66" Jaargang.
No. 14449
Woensdag 11 Februari 1914.
De ziel van Margaret Rand
</an Houten's ROMA Cacao
BUITENLAND.
Ik wil nog een kop
RONA cacao
SCHIEDAMSCHE COURANT
Dé2e courant verschf dagelijks, met uitzondering van Zon- sn Feestdagen
Prijs pier kwartaal: Noor Schiedam en. Xlaardingen fl. 1.25, franoo
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Rlaardingen 10 centj
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen..
Advertentiëii voor hot eerstvolgend nummer moeien des middag* véér een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
1 Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentien"; yan 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groot® letters naar de plaats die zj
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
veischynen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van '40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Schiedam, 11 Februari 1914.
ENGELAND.
Die koning heeft gisteren de nieuwe par-
lenients zitting geopend met een troonrede,
waarin hij o.a. met vreugde melding maakte
van zijn aanstaand bezoek aan de Fran-
scbe republiek en voorts uitwijdde over de
politiek der mogendheden in den Balkan.
Het meest gespannen was men natuurlijk
en er hcerschte dientengevolge in het
stampvolle Iiuis oen buitengewone bpge-
wondenheid naar hetgeen de koning
over de Home Rule invoering in Ierland
zou zeggen. AVc laten dit gedeelte hier
volgen
„De maatregelen inzake het onderwerp,
waarover in do laatste zitting verschil van
meening heerschte tusschen de beide Ka
mers zullen opnieuw uw aandacht vragen.
„Ik' betreur liet, da.t de pogingen, die ge
daan z'ijn om tot oen vriendschappelijke
oplossing der 'problemen, verbonden aan het
zelfbestuur voor Ierland, te komen, tot op
het oogenbLik niet niet succes zijn bekroond
In oen 'kwestie, waarbij de hoop en de
wees mjjner onderdanen zoo nauw z'ijn be
trokken en welke, zoo men haar niet met
omzichtigheid en in een geest vap weder-
zijdsdie tegemoetkoming behandelt, in de
toekomst tot ernstige moeilijkheden aanlei
ding dreigt te geven. Het is mijn oprecht
ste wensch, da.t de wil on de samenwerking
van de mannen van alle partijen en van
alle gezindheden de bestaande oneenigheden
zal wegnemen en dienen zal tot grond
slag voor een duurzame regeling."
Bij de debatten over het Adres van Ant
woord werd al direct de Ilome Rule-kwes-
tie na,ar voren geschoven door de opposi
t»o, wier woordvoerder Long tem dien"
aanzien een amendement voorstelde.
Hij rechtvaardigde deze handeling, die
an strijd wa<s met het gebruik, dat eerst
de leider der oppositie de beraadslagingen
over het Adres van Antwoord opent, voor
dat er amendementen worden ingediend,
met te wijzten op den ernst van den toe
stand. Voor het eerst sedert eeuwen wordtj
zeide hij aldus eon Reuter-telegram
het laud bedreigd met een burgeroorlog
en het is dus de plicht van de oppositie
het Huis onmiddellijk te verzoeken dien'
toestand onder de oogen te zien. >In Ul
ster maken rich 100.000 man gereed om
op te treden en de re-geering zal geweld
tegenover, geweld moeten stellen en de eer
ste maatregel, die volgens de Parliament
Act in werking zal treden, moeten steunen
met Britsche bajonetten en Britschc ko
gels. i
Spreker drong er hij eerste minister As-
Roman van L. I. MEADE,
(Nadruk verboden.)
65)
Toen de geestelijke de nu ledige kerk
weer binnentrad, stond zij op en ging hem
tegemoet. Haar gericht was doodsbleek,
er waren donkere kringen onder haar oogen.
„Mevrouw Rand," zei hij.
Zij trachtte te spjrok.n maar kon enkele
oogenblikken geen woorden vinden. Hij
wachtte geduldig. Hij had maandenlang
voor deze vrouw gebëcren en wist nu, dat
Zijn gebeden eindelijk zouden verhoord wor
den. Toen zij nog altijd niet kon spre
ken, legde hy zijn hand met groote toe-
derheid op de hare.
„Wijf hebben al den tijd," z'eide hij. „God
'zal u helpen." En hij bad in stilte voor
haar.
Nu trof een snik zijn oor.
,-,Ik hen gekomen om alles te vertel
len, alles te bekennen."
„Ik wist wel dat u hiertoe zou komen.
Ik verheug me. Ik heb' gesmookt om dit
uur.
