Zaterdag'27 Juni 1914.
67"" /asrgang*
«o. 14562
Tweede Blad.
Uit de Tweede Kamer.
Een ontrouwe echtgenoot.
i
v X
as
SCHIED1MSCHE COURAIII
Deze «rurant verschijnt d a g e 1 ij k s, mei uitzondering van Zon- en Feestdagen*
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Via ar din gen fl. 1.25, franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertenfiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
nar aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
o itr
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
16 cents. Reclames 30 cent per regel. Gro-ote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement o-p voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan bet Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
veTsehrjnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Tol stemming over de subsidie aan Oost
en .West is het niet gekomen; de Alinisbi
beeft den post teruggenomen. Minder om
dat hij week voor de vree-, van de hoeren
Scheurer en Boogaerdt, dat deze raven i-
ging niet onpartijdig zou zijn, dan omda»
bij de bezwaren door de heer Loeff en
Maichant legen zijn voorslcd ingebracht nle.
geheel kon wegcijferen. Deze subsidie, al
dus de afgevaardigde uit Waalwijk, is geen
subsidie, maar een volledige vergoeding vooi
het stuk werk, dat anders door liet Dejuu
tem ent van Koloniën zou moeien worden
verricht, maar dat dan am Oost en Wc-
wordt gedelegeerd. En nu oen van tweeën
óf wel de Minister draagt de Laak, d'.c
aan zijn Departement behoort, over aan
deze verceniging, mam- dan moet deze vw-
eeniging ook hebben een volkomen ofr.c.'e -1
kaiaktpf, dan moot zij ook tegenover don
Mini-ter volkomen verantwoordelijk zijn, m.
a, w. dan moet rjr een ambtelijk verband
bestaan tusschen de verceniging en den
Minister, óf we! de vereenïging blijft ge
heel patticulier, maar dan mag zij ook jr.et.
zooais hier geschiedt, belast, worden nr*'
de waarneming van een stuk Staatsgezag
en niet een stuk haak van liet Departement
op zich nemen. En de lieer Marahant her
innerdo er nan, hoe onder bet Minister» ■-
Kuvper, de premier, er een „informatie-hu
raau over sollicitanten" op na lie'd, waar
van de tegenwoordige Haagsche wethnu
derde Wilde aan het hoofd staat, en wam-
tegon de heer de Savornin Lobman indci-
tijd was opgekomen. En ai was hij over
töigd, dat de verhouding tusseïien den Mi
nister en „Oost eu West" nooit van zoo
bedenke]ijken aard zou worden als hot lm
xuchte bureau „de Wilde" eenmaal wat.
er kan eens een minder consccntieu.s mi
nister komen, en dns: Wacht u voor liet
begin.
Na de redevoeringen van deze beide spre
kers nam do Minister den post terug, en hij
kan nu overwegen of bij niet op ander
en ongevaarlijke wijze van de hulp van
„Oost en Wast" gebruik zal kunnen ma
ken.
t
De Stuwadoorswet is daarna zonder hoof
ddijke stemming aangenomen. De anti re
ro|utiouaire partij vond hel noodig daarbij
'bij mond© van haar voorzitter, den heer van
der Voort van Zijp, Ie komen vei klaren,
dat de wet niet haar onverdeelde in-lem
mirtg had, omdat de arbeidsboekjes en de
regeling van het Zondagsloon uil de wet
waren verdwenen. Dit was een totaal over
bodige verklaring, en hot was zelfs geen
door
MKDVE.
(Nadruk verbóden.)
Het is avond en buiten is het vinnig
koud.
De binnenkamer is hecJ gezellig, een wel
dadige warmte vervult liet vertrek en de-
rosse gloed, dien de sierlijk geknipte pa
pieren kap aan het heldere gaslicht geeft,
hult het vertrek in een troverachtig licht,
dat de stemming der twee personen, die
zich in de kamer bevinden, werkelijk schijnt
te beheersehen.
In aantrekkelijk licht verlootten zich daar
Henri Serlaal en zijn snoeporig jong vrouw
]e. De theeketel zingt een vroolijk deuntje,
tel beele theeservies glimt hij het gaslicht
crj. u'l de 'twee 'pas ingeschonken kopjes
stijgt een geur op-, die de reukzenuwen
°1 alleraangenaamste wijze prikkelt., een
morbode is van hetgeen men zoo straks zal
iToeven.
