De oorlog
PEGGY HARPER'S SUCCES.
61'" Jaargang.
Dinsdag 6 October 1914
No. 14648
Deze courant verschijnt dagelijks; met uitzondering van Kon- en Feestdagen.
Prijs iper kwartaal: Yoor Schiedam en Vlaardingen fl, 1.26- franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 centi
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen woorden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags yóór een
'uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Schietoefeningen van de fcnst-
foatterij
te
Hellevoetsluis.
Van 12 tot en met 17 October a.s. zul
len .van de kustbatterij te Hellevoetsluis
schietoefeningen worden gehouden.
Er zal gevuurd worden met kanonnen
van zwaar kaliber (24 c.M.), waarbij on
veilig gemaakt wondt een sector begrensd
door do ware richtingen W.-N.-W. en Z.-W.
(67°) lot op 3200 M. van de batterij.
Op de dagen dat gevuurd wordt za! van
de kustbatterij een roo'de vlag waaien, die
3 uren vóór bet begin van de oefening half
stok en één uur voor de oefening geheel
voorgeheschen wordt.
Nadere inlichtingen worden ter Gemeente
secretarie (afd. A) verstrekt.
BUITENLAND.
Schiedam, 6 Oct. 1914.
De toestand.
Van het gevecht-front in Frankrijk valt
al niet veel anders te vermelden, gelijk nu
al bijna vier weken, dat er venvoedo en
bloedige gevechten worden geleverd. Er
wordt in de berichten van gisteren, zoowel
'in de Duitsclre als de Fransche, bijgevoegd,
dat de Duitschers eenige vorderingen heb
ben gemaakt.
In de Parijscho bladen waarschuwt de
oud-minister Piclion tegen overmatig opti
misme. Een zware taak wacht ons nog,
schrijft hij, want onze tegenstander hoeft
sterke stellingen en beschikt over verdra
gende artillerie en geweldige verdedigings
middelen. Ook de .Temps" verwacht een
langen en zeer bezwaarlijken veldtocht, ook
wanneer de verbondenen er in slagen, de
Duitschers over de grenzen terug te drij
ven.
Het officicele Fransche communiqué
van gistermiddag 3 uur zegt:
Op onzen linkervleugel, ten noorden van
de Óhe, wordt de slag zeer heftig voortgezet.
Het resultaat is nog onbeslist.
Op zekere plaatsen hebben wij terrein
moeten verliezen.
Overigens is er aan het front niets ver
anderd.
Het Duitse lie groote hoofdkwartier
de gisteravond
In Frankrijk zijn de gevechten op onzen
rechtervleugel met gu.istigen uitslag voort
gezet.
Roman naar het Engelsch van
LEONARD MERRICK.
50) 1 v
„Heb ik daar geen idee van?" kwam Na
omi zacht tusschcnbeide.
„Om zich tegenwoordig op het tooneel
te onderscheiden, dient een vrouw wel
ver boven het alledaagsche uit te steken,
iets héél bizonders te zijn. Er wordt veel
geëscht dat staat vastMaai- er bieden
zich zooveel middelmatigheden aan, dat
o® meisje, wil zo naam maken, wel
sterk moet uitmunten; ze moet in staat
zijn om
„Maar juffrouw Knight sprak niet van
uitmunten en naam maken!" viel Tatham
haar driftig in de rede. „Ze zou al dank
baar zijn, als ze een paar pond in de week
kon verdienen, is 'tniet, juffrouw Knight?"
„Ik zou vijfentwintig shillings aan
nemen", zei de jonge vrouw.
Peggy maakte een ongeduldige bewe
ging. I
„Ja, dat is het juisl 1 Ons vak is over
voerd van actrices, die goed genoeg zijn
,om vijfentwintig shillings te verdienen, 't
Zijn de lastigste menschen om iets voor
te doen 1"
t „Ik begrijp je", zei Naomi bitter, „en
t spijt me dat ik je ben kamen lastig
vallen. Maar 'tzijn lang niet altijd de buiten
gewone talenten die naam maken," ver
volgde ze, zich naai- Tatham keerende,
„prullen krijgen soms de mooiste kansen,
De Parijsche correspondent van bet Noor-
p/lie blad „Afienposlen" heeft naar Chris-
tiania bericht, dat graaf Zeppelin aan het
front is aangekomen, om zelf het opperbe
vel over het luchUeger op zich te nemen.
