De oorlog.
67"" Jaargang.
Donderdag 11 Februari 1915
No; 14755
De weldoenster,
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 franco
per post fl. 165.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
nor aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fL 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Schiedam, 11 Februari 1915.
Yan het Westelijke front
De toestand.
Het ofüciéele Fransche communiqué van
gistermiddag 3 uur luidt:
Er hebben vrij ernbtrge artilleriegevech
ten plaats gehad op verschillende punten
tan bet front, vooral aan. de Aisne en
in Champagne.
In Lotharingen heeft slechts .een wei
nig heteekenend infanterLe-gevecht plaat
gehad en wel ten noordoosten van Manon
viller, waar een der Fransche detadjemen
ten vijandelijke posten terugdreef uif he.
Remon-bosch in de richting van Lein-
trey. 1
B ij Yperea
De oorlogscorrespondent M. van >,Dc
Pjd" seint uit Sluis: Moorslede, dat aan
het front bij Yperen ligt, is na de wederlxs
zetting door de Duitschers grootendeels ver
woest Het gedeelte van het plaatsje, da
naar Yperen ligt, is geheel plat. De bevel
king is er uitgetrokken. Slechts drie per
sonen zijn achtergebleven, twee eenv. Zus
ters, die gebleven Zijn om eventueel gewon
den bij te staan, en een 80-jarige grijsaard,
die weigerde zijn woning te verlaten.
Het artillerieduel.
Aan de „Times" wordt uit Parijs
geseind: De Duitschers zijn opnieuw begon
nen met een beschieting van Reims. Een
oude vrouw en een jongen van 12 jaar wer
den gedood. Gok Pont-a-Mousson werd
tweemaal hevig beschoten.
Te Soissons zijn door granaten eenige ge
welven van de kathedraal vernield en het
inwendige der kerk beschadigd.
Het kasteel van de barones de Rochefou
cauld is in puin geschoten.
Yan liet Oostelijke front
Oostenrijksch JegerberieRt.
Het groote Oostenpijksche hoofdkwartier
pelade gistermiddag:
De algemeene toestand in Polen en West
Galidë is onveranderd.
De gevechten in de Karpatben duren
voort. I
Boekowina is tot Soeezawa van vijanden
gezuiverd, die hier en daar terugtrekken
op jeen wijze, die op een vlucht gelijkt.
Met onbeschrijfelijke vreugde begroet de be
volking onze oprukkende troepen.
,Russisch legerbericht.
De Russische groote generale staf meldt
dd. Dinsdag:
De Duitschers, die zich geleidelijk samen
trokken in Oost-Pruisen, na frissche strijd
krachten te hebben^ gekregen, deden krach
tige verkenningstochten, en gingen, den 7c«
Februari over het offensief met aanzien
door de schrijfster van
„Elizabeth and her German Garden".
.46) "li...
Anna wist geen raad. Al wat zij zeid.
scheen Frau voft Trenmann's verdriet cu
woede slechts te doen toenemen want
het schoen zoowel boosheid als verdriet
te zijn. Zij begpeep hoegenaamd niets van
de reden van deze uitbarsting. Waren al!<
kleinigheden niet behandeld in do corres
(pondentie? Was de correspondentie niet
tot vervelens toe uitvoerig geweest?"
i.U hebt aan awt dienstboden ver
teld
.•Wan mijn dienstboden?"
,.U heeft .aan de dienstboden verteld,
te wij uw weldadigheid genoten
„li begon Anna, en toen zweeg zij.
bpet is niet vfékc iji kom hier om een
.heel andere reden - maar zij denken
dat ik hier liefdadigjheid geniet. Ik schelde
ik kan de riemen van mijn koffer niet
losmaken ik heb nooit de riemen van
n>-:P koffer hoeven los te maken." liet
mikken belette haar een oogenbük voort
gaan. .„Nadat ik langen tijd gewacht
jte kwam uw dienstmeisje zij was
brutaal die koffers staan daar nog met
de riemen er om dat ziet u zij
alles."
»lk zal haar morgen weg zenden."
«De andere weten hetzelfde."