•„O, jnijn God, u wist dus u giste?"
„Ik jbob het altijd geweten. Wees nu
moedig. Al waren uwe zonden als schar
laken,- )sij zullen vit worden als sneeuw."
Zij snikte weer en streed met haar aan
doening, toen vertelde rij van hot begin
tot het eind;' zij hield niets terug. De gees
telijke kreeg de ijzingwekkende geschiede
nis in al rijn bijzonderheden te hooren.
Eindeljjk, toen zij alles had opgebiecht,
viel zij op haar knieën en bleef liggen, ge-
quith op aan onr, zoo deze co or.-te Hen
te doen heeft tot oplossing ran dit vrcese-
lijk probleem, daarmede zonder uitstel rooi
den, dag te komen en hij stelde daarop een
amendement voor, verklarend, da! het ge
vaarlijk, zou zijn verderen voortgang te ma
ken met het Home Rule ontwerp, voor de
kwestie aan het oordeel van het land is
onderworpen.
Eerste minister Asquith wees erop. dat
uit de tussehenlijdsdie verkiezingen \ca,s ge
bleken, da,! de staatkunde van de regeering
voortdurend gtooler 'instemming vindt ju
het land. Moest cr een schikking worden
getroffen In de Home Rule kwestie en
niets zou hem liever zijn door een
soort va,u algein-eene schikking, dan zou
liet beter zijn dat dit thans geschiedde
da,n door 'oen algeineeuc verkiezing. De
eerste minister verklaarde niet te wan
hopen aan de mogelijkheid van zulk een
scliikking.
Hij was echter van incoming, dat een
nieuw regeeringsslelsel voor Ierland onder
gunstige omstandigheden zijn intrede moest
doen. De regcertuig zou binnen niet te
langen tijd voorstellen doen, die door olie
weldenkende menschen beschouwd zullen
moeten worden 'als een ernstige poging om
tot overeenstemming te komen.
Austin Chamberlain vestigde er de aan
dacht op, dat minister Asquith thans in
zijn rede blijk had gegeven do ernst van 3en
toestand te erkennen, zoomede de juist
beid en den omvang van de bezwaren
van Ulster tegen hel wetsontwerp, en dat
de regecring moet zoeken naar middelen
om. de ramp te voorkomen, die zij heeft
uitgelokt. Hij vroeg of de regeering van
plan is de bepalingen van het wetsontwerp
niet toepasselijk te verklaren voor Ulster
en aan die plaats dezelfde rechten en
privileges te verzekeren, die andere dec-
-len van Ctroot-Bri'tanniö deelachtig zijn. Wer
den deze vragen bevestigend Lcan'tmoonl
zoo besloot Chamberlain onder de luide
toejuichingen der oppositie dan was het
gevaar voor een burgeroorlog afgewend
maar zoo dit niet het geval is, dan is die
oorlog een zekerheid.
Het debat, dat met kalmte was gevoerd,
werd daarop verdaagd.
a
In de tnoonrede worden voorstellen aan
gekondigd ter hervorming van het Hoo-
gerhuis en wetsontwerpen ter verbetering
van de volkshuisvesting, ter ontwikkeling
van een nationaal stelsel van onderwijs
vi betreffende de behandeling en bestraf
fing van jeugdige misdadigere*
GEMENGDE MED KDEEL1NGEN.
F r ank tijk.
In den Senaat heeft minister Caillaux gis
bogen, als onder lichamelijke pijn. Na ceni
gen tijd was het haar alsof een vriendelijke
geest haar nabij was. "Half bedwelmd door
overmaat van aandoening drong het tol
haar door, dat iemand voor haar had en dat
zij op de vleugels van dat gebed werd om
hoog gevoerd. Een menschel ijk wezen, vei -
vuld van heilige liefde, was bij haar.
Zij hief haar hoofd op en keek Dare aan.
„Kom," zei hij. opstaande en haar hand
vallend.
„O," zei zij, „waar moet ik .heen
„Naar uw man," antwoordde hij.
„01" mompelde zij zwak.
„Wilt u met mij moe gaan?"
„U heeft mij niet noodig. u zal niet al
leen rijn."
Een oogenblik begreep zij hem niet. Hij
boog zich tot haar.
„Ik zie vier mannen los wandelende in
het midden dos vuurs, en er is geen ver
derf aan heil, on de gedaante des vierden
is gelijk eens zoons der Goden."
