De oorlog.
6V" Jaargang.
Woensdag 16 September i9;4
PEGGY HARPER'S SUGCES.
No. 1463
BUI TEM/A ND-
De strijd in Frankrijk.
Oost emij kers en Bussen.
Oostehrij v en Servië.
Oe koloniën
Uil Buit «lilaiid.
Deze courant verschijn dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fL 1.25, franco
per post fl. 1.65.
l>rijs per -week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen borden Sagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
cur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der 'Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Schiedam, 16 Sept 1914.
Do terugtocht der Duit-
ge h e r s.
Volgens do berichten uit Fransche en
Engelsche bron moeten de Duitschers nog
steeds wijken yoor den aanval van de le
gers der bondgenooten. liet gistermiddag
te Parijs uitgegeven officieele communiqué
deelt daarover nog liet volgende mee
Oji onzen linki rvlengel hielden de Ruit-
srhers gisteren s-tani} ten r out den van de
Aisne op de linie huur» het bosch vanAigie
en Craonne, (ten N.-W. van Reims).
In bet cenli nul liep Imn ver ledigende
linie gisteren ten noorden van Rein s langs
liet Kamp van ('billens, orn zich uit te strek
ken tot Wmie-ht-v He aan den westelijken
voet van het Ar gunner-w nel. De Iluit-cliers.
die bet zuiden van bet Argnnner-wninl had
den bezet, maakten „en terugwaartechü be-
vveging tus-cheii bet «oud hui Atgnniie en
de Haas.
Op liet einde van den dag bezetten zij een
front van Varennes naar Coureur» ye.
Op onzen rechtervleugel trokken de Duit
schers z.icb samen op litain— MetzDt luie
Chateau Satire-.
De toestand in de Vogezen en den Elzas
is onveranderd.
Van Engelsche zijde werd gisteren nog
deze officieele mededecling 'gedaan:
De vijand hield nog sterke gïeliingon
bezet bij do 'Aisne, waar de gevechten over
de gehccle linie voor Ld urden. liet leger van
den kroonprins js 1 thans echter te rug go-
dreven langs de Ijju VarennesConsm*
VoyeOmes.
ilij de biveitiiig van Reims vielen (100
gevangenen en 1*2 kanonnen aan de geallt-
eeidon in banden.
Van Duitse lie zijrlq.
De üuiteche generale staf geeft nog
geenszins toe, dat de Duitschers in de
afgeloopen dagen geslagen zijn, zoonis blijkt
uit bet volgende telegram, gisteravond ;uit
het Duit-die groote hoofdkwartier verzon
den I.
In* op der, rechtervleugel van onze legers
in Frankrijk sedert twee dagen woedende
strijd boeit zich Inden op de naar ln*t oosten
bij dien v leugi 1 zich aansluitende legers tut
Veiduii uitgebre d Op enkele j laat sen van
hel uitgestu'kle front zijn tut dusver e suc
cessen door de Ruitsclie wapenen te boeken,
op do andere plaatsen i« de slag nog in
vollen gang.
Dostcmraing t e P a r ij s.
Men meldt ons ujt Parijs d.d. gisteren:
Parijs is, hoewel eerr'gszins bekomen van
den .schrik, dat de regeering naar Bor-
deau is vertrokken, nog allesltelialve nor
maal. Natuurlijk hebben do berichten, dat
Roman naar het Engeisch van
LEONARD MERRICK.
33)
»AVilt u ln.ai' eens even gaan vragen,
of ,zo zoo vriendelijk wil zijn mij te ont
vangen?"
Juffrouw Leuke, hoewel stomverbaasd,
ging, haar handen afdrogende, gewillig naar
hoven en vertelde hem, toen ze terugkwam,
dat juffrouw "Moore in do voorkamer was.
Hij klopte aan en trad op het „[binnen"
de kamer in.
Ze leek bijzonder Lang naast den minia
tuur schoorsteen mantel. Mot haar rug! naar
het vuur gekoerd, keek ze hem even nieuws
gierig aan een ondeugende flikkering
in liaar pogen.
