De oorlog. 5 67'" Jaargang. Dinsdag 2 Februari 1915 No. 14747 De weldoenster, I V Deze courant verschijnt d a g e 1 rj k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen Prijs per kwartaal: Voor "Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 franco per post fl. 1-65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. BUITENLAND. Schiedam, 2 Februari 1915. Van het Westelijke front. De toes tan d. Het offieicele Franschc communiqué van 1 gistermiddag 3 uur meldt: Op het noordelijk deel van het front zijn hevige artilleriegevechten getoverd. Ten zuidoosten van Yperen hebben de Doilachers op de schansen ten noorden van het kanaal aanvallen ondernomen, die on middellijk door het vuur van onze artillerie zijn gestuit. In Champagne hebben wijl ten noorden van Mesnil les Hurlus (ten oosten van. Perthes) de bevestiging onzer stellingen rond een door ons bezet bosch voltooid. In Argonno, waar de Duitschers in de laatste gevechten groote verliezen schijnen to hebben geleden, is de dag betrekkelijk rustig voorbijgegaan. Do strijd, bij Nieuwjpo o r t. Naar aanleiding van het reeds bekende gevecht tusscheri Lombaertzijde en Nieuws poort verneemt ,J3e Tijd" nog van zijn cor respondent te Duinkerken: Gisteren is er hardnekkig gestreden tus- schen Lombaertzijde en Nieuwpoort, On danks het hevige artillerievuur der Duit schers gingen de Fransche marinesoldaten tot een bestorming van een groot duin, links van Nieuwpoort, over. Na een drie maal herhaalde stormloop gelukte het den onzen meester te blijven van het terrein. Wij maakten 350 Duitschers krijgsgevangen. Heer dan 400 dooden lieten <le Duitschers op het veld achter. Onze veldartillerie werd nu spoedig meer naar voren gebracht, wat nu ten gevolge heeft, dat de vijand van hier al beschoten kan worden tot voorbij Slijpe. Wij verwachten dan ook de spoedige ont ruiming der Duitschers van Ostende. Onze ttoepen maakten ook vordering langs Dixmuiden en Ramscapelle. Tan liet Oostelijke front. 0 o s te n r ij k s c h communiqué. Het Oostenrijkse he hoofdkwartier meldde gistermiddag ïn Russisch Polen en West-Galicië zijn gisteren hevige gevechten geleverd, liet. hel dere weer, dat verkenningen begunstigde, gaf aanleiding tot tal van gevechten en schermutselingen tusschen verkenningsaf- deolingen, waarbij op verscheidene punten door onze troepen plaatselijke voordeden zijn behaald. De algemeen© toestand in de Karpathen is sedert de laatste gebeurtenissen onver anderd. Nieuwe aanvallen der Russen ten door de schrijfster van „Elizabeth and her German Garden". 38) „Ja," zei Anna, ,,ze zijn zelfs eigenaar diger dan u denktZij was op het punt de naderende komst aan te kondigen van de slachtoffers, toen de dame op meesterachtige wijze de hand ophief alsof rij het stilzwijgen oplegde, en zei: „Luister eerst naar mij, door een opeen volging van ongelukken ben ik na den dood van mijn man tot armoede vervallen. Maar ik wil niet leven van de liefdadigheid van "lijn familie, want dat is de onverdragelijk- rie vorm van liefdadigheid,, die zichzelf bij dien heiligen naam noemt en ik ben beslo ten te werken voor mijn brood." Zij zweeg. Anna kon niets beters beden ken om te zeggen dan: „0!" „Uit consideratie voor mijn familieleden, die razend zijn om mijn besluit en vinden dat ik liever kalm van honger moest sterven van wat zij mij verkiezen te geven, dan rtij zelf aan de kaak stellen door te werken, »eb ik den naam aangenomen van Frau von Penheim. Ik wil