Henri zit te bladeren in een portefeuille
vo boeken en tijdschriften, die hom maai
Hrtig belang schijnen in te boezemen, en
jn Marie zit met een verbazend rustig
haar weekboekje hij 'te schrijven,
sarbij zij, als gold het een slnalslie'groo-
Mlerlei documenten van kleine afme-
ng mt haar lessenaartje haalt, blijkbaar
ze niet door haar opgeteckende cijfers
k vergelijken.
^Plotseling schijnt haar wat in te vallen,
zekére geheimzinnige gcvichtig-
1 kijkt zij Henri strak aan cn als hij
Pdetd'k'^t, zegt zij, min of meer teieur-
j.0ch, Hern-i, geef me even een brief
kaart van je?"
verklaring in den parlementairen zin van
liet woord. Deze zou toch hebben moe
ten luiden, dat de antirevolutionaire partij
niet de verantwoordelijkheid wilde aanvaar
den van haar stem tegen, omdat een rege
ling van den arbeid in b"t havenbedrijf zoo
bitter urgent is. Wij denken hieibij tenia
aan het jaar 1899, toen de 1-te editie Ou
gevallen wol in do Tweede Kamer in -tem
ming kwam, en toen Hr. Ivuypei namen-
zijn partij kwam verklaren, dat /ij over de
bezwaren, die voor haar de voorgestelde
regeling had, zon heenstappen, omdat zij
do arbeiders met hun vrouwen en kinderen
niet de dupe wilden maken van de hi do
ne. Dit was oen verklaring, die zin had,
maar dat was dan ook lJr. Kuyper, en nu
Lij uit de Two "-de Kamer verdween, en
noch aan Heemskerk, noch aan Tidma, noch
aan Colijn daarin een plaat- is gegund, i
de an Li-revolutionaire partij feitelijk allo
stuur kwijt. Dat is deze week belaas op
de meest overtuigende wijze gebleken uit
de manier, waarop de hoeren Emmer ei.
Rutgers zïc.h hebban aangesteld, om maar
een zeer zacht woord te gebruiken.
Het gebeurde bij liet wetsontwerp over
de „Notulen van het verhandelde door de
krijgsraden in raadkamer", waarover straks
De heer Limburg bad daarop een amende
ment ingediend, dat juist hel tegenoverge
-lelde, wilde van hetgeen de minister voor
-l< 1de, en de quapstie kon dus opgeworpen
worden, of liet amendement, eigenlijk wel
toelaatbaar was. De voorzitter had echter
als zijn meeniug te kennen gegeven, dal
hel amendement wél toelaatbaar was, en
daar niemand zich daartegen had verzet,
was de gelegenheid om daarover te discus
.sieoren voorhij. Maar toen do heer Lim
burg hét amendement had toegelicht, vroeg
de heer Erunier het woord en maakte zich
gereed de al-of-niet toelaatbaarheid van liet
amendement onder de oogen te zien. En
dat dit lang zou duren, viel op te ma
ken uit den grooten stapel boeken, die liet
jonge lid uit Kampen had laten aanrukken:
hij zat daar ah de geleerde Vossius, ..om
scban-t met boeken cn met blaren", en
de Kamer wachtte weilic.hl een even „door
wrorhfe" redevoering als die over de
vraag, of liet woord saluut in onze wot
boeken eigenlijk niet een u te veel heeft
Maar, van al dat mort'! zou mets ka
men, want de Voaiziüer hield hém direr
logen met de zeel' juist© opmerking, da!
do tijd, om over de toelaatbaarheid Ie spre
ken, voorbij was. Daarbij kou iedereen zich
neergelegd hebben, bobalve h-t jongde lid
dor Kamer; na eenigc aan idle welopg ■-
voodheid gespeende opmerkingen over h *t
Henri blijft voortlezen, grijpt werktuige
lijk in den zijzak van zijn jas, haalt er
een brieventasch nit, ziet er even in en
geeft de briefkaart. De brieventasch ver
dwijnt weer in den zak en Henri herval
zijn lectuur.
Marie is op het punt inel grooten ijver
aan haar correspondentie te beginnen, al-
ze ophoudt, Henri ecu poosje zwijgend aan
ziet en dan zegt
„Hé, Henri, wal is die briefkaart gepnr
fumeerd!"
