67* iaargang. Zaterdag 1 Augustus 1914 Ke, 14592 git Hier tetaat sit DRIE Maden. De oorlog. Eerste Blad. De Fransche hoeve. Reis-abonnementen. Burgeravondschool le Schiedam BUITEKLA.ND. SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen* Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1,25, franco per post fl. 1-65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten das middag» vóór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.) Prijs der Advertentiën: Van 13 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. De Administratie van de „Schiedainsche Courant" is gaarne bereid om tegen vergoe ding van porto's aan hare abonnéc's, die voor korten of langen tijd op reis gaan, de courant aan hun tijdelijk adres te zen den. Ook abonnementen voor den tijd van een heele of halve maand worden geduren de het reissoezoeu gesloten. 0 Tegen 1 September a.s. vaceert aan deze 'school de betrekking van LEERAAR in lynteekenen en projectleleer. Aan deze betrekking is verbonden een salaris van f 50 per wekelijksch lesuur, met 5 driejaarlijksche verhoogingen van f2.50 per wekelijksch lesuur. 'Aantal lesuren: 5. Op zegel gestelde sollicitatiën, voorz:en 'van de bij de wet gevorderde stukken, te zenden aan den Burgemeester vóór 10 Augustus a.s. Schiedam, 1 Aug. 1914. De aigemeene toestand. De spanning en de uit de dagenlange onzekerheid voortgesproten opwinding zijn thans tot het uiterste gestegen. Nu de Duit- sche en Russische legers op voet v;tn oor log worden gebracht, schijnt de crisis haar hoogtepunt te bereiken. Want de mobilisa tie van de legers, niet alleen der onmid dellijk bij bet huidige conflict betrokkene, maar ook van de andere mogendheden, die in de caatastrophe kunnen worden mee gesleept, zijn in dit opzicht wel de meesl ongunstige voorteekenen. Een mobilisatie toch geeft in onzen tijd, - nu de legers geen liuurbenden meer zijn doch uit de militair georganiseerde volks- massa zelf bestaan, een zoo grooten schok aan het economische leven, zij grijpt daar zóó diep in, dat zulk een ontwrichting van Roman naar het Duitseh, van h LUISE Vv'ESTKIRCH. 47) i Na afloop van hef werk loog hij dadelijk op weg en voelde zich toch wel een wei nig beklemd. Er wa.s een waas over den glans van zijn geluk gekomen. liet meisje had reden om zich over hem te beklagen Och, hij nam de dingen altijd zoo zwaar op. Waarschijnlijk gevoelde zij met haar luchtharligen aard niet den geheelen om- vang .van het. onrecht, dat hij haar h:ul aangedaan. Zij schreef, dat zij hom moes' spreken, noodzakelijk, dringend. Kon het niet zijn, dat zijn en haar wenschen en verlangens met elkaar overeenkwamen, da', zij, ovenals hij een nieuw geluk had ge vonden en nu kwam om hem zijn vooiid terug te geven en het hare terug te eischou De lucht was drukkend, zooals dat aan d« lente eigen is, wanneer overal nieuw leven ontwaakt Er lag oen nevel als een reusachtig wit lijkkleed over de verdorde heide. Maar het jonge berkenboschje, da! daaruit opdook, vertelde met zijn lichtgroen loof van een nieuwen zomer. Plotseling zag Enno haar staan, een kleine, zwarte gedaante, hulpeloos in de onmetelijkheid van het ver aan den ge .zichteinder wegdoezelende veen. Zij had geen hoed op. De wind speelde met haar zwarte lokjes, met de punten van haar rivarten doek, dien zij huiverend om zich heentrok. Zij stond roerloos, ineengedoken, de belichaming der verlatenheid, zoo cen- op de eindelooze vlakte, ónder den euidelooaen hemel, als zij, zonder vrienden bloedverwanten in het leven was. Zijn Mrt kromp ineen bij liet zien van haar. de nationale samenleving maar zeer kort kan aanhouden, zonder tot een beslissing in den een of anderen zin te lemen. Ei moet dan spoedig óf oorlog, óf ontspanriifi» komen. Deze regel geldt natuurlijk in veel sterker male voor do moderne industrie staten als Duitschland en Frankrijk, dan voor landen als Rusland en enkele deeien van de Donnu-nmnarcliie. De kans, dat er thans ontspanning komt, vermindert bij do minuut. Benige hoop brengt nog een