67"° iasrgang
no. 14527
Vrijdag 15 Mei 1914.
De ongekroonde koning.
I binnenland,
Kennisgeving.
BUITENLAND.
48)
V
V
„Jouw lot is hier de vraag, en niet dat
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- En Feestdagen,
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en YJaardingen £L 1.25, franco
per post £1. 1.65.
Prigs per week; Voor Schiedam en Vlaardingen '10 cent,
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen,
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiënl Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel mee;
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden, Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en «Zaterdagavond
verschijnen,- worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen,
Intercommunale Telefoon No. 103.
Inrichtingen welke gevaar, schade ol
hinder knnnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam;
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
'Brengen ter algemeeno kennis, dat op
lieden aan J. A. en H. F. AAN AA INGEB
DEN, te Rotterdam, en h,unne iechtver
krijgende», vergunning fe verleend voor liet
bergen van koolasch. cokes, enz., op een
open teirein aan den Buitenhavenweg 99,
kadster Seeiie L. no. 200 '2133).
Schiedam, 14 Hei 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
11. L. HGNNEKLAGE GRETE
De Secretaris
i V. LUIK, L.-S.
Schiedam, 15 Mei 1914.
MEXICO.
De inneming van Tampico door de z.g.
constitulionalisten schijnt thans, hoewel een
offic-ieele "bevestiging ontbreekt, wel vast
te staan. In een telegram uit Vein Cruz
aan de „Central News" wordt een beschrij
ving gegeven van het beslissende gevecht,
dat Woensdagmiddag bij Tampico plaats
had. De infanterie der rebellen snelde voor
waarts, gedekt door het vuur der zesduims
kanonnen en drong de straten der stad bin
nen, daarbij de gefedcrecrden naar het cen
trum terugdringend, en links en rechts af
makend.
Een groot aantal soldaten der regeerings-
troepen werd in de rivier Tamica gedrongen
en velen hunner kwamen op deze wijze om
het leven. De kanonneerbooten der {^fe
dereerden deden haar feest, de stellingen
'Ier regeeringstroepen te dekken, en ploften
'herhaaldelijk granaten in de gelederen der
rebellen, waar zij ontzettende verwoestin
gen aanrichtten. De kanonneerbooten kre
gen echter sp'oedig te kampen met gebrek
aan amunitie.
Do vreemdelingen vluchtten aan boord
van de vreemde oorlogs- en koopvaardij
schepen, die zich tot naar de monding
der rivier terugtrokken.
De eindstrijd om het bezit van Tampico
ontaardde in een gevecht van man legen
man. Gevangenen werden op stannden voel
Roman van
PAUL OSKAR HöCKER.
Naar het D uitsch.
(Nadruk verboden.)
Toen zij voor bet pension waren aange
komen, bleef Gwendoline slaan. „Wil pk
vragen of ze je ontvangen wil?"
Hij legde zijn gloeiende liand op1 baar
koele bijna ijskoude vingers. ..Ja, als je
blieft. Als oude vriend f"
Zij knikte en trad binnen.
In de vestibule bleef zij weer staan en
drukte de handen tegen de slapen. „Vreemd
vreemdZij zoide liet fluisterend. JJnar
eigen stem maakte haar ang-dig. Zij schud
de het hoofd on liep haastig hei hui-, in.
Beate zat op de veranda voor hiiar kamer
in een schommelstoel en las; dat wil zeg
gen zij trachtte te lezen, maar was veel
te rusteloos om een andere gedachte ie
kunnen volgen. Haar vader was weder met
Ingrid aan.boord van de „Beate"; zij had
den opnieuw een ernstige onderhandolinjg
ruet Klaus en Evelyne. Om haar gezicht
niet te vertonnen had Beate nog geen voet
buiten de villa' gezet; ze zag dus zeer
hléek.
«Erwin is hier in Heringsdoïf I" riep zij,
het boek wegwerpende haar zuster toe.
Gwendoline knikte. „Ik kwam hem tegen
en breng hem mee."
„Maar ik bid je, zoo kan ik mij toch
wet aan hem vertooncn 1"
„Waarom niet? Het ziet er zoo akelig
niet meer uit. En hij weet wat er ge1-
beurd is."
opgeknoopt, en ofschoon generaal Gonzales,
de Ixwelvoerder der rebellen, last had ge
geven om de bezittingen der vreemdelingen
tot iederen prijs te ontzien, werd hieraan
toch veel schade toegebracht, daar de strij
denden in de hitte van het gevecht niet
in staat waren, de neulrale zóne te eer
biedigen.
