De oorlog.
No. 14760
De weldoenster,
61"" Jaargang.
Woensdag 17 Fébruari 1915
Deze courant verschijnt d a g e 1 g k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Piips per kwartaal: Voor 'Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 franco
per post fl. 1-65.
Prjjs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
aBr aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van' 1—6 regels fl. 0.92; ieder© regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaaiden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale* Telefoon No. 103.
Kennisgeving.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
blader kannen veroorzaken.
Burgemeester, en Wethouders van Schie
dam; I
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Brengen ter algemeen© kennis, dat op don
15en Februari j.l. aan N. H- VAN DER
REE en zijne rechtverkrijgenden vergun
ning is verleend tot het oprichten eenar
spekrookerij achter het pand Hoofdstraat
123, kadaster Sectie L no. 1370.
Schiedam, 16 Februari 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE,
I De Secretaris,
I V. SICKENGA.
Bekendmaking.
De Gedeputeerde Staten der provincie
Zuid-Holland,
Gelet op art. 102, alinea 2, der Wet van
den 7en September 1896 (Staatsblad no.
154); i
Noodigen de inwoners der Provincie
Zuid-Holland, die elders in 's Rijks di
recte belastingen zijn aangeslagen, uit, om
daarvan vóór den löen. Maart 1915 aan
hun College te doen blijken, door overleg
ging van het aanslagbiljet of van een uit
erefis el uit de kohieren der Rijks directe
belastingen, opdat daarop kunne worden
gelet bij het opmaken der Lijst van de
Hoogstaangeslagenen, verkiesbaar tot Afge
vaardigden ter Eerste Kamer der Staten-
Generaal.
De aanslagbiljetten of uittreksels uit de
kohieren moeten, wat de grondbelasting
aangaat, den dienst 1915 betreffen.
De bedoelde stukken faehooren door be
langhebbenden te worden, ingezonden aan
het gebouw van het Provinciaal Bestuur
van Zuid-Holland, met opgave van:
lo. den naam, de voornamen en de
woonplaats van den aanges'agene;
2o. de gemeente en de dagteekening zijner
geboorte; en i
3o. bijaldien hij buitenslands is gebo
ren, of, en zoo ja, waarom hij als Neder
lander is te beschouwen, met vermelding
van de dagteekening zijner naturalisatie,
indien deze mocht hebb'en plaats gehad.
's-Gravenhage, den 4en Januari 1915.
De Ged. Staten voornoemd,
I SWEERTS,
Voorzitter.
f DE MONCHY,
1 Griffier.
door de schrijfster van
„Elizabeth and her German Garden".
51) L
De barones deed de deur onmiddellijk
weer dicht. „A ha! de bewonderaar 1" zei ze
bij zich zelf; err keerde dadelijk naar haar
plaats terug. „De freule praat met een
junge Herr," kondigde zij aan met wij-
dor geopende oogen dan ooit.
„Een junge Herr?" herhaalde mevr.
rreumann. „Ik dacht, dat de inspecteur
ooo oude man was?"
,,Dan is het zeker Axel Lohm," zei de
prinses, zonder de oogen van hitar werk
°P te slaan. „Hrji komt hier dikwijls."
„Hij komt haar zeker het hof maken,"
Merkte de barones op met oen zuur glim
lachje.
„Dat bieb ik niet opgemerkt," sprak de
prinses op koelen toon.
;,Ik dacht, dat hot er den sdhijin Wan had,"
261 de barones nu wat zachter, t
„Is dat dezelfde Lohm, die eenige jaren
geleden met een van de meisjes Kiederfels
geëngageerd is geweest?" vroeg mevrouw
ten Treumann.
- „Ja, en_ zij is gestorven."
„Maar as hij! niet spoedig daarna ge
trouwd? Ik hiad gehoord, dait hij getrouwd
is.
Mevrouw von Treumann zweeg een
oogenblik. Toen zei ze minzaam: „Nu, be
ken maar prinses, dat hij de gevaarlijke
persoon as voor wien u het noodig oor
deelt freule Estoourt in bescherming te
nemen."