hedenmorgen uit Londen ontvangen bericht, meldende, dat de daar leeds vervlogen hoop op vrede louigkeert door de zeer vriendschappelijke telegram men, welke hedennacht tusschen hooge Rus sische en Duitschc persoonlijkheden wor den gewisseld. Daarentegen maken later op den dag ontvangen telegrammen uit Reme melding van een minder vriendschappelijke telegram wisseling tusschen beide staten. Men zie hiervoor onder Laatste Nieuws. Te P e t e r s b u r g beschouwt men den toestand als volkomen hopeloos. De pan- Slavisten geven den toon aan en sturen met do meeste beslistheid op oorlog aan. .Manifestanten trekken door de straten der stad onder den kreet: „Weg met Oostenrijk! Vermoord de Duitschers". Daarentegen heb ben voor de Engelsche en Fransche gezant schappen vriendschappelijke betoogingen plaats. Het schijnt, dat de sinistere kliek, die, niet tevreden met heel het reusachtige land tot een hel van gruwelen en onderdrukking te maken, thans alleen nog maar terug gehouden kan worden door een revolutie. Reeds schijnt in Polen een opstand uitge broken. En ook uit andere'deeien van het land komen berichten, die aan een hevige gisting doen denken. Maar het is de vraag of bet terrein dezer gisting uitgestrekt ge noeg is, om de regeering te dwingen tot het afzonderen van een zoo groot aantal troepen, dat deze de Russische legermacht te zeer verzwakt om tegen het buitenland te kunnen optreden. Wat O o s t e n r ij k betreft, daar wordt op het oogenbük elke uiting der publieke- opinie, die in strijd is met het in de offi- cieele kringen hcerschende oorlogsenlhou- ■riasuie, onderdrukt. Te P a r ij s was men gistermorgen nog tamelijk optimistisch gestemd. Men hield nog vast aan de theorie, dat de tweede en vriendschappelijke démarche van der, Duitschen gezant te Petersburg een ontspan ning van den toestand lieteekende. Tegen den middag volgde echter de te verwachten omkeer. Uit Petersburg werden zeer pes simistische telegrammen ontvangen en nu concludeerde men ook in de Fransche hoofd stad, dal de laatste kansen op het behoud Hij had haar het laatst gezien tusschen mooi uitgedoste, lachende menschen, naas, plat rroolijke kennissen. Nu was dal al les van haar afgevallen. Als een hoopje meewarig leven in do van levenskracht overvloeiende natuur stond zij voor hem. een niets en toch het struikelblok op zijn weg, de hinderpaal die hem scheidde van zijn geluk. Kordaat slapte liij op haar toe. Zij ver roerde zich niet; hij moest haar zijn hand toesteken. En mi pas gaf zij hem aarzelend besluiteloos baai kleine ronde hand. Zij lag koud cu onbewegelijk in de zijne. 'Haar lippen beefden, maar zij vonden geen woord; slechts haar oogen spraken Wat had hol. meisje onnatuurlijk groote. zwarte oogen! En was het mogelijk, da! uit deze eens zoo vroolijk lachende, gui tige oogen zoo'n nameloos verdriet kon spreken? Een klacht, die het hart van een man om en om keerde? „Hier ben ik," zei hij kortaf, tegen zijn ontroering strijdend. Zij antwoordde nauwelijks hoorbaar: „Dat is goed. Dat is heel goed. Ik da.uk jc." Niets meer. Zij liepen een paar schreden zwijgend naast elkaar over liet smalle pad, op de oude hut van Toni Griïveloli toe. „Wat heb je mij te zeggen?" drong En no aan. „O Enno, waarom heb jc mij niet meer geschreven? Waarom heb je mij nooit, nooit geschreven, dat je bij Trina Döpke bent?" „Ik kon hel in jou fabriek niet langer uithouden," zei hij ruw. „Ik kan niet zoo'n leven leiden, als jij jc dat hebt voorge steld. Anderen mogen dat kunnen ik niet." In hittere woorden schilderde hij haar zijn wedervaren in de spinnerij, zijn wanhoop, vertelde haar. dat hij aan zelf moord had gedacht. Hij liep steeds haasti ger, sprak steeds heftiger. Als zij toch antwoorden, hem tegenspreken, hem met verwijten overladen wilde! Dan zou hij van den vn.de zoo goed als verdwenen waren. Onder de Fransche bevolking heerscht een kalme -lemming en men ziet met vastberadenheid de donkere toekomst tegemoet. Alle partijen vergeten haar on- detlingo twisten en zijn bereid om met ge zamenlijke klachten het gevaar het hoofd te bieden. Van een mobili-alie van het Fransche leger was gisteren nog niet.