67" laargang.
Zaterdag 22 Augustus 1914
Tweede Blad
No. 54610
ALLERLE~
VOOR DAMES.
OemBnsrcl Nieuws.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdageo*
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25, franco
per post fl. 1.65,
Prijs per week: Voor Schiedam en Ylaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór ©en
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der AdvertenJiSn: Fan 16 regels fl. 0.92; iedere regel mee»
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon Np. 103.
DAMES-OR CHESTEN IN VROEGERE
EEUWEN.
In de laatste jaren komt het meermalen
voor, dat een orchest uit enkel vrouwen
bestaat en dan wordt dit als een moderne
nieuwigheid beschouwd. .Maar dit is ge
heel ten onrechte. Groepen van vrouwen,
in het openbaar musiceerende, vindt men
al in de vroegste tijden; evengoed als men
in de oudheid geneeskundige vrouwen had.
dichteressen en verkondigsters van Gods
woord, zoo had men er vrouwenkoren, vrou
wen-archest en en vrouwelijke dirigenten.
David en Salomo hadden kapellen ran
muzikale jonkvrouwen, die voor. instromen
ten rinkelbommen en metalen bekkens bad
den. Eén tempelkoor bij de Israëlieten be
stond uit vrouwen; in den tempel van
Salomon mochten weliswaar alleen man
non Gods lof zingen, maar in een tweeden
tempel zong een koor van geschoolde rrou
wen hymnen ter eere van God in den hoo
gen. Jeptha's dochter ging haar vader, toen
deze als overwinnaar der kinderen van Am
mon terugkeerde, tegemoet aan het hoofd
van zingende en dansende jonkvrouwen
Toen David den reus Goliath verslagen
had, maakten zich vrouwen en meisjes op.
onder zang en paukenslag en snarenklank,
om hem te begroeten.
Bij de oude Grieken wordt dikwijls ge
noeg gebruik gemaakt van musiceerende
vrouwen. De bacchanten en vrouwelijke cen
tauren worderf zingend o fspelend voor
gesteld. Ze stelden zich do muzen voor als
beschermsters van toon- en dichtkunst en
beeldden ze af met snaren-instrumenten. De
Grieksche vrouwen moesten zingen en spe
len bij huiselijke en openbare feestelijk
heden. hij bruiloften en begrafenissen, zoo
wel als bij de Olympische spelen. Op een
oude Grieksche vaas ziet men' tien jonk
vrouwen, die zich klaarmaken om te mu-
sieeeren. zes lierbespeelsters en vier speel
sters op de fluit. Een andere vaas is be
schilderd met zingende vrouwen, die elkaar
begeleiden op de Kithara. terwijl een jong
meisje op de harp tokkelt en twee andere
de dubbele fluit bespelen, leder feest hij
do oude Grieken word opgeluisterd door
muzikale voordrachten van jonge meisjes.
Bij bruiloften zongen ze onder begeleiding
van fluit en kithara een bruiloftslied.
Bij de Panathenceën, werden feesten lor
eere van Minerva gegeven, en bij de Olym
piseho spelen verleenden uitgezochte vrou
wen haar medewerking als kithara,bespeel
sters en fluitisten. Bij de meeste godsdien
slige feesten hadden ze haar plaats als koor
zangeres, danseres of smiren 1 iespe.'lser. lIi
•muzikaal onderricht ontvingen de jonge
Griekiimen van een keurmeester, die terzelf
dertijd dichter, componist of dansmeester
zijn moest. Onder de vrouwen zelve was
er meer dan een dichteres, die ook toonkun-
stenares Was.
Ook de Romeinen hadden muziek hij
hun godsdienstige plechtigheden. De fees-
taalsche maagden luisterden de feesten van
Vesta op met gezangen. Als krijgshelden
of overwinningen moesten gevierd worden,
zongen Salische jonkvrouwen in krijgsge
waad, met een helm op het hoofd. Bij de
begrafenisplechtigheden waren liet vrouwen,
die de klaagdicren zongen. Voorname en
rijke Romeinen vormden zicli voor eigen
gebruik een kapel uit hun slavinnen, die
do fluit en cither leerden bespelen en deze
kapellen leenden ze uil om publieke ver
makelijkheden glans bij te zetten. Volgens
de geschiedschrijvers waren de Romein
sche vrouwenkapellen niet zoo goed a's
de Grieksche.
