De oorlog. 67'" Jaargang. Zaterdag 9 Januari 1915. No. 14727 Eerste Blad. Be weldoenster, Deze courant verschijnt dago 1 ijks* met uitzondering van Zon.- en Feestdagen, Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25* franco per post fl. 1.65. s Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks aangenomen.- Adverientïën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau Bezorgd zijn. Bureau: Lauge Haven No. 141 (hoek Korte Haven.) Prijs der Advertenties: Van 1—"6 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen* Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven, hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-* Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie* bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. BUITENLAND, Schiedam, 9 Jan. 1915. Van het Westelijke front De toestand, liet D u i t s c h e groote hoofdkwartier meldde gistermorgen De voortdurende regens maken het ter rein in Vlaanderen steeds meer tot een moeras, zoodat de krijgsverrichtingen ten zeerste worden belemmerd. Ten oosten van Reims trachtten de Fran- schen hedennacht ons een loopgraaf te ont nemen. Door een onmiddellijk begonnen tegenaanval werden zij in hun stellingen teruggeworpen. Zij verloren vijftig gevan genen. I In het centrum en in het oosten van de Argonnen maakten onze troepen weer vor deringen. Een nachtelijke aanval der Franschen op onze stelling op den heuvel Ruchenhopf, ten zuiden van Diedolshausen (Vogezen), werd afgeslagen. Herhaalde aanvallen der Franschen op de hoogte ten westen van Sennheim misluk ten door ons artillerievuur. Wij namen hier twee officieren en 100 man gevangen. Om het plaatsje OIjer-Burnhaupt, zuidelijk van Sennheim, wordt nog gestreden. Het F ranse he communiqué van gis termiddag drie uur luidt: De arlillerie van den vijand betoont we der meer activiteit in België. Te Atrecht zijn de Fransehe batterijen krachtdadig op getreden. 1 Onze infanterie heeft vorderingen ge maakt bij Lombaertzijde. Wij hebben vijf tig meter voor onze loopgraven een heuvel, die door don vijand bezet was, genomen. Wij hebben terrein gewonnen ten oosten van St. Joris en ernstig schade toegebracht aan de Joopgraven van den vijand bij Steenstraate. Zonder dat wij aangevallen werden, zagen wij ons genoopt eenige gedeelten van onze loopgraven in den sector van Atrecht te ontruimen, wijl de manschapcpn er tot aan de schouders in de modder stonden. Wij zijn vooruitgegaan in de streek van La Boisselle en hebben den weg van La Boisselle naar Avelay bezet. De mijnenwer- pers van den vijand brachten ons eenige verliezen toe, wij noopten ze in den loop van den middag het werk te staken. door de schrijfster van „Elizabeth and her German Garden". 18) „O ja, ik ook, tante Anna!" riep Lefty. „Het is hier vrecselijk aardig. liet is nel een pic-nic, die maar aldoor voortgaat. Wan neer gaan wij het huis bekijken en den tuin? Ik verlang er zoo naar o, ik ver lang er zoo naarl" En zij danste op haar stoel van ongeduld, totdat haar vuur gedeel telijk werd gebluscht door het verbod van haar moeder om in den regen' naar buiten ie gaan. „Nu, laten wij dan hel huis gaan bekijken," zei Letty, die brandde van ver langen op onderzoek uit te gaan. „O ja, door 'thuis kun je loopen," zei haar moeder, met een misnoegd schouder ophalen. Toen dacht zij plotseling aan Hil ton en met een uitroep stond zij op om haar op ,te zoeken. De anderen deden hun bont om, voordat zij zich in de ijskoude atmosfeer van de hall begaven en