oorlog.
67"° Jaargang
Vrijdag 26 Februari 1915
No- 14768
B© weldoenster,
Deze courant verschijnt d a g e 1 n k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Viaardingen fl. 1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Viaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
aur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prjjs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van '40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
BUITENLAND.
Yan het Westelijke front-
Fransch 1 egerbericht.
Het offieieele Fronscho communiqué van
gistermiddag 3 uur luidt:
Onze artillerie heeft hij Lombaertzijde
een blokhuis en een vijandelijken observa
tiepost vernield.
In Champagne hebben wij de aanwinsten
ran gisteren behouden en alle tegenaanval
ten afgeslagen.
Onze vliegers hebben GO bommen gewoi-
pen op stations, treinen en vijandelijke
troepen.
Tusschen Argonne en de Maas hebben
wij opnieuw vorderingen gemaakt.
De vijand heeft de door ons genomen
loopgraven niet kunnen heroveren.
De toestand in Noord-
Frankrijk.
De oorlogscorrespondent te Sluis van
„De Tijd", meldt over den toestand in
Noord-Frankrijk het volgende:
Hoe groot ook de nood in West-VlaanJc-
ren mag wezen, veel ergers is hij in het
door de Duitschers bezette deel van Noord-
Frankrijk, gelijk mij een ernstig onderzoek
duidelijk heeft gemaakt.
Niet alleen is het vleesch er zeer
schaarsch, maar zelfs het brood is zeld
raam en zeer slecht. Als men het krijgen
kan, betaalt men het mot 55 centiemen
per kilo, wat voor die streek zeer hoog
is. Boter fr. 5.50 per kilo. Alles: automo
bielen; fietsen, landbouwgereedschappen,
telefoontoestellen, enz., heeft men naar de
gemeentehuizen moeten brengen en op het
bezitten van duiven staat de doodstraf.
Daar de nood in deze streek groot is,
zag de bevolking zich dikwijls gedwongen
verscheidene kilometers te loopen, om in
België voorraden te gaan opdoen. Om
zulks tegen te gaan, hebben de Duitschers
nu sinds enkele dagen, uit vrees voor
spionnaga, ook de Belgisch Fransdie gren
zen streng afgesloten.
In Rijssel waren sinds het begin der
bezetting door de Duitschers tot 1.1. Don
derda.g 28 proclamaties aangeplakt, onge
veer dezelfde als reeds bekend uit ver
schillende plaatsen van België.
Rijssel heeft minder door het bombarde
ment geleden dan door den brand. Voor
bet grootste gedeelte zijn verwoest de Rue
de Paris en de Rue du Plat. Openbare
gebouwen werden niet verwoest, wel vcc
bekende en groote hotels als Café Jean,
restaurant Dy voir en Taverne Charles,
door de schrijfster van
„Elizabeth and her German Garden".
59)
Axel Lohm had gelijk, toen hij betwij
felde of er ooit een Treumann was ge
weest, die zich voortdurend ongelukkig
voelde.
„Zij heeft hier een zonderlinge collectie
alte Schachteln," zei hij na cn
pauze, vervuld met rooskleurige gedach
ten. „Die freule Elmreich b.v. Hoe zegt
ze, staat ze in relatie met Arthur Elm
reich?"
„Die man, die zich heeft doodgeschoten
0, dat is in 't geheel geen familie van haar.
Of een verre neef misschien."
„Na, na," luidde Karlchens antwoord:
een «antwoord, dat het best vertaald zou
kunnen 'worden door een uiterst ongeloovig
gebaar.
Zijn moeder keek hem aan, want zij
verwachtte meer. „Wat - geloof je Werke
lijk' begon zij". En toen zweeg ze.
Hij stond voor den spiegel zijn knevel den
uitdagend, ojfwaartschen draai te geven.
•„Gelooven?" zei hij". „U Weet dat Arthur's
zuster, Lolli, van den winter aan den Win-
teigarten verbonden geweest is. Ze had
r'U juist niet, wat men succes kan noemen.
Te oud. Maar zij" was geannonceerd op de
affiches als barones Elmreich en daarom
pngen de menschen haar zien en ook
Om haar broei".
»A hoe vreeselijk," mompelde mevrouw
Treumann.
t 3)Nu,, ik ken haar en ik zal haar den
volgenden keer vragen of zij een zuster
heeft."
j,Maax deze heeft in 't geheel geen fami-
zoi zijn moeder, die schrikte tvan
De stad zelf ligt niet meer in de vuur
linie, maar wel wordt er sinds maanden
hevig gestreden op 5 K.M. afstand, aan
het dorp Bourdin. De laatste dagen is het
er wel rustiger, daar de Fransche ka
nonnen zich haast niet meer laten hoo
ren en juist zij het waren, die reeds twee
maanden lang daar voorUurend het offen
sief openden. De Duitschers schijnen dank
baar te zijn voor de rust, welke'de vjj'anl
hun gunt en houden zich ook kalm.1
In Armen tières is de toestand voor de
bevolking allerdroevigst. Reeds eerder
heerschte er nood, maar thans is elke
verbinding afgesneden, daar de stad tus
schen de twee legers ligt. Geen enkele
soldaat bevindt, zich in de plaats en toch
wordt ze voortdurend door de Duitschers
beschoten, die vooral veel brandstichten,V
lommen gebruiken.