Do zijne werden grooter toon zej opbaar
verstandig gezicht rustten, en terwijl het
ouder wc tscbe portret" dat zijn vetrbeel ding
hom had voorgetooverd, plotseling naar den
achtergrond week, vroeg hij zich verbaasd
en 'bijna verschrikt af, waarvoor hij hier
eigenlijk gekomen was. i f
„Juffrouw Moore?" begon hij, zijn hoed
en stok in zijn handen draaiend. „Neemt
u mij niet kwalijk) dat ik u kom ophouden,
maar ik heb juist uw brief ontvangen en
wou u graag eens komen vertellen, dat
hot mij erg spijt don mijnen te lieblxn
geschreven."
,/VVilt u niet gaan zitten?"
„(Heel -graag. Ik vrees dat ik 'wat bruusk
geantwoord heb heeldom natuurlijk^
Want hot was uw goed reohlj ion omwonden
de opmarsch der Duitschers naar Parijs
gestuit was, zeer kal moerend gewerkt en
een soort van. verlichting gebracht bij al
len, die zich reeds druk voorbereidden op
een langdurig beleg. Sedert gisteren zijn
berichten gekomen over oen terugtrekken
der Duitschc troepen en thans heeft het
er veel van of er komt weer do oude vroo
lijkheid bij de meestcn,. dio hier nog te
Parijs zijn gebleven. De Boulevards-cafés
zijn weer stampvol.
Een groot enthousiasme ontstond toen
over de hoofdboulevards per a.uto een ver
overd Duitsch vaandal werd getranspor
teerd. Opeens zag liet asphalt zwart van
de menschen, Ezm soort optocht werd ge
vormd met rijwielen en laxi's achter do
auto. De opwinding op de Place de FOpera
duurde nog uren daarna. Parijs herademt
weer en jubelde zelfs weer een oogenh' "c
als van ouds.
Men hoort hier meer en meer de opinie
verkondigen, dat het vertrek naar Bor
deaux voorbarig is geweest Vooral wat het
stadsbestuur betreft. Circa i/3 der bevol
king is te Bordeaux gehuisvest.
De zonderlingste verhalen doen de ronde
over de wijze waarop men hier kostbaar
heden, schilderijen en andere kunstschat
ten heeft verborgen. Zeker is het, dat de
oude catacomben daarbij goede diensten
hebben bewezen en dat „ook de even oude
onderaardschc kelders en vertrekken van
het (Louvre-PaJeis, waarvan slechls enkelen
de juiste ligging welen, heel wat kisten on
koffers bevatten.
In de voorsteden is hot natuurlijk nog
zeer treurig gesteld en gaat men voort
met voorzorgsmaatregelen voor de provian-
decring. In Vincenues ziet men gelieclet
kudden koeien en schapen. Langs de Seine
gaan nog steeds lange transporten voedings
middelen en ammunitte. Doch in elk ge
val is do stemming te Parijs hoopvol. Men
koestert algeraeene bewondering voor de
strategie van generaal J off re cn diens suc
ces.
O o r 1 o g s w r c e d e d e n.
Aan het „Berliner Tageblatt" is 25 Aug.
uit Straatsburg gemeld:
In het ziekenhuis te Metz hebben de
landweermannen Christoflel, Haiti, Bruno
Lehmann bij protocol doen vaststellen, dat
in den avond van den genoemden dag
Fransche soldaten een véld-hospitaal dor
Duitschers zijn binnengedrongen ein don
officier van gezondheid eerste klasse neer
gesabeld hebben. Vele gewonden poogden
met hulp van het verplegend personeel to
vluichten, wei-den echter door do Fran-
schen vervolgd en met de verplegers afgo-
maakt. In het hospitaal werd de brand ge
stoken, het ging in vlammen op.
Overste Von Re uder gesneu
veld?
De „Köln. Ztg." meVlt: Volgens mede-
declingen van verschillende te Brussel aan
gekomen gewionde officieren is in Frank-
rijk ook overste Von Iteuler, voorheen eoni-
mandaat van het 99ste regiment infante-
I rio te ZabeiTigevallen.
een .opinie over het stuk te zeggen, 'tls
Jilloen niet bepaald noodzakelijk, dat oen
man „troksch" is op hetgeen hij geschreven
hoeft." i
„Datzelfde igcldt voor een vrouw", ant
woorddo ze met een flauw glimlachje.
Er volge oen pauze. Ilij keek langs haar
heen, haar toen weer aan en liet er einde
lijk onlmndig' op volgen: „Ik hoop niet
dat u denkt., dat ik iets mot ilie klacht
aan den red acteur van ,.|De Popi" heb uit te
staan?"
