De oorlog. 6V" Jaargang. Woensdag 16 September i9;4 PEGGY HARPER'S SUGCES. No. 1463 BUI TEM/A ND- De strijd in Frankrijk. Oost emij kers en Bussen. Oostehrij v en Servië. Oe koloniën Uil Buit «lilaiid. Deze courant verschijn dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fL 1.25, franco per post fl. 1.65. l>rijs per -week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen borden Sagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een cur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.) Prijs der 'Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. Schiedam, 16 Sept 1914. Do terugtocht der Duit- ge h e r s. Volgens do berichten uit Fransche en Engelsche bron moeten de Duitschers nog steeds wijken yoor den aanval van de le gers der bondgenooten. liet gistermiddag te Parijs uitgegeven officieele communiqué deelt daarover nog liet volgende mee Oji onzen linki rvlengel hielden de Ruit- srhers gisteren s-tani} ten r out den van de Aisne op de linie huur» het bosch vanAigie en Craonne, (ten N.-W. van Reims). In bet cenli nul liep Imn ver ledigende linie gisteren ten noorden van Rein s langs liet Kamp van ('billens, orn zich uit te strek ken tot Wmie-ht-v He aan den westelijken voet van het Ar gunner-w nel. De Iluit-cliers. die bet zuiden van bet Argnnner-wninl had den bezet, maakten „en terugwaartechü be- vveging tus-cheii bet «oud hui Atgnniie en de Haas. Op liet einde van den dag bezetten zij een front van Varennes naar Coureur» ye. Op onzen rechtervleugel trokken de Duit schers z.icb samen op litain— MetzDt luie Chateau Satire-. De toestand in de Vogezen en den Elzas is onveranderd. Van Engelsche zijde werd gisteren nog deze officieele mededecling 'gedaan: De vijand hield nog sterke gïeliingon bezet bij do 'Aisne, waar de gevechten over de gehccle linie voor Ld urden. liet leger van den kroonprins js 1 thans echter te rug go- dreven langs de Ijju VarennesConsm* VoyeOmes. ilij de biveitiiig van Reims vielen (100 gevangenen en 1*2 kanonnen aan de geallt- eeidon in banden. Van Duitse lie zijrlq. De üuiteche generale staf geeft nog geenszins toe, dat de Duitschers in de afgeloopen dagen geslagen zijn, zoonis blijkt uit bet volgende telegram, gisteravond ;uit het Duit-die groote hoofdkwartier verzon den I. In* op der, rechtervleugel van onze legers in Frankrijk sedert twee dagen woedende strijd boeit zich Inden op de naar ln*t oosten bij dien v leugi 1 zich aansluitende legers tut Veiduii uitgebre d Op enkele j laat sen van hel uitgestu'kle front zijn tut dusver e suc cessen door de Ruitsclie wapenen te boeken, op do andere plaatsen i« de slag nog in vollen gang. Dostcmraing t e P a r ij s. Men meldt ons ujt Parijs d.d. gisteren: Parijs is, hoewel eerr'gszins bekomen van den .schrik, dat de regeering naar Bor- deau is vertrokken, nog allesltelialve nor maal. Natuurlijk hebben do berichten, dat Roman naar het Engeisch van LEONARD MERRICK. 