.„0 neen," antwoordde de prinses even
nunzaam„voor hem heb ik geen vrees."
Ju ""ab heeft hij ook al een onkwetsbaar
BUITENLAND.
Van het Westelijke front
Fransch ïegerbericht.
Het pffieieele Fransche communiqué van
gistermiddag 3 uur luidt: i
De Engelsche troepen hebben gisteren
twee loopgraven tusschen St. Eloy en het
banaal van Yperen, die zij den vorigen dag
verloren hadden, hernomen.
Van het Fransche front zijn geen mede
deel ingen omtrent infanterïe-actïes inge
komen
De berichten, dat de Fransche artillerie
belangrijke successen zou hebben behaald,
Worden bevestigd.
Engelsche oorlogs
berichten.
De Engelsche veldmaarschalk, generaal
French, zal voortaan tweemaal 's weeks
ctommuniqué's over de krijgsbedrijven doen
uitgeven. Het eerste is gisteren gepubli
ceerd en komt over 't algemeen overeen
met de Fransche ctommuniqué's.
Omtrent de krijgsverrichtingen pp 13 en
14 dezer zegt het:
lp. Sinds onze successen bij La Bassée
in de vjorige week begonnen, heeft er min
der activiteit in die streek geheerschi Wij
hebben echter desniettegenstaande n|og eeni
ge vorderingen gemaakt en den 13den Fe
bruari zonder verliezen een punt van groote
beteekenis gewonnen.
2o. Wij hebb'en het gewonnen terrein
bevestigd. Er is nadere zekerheid verkre
gen, dat de verliezen van den vijand in
die streek zeer groot zijn geweest
3|0. In het district Yperen deed de vijand
pp 14 dezer een aanval. In het begin had
hij succes en nam hij eenige loopgraven,
door onze tegenaanvallen herwonnen wij
echter het verloren terrein. Wij maakten
eenige krijgsgevangenen.
4o. Op het overige gedeelte van het
front neemt het artillerieduel eenigszins in
hevigheid toe. Wij zijn de meerdere geble
ken en hebben groote schade toegebracht
aan de kanonnen en verdedigingswerken
van den vijand.
5o. Een vlieger heeft bij La Bassée een
bom geworpen op een vijandelijke ammuni
tie colonne en een ammunitiewagen uiteen
laten springen.
Verder zegt het legcrberichtDe troepen
in Frankrijk hebb'en zoo zware beproevin
gen doorstaan als ze bij mogelijkheid aan
een legertroep opgelegd kunnen worden.
Het wanhopig gevecht, waarvan in het vo
rige telegram sprake was, was nauwelijks
geëindigd of wij werden weer opgeroepen,
om weerstand te bieden aan de moeilijkhe
den van een winterveldioQht. De manschap
pen stonden uren lang tot aau het middel
„Ik weet niets van zijn hart. Ik heb,
geloof ik, gesproken van avonturiers. En
niemand zou Axel Lohm een avonturier
kunnen noemen. Ik dacht aan. mannon,
die al hun eigen geld en dat van Iiun
familie hebben opgemaakt met wedden en
spelen en nu eea vrouw verlangen om
hun schulden te betalen."
„Ach so," zei mevrouw v. Treumann
op volmaakt beleefden toon. De kwestie van
bescherming, die freule Estcourt kon noo
dig hebben tegen avonturiers op 'n plaats,
waar geen man aanwezig scheen te zijn
en niets anders dan hoornen en moeras
gevonden werd, moge ongerijmd schijnen,
de beide spreeksters begrepen elkaar uit
stekend en het gesprek was niet geschikt
haar wederzijdsche genegenheid te vermeer
deren. 1
Intusschen had Dcllwig, toen hij de deur
bad ppengedaan en Lohm zag staan, de
hielen bij elkaar gebracht en een buiging
gemaakt. Overdreven, zoools gewoonlijk.