- bekend, maar Tm Duitschland en Rusland voorgaan, zal Fiankrijk moeilijk kunnen achterblijven. Wellicht i» de mobilisatie daar, op 't oogen bük dat we dit schrijven, reeds een feit. Te L-onden iieeft bet bericht over de aigemeene mobilisatie in Rusland en de overeenkomstige maatregelen in Duitschland !e diplomatieke kringen niet alleen som berder gestemd, maar ook ten zeerste ver last, totdat tegen den avond de stemming wal hoopvoller weid, naar aanleiding van de hervatting der besprekingen tusschen Oostenrijk en Rusland. In België was gisteren de stemming zeer opgewonden. Een paniek heeft zich van de geheele bevolking en vooral van die in het zuiden, meester gemaakt. Zelfs bankbiljetten worden tegen de helft dei- waarde en minder verkocht. Om de verwar ring volkomen te maken, weigert men aan de stations te Brussel papieren geld in ontvangst te nemen, terwijl de beambten zich verschuilen achter de bepaling van liet reglement, dat met gepast geld betaald moet worden. Over Japan komen tot nog toe elkan der tegensprekende berichten. Aanvankelijk werd van Duitsche zijde beweerd, dat in ge- va! van een Europeeschen oorlog Japan zich opnieuw tegen Rusland zou keeren. Een gisteren ontvangen telegram uit Tokio meldt thans echter, dat Japan zich aan de ver plichtingen van zijn bondgenootschap met Engeland houden zal en zich in geval, van een conflict, wellicht aan de zijde van de Tripte Entente zal scharen. Keizer en tsaar. In een telegram uil Berlijn aan de „Kóln. Ztg." wordt verzekerd, dat er tusschen den keizer en den tsaar telegrammen gewis seld zijn, waarin de fsaar den keizer ver zocht, er toe bij te dragen, dat de vrede behouden bleef. De keizer heeft daarop zeer tegemoetkomend en rekening houdende met de oude historische vriendschap tusschen beide staten, geprobeerd een bemiddelings actie te openen in den zin van het En gelsche voorstel. Toen de keizer zijn po gingen begonnen was, volgde onverwachts hel here] der aigemeene mobilisatie in Rus land. Dit is, zoo wordt in liet telegram uit Berlijn aan de „Köln. Ztg." gezegd, een on spoedig met haar klaar zjjn. Mam zij liep zwijgend naast hem, mei haar hoofd zoo diep gebogen, dat hij slechts het krullend zwarte haar en een stukje van haar voor hoofd zag. Aan een vogeltje met gebroken vleugels, moest hij denken en een toornig gevoel welde in hem op wegens baar hul peloosheid, die ook een macht was, rle sterkste tegen een sterke. Had bij de deern maar nooit gezienHoe helder en zonnig zou dan de toekomst voor hem liggen! Kon hij dat stukje leed en verwijl maar wegvagen uit haar en zijn bestaan en vroolijk en luchthartig daarover heen leven 1 Plotseling bleef hij ontsteld staan. Voor zijn voeten lag de zwarte poel. En met jen huivering moe-t hij aan zijn vader denken, en aan het uur, toen ook hij op deze plek had gestaan met die andere deerne, die zij op zijn trouwdag koud en zwijgend uit hot water hadden gehaald. Was dat een stuk nevel? Of grijnsde de Franscliman hem uit het dichte wilgen bosch je aan? Neen zijn vloek was niet opgeheven l Die wortelde diep in het Brink- meiers bloed. Steeds weer hetzelfde! Steeds do ring, die zich sloot. Gisteren de va der, heden de zoonl Vol afgrijzen staar de hij naar den loodkleurigen waterspic- gel, dien de weerschijn van het avond rood in een zee van bloed veranderde. Anne had niet. meer opgekeken, geen wnoitl gezegd. Toen Enno zwijgend staan bleef, sloeg zij haar bandon voor 't ge laat en op oen turfhoop a,an den kant van het water neervallend, barstte zij in een hevig, onbedaarlijk snikken uit. Dood- seho stilte en eenzaamheid in het rond. En in de eindelooze ruimte slechts de hlnedroode poel. die schril uit hel. sche merlicht te voorschijn kwam en in de diepe stilte slechts bef snikken van liet meisje als het gekerm van een gewond dier. ïïet maakte hem dol. Hij schudde haar heftig. gehoorde gebeurteni-. Het fs