„Ik hoorde, (dat mijnheer Piclon was
kamen klagen", zei ze ontwijkend.
De koele onverschilligheid, van haar toon
hielp hem niet verder op weg, en met
moeite herhaalde bij: „Maar ik hoop toch
djajt u nwj niet van eenige pressie verdenkt?
Ik wist niets van dc heele gosdiiedonis af,
eer het een afgedane zaak was. Niet dal
ik het had kunnen voorkomen! Maar het
zou me toch hinderen, als u den schrijver
verwarde niet de directie. D geeft mij
toch do schuld niet van uw ontslag, js
"1 wel ?'f
„Ik geef niemand de schuld of het
smoest me zelf wezen. In mijn ^recensies
schreef jk wat ik werkelijk van bet stuk
vond, en dat was onverstandig. Maar Jiet
dient nergens toe, er nog verder .over te
praten".
„Dun hoop ik' dat u mijn indringerigheid
vvplt oxcutóoercn", zei 'Fatham, nu own koud-
Vormclijk als zij'.
,(0, 't was heel vriendelijk van u te
komen."
,,'k Was dwaas genoeg om u te schrijven,
maar niet zoo'n' 'ploert vergeef met bet
woord dat ik u oenig leed zou hebben
tocgewenscbt, en hot speet mij ontzettend,
toen ik hoorde, wat er gebeurd was. Dat
moest mij even, van 't hart Ik dank u mij
De gebeurtenissen te Zabern in Novem
ber 1913 iglgen nog versch in alicr geheu
gen. In het proces, dat er uit volgde, werd,
zooals jjc'kend, overste Von Reuter vrij
gesproken.
In Ga 1 ici
De Russische generale staf gaf gisteren
hot volgende communiqué:
De Russische troepen /iju den benederdui p
van de rivier de San overgetrokken, zonder
tegenstand te ondervinden van den verdagen
vijand, die nog steeds terugwijkt.
N i de posities bij Grodek te hebben bezet,
hebben de Russische troepen Mostnik bcieikt.
Zij staan nu op éen dugtnar-ch van Pren.vsJL
Uit O o s t en r ij k s chc bron.
Het „Pragcr Tageblatt" sclirijft, dat het
leger van generaal Dankl door de verdedi
gingswerken van Lublin werd opgehouden.
Lublin is een belangrijk spoorwegkruispunt,
en de zetel Van een corps-commando. Dc
fortificaties waren reeds maanden geleden
aangebracht cn»van zware artillerie voor
zien.
Generaal Dankl beschikte slechts over
veldartillerie. De Russische versterkingen
die op 7 September waren aangevoerd, wa
ren zeer talrijk. Reeds waren, toen Silx-
rische troepen over Brcst-Littowsk getrans
porteerd. Baschkieren en Toengoezen be
vonden zich onder de gevangenen van <k
generaals Dankl cn Auffenbcrg.
't Russische Weichsel-leger en 't Boer-
leger waren—reeds meermalen verslagen.
De Oostcnrijksche armée beeft wonderen
verricht tegenover de overmacht. Rusland
was in staat zijn mobilisatie met succes
te verheimelijken.
Auffenbcrg verging het evenals Dankl.
Ook hij kon zijn leger het nagestreefde doel
•niet doen bereiken, daar de Russen steeds
weer nieuwe versterkingen in liet vuur
brachten, juist als hij wilde overgaan lot
omtrekking van hun legermacht.
De Oostcnrijksche aanval had .plaats bij
h moerassen- en meronreeks bij Grodek.
Ret ware een „roofbouw" yan onze strijd
macht geweest, tegenover deze overmacht
den aanval voort te zetten. De Russische
troepen zijn meesters in den positie oorlog)
Ondanks hun overmacht, groeven zij zich
in en lieten de rol van aanvaller aan ons
over. De Russen waren ons ook met hun
artillerie de baas'. Met hun verpleging
schijnt het echter minder goed in orde
te zijn.