«hk zal ze morgen wegzenden dat is
- ^ggen, zijn. ze onbeleefd tegen u ge
feest?"
lijke macht, in de sector HorzeleJohannes
berg. Zij ondernamen de acueve operaties,
gelijktijdig op de reide vloegels van het
front in Oost-Pruisen en de streeR van
Lasdehnen, waar wij, den Duitschen
aanval terugwerpend, er in slaagden oen
der aanvaficnue bataljons bijna geheel te
vernietigen, en op den weg naar Rypin
(in Russisch Polen, ten X. van den Welch
sel), waar de Russische cavalerie haar aan
val concentreerde.
Op den linkeroever van den Weiehse!
heeft de vijand Maandag geen enkele aan
vallende beweging uitgevoerd. Te oordeelen
naar do voor onze stellingen achtergelaten
lijken, schijnen de Duitschers gedurende de
zes dagen, daL zij onze stellingen bij Bor
zymow, Humin en Wola Szydlowska heb
ben aangevallen, verscheiden tienduizen
den aan dooden en gewonden te hebben
verloren.
In de Kcirpathen duurt Je strijd voort.
In de streek van Bartfeljd. en Swidnik heeft
do vijand aanvallen beproefd, maar eten
strijd niet met kracht voortgezet en zier
met achterlating van gevangenen teruggc
trokken. In de buurt vau den Lupkowpn-
(bij Mezö Lamorez) wordt ons offensief
voortgezet. In den loop van den dag namen
wij 69 officieren en 5200 soldaten gevangen
en veroverden Iwrj 18 machinegeweren
(Dit is klaarblijkelijk een aanvulling van do
opgave in het vorige legerrapport, dat van
3500 gevangenen en 11 machinegeweren
sprak. Red.)
.Ruitsche colonnes hebben, na den Doe
,kïapas te zijn overgetrokken, Zondag
22 hevige aanvallen gedaan op de hoogten
in de buurt van Koziouwka, die door ons
bezet werden gehouden. De Duitschers voer
den hun aanvallen uit in diepe en gesloten,
gelederen. Onder ons vernietigend kruis
vuur maakte zich de vijand tweemaal van
eèn heuvel meester, maar door tegenaan
vallen van de infanterie werd hij, na een
lang bajonetgevecht, dat in de geschiedenis
zonder voorbeeld is, verdreven. De ,ver
liezen, de de Duitschers hier hebben ge
leden, zijn buitengewoon groot. Ook de
aanvallen des vijands in de richting Wiz
köW zijn afgeslagen.
Bloedige strijd in de
K ar p a t h e n.
Het Petersburgsche Telegraafagentschap
meldt d.d. gisteren over den in bovenstaan'':
legerbericht genoemden strijd bij "Koziouw
ka; i
Teneinde onze posities bij KoziouWka aan
te vallen, begonnen de Duitschers in de"
nacht van den 7den Februari troepen te
concentreeren. Tegen het aanbreken van
den dag begon een onweerstaanbaar offen
sief der Duitsche colonnes. Geen verl'o
/en door de voorste rijen geleden, konden
de volgende tot staan brengen. De aanvallen
hadden plaats, gesteund door een zeer
„Nog niet, maar ze zullen het wezen."
„Als ze brutaal zijn, gaan ze.
„Ik ging de gang in om andere hulp te
halen, en ik ontmoette ik ontmoette
„Wie?" j
„0, zoo diep te zijn gezonken f" riep
Frau von Treumann uit, en zij vouwde d
handen samen en sloeg haar in tranen ba
dende oogen op naar het plafond.
„Wie is u tegengekomen?"
„Ik kwam Penheim tegen."
„Penhcim? Meent u prinses Ludwig?"
„U hebt niet gezegd, dat zij hier was
„Ik wist dat u dat interesseeren zou.'
en leefde van liefdadigheid zij h
altijd schaamteloos geweest ik heb mei
haar school gegaan. Ik zou voor niets tei
wereld hier gekomen zijn, als jk geweten
had, dat zij hier was! Niets is haar heilig,
zij bluft op haar eigen achteruitgang, zij
zal aan al haar vrienden schrijven, dat ik
hier ben ik heb verteld, dat ik bij u
"ing logeeren zij wisten, dat ik uw oom
heb gekend maar die Penheim, die Pen
heim en Frau von Treumann viel
in een stoel neer en bedekte haar gezicht
met Ido handen om een afschuwelijk vizioen
niet te aanschouwen.