nu aan Rus land te toonen of het het uiterste, de voor- beeideicoze uittarting van een vreedzaam volk, in den zin heeft. De oorlogstoestand in IJ u i t s c h 1 a n d. Volgens te Nancy ontvangen belichten hebben nog steeds zeer belangujke b-u. gingen in Duitschland plaats van de dek kingstroepen, die zich naar ban posten a.m de grens begeven. Een zeker aantal reservisten ueidmi op geroepen in Elzas-Lotharingen. en hei Rijn- dal. In diezelfde streek hadden lerjui-ri tiën plaats ten behoeve van de hoepen. Op de verkeerswegen in Duil»ciilaud wordt zeer streng toezicht gehouden. Er is door de militaire autoriteiten eer. maatregel getroffen, waarbij aan de bewo ners van Elzas-Lotharingen verboden wordt zich naar Frankrijk te begeren. De kroonprins is benoemd tot comman dant der eerste gardedivisie. De directie der Keizerlijk-Duitsche Spoor wegen geeft officieel kennis, dat alle inter nationale treinen naar Duitschland zijn op geheven. Uil Oostenrijk. Volgens officieele berichten wordt beves tigd, dal de Russen de op Oostenrijksch gebied gelegen spoorwegbrug tusschen Gra- nitza en Sczakowa in de lucht lieten vlie gen. Keizer Frans Jozef ontving gisteren den minister van buitenlandsche zaken, graai Berchtold. den minister van oorlog Kroba- Iin en den chef van den generalen staf Hötzendoif in een audiëntie, die twee uren d miide. Uit Frankrijk, Gisteravond is op het Eiysée een buiten gewone ministerraad gehouden, waar dt- buitenlandsche zaken werden behandeld. De- bleken is, dat de onderhandelingen te Ber lijn voortduren. De noodige maatregelen rer beveiliging van de grenzen zijn geno men. Minister Viviani heeft gisteren de gezan ten van Duitschland en Engeland ontvan gen. De gezant van Oostenrijk had een onder houd met Margerie. den directeur van bui tenlandsche zaken. Men zegt dat Engeland in overleg met Frankrijk krachtige pogingen blijft aanwenden om een weg tot een schik king tusschen Rusland en Oostenrijk te vinden. Naai het schijnt is men voornemens nieu we stappen bij beide mogendheden te doen. Op het oogenbük, d. i. gisteravond, ziet men den toestand zeer donker in. Gislernamiddag is een poging gedaan om „Waarom schrei je, zeg?"' Zij trachtte zich te vermannen, te spre ken. Zij streed dapper met zich zelf. Het duurde toch minuten. „Heb geduld," stamelde zij. „heb ge duld. Dat is maar zoo'n zwakheid, omdat - omdat Ik Wen een heele do urn ie deern Ik had dat immers moeten weten, al lang moeten weten! Zij hebben 't mij toch alle maal gezegd, die lieve, oude man, mijn eenig vadertje, jou moeder, de buren, allen hebben 't mij gezegd. Ik won 't echter niet gelooven. Ik wou niet kon niet. Niet eens in dien langen tijd in Bremen, toen je tri ij niet meer schreef, kon ik 't gelooven „Wat hebben ze je gezegd?" vroeg hij loornitg. „Dat het. komen moest zooals hel is gekomen. Ik neem je dat niet kwalijk, zeker niet. Alleen ja, je hadt wel een beetje vertrouwen in mij kunnen stellen en mij kunnen zeggen, dat Ik ben ziek van verdriet om jou geweest. Nee, nee, laat dat. Ik zie bet immers in, ik zie 't heel goed in. Trina heeft huis en erf en verstand en aanzien. En daarentegen zoo'n totaal onnutte deerne als ik. waar over geen mensch blij is, dat zij op rle wereld is en waarover geen mensch zou treuren, als zij er niet was Nee, nee, ik neem 't jc niet kwalijk. En ik wil geen steen wezen op den weg tot jou geluk. Hoe hadt je dat kunnen denken? Nee daar daar Zij trok aan den zilveren ring, dien hij haar eens aan den vinger had gestoken. Die scheen als met hot lid saamgegrocid te zijn. Hij schramde het vel tot bloe dens toe hij haar poging om hem los le werken. Maar zij lette niet op de pijn. Zij trok hem met geweld van haar vinger en reikte hem Enno toe. „Daar daar! je moet gelukkig zijn!" Uit haar zwarte oogen, die door tra nen glinsterden, uit den klank van haar klagende stem, uit elk harer zachte woor- de tunnel hij Chalyfort te vernielen. Een schildwacht schoot op een automobiel, waar in drie lieden gezeten waren, die de vlucht