„Ik vraag duizendmaal vergiffenis," zei
hij, „ik dacht, dart de freule opgehouden
was en niet terug kwam, en ik was op -het
punt naar huisi te gaan."
„Ik heb het papier gevonden en kom
juist," zei Anna koel. „Goeden avond, mijn-
lieer Lohm," voegde zij er in "t Engelsch
hij, torwijil zij Axel haar hand toestak.
„Als u het miji wil toestaan, wilde ik
prinses Ludwig nog even begroeten, voor
dat 'ik heenga," zei hij, in de hoop haar
later 'nog eens weer te zien.
„Ilahai had ik geen gelijk?" zei ze glim
lachend, '„u wilt bepaald de nieuwe huis-
genooten eens zieu. Hoe kan een man zoo
nieuwsgierig'zijn? Ik zeg u toch maar goe
den 'avond, want" ik zal eeuwen niet mijn
heer 'Dellwig moeten praten en ik zal u
niet 'weerzien." Zij gaven elkaar de hand
en 'zij trad de eetkamer binnen, Dell wig
ging 'op zij en liet haar met diepten eer
bied ipasseeren. Maai' zij draaide zich om,
want ze wilde iets tegen hem zeggen, toen
hij 'de deur dicht deed. en Axel merkte de
uitdrukking iop van haar gezicht, een ont-
in het bitter koude water op slechts een
tweehonderd yards afstand van "den zeer
werkzamen vijand. Ofschoon alles, wat we
tenschap en medische kennis aan de hand
kunnen doen om de moeilijkheden te ver
zachten, werd toegepast, hebben de man
nen zeer zwaar geleden.
Zij zagen er zeer krijgshaftig uit. maar
de sporen van den oorlog waren goed aan
hen te merken.
De geest blijft goed en zij zijn vol ver
trouwen. i
In het algemeen is hun gezondheid uit
stekend en hun toestand zeer bevredi
gend. i
De veldmaarschalk betreurt ten zeerste,
dat de omstandigheden niet veroorloven,
dat de vele bewijzen van moed en volhar
ding hij ongeëvenaarde moeilijkheden en
vermoeienissen geregeld ter kennis van het
publiek worden, gebracht
De versterkingen uit Engeland zijn met
bijzondere stiptheid en snelheid aangeko
men. Zij werden snel ingedeeld en de
meeste eenheden waren reeds voltallig,
toen ik hen zag.
Het uiterlijk en de hoedanigheden van
de uitgezonden detachementen hebben mijn
hoogste verwachtingen overtroffen. Ik wijs
in het hijzonder op het prachtig uitzien
van de 27ste en 28ste divisies, hoofdzake
lijk bestaande uit bataljons, die uit Indië
komen. Tot de vorige divisie behoorde ook
het Royal Canadian regiment van prinses
Patricias, uitstekende manschappen, die
prachtig werk hebben gedaan in de loop
graven.
Tan het Oostelijke front.
Oostenrijksch leger he richt
Het Oostenrijksche hoofdkwartier meldt
dd. gistermiddag:
De algemeene toestand in Russiseh-Polen
en West-Galicië is onveranderd gebleven-
Alleen hebben er artillerie-gevechten plaats
gehad.
Aan het Karpathen-front wordt hevig
gestreden. Een aantal aanvallen op de
stellingen der bondgenooton gedurende den
dag en den nacht, werden met groote ver
liezen aan de zijde van den vijand, die 1400
man aan krijgsgevangenen Verloor, afge
slagen. -
De gevechten in de Boekowina hebben
een gunstig verloop. Wij hebben de
Sereth-linie overschreden en de Russen
onder voortdurende gevedhten in de rich
ting van de Pruth teruggedrongen.
Ten zuiden van Koloroea, waar zich
groote gevechten ontwikkelden, hebben wij
gisteren meer dan 500 mat. krijgsgevangen
gemaakt
Do Duitse he overWinni ng in
Oost-Pruisen.