vingen den onderzoekings- tocht aan; het was een heel prettig uurtje dat toen volgde, zij zwierven het huis rond, terwijl Susie, die Hilton gevonden had, bleef opgesloten in de slaapkamer, die haar was toebedeeld, totdat het tijd was voor den avondmaaltijd. De keukenmeid wees Anna haar slaap kamer; toen zij weg was wierp Anna een blik op de groene slingers, waarmee deze versierd'was en die het vertrek vervulden met een scherpen, drogen geur, en liep toen de kamer uit, om te zien, hoe haar huis er uit zag. Haar hart was vervuld van trots en geluk toen zij de kamers en gangen doorliep. .De magische woordjes van mij klonken haar in. de" ooren en. gaven aan Wij hebben een blokhut in den sector Reims in de lucht laten vliegen en een loopgraaf bezet, tweehonderd meters voor onze linie. Er heeft een hevig infanteriegavecht plaats gehad tusschen Bessiny en Prunay, waar een groot aantal vijanden sneuvelde. Bij Souain brachten wij de artillerie van den vijand tot zwijgen en vernielden wij zijn loopgraven. 'in Argonne ten westen van Haut Che- vauchée liet de vijand onze loopgraven in de eerste linie in de lucht vliegen en cl eed onmiddellijk daarna een hevigen aanval, dien wij echter met de bajonet afsloegen. Wij maakten krijgsegvangenen en hand haafden ons front, behalve over een afstand van 80 M., waar wij onze loopgraven 20 M. naar achteren moesten leggen. Wij hebben ons offensief in do buurt van Thann en Altkirch voortgezet en daar belangrijke resultaten bereikt. Wij hebben hoogte 425 weder genomen en terrein ge wonnen ten oosten van Steinbach. Wij namen Ober-Bumhaupt en zijn voor uitgekomen in de richting van de brug naar Aspach en Kahlberg. De vijand heeft uitsluitend het hospi taal te Thann gebombardeerd. Dat is thans ontruimd. f In België. Kardinaal Moreier. De correspondent van „De Tijd" te Roo sendaal houdt tegenover de Duilsche tegen spraak, zijn verhaal omtrent de gevangen houding van kardinaal Mercier vol. De officieuse „Norddeutsche Allgem. Ztg." geeft in haar nummer van gisteren de volgende uiteenzetting van het geval: „Kardinaal Mercier, aartsbisschop van Mechelen, vaardigde omstreeks Kerstmis een herderlijken brief uit, die volgens zijn aanwijzing op 1 Januari en de daarop volgende Zondagen van de kansdis zou wor den voorgelezen. i „Deze herderlijke brief bevatte naast zui ver godsdienstige uiteenzettingen, een reeks politieke beschouwingen, die met den hui- digen stand van zaken niet overeen te brengen waren en aan de Duitsche autori teiten den plicht oplegden tegen de ver dere verspreiding op te treden. Door den gouverneur-generaal daarop gewezen, ver klaarde de kardinaal schriftelijk en mon deling, dat het niet in zijn bedoeling had gelegen door zijn schrijven opruiend te wer ken; dat hij zich integendeel had laten leiden door de bedoeling de bevolking ge rust te stellen en haar, terwijl hij haar vaderlandslievende gevoelens ontzag, aan te sporen tot uiterlijke onderworpenheid aan het Duitsche bestuur. „Daar de gouverneur-generaal echter van ieder meubelstuk een zoo belachelijk groote bekoorlijkheid, dat zij het aan niemand ter wereld had willen vertellen. Zij nam de ver schillende niet hij elkaar passende orna menten op, die in do kamers verspreid waren, verzameld zooals zulke dingen bij elkaar komen, niemand wist wanneer of waarvoor, en zij zette ze ergens anders neer, alleen omdat zij het recht had verandering te brengen in de plaatsing van de dingen, en dat zich zelve steeds wilde herinneren. Zij klopte op