De Fransche slaglinie heeft nu al oen
lengte van 500 K.M.
De Fransehen zijn van het defensief weer
tot het offensief overgegaan, meldt hij.
De Duitschers in Belgie.
Het beleg van Antwerpen.
Een berichtgever van het „Ilbl." seinde
gisteren
Ik kom zooeven uit Antwerpen terug,
waar de regeering een bombardement
vreest, tegen Dinsdag qf Woensdag. De stad
is kalm en moedig. ïlaar de toestand is
uiterst kritiek; verleden Woensdag werden
de forten Waelhem en Wavre totaal ver
nietigd; tegelijkertijd vernielden de Duit
schers Antwerpen's waterleiding, waardoor
de stad sinds bijna een week zonder water
is en gegronde vrees ontslaat voor z'iekten
in armere stadsdeelen.
Zaterdag drong de Duilsche cavalerie tot
Lint via Duffel, dat eerst kapot was ge
schoten. Zaterdagmiddag redden de Belgi
sche artillerie en infanterie met uiterste op
offering de positie, maar Zondag zagen 2e
Duitschers af van verdere pogingen om de
Nelhc te forceeicn en vernielden ze de for
ten tusschcn Senne en Schelde. De Duit
schers met overmacht van zwaar geschut
schieten een ijzeren bies door de wanhopig
vechtende Belgische troepen, welke thans
worden bijgestaan door Engelsche infan
terie. Alles wat in den weg der Duitschers
komt wordt vernield: dorpen, kerken, hui
zen.
Hun voorwaarts dringen gelijkt op een
mcedoogenloozc prairiehrand, welke, niets
ontziende, doorwoedt. De bevolking uit de
vruchtbare streek rond Antwerpen trekt in
oen langen, droeven stoet met eindcleoze
reeksen kinderen, met vee, en met bedde-
goed en invalieden op handwagens in de
richting van de Ilollandsche grens. Zoodra
de eerste fortenlinio gevallen is, zullen de
Duitschers over de tweede linie heen do
stad kunnen beschieten. Het Belgische
leger met koning Albert voortdurend aan
het front, vecht werkelijk met schitterenden
moed, maar de Buitsche explosieven ver
nielen heele regimenten. Iedere burger mag
de stad verlaten, doch niemand mag te
rug.
Een ander berichtgever seinde gisteren
uit Roosendaal
Naar ik vernam, werd cr evenals gis
teren hevig aan de Nelhc gestreden, hoewel
de Duitschers ondanks hun krachtige pogin
gen er niet in slaagden over de rivier ie
komen. Vooral bij Vossbcrg was de uitwer
king van het Duilsche belegeringsgeschut
verschrikkelijk. De dorpen Ilove, Mostsel en
terwijl een heclehoel knap])©, talentvolle
vrouwen te arm zijn om in een sanatorium
hun eindje te halen. Heeft u gezien,
dal Elsie Lane dood is?"
Tatham had het niet gezien en keek
haar verschrikt aan.
„Ja, 't slaat in ,„De Inlichter". U wist
natuurlijk wei dat ze al jaren ziek was?
Longtering. Kort geleden hoorde ik, dat
ze van gebrek omkwam. Zoolang ze maar
ecnigszins kon, trachtte ze te verbergen
boe ziek ze was, maar ze zeggen dat ze
er op 't laatst zoo vervallen uitzag, dat
ze haar zelfs 't armzaligste rolletje niet
meer wilden geven."
Is T wjjmj? mompelde Tatham. Het
diep tragische der mededeoling trof hem
niiet minder, omdat ze gedaan werd op den
harden, onverschilligen toon van een wouw,
wier ziel onder haar eigen vernedering sid
dert. Hij herinnerde zich den ïaatslen koor
waarop hij Elsie Lane vluchtig gezien ba/1
en ycnvenschtio zichzelf, haar toen niet
te hebben aangesproken. Opeens stond hem
haar geschilderd gezicht Weer voor den
geest geschilderd (dat begreep hij nu)
om de verwoestingen der ziekte te mas-
ikeeren en hapr in staat te stellen haar
brood op de planken te blijven verdienen.