De oude Egyptenaren hadden voor dmi
dienst hunner tempels muzikale vrouwen
en meisjes. Zoogenaamde zang'eidsters be
stuurden een zangeressenkoor in den tem
pel. Bovendien hadden ze een orchest van
sistrumbespeelsters en een ander van speel
sters op de luit.
Zulke vrouwelijke artisten ziet men ook
afgebeeld op muurschilderingen. Een der
gelijk orchest bestond doorgaans uit zeven
mooie, jonge meisjes, die het gevlochten
haar verborgen hebben onder een kapje
en over het voorhoofd een lotusknop had
den hangen. De instrumenten, die zo ge-
bruikten, waren zeer velschillend. Moest
twee harpen, oen "dubbele fluit, een luit
en een zevensnarigc lier. Een der meisjes
gaf, zoowel aan Tie zangeressen als aan
de instrumcntbespcelslers, ae maat aan door
handgeklap.
In Japan loeren muzikale meisjes den
koto, een snaren-instrument bespelen. Meer
dere speelsters, geisha's genaamd, vormen
een orkest. Behalve den zevensnarigen kolo
loeren de .Tapanselie vrouwen ook nog he
spelen de samiesang of Japansche gitaar,
de rinkelbom en de trommel, de dwarsfluit,
den hoorn en de viool.
Ten tijde der minnezangers en trouba
dours zag men vrouwen de varende zan
gers vergezellen en onder hegeleiding van
bellen, trommel en een Egyptischen klep
per, droegen ze koorliederen voor: maai
kunst kwam daarbij niet te pas, en deze
inliziekmaakste-s waren ook meest sleihi-
vrouwen uit de onderste lagen der maal
schappij. De dochters van voornamen hui
zen leerden ook muziek, meest hel In
spelen der luitmaar ze lieten zich slechts
hoo:en in den familiekring. Het idee van
openbare vrouwen-koren en vrouwen-orkes
ten ging verloren, tot de laatste jaren z.
weer in zwang brachten.
EEN KOSTBARE MEERSfUUJM-
YERZAMEL1NG.
Ten allen tijde was de verzameling voor
werpen van meerschuim vervaardigd of mei
groote stukken van deze steensoort ioge
legd, die in het bezit is van het keizerlijk
huis van Rusland, zeer kostbaar; maar bij
de hecrsehe'nde vraag naar barnsteen ver
tegemvoordigt ze een groot kapitaal. Men
zou heel wal halskettingen, halssnoeren,
armbanden, spelden enz., kunnen krijgen
uit den meerschuim-schat van den Czaar.
Toch geniet deze voor zichzelven bijna
nooit van het gezicht der goudkleurige
steunen. Men had de verzameling om zoo
te zoggen vergeten. liet was eerst een
paar jaar geleden, dat er zich iemand om
bekommerde en ze meer van nabij bekeek
om to ontdekken, dat het meerschuim brok-
kig begon te worden en de voorwerpen
noodzakelijk moesten hersteld worden, wil
de men ze bewaren.
Nu werd alles voor den dag gehaakt
Een kist van meerschuim, een kast met
groote platen van meerschuim en versier
sels van ivoor, een zandlooper, gesneden
meerschuim, gegraveerd meerschuim, fheoio
landschappen heeft de kunstige Duifschu
meester, die de voorwerpen in de zeven
tiende eeuw vervaardigde, er met de gra-
veernaald orpgetooverd), teekeningen, vo
kregen door afwisselend licht en donker
meerschuim te gebruiken, door het in l<
leggen met fluweel, door het te beleggen
met goud. .Kortom, hot eenc stuk is al kun
stigor dan hel ander. Fn deze schat tra*
langzaam aan liet vergaan. Een commissie
word benoemd. Deze vertrok met do kost
baarheden naar hot vaderland ervan, naar
Dantzig, waar do moesten dezer voonvor
pen hun ontstaan zouden te danken heb
ben aan den oenvoudigen meerschuim!).1
werker Thurau, die in de zeventiende eeuw
leefde, en die volgens de overlevering ooi;
dl barnsteenen spiegellijst uit één stuk
zon hebben vervaardigd, die,, volgens oud
Pruisische verhaten, 1en geschenke, weid
gegeven aan een Czaar van Rusland, en
(lie in -dien tijd al de kolossale som van
30.000 gulden waard was.