de muren en op de tafels in het voorbijgaan; ze streek de vouwen van de gordijnen met teedere zorg glad; zij ging naar den spiegel afzonderlijk en bleef er een oogenblik voor stilstaan, opdat er geen een zou zijn, die het beeld van zijn meesteres niet had weerkaatst. Zij was zoo kinderlijk verrukt over haar nederige be zittingen, dat zij Susie dankbaar was, om dat zij onzichtbaar bleef en niet kwam schimpen, f Wat doet het er toe of het een rare, arme omgeving was in de - oogen van iemand, die gewoon was aan de overdaad van behangsels en kleedcn, en overtollig heden, zooals te'Estcourt? Deze naakte planken, deze oude kleine matjes voor de bedden, de versleten vossehuiden. voor de schrijftafels, de rieten of houten stoelen, de wit-katoenen gordijnen met eenvoudige katoenen franje, de wonderlijke kleine prentjes aan de muren, de ledikanten van geverfd hout, leken haar juist' door hun armoedigheid en eenvoud, de zinnebeelden te zijn van alle deugden. Toen zij rond dwaalde door de stille kamers, terwijl Letty de gangen doorvloog, zei Anna tot zich zelf, dat deze Spartaansche eenvoud, deze afwezigheid van iedere weelde, die een reeds kwijnende en verwijfde ziel nog meer kon verweekelijken, bepaald schoon was. Hier, evenals in de bedehuizen met gewitte muren der Puriteinen, moest alle schoon heid en alle glorie van binnen komen, geestelijk zijn, de schoonheid zijn van een leven en de;glorie van liefelijke gedachten. een andere meening was en vreesde, dat de herderlijke brief wel een opruiende werking zou hebben, volhardde de kardinaal niet bij zijn last aan de hem ondergeschikte geeste lijkheid om den brief verder voor te lezen en te verspreiden. „De gouverneur-generaal had reeds van te voren de voorlezing en verspreiding van den herderlijken brief verboden. „Hiermede kan deze aangelegenheid als afgedaan worden beschouwd." Een Reutertelegram uit Rome meldt nog: De Duitsche regeering heeft het Vaticaan opheldering gegeven over de behandeling van kardinaal Mercier. Zij verklaart daar in de bewering, dat de kardinaal gevangen is genomen, zijn paleis niet heeft mogen verlaten of verhinderd is het te verlaten, voor ongegrond. „De Duitsche autoriteiten vervolgt de mededeeling dan op wie de moeilijke en kiesche taak rust den vrede te handhaven en de vijandige bevolking te overtuigen van haar goede gezindheid, heeft alleen tot den kardinaal het beleefd verzoek gericht, zich te onthouden van eenige handeling, die door bemoeilijking van de vervulling van hun plicht ten slotte zou leiden tot ernstig gevaar en nadeel voor de bevol king." „Door zoo te handelen gaat de ver klaring voort beoogden de Duitsche auto riteiten ook een Christelijk beginsel te hul digen, dat bizonder dierbaar aan de diena ren der kerk moet zijn, namelijk bloedver gieten te vermijdendaar immers alles wat zelfs middellijk tot beweging, oproer en on lusten kan leiden, gestrenge maatregelen van de troepen lot herstel van de orde noodig zou hebben gemaakt." Men meldt ons uit Turnhout dd. 7 dezer: Ik heb, om zooveel mogelijk inlichtingen in te winnen omtrent de houding derDuit- schers tegenover het herderlijk schrijven, persoonlijk een rondrit door de provincie Antwerpen ondernomen. In geen énkele plaats heeft men mij be vestigd, dat de priester onder de mis ge dwongen werd, den brief over' te gaven, of dat hij uit den biechtstoel gehaald ié. Van dwang in den eigenlijken zin van het woord was geen sprake. Wel was er ongerustheid onder het volk, omdat een luitenant, vergezeld