Nog verder terugziende, rees een ^provin
ciestadje voor hem op, waarin hij naast
haar liep door witte, stille avondstraten,
en hij even voor haar deur bleef staan,
om haar „succes" te wenschen!
„De Inlichter" geeft ook weer iets over
mijl" zei Peggy, quasi onverschillig een
nommer van het blad openvouwende. „Dit
gezien, Naomi?" vroeg ze, op een regel
in de correspondentie wijzende. Aan „Lief
hebster van" het Tohneel": „Miss Pêggy Har
per's lievelingsbloem is het lelietje der
dalen." s 1
Prijs der Adyerteatiëm Yan 16 regels fl, 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel, Groote letters naar de plaats die zij
Adsertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hieryan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-,- Donderdag- en Zaterdagavond
Verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
san 40 cents per advertentie, bij Sooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Oude God hebben hevig geleden. De kazer
ne le Contich werd verwoest.
ITet Engelsche hulpleger, dat te Antwer
pen aankwam, bedraagt 3000 man en is
ruim van mitrailleurs voorzien.
De koning en de ministers hebben Ant
werp/en nog niet verlaten, hoewel de regee-
nngsarchieven naar Ostende zijn overge
bracht.
De bevelhebber der Antwcrpsclie stelling
heeft een' proclamntje uifgevaardigd, waarin
wordtrimcdegedeeld, dat ieder verlof heeft
<le stad te verlaten, echter onder voorwaar
de, dat hij niet meer in de versterkte stel
ling zal terugkeeren.
Nog meer forten gevallen
BERLIJN, 5 October. Het groote hoofd
kwartier maakt hedenavond bekend:
Voor Antwerpen zijn de torten K e s s e 1
en Broechem (beide ten Noorden van
Lier gelegen) tot zwijgen gebracht. De stad
Lier en het fort aan den spoorweg Mechelen
Antwerpen zijn genomen.
ANTWERPEN, 5 October. Een officieele
mededeel ing zegt, dat de toestand in den
Antwerpsehei] fortenkring ongewijzigd is.
De toestand in Antwerpen.
Een correspondent van de „N. R. Ct",
die van Roosendaal uit, gisteren de grens
stad Esschcn bezocht, sprak daar verschil
lende vluchtelingen, die het plaatsje over-
stroomen.
Een vertrouwbaar man verklaarde mij
aldus de »xeTespondentdat lüj
zich vanmiddag aan het ministerie van
oorlog had vervoegd en vernomen, dat de
Belgische regoc-ring uit Antwerpen naar Os-
lende was vertrokken.
Een autoriteit, wion ik daarnaar vroeg,
deelde mij mede, dat hij vanmiddag een
brief had afgegeven voor den president der
Belgische Kamer. Men antwoordde hem, dat
de president uit de stad was, maar dat hij
morgen terug kwam. Daaruit leidde mijn
zogsman do mogelijkheid af, dat de gehcele
regeer Lag niet zou zijn vertrokken. Dat liet
wel liet geval is met het ministerie van oor
log, werd mij bevestigd. Do papieren, uit do
Bureaux waxen trouwens Zaterdag toch
reeds verzonden.
Alle vluchtelingen stemden overeen, dat
het nijpt in Antwerpen. Ook aan don post
trein uit Antwerpen, waarmee de trein van
half acht uit Esschcn naar Rotterdam daar
aansluiting heeft, en die anders uit een
enkele locomotief met een postrijiuig be
slaat, waren nu een reeks overvolle wagens
gehangen, ter wilde van de uitgewekenen.
De Ilollandsche trein werd er tot in alle
bagagewagens mee volgestuwd, on hoe T
verder moest gaan, wist liet personeel niet,
want uit Vlissiugeu was een even groote
stroom vluchtelingen gemeld, die y achtten
op aansluiting.