Anna's mondhoeken begonnen zich in een
opwaartsche richting te begeven, die zou
eindigen in een glimlach; en daar zij be
greep hoe misplaatst een glimlach zou we
zen tegenover zulk een onstuimig verdriet,
bracht zij ze spoedig weder in een posit e
van gepaste plechtigheid. Daarenboven,
waarom zou zij glimlachen? Het was dui
delijk, dat de arme dame wanhopig onge
lukkig over iets was, ofschoon Anna vol
strekt niet vermoedde wat dit was. Zij had
dezen eersten avond met haar nieuwe
vriendinnen tegemoet gezien als iets bij
zonders, iets dat de gewone levenservaring
te boven gaat, innig vreedzaam, volmaakt
harmonisch,, het zou een voorsmaak geven
van rust na den strijd, een haven doen zien
na een stormachtige zee; en nu had Frau
krachtig vuur der zware artillerie. Nadat de
Duitschers er in geslaagd waren zich van
een helangrijke hoogte, in onze posities
gelegen, meester te maken, werden zij door
onze troepen met de bajonet weer terugge
worpen. Niettemin duurden de aanvallen
zonder ophouden voort. Tegen den avond
slaagden groote .Duilsche troepenmachten
er in de hooger gelegen .gedeelten van
onze posities te veroveren en zij konden
slechts teruggeworpen worden na'een wan
hopig gevecht, toen zij al hun krachten
hadden uitgeput in een hardnekkige verdedi
ging tegen onze algemeen© tegenaanvallen,
die gepaard gingen met onvergelijkelijk ver
woede bajonetgevechten.
Alle hellingen der bergen lagen overdekt
met lijken van Duitschers. Voor een van
onze batterijen heeft men er meer dan
duizend geteld.
De terug tocht der Russen
uit de Boekowina.
Do „Secoio" verneemt uit Boekarest om
trent den Russischen terugtocht uit de Boe
kowina:
Na twee dagen en twee nachten van
artilleriegevechten aan het front Kirlibabo.
1Jaoobeni Waïepoetza Walekapoel,
zijn de Russen den algemeenen terugtocht
in drie richtingen begonnen. Het achter
gedeelte der Russische formaties trekt terug
■naar Kolornea. het cenLrum .naar Seletin
cn de linkervleugel aan gene zijde van Ki-
napoldeny,-dat reeds door de Oostenrijkers
werd bezet. De Oostenrijksch-iHongaarsche
troepen, die in Dornawatra geconcentreerd
waren, vervolgen de Russen. De stad.
Soeezawa is reeds door de Russen ont
ruimd. Een spoedige ontruiming van Czer-
nfowits wordt verwacht
Uit Boedapest d.d. gisterenDe ge
slagen Russen vluchtten naar Radantz en
Koely. Soeezawa is ontruimd. De Russen
vluchten in de richting van Czemowits.
De industrieele inrichtingen lusschen Dorna
watra en Soeezawa zijn onbeschadigd. De
.bevrijding van de Boekowina maakt diepen
indruk op de Roemeensche grensbevolking.
Aan de „Pester Lloyd" wordt uit Bur-
dujeni bericht d.d. gisteren:
Onder een onbeschrijfelijk gejuich van
de bevolking trokken gisteren de eerste af-
deeling van onze troepen en de honveet-
huzaren Soeezawa binnen. De stad prijkte
in vlaggentooi. Om twee uur trokken de
andere troepen binnen. De soldaten werden
op straat door do bevolking omarmd en ge
kust. De Russen zijn geheel en al afgetrok
ken in de richting van Czernowits. Te Ra
dantz lieten zij 200 Mohamedaansche solda
ten achter, te liatua 30 Tsjerkessen.
De steden Kimpolung, Gurakugroe en
Soeezawa zijn thans voorgoed in handen
der Oostenrijkers.