Ilenri heeft waarschijnlijk in een der tijd
schriften oen nrlike! gevonden, flat hem
bijzonder belang inboezemt, althans, idrak
kor dan eerst kijkt hij voor zich en zegt
„Och, dal verbeeld je je.'
„Neen, 't is heuschl"
„Och, hoe kan dat nu; ik parfumeer me
portefeuille toch niet."
„Nu wik dan zelf!" zegt ze, ongeduldig,
terwijl zij de briefkaart over de tafel naar
hem toeschuift Hij blijft doorlezen en lus-
schen de blauw e kringetjes rook van zijn
sigaar heen, brengt hij de kaar} even aan
den neus cn zegt doodgewoon
„Ik ruik niets."
Het vrouwtje neemt de haar toegescho
ven briefkaart terug, brengt die nog eens
inn haar lief neusje, haalt diep op en
z'-gt min of moer knorrig
„Maar Ilenri, hoe kun je dat nu zeggen:
hof is heel sterk geparfumeerd."
Henri antwoordt niets en wat scherper
vervolgt zij
,.En wal mm onaangename lucht! Hoe
kom je aan dal Jeelijko goedje? Welke dame
heeft nu zoo iets in haar werktafeltje v"
De loon van haiu- stem is nu zoo, dat
Ilenri oen beetje verschrikt opkijkt en op
vergoelijkenden toon zegt
„Maar hoe zou dat nu kunnen? Ik par
fumeer me toch niet en waar zou die odeur
van daan komen?"
„Dan heb je iets in je pcrtefeuille, dat
verkeerd beleid van den Vod zittel kwam
hij met een motie, waaibij de Kamer als
haar oordeel uitsprak, dat eerst nog over
de toelaatbaarheid van bet amendement
incest warden gediscussieerd. Deze motie
kreeg zoowaar nog 19 Klemmen. al .stemden
dan ook de eerste mannen van Hechts,
voor zomer zij aanwezig waren, tegen. En
nu kwam liet allererg-fe. 'Do lieer Ruiger»,
trouwe camper© van den heer Bruiner, al
lied op aanmatigend i en onbehoorlijk ge
ding aankomt, ziende, dat. deze motie ver
loren werk was, weigerde nau de stemming
doel te nemen, t e r w ij 1 h ij in de zaal
bleef zitten. Ilij deed dit met voor
bedachten rade, want toen de voorzitter
hem mededeelde, dat het aan bet bureau
niet bekend was, hoe bij gestemd had,
kreeg deze ten antwoord, dat hij heele-
maai niet gestemd had. omdat de discus
sie- over de toelaatbaarheid gesloten was.
De Kamer keek vreemd op van een bru
taliteit, die in liet Nederland-olie parle
ment gelukkig tol nog toe niet voorkwam.
En art. tiö van het Reglement van Orde
zegt wel: „Bij hoofdelijke oproeping is
ieder lid verplicht zijn blem uil te bren
gen, cn zulk.- te doen met de woorden
voor of tegen, zonder eenige bijvoe
ging," Af aar aangezien dat zelfde Regle
ment van Orde den president, geen enkel
middel aan de hand geeft, om geirvmd arti
kel te doen naleven, i- het al of niet op
volgen daarvan aan liet fat-oen der leden
ove:g laten, en de lieer Rutgers ldcek daar
van nu juist geen overmatige portie to
bezitten. .Moer zullen wij or niet van zeg
gen, omdat hij den volgenden dag a,monde
honorable gemaakt heeft voor rijn vergrijp,
naar wij vernemen, onder ile pressie, niet
van p a i t ij genoot™ maar van c o a 1 i t i e-
gerio Men. Maar dit alle- wijst op een
volslagen gemis aan leiding in de anti rev.
par tij. Stel eens, dat zoo iets was voor
gekomen in de riiri-telijk-HHtoTiiSc.be pap
tij liet. geval as ondenkbaar want haar
leden Maan mijlen honger tin l'ant-oen. dan
hel gin, van liet anti rev dutionaire elftal
dan zoti oen man als de Savornin Eoh
man wel zorgen, dat het excuus o n m i d
deII ijk volgde op bel onbehoorlijk ge
drag, maar wie zou Lij de anti-revohi
ti on ai ion invloed genoeg hebben nni ouwil
lige on uil den band springende elementen
in bel gareel te bowlen? IloL zul'en toch
niet mannen zijn als van dor Voort van
Zijp of Rrumruelkamp, die den vrede wil
leu on die tegen liet vrijmoedige tweetal
Boumer-Bulgors niet zijn opgewassen? Of
van dor Velde of van Vliet, die als veel
oudere Kamerleden dan van der Voort van
Zijp zich bet voorzitt'-r-cliap tier club heb
ben zien ontgaan? Of van der Molen en
Onakrbiutn, dn* maar een- te hooi cn ie
gras komen kijken. Of bescheiden mannen
als Selienivr of de Mmté Veiloren? Eli wel
allermm-t de lieer Duymaer van Twist,
zelf maar al te vaak het oorbeeld geven-
zoo mikt."