Haar oogen begonnen te glanzen; van
wanhoop' gingen zij tot zalige blijdschap
over.
„01" antwoordde zij, „het is genoeg."
„Ja, mijn zuster."'Hij nam haar hand;
zij ging heen: j
XVIII.
Liefde o v c r w 11 alles.
Margaret Rand zond een telegram aan
haar man. „Ik kom met den eerst volgenden
trein naar Mclchester Hall."
Dit bericht kwam juist toen Rand op
het punt stond in zijn auto te stappen om
naar het station te rijden.
Rand gaf dadel(jk allerlei contrabevelen
en trad het huis weer binnen. Hij zog
de treinen na en z'ei den bedienden, wanneer
teien aan geil ion gen op de aanneming van
het vd-onte erp op de inkomstenbelasting
volgens bet reeds door de Kamer aanvaarde
stelsel. De minister steldq in het liclil,
dat bet nieuwe belastingstelsel progressief
van aard moet zijn. Een vrijstelling van
belas ing der inkomsten uit Fran-di staats
papieren achtte hij onmogelijk, hij erkende
celi'.et- de noodzakelijkheid om de patent
belasting te vervangen door een bedrijf—
belastim:.
De mini-ter verzocht tenslotte don Senaat
om beL ontwei p niet in bruiden ecner com
missie le stellen.
Z w ede n.
Het ministerie Staaft is afgebeden. Dit
ontslag staat in verband met de toespraak
door den koning bij gelegenheid van den
boerenoptocht gehouden. Den dag na dien
optocht overhandigde het ministerie aan
den koning een memorandum, waarin liet
v ces op de tegenspraak tusschen de eischen
van de landsverdediging, gelijk die in 1911
werden gesteld, en de ïnllitairistische ver
klaring van den koning. Ook werd er nog
op gewezen, dat een ontwerp, waarin in
alle door do militaire deskundigen gestelde
eisehen wordt voorzien, geen kans heeft om
te worden aangenomen. Tenslotte weiden
aan den koning twee vragen gesteld
in zake de door hem in te nemen houding
tegenover de te verwachten defeusiovoog
stellen.
Nadat liet eerste antwoord van den ko
ning onvoldoende werd geacht, gaf do ko
ning, nogmaals daartoe aangezocht, het
definitieve antwoord, dat hij van Ie voren
geen besluit had genomen, omdat hij eerst
de hem volgens de grondwet aangewezen
adviseurs zou dienen tc hebben gehoord.
Tevens was echter aan den koning een
stuk voorgelegd, bevattende een vei klaring,
dat bet ministerie, wanneer de kon ine van
plan was een openbare verklaring af te
leggen in politieke aangelegenheden, daar
van vooraf onderricht weu-ehte te worden.
Daarop antwooid.'rr de koning, dat hij
op dezen eisch niet kon ingaan, nu dit bij
zieh niet wilde laten bei innen urn zijn
recht om vrije'ijk lot het ZwSl-clu* volk
le spreken.
J[h'i'op diende het ministerie zijn ontslag
in.
De koning beeft tlmn- aan bui on De
Ge-et, gematigd liberaal senator en gouf-
erneur van Kii-tianslaci, do conning \nn
een kabinet opgedragen.
Men beweert in Stockholm, dat de ko
ning er aan denkt afstand te doen van
den troon ten behoeve van zijn -Ti-jarigen
oudsten zoon.
De Rerlijnscbe dagbladen beschouwen don
biiinenlaudschen toestand ju Zweden al-
zeer ernstig. Enkele bladen spreken van ont
binding der Kamer en van troon-af-ta.inl
van den koning.
P O) r t u g a, 1.
Het ka.bsnet Maoh.wk* heeft zich gister
middag in de Kamer voorgesteld <>n oen
gunstigU ontvangst gehad. De democraten
zijn lifóieid de regoering te ondersteunen,
terwijl de unionisten zich gereserveerd too
rnen eu vmisehen af tc wachten, <»p welke
wij'/Jj de regeering de herviwiningen denkt
tot stand tb brengen. De coiisenatieven
blijven in de oppositie.