33) »AVilt u ln.ai' eens even gaan vragen, of ,zo zoo vriendelijk wil zijn mij te ont vangen?" Juffrouw Leuke, hoewel stomverbaasd, ging, haar handen afdrogende, gewillig naar hoven en vertelde hem, toen ze terugkwam, dat juffrouw "Moore in do voorkamer was. Hij klopte aan en trad op het „[binnen" de kamer in. Ze leek bijzonder Lang naast den minia tuur schoorsteen mantel. Mot haar rug! naar het vuur gekoerd, keek ze hem even nieuws gierig aan een ondeugende flikkering in liaar pogen. Do zijne werden grooter toon zej opbaar verstandig gezicht rustten, en terwijl het ouder wc tscbe portret" dat zijn vetrbeel ding hom had voorgetooverd, plotseling naar den achtergrond week, vroeg hij zich verbaasd en 'bijna verschrikt af, waarvoor hij hier eigenlijk gekomen was. i f „Juffrouw Moore?" begon hij, zijn hoed en stok in zijn handen draaiend. „Neemt u mij niet kwalijk) dat ik u kom ophouden, maar ik heb juist uw brief ontvangen en wou u graag eens komen vertellen, dat hot mij erg spijt don mijnen te lieblxn geschreven." ,/VVilt u niet gaan zitten?" „(Heel -graag. Ik vrees dat ik 'wat bruusk geantwoord heb heeldom natuurlijk^ Want hot was uw goed reohlj ion omwonden de opmarsch der Duitschers naar Parijs gestuit was, zeer kal moerend gewerkt en een soort van. verlichting gebracht bij al len, die zich reeds druk voorbereidden op een langdurig beleg. Sedert gisteren zijn berichten gekomen over oen terugtrekken der Duitschc troepen en thans heeft het er veel van of er komt weer do oude vroo lijkheid bij de meestcn,. dio hier nog te Parijs zijn gebleven. De Boulevards-cafés zijn weer stampvol. Een groot enthousiasme ontstond toen over de hoofdboulevards per a.uto een ver overd Duitsch vaandal werd getranspor teerd. Opeens zag liet asphalt zwart van de menschen, Ezm soort optocht werd ge vormd met rijwielen en laxi's achter do auto. De opwinding op de Place de FOpera duurde nog uren daarna. Parijs herademt weer en jubelde zelfs weer een oogenh' "c als van ouds. Men hoort hier meer en meer de opinie verkondigen, dat het vertrek naar Bor deaux voorbarig is geweest Vooral wat het stadsbestuur betreft. Circa i/3 der bevol king is te Bordeaux gehuisvest. De zonderlingste verhalen doen de ronde over de wijze waarop men hier kostbaar heden, schilderijen en andere kunstschat ten heeft verborgen. Zeker is het, dat de oude catacomben daarbij goede diensten hebben bewezen en dat „ook de even oude onderaardschc kelders en vertrekken van het (Louvre-PaJeis, waarvan slechls enkelen de juiste ligging welen, heel wat kisten on koffers bevatten. In de voorsteden is hot natuurlijk nog zeer treurig gesteld en gaat men voort met voorzorgsmaatregelen voor de provian- decring. In Vincenues ziet men gelieclet kudden koeien en schapen. Langs de Seine gaan nog steeds lange transporten voedings middelen en ammunitte. Doch in elk ge val is do stemming te Parijs hoopvol. Men koestert algeraeene bewondering voor de strategie van generaal J off re cn diens suc ces. O o r 1 o g s w r c e d e d e n. Aan het „Berliner Tageblatt" is 25 Aug. uit Straatsburg gemeld: In het ziekenhuis te Metz hebben de landweermannen Christoflel, Haiti, Bruno Lehmann bij protocol doen vaststellen, dat in den avond van den genoemden dag Fransche soldaten een véld-hospitaal dor Duitschers zijn binnengedrongen ein don officier van gezondheid eerste klasse neer gesabeld hebben. Vele gewonden poogden met hulp van het verplegend personeel to vluichten, wei-den echter door do Fran- schen vervolgd en met de verplegers afgo- maakt. In het hospitaal werd de brand ge stoken, het ging in vlammen op. Overste Von Re uder gesneu veld? De „Köln. Ztg." meVlt: Volgens mede- declingen van verschillende te Brussel aan gekomen gewionde officieren is in Frank- rijk ook overste Von Iteuler, voorheen eoni- mandaat van het 99ste regiment infante- I rio te ZabeiTigevallen. een .opinie over het stuk te zeggen, 'tls Jilloen niet bepaald noodzakelijk, dat oen man „troksch" is op hetgeen hij geschreven hoeft." i „Datzelfde igcldt voor een vrouw", ant woorddo ze met een flauw glimlachje. Er volge oen pauze. Ilij keek langs haar heen, haar toen weer aan en liet er einde lijk onlmndig' op volgen: „Ik hoop niet dat u denkt., dat ik iets mot ilie klacht aan den red acteur van ,.