hier niet komen, voorwen dende iets anders te wezen dan ik ben, daarom Wil ik in 't-geheim aan u bekennen, dat mjjn eigenlijke naam en titel is Prinses Ludwig van dat geslacht." Zij zweeg om de uitwerking van deze wededeeling na «je gaan. Anna was bedrem meld. Een prinses was volstrekt niet wat zij verlangde. Zij begreep, dat zij prinsessen volstrekt niet gebruiken kon. Hoe kon zij verwachten, dat een prinses vroeg opstond dn zorgde dat het twaalftal bij tijds hun westen van den Lupkowerpas zijn afgesla gen. Bij een gevecht in het bergwoud heb ben onze troepen vijf officieren en 800 man van de Russen gevangen genomen, twee kanonnen en twee machinegeweren buit ge maakt r In Boekowina is niets van belang .ge beurd. In 0 o st-Pr ui s e n. De correspondent van de „Times" te Petersburg meldt, dat de deskundigen al daar met bijzondere belangstelling de troe penbewegingen ten Noorden van Tilsit vol gen, welke streek voor het eerst in dezen oorlog daarvan getuige is. Klaarblijkelijk willen de Russen de stel ling der Duitschers in de streek der Masu- rische meren van de flank aanvallen en Oost-Pruisen binnenrukken. Daar dient de opmarsch ten Noorden van Tilsit als een tegenhanger van de beweging der Russi sche troepen ten Noorden van de Weiohscl bij Mlawa. Maar zoo ik wei ben ingelicht, seint de correspondent verder, zijn er bijzondere redenen, waarom dezo bewegelijkheid op het oogenbhk juist wordt ontwikkeld. Men gelooft, dat de Njemen voldoende met ijs bedekt is, om er troepen en artillerie over te laten trekken. Deze omstandigheid al leen in reeds voldoende om te verklaren waarom de Russische actie ton Noorden van Tilsit zich juist op het oogenblik ver toont. Van den anderen kant is het garni zoen van Koningsbergen waarschijnlijk zoo zeer adergelaten ten behoeve van liet front ten Westen van de Weiohsel, Jat de vijand de rechterflank der Russen niet ernstig bedreigen kan. Do strategische beweegredenen van den Russischen opmarsch in Oost-Pruisen zijn dezelfde als die het eerste offensief onder generaal Rennenkampf had, nl. om de Duit se,he troepen van liet Westelijk oorlogster- rein of van de PooJsche en Galicisclie slag velden af te trekken. Daar men goede reden heeft te veronderstellen, dat de Duitsche troepen ten Westen van de Weichsol reeds zeer verzwakt zijn om versterkingen aan Jkmgarije te leveren, gelooft men, dat de vijand oenige troepen uit het Westen moet overbrengen, wanneer hij zich wenscht te kanten tegen de Russische actie hij' )dc Masurischo meren. In do Karpathen. Van Duitsche zijde Wordt gemeld, dat Hongarije thans, geheel van don vijand is bevrijd. Het meerendeel der Karpathen-pas- scn is nu in bezit der Oostenrijkers, flie echter, daar Ru»sisclie versterkingen onder weg zijn, weldra opnieuw zware gevech- *..011 verwachten. Do steden Kolmea. Na- dworna en Szanek zij'n door de Russen ontruimd; de vroegere Oostenrijkse he amb tenaren hebben bevel gekregen er terug te koeren. Het verwachte tegen-offensief der Russen is volgens de „Pesfi Napïo" reeds maaltijden kreeg? „0" zei ze weder en zvveeg toen. De prinses zag haar oplettend aan. Zij was heel arm en wilde de betrekking gaarne hebben. „0 is zoo Engelsch," zei ze glim lachende om haar spanning te verbergen. „Wij zeggen „ach". Anna lachte. „En u moet niet denken, dat alle Duit sche prinsessen zijn zooals de Engelsche bij u", ging zij opgewonden voort. „Mijn schoonvader werd tot den rang van Fdrst verheven voor diensten, die hij aan den staat had bewezen. Jflij had een groote familie en mijn man was een van de jongere zoons." 