De stemming in Esschen was onder dit
alles zoo gespannen, dat eerst een argeloos
Nederlander dn het hotel CJaessens werd
gezocht en scherp ondervraagd door een
Belgischen soldaat, en dat later-uw oorres
pondent, eveneens van spionnage verdacht,
op het perron door drie gendarmen gear
resteerd werd. Zij waren vermoedelijk: de
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Toen Tlieodosia tegen Tatham zei, dat
ze het manuscript van „Een bedrogen We
reld" nog graag een poosje wilde houden,
had ze een vermetel plan iui haar hoofd, en
het verdere verloop van hun gesprok wij
zigde dit plan. wel, doch deed hot niet ver
vallen. Ze droomde niet langer van oen
heerlijk oogenblik, waarop zo hein zou vra
gen eens bij haar te komen om hem te kun
nen medodeelen, dat een bekend recensent
te verzoeken het eens te willen lezen én
als hij de co mod ie stoO verdienstelijk
vond als zij verwachtte er een aanbeve
lend woordje over te schrijven.
iRutchord kwam niet heel dikwijls op
het bureau van „Do Beschouwer" en zto
behoorde al twee of drie maanden tot de
vaste medewerkers, eer ze aan liein werd
voorgesteld. Sedert dien tijd had ze hcjin
herhaalde malen gezien. Meer dan eens
kwam hij <jp een tafel bij haar zitten pra
ten; 't viel soms moeilijk frijn schimp re
denen in do courant met zijn gemoedelijk
gebabbel boven op die tafel te vera:ui-
gen en ze vertrouwde, dat deze bemin
nelijke autoriteit haar verzoek wel nieft
zou afwijzen, als ze zich Bewust toonde
hem een groote gunst te vragen.
liet duurde helaas penigen tijd eer do
gelegenheid zich aanbood, maar hij wei
genie niet. Integendeel, hij stemde er on
middellijk in toe, meende, dat haar voor
stel een tooneelstuk ,van liaar eigen ljand
gold. Toen ze er echter aarzelend meo voor
den dag kwam, dat het van den sc!nijver
van „Londen Binnenste Buiten" Was, zag
ze "tot haar ongerustheid iets gpottends in
mijnheer Pritehard's oogen lichten.
„U zult u daar .toch niet door laten in-
fluenceeren, mijnheer Pritehard pleitte
eenige Nederlanders in Esschen met zijn
honderden vluchtelingen, die snakten om
op ons grondgebied in veiligheid 1e ko
men. En liet had maar weinig gescheeld of
deze bedde Hollanders varen de eenigen
(gewieest, die den trein naar Nederland
moesten missen. Doch dank zij de groote
vertraging, kwamen wij ton slotte nog mee.
Bij aankomst in ^Roosendaal van deze
zwaar bepakte karavaan Antwerpenaren,
moesten wij alien oen soort quarantaine,
tusschcn Nederlandsche officieren door pas
toeren op weg naar de visitatiezaal, een
zeer nuttige maatregel op het gerucht, dat
er onder de arme vluchtelingen gevallen
van schurft zouden voorkomen. Een ver
moeden, dat bij mijn weten niet bewaarheid
is. Doctoren in Esschen althans verklaarden,
dat er in het kamp daar geen besmettelijke
zieken waren.
Ook kwam er in Esschen, over Maas
tricht, een afdeeling van zeventig jonge
Belgische Jofel in gen aan, die aanstonds met
den posttrein nar Antwerpen werden door
gevoerd, om gekleed en gewapend te wor
den de arme jongensen ik dacht
aan de verzuchting van een Belgischen sol
daat: 'tis zoo ontmoedigend! Voor iederen
Duitscher, dien vo neerleggen, nemen er
tien verschen zijn plaats weer in. En dan
die troepen voor Antwerpen, die nu reeds
veertien dagen en nachten aaneen rusteloos
hebben doorgevochten, voor een doel, dat
moer en meer dreigt tengevolge van over
macht verloren to gaan. En telkens weer
boor je die bittere klacht: heel ons arme
land woidt verwoest
De Engelsche minister van marine, Win
sten Churchill, is Zondag te Antwerpen
aangekomen. Hij werd op straat opgemerkt
on luide toegej uiclit
'In Belgisch Limburg.