mot twee gewapende mannen, naar de pastories gingen, om er een onderhoud met den pastoor te hebben. De beide gewapende soldalen wachtten aan de deur. Of het ergens onvriendschappalijk toe is gegaan, ben ik niet tc weten kun nen komen. In elk geval heeft de pas toor van Aersehol mij zelf verklaard, dat do Duitsche luitenant in alle opzichten hof felijk was. „Ik heb de brieven meegege- Zij stelde stelde zich voor, hoe zij ontwaken zou in een van die onversierde bedden, met de morgenzon, schijnende in haar gezicht, hoe zij zou opstaan om haar dagelijksche nuttige plichten te verrichten in haar vreed zaam huis, waar geen twist zou wezen; geen erbarmelijke eerzucht en geen van dat vele bittere hartzeer, dat onnoodig is. Zou dat geen gelukkig leven zijn, dat leven van eenvoudige plichtsbetrachting? „Het. betere leven" herbaalde zij peinzend, terwijl zij stond in het midden van de groote kamer, waar zij door de groote ramen den tuin "kon zien en een strook moerassig land en daar achter de grijze zee en de witte zeemeeuwen en do donkere streep van de kust vanjRü- gen, waar de schemering neerdaalde; en zij telde werktuiglijk op haar vingers. „Een voud, matigheid, hard werken. Oom Joa chim zei nat dat het hetero leven was en hrj was wijs. O, hij was heel wijs maar toch en hij -hield van mij en begreep mij, maar toch Zij keek op en zag zich zelf in leen ilangen spiegel tegenover zich een slanke gedaante in een bontmantel, blootshoofds, met pein zende oogen, in gedachten verdiept. Dit herinnerde haar aan den aag toen de brief gekomen was, toen zij voor haar spiegel stond op haar slaapkamer in Londen, ge kleed voor het diner, met diezelfde woor den van hem voortdurend weerklinkend in haar ooren en hoe zij niet in staat was /ge weest zich voor te stellen, dat zij zelf zulk een leven zou leiden. Nu, in haar reis mantel, bleek en vermoeid en afgemat door de lange reis, zonder inooie kleeren of krullen, berispte zij zich zelf, omdat zij zich had beschouwd als van een te teeder maaksel, te fijn, te broos voor een leven dat misschien hard zou wezen. „O, ijdel en dwaas schepsel f" zei zij hardop lot het beeld dat zij in den spiegel zag en '.'zij sprak het aan met het gemeenzame Du evenals in den tijd voordat haar moeder stierf, „Ben je dan zooveel beter dan anderen, dat je je heeje leven slechts tot ven," zeide hij, „en daarmede was de kwestie uit." Te Mechelen zelf antwoordt de bevolking met een schouderophalen, wanneer men om inlichtingen vraagt. Van een gevangen neming weet men mets. Nogmaals zij hier tegengesproken, dat voor het aartsbisschop pelijk paleis wachten geplaatst zijn. Van zeer vertrouwbare bron verneem ik, dat de kardinaal Dinsdag een tocht naar Brussel heeft gemaakt, waar hij ook bij den gou verneur-generaal Yon Bissing is geweest. Zijn secretaris en nog een priester verge zelden hem. De brieven zijn inderdaad in beslag genomen, overal waar men maar dacht, dat zij aanwezig waren. Maar ner gens ging dat met geweld, wel met beza digdheid en beslistheid. Yan het Oostelijke front. Het Duitsche groote hoofdkwartier deelde gistermorgen mede: Ook op het oostelijk oorlogstooneel is het >veer zeer ongunstig voor de krijgsverrich tingen. Aan de Oost-Pruisische grens en in Noord-Polen is do toestand onveranderd gebleven. Ten oosten van de Rawka zijn onze aan vallen gevorderd. 