De bevelhebbers der Mexicaanse he kanon-
neei booten vioegcn hierop den Amerikaan-
schen admiraal .Mavo, wallij zou doen als
zij zee kozen, waarop de admiraal ant
woordde, dat hij alleen l>evel aan zijn tor
pedoboot- flot til je zou geven om de Mexi
caanse lie schepen te volgen.
Do gefedereerden ontruimden hierop de
stad en ti okken onder hevig vuren
naar San Louis de Po'osi terug. De rebel
len zijn voornemens langs de kust naar
Tuxpa» op Ie Jukken en verklaren, dat
zij binnen zes weken de hoofdstad zullen
.jinneimikken De nieuwe sfrijdkieet is
thans- „Op naar de hoofdstad".
De verliezen door beide partijen te Tani-
pioo geleden, worden zeer groot genoemd.
Het aantal dood on en gewonden wordt op
meer dan 3000 geschat.
De schade, door de buiten]ancfeche pe-
trolcummaatschappijen in het Tuxpan-dis-
tricl geleden wordt in de New-York Ilerald"
op 18 millioen gulden geschat. Na het ver
laten van de bronnen zijn 15 millioen» ton
ruwe olie nutteloos weggeloopen. De maat
schappijen hebben opnieuw een verzoek tot
president Wilson gerichl om troepen aan
land te zetten tor bescherming van de
eigendommen der vreemdelingen.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Duitse h land.
(Bij de behandeling van de begrooting van
builenlandsche zaken in den Rijksdag, heeft
minister Ton JagoW o. a. zijn afkeuring
uitgesproken over de steeds scherper aan
den dag tredende vijandigheid tegen
Duitschland van een deel der Russische
pers. Zij ontlokte daardoor een scherpe
polemiek met de Duitsche pers, maar daar
voor mocht men in geen geval de regocring
verantwoordelijk stellen. Overigens vond
de minister het een geruststelling, dat deze
perspolemiek buiten Duitschland weinig
de aandacht trok. Bovendien had hij reden
om aan te nemen, dat ook de Russische
rcgcering, ondanks dit drijven, de verhou
ding van goede nabuurschap wil hand
haven.
A 1 b a n i
Ondanks de officieele onderhandelingofn
en afspraken schijnen de krijgsoperaties in
liet zuiden des lands toch te blijven voort-
„Helaas ja." Beate schreide van nmchte-
looze woede. „Ik heb al weer twee brieven
gekregen het is al overal bekend. Wat
zal ik toch doen Ik zit hier als in oen be
legerde vesting. En ik maak mij zoo ang
stig."
Angst v? Waarom kind! Voor wien ben
je angstig?"
„Voor de menschcn."
Dat klonk zoo droevig dat Gwendoline
er van ontroerde. Zij ging op de leuning
van den schommelstoel zitten en streelde
baar. „Ik heb erg met je te doen, Ati, in
je eenzaamheid."
Beate snikte het eensklaps uit en klemde
zich aan haar vast. „Verlaat jij mij toch
nielZoolang ik weet dat die boot daar
ginds ligt, dat zij geen twintig minuten
noodig hebben om hier op dpn drempel
te staan, om mij weer zoo vreeselajk te
kwellen zoo lang trilt alles in mij."
„Je hooft niet te trillen, Ati."
„Jawelik weet zeker dat ze mij ein
delijk zoover zullen krijgen dat ik liet nog
eens met hem probeer. Ja, dan ga ik aan
Koerd terug en alles is een poos goed
en op een dag, als hij gedronken hoeft
dan slaat hij mij dood!"
„Atiin 's hemelsnaam, houd opl"
Snikkend verborg Beate haar gezicht te
gen den arm van lirtnr zuster. „O, ik heb
zoo'n waanzinnigen angst. Maai- Evelyne
lacht mij maar uit en Ingrid o
God 1 ik ben zoo verlaten. Ik heb' geen
bescherming.1
„Je bent niet verlaten, Ati. Ik' ben bij
je. En Papa
„Ach! Papa is zelf afhankelijk. En de
broers ook."
„Erwin is expres gekomen om je le hel
pen."