Men seint over de bezetting van, Maas-
cyck nog naden aan de „N. II. Ct.":
In Sliet hiOjJjdtaal tie Maiaseycik is een
Duitsdh officier, die te Lanaetclen gewond
werd, overleden. 'Gisteren zijn Duilsche inr
fanterjc en cavalerie in Manseyck aange
komen. De commandant heeft liet lijk van
don officier ojpgevaiderd en den burge
meester der stad gevangen genomen. Hon
derden bewoners vluchten paar do Neder
lands olie grensdorpen. t
Naar Hollandsch grondgebied gevluchte
Belgen doelen, naar aan, de „Tel." wordt
gemeld, liet volgende mode:
Do Zondag ujt de richting Luik te La-
nadkfcn op(gje|ljiiqdie(n steiX-ex.jieditie schijnt
lot taak te hebben gekregen, Belgisch Lim
burg zooveel mogelijk van Belgische sol
daten en vrijwilligers, die zich in de bos-
schen of huizen verschuilen., en, hier en
daar succesjos olp de Duitschers weten
te behalen, te zuiveren. De Duitschers
waren, naar beweerd wordt, ongeveer 2000
man sterk; de troep bestond uit cavalerie,
infanterie (het sterkst vertegenwoordigd),
een afdeeling machinegeweren, wagens niet
proviand en fourage en .eon, verpleging*?-
colonno.
ze. „Dit is het pchtc werkelijke werk
van den schrijver hot soort, dat hij met
bctrt on ziel doet en ook altijd gedaan
hoeft, behalve in dat ééno ongelukkige go-
geval. Als ik gedurfd had, zon ik zijn naam
hebben uitgekrabd, eer ik het u tor lezing
gaf. Toe, leest u het ze hield ver
schrikt op. 1 i
„Onbevooroordeeld?" vulde luj met een
ondeugend glimlachje aan.
„Ik wou niet „onbevooroordeeld" zeg
gen," antwoordde zo verlegen, ,,ik you
zeggen „aandachtig"."'
„Nu, ik beloof u, het aandachtig genoeg
te lezen om er een opinie over te vormen,"
antwoordde hij. „Afgesproken! Maar het
zal mijnheer re Tatham al heel wei
nig balen, zoo als u weet of ik zijn blijf-
spel mooi vind of niet."
Ben ongewijde intonatie in zijn stem
zei haar, dat weinige dingen hem onwaar
schijnlijker toeschenen dan dat hij het
mooi zou vinden. Zijn belangstelling voor
het manuscript verminderde zelfs gaande
weg en wel zoo, dat do meegenomen rol
hem na een half uur al met tegenzin ver
vulde. i i
Er verliepen verscheiden, weken eer ze
zijn uitspraak te hoeren kreeg en haar-
verwaohtxngen naren in dien tusschcnlijd
aanmerkelijk gedaald.
„Nu, juffrouw Moore," begon hij aarze
lend, „ik heb het stuk van uw vriend ge
lezen, maar me dunkt dat hij zijii onder
werp niet óp de gelukkigste manier behan
deld heeft."
Daar vervloog haar hoop!
,,"t Was een ongelukkige inval van hein,
een schrijver van zijn held te maken. Waar
om een schrijver? Heeft mijnheer Tatliam
niet gehoord van politici, of uitvinders,
of fabrikanten, of ingenieurs, of welke an-
Nadait het centrum van het dorp voor
oen groot deel in vlammen was opgegaan,-—
het artillerievuur had reeds de meeste
menschen op de vlucht gejaagd bleef
een bezetting van Dmteehe troepen, achter,
terwijl de rest in Noordelijke richting naar
Mechelen optrok.
In de kerk te Lanaekon zijn, een jiaar
biommen (gevallen, die gelukkig weinig
scliade hebben aangericht. De Merkte van
de Belgen was niet. te schatten, 'doch zou
Wel meer dan 100 man bedragen hebben.
De Duitschers luidden <-enige gewonden,
onder wie zich een kapitein bevond.
Een Belgisch burger, emp'oyé lnj de
spoorwegen, werd te Lanaekon gedood
De streek zal door den landstorm bezet
worden.
Duit«chcrs en Russen.
Aan de Oost-Pruisische grens.