Hedenmiddag hier uit Czemowits aange
komen personen deelden mede, dat de Rus
sische gouverneur Ewreinow gisteren mot
zijn staf en het geheele garnizoen naar No-
wasiclitza is teruggetrokken. De Ooston-
rijksche troepen rukken op naar Czemowits.
von Treumann een zeer hoorbaar verdriet
en in de aangrenzende kamer bevond zich
do barones, een ontstellende combinatie
van nieuwsgierigheid en koolheid, on eon
eind verder de gang in Fraulein Kuhrau-
ber. Anna zou wel eens willen weten, in
welk een toestand zij Fraulein Kuhrauber
zcu aantreffen In ieder geval, veel reden
tot glimlachen had zij niet. Maar de afschuw,
waarmee primes Ludwig genoemd werd,
vond zij grappig, m aanmerking genomen
wat zij zelf wist van de solide hoedanighe
den van deze uitnemend evrouw. Zij liep
naar den stoel waarin Frau von Treumann
lag ineengedoken en ging naast haar zitten.
Zij was bjij, dat zij het stadium van zitten
was ingetreden, want het is moeilijk pralen
met een 'persoon, die niet wil stil zitten.
„Wat spijt het mij", zei ze in haar aardig,
weifelend Duitsch, „dat ze u ongelukkig
gemaakt hebben op den eersten den besten
avond, dat u hier is. Marie is een klein mis
punt. Laat u door haar domheid niet on
gelukkig niaken. U zult liaar niet weerzien,
dat beloof ik u," En zij klopte Frau von
Treumann op den arm. „Maar wat prinses
Ludwig betreft," ging zij vroolijk voort,
„zij is al een week of wat hierin men leert
een persoon, waar men iedcran dag mee om
gaat, goed kennen, en wezenlijk, ik heb niets
dan goeds en vriendelijks in haar ontdekt."
„„Ach, zij kent geen schaamte zij
deinst voor geen vernedering terug!" barst
te Frau von Treumann los, terwijl zij plotse
ling de handen van haar gezicht afnam.
„Wat heeft zij haar familie een last be
zorgd i Het is een genot voor haar haar
naam in het slijk te sleuren. Zij heeft ge
tracht een betrekking te krijgen bij de meest
onmogelijke families en heeft geen enkele
poging gedaan om haar gedrag te verbergen.
Zij heeft het hart van den ouden Fürst
gebroken. En zij praat overal over, zij heeft
geen schaamte, geen gevoel voor welvoege-
Ijjkheid
„Maar is het niet bewonderenswaar-
Znid-Afrika.
Maritz terechtgesteld?
De „Pretoria News" bericht, dat de rebel
Maritz door de Duitschers, die hem van
verraad beschuldigden, is terechtgesteld.
Het bericht is niet officieel bevestigd.
Verder weet het blad hieromtrent mea te
deelen:
Maritz vroeg op de laatste bespreking niet
de Unie-officieren van de kwe»tte over de
overgave of zijn leven gespaard zou blijven.
Verklaard werd, dat geen voorwaarden
konden worden toegestaan.
De Unie-regeering moest oven vrij blijven
om hem te executeeren als den rebel Vessel
Wessels. Daarop verliet Maritz het kamp
van de Unie-troepen met de afspraak dat
hij zich zou overgeven en bovendien zou
trachten de rest van de Duitsche artillerie
uit te leveren,
„Pretoria News" geeft verder oen nieuwe
lezing van de reden voor den aanval op
Kahfunas, zij luidt aldus:
"Waarschijnlijk leidde Maritz de Duitschers
naar Kahamas, toen zijn verraad werd ont
dekt. Het gevolg was, dat de Duitschers on
middellijk de stad aanvielen, welke aanva'.
werd afgeslagen, doordat de Duitsche ar
tillerie door Maritz' dubbel verraad in
moeilijkheden was gekomen.
De vijand trok zich terug met zware ver-
Hezen. De Duitschers namen Maritz dade
lijk gevangen. Hij is waarschijnlijk zonder
vorm van proces geëxecuteerd.
Ter Zee
De neutrale vlag.
Uit .Washington meldt een Reutertele-
gram, dat .president Wilson zich heeft be
zig gehouden met de ontwerpen der nota's,
resp. over het hijschen der Amerikaansche
vlag op de „Lusitania" en de houding van
Duitschland ten opzichte van neutrale sche
pen. Men vermeent, dat geen dezer nota's
gesteld zal zrjn in den vorm van een-aan
klacht wegens schending van het volken
recht. De regeering beschouwt het hijschen
Van de Amerikaansche vlag als een gewone
krijgslist, maar acht het wenschelijk Enge
land er op te wijzen, dat de neutrale handel
gemakkelijk nadeel zou kunnen ondervinden
Uoor het voortdurend gebruik maken van
deze list.
