ier
"zee, voor het geval de Éebeurfenigen in
Albanië het noodzakelijk moeiden maken,
de besluiten der mogendheden met geweld
door te zetten.
liet ..None- Wiener Abondblatt" ontvangt
uit Knni-lantirmjie] lmt bericht, dat Jzzot-
pn.-ja een proilamafffi leeft ni'govaaidigd,
waarin hij verklaart de kromi \an Alba
nië le aanvaarden.,
!zz"( pasja echter komt naar uit Kon-lan,-
tinojwl wordt bericht, op fé.gË|i de bedoe
lingen, di" men hem ten aanzien van. 'Al
banië toedicht. Hij is van p'an voor parti
culiere zaken een rei® te doen door Europa
zonder een rol te spelen in Albanië.
Z u i d-A f r i k a.
Aan alle afdeeiingen van den Bond van
^poonv-gpersoiieel over liet geheele land.
is zoo seint Reuter uit l'reloria d.d.
gi®toren opdracht gegeven om beden-
nacht ju slaking to gaan.
To Johannesburg heerrehl gruoie onge-
m.-theid over liet voouutzieht dat hij een
slaking op dc sporen het vervoer van "ko
len naar da eleclri-cbe centrale- der goud
mijnen zal ophouden. Indien de nnjnen
slop gezel moeten worden, vreest men,
dat het aantal iniand-eho nrijmverkers, 't
welk op hei oogenblik toch al 50,000 min
der bedraagt dan gewoonlijk, uog "zal af
nemen.
Tc Pretoria heeft de overheid gisteren,
een ojiroejiing gedaan voor rijwilligers uit
de liurg *rij om dienst te doen als bijzon-
den* burgerwacht. Later op den dag heb
ben tal van vrijwillig os zich aangemeld
en den eed afgelegd.
Gisteravond werd de burgerwacht van
I'reloria opgeroepen.
Naar Renter's correspondent verneemt,
hebben de leden van het verbond van vak-
vereenigingen beloofd oen staking over ge
heel Zuid-Afrika ai te kondigen, tenzij vóór
Zaterdag een schikking tol stand komt.
Zij was nu acht honderd pond rijker ge
worden en Margaret Gnylhorne was gered
maar de mooie snoer pitrelen lag achter
slot in de safe van den juwelier, totdat zij
hem kun terugkoojKm.
Dc zoon en erfgenaam.
Be koude rillingen hieven niet zonder
gevolgen. Toen Margaret thuis kwam ging
zij in had? woonkamer voor hei vroahjke
vuur in den haard zitten en trachtte haar
gewone kalmte en haar ze',fverti ouwen terug
le krijgen. Maar dc brief van Margaret Gay-
Huunt» had hnanneerv. -treek gebracht dan
zij vermoedde. Ofschoon zij er in geslaagd
wa- dc Verei®ob1e som machtig te vv orden en
Walter Floyd Volkomen vertrouwde, kwam
hel haar voor alsof er. nu ze dien blief ont
vangen had, een groote hoeksteen was weg
nomen uil het gebouw van haar levcu. Als
er meer dergelijke dingen g-dxoirden, dan
zou zij on mogelijk ojc den ingc-lagon weg
kunnen \oorlgaan. He zaakwaarnemers en
ook John zouden dan geraadpleegd moeien
worden. Dan zou Charlotte's verdenking,
ondank® hen zelf. door de anderen gedoeld
worden en alle- \eih>ron zijn. Margaret, die
ondank.® al haar zonden een diepvoelend,
warm hart bezat, was ook erg begaan met
die andere Margaret, wier plaats zij hier in
nam. Er klonk wanhoop uit ieder woont van
dien gewirhligen brief. Was Mat garot onge
lukkig getrouwd? Zoo ja, was het djui wel
waarschijnlijk, dat hij, oen man zonder prin
cipes, haar lang in Engeland zou laten om
te genieten van al de goede dingen, die zijn
eigen vrouw toekwamen? Neen, zeker niet.
Hoe jzij er ook over dacht, het leed geen twij
fel, dat Margaret Rand in gevaar verkeerde.
(Wordt tigyolgd-l
«I