|De Popi" heb uit te staan?" „Ik hoorde, (dat mijnheer Piclon was kamen klagen", zei ze ontwijkend. De koele onverschilligheid, van haar toon hielp hem niet verder op weg, en met moeite herhaalde bij: „Maar ik hoop toch djajt u nwj niet van eenige pressie verdenkt? Ik wist niets van dc heele gosdiiedonis af, eer het een afgedane zaak was. Niet dal ik het had kunnen voorkomen! Maar het zou me toch hinderen, als u den schrijver verwarde niet de directie. D geeft mij toch do schuld niet van uw ontslag, js "1 wel ?'f „Ik geef niemand de schuld of het smoest me zelf wezen. In mijn ^recensies schreef jk wat ik werkelijk van bet stuk vond, en dat was onverstandig. Maar Jiet dient nergens toe, er nog verder .over te praten". „Dun hoop ik' dat u mijn indringerigheid vvplt oxcutóoercn", zei 'Fatham, nu own koud- Vormclijk als zij'. ,(0, 't was heel vriendelijk van u te komen." ,,'k Was dwaas genoeg om u te schrijven, maar niet zoo'n' 'ploert vergeef met bet woord dat ik u oenig leed zou hebben tocgewenscbt, en hot speet mij ontzettend, toen ik hoorde, wat er gebeurd was. Dat moest mij even, van 't hart Ik dank u mij De gebeurtenissen te Zabern in Novem ber 1913 iglgen nog versch in alicr geheu gen. In het proces, dat er uit volgde, werd, zooals jjc'kend, overste Von Reuter vrij gesproken. In Ga 1 ici De Russische generale staf gaf gisteren hot volgende communiqué: De Russische troepen /iju den benederdui p van de rivier de San overgetrokken, zonder tegenstand te ondervinden van den verdagen vijand, die nog steeds terugwijkt. N i de posities bij Grodek te hebben bezet, hebben de Russische troepen Mostnik bcieikt. Zij staan nu op éen dugtnar-ch van Pren.vsJL Uit O o s t en r ij k s chc bron. Het „Pragcr Tageblatt" sclirijft, dat het leger van generaal Dankl door de verdedi gingswerken van Lublin werd opgehouden. Lublin is een belangrijk spoorwegkruispunt, en de zetel Van een corps-commando. Dc fortificaties waren reeds maanden geleden aangebracht cn»van zware artillerie voor zien. Generaal Dankl beschikte slechts over veldartillerie. De Russische versterkingen die op 7 September waren aangevoerd, wa ren zeer talrijk. Reeds waren, toen Silx- rische troepen over Brcst-Littowsk getrans porteerd. Baschkieren en Toengoezen be vonden zich onder de gevangenen van <k generaals Dankl cn Auffenbcrg. 't Russische Weichsel-leger en 't Boer- leger waren—reeds meermalen verslagen. De Oostcnrijksche armée beeft wonderen verricht tegenover de overmacht. Rusland was in staat zijn mobilisatie met succes te verheimelijken. Auffenbcrg verging het evenals Dankl. Ook hij kon zijn leger het nagestreefde doel •niet doen bereiken, daar de Russen steeds weer nieuwe versterkingen in liet vuur brachten, juist als hij wilde overgaan lot omtrekking van hun legermacht. De Oostcnrijksche aanval had .plaats bij h moerassen- en meronreeks bij Grodek. Ret ware een „roofbouw" yan onze strijd macht geweest, tegenover deze overmacht den aanval voort te zetten. De