1600 Russen zijn daar gevangen genomen, vijf machinegeweren door ons buit gemaakt. Op den oostelijken oever der Pilitza zijn slechts artilleriegevechten geleverd. De groote Oostenrijksche generale staf maakte gistermiddag hekend: De algomeene toestand is onveranderd gebleven. Er is slechts bij tusschenpoozen gevochten. fn de oostelijke Beskiden is een sterke Russische troepenmacht, die over de heu vels ten oosten van Czeremcha een aan val ondernam, door onze troepen in een tegenaanval over een groeten afstand te ruggeslagen, Vierhonderd gevangenen en drie machinegeweren zijn daarbij in onze handen gevallen. Przemysl. De oorlogscorrespondenten der Oosten rijksche bladen berichten, dat het te Prze mysl betrekkelijk rustig is. De aanvallen van den vijand blijven zonder resultaat. Do bezetting doet geregeld uitvallen, waar bij zij krijgsgevangenen maakt en materieel verovert Als het weder het veroorlooft, zorgen vliegmachines voor het postverkeer. Er zijn vertellen zij verder onder de Russische soldaten wederom muiterijen voorgekomen. Zij weigeren n.I. de stad te b'estormRm. Eenige bataljons zijn reeds weggezonden. Tal van soldaten zijn in de laatst© dagen door hun officieren neerge schoten. In het Karpathengebied zijn de rivieren op verschillende plaatsen buiten hare oevers getreden en is de toestand van den bodem van dien aard, dat operaties bijna onmogelijk zijn. versiering moet dienen en geld kosten? Kan je niet anders leven dan in weelde? Of loopen behalve op tapijten? Of eten soepjes die niet van chocolade zijn ge maakt? Ga tot de mieren, gij luiaard, iet op haar doen en wordt wijs." En zij wik kelde zich in haar mantel en zag dat an dere meisje uitdagend aan. Zoo stond zij zich met groote afkeuring aan te zien, toen het kamermeisje, dat haar overal gezocht had kwam zeggen, (lat dc Herr Oberinspcctor beneden was en haar naar boven gezonden had om le vragen of het haar schikte hem te ontvangen. Het schikte haar in 't geheel niet; Anna vond, dat hij haar dien eersten avond ten minst© wel had kunnen sparen. Maar zij vond, dat zij naar hem toe moest gaan; zij had een gevoel, of zij zulk oen gezag hebbend persoon niet kon wegzendendaar toe voelde zij zich niet gerechtigd. "Zij vond hem in de Trinnenhall, met een portefeuille onder zijn arm. Ilij kond z'ijn neus te snuiten en maakte een leven, alsof hij op de trompet blies, en deed echo's ont waken. Zelfs dat kon lüj niet stil doen, dacht zij, haar nieuwe gevoel van eigen domsrecht werd zonderling geprikkeld door een neus, die in haar huis oproerig gesno ten werd. Daarenboven, het waren haar echo's, die hij stoorde. Zij glimlachte om haar eigen kinderachtigheid. Toch groette zij hem vriendelijk, lot beant woording van zijn doorwrochte buigingen en gaf hem de hand loon zij zag, dat hij dit verwachtte, ofschoon zij het dien mid dag al tweemaal gedaan had; en toen liet zij zich door hem meenemen naar de zit- Tcamer, een kamer aan de tuinzijde met 'openslaande ramen en boekenplanken, en een groote, ronde, glimmende tafel in het midden. Dit was een van de twee kamers die altijd door oom Joachim gebruikt werden Oostenrijk en Montenegro. De Oostenrijksche generale staf meldt, dat een nachtelijke aanval der Montene- crijnen op de Oostenrijksch-Hongaarsche voorpostenlinie bij Avtovac rin Herzegovi na) volslagen is mislukt Turkije Op Perzisch gebied. Uit Konstantinopel meldt men aan Duit sche bladen, dal de krijgsverrichtingen dei- Turken m de huurt van het Uermiameer goed opschieten. Ten westen van dit meer dringen de Turken vooruit naar Salmae, ten oosten bedreigen zij den straatweg naar Tab ris. De terugweg der Russen van Man- doab naar Tabriz wordt bovendien besookt door de Turken, die, na een vaartuig op het Oenniameer te hebben vcrmec«terd, nu ook den oostenrijken oever in hun macht hebben, waar de straatweg naar Tal.)ris dicht langs loopt. 