„Wat zou ik nu in mijn portefeuille heb
ben, anders dan brieven en pupieren."
Hij baalt de portefeuille uit zijn zak,
wil die eerst aan .Marie geien, maar plot
seling schijnt hij zich te bedenken, kijkt,
zoekt, papiertje voor papiertje met. den vin
ger omwerpende, toen plotseling een bijna
onmerkbaar trekje om zijn mond verraad),
dal hij jets heeft gevonden. Jlij opent een
enveloppe cn neemt er iets uil, waarna
enveloppe en de rest weer in de porte
feuille verdwijnen.
„Ik begrijp het al," zi*gl hij. -- „er lag
een kaartje in, dal nlerk gepnrfunieeid was."
„Een geparfumeerd kaartje! En zoo'n
lucht! Dal is ook niet veel bijzonders!"
„Och, ik wist niet. eens, dat ik het nog
had't is een aardigheid
„Aardigheid, rare aardigheidWat is liet
dan voor een kaartje? Laat eens zien?"
De portefeuille wordt voor den dag ge
haald; er kom! een kaartje uit, dat Ilenri
even aan den neus brengt.
„Nu, kijk dan maar, daar is hoi
En op armslengte houdt iiij Alarie een
heel klein kaartje, vooP, waarop; op een
gevlamd paarlemoeren achtergrond in heel
mooi versierde letters te lezen staal
LI *CFF, Al A ROE LIJN,
Artiste Lyriqnc.
Afarie spant zich in. Ze kijkt, als kon
zij haar oogen niet gel oo ven, zij aarzelt
en neemt eindelijk op hot oogenblik, dal
ilenri liet terug wil nemen, heel vies, met
duim en wijsvinger een puntje van liet
kaartje aan, als vreesde zij haar vingors
te besmetten, ruikt nog even, houdt bet
ver van zich, zoo dat het volle Held er
op valt. Haar gelaat is een beetje betrok
ken, de vriendelijke glimlach is verdwenen:
er gaat haar eeri tweede gedachte door
het hootd, rij aarzelt, maar reikt Ilenri
het kaartje weer over met de woorden:
de van deplorabele parlementaire manieren.
Waarlijk, het is onbegrijpelijk, dat de anti
revolutionaire partij er zich bij neerlegt,
dat Heemskerk in den Raad van State vege
teert en Talma den doTpskan.-el weer If*
stijgt, en wij kunnen daarvan alleen de
verklaring vinden al- wij hier met een
„Sic volo, sic ju be-" van dr. Kuyp.-r
i© doen hebben. Onze ze-g-man m d.*>
deelde ons toch mede, dat ,1" bulp-loiz
toestand van de anti .revolutionaire pat ij
in de Tweede Kamer den van God gegwen
leider niet geheel onaangenaam L-. na n de-
maal deze ben als leider van de oppositie
in de Eerste Kamer meer relief geeft En
vrij zijn te eerder geneigd deze verklaring
te aanvaarden, waar liet ander- onbegrij
pelijk L, dat de anfi-revolufemnire partij
in den lande het zoo rustig aanziet, dat
haar vertegenwoordiging in de Tweede Ka
mer door gemis aan gehalte iederen dag
moer aan invloed verspeelt. En dat. ter
wijl de Katholieke partij bij iedere ver
kiezing haar gehalte, «lat toch reeds zeer
op jveil staat, verhoogI, en de Christelijk-
Jlislorisrbe deze week verstrekt werd me!
eon eerste kracht als dr. .de Visser. En
fin, dat moot de anti-revolutionaire partij
zelf Weten, of zij langzamerhand de risee
van de Kamer- wil worden.