1 Nog steeds bleef Anna zwijgen. Toen zei ze: „Ik —tik wouEn ze zweeg weer. „Wat wou u kindlief?" „Ik wou dat ik dal ui „Dat u het eerder geweten hadt. Dan zou u mij nooit genomen hebben, ook niet op proef." luidde het snelle antwoord. Anna's oogen zeiden duidelijk: „Neen, dat zou ik ook niet" „En het is zoo noodig, dat ik ecnige bezigheid vind. Eerst schreef ik op adver tenties en onderteekende met mijn eigen naam, en ik ontving met de volgende post mijn portret terug. Dat en de boosheid tvan mij i familie deden mij besluiten den titel te laten varen. Maar ik had toch vast be sloten, indien ik een betrekking vond, te bekennen wie ik was aan de persoon, die mij bij zich nam. Het is zoo ellendig om arm te zijn," voegde zij er bij, recht voor zich uil starende en haar oogen vulden zich met tranen bij haar herinneringen. „Ja," zei Anna fluisterend. „Niets te hebben, niets hoegenaamd en dan nog bezwaard te zlijn bovendien -door zijn geboorte." nu tot mislukking gedoemd, daar de Hon garen in het Ung-dal drie steunpunten van gewicht hebben herwonnen. Turkije. In Mcsopotamië. Volgens te Kon stantinopel uit Bagdad ont vangen particuliere berichten bedroegen de verliezen der Engelschen in het gevecht bij Korna op 20 Januari, ongeveer 1000 doo den. Het moreel der Engelsche treepen zou geschokt zijn. Behalve enkele versterkte stel lingen verlaten de Engelschen sedert een maand des avonds hun stellingen om den nacht op -schepen door te brengen De Ara bieren slagen er vaak in tot de tenten der Engelschen door te dringen. In den Kaukasus. 1 Het Turksche correspondentiebureau „Mil- li" ontving van zijn correspondent te Ischan, een plaatsje in Turksch Laciistan (Klein- Azië aan de Zwarte Zee) dicht bij de Russi sche grens, een telegram, meldend, dat de Turksche troepen sedert een week herltaal- de Russische aanvallen op Norpitkoeprus en Karnuvas afsloegen. Ondanks hun nume rieke meerderheid namen de Russen de vlucht. Bij hun laatste aanval lieten ze 210 dooden achter. Op hun vlucht staken zo M ohamedaansc he dorpen in brand en doodden ze kinderen. Naar een Russisch blad, de „Barsjewia Wjedomosti" uit Tiflis verneemt, zijn te Genus (ten zuiden van Olty) 700 Turken gedood, Er zijn 150.000 christelijke vluchtelingen, uit Klein-Azië en Perzië geweken De Duitsche onderzeeërs. De stoutmoedige actie Van ©enige Duit sche onderzeeërs, die een vijftal Engelsche koopvaardijschepen torpedeerden op tplaat- sen, waar deze, 'naar men. meende, niet zouden kunnen of durven doordringen, trekt op 't oogenblik de meeste aandacht. Het is inderdaad een feit van groote betoekenis. Want tot nog too had men liet niet rao gelijk gehouden, dat een duikboot zich bijna 1000 mijlen van zijn basis (ongeveer de af stand van de Iersche Zee tot de dichtst bijzijnde Duitsche marinehaven Emden) zou kunnen verwijderen. Nu die mogelijkheid p roefond ervind lijk is bewezen, zullen de hoofdmacht der Engelsche vloot, die volgens de berich ten in de Iersche Zee moet liggen, en voorts de troepentransporten, die pit En geland over Havre geschieden, met een aanslag van duikbooten terdege rekening moeten houden. De „Times" geeft een ititvoerig relaas van het gebeurde in de Iersche Zee Den 30sten Januari 's avonds om 6 uur kwam in Fleetwood de visschersboot „Mar garet" binnengevallen met 23 man aan boord, die de hecle bemanning uitmaakten