De oorlog.
5 67'" Jaargang.
Dinsdag 2 Februari 1915
No. 14747
De weldoenster,
I V
Deze courant verschijnt d a g e 1 rj k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs per kwartaal: Voor "Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 franco
per post fl. 1-65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
BUITENLAND.
Schiedam, 2 Februari 1915.
Van het Westelijke front.
De toes tan d.
Het offieicele Franschc communiqué van
1 gistermiddag 3 uur meldt:
Op het noordelijk deel van het front
zijn hevige artilleriegevechten getoverd.
Ten zuidoosten van Yperen hebben de
Doilachers op de schansen ten noorden van
het kanaal aanvallen ondernomen, die on
middellijk door het vuur van onze artillerie
zijn gestuit.
In Champagne hebben wijl ten noorden
van Mesnil les Hurlus (ten oosten van.
Perthes) de bevestiging onzer stellingen
rond een door ons bezet bosch voltooid.
In Argonno, waar de Duitschers in de
laatste gevechten groote verliezen schijnen
to hebben geleden, is de dag betrekkelijk
rustig voorbijgegaan.
Do strijd, bij Nieuwjpo o r t.
Naar aanleiding van het reeds bekende
gevecht tusscheri Lombaertzijde en Nieuws
poort verneemt ,J3e Tijd" nog van zijn cor
respondent te Duinkerken:
Gisteren is er hardnekkig gestreden tus-
schen Lombaertzijde en Nieuwpoort, On
danks het hevige artillerievuur der Duit
schers gingen de Fransche marinesoldaten
tot een bestorming van een groot duin,
links van Nieuwpoort, over. Na een drie
maal herhaalde stormloop gelukte het den
onzen meester te blijven van het terrein.
Wij maakten 350 Duitschers krijgsgevangen.
Heer dan 400 dooden lieten <le Duitschers
op het veld achter.
Onze veldartillerie werd nu spoedig meer
naar voren gebracht, wat nu ten gevolge
heeft, dat de vijand van hier al beschoten
kan worden tot voorbij Slijpe.
Wij verwachten dan ook de spoedige ont
ruiming der Duitschers van Ostende.
Onze ttoepen maakten ook vordering langs
Dixmuiden en Ramscapelle.
Tan liet Oostelijke front.
0 o s te n r ij k s c h communiqué.
Het Oostenrijkse he hoofdkwartier meldde
gistermiddag
ïn Russisch Polen en West-Galicië zijn
gisteren hevige gevechten geleverd, liet. hel
dere weer, dat verkenningen begunstigde,
gaf aanleiding tot tal van gevechten en
schermutselingen tusschen verkenningsaf-
deolingen, waarbij op verscheidene punten
door onze troepen plaatselijke voordeden
zijn behaald.
De algemeen© toestand in de Karpathen
is sedert de laatste gebeurtenissen onver
anderd. Nieuwe aanvallen der Russen ten
door de schrijfster van
„Elizabeth and her German Garden".
38)
„Ja," zei Anna, ,,ze zijn zelfs eigenaar
diger dan u denktZij was op het
punt de naderende komst aan te kondigen
van de slachtoffers, toen de dame op
meesterachtige wijze de hand ophief alsof
rij het stilzwijgen oplegde, en zei:
„Luister eerst naar mij, door een opeen
volging van ongelukken ben ik na den dood
van mijn man tot armoede vervallen. Maar
ik wil niet leven van de liefdadigheid van
"lijn familie, want dat is de onverdragelijk-
rie vorm van liefdadigheid,, die zichzelf bij
dien heiligen naam noemt en ik ben beslo
ten te werken voor mijn brood."
Zij zweeg. Anna kon niets beters beden
ken om te zeggen dan: „0!"
„Uit consideratie voor mijn familieleden,
die razend zijn om mijn besluit en vinden
dat ik liever kalm van honger moest sterven
van wat zij mij verkiezen te geven, dan
rtij zelf aan de kaak stellen door te werken,
»eb ik den naam aangenomen van Frau von
Penheim. Ik wil hier niet komen, voorwen
dende iets anders te wezen dan ik ben,
daarom Wil ik in 't-geheim aan u bekennen,
dat mjjn eigenlijke naam en titel is Prinses
Ludwig van dat geslacht."