Het ontwerp „Notulen van hel verban
del de door de krijgsraden in raadkamer"
diende, om aan een onhmulbnreu toestand
een einde te maken, die een gevolg i- van
een conflict tusscben de krijg-raden eu
hel Hoog Militair Gerechtshof. De /ank
'zal zoo. Door oen veroudert© rechtsple
ging de wel is van 1814 moeten
alle vonnissen van de krijgsraden door
het Hoog Militair Gerechtshof worden goed
gekeurd, en nu legt dit de verplichting,
die op do krijgsraden in deze rust. 0111
de stukken over te leggen, aldus uit, dal
daartoe ook Imhooren de notulen van hel
geen in de raadkamer i- behandeld. En
'hu i- door de krijg-raden daarin lteru-1,
zoo-lang die uit enkel officieren be-loml,
maar nu die door de laatste wetswijziging
een jurist tot voorzitter hebben gekregen
is dat ander- geworden, en weigeren zij
die notulen ou*r te leggen. Wat tol, ge
volg heeft, dat <le lu-klaagden, die prevelt
tief zitten, maar blijven zitten, en dal do
onafgedane zaken zich opstapelen.
N'u wilde de Minister de zaak zoo rege
lom dat de krijgsraden voorloopig liet hoofd
in den schoot zouden leggen; hij zou dan
spoedig met een wel komen, om de beele
approbatie af te schaffen. AI,nar dit kon
de Ikw Limburg niet over zijn juridisch
hart verkrijgen; hij vond dal overleggen
van die notulen zóó uil deu tijd, dal daar
aan dadelijk oen einde moe-l komen, en
„AsjeblieftRous souvenir I"
„Och, ik vond liet wel aardig om het
Ie bewaren, Luck* beeft zooveel succes en
er wordt zoo veel over baar gesproken,
.lij vond! ze laatst in „.Josephine" ook hoc
aanlig. Het is een soort beroemdheid. Nindl
je niet?"
Henri heeft doorgelezen. Hij hoeft niet
gezien, dat Afarie hem liet kaartje toestak;
eindelijk verwonderd, dat zij geen antwoord
geeft, herhaalt, hij: „Vindt je ook niest?"
En opziende schrikt hij bij hot zien van
de uitdrukking op Alarie's gezicht. Zo is
blijkbaar hevig ontsteld, terwijl zij het knar-
Ijo omgekeerd houdt en rla! met do grootste
aandacht bekijkt.
„Maar Henri!" roept ze eindelijk nok
kende: Henri hoe kun je 1111 zoo iels
doen?"- f j
Henri kijkt verhuisd op en zegt op den
onsc.huldigskm toon van de wereld
„AVnt meen je, Afarie?"
„Wat ik meen! .b* liebl allerliefste ken
nismaking aangeknoopt. Natuurlijk, ©en
slame, die zoo mooi zing on altijd
Frnnscli -preekt
Een hevig rood overdekt haar gelaat en
een hes*] klein zakdoekje wordt tu-mhe»
zenuwachtige vingertjes verfrommeld en do
heftige toon van haar (stem doel Henri in
eens geheel rechtop op zijn stoel zitten,
terwijl Ah trie met -tijgende gejaagdheid ver
volgt
„Neen, Henri, dat had ik nooit van je
gedacht
En weer wordt het kaartje aan de ach
terzijde hc*k<-ken, en al Jiooger stijgt haar
kleur en ai moer (.tijgt zijn verbazing.
„Je zult haar zeker straks wel moeten
gaan halen! En ga 'jo dan soupeoron in
„Itioho"? Verleden week had je immers
ook een souper! Natuurlijk enkel onder
hoeren
„Alaar Alarie, dat gaaI, te ver! Hik* kun
je zoo iet3 zeggen. Heb ik je ooit aanleiding
hij voerde daarvoor alle argumenten aan,
die deze bekwame jurist tol zijn beschik
king had. De Alini-ter liet echter zijn on-
-aannemelijk hoorei), Waarop het amende
ment werd ingetrokken en de krijgsraden
zullen moeten voortgaan notulen over tc
Joggen, tot de gansche approbatie door
het Itoog Atilitair Gerechtshof" zal zijn af
geschaft.
liet wetsontwerp op den wijnaccijns bad
feu doel ten oor-lc om de belasting op
den wijn mem- in overeenstemming te bren
gen met die op het gedistilleerd en ten
tweede om de ontduiking tegen to gaan,
een ontduiking, die inderdaad schandelijk
is. Wat b.v, er van te zeggen, dat inen
zich niet ontziet om den wijn, die inge
voerd wordt, te voren met alcohol te ver
mengen, om ze vervolgens door aanmenging
met water tol een lager alcoholpercentage
terug (e brengen^ en ze daarna met af
schrijving van accijns Weer uit te voeren?