Het Wolff-bureau meldt nog uil Berlijn
over den strijd in Oost-Pruisen:
Uit Lyck wordt gemeld, dat een gewichtig
onderdeel van de wintercampagne in het
zettende verveling en 'n diep wantrouwen
van izichzelf. Hij trad de andere kamer
binnen unet een gezicht zóó streng en zóó
vastberaden <als men niet van hem gewend
Was. 1 f
Dellwig 'ging dien aVond vreeselijk ont
stemd 'naar. huis. „Die jong© man," zeide
hij 'tot zijn vrouw, terwijl hij zijn hoed en
jas op een stoel' wierp en zich zelf op een
sofa, '„begint zich al meer en meer met
onze'zaken te besnoeien.
„Die >Lohm?" vroeg zij en en zij rolde
kaar 'werk op om zijn avonddrank te ha
len.
„Ik had de freule er bijna toe gekregen
haar 'toestemming te geven tot den steen
oven. 'Zij was heel verstandig en ging
de 'kamer uit om hot ontwerp te halen,
dat 'ik gemaakt had. Toen ontmoette zij
hem 1hij hangt hier altijd om."
„En wat toen?" vroeg Frau Dellwig
nieuwsgierig.
„Bah! dat vrouwen-gouvernement te
moeten bidden en smeeken om de minste
concessie het staat een eerlijk man
tegen."
„Wil zij er niet in toestemmen?"
„Zij Kwam terug, zoo stijfhoofdig als
een muilezel. Ik moet met alles van voren
af aan beginnen."
„Wil zij er niet in toestemmen?"
„Ze zei, dat Lohm het terrein zou on
derzoeken en haar raden."
„Aher so Wasl" riep mevrouw Dell
wig rood van kwaadheid. „Haar raden? Heb
je niet gezegd, dat jij haar raadgever was
„Daar kan je zeker van zijn. Ik lieb
haar duidelijk genoeg gezegd, zou ik den
ken, dat Lohm hier niets te zeggen heeft
en dat haar oom' altijd naar mij geluisterd
had. Zij zat tegenover mij zonder een Woord
te zeggen, zooals zij gewoonlijk doet, zonder
mij aan te zien zelfs ik Wjeet nooit zeker,
of zij wal luistert"
gebied der Masurische meren de gevechten
in en om Lyck waren. Deze plaats bood
een rustig en stevig steunpunt. Onze troe
pen slaagden er in, onder de oogen van
den aan het front vertoevenden keizer op
14 dezer den vijand uit zijn stellingen
rondom de stad te verdrijven. Nauwelijks
waren de overwinnaars do stad binnenge
trokken, of ook de keizer verscheen in
de stad, waar, behalve talrijke Russische
gevangenen, doelen van de elfde landweer
divisie en van de tweede infanteriedivisie,
o. a. het roemrijke Oost-Pruisische fusilier-
regiment Graf Roon no. 33, zich bevon
den.
Op het marktplein speelde zich te mid
den der doorschoten huizen en de zeer
beschadigde kerk, een aangrijpend merk
waardig tooneel af, dat bij alle getuigen
onvergetelijk zal zijn. De juist uit de he
vigste gevechten teruggekeerde soldaten, be
dekt met bloed en vuil, drongen juichend
om den keizer, die vele manschappen en
alle aanwezige officieren toesprak. Duizen
den hieven de volksliederen aan. Alle mu
ren en vensteropeningen der doorschoten
huizen waren bezet met soldaten, die den
keizer wilden zien. Bij het verlaten van de
stad ontmoette de keizer nog twee binnen
trekkende bataljons van het Pommersche
grenadierregiment no. 2, met doorschoten
vaandels. De troepen vormden een carré en
in het midden van de soldaten bracht de
keizer den grenadiers dank. Zij hadden
het in hen gestelde vertrouwen schitterend
gerechtvaardigd, en zich hun voorvaderen
waardig getoond, die in 1870 en voor hon
derd jaren met ongetemden moed het va
derland tegen den vijand hadden beschermd.