De Duitsche meerschuimbewerkers heb
ben de harnstconverzameling van den Czaar
weer opgeknapt, en alles is weer onder
behoorlijk geleide naar Et. Petersburg ver
trokken.
BEHANDELING EN REINIGING VA,N VER
ZILVER DE VOORWERPEN.
Al de in den handel gebrachte voor
werpen, die verzilverd, van oud koper en
geel koper zijn, zijn met een klpurlou1--
lak overtrokken. Voorwerpen van zink, bijv,
muurborden, schalen voor visitekaartjes,
middenstukken %aor op tafel, vazen, schil
derijen enz., worden eenvoudig met pon
zachlon, drogen lap afgewreven cu houden
zich. alleen met die behandeling, jarenlang
goed. Voorwerpen daarentegen, die inen
gebruikt, die met vuur, wasehwater en
dergelijke in aanraking komen, zoonis
Schrijfgereedschap, wijnkoelers, bowls, rook
stellen, koffie- en theepotten, enz., verioo
nen in korten lijd bruine, gele of zelf-
zwarte vlekken; menige huisvrouw ver
moedt. dat slechte verzilvering er de oor
zaak van is; doch zij vergist zich dan en
het euvel kan gemakkelijk verholpen Wor
den. Al deze gebruiksvoorwerpen zijneven-
eens met. kleurloos lak of vernis over
trokken, opdat zij in het magazijn van den
verkooper niet zullen aanslaan en gemak
kelijker schoon te houden zijn. Zoo gauw
zich in het gebruik zwarte of bruine vlek
ken vertoonen, is het raadzaam het vernis
te verwijderen. Dit gSchiedt bij verzil
verde voorwerpen op de volgende wijze:
Met het water, waarin men wat geest van
salmiak doet, wordt mi-t een niet te har
den borstel het vernis geheel opgelost en
indien dit niet gelukt, laat men het voor
werp langoren tijd in de vloeistof koken;
weldra zal overal een doorzichtige huid
loslaten, li een koken van al te groote
voorwerpen, als bowlen, wijnkoelers en der
gelijke, niet goed mogelijk, dan doet men
wat wijnsteen op den borstel. Ten slotte-
spoelt men het voorwerp in zuiver, koud
water af en droogt het in warm zaagsel.
Een opnieuw aaimlaan, zooals-ook bij
voorwerpen van echt zilver geschiedt, is nu
niet meer te vermijden. Witte en vei-
gulde voorwerpen, die men van hel ver
nis ontdaan heeft en toch aangeslagen zijn.
reinigt men liet liesl met zilverpoetszeep.
wat salmiakgeest en warm water met een
zacht en borstel of spons afwrijven). Na het
afdrogen in harsvrfj zaagsel, wrijft men met
zacht, drong jmelslcer na.
(ieoxydeerde voorwerpen in namaak van
ond-zilve: worden, zoo gauw ze vernisvrij
zijn, met katoen, die men even met lijnolie
bevochtigt, afgewreven; nog heler met een
poetspasta voor oud-zilveren voorwerpen
gereinigd. Koper en oud geel koper wor
den niet lauw water, wat salmiakgeest en
koperzand, zooveel er aan den vochügcn
lap hangen blijft, afgewreven. Vervolgens
wrijft men het voorwerp na, doch ontziet
de diepe plaatsen, opdat de zwarte kleur,
die zich daarin 'bevindt, behouden blijft.
Goed afdrogen in warm zaagsel is hoofd-
vereischt. Bij "de eerste reiniging vooral,
bij bet. loslaten van hot vernis, 'is wat
geduld noodig; later gaat, liet schoonmaken
veel vlugger. In ieder geval loont zich
naar verhouding de moeite rijkelijk.
NIEUWTJES VAN HIER KN RAAR.
Onder de employés van dc firma. Brook, dc
naiugnrenfabrikant te Yorkshire, zijn zes vrou
wen, die mei elkaar de firma BOS jaar gediend
hebben, dus gemiddeld fit jaar.
Re Cliineezen hebben een bloem, die 's nachts
én in de schaduw wit is, cu rood in bet zonlicht.
Zwitserland hooft van zijn bezoekers eed
jaarlijksch inkomen van bijna 72 millioen gui
tton, terwijl tweemaal dal bedrag ieder jaar
1(1 Italië jiCsleed Wordt.