Mvn voert b.v. in een vat wijn van 20 pei-
Ceiil en betaalt aan wijnaccijns 120. Dat
vat wijn wordt aangelengd, zoodat men
wijn krijgt van een alcoholpercentage van
10 pel cent. Alen maakt dus van één hec
toliter twee hectoliter, vo-erl daarvan weer
één hectoliter uit en krijgt dan f20weer
van het Itfjk tenia, zoodat er één hectoliter
geheel onbelast is. Vandaar dan zeker ook,
dat, terwijl 'hot bevolking-cijfer stijgt, het
wijnverhruik - wil men op den accijns af
gaan - -teed- terug gaat. En do, wijn u i t-
voer neemt steeds toe. niettegenstaande
ons land geen wijnbouwend land is.
De behandeling van dit wetsontwerp gat
den heer ter Laan nit Botterdam, gelegen
heid al zijn kennis te ontplooien, die hij
als commies van de belastingen over dezo
mak-rïe beeft opgedaan; sommige nuttige
wenken, die liij gaf. werden donr deu Mi
nister opgevolgd, een trio tamelijk onbe
grijpelijke amendementen door hem met bij
zondere haidnekkigheid verdedigd, maar
door den Minister onaannemelijk verklaard,
konden niet anders dan de sociaal-demo
cratisch© stemmen verwerven.
liet wetsontwerp;© „Opleiding van do
inlanders lot matrozen" lokt© hel eerst den
hoer llug'mhollz uil zijn tent. Deze mocht
veiklaren, dal hij 'mei sympathie de po
ging zag otn de inlanders tot matrozen
op te leiden, daar hel eentonige leven dor
Europeanen drie jaar lang op do Indischo
vlooi demoralise,'reiul werkt. Waar er et-U*
ter op een totaal van 1500 slechts 400
dom' inlanders vervangen worden, bij een
tekort van 320, zal d© zaak slechts uitloo-
g<-geven zoo iets te denkenIs dal nu
zoo erg, dal ik dat kaartje uil een aar
digheid bewaar Verscheur bet, nis je
wilt. Ziedaar!"
„Neen, dal dierbaar souvenir van je,
dankbare Lucio moei je vooral bewa
ren. Hoe aandoenlijk:
aveo ses meilleur remorrieinens;
nu, je Fransoh zal or door die correspon
dentie wel niet op verbeteren 1 lui wat oen
schriftEcu keukenmeid doet het lieter.
Ik moet zegden, je zocht fijn gezelschap.
En haar „remeroieineus" zoon is ze schrijft.
Zeker! Haar kun je cadeautjes geven, met
haar in „Ricbe" gaan sou pee ren, voor haar
ruupoeljes nemen om haar uit den schouw
burg te halen en laatst me! die regenbui
tien we uil de optera kwamen, heb' je mij
wel laten loopen naar die volle tram; ik
was drijfnat toen ik thuiskwam. En een
ameublementje voor du serre jnocbl ik niet
hebben, want zoo'n jong huishoudentje
heeft nog zooveel noodig. Natuurlijk, als
mijnheer voor dr* actrices cadeaus moet.
koop.-n eri rijtuigen en soupers inocL be
talen, dan is er nooit geld genoeg. Daarom
mocht ik zekei ook geen nieuwen mantel
hebben, net als mevrouw Wilgers!"
Eu nu komen er inderdaad dikke tranen
uit de mooie oogen en met afgewend gezicht
wordt het zakdoekje gebruikt om ze af te
drogen.
Ilenri is opgestaan en kijkt over de tafel
gebogen naar hel kaartje, dat Marie voor,
zich heeft gelegd en dat zij met baar blik
ken aan de tafel schijnt te willen nage
len. Den woordenvloed zijner vrouw heeft
hij niet kunnen sluiten, met toenemende
heftigheid heeft zij gesproken, met toene
mende verbazing heeft hij geluisterd.
„Alaar Alarie, luister nu toch eens!" zegt
Lij vergoelijkend.
„Och," antwoordt zij snikkend „wat
heb ik te luisterenDat is niet moer goed