Zij zweeg om de uitwerking van deze
wededeeling na «je gaan. Anna was bedrem
meld. Een prinses was volstrekt niet wat zij
verlangde. Zij begreep, dat zij prinsessen
volstrekt niet gebruiken kon. Hoe kon zij
verwachten, dat een prinses vroeg opstond
dn zorgde dat het twaalftal bij tijds hun
westen van den Lupkowerpas zijn afgesla
gen. Bij een gevecht in het bergwoud heb
ben onze troepen vijf officieren en 800 man
van de Russen gevangen genomen, twee
kanonnen en twee machinegeweren buit ge
maakt r
In Boekowina is niets van belang .ge
beurd.
In 0 o st-Pr ui s e n.
De correspondent van de „Times" te
Petersburg meldt, dat de deskundigen al
daar met bijzondere belangstelling de troe
penbewegingen ten Noorden van Tilsit vol
gen, welke streek voor het eerst in dezen
oorlog daarvan getuige is.
Klaarblijkelijk willen de Russen de stel
ling der Duitschers in de streek der Masu-
rische meren van de flank aanvallen en
Oost-Pruisen binnenrukken. Daar dient de
opmarsch ten Noorden van Tilsit als een
tegenhanger van de beweging der Russi
sche troepen ten Noorden van de Weiohscl
bij Mlawa.
Maar zoo ik wei ben ingelicht, seint de
correspondent verder, zijn er bijzondere
redenen, waarom dezo bewegelijkheid op
het oogenbhk juist wordt ontwikkeld. Men
gelooft, dat de Njemen voldoende met ijs
bedekt is, om er troepen en artillerie over
te laten trekken. Deze omstandigheid al
leen in reeds voldoende om te verklaren
waarom de Russische actie ton Noorden
van Tilsit zich juist op het oogenblik ver
toont. Van den anderen kant is het garni
zoen van Koningsbergen waarschijnlijk zoo
zeer adergelaten ten behoeve van liet front
ten Westen van de Weiohsel, Jat de vijand
de rechterflank der Russen niet ernstig
bedreigen kan.
Do strategische beweegredenen van den
Russischen opmarsch in Oost-Pruisen zijn
dezelfde als die het eerste offensief onder
generaal Rennenkampf had, nl. om de Duit
se,he troepen van liet Westelijk oorlogster-
rein of van de PooJsche en Galicisclie slag
velden af te trekken. Daar men goede reden
heeft te veronderstellen, dat de Duitsche
troepen ten Westen van de Weichsol reeds
zeer verzwakt zijn om versterkingen aan
Jkmgarije te leveren, gelooft men, dat de
vijand oenige troepen uit het Westen moet
overbrengen, wanneer hij zich wenscht te
kanten tegen de Russische actie hij' )dc
Masurischo meren.
In do Karpathen.
Van Duitsche zijde Wordt gemeld, dat
Hongarije thans, geheel van don vijand is
bevrijd. Het meerendeel der Karpathen-pas-
scn is nu in bezit der Oostenrijkers, flie
echter, daar Ru»sisclie versterkingen onder
weg zijn, weldra opnieuw zware gevech-
*..011 verwachten. Do steden Kolmea. Na-
dworna en Szanek zij'n door de Russen
ontruimd; de vroegere Oostenrijkse he amb
tenaren hebben bevel gekregen er terug te
koeren. Het verwachte tegen-offensief der
Russen is volgens de „Pesfi Napïo" reeds
maaltijden kreeg? „0" zei ze weder en
zvveeg toen.
De prinses zag haar oplettend aan. Zij
was heel arm en wilde de betrekking gaarne
hebben. „0 is zoo Engelsch," zei ze glim
lachende om haar spanning te verbergen.
„Wij zeggen „ach".
Anna lachte.
„En u moet niet denken, dat alle Duit
sche prinsessen zijn zooals de Engelsche
bij u", ging zij opgewonden voort. „Mijn
schoonvader werd tot den rang van Fdrst
verheven voor diensten, die hij aan den staat
had bewezen. Jflij had een groote familie
en mijn man was een van de jongere
zoons." 1
Nog steeds bleef Anna zwijgen. Toen zei
ze:
„Ik —tik wouEn ze zweeg
weer.