1 1 n do Z war te Ze e. De Turksdie generale staf deelde gisteren mede De Russische vloot beschoot heden, in strijd met de voorschriften van het interna tionale recht, de open stad feinopo (in Paphlagonië aan de Zwarte Zee) waardoor twee huizen eenigszins beschadigd werden. Mcnschenlevens vallen niet te betreuren. Vier barken zijn gezonken. Turksche schepen hebben mol succes Russische troepen, die zich in en ten noor den van Makrjali (Russische kust van de Zwarte Zee) bevonden, beschoten. Officieel wordt uit Parijs gemeld: Een groot Tuiksch transportschip is op 2 Ja nuari bij het uitvaren uit den Bosporus met een mijn in aanraking gekomen en gezon ken. f Een ander transportschip, beceleid door den Turkschen kruiser „Medjidie". is op 5 Januari gezonken in de Zwarte Zee tus schen Sinope en Trebizonde. üc Russische beschermde kniïser „Mer- euria" en dc Russische torpedojager „Gnieovi" vielen de „Medjidie" aan. Deze werd getroffen door een aantal projectielen, maar wist te ontkomen. Aan de Syrische knsL De Turksche generale staf meldde gis teren x t Op 5 dezer deel een Engolsche kniiser een poging om tc landen ton oosten van Meremas. Het vuur onzer troepen dwong den vijand echter te wijken. IJ ij liet vier dooden achter. Diverse berichten. Vereen. Staten e n E n gel an d. Naar Reuter verneemt, is Donderdag door de Engelscho regeering een voorloopig ant woord van zeer vriendschappelijken en openhartigen aard op do Amerikaans die nota betreffende de onzijdige schoepvaart verzonden. Een in bizonderboden tredend antwoord is nog niet verzonden. De correspondent van de'„Morning Post" en ze was nog vol van de sporen van zijn bezoeken. Zij ging zitten aan een groote schrijftafel, bekleed met groen laken, de voeten in de lange, verwarde haren van een grijs haardkleed, en verzocht Delhvig naast haar plaats te nemen. Ilij deed dit en zei bij wijze van verontschuldiging: „ik zal zoo vrij zijn." Marie, de dienstbode, bracht een lamp binnen met een groene kap, sloot de lui ken en ging op de toenen de kamer weer uit; en Anna zette zich neder oin zoo ge duldig mogelijk tc luisteren naar dc luide stem, die haar zenuwen zoo onaangenaam aandeed, en drong zichzelf .op, dat hel haar plicht was; zij deed bepaald haar best om hem te begrijpen. Zij zei geen woord, even min als ze hij den advocaat gedaan had, waaruit hij kon veronderstellen, dat zij niet niet van plan was daar te komen wonen. Maar Dellwig's onophoudelijke woorden vloed vermoeide haar zoo, dat het haar niet mogelijk was er voortdurend haar aan dacht hij te bepalen. De woorden begrij pen alleen was op zichzelf reeds een in spanning cn zij kende nog niet de Duitsche namen voor rogge en haver en de rest, en daarover praatte hij voornamelijk. Waar diende het toe, Baar te verklaren op welke manieren hij sommige akkers beploegd had en bemest, hoe zij gelegen waren, hoe uit gestrekt zij waren en wat voor soort grond het was, als zij ze toch niet gezien had? Verbeeldde hij zich dat zij al die cijfers en bijzonderheden kon onthouden? „Ikweet niets van het -boerenbedrijf," zei ze einde lijk, „en ik zal uw plannen beter begrijpen als ik de plaats eerst gezien heb." (Wordt vervolgd). SCHIE3AMSCIHE C0ÜIM1T.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1915 | | pagina 1