De regeering is van plan Duitschland na
dere inlichtingen te verzoeken nopens de
methode, die dit land wil volgen om den
aard van de schepen, die ontmoet worden
in het oorlogsgebied, vast te stellen. De
regeering zal daarbij erop Wijzen, dat de
Vereenigde Staten wel meenen, dat alle po
gingen in het werk zullen worden gesteld
om de indentiteit van de scJjepsn, die
jSen neutrale vlag voeren, vast te stellen
en dat de veiligheid der Amerikanen steeds
verzekerd zal zijn.
De nota's zullen vermoedelijk niet wor
den verzonden, voordat het officieel rap
port omtrent het gebeurde op de „Lusita
nia." en de officieel© tekst van de Duitsche
proclamatie ontvangen zullen zijn.
digbegon Anna.
„Zij zal mij aanstaren en aan iedereen
pentollen, dat ik hier ben op dezelfde manier
als zij. Indien zij zich zelf niet schaamt,
denkt u dan dat ze mij sparen zal?"
„Maar denkt u dan, dat er iets bescha
mends is, bij mij te konten inwonen en
oen lieve vriendin van mij te worden?"
„Neen, er is niets beschamends in als
men de reden, waarom ik gekomen ben,
weet. Maar de menschen zijn zoo wreed
in hun oordeelvellingen en ze zullen zoo'n
plezier hebben do feiten uit hun verband
te rukken, en wij hebben het hoofd altijd
zoo hoog gedragen. En nu die .Penheim I"
Zij begon opnieuw te snikken.
„Ik zal aan de prinses vragen aan nie
mand te schrijven, dat u hier is."
.„Ach, ik ken haar zij doet het toch."
„Neen, dat denk ik niet Zij doet alles,
wat ik haar vraag. Zij doet mijn huishouden,
weet u. Zij is niet onder dezelfde voor
waarden hier als u en barones Elmreich,
liet is in haar belang om hier te iblijvèn."
Het gebogen hoofd van Frau von Treu
mann ging met éen ruk omhoog. „Ach!
heeft zij eindelijk oen betrekking gevonden?
Zij wordt betaald als juffrouw van gezel
schap? Zij is dus uw huishoudster?"
„Ja, en zij is de goedheid in persoon;
ik geloof met, dat zij onvriendelijk zou
willen zijn of iemand kwaad willen doen
al kon zij er schatten mee verdienen.
„A c h, sta," zei Frau v. Treumann, ,,a c h
so-o-o-o-o!" een lang uitgerekt so van
volkomen begrijpen. Haar tranen waren
eensklaps als do-or een tooverwoord opge
droogd. Zij wischte haar oogen af. Ja, na
tuurlijk Hou Penheim haar woord houden, als
Freule Estoourt het haar beval. Zij wist
alles af van de moeite, die zij gedaan
had om een betrekking te krijgen, en ze
zou waarschijnlijk wel oppassen, dat ze
deze niet verloor. Die arme Penheim. Dus
zij werkte voor loon. ,Wat een achteruit
gang voor een DettingenEn de Dettingens
Een veiligheidsmaat
regel.
De Zweed sche reederij £>vithiad heeft be
sloten al haar schepen met de Zweedscho
sche kleuren te laten beschilderen, andere
rccders hebben geen vertrouwen m dit
middel, daar zij van rneening zijn. dat En
geland, dat gebruik maakt van neurale
vlaggen, zich ook niet zal ontzien schepen
met de kleuren van andere landen te laten
beschilderen.
De „Daci a".
Do „Dada", welke thans voor Norfolk
(Virginiè) ligt, za! haar reis niet onmiddel
lijk voorzetten, daar een staking is ir'tge-
broken onder haar bemanning. Deze vreest
namelijk, dat het schip, bij haar poging om
de Atlantische Oceaan over te steken, door
Britsche oorlogsschepen zal worden opge
vangen, en elf manschappen weigerden uit
te varen. De kapitein kan deze-mannen niet
vervangen.