„Wat wou u kindlief?"
„Ik wou dat ik dal ui
„Dat u het eerder geweten hadt. Dan
zou u mij nooit genomen hebben, ook niet
op proef." luidde het snelle antwoord.
Anna's oogen zeiden duidelijk: „Neen,
dat zou ik ook niet"
„En het is zoo noodig, dat ik ecnige
bezigheid vind. Eerst schreef ik op adver
tenties en onderteekende met mijn eigen
naam, en ik ontving met de volgende post
mijn portret terug. Dat en de boosheid tvan
mij i familie deden mij besluiten den titel
te laten varen. Maar ik had toch vast be
sloten, indien ik een betrekking vond, te
bekennen wie ik was aan de persoon, die
mij bij zich nam. Het is zoo ellendig om arm
te zijn," voegde zij er bij, recht voor zich uil
starende en haar oogen vulden zich met
tranen bij haar herinneringen.
„Ja," zei Anna fluisterend.
„Niets te hebben, niets hoegenaamd en
dan nog bezwaard te zlijn bovendien -door
zijn geboorte."
nu tot mislukking gedoemd, daar de Hon
garen in het Ung-dal drie steunpunten van
gewicht hebben herwonnen.
Turkije.
In Mcsopotamië.
Volgens te Kon stantinopel uit Bagdad ont
vangen particuliere berichten bedroegen de
verliezen der Engelschen in het gevecht bij
Korna op 20 Januari, ongeveer 1000 doo
den. Het moreel der Engelsche treepen zou
geschokt zijn. Behalve enkele versterkte stel
lingen verlaten de Engelschen sedert een
maand des avonds hun stellingen om den
nacht op -schepen door te brengen De Ara
bieren slagen er vaak in tot de tenten
der Engelschen door te dringen.
In den Kaukasus. 1
Het Turksche correspondentiebureau „Mil-
li" ontving van zijn correspondent te Ischan,
een plaatsje in Turksch Laciistan (Klein-
Azië aan de Zwarte Zee) dicht bij de Russi
sche grens, een telegram, meldend, dat de
Turksche troepen sedert een week herltaal-
de Russische aanvallen op Norpitkoeprus
en Karnuvas afsloegen. Ondanks hun nume
rieke meerderheid namen de Russen de
vlucht. Bij hun laatste aanval lieten ze
210 dooden achter. Op hun vlucht staken
zo M ohamedaansc he dorpen in brand en
doodden ze kinderen.
Naar een Russisch blad, de „Barsjewia
Wjedomosti" uit Tiflis verneemt, zijn te
Genus (ten zuiden van Olty) 700 Turken
gedood,
Er zijn 150.000 christelijke vluchtelingen,
uit Klein-Azië en Perzië geweken
De Duitsche onderzeeërs.
De stoutmoedige actie Van ©enige Duit
sche onderzeeërs, die een vijftal Engelsche
koopvaardijschepen torpedeerden op tplaat-
sen, waar deze, 'naar men. meende, niet
zouden kunnen of durven doordringen, trekt
op 't oogenblik de meeste aandacht. Het
is inderdaad een feit van groote betoekenis.
Want tot nog too had men liet niet rao
gelijk gehouden, dat een duikboot zich bijna
1000 mijlen van zijn basis (ongeveer de af
stand van de Iersche Zee tot de dichtst
bijzijnde Duitsche marinehaven Emden) zou
kunnen verwijderen.
Nu die mogelijkheid p roefond ervind
lijk is bewezen, zullen de hoofdmacht
der Engelsche vloot, die volgens de berich
ten in de Iersche Zee moet liggen, en
voorts de troepentransporten, die pit En
geland over Havre geschieden, met een
aanslag van duikbooten terdege rekening
moeten houden.
De „Times" geeft een ititvoerig relaas
van het gebeurde in de Iersche Zee
Den 30sten Januari 's avonds om 6 uur
kwam in Fleetwood de visschersboot „Mar
garet" binnengevallen met 23 man aan
boord, die de hecle bemanning uitmaakten
van het s.s. der North Shields „Ben Crua-
chan."