namen. De tegeering heeft den uitvoer van de artikelen, die als oorlogsconfrabande kun nen worden beschouwd, verboden. E e n En g e1s c h eskader voor V1 i s s i n g e n Een Heulertelegram uit Brussel dd. giste ren meldt: De aigemeene malaise o-p de Beur» is verergerd door liet geiucIn, dat een deel van hef Engelsche eskader kruist tusschen Os-lende en Vüssiiigcn. Het gerucht weixl spoedig bevestigd. De „Patriofe*' deelt mede, dat een eska der van Engelsche kruisers het anker heeft laten vallen op de bank Schouwen tusschen Ostende en Vüssingen. Tv, ee Xederland- sclie kruisers zijn de roede van Vüssingen binnengekropen. De Antwcrpsche dagbladen melden, dat twee schepen, die Antwerpen waren uit gevaren, naar Antwerpen moesten tcrug- keeren wegens de aanwezigheid van een vloot op de roede van Vlissingen. De mobilisatie in België, Een pa niek. De Belgische regeering heeft gisleren be sloten ie mobiüseeren. ter handhaving van Relgië's neutraliteit. Ruim tweehonderd vijf tigduizend man worden op oorlogsvoet ge- biacht. De „Etoile Beige" deelt mede, dat de regeering te Antwerpen den geheelen ter plaatse aanwezigen voorraad graan opkocht, onder bedreiging er anders beslag op te loggen. Van Vervier* af tot Mons, in Belgisch Luxemburg eu in het Groothertogdom is de opwinding onbeschrijfelijk. Groote leger* hewegingen zoowel van Fransche als Duit- -che zijde worden ginder gesignaleerd. Tel kens en telken» verschijnen en verdwijnen weer plots groepjes militairen, die verken- ningsdienst doen. Ook uit Antwerpen wordt melding ge maakt van de daar hcerschende groote op gewondenheid. Het bericht van de mobi- liseering in Duitschland baarde een aige meene opschudding, die aan paniek grens de. De banken werden bestormd door men schen, die waarden te gelde wilden maken. In sommige banken was de toeloop zoo groot, dat men politioüulp moest inroepen. Eenvoudige menschen haasten zich provi and op te doen. Op de dorpen heerscht een ongetoofelijke paniek. De boeren be graven geld, kostbaarheden en levensmid delen. Het bericht, dal een Engelsche oor logsvloot aan de Scheldemonding is ver schenen, maakte de paniek nog grooler, niettegenstaande de pers van alle riehtin- den sprak de betooverende lieftalligheid, die eens zijn hart en'zinnen had veroverd. En de vurige hartstocht, die dit meisje indertijd bij Item had opgewekt, deed nu een innig diep medelijden bij bom ont staan. Neen, hij kon niet over haar heen zijn eg vervolgen! Of ook de toom over /.'ja eigen zwakheid met kracht in hem opwelde hij kon het lieve schepseltje niet met voelen treden al wenkten ook al het geluk on alle heerlijkheid der we- i old aan het eind der haan Hij greep ruw haar hand met den ring. ,,Fn jou gepraat is geen grein verstand of zin 1" De tranen in baar oogen droogden van verbazing op. „Mag je Trina Döpke dan niet lijden?" Toornig heet hij haar toe: „Helt ik aan het ziekbed van je vader gezworen, dat je mijl; vtouw zoudt W-orden of niet? Houdt jij rmj voor een, die zijn woord niks -re kent?" ,-i- „Het hart van een man vraagL er riiel naar, wat. zijn lippen eens "gezworen heb ben," antwoordde "zij treurig. „Je moet je hart niet tegen zijn wil dwingen. Enno. Je moet je geluk niet. voorbijloop-en. Dat wil ik niet hebben. Je moet niet denken, omdat ik zoo vrees el ijk lieli moeien schreien dat was nog zoo'n zwakheid. Ik kom er ganw over heen." Met den rug van haar hand wis elite zij de laatste tronen W'cg. „Heel spoedig. Als jij maar goed tevreden turnt, ik zal het wel spoedig te boven zijn. Je weet immers, dat ik de dingen niet zwaar opneem." Een krampachtig lachje trilde om haar smartelijk vertrokken lippen, maar in de zwarte oogen stond onuitwi v.hbaar het groote leed. Er was daarin een onrustig geflikker en zij gleden nf van Enna's oogen naar de bloodroode oppervlakte van den pool. „Ik zaj er wel spoedig ovex* heen komen." Hij verstond heel' goed de z.wij gen de taal clezter oogen. (Wordt vervolgd,}

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1914 | | pagina 1