van het s.s. der North Shields „Ben Crua- chan." De „Ben Cruaehan" was op weg naar Liverpool en had Vrijdagochtend om 10.15 een punt bereikt, 15 mijlen ten Noordwesten van van het Noordwiestlichtschip, toen op korten afstand aan stuurboordzijde een •„0fluisterde Anna mot oen belemme ring in baar stom. l,,En van menschen af te hangen, dieniets liever zouden wensclien, dan dat je veilig uit den wtog was geruimd dood." „Getrouwd," fluisterde Anna. „Maar wat weet u daarvan?" zei de prinses, zicli plotseling tot. iiaar koerende; want zij had hardop gedacht meer dan nat ze iemand had toegesproken. Ik weet er alles van," zei Anna en in oen stortvloed van slecht maar vurig Duitsch vertelae zo haar van dien vrregeren tijd, toen het vegen van de straat haar zelfs verkieselijk had toegeschenen boven het loven op kosten van familieleden en hoe haar hart sedert (iten tijd vervuld was van medelijden met de soort ellende, die men fatsoenlijke armoede noemt; hoe zij, nu 7„ij het goed doen kon, vrouwen wou helpen die in denzelfden toestand ver keerden als waarin zij verkeerd had. Haar oogen waren vochtig, teen ziji uitgesproken had. Zij had met buitengewone geestdrift gesproken, want een frissche golf harts tochtelijk» sympathie voor zulke levens ging over haar heenen pas teen zij alles gezegd had, herinnerde zij zich,, dat zij deze dame nooit eerder gezien had, en dat zij dingen tot haar gezegd had, die zij nog nooit haar intiemste vrienden had mede- Ju. Zij had plotseling een onaange- - .an gevoel; haar wimpers trilden, zij sloeg ze neer en ze bloosde. De prinses zag haar nieuwsgierig aan, „Ik wensch u geluk," zei ze, terwijl zij haar hand even op die van Anna legde. „Het denkbeeld en de goede voornemens hebt ge ten minste gehad, wpt het resultaat ook duikboot verscheen. Zij heesch de Duitscbo vlag met haar nummer U, 21 en twiee offi cieren kwamen aan boord. In uitstekend Engelsch vroegen zij de scheepspapieren te zien en stelden zij verschillende vragen, o. a. waar de Britsche vloot zich ophield. Vervolgens zeide de bevelhebber van de duikboot; „Het spijt mij u te moeten lastig vallen, maar gij moet denken er is oorlog. Ik moet u in den grond boren. Ik geef u tien minu ten om het schip te ontruimen. Neemt zoo veel mee als ge kunt, in de eerste plaats uw geld." De matrozen pakten zoo gauw ze konden hun kleeren en verdere bezittingen in hun koffers en wierpen een boot uit, terwijl de Duitsche officieren toezagen. Toen d© be manning een eindje weg was geroeid, zagen zij eenige Duitsche matrozen, die op de duikboot hadden gestaan, dat vaartuig ver laten met iets in de band, wat op bommen geleek. Eenige minuten later was er een luide ontploffing en het stoomschip zonk snel. De duikboot verdween onder de opper vlakte. De boot met de bemanning dreef wat rond en werd 5 uur later opgepikt door de visschersboot „"Margaret", die de lui aan boord nam en naar Fleetwood bracht. Daar melden zij zich bij de marine-overheid en werden naar huis gezonden. Twee uur later, om 8 uur derhalve, werd de bemanning van het s.s. „Linda Blanche" door den stoomtrawler „.Niblick" in Fleet wood gebracht. Dit stoomschip had den vorigen dag met een gemengde lading Man chester verlaten voor Belfast; 18 mijlen ten Zuidwesten van het lichtschip „Bar" voor Liverpool verscheen op een kwart mijl af- stands aan stuurboordzijde een duikboot aan de oppervlakte. Zij heesch de Duitsche vlag en de „Linda" kreeg sein om te stop pen. Kapitein