De „Ben Cruaehan" was op weg naar
Liverpool en had Vrijdagochtend om 10.15
een punt bereikt, 15 mijlen ten Noordwesten
van van het Noordwiestlichtschip, toen op
korten afstand aan stuurboordzijde een
•„0fluisterde Anna mot oen belemme
ring in baar stom.
l,,En van menschen af te hangen, dieniets
liever zouden wensclien, dan dat je veilig
uit den wtog was geruimd dood."
„Getrouwd," fluisterde Anna.
„Maar wat weet u daarvan?" zei de
prinses, zicli plotseling tot. iiaar koerende;
want zij had hardop gedacht meer dan nat
ze iemand had toegesproken.
Ik weet er alles van," zei Anna en in
oen stortvloed van slecht maar vurig
Duitsch vertelae zo haar van dien vrregeren
tijd, toen het vegen van de straat haar
zelfs verkieselijk had toegeschenen boven
het loven op kosten van familieleden en
hoe haar hart sedert (iten tijd vervuld
was van medelijden met de soort ellende,
die men fatsoenlijke armoede noemt; hoe
zij, nu 7„ij het goed doen kon, vrouwen
wou helpen die in denzelfden toestand ver
keerden als waarin zij verkeerd had. Haar
oogen waren vochtig, teen ziji uitgesproken
had. Zij had met buitengewone geestdrift
gesproken, want een frissche golf harts
tochtelijk» sympathie voor zulke levens ging
over haar heenen pas teen zij alles gezegd
had, herinnerde zij zich,, dat zij deze dame
nooit eerder gezien had, en dat zij dingen
tot haar gezegd had, die zij nog nooit
haar intiemste vrienden had mede-
Ju. Zij had plotseling een onaange-
- .an gevoel; haar wimpers trilden, zij
sloeg ze neer en ze bloosde.
De prinses zag haar nieuwsgierig aan,
„Ik wensch u geluk," zei ze, terwijl zij haar
hand even op die van Anna legde. „Het
denkbeeld en de goede voornemens hebt
ge ten minste gehad, wpt het resultaat ook
duikboot verscheen. Zij heesch de Duitscbo
vlag met haar nummer U, 21 en twiee offi
cieren kwamen aan boord. In uitstekend
Engelsch vroegen zij de scheepspapieren
te zien en stelden zij verschillende vragen,
o. a. waar de Britsche vloot zich ophield.
Vervolgens zeide de bevelhebber van
de duikboot;
„Het spijt mij u te moeten lastig vallen,
maar gij moet denken er is oorlog. Ik moet
u in den grond boren. Ik geef u tien minu
ten om het schip te ontruimen. Neemt zoo
veel mee als ge kunt, in de eerste plaats
uw geld."
De matrozen pakten zoo gauw ze konden
hun kleeren en verdere bezittingen in hun
koffers en wierpen een boot uit, terwijl de
Duitsche officieren toezagen. Toen d© be
manning een eindje weg was geroeid, zagen
zij eenige Duitsche matrozen, die op de
duikboot hadden gestaan, dat vaartuig ver
laten met iets in de band, wat op bommen
geleek. Eenige minuten later was er een
luide ontploffing en het stoomschip zonk
snel. De duikboot verdween onder de opper
vlakte. De boot met de bemanning dreef
wat rond en werd 5 uur later opgepikt door
de visschersboot „"Margaret", die de lui
aan boord nam en naar Fleetwood bracht.
Daar melden zij zich bij de marine-overheid
en werden naar huis gezonden.
Twee uur later, om 8 uur derhalve, werd
de bemanning van het s.s. „Linda Blanche"
door den stoomtrawler „.Niblick" in Fleet
wood gebracht. Dit stoomschip had den
vorigen dag met een gemengde lading Man
chester verlaten voor Belfast; 18 mijlen ten
Zuidwesten van het lichtschip „Bar" voor
Liverpool verscheen op een kwart mijl af-
stands aan stuurboordzijde een duikboot
aan de oppervlakte. Zij heesch de Duitsche
vlag en de „Linda" kreeg sein om te stop
pen.