Russische troepen zijn meesters in den positie oorlog) Ondanks hun overmacht, groeven zij zich in en lieten de rol van aanvaller aan ons over. De Russen waren ons ook met hun artillerie de baas'. Met hun verpleging schijnt het echter minder goed in orde te zijn. Thans is een nieuwe phase van den veld tocht ingetreden. De voornaamste verbin dingen van onze legers naar het oigtti achterland, de bron onzer kracht, loopen geografisch in Westelijke en Zuid-Wiosle- lijkc richting. Deze verbindingen mogen niel bedreigd worden. Het ware een ernstige fout geweest, het mooie succes in hot renlrum en op den rcclilervleugol in den yijfdaag- schcn slag blindelings voort te zetten en daardoor niet alleen het leger van generaal Auffenbcrg in den steek to laten, maar bo vendien den vijand in, den rug to krijgen,. even te woord hoeft gestaan, juffrouw Moore," eindigde hij op-taande. Het meisje keek hem een oogenblik rustig aan; de uitdrukking van haar gezicht werd zachter. „,lk vind het werkelijk head vriendelijk van u ibij me te komen, mijnheer Tallinm", zoi ze, hem haar hand toestekende. „IJ gelooft me dus?" riep hij verlicht uit. „Als ik eenige slem in de zaak had, zou u vanmiddag weer op het redaetie- lntreau zitten." „Bijzonder grootmoedig van u!" ant woordde ze met eert spottend glimlachje. „Ik vrees," liet ze er ernstig op volgen, „dat mijn critiek 't is een vernederende bekentenis wel 'wat wat grof was, ïs 't niet?" „Dat niet, maar mag ik openhartig spreken „Ik mag zeker geen bezwaar maken le gen openhartigheid „Goed dan ik vond \i wal onbillijk. U voelde groolon afschuw van het sink dat verwondert mij niets maar was het niet wel wat onbillijk, als vanzelf spre kend aan te nemen, dat i k het voor een meesterstuk hield?" ,,'k Geloof niet dat ik dat beweerd heb is 't wel?" „Dat ik er „trotsoh" op was, dat ik niets beters zou kunnen produoecren „O, neen, ik dacht wel degelijk, dat u iets loeiers zou kunnen prod ticeeren. Ilier cn daar kwamen er dingen in voor, die mij juist het gevoel gaven, dat u iets on eindig helers zou kunnen schrijven, als n maar wilde! Daarom verwonderde ik mij er zoo over." „Minachtte u ine zoo, bedoelt u 1" Ze zocht naar een zachtere uitdrukking. „Daarom verwonderde het me y.oo, dat u Dit zou tot een nederlaag van een deel van het leger hebben kunnen leiden. Het lcgercommando heeft tot dusverre alle operaties volgens dc vooruit-vastg»*stel de groote lijnen weten uit te voeren. Onze overwinningen hij Ivrasnik en Komarow hele {ten een verpletterenden aandrang van de hoofdmacht der Russen van het Oo-ten naar liet Noorden, Dit opdringen was op onze hoofdverbindingen gericht en dus het gevaarlijkste. Ons sur-cc-, dat ons ongeveer 50.000 se- vangenen en 300 stukken geschut bezorgde, bewijst, hoe er gevoelden werd. Ten Oos- ten van Lemberg streden drie Oosten rij k- sehe legerkorpsen vele dagen achtereen te gen acht Russische. Onze troepen bezet ten reeds de nieuwe posities. feu einde zich op een nieuwen slug voor te bereiden.. Het weder is vannacht plotseling in' n hou den, xegenacliligen herf.-t omgeslagen. 5 1 Uit een telegram van den oorlogscorres pondent ,y;ui het „Berliner Tageblalt" in Galicië .blijkt, dat het leger van generaal Auffenbcrg vzich ten gevolge van den op mars-® flor Russen in een gevaarlijke po- sil'e .bevindt. De mogelijkheid schijnt niet bui lei (gestolen, /la§ Auffenbcrg niet iti slant zal gijn zich wederom jnel de andere Ooo tenrijkschc* legers te vereerrigen. De Serviërs in O s t c n r ij k. LONDEN. 