Het Duilsche overwinningsbericht, vol
gens hetwelk de Duilschers aan de oevers
van de Njcmen een Russisch legerkorps
hadden verslagen, ls, zooals men gisteren
heeft kunnen lezen, onmiddellijk gevolgd
door een telegram van den B ussischen ge-
neralenslaf, volgens hetwelk den Duitschers
op dezelfde plek een zeer gevoelige neder
laag zou zijn toegebracht- Eenige cijfers
tor illustratie van deze Russische over
winning zijn nog niet gegeven en van Duit-
sche zijde wachten wij nog op de erkenning
yan dezen kLap.
jÉntusschcn komt de Parijsche „Malin" al
met een „schatting". Volgens deze zouden
de verliezen der Duitschers in Socwalki
op 00.000 aan dooden, gewonden en ge
vangenen bedragen. Alleen bij de mislukte
pogingen om over de NJomen en de Bobr
te komen verloren zij 20.000 man-
Toen de ts;iar naar het front vertrok
waar bij volgens de laatste berichten is ge
arriveerd is hem te St. Petersburg, naar
Reuter vandaar seint, veel geestdrift be
tuigd. De bevolking riep: „Naar Berlijn,
naar Weenen", waarop den adjudant van
den. tsaar antwoordde: „Geen mcnscbelijko
kracht kan ons weerstaan."
In Polen en Gblicië.
Hel Duilsche groote hoofdkwartier meld
de gist era vond:
In Polen hebben de aan den Wedchscl
operecrende Duilsche strijdkrachten voeling
met do Russische troepen gekregen.
Do o irlogscoiTccpondenI van de „Rund
schau" op liet oostelijk ooriogsterrein, ver
keert in een optimistische stemming. Hij
bericht, dat in Galicië, do Oostenrijkséh-
Ilongaarsche en de Russischo trekpen te
genover elkaar slaan voor oen nieuwen
bcslissouden strijd. Eiken dag kan oen *y
weldige slag beginnen en ditmaal zijn "de
omstandigheden waarlijk gunstig (voor
Oostenrijk-Hongarije), I)e uitgebreidheid der
slaglinie laai een voordeelige concentra
tie toe van alle beschikbare troejxinafdec-
lingen, terwijl het met de Oostenrijkers ver
bonden Buitecho leger een des te grooter
stuwkracht waarborgt. Het Russische of
fensief i.s daarentegen volkomen gebroken.
Het schijnt dat de stemming van hot ver
dere beroejicn ook, behalve do schoonc
kunsten? Zijn doel in ,,E'-n Indrogen We
reld" is, oen interessant beeld te geven van
iemands worsteling om er to komen en
nu duwt hij den man in een beroep, dat
het publiek absoluut niet interesseert. T Die-
tuigt van groote kortzichtigheid 1 Een auteur
to kiezen als de hoofdpersoon van een
tooneelstuk of van een Engelschen roman,
staat gelijk met bet ding al bij' voorbaat
te doen mislukken. Een schrijver die zijn
vak verstaat, zou nooit zoo iets in zijn
hoofd lialen. Waf maalt het publiek om dc
moeilijkheden, die iemand met het plaat
sen van zijn manuscripten heeft? Wil een
tooneel- of romanschrijver belangstelling
wekken voor zijn studie van een loopbaan,
dan is het de grootst mogelijke dwaasheid
daarvoor een arl is ten-loopbaan te kiezen
we zijn niet in Frankrijk 1 In Frankrijk
wordt dat herhaaldelijk gedaan, maar in dal
land van hoogstaande kunst en vieze luch
tjes, is de smaak van. hel. j ubliek zoo
wel in goeden als in kwaden zin veel
moer ontwikkeld <lan bij ons. Do Frauschen
praten wel boel val meer o\er les éco-
nomies dan over les arts, ïnaar des
ondanks zijn do Franschen, die zich niet
voor kunst en literatuur interessoeren, inog
zeldzamer dan de Engelschen, die Üit wél
doen. Mijnheer Tatliam. is een bijzonder
sclierj) opmerker, daanoin verbaast het hiij
nog meer, dat hij *t publiek waarvoor hij
schrijft, niet juister weet te itaxcercn."
„O, vindt u dat hij goed waarneemt?"
riep ze verheug»! uil. „U Ivindt dus met dat
zijn werk n vindt dus toch wel iets
goeds in zijn werk?"
(Wordt vervolgd)s
damsche
1
inn Am en,