Kapitein Ellc, van de „Linda Blanche",
kreeg bevel om de papieren aan boord van
de duikboot te brengen. Do kapitein deed
zulks en terwijl de papieren werden onder
zocht kwam de duikboot langszij het schip
en de matrozen van de duikboot gaven
sigaren en sigaretten aan de bemanning.
De zeelui van do „Linda" zeggen, dat het
de U. 21 was, maar twee van hen gelooven,
dat het de U. 31 was, ofschoon zij er aan
toe voegen, dat zij op dat oogenbhk natuur
lijk opgewonden waren.
Toen het onderzoek van de papieren was
afgeloopen, zei de commandant van do
duikboot dat hij moest handelen volgens
zijn instructies, de stoomboot laten zinken.
De kapitein protesteerde, maar de kapitein
van de duikboot zeide: „Maak u niet onge
rust over uw schip. Dat gaat naar den
grond, zooals ook al met een ander is ge
beurd."
fllij gaf de bemanning 10 minuten den tijd
om hun boeltje bijeen 1e pakken on het
schip te verlaten. Toen zij wegroeidem in de
twee roeibooten, die ze hadden neergelaten,
gingen 4 Duitsche matrozen aan boord.
Zij hadden bommen met lonten bij zich en
plaatsten er een in het voorschip en een
ander onder de brug. [Vijf minuten later was
er Juido ontploffing, hel schip helde sterk
naar voren en zonk. De bemanning roeide
Dit was niet zeer aanmoedigend alis ant
woord op een uitbarsting van vertiouwen.
„Ik heb' meer aan u verleid dan ik aan
de meeste menschen vertel," zei Anna be
schaamd opziende, „omdat u dezelfde on
dervinding gehad heeft als ik."
„Behalve den oom aan hel slot Dat
maakt een groot verschil. Mag ik u vra
gen of ook van de (lames op de beid©
advertenties geschreven hebben?"
„Neen, dat niet."
„Niemand?"
„Neen, niemand."
Do prinses vond dat werken voor zijn
brood verre verkieslijk was boven het aan
nemen van Anna's liefdadigheid; maar zij
was dan ook bijzonder krachtig en on
afhankelijk van aard. „Ik kan u verzeke-
ken," zei ze na een korte pauze, „dat
ik mijn best wal doen om toezicht te .hou
den op uw huis en uW uwf vriendin
nen en u zelf."
„Maar ik heb* iemand noodig dde olies
wil doen zeggen wat er gegeten zal
worden, de dienstmeisjes dressceren
alles. En daarenboven vroeg opstaan," zei
Anna met zeer weifelende stom. De prinses
behoorde zonder twijfel, dat voelde ze, tot
do categorie der bedroefden en mistroos-
tigen en treurenden; indien zij een plaats
gevraagd had bij do twaalf, dan zou er
geen bezwaar geweest zijn baar die te ge
ven. Maar do gezelschapsdame, die zij zich
voorgesteld had, moest bepaald een hulp
voor haar wezen, iemand die zij haar be
velen kon geven pis zij er lust in had,
/zeker niet een penScon, waar zij geen nut
van had en waarover zij niet beschikken
kon. Zelfs Helena, de schoonzuster van den
dominé, leek baar nog beter dan deze.
„Natuurlijk, dan zou ik afles,willen doen.
Denkt u dan, als ik niet te trotsch ben
om salaris aan te nemen, dat ik dan wel*
te trqtsch zou wezen om h,e,t werk te doen
naar de trawler „Niblick", die haar naar
Fleetwood bracht.
De kapitein van deze trawler heeft op
den terugweg naar Fleetwood een gewel
dige explosie gehoord, en vijf mijlen Oost
waarts zag hij een groot stoomschip in de
lucht vliegen. Hij zette stoom op en was
in een kwartier ter plaatse. Hij zag een
hoop wrakhout drijven, maar er was geen
mensch te zien. Hij pikte een kist met een
groote hoeveelheid ongemerkte redding*-
gordels op en schatte de equipage van het
gezonken stoomschip op 30 A 40 man.