Ellc, van de „Linda Blanche", kreeg bevel om de papieren aan boord van de duikboot te brengen. Do kapitein deed zulks en terwijl de papieren werden onder zocht kwam de duikboot langszij het schip en de matrozen van de duikboot gaven sigaren en sigaretten aan de bemanning. De zeelui van do „Linda" zeggen, dat het de U. 21 was, maar twee van hen gelooven, dat het de U. 31 was, ofschoon zij er aan toe voegen, dat zij op dat oogenbhk natuur lijk opgewonden waren. Toen het onderzoek van de papieren was afgeloopen, zei de commandant van do duikboot dat hij moest handelen volgens zijn instructies, de stoomboot laten zinken. De kapitein protesteerde, maar de kapitein van de duikboot zeide: „Maak u niet onge rust over uw schip. Dat gaat naar den grond, zooals ook al met een ander is ge beurd." fllij gaf de bemanning 10 minuten den tijd om hun boeltje bijeen 1e pakken on het schip te verlaten. Toen zij wegroeidem in de twee roeibooten, die ze hadden neergelaten, gingen 4 Duitsche matrozen aan boord. Zij hadden bommen met lonten bij zich en plaatsten er een in het voorschip en een ander onder de brug. [Vijf minuten later was er Juido ontploffing, hel schip helde sterk naar voren en zonk. De bemanning roeide Dit was niet zeer aanmoedigend alis ant woord op een uitbarsting van vertiouwen. „Ik heb' meer aan u verleid dan ik aan de meeste menschen vertel," zei Anna be schaamd opziende, „omdat u dezelfde on dervinding gehad heeft als ik." „Behalve den oom aan hel slot Dat maakt een groot verschil. Mag ik u vra gen of ook van de (lames op de beid© advertenties geschreven hebben?" „Neen, dat niet." „Niemand?" „Neen, niemand." Do prinses vond dat werken voor zijn brood verre verkieslijk was boven het aan nemen van Anna's liefdadigheid; maar zij was dan ook bijzonder krachtig en on afhankelijk van aard. „Ik kan u verzeke- ken," zei ze na een korte pauze, „dat ik mijn best wal doen om toezicht te .hou den op uw huis en uW uwf vriendin nen en u zelf." „Maar ik heb* iemand noodig dde olies wil doen zeggen wat er gegeten zal worden, de dienstmeisjes dressceren alles. En daarenboven vroeg opstaan," zei Anna met zeer weifelende stom. De prinses behoorde zonder twijfel, dat voelde ze, tot do categorie der bedroefden en mistroos- tigen en treurenden; indien zij een plaats gevraagd had bij do twaalf, dan zou er geen bezwaar geweest zijn baar die te ge ven. Maar do gezelschapsdame, die zij zich voorgesteld had, moest bepaald een hulp voor haar wezen, iemand die zij haar be velen kon geven pis zij er lust in had, /zeker niet een penScon, waar zij geen nut van had en waarover zij niet beschikken kon. Zelfs Helena, de schoonzuster van den dominé, leek baar nog beter dan deze. „Natuurlijk, dan zou ik afles,willen doen. Denkt u dan, als ik niet te trotsch ben om salaris aan te nemen, dat ik dan wel* te trqtsch zou wezen om h,e,t werk te doen naar de trawler „Niblick", die haar naar Fleetwood bracht. De kapitein van deze trawler heeft op den terugweg naar Fleetwood een gewel dige explosie gehoord, en vijf mijlen Oost waarts zag hij een groot stoomschip in de lucht vliegen. Hij zette stoom op en was in een kwartier ter plaatse. Hij zag een hoop wrakhout drijven, maar er was geen mensch te zien. Hij pikte een kist met een groote hoeveelheid ongemerkte redding*- gordels op en schatte de equipage van het gezonken stoomschip op 30 A 40 man. De „Kilcoan" is om 3.20 gezonken. De kolenboot „Gladys", die de bemanning over