Het smaakt
toch zóó lekker, en
Moeder zegt dat ze
nooit heeft geweten
dat Cacao zoo goed»
koop in het gebruik is
voor ze ons geregeld
heeft gegeven
zij mevrouw konden verwachten. Hij had
Charlotte's brief verbrand maar de inhoud
daarvan was in zijn brein gegrild. De wore
don ^brandden daar; bij wist, dat hij ze
looit zou kunnen vergden. Zijn houding
tegenover Margaret was op dat oogenblik
onmogelijk te bepalen. Hij was zich alleen
wolkomen bewust van liet feil, dat hij
haar nu ttkd wenschte te zien, dat of
schoon hij va.n plan was geweest naar
Londen te gaan om haar voor Charlotte
te bcsrhornicn, er toch op di.t oogenblik in
zijn hart geen plaats voor haar was. Do
uren versLrelcon, er werd legen de deur
geklopt en hij stond op om die le openen.
Benson stond buiten.
„Hel rijtuig gaat dadelijk naar het sla
tion, sir."
„Goed Benson. En gaal de omnibus oi
lmen voor de bagage van mevrouw?"'
„Ja, sir."
De man talmde nog.
„Wat is cr, Benson?''
„Ik docht, dat n misschien meeging,
sir."
„Neen. ik heli bezigheden Zeg aan me
vrouw bij baar komst,'dal ik het heel
druk heb. En zorg, dat alles voor haar in
gereedheid is."
„Er is iels niet in den fnuik," mumpetrin
Benson.
Het rijtuig rolde weg. En een klein uur
later klonk er een vroolijke kinderstem dooi
het groote liu'is. Rand hoorde hol Hij
voelde zieli ellendig en beefde.
Hij luisterde naar een ander geluid, naar
het geluid va.u zijn vpjuw's lieve stem.
Hij h-oorde die niet. Als vastgenageld zat
hij op zijn stoel, hield, de armleuningen
vaat omklemd,
„Goede God! Hoe kam ik dit dragon?"
ducht hij, liet koude zweet kwam op' zijn
voorhoofd. Zijn handen waien zoo koud
als ijs, zijn poenen trilden, (lij verlangde
naar M ai ga iv J en (ten jongen toe tc snel
len en lach kon hij ni"L gaan. Hij be
greep, dal nadat zij lu*l huis was binnen
getreden, hij niet zonder haaf kon, mam
1ooh, kon hij niet t.oi tiaar laan Zou zij
bij hem komen? Ilij stond na. een poosje
op en liep waggelend naar de deur Urn
die te ontsluit"}!. Als zij bij hem kwam,
dan was bet. giesf, maar hij kou niet tot
haar gaan en als zij klopte, kon hij haar
niet vragen binnen te komen. Zijn lippen
waren als verstijfd, maar hij vei langde
naa.r haar. Dal pijnlijke verlangen -('breeuw
de in zijn ziel.
De /(Ogenblikken kropen voorbij al-of zij
mei. lood waren bezwaard. Ilij scheen in
een eeuwigheid te verkeeren, waaraan geen
einde kwa.ni.
Plotseling sprong zijn brul in zijn hoist
op. De slem, dio hij liefhad die hij
altijd moest liefhebben fluisterde zijn
naam, w'el heel zacht, maar hij hoorde
hot toch.
„John 1 Jolui!"
Hij zou werelden hebben gegeven mn
le kunnen a.ntwrumten maar zijn lippen
waren als bevroren. Hij voelde, dat al-
zij weg ging, hij het luide zou moeien
uitgillen. Maar zij ging niet heen. De hand
die deze twee menselH'ii lerhoinl, was |e
•sterk. Zij - de zondares de bedriegster
trad ongevraagd binnen. Zij .-tend voor
bem. Zij knielde neei en hoog zoo laag
haar hoofd, dal het op zijn knieën rustte.
Bij die aanraking verdween de beklemming.
Hij k'reeg een schok, beefde lievig en mei
een kermend geluid trok hij haar om
hoog in zijn armen en drukte haar vast
Alle jwi.i'fijs'tt zijn hot er echter «ver eens,
da.t een pojkitieko amnestie een dringende
noiOrizaktolijklw-id is.
life! feit da.t Machado van alle zijden als
een invloedrijke politieke persoonlijkheid
van hcteckenis wordt beschouwd, draagt
ertoe bij, dat het Kabinet een gunstige
om twangs t is ten deel gevallen.
De Balkan.
De Petit Parisien" verneemt uit goede
bi on, dat te Boekaiost tu-*c«hen Grieken
land. Servië en Roemenië web-waar geen
verdiag londerteekend eu een aecoonl aan
gegaan is, doch dut de betrekkingen tus
schen de drie genoemde -talen /oer nauw
geworden zijn.