De „Kilcoan" is om 3.20 gezonken. De
kolenboot „Gladys", die de bemanning over
nam en van den kapitein van de duikboot
bevel kreeg de bemanning van do „Kilco
an" naar het eiland Man te brengen, werd
door hem blijkbaar abusievelijk voor een
visschersboot gehouden.
De „Daily News" vertelt nog:
Reeds Vrijdag waren door de knstslations
op de Westkust van Engeland Duitsche
duikbooten gezien, ten getale van drie of
vier. Van deze hebben zeker twee deelge
nomen aan de aanvallen op Engelsche
stoomschepen, want terwijl de „Ben Crua
ehan" en de „Kilcoan" door de U. 21 in
den grond zijn geboord, heeft naar de
bemanning verklaarde de U. 31 de „Lin
da Blanche" tot zinken gebracht.
Te Liverpool helden de aanslagen, naar
het blad erkent, diepen indruk gemaakl,
maar het betoogt, dat de Duitschers zich
vergissen, als zij meenen ©en paniek te
kunnen veroorzaken en den handel op do
haven aan de Mersey te kunnen verlammen.
Diverse bericht n.
In M i d d e n-A f r i k a.
Het Britsche oorlogs-persbureau meldt,
dat voortdurend nog leiders van den inlan
dersopsland in Nyassaland worden gevan
gen genomen. De opstand kan als bedwon
gen worden beschouwd.
In de Vereen. S-taten.
De minister van buiteniandsche zaken.
Brvan, heeft naar uit Washington wordt
geseind stellig ontkend, dat eenige re-
gcering heeft geprotesteerd tegen hel wets
ontwerp op den aankoop van vreemde koop
vaardijschepen. Ilij achtte het ook niet waar
schijnlijk dat daartegen protesten zullen rij
zen, aangezien het ontwerp niet lot diplo
matieke kwesties behoeft te leiden. Wij
maken gebruik van het gezag, aan den
president toegekend, en dat zal worden
uitgeoefend in het belang van de volkswel
vaart.
Inlussehen wordt in den Senaat de strijd
over het ontwerp met nieuwe kracht voort
gezet. Men is overeengekomen de verga
dering te laten voortduren totdat een be
slissing is verkregen.
De Balkans taten.
De „Köln. Ztg." meldt: Tusschen Roeme
nië ©enerzijds en Griekenland en Servië
anderzijds is oen definitieve overeenkomst
waarvoor ik betaald wordt?"
„Zou u niet liever begon Anna aar
zelend.
„Wat moest ik liever willen, kindlief?"
„Zou u niet liever zou het niet aan
genamer voor u zijn, liter te komen \von©i(
zonder te werken? Ik zou een amtere ge
zelschapsdame kunnen zoeken en het zou
mij heel veel plezier doen als u hier wou
komen als als een van de andoren
De prinses lachte; een liartelijkc, gulle
lach, in harmonie met liaar dikke per
soon.
„Neen," zei ze, „dat zou ik in 't ge
heel niet willen. Maar dank u wel, lief
kind, voor het aanb'od. Laat mij hier blij
ven cn al het werk doen dat u graag wilt
hebben, en dan betaalt u er mij voor en
wij zijn quitte. Ik verzeker u, dat het een
bevredigend gevoel'is quitte te zijn. Ik ver
wacht bepaald niet meer ontzien te wor
den dan u Frau Scbultz doen zou. En
ik zal in staat zijn voor u te zorgen;
ik denk, u moet mij niet kwalijk nemen dat
ik het zeg, dat u daar wel iemand voor
noodig hoeft
„Nu gped dan," zei Anna niet zander
inspanning, „laten wij hot dan drie maan
den probeeren."
Een ontzettend zware lost word bij die
woorden van het hart der prinses afgewen
teld. „U zult het niet betreuren," zei ze
met nadruk.
Maar daar was Anna nog zoo zeker niet
van. Ofschoon zij haar best deed een vroo-
lijk gezicht te zetten bij deze nieuwe aan
winst, zij kon niet anders dan zich onge
rust maken, dat haar onderneming ver
keerd begonnen was. 2ij was buitenge
woon, stil den heelen avond.
(Wordt vervolgd}.
SCI IÜ1MSCHE COURANT
I