Thans is een nieuwe phase van den veld
tocht ingetreden. De voornaamste verbin
dingen van onze legers naar het oigtti
achterland, de bron onzer kracht, loopen
geografisch in Westelijke en Zuid-Wiosle-
lijkc richting. Deze verbindingen mogen niel
bedreigd worden. Het ware een ernstige fout
geweest, het mooie succes in hot renlrum
en op den rcclilervleugol in den yijfdaag-
schcn slag blindelings voort te zetten en
daardoor niet alleen het leger van generaal
Auffenbcrg in den steek to laten, maar bo
vendien den vijand in, den rug to krijgen,.
even te woord hoeft gestaan, juffrouw
Moore," eindigde hij op-taande.
Het meisje keek hem een oogenblik rustig
aan; de uitdrukking van haar gezicht werd
zachter.
„,lk vind het werkelijk head vriendelijk
van u ibij me te komen, mijnheer Tallinm",
zoi ze, hem haar hand toestekende.
„IJ gelooft me dus?" riep hij verlicht
uit. „Als ik eenige slem in de zaak had,
zou u vanmiddag weer op het redaetie-
lntreau zitten."
„Bijzonder grootmoedig van u!" ant
woordde ze met eert spottend glimlachje.
„Ik vrees," liet ze er ernstig op volgen,
„dat mijn critiek 't is een vernederende
bekentenis wel 'wat wat grof was,
ïs 't niet?"
„Dat niet, maar mag ik openhartig
spreken
„Ik mag zeker geen bezwaar maken le
gen openhartigheid
„Goed dan ik vond \i wal onbillijk.
U voelde groolon afschuw van het sink
dat verwondert mij niets maar was
het niet wel wat onbillijk, als vanzelf spre
kend aan te nemen, dat i k het voor een
meesterstuk hield?"
,,'k Geloof niet dat ik dat beweerd heb
is 't wel?"
„Dat ik er „trotsoh" op was, dat ik
niets beters zou kunnen produoecren
„O, neen, ik dacht wel degelijk, dat u
iets loeiers zou kunnen prod ticeeren. Ilier
cn daar kwamen er dingen in voor, die
mij juist het gevoel gaven, dat u iets on
eindig helers zou kunnen schrijven, als n
maar wilde! Daarom verwonderde
ik mij er zoo over."
„Minachtte u ine zoo, bedoelt u 1"
Ze zocht naar een zachtere uitdrukking.
„Daarom verwonderde het me y.oo, dat u
Dit zou tot een nederlaag van een deel van
het leger hebben kunnen leiden.
Het lcgercommando heeft tot dusverre
alle operaties volgens dc vooruit-vastg»*stel
de groote lijnen weten uit te voeren. Onze
overwinningen hij Ivrasnik en Komarow
hele {ten een verpletterenden aandrang van
de hoofdmacht der Russen van het Oo-ten
naar liet Noorden, Dit opdringen was op
onze hoofdverbindingen gericht en dus het
gevaarlijkste.
Ons sur-cc-, dat ons ongeveer 50.000 se-
vangenen en 300 stukken geschut bezorgde,
bewijst, hoe er gevoelden werd. Ten Oos-
ten van Lemberg streden drie Oosten rij k-
sehe legerkorpsen vele dagen achtereen te
gen acht Russische. Onze troepen bezet
ten reeds de nieuwe posities. feu einde zich
op een nieuwen slug voor te bereiden..
Het weder is vannacht plotseling in' n hou
den, xegenacliligen herf.-t omgeslagen.
5 1
Uit een telegram van den oorlogscorres
pondent ,y;ui het „Berliner Tageblalt" in
Galicië .blijkt, dat het leger van generaal
Auffenbcrg vzich ten gevolge van den op
mars-® flor Russen in een gevaarlijke po-
sil'e .bevindt. De mogelijkheid schijnt niet
bui lei (gestolen, /la§ Auffenbcrg niet iti slant
zal gijn zich wederom jnel de andere Ooo
tenrijkschc* legers te vereerrigen.
De Serviërs in O s t c n r ij k.
LONDEN. 15 Sept. (l'at t. N. H. Ct.) Goed
ingelicVtlc Duil-ebens bier ter stede verzeke
ren dat oen Servisch leger v-m 150.000 man
van Semiiti in de richting van Uudupf top
tukt. De Oo-oiirijki is moeten met Kenit>-
nrhlfe» |ma«t bezig rijn :ich te ver-i lia>«eo
l.uits den weg van den opmarsch. De SeiS
v.ëis hopen zich spoedig te kunnen verecni-
gen ne t de Russen, die van Galicië uit
aam ukken.