Nu veegde Beate haar oogien of, er kwam
een vroolijker uitdrukking op haar gezicht
duien. Uit Durazzo woult n.l. gemeld, dat
de Miidieten-vnrst Prenk Bib 'Doda pasja
aldaar aangekomen is, terwijl 4000 man
van zijn stain zich op weg naar het zuiden
bevinden. De vrijwilligers worden door
geestelijken vergezelddezer dagen zullen
nog 6000 Noord-Albancezen naar het zui
den op marsch gaan.
De bevolking van Koritza heeft een oor-
logsconnnissie ingesteld en deze heeft tot
de centrale regeering het verzoek gericht
'haar munilie, geweren en kanonnen te-
doen toekomen.
De Grieken bei-inden zich op' slechts 6
uur afslands van Koritza
Toeikhan pasja, de minister-president, is
gisteren naar Rome en Weencn vertrokken.
Te Rome is hij door den chef van het ka
binet van markies Di San Giuliano' ont
vangen.
Uit We o non woidt van bevoegde zijde
het belicht als zou m de internationale
CDinims-ie in zake de vaststelling van de
giens van Noord Albanië oneenïgheid zijn
iiitgelnoken en de werkzaamheden ge-taakt
zijn, beslist tegengesproken. Men had alleen
le doen met twee oplossingen inzake de
vaststelling van de lijn Koritza.Lokai, wes
halve de commissi# besloot deze kwestie
voorloopig te laten rusten en inmiddels
haai weikzaambeden voort te zetten.
T u k ij e.
Gisteimiddag is, naar Reuier uit Kon-
stantinopel seint, in tegenwoordigheid van
den sultan, den troonsopvolger. het ge-
heele ministerie, (minister Talaat bey, die
uit Livadia teruggekeerd is, was ook aan
wezig) en het corp> diplomatique de nieu
we Kamer geopend.
Hel is ©oed van hem gemeend, dal weet
ik wel."
Gwendoline glimlachte, m gepeins ver
diept. „Ja, hij meent liet goed. En je moot
hem nu ook ontvangen, metwaar?"
„Zooals ik er nu uitzie?" Beate stond op
en keek in hel spiegelende vensterglas van
de balkondeur.
„Hij wacht of je hem wilt ontvangen."
Rente trok met een mat zuchtje de schou!-
ders op. „Als je vindt van wel."
Zij liep nu onrustig het balkon op en ueei
terwijl Gwendoline naar binnen ging. Het
duurde een eeuwigheid. Zij kon niel lang
alleen zijn. Dan kreeg zij dadelijk weer dat
vreeselijk angstige gevoel.
Inlussehen had Gwendoline zeer ernstig
niet Erwin gesproken. „AA'al nu hel meest
van helnng is- wij moeten haar voor zich
zelf beschermen."
„Voor zichzelf? wat meen je daarmee,
Gwendoline?"
„Vóórhaar zwakheid. Wij mogen niel dul
den dal zij zich weer laat bepraten."
„Daar zal zij (e angstig voor zijn."
„Ilaar trots moet haar helpen."
Beate had zich een beetje gepoederd, dal
zag Gwendoline dadelijk. Erwin zag liét
niel. Hij was weer zeer onder den indruk,
het jonge ding zoo ellendig le zien. Toen
hij haar groette en haar hand kuste kon
hij geen woord uitbrengen.
Maar eindelijk herkreeg hij zijn zclfbe-
heorsching. Gwendoline besprak de nood
zakelijkste maatregelen. En toen werd het
een soort familieraad. In tegenwoordigheid
van Erwin, die zoo goed van alle omstan
digheden op' de boogie was, kon alles ver
trouwelijk behandeld worden. Hij had daai'-
enboven meer praclischc ondervinding in
juridische zaken en 'kon de zusters met
rand en daad bijstaan. Want zoo ging het
niet langer Beate's zenuwgestel ging or ge-
De secretaris van den sultan las de Iroon
rede voor, waarin herinnerd werd aan de j
sluiting van het parlement op 4 Augustus
(1912, aan het verbond der vijanden des
lands en den inpal in hut grensgebied,
waardoor de nieuwe verkiezingen natuurlijk
vertraagd werden.
De sultan bracht verder dank aan den
Allerhoogste, die hem In staat heeft ge
steld de nationale vergadering na een lan
gen, smartclijken tu«-ehentijd te openen.
fan het Hof.