(irool firittannié verbruikt -17 millioen cen
tenaars loeseh per jaar, dat is over du
'geboete bevolking ongeveer 120 pond per hoofd.
Koning Altaians van Spanje heeft eert uniek
nuisoum, bestaande uit een verzameling voor
wei peil, waardoor zijn leven ui gevaar werd
gohrachl. Dtarou.te'r bevindt zich dc; huid
van een paard, dat gedood was door een
bom, die naar den koning werd geworpen.
De gioote klok vtiu de St. Patdskerk te
Eenden wordt alleen geluid bij den dood of
de begrafenis van een lid der koninklijke
familie, van den aait.shert.og ian Canterbury,
den deken van Canterbury, den bisschop van
bonden, den deken van de St. Paul, en den
Lord-Afayor. Bij die gelegenheid wordt wel
de klepel, mtun niet de klok in beweging
gebracht.
Re grootste plant (er wereld is waarschijn-
tijk oen soort, van zeewier, dat dikwijls een
lengte van 300 \oct bereikt. De stengels .wor-
don gedroogd en door de bewoners der Zuid.
zee-eilaiKlen als touw gebruikt.
Jaarlijks woi.lt er van de Kaap ile Goede
Hoop voor een waarde van 11 millioen gul.
den aan struis voeren verzonden.
Tegen de directeuren van een eleotriscbii
spoorweg-maatschappij in Amerika is een klacht
ingediend door de boeren van Elgin in den
staal Illinois. Zij ciseben een schadeloosstel,
ling van dc maatschappij, omdat hun koeien
door bel leven, dat de wagens 's nachts op
de buitenlijnen maken, onrustig worden, en
daardoor de voortand melk aanzienlijk vermin
dert
Men zegt, dat de universiteit Ie Calcutta
de grootste inrichting van onderwijs Ier we
reld is. Er worden jaarlijks mecj dan 10.000
studenten geëxamineerd.
ANECROTEN.
,,.!o vrouw schijnt altijd lia.nl te werken, en
jij schijnt niets te doen. Vertel me eens,
doe jij nooit iels om je huis te onderste,,,
nen vroeg de dominee bij zijn bezoek.
Zeker, dominee, ik lonn er soms tegen aan."
Een opsnijder vertelde eens onder vrien
den, dal zijn vader eens twaalf gasten bad, en
twaalf koks om yoor ben le koken.
..Pan was zeker iedere gast zijn eigen kok,"
merkte een der vrienden op.
Een zendeling, die gehuisvest was in een
tand waar de inboorlingen nog» menscben',
eters waren, schreef als volgt om imfp:
„Ons klein troepje broederen schijnt niet
in staat te zijn den noocl in dit duistere land
te lenigen YVlen iler inwoners rammel -u van
den honger. Zend ons nog wat zendelingen."
Dokter: „Wel, mijnbeer Jansen, boe voelt
u zich vanmorgen V"
.Mijnheer Jansen„Veel fn-ter. dokter 11 t
veilige, wat me hindert, is mijn ademhaling
Itokter: ..Zoo, zooi Nu, dan zullen we juen
dat we daar een eind aan maten"
DE BEDROEFDE WF.UI'W.Y \l\.
Twee wevers stonden met elkaar t" prat n
De oudste van de twee vertelde, dat fiij in
de laatste twintig jaar geen dag verzuimt bad.
uitgezonderd dien, waarop zijn vrouw ge-tor-
ven was.
„Dat is wat te zeggen!" riep de ander uit.
..Ja," hernam de andere. ,.!k was nel klaar
om naar de fabriek te gaan. toen mijn vrouw
zei: „Jan, ik ben toch zoo ziek." Natnmüjk bolde
ik naar den dokter, maar toen hij kwam, aa- liet
uuuiscb al dood."
„Dat zal wei een heel ding voor je gvwrest
zijn", antwoordde de jongete
„Nou. - en of; het wa-geen giapje. liet loon
van een breien dag te verhezen,"
LANDELIJKE EENVOUD.
Twee groote tranen .stonden in tiaar oogen toen
zij op den weg stond, die langs de herbetg liep,
twee tranen, zoo groot, dat de jonge man.
die op zijn fiets voorhij kvvam, ze duidelijk kon
zien. Dij stapte af, kwam naar het meisje toe
en zei: Als je ine wilt zeggen, wat je scheelt,
pin ik jemisschien helpen.