De innerlijke toestand
in S c r v i
Volgens berichten aan de WfenSie
„Iieich-pn-l" uit Ni-j staat hel mei den
innerlijken loe-la.nd van Servië* wanhopig.
De Seniors geven als cijfer hunner var
liezen jol heden cqr 25.000. Ver-chrtkkelijk
is de honder-nood <lie in het land heer-rht.
De ivgeering lueft zitdt in verbinding ge
sleld met in Bulgarije wonende Grieken
die levensmiddelen kunnen leveren. In
weerwil van bel ingrijpen van de tg! •-.isehe
regSrittg liet Bulgarije den uitvoer der
ladingen niet U«e, daar zij vielen oniicr
het door neulrnlen in acht te nemen ver
bod van uitvoer.
Alle gemeriitm zijn overvol nn*l gewon
den. Zieklen lei-teren leger <>n bevolking.
K i au l,s j a u.
Cen ('««muutqué van hel. Japan-die
nünislorie va.n oorlog, gedaleerd 12 Svp
temher, luidt:
levrwlen kon zijn met zóó iets te schrij
ven,"
,,lk schreef hel Stuk o:n dezelfde reden
waarom n int theaRn riliekou schrijft. Dat
werk zal n ook wel weinig geïiilen*---eerd
hehhen, slel ik me voor; de stukken, die
hier gegeven worden, erichen meer van
uw geduld dan van uw intellect, is 't nieiv
Wat mij betreft - ik moet leven."
„Oth kom!" Ze scheen op het punt. l.cm
een ve.rnieligeutl aiRvvoord te (geven, ma.'iT
bedwong zicli. „Ik zal mij niel laten ver
leiden u opnieuw ie beschuldigen."
„Re,-schuldigen
„Ja, als ik antwoordde op wat u hebt
gezegd."
„Ga gerust uw gang."
„Mag ik? Nu, een mensch kan loeit
wel leven, zonder zich te vernederen tot
dergelijk winslgevend werk."
„Winstgevend?"
„Ja, en vergeel u den „triomf" niel I Maar
.ik vermoed, dal u wel andere stukken go-
schreven heeft en nog schrijven zult."
„Dat lump ik, maar geen van de, andere
is ooit opgevoerd en over geen enkel
ervan hel) ik me geschaamd to*n ik liet
schreef."
Weer keken ze elkaar zwijgend aan,
„Ik heb dus te JiaaRig gevolgtrekkingen
gemaald vroeg bet meisje,
„Ja, lin 't wilde weg nu u 't mijvraagl
U schijnl te denken, dat één zwaluw een
zomer maakt ei dat, als een stuk succes
hoeft, de schrijver zich in. weelde baden
kan. 't Zou mij .geen iv.nl voordeel aan
brengen, al bleef „Londen Binnenste Bui-
ton" oak een eeuw lang op het reporlolre."
,,'t Spijt me, dat ik zoo scherp geschre
ven. heb," zei ze zaclit, nadat ze zijn ont
voerd verwerkt had. „Maar u heeft u op
nobele wijze gewroken," liet tzc er droog
De Japansche cavalerie beidt T-ih-Moli
geno en. iC> kilometer huiten de zone van
Kisvu-i-jau,
Er vcrtooi.de zich eeen eiikele. vijand ten
Nootflen van de ïivier Te-ja, doch zoo mt
en dan zijn vijamiehjke vliegtuigen pezi.-n.
In Gen traai - A f r k a.
Te Dla.ntyre in ('erilmal-Afrika i- naar
Reuter seint 15 <1<*z»t offici-el hern ht
ontvmigeii uit. Kae.aga. dat e;*n Duft-c h
ijfedcr, vv.var-i hijnhjk baion i.agenaeiq
cu.mnaudant der Du.t-clie l;i„-p<*n aldaar,
i- gtsjx-.xl.
Dt; tn.-ejwn van den vijand tiekken in
kleitM' (1 uijB'ii terug. Zij h<-hben vele ge
wonden. Dc Du.t-cher.- vern.eJgden <b* brug
over de Son-gwe-rivier.
Lngcl-che trcfpen hebben f-en vi'rkenniug
trier de gren- gedaan zonder vo.ding met
den vijand to krijgen.
U i l v o e r uit Duit s c li I a n d.