De keizer was overtuigd, dat zij en het ge
heeld leger ook verder niets zouden nala
ten om den vijand te verslaan, waar hij zich
ook zou vertoonen, tot hij volkomen zou
zijn overwonnen. De troepen antwoordden
met donderend hoera op deze woorden van
den keizer.
In de Boekowina.
Het „Berliner Tageblatt" verneemt uit Ze
venburgen, dat de verslagen Russen door
reserves versterkt, in den omtrek van Czer-
nowitz standhouden, doch aan drie kan
ten door de Oostenrijkers zijn ingesloten,
zoodat vermoedelijk een slag geleverd wondt
op de linie, oostelijk ©n zuidelijk van Czer-
nowitz.
De strijd ter zee-
De dag van morgen.
Het zou grootsprekerij zijn te beweren,
dat aUeen in scheeps- of handelskrin
gen de datum van 18 Februari met groote
bezorgdheid wordt tegemoet gezien. Men
zal blijven varen, worot beweerd. Er wor-!
„En toen?"
„Ik heb haar eindelijk gevraagd, of zij
haar vertrouwen in mij had verloren."
„En toen?"
„Ze zei, oh nein, met haar geaffecteerde
buitenlandsche uitspraak met een stem,'
die evengoed betoekenen kon oh j a." En
mot groote bitterheid bootste hij Anna's
manier van Duitsch spreken na. „Let op
mijn woorden vrouw, ze is zoo week als
was, met al haar stijfhoofdigheid en wie
het laatst spreekt, haalt haar altijd over."
„Dan moet jij die laatste spreker wezen."
„Als die verwaande Lohm er niet bij was,
die indringerig© ezel, die onvergelijkelijke
rhinoceros
„Hij wil mot haar trouwen, dat Spreekt
van zelf."
„Als hij mot haar trouwlt" Dellwig
zweeg plotseling en staarde somber naar
zijn bemodderde laarzen.
„Als hij met haar trouwt herhaalde
zijn vrouw), maar zij bleef ook eensklaps'
steken. Zij wisten heiden maar al te wek
wat er gebeuren zou, wanneer hij! met
haar trouwde'.
Hot bouwen van dien steenoven, was'
een punt van eer geworden voor de Dell-*
wigs. Zoodra Anna gekomen was, hadden
hun vrienden, do pachters en inspecteurs
uit do buurt, hen gelukgewenscht met hurt
volledige emanicipatio, met hun bevrijding
van alle gezag; Want het sprak van zelf,
dat een jong, onwetend meisje, de admini
stratie van haar landgoed geheel zou toe
vertrouwen aan haar inspecteur, en haar
eigen werkzaamheden bepalen, zooals een
dame van hoog© afkomst betaamt, tot het
betalen der rekeningen. Dellwig had ©r
niet aan getwijfeld, dat dit zoo 'wezen zou
en had luid© en voortdurend gebluft op dé
verschillend© plannen, die hij gemaakt had
en ten uitvoer zou brengen.' Het landgoed,
den tal van handelsschepen verwacht Van
Amerika zijn thans 62 schepen naar Dene
marken onderweg. Zij bevatten, naar men
met zekerheid weet, paan en voedings
middelen. Zweden en Noorwegen verwach
ten 150 booten, die binnenkort moeten
aankomen. Hoeveel Amerikaansdie schepen
onderweg zijn naar Europa is onmogelijk
vast te stellen.
Volgens Exchange-berichten moet er een
uitstrooiïng op groote schaal voorbereid
zijn van Duitsche pnderzeemijnem.
Een extra-waarschuwing.
Evenals aan Nederland, zijn thans ook
gelijkluidende nota's door de Duitsch© ge
zanten aan alle andere landen overhandigd.