15 Sept. (l'at t. N. H. Ct.) Goed ingelicVtlc Duil-ebens bier ter stede verzeke ren dat oen Servisch leger v-m 150.000 man van Semiiti in de richting van Uudupf top tukt. De Oo-oiirijki is moeten met Kenit>- nrhlfe» |ma«t bezig rijn :ich te ver-i lia>«eo l.uits den weg van den opmarsch. De SeiS v.ëis hopen zich spoedig te kunnen verecni- gen ne t de Russen, die van Galicië uit aam ukken. De innerlijke toestand in S c r v i Volgens berichten aan de WfenSie „Iieich-pn-l" uit Ni-j staat hel mei den innerlijken loe-la.nd van Servië* wanhopig. De Seniors geven als cijfer hunner var liezen jol heden cqr 25.000. Ver-chrtkkelijk is de honder-nood <lie in het land heer-rht. De ivgeering lueft zitdt in verbinding ge sleld met in Bulgarije wonende Grieken die levensmiddelen kunnen leveren. In weerwil van bel ingrijpen van de tg! •-.isehe regSrittg liet Bulgarije den uitvoer der ladingen niet U«e, daar zij vielen oniicr het door neulrnlen in acht te nemen ver bod van uitvoer. Alle gemeriitm zijn overvol nn*l gewon den. Zieklen lei-teren leger <>n bevolking. K i au l,s j a u. Cen ('««muutqué van hel. Japan-die nünislorie va.n oorlog, gedaleerd 12 Svp temher, luidt: levrwlen kon zijn met zóó iets te schrij ven," ,,lk schreef hel Stuk o:n dezelfde reden waarom n int theaRn riliekou schrijft. Dat werk zal n ook wel weinig geïiilen*---eerd hehhen, slel ik me voor; de stukken, die hier gegeven worden, erichen meer van uw geduld dan van uw intellect, is 't nieiv Wat mij betreft - ik moet leven." „Oth kom!" Ze scheen op het punt. l.cm een ve.rnieligeutl aiRvvoord te (geven, ma.'iT bedwong zicli. „Ik zal mij niel laten ver leiden u opnieuw ie beschuldigen." „Re,-schuldigen „Ja, als ik antwoordde op wat u hebt gezegd." „Ga gerust uw gang." „Mag ik? Nu, een mensch kan loeit wel leven, zonder zich te vernederen tot dergelijk winslgevend werk." „Winstgevend?" „Ja, en vergeel u den „triomf" niel I Maar .ik vermoed, dal u wel andere stukken go- schreven heeft en nog schrijven zult." „Dat lump ik, maar geen van de, andere is ooit opgevoerd en over geen enkel ervan hel) ik me geschaamd to*n ik liet schreef." Weer keken ze elkaar zwijgend aan, „Ik heb dus te JiaaRig gevolgtrekkingen gemaald vroeg bet meisje, „Ja, lin 't wilde weg nu u 't mijvraagl U schijnl te denken, dat één zwaluw een zomer maakt ei dat, als een stuk succes hoeft, de schrijver zich in. weelde baden kan. 't Zou mij .geen iv.nl voordeel aan brengen, al bleef „Londen Binnenste Bui- ton" oak een eeuw lang op het reporlolre." ,,'t Spijt me, dat ik zoo scherp geschre ven. heb," zei ze zaclit, nadat ze zijn ont voerd verwerkt had. „Maar u heeft u op nobele wijze gewroken," liet tzc er droog De Japansche cavalerie beidt T-ih-Moli geno en. iC> kilometer huiten de zone van Kisvu-i-jau, Er vcrtooi.de zich eeen eiikele. vijand ten Nootflen van de ïivier Te-ja, doch zoo mt en dan zijn vijamiehjke vliegtuigen pezi.-n. In Gen traai - A f r k a. Te Dla.ntyre in ('erilmal-Afrika i- naar Reuter seint 15 <1<*z»t offici-el hern ht ontvmigeii uit. Kae.aga. dat e;*n Duft-c h ijfedcr, vv.var-i hijnhjk baion i.agenaeiq cu.mnaudant der Du.t-clie l;i„-p<*n aldaar, i- gtsjx-.xl. Dt; tn.-ejwn van den vijand tiekken in kleitM' (1 uijB'ii terug. Zij h<-hben vele ge wonden. Dc Du.t-cher.