Het meisje schudde haar mooi hoofdje.
„Ik heb een stuiver in de gleuf van de auto
maat gedaan, en er wil maar niets uil komen."
„O," sprak de jonge man. „dat is spoedig ver
holpen." Een stuiver uit zijn zak halend, wierp
hij hem in de machine. Zes keer probeerde hij
liet met zes andere stuivers, maar er kwant
niets. Toen reed hij door, armer maar geluk
kiger.
Toen bij den boek om was, verscheen de
moeder van het kind in de deur, en voeg.
„Wed Mies, hoe gaat het?" i
„Prachtig," was het antwoord, „hij is de
tiende. Ik "heb van morgen ai vijf galden ver-
diend." i
DE OPGERUIMDE DOCHTER.
Er is geen schooner sieraad in uw huis.
dan goed opgevoede, maar tevens ook
blijmoedige, opgeruimde kinderen. Kinder
gezichtjes moeten een ieder als het out
luikende, bloeiende voorjaar, door gouden
zonneschijn overgoten, tegenlachen. Daar,
waar een vroolijk, blijmoedig' meisje dooi
Jbuis lacht en zingt, heeft het geluk in
eigen persoon zijn intrek genomen, wan!
meisjes) (hechten zich natuurlijk nauwer
iHan huis dan jongens, die, hoewel mol
dezelfde liefde aan het ouderhuis verhou
den, .door school, lessen en druk onder
houden vriendschap gedwongen zijn, een
groot gedeelte van hun tijd buitenshuis door
te brengen. Gewoonlijk sluiten zicJt de
jongens ook vrij meer bij den vader dan
bij <le moeder aan.
(Helaas wordt er in vele huisgezinnen
echter te weinig waarde gehecht aan een
vroolijke stemming. De moeder gevoelt zich
'wellicht overwerkt en verlangt daardoor
naar rust. En daar vroolijk hei el soms met
wat. loven gepaard gaat, wordt zij dikwijls
(niet toegestaan en alle poging van het
kind mil er uiting aan 1e geven met aan
merkirtgoi! als deze onderdrukt: „Weet jo
nu nooit eens ernstig le zijn?" Of: „houd
uw toch eens op met dat domme gelach"
en dergelijke. En menige moeder zucht
dan„Ja, dat jonge volkje denkt slechts
aan pleizier; o. hoe heerlijk en rustig heb
ben zij het toch, die geen kinderen hebben.
flu menige andere eenzame stouw, die
(priller veel van kinderen houdt, klaagt
misschien; „Als ik toch maar vroolijk jong
(goedje tot mij heen had; alten last, alle
drukte daaraan verbonden, zou ik op den
koop tw nemen."
Of wensrht men dikwijls niet gaarne dat
gene, waf men juist niet heeft?
Bemerken de kinderen, dat do moeder
geen vroolijk wezen om zicli been kan
hebben, dan gevoelen zij dikwijls een diep
inwendig lee.d, entdat zij thuis aan de vreug
do van hun hart geen uiting mogen geven
en dikwijls fluisterend moeten spreken. Zij
zijn dan de,s te daricler, of zullen wal
ree] erger is spoedig ook ontevreden
en ouwelijk worden, zooals menige vol
wassene onder ons, die bijna geen ware
levensvreugde meer genieten kan en
iri -dit aardsche dal slee,hls een tranendal
ziet
V,
Nu zijn er ook nog gevnlien. die veel
beklagenswaardiger zijn; familiën, waar
iond en jong de rollen schijnbaar on,ge
wisseld hebben. Vader en moeder zijn ge
zond en altijd opgeruimd! Maar him hinde
ren! Het eene neg verdrietiger dan hef
andere! Ze bemoeien zich met niets en
stellen nergens belang in. Geen begeeste
ring, geen ware vreugde des hartenNooit
van die ondeugende grappen, als elk kind
nu <-u dan uithaalt. En zeer dikwijls is liet
't aankomende meisje, dat horen alle
naïveteit en alle kinderlijke uitgelaten
heid en Jdijiieid verheven is. Alle-- vindt
zij Rauw. dom, gek. Niets kan haar inte-
lesseereu. Dikwijls al te zeer beschermd
en zonder begrip van den geweldigen le-
vens-ririjd, leeft zij. als de spin. in een hoek.