Voorts heeft (Te Bm*jpei'h-i lu- regeering
aan Griekenland een beuij- san haar sym
pathie eu solidariteit gegeven. dot»! aan
Turkije te verzoeken vredelievend te blijven.
Roemenië heeft daaraan toejesoegd. dat
zij in geval van een Bifbet ten gunste vitn
Griekenland stelling zi! manen
De ,.1'Mio de Pari-' meldt, dat de Th Mg
st he regecring vt$iu«etm-n- i- de te-mid
deling van de gi mie inegendlielui te ver
zoeken om lol een opio-.-mg san de Ser
visch Tiuk-i he om-enigheden te komen.
Het (inlueip voor de hers'oimnigeii in
Anafolië, dat reed- de goedkeuring van
den lilt an sviwieif, zat nou de Uus-si-clw
en Hnd-Cihe gez.nnten vooigeh-gd worden.
A 1 b a n i
Iititekom-lige s o es i vaii Yltumè. de
pi in- Vitn Wied, verleef! op liet oogenblik
Ie Rome, wan hy gi-teien een onderhoud
had mei den Halmao-i'h"t! mm. van hni-
lenl.iihl-i'li /..(ken. Helen zou hij nnmster-
pie-ulejil Gmht'i ecu bezoek brengen, en
op het taliouan duui dun Paus werden
lint vangen, (lm dit bezoek Ie vergemakkelij
ken zal de pi in- met m bet (hririnn.nl
wonen, hoewel hij de g.asl van den koning
is'.
Den 21 sten dezer zal de prins zn.ili. te
Triest msr'i 'pyn naai Albanië, aan boord
van zijn eigen push', dat geë-e.urleenl zal
weiden d»or een in'erimlioiriu! e-kuder.
De Kr,mkliirler Zeitmig" ontvangt uit
Durazzn de volgende opwekkende liUsidilij-
ving van Mitaine, het sprookjesland, gelijk
de koningin van Roemenië, een taille van
den prins, hel onlang- noemde:
Duraz/.o, de hno!d-hu! san Albanië, heeft
één bio-cuop, één granodoon en twee liet-
son. .Maar v iler-elo.-els kehl men er nog
niet.
liet Allan...e-che volkslied hostaal uit
lliini 100 slropheii, eu dateert van voor drie
jaar.
De moord op een man ko-t 00,10 piaster,
up een vi duw slechts 2500.
De gastvrijheid is den Alhamvs heilig;
maar z.oodra de gast den drempel over
schreden licufl, moogl ge hem desnoods
doodeii.
De innchlig-te Albanees kan lezen «och
schrijven,
aan zijn borst. Iltui beider barton klep den
on-liiiinig, maar zij klopten vereêuigd.
„(I, John, ik tien gekomen om het je
le ■rtellen. Ik. kan liet niet langer dragen.
Ik hen een groote, een zeer groote zonda
res."
Dal weel ik, maar je bent de. mijne."
ilij hield haar img altijd tegen zich aan
gedrukt ofschoon z.ij nu poogde zieh los
le wringen,
„Mijn God, John, jo weet. hel
,.lk hooide hel vanmorgen vail Char
lotte. Ik stond1 klaar om naar Londen naar
je Ion te gaan, toen je telegram kw'arti."
„En ('I,ai lotte vertelde -- vertelde"
„Zij zei genoeg in haar brief, dat ik
liet overige kon rad-en."
John, laat me gaan! John, ilc ik
kan nu-t kim niet. O, mijn lieveling, mijn
beste, edele man ik heb zou gezon
digd! 'k Hen zoo slecht geweest 1 Laat
mij gttan. Je lieve armen mogen niet
iemand omvallen die zulk een zondares
Is."
Sik iiêd je nooit gaan. Dat sveet God.
Ik ssa- seiontsvaaidigd, bitter gestemd je
gens de inoedel van mijn kin'. <1, wat
heb ik geleden! Maar dal is nu voorbij,
lot'ji ik je vo-'L-luppon hoorde, verilsveen
da' ellendige ge'vuel. Ik behoor jou loc on
jij mij, Xuiri'l, nooit, zal ik, John Rand,
Maigarel laten gaan."
1 In-ir hoofd viel nu naar voren op zijn
bici'den schouder en zij weende.
Ilaar man bracht haar tot bedaren en
trok In ir. terwijl hij ging zitten, op zijn
kiucéH ploeg zijn a,nn vasier om haar heen.
„En tui, Mnrgarol, vertol alles, van het
begin a.f," f
- (Wordt vervolgd.)