II. M. de Koningin heeft gisteren me
vrouw iBiatnuell Booth, de echtgenoolo
van den tegenwoordigen generaal van het
Leger des lleils, in het paleis het Huis
ten Bosch ontvangen.
Meviojw Bootii heeft aan de Koningin
tal van bijzonderheden omtrent het werk
van het Jaeger meegedeeld, speciaal wat
betreft den arbeid ten behoeve van de
lepralijders op Java en het ho.spi.taal voor
ooglijders te Semarang.
Het onderhoud duurde ongeveer vijf kwar
tier.
Met den Holl. spoortrein van 8 u. 58
min. is H. M. de Koningin Moeder gister
avond met de reeds gemelde leden der
hofhouding van den Ilaag naar Yhssingen
vertrokken, om van daar naar Engeland
per nachtboot over le steken.
In het koninklijk paviljoen in het sta
tionsgebouw waren aanwezig om II. M. Uit
geleide te doen de Engelsche gezant met
een der leden van de legatie, Hr. Ms. groot
meester, jhr. De Ranitz, en enkele andere
leden der hofhouding, de waarnemende
gouverneur der residentie en cle burge
meester, jhr. rar. dr. Van Karnebeek.
II. M. de Koningin kwam ook aan het
station en nam op het perron op liaitelijke
wijze afscheid van de Koningin-Moeder.
Een vrij groote menigte was op hel per
ron getuige van hel vertrok.
Z. Iv. II. de Prins is voornemens p.s.
pinsdng deel te nemen .aan den gemeen
scbappelijken maaltijd, waaraan, na afloop
van de uitreiking van de op de Landbouw
tentoonstelling *1913 behaalde geluigsclnif
ton en herinncringsmedailles, vele leden
van hel hoofdbestuur der Kon. Ned. Laiul-
bouwvereemging en bekroonden in liet hotel
de Witte Brug zich zullen vereeingen.
Koninklijk bezoek aan West Friesland.
Naar wij vernemen zal Z. K. II. Prins
Hendrik II. M. bij haar bezoek aan AYo-t-
Friesland vergezellen De Hooge bezoekers
zullen na een rijtoer door Enhkuizen te
boel mee ten onder.
Gwendoline stond gedurende bet lange
onderhoud aan de balkondeur geleund. Geen
zweem van jaioerschbeid was in haar loon
op te merken. Maar zij zag zeer, zeer bleek.
De rustige, hartelijke woorden van Erwin
deden Beate veel goed. Zij bad in zoo lang
niet met een man gesproken. „Papa kan
mij niet helpen," zei ze. „Hij zou wel wil
len, maar hij mag niet. Of bet zou oen groot
ongeluk zijn. Voor allen."
Erivin kon zich niet voorstellen dat de
boei vod Erxlelion, die altijd een krachtige»
wil had gehad, zich door menschcn als de
Teerbriigge's vrees liet aanjagen. Gwendo
line liegreep ook niet waarom Beate aan
haar vacler twijfelde.
„"Wat meen je daar toch mee, Ati?" vroeg
zij heel verbaasd. „Als je je van Klaus laat
scheiden, dan worden toch alle relaties!
met de familie afgebroken."
„Dat heeft Evelyne mij zeer koel en droog
tinn('l verstand gebracht, boe dan alles gaat.
Als ik van Klaus scheid weet je wat
er dan in de eerste plaats gebeurt? Dan
heffen zij de groote sportveieeniging een
voudig op En dan kunnen, wij weer "heel
liescheiden naai* Zelilondorf tei-ugkeeran,"
„Met diezelfde woorden?" vroeg Gwen
doline, de wenklyrauweu fronsende.
Beate gebruikte meermalen haar zakdoek
en wisehte haar betraande oogen af. „O,
cn zij heeft gelijk alles hangt toch eigen
lijk van hun geld af."
„Van hun geld? Zoo," Gwendoline haalde
diep adem. „Neen, Ati, te koop zijn de
Erxlebens niet. Niet een van de familie.
En jij zult in de eerste plaats bewijzen
dat je zelfstandigheid bezit. Terug aan boord
ga je niet."
„En de toekomst van Börrïes? Van In
grid, van Haunsheinz?"
hebben gemaakt, langs de Streek naar
Hoorn en van Iloom naar Medemblik rijden,
waar in bet „Koggehuis" de lunch wordt ge
bruikt.