- vern.eJgden <b* brug over de Son-gwe-rivier. Lngcl-che trcfpen hebben f-en vi'rkenniug trier de gren- gedaan zonder vo.ding met den vijand to krijgen. U i l v o e r uit Duit s c li I a n d. Dc „iieich-anzeigrr bevat e 'u bekend making van den pjuai-vervanger van den Rijk-kan-dier. gedateerd op 15 September, blijkens welke liet verbod van uitvoeren dmuvocr van inri.hnni.-ch en chemisch he werkte liou'-tof Ihoulmassa on cellulose) wordt opgeheven. Daarent<*g'>*n is dt* uit voer van zoutzuur, vei ven en verf-toffen <•11 van alle- wat tot dc fabricage van ont plofbare Mollen en aniline kleurstoffen kan dienen, en voorts van afzonderlijk genoemde organische stoffen, met uitzondering van B'UZoi- zuur cn zijn zouten, verboden. De (1 u m il u m .- De „NiirddeuRche Allgemeine Z<dlung" schrijft l'icsident Roincaré moet in een telegram aan l're-i-dent Wil-an gewaagd iiebljiUt te hevvereti, dat het Duit-chland was dat van 'thegitt van den oorlog af dum-dutn kogels heeft gein nikt. Zulke lastertaal zo-u het geen de keiz-er itl zijn telegram aan WlHin va.-tsh*lde, met krachlebm- kunnen maken, Roincaré zou hel bewijs voor zijn hesehul diging niet kunnen leveren. DuiL-chkuid stelt zijn bewijsmateriaal, in den vorm van hij Ftansche so'dalen gevonden en in de Fransehe ve-tingin in beslag genomen vor- bu'Jen kogels ter hi'schikking van de pers vil van de regeeringen der onzijdig'! slaton. Daartegen "kan geen I.nadienen "help<n, \v a r i a. Naar uit Gctn'we ward! gemeld, verneemt het „Jnurn.il de lienève", dat de Fransche n-geering imd Duit-chiaml een overeen- kuin-l iraild te -Itnlen, imlrenf de uitleve ring van liet itieiiglphclilige civiele gevan genen. De zo »i van den l'ransehen minister De!ca-sé, die, zunals men weel. krijgsge- np volgen. „Is hel oiilieseheiden te vragen of begon h'j aarzelend. ,,Of or al «mi uudeie oouraiil is, die op mijn welk vvachl?" vulde ze aan. „Noen, mijnheer Tatham, die is er niet. Mijn be dekking aan „De Rost" was mijn eorsfo en eenige vaste iiaiistelllng." Is een ongehoord schandaal I" riep hij driftig uit. „Ais mijn persoon hier van eeni ge heleekeuis was, zou ik eens met dien rcd.icleur gaan spreken; maar hij geofi na tuurlijk geen zier om wat u van mij gezegd he Tt, 'tis alleen het verlies va n de ad ver- Iontics. Maar... wal wilt u nu beginnen?" „Naar iels anders uilzien," pw.er.wde z.ij. „Huw?" „O neen, b.ier is niets te vinden. Ik - ik denk dal ik maar Landen zal gaan." „Heelt u daar oenig vooruilzichl V" „O. ik durf het bestaan. Neem het alBu- hlieft niet te ernstig op! Iloogstwaar-cliijti lijk zuu ik toch wel niet zoolang meer a;tn „De Rost" gebleven zijn; tenminste, daar Ikui je nooit zeker van. 't M'as erg aardig van u mij Ie komen bezoeken ik had het niet aan verdiend." Ilaar loon gaf te kennen, (lat ze 1 iet ge sprek als afgeloopen beschouw'fe, 'Met te genzin gehoorzaamde hij aan den wenk. „Dag, juffrouw Moore „Adieu, mijnheer Tatham," zei ze. „Nog maals bedanktIk vrees dat bet niet lieljK*n zou of ik al belde, de juffrouw zou de bisloeling ioc.li niet begrijpen." „O, maar ik ga dc deur niet uit," lichtte hij loe. „Ik woon L.er in huis." „Hier in huis?!" Verbaasd keek ze liettf tuui. „Is u rlan de 1 e n ed e n - lx* w rme r „la, knikte hij. „ik hen de boneden-be woner. Ik hoop, dat ik u niet gehinderd, heb?" (Wordt veti.ulyd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1914 | | pagina 1