In deze nota's wordt ef de nadruk op ge
legd, dat nationaliteitsteekens neutrale
stoomers niet absoluut kunnen hoeden voor
aanvallen van Duitsdie duikbooten, omdat
Engeland reeds begonnen is zijn schepen
volgens Hollandsdh model neutrale nationa
liteitsteekens te geven. Tevens wordt er de
aandacht op gevestigd, dat na 18 Februari
het mijnengevaar in de Engelsche wateren
belangrijk vergroot is. i
Twee schepen verongelukt
Weer zijn twee stoomschepen in do
Noordzee verongelukt De „Waveiet", ©en
Engelsch stoomschip, is Zaterdagavond op
een mijn geloopen. Twaalf der opvarenden
zijn verdronken bij het uitbtrengen van een
reddingsboot Het schip is echter qp zijn
lading blijven drijven en bij Deal op het
strand geloopen.
Voorts meldt een Reutertelegram, dat het
Engelsch© stoomschip „Dulwïch", varend©
van HuU naar Rouaan, Maandagavond op
20 mijl afstand van Antifcr in d© lucht
is gevlogen.
Niemand kreeg eenig letsel. De beman
ning ontkwam in booten.
De „Wil hel mi na"
In de mededeeling pan den Amerikaan-
schen ambassadeur te Londen wordt nog
verklaard, dat indien Brittannië niet vol
doende redenen heeft die tot dusver
nog niet zijn bijgebracht om tegen de
„Wilhelmina" op te treden, aan dit schip
moet worden toegestaan onmiddellijk met
de lading naar zijn plaats van bestemming
te vertrekken.
De eigenaars van schip en lading hebben
het departement van buitenlandsche zaken
te Washington overtuigd, dat de lading niet
bestemd is voor het Duitsche leger of de
Duitsche regeering. t
China en Japan.
De Chincesche gezant te Tokio heeft,
door een telegram uit die stad, zijn regee
ring gerapporteerd, dat Japan weigert zijn
houding te veranderen.
China schijnt voorshands niet voornej-
mens over de eischen van Japan in onder
handeling te treden, behalve over de kwes
ties van Oost-Mongolië en Zuid-Mandsjoe-
rije. Na het einde van don oorlog is het
bereid over Sjantoeng te onderhandelen.
waarover hij nu feitelijk de baas Was, moest
beroemd werden in de geheel© provincie,
men zou zijn ondernemingsgeest en den
omvang van rijn hervormingen roemen. De
steenoven was een lang gekoesterd© wcnsch.
Zijn oudste vriend en mededinger, de hoofd
inspecteur van een landgoed aan den ande
ren kant van Sraalsund, had ©en steenoven
en had hom voortdurend geanimeerd er ook
een te bouiwen; maar do oude Joachim, die
zich geen illusies maakte omtrent de hoe
danigheid) van rijn klei en er geenszins do
man naar was zich te laten bepraten en
iets te gelooven, wat hij, niet mot eigen oogen
gezien had, wou, er niet van liooren en
Dellwig begreep, dat. hij niets vermocht
tegen die openlijke weigering. De vriend,
triomfeerde met rijn eigen steenoven en met
zijn moer plooibaren meester, plaagde hem,
stootte hem aan op de Zondagsbijeenkom-
ton en praatte van afhankelijkheid, van
gehoorzaamheid en beperkte macht. Zulke
vrienden zijn moeilijk inch kalmte te ver
dragen en Dellwig, en zijn vrouw nog min
der, waren de laatste maanden haast niet in
staat geweest, het woord steen te hooren
uitspreken in hun tegenwoordigheid. .Toen.
Anna op hot tooneel verscheen, zoo jong,
zoo uitheemscfa. en zoo in "t oog loqpend
dwaas, had Dcllwig, die nu zeker was van
zijn succes, op don eersten Zondagavond
den beste aan rijn vriend verteld, dat de
steenoven nu nog maar een quacstie van
maken Was. Altijd een bluffer, hij kon niet
nalaten ©en weinig te vroeg te bluffen.
Daarenboven hij! Was er bijna zeker van;
en de vriend had bet ook als zeker be
schouwd, toen hij hoorde van do jonge
meesteres die hen wachtte, dat de oven
zoo goed als gebouwd was.
(Wordt vervolgd.}
SCHIEDAMSCHE COURANT
fKi