Van Medemblik gaat de tocht naar Alk
maar
Corps diplomatique.
Tot Grieksch gezant te Den Haag is
benoemd de heer Papadiamtopoulo, thans
te Boekarest
Onderscheiding.
Bij Kon. besluit van 14 dezer is benoemd
tot ridder m de orde van den Nederland-
schen Leeuw, de kolonel H. D. Twiss,
commandant van het 3de regiment hu
zaren.
Savroe.
Zooals onze lezer» zich herinneren, sein
de de correspondent, van de „N. R. Ct."(
d.d. de/er aan zijn blad. dat op het
eiland Sa woe de beulensche bevolking van
een kamponu Kalm.iri oproerig geworden
was. Zij stak de school, kerk en woning
\an den goeroe in brand, achtervolgden den
oivielen gezaghebber en schoot een zijner
pradjoerits dood. Onder hevel van luite
nant Muller zijn toen militairen naar die
plaat» vertrokken om de reut te herstel
len. Tiians heeft het blad een telegram
ontvangen, meldende, dat de rust op
het eiland Sa woe hersteld j,s.
Het Deensche bezoek.
Na aankomst van den Koning er. de
Koningin van Denemarken op Vrijdag 22
dezer in het centraalstation te Amster
dam, zullen in de koninklijke wachtka
mer de autoriteiten van regeering, pro
vincie, gemeente on van zee- en landmacht
worden vooigesteld.
De ministers, departementshoofden, zul
len mede daar tegenwoordig zijn.
Van hef station wordt in gala-rijtuigen
naar het Paleis op den Dam gereden.
Ten halfzeven 's avonds zal koning
Christiann in audiëntie ontvangen de hoof
den van vreemde missiën, standplaats heb
bende te VGravenhage.
De galamaaltijd ten ptaleizo wordt gegeven
voor ongei oei 120 genoodigden.
Na afloop van den maaltijd wordt er
eeiele gehouden in de Troonzaal.
Katwijk.
iYa.ir de „Xederl." verneemt, heeft mr.
O. J. E. baron van Wasseneer van Cat-
wijck besloten, zijn benoeming tot lid van
de Eerste Kamer aan te nemen. Hij wacht
echter nog met de uitvoering van "dit be
sluit, totdat de stemmingen over de ar
tikelen van het thans aan dc orde zijnde
ontw erp-inkomstenhelasting zullen zijn af-
gcloopen. 1
van de broers en zusters. Die hebben liet
in dien tijd goed gehad jij hebt gele
den." i
„En geloof je dan, Ati," zei Erwin, „dat
je broers en zusters het aannamen als
jij je veiligheid, je leven opofferde?"
Gwendoline ging voort: „Ten minste
de achting voor jo zelf?"
Beate was opgestaan. Zij liep onrustig
ben en weer, den zakdoek voor den mond
drukkend. Eindelijk bleef zij slaan en gaf
Erwin. en daarna haar zuster de band. „Het
is zoo goed van jullie dat je op mijn gemoed
wei kt. Ik voel mijn levensmoed weer toe
nemen. Ach, de laatste dagen heb ik zoo in'-
nig gewenseht te kunnen sterven. Ik wou
zoo graan, dat de een of andere ziekte mij
snel wegrukte. Dan was ik van al die
afschuwelijke onzekerheid verlost. Hjet is
zelfs hij mij opgekomen er zelf een einder
aan te maken
„Ati I" Het klonk als een angstkreet uit
Pa-win's mond.
Zij liet de schouders zakken en schudde
bel hoofd, „Maak je niet ongerust Ik ben
(laai veel te laf voor."
Gwendoline was naar baar toe gegaan,
als een kind suste zij haar zuster, sprak
baar lieve woordjes toe, kuste haar, wisehte
de tranen uit haar oogen.
„In de eerste plaats moet je hier van
daan," stelde Erwin voor. „Do gedachte
alleen, dal die boot daar buiten ligt, maakt
jo herstel onmogelijk. Kinderen, ga mee
naar Berlijn. Ik heb op 't oogenblik zoolang
ik op de opperhoutvestersplaats wacht, den
ganschcn dag niets te doen. He zou je
kunnen helpen, ook met den advocaat on
derhandelen...." f
(Wordt vervolgd),.