De „Wi 1 he 1 mi n a".
Het Amerikaansche stoomschip „"Wilhel-
mina" is gisteravond uit vrijen wil na een
stormachtige reis te -Falmouth hinnenga-
loopen.
In antwoord op een desbetreffend© vraag
evrklaarde Primrose in het Lagerhuis, dat
een onderzoek wordt ingesteld naar d.m
aard van de lading van het stoomschip.
De chef van de douane te Falmouth ver
klaarde, dat het schip vermoedelijk twee
of drie dagen te Falmouth zal blijven, daar
het te vee! beschadigd is om de reis te kun
nen voortzetten.
Zooals n\en zich wellicht nog herinnert,
was de „Wilhelmina" den 22stcn Januari
van New-York naar Hamburg uitgewaren
met een lading levensmiddelen voor
Duitschland. Daar het schip was vertrokken
vóór do Duitsche regcering pp de voor
naamste levensmiddelen beslag legde, liceft
de Engelsche regeering te Washington
verwittigd, dat de lading in beslag zou
worden genomen en betaald en dat het
schip daarna zou worden vrijgelaten. Sche
pen, nadien met levensmiddelen voor
Dmtschland vertrokken, zouden zonder ver
goeding in beslag worden genomen.
Een p rotes L
De Fransche regeering heeft aan de ver
tegenwoordigers der neutrale mogendheden
een protest overhandigd tegen het in den
grond boren van het koopvaardijschip „Amit
rai Gantcaume" door oen Buitseken onder
zeeër in het Kanaal, en erop gewezen, dat
het schip alleen vrouwen, kinderen en
oude mannen aan boord had.
Onderzeeër ontplof 1?'
JJit Duinkerken wordt bericht: Kapitein
Hars, gezagvoerder van het Fransche stoom
schip „Viile de Liile", komende van Bor
deaux, verklaart, dat hij op 4 Februari
tegen 2 uur 's middags een schip heeft zien
ontploffen op 6 mijl ten noord-westen van
Duinkerken.
In verband met de plaats, waar hij de
ontploffing heeft gezien, is liij van mee
ning, dat het niet anders dan een onder
zeeër uit Zcebruggo kan zijn,, die op pen
mijn is gestooten.
hadden de Treumanns altijd behandeld alsof
zij slechts tot den kleinen adel behoorden.
Mooi zoo, ieder op zijn beurt. Zij was de
lieve vriendin en Penheim was de huis
houdster. Mooi zoo!
Zij zat nu recht overeind, streek hour
baar glad en nam haar oorspronkelijke
houding van kalme waardigheid weer aan
„Het spijt mij dat u getuige gever*! is
van mijn opgewondenheid," r©i ze met een
flauw glimlachje. „Het overkomt mij niet
vaak, dat ik mij door mijn gevoel laat
meesieepen, maar er is een grens aan
iemands verdraagzaamheid, er zijn som
mige dingen, die de dapperste zelf niet
kan verdragen."
„Ja," zei Anna.
„En voor een Treumann is vernedering
in de oogen der wereld, of een daad, die
onze eer in het minst zou kunnen bezoe
delen en ons ongeschikt maakt het hoofd
op te heffen, erger dan de dood."
„Maar ik zie er geen vernedering in."
„Neen, neon, dat is er ook niet, zoo
lang de feiten niet uit hun verhand worden
gerukt. 'Het is doodeenvoudig: u verlangt
vrienden en ik ben bereid een vriendin
voor u te zijn. Zoo beschouwde mijn zoon
de zaak. „Liebe Mama,," zei hij, „het
is duidelijk, dat zij behoefte heeft 'aan
vriendschap1 en aan sympathie waarom
zou u aarzelen u zelf nuttig te maken?
U moet het als een gped werk beschouwen."
Mijn zoon zou in u>v| smaak vallen; zijn
collega's1, de officieren, zijn dol op hem."
„Werkelijk?" zei Anna.
•„'Hij is zoo verstandig, zoo billijk in zijn
oprdeel; hij is bemind en geacht door
het heel© regiment. Ik zal u zijn portoet
eens laten kijken ach, de koffers zijn
nog altijd niet opengemaakt."
(Wordt vervolgd).
SCHIEDAMSCHE COURANT