Dc „iieich-anzeigrr bevat e 'u bekend
making van den pjuai-vervanger van den
Rijk-kan-dier. gedateerd op 15 September,
blijkens welke liet verbod van uitvoeren
dmuvocr van inri.hnni.-ch en chemisch he
werkte liou'-tof Ihoulmassa on cellulose)
wordt opgeheven. Daarent<*g'>*n is dt* uit
voer van zoutzuur, vei ven en verf-toffen
<•11 van alle- wat tot dc fabricage van ont
plofbare Mollen en aniline kleurstoffen kan
dienen, en voorts van afzonderlijk genoemde
organische stoffen, met uitzondering van
B'UZoi- zuur cn zijn zouten, verboden.
De (1 u m il u m .-
De „NiirddeuRche Allgemeine Z<dlung"
schrijft
l'icsident Roincaré moet in een telegram
aan l're-i-dent Wil-an gewaagd iiebljiUt te
hevvereti, dat het Duit-chland was dat van
'thegitt van den oorlog af dum-dutn kogels
heeft gein nikt. Zulke lastertaal zo-u het
geen de keiz-er itl zijn telegram aan WlHin
va.-tsh*lde, met krachlebm- kunnen maken,
Roincaré zou hel bewijs voor zijn hesehul
diging niet kunnen leveren. DuiL-chkuid
stelt zijn bewijsmateriaal, in den vorm van
hij Ftansche so'dalen gevonden en in de
Fransehe ve-tingin in beslag genomen vor-
bu'Jen kogels ter hi'schikking van de pers
vil van de regeeringen der onzijdig'! slaton.
Daartegen "kan geen I.nadienen "help<n,
\v a r i a.
Naar uit Gctn'we ward! gemeld, verneemt
het „Jnurn.il de lienève", dat de Fransche
n-geering imd Duit-chiaml een overeen-
kuin-l iraild te -Itnlen, imlrenf de uitleve
ring van liet itieiiglphclilige civiele gevan
genen.
De zo »i van den l'ransehen minister
De!ca-sé, die, zunals men weel. krijgsge-
np volgen.
„Is hel oiilieseheiden te vragen of
begon h'j aarzelend.
,,Of or al «mi uudeie oouraiil is, die op
mijn welk vvachl?" vulde ze aan. „Noen,
mijnheer Tatham, die is er niet. Mijn be
dekking aan „De Rost" was mijn eorsfo
en eenige vaste iiaiistelllng."
Is een ongehoord schandaal I" riep hij
driftig uit. „Ais mijn persoon hier van eeni
ge heleekeuis was, zou ik eens met dien
rcd.icleur gaan spreken; maar hij geofi na
tuurlijk geen zier om wat u van mij gezegd
he Tt, 'tis alleen het verlies va n de ad ver-
Iontics. Maar... wal wilt u nu beginnen?"
„Naar iels anders uilzien," pw.er.wde z.ij.
„Huw?"
„O neen, b.ier is niets te vinden. Ik - ik
denk dal ik maar Landen zal gaan."
„Heelt u daar oenig vooruilzichl V"
„O. ik durf het bestaan. Neem het alBu-
hlieft niet te ernstig op! Iloogstwaar-cliijti
lijk zuu ik toch wel niet zoolang meer
a;tn „De Rost" gebleven zijn; tenminste,
daar Ikui je nooit zeker van. 't M'as erg
aardig van u mij Ie komen bezoeken ik
had het niet aan verdiend."
Ilaar loon gaf te kennen, (lat ze 1 iet ge
sprek als afgeloopen beschouw'fe, 'Met te
genzin gehoorzaamde hij aan den wenk.
„Dag, juffrouw Moore
„Adieu, mijnheer Tatham," zei ze. „Nog
maals bedanktIk vrees dat bet niet
lieljK*n zou of ik al belde, de juffrouw zou
de bisloeling ioc.li niet begrijpen."
„O, maar ik ga dc deur niet uit," lichtte
hij loe. „Ik woon L.er in huis."
„Hier in huis?!" Verbaasd keek ze liettf
tuui. „Is u rlan de 1 e n ed e n - lx* w rme r
„la, knikte hij. „ik hen de boneden-be
woner. Ik hoop, dat ik u niet gehinderd,
heb?" (Wordt veti.ulyd.)