zicli vervelend en even ongelukkig voort,
als levende) illustratie van de treurige waar
heid, dat menigeen met zijn geluk niets
meer weet te beginnen, evenals de onge
lukkige met zijn ongelukDe innerlijke
bevrediging ontbreekt haar. En evenzoo
de drijfkracht van willen en werken. Zulk
een tasten in het duister, voortgaan in
het schemerlicht, zooal- men het treurige
daarheen-leven van menig jong meisje kan
noemen, neemt gewoonlijk eerst dan een
einde, wanneer ernstige rangen en plich
ten op het jonge mensdienkind rusten. Maar
dan zal het haar dikwijls op de smartelijk
ste wijze duidelijk Wgfden, dat zij wel vroe
ger een val-che, al te ideale of al to
gemakkelijke voorstelling van het leven ge
maakt heeft, en de schoonste gaven des
levens verspild heeft. Maar verloren blijft
verloren
Wij moeten in onzen zoo ernstigen tijd
zorgen voor vreugde en opgeruimde bemin
nelijkheid m huis. Eti Jean Paul heeft ge
lijk. waar hij zegt„fs er iets zoo schoon
en zoo poëtisch in het leven als de lach
van een jong meisje?"
WENKEN.
Om ringen te verwijderen van een vinger,
die door hol knellen opgezwollen is, doopt
men den vinger in ijskoud zeepsop.
Als go haken en oogen in sterk soda
water opkookt, voor ge ze aan kleereu
naait, zult ge nooit hij het wasschen last
hebben van roestvlekken.
Snijd het zwoerd van' het spek af, en
week de plakjes gedurende een uur in
melk. Neem ze er uit, bestrooi ze met
bloem en hak ze in vet. Dit is een sma
kelijke vet betering bij het spek-hakken.
Als ge hoorden en manchetten wilt mer
ken, schrijf dan eerst den naam met pot
lood. en haal dit over met vnerk-iukt. Ge
zult zien, ihil de inkt dan niet vloeit, zoo
ais dikwijls het geval is. "Gebruik vooral
een nieuwe pen.
Avontuur van Hollandsche visschers.
Het llollatidsche stoomschip „Nieolnas"
dat heden te Uimiidon binnenviel, bracht
37 Hollandsche haringvisschers binnen, wel
ke voeren op Duitsche haringschepen. Deze
haringschepen waren aangehouden door Fn-
gelsche oorlogsschepen. De bemanning,
Duilschers zoowel als Hollanders, werd
eerst van de schepen afgehaald, waarna de
Engelsche oorlogsschepen, de Duitsche ha
ringvloot in den grond hoorden. De goheole
bemanning werd gevankelijk naar Engeland
gevoerd, ook de Hollander*, die op zes
Duitsche haringloggers voeren, werden in
Ingeland gevangen gezet. Door de goede
zorgen van den kapitein van de „Nieo
lnas" werden de Hollanders, die niet erg
te spreken waren over de behandeling in
Engeland, vrijgelaten en naar Holland ver-
vootd. De Duitschers werden vastgehouden.
De ,.N. 11. f t." verneemt hierover nog het
volgende
De loggerbemanningen zijn afkomstig van
de loggers „Rrandenbourg A. F. 87". bin
nengesleept in Cromarty: „llnmmehvarden
O. F,. 22, binnengesleept te Aberdeen; „Els-,
flelh O. F, t, in den grond geboord; „Vesta.
A. F. 79", in den grond geboord, „Geeste
II. V. 17". in den grond geboord: cn „Aue
B, V. 24", in «den grond gehoord.
Van de 37 ioggerinenschen behooren er
10 in A'ieiiweJiep (huis, 1 in Monnikendam,
7 te Marken, 1 te Fdanii, 1 te Voletidam,
(5 le Hindeloopen. 1 1e Maassluis, 1 to
Ness en 9 op Terschelling. De oudste vaji
hen is ruim (K) jaar. de jongste 12.
Nadat de bemanningen van de in den
grond geboorde, en buitgemaakte loggers
te Inverness aan wal gebracht waren en,
ais gevangenen hehandeld, werden een tl-
ta I in de boeien geslagen en zoo naar dq
gevangenis te Perth vervoerd.
Daar werden ze vijf dagen ieder in een
ceJ gevangen gehouden, waarna ze wederom
geboeid vervoerd werden naar een soort
kazerne of gevangenis buiten Edinburg. In
middels waren daar langs andere Wegen
"A,