nam en van den kapitein van de duikboot bevel kreeg de bemanning van do „Kilco an" naar het eiland Man te brengen, werd door hem blijkbaar abusievelijk voor een visschersboot gehouden. De „Daily News" vertelt nog: Reeds Vrijdag waren door de knstslations op de Westkust van Engeland Duitsche duikbooten gezien, ten getale van drie of vier. Van deze hebben zeker twee deelge nomen aan de aanvallen op Engelsche stoomschepen, want terwijl de „Ben Crua ehan" en de „Kilcoan" door de U. 21 in den grond zijn geboord, heeft naar de bemanning verklaarde de U. 31 de „Lin da Blanche" tot zinken gebracht. Te Liverpool helden de aanslagen, naar het blad erkent, diepen indruk gemaakl, maar het betoogt, dat de Duitschers zich vergissen, als zij meenen ©en paniek te kunnen veroorzaken en den handel op do haven aan de Mersey te kunnen verlammen. Diverse bericht n. In M i d d e n-A f r i k a. Het Britsche oorlogs-persbureau meldt, dat voortdurend nog leiders van den inlan dersopsland in Nyassaland worden gevan gen genomen. De opstand kan als bedwon gen worden beschouwd. In de Vereen. S-taten. De minister van buiteniandsche zaken. Brvan, heeft naar uit Washington wordt geseind stellig ontkend, dat eenige re- gcering heeft geprotesteerd tegen hel wets ontwerp op den aankoop van vreemde koop vaardijschepen. Ilij achtte het ook niet waar schijnlijk dat daartegen protesten zullen rij zen, aangezien het ontwerp niet lot diplo matieke kwesties behoeft te leiden. Wij maken gebruik van het gezag, aan den president toegekend, en dat zal worden uitgeoefend in het belang van de volkswel vaart. Inlussehen wordt in den Senaat de strijd over het ontwerp met nieuwe kracht voort gezet. Men is overeengekomen de verga dering te laten voortduren totdat een be slissing is verkregen. De Balkans taten. De „Köln. Ztg." meldt: Tusschen Roeme nië ©enerzijds en Griekenland en Servië anderzijds is oen definitieve overeenkomst waarvoor ik betaald wordt?" „Zou u niet liever begon Anna aar zelend. „Wat moest ik liever willen, kindlief?" „Zou u niet liever zou het niet aan genamer voor u zijn, liter te komen \von©i( zonder te werken? Ik zou een amtere ge zelschapsdame kunnen zoeken en het zou mij heel veel plezier doen als u hier wou komen als als een van de andoren De prinses lachte; een liartelijkc, gulle lach, in harmonie met liaar dikke per soon. „Neen," zei ze, „dat zou ik in 't ge heel niet willen. Maar dank u wel, lief kind, voor het aanb'od. Laat mij hier blij ven cn al het werk doen dat u graag wilt hebben, en dan betaalt u er mij voor en wij zijn quitte. Ik verzeker u, dat het een bevredigend gevoel'is quitte te zijn. Ik ver wacht bepaald niet meer ontzien te wor den dan u Frau Scbultz doen zou. En ik zal in staat zijn voor u te zorgen; ik denk, u moet mij niet kwalijk nemen dat ik het zeg, dat u daar wel iemand voor noodig hoeft „Nu gped dan," zei Anna niet zander inspanning, „laten wij hot dan drie maan den probeeren." Een ontzettend zware lost word bij die woorden van het hart der prinses afgewen teld. „U zult het niet betreuren," zei ze met nadruk. Maar daar was Anna nog zoo zeker niet van. Ofschoon zij haar best deed een vroo- lijk gezicht te zetten bij deze nieuwe aan winst, zij kon niet anders dan zich onge rust maken, dat haar onderneming ver keerd begonnen was. 2ij was buitenge woon, stil den heelen avond. (Wordt vervolgd}. SCI IÜ1MSCHE COURANT I

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1915 | | pagina 1