Volgens de proclamatie in Rijssel, moe
ten alle jongemannen van 17—50 jaar zich
laten inschrijven ten bureele van den
commandant. De bladen, die er gelezen
mogen worden, zijn „Le Bien Public", „La
Gazette des Ardennes" en de „Liller
Kriegszeitung".
Yan het Oostelijke front.
Oostenrijksch legerbericht
In Russisch-Polen is de toestand onver
anderd.
Bij een aanval ban het West-Gaacische
front nam een afdeeling, die op de Russen
ten oosten van Grybow een aantal steun
punten veroverde, 5600 man gevangen en
bovendien werden zes machine-geweren
buitgemaakt
In de Karpathen valt weder zeer veel
sneeuw, waardoor de strijd wordt belem
merd. De algemeene toestand is niet ge
wijzigd.
Het offensief onzer troepen ia de gevech
ten ten zuiden van de Dnjester wordt met
succes voortgezet
In de gevechten van 21 en 22 Februari
werden 10 officieren en 3338 man gevangen
genomen.
In de Boekowina is het rustig.
De gevechten bij Wirbal 1 en.
Uit het Duitsche hoofdkwartier worden
over de gevechten bij Wirballen van 10
dezer nog do volgende bijzonderheden ge
geven
Onder de grootste inspanning, daar de
wegen diep onder de sneeuw lagen, waren
de troepen van generaal von Lauenstein
op 9 Februari den vijand genaderd en had
don zij hem zonder veel moeite uit het
Irnch van Schurellen geworpen.
Zooals uit in onze handen gevallen Rus-
sisohe legerorders blijkt, was de vijand
van plan, ten einde zich te vrijwaren voor
de bestorming door de Duitschers, zich
in de reeds gereedgemaakte versterkte stel
de gedachte alleen, dat Lollie de zuster
was van iemand, met wie zij iedsren dag
aan tafel zat.
„N a, n a," zei Karlchen.
„Maar, lieve Karlchen, het is zoo on
waarschijnlijk de barones is een toon
beeld van vormelijkheid en fatsoen. Zij
heeft zeer strenge denkbeelden over «ai
zulke dingen bepaald bespottelijk streng.
Zij had er zelfs aan getwijfeld toen ze pa-,
hier kwam, vertelde zo mij, of Anna wel
gepast gezelschap voor haar was."
Karlchen staakte het opdraaien van zijn
snor en keek zijn moeder aan. Toen wierp
hij het hoofd achterover en barsste uit in
lachon. Hij lachte zoo vreeselijk, dat hij
eenige ©ogenblikken niet kon spreken. Hel
gezicht van zijn moeder, die hem zonder
een glimlachje aanzag, maakte hem nog
meer aan 't lachen. „Liebste NIama,
zei hij eindelijk, terwijl hij zijn oogen af
droogde, „het is misschien niet waar. Het
is best mogelijk, dat het niet waar is.
Maar ik ben bijna zeker, dal het wel waar
is, want deze Elmreich en de kleine Lolli
lijken op elkaar als twee droppels water.
Anna geen gepast gezelschap voor Lolii's
zuster! Ach Gott, «ach Gott!" En hij
schaterde opnieuw.
„Indien het waar is," zei mevrouw Ton
Treumann en zij richtte zich op in haar
volle lengte, „dan is het mijn plicht het
aan Anna te vertellen. Ik kan niet onder
hclzelfde dak wonen met zulk een vrouw.
Zij moet heengaan."
„Pas op," zei haar zoon; voorgelicht
door een ongewtonen straal van wijsheid,
„pas op Mn Ui. Het is zoo zeker nog ntel,
dat Anna haar weg zou zenden."
„Wat! als zij wist van die die Lolli,
zooals je haar noemt?"
Karlchen schudde het hoofd. „Het is
beter niet met ultimatums te beginnen,"
zei hij wijselijk. „Als u zegt dat u niet
onder hetzelfde dak kunt wonen met die
barones Elmreich «n. zjj gaat toch niet (weg,
ling Pillkallon—Stallupönen terug te trek
ken en zich daar te handhaven; de sterke
flank druk echter door den Duitsehen aan
val noodzaakte hen dit pl.an op te geven
en zich terug te trekken naar een derde,
eveneens gereedgemaakte stelling ten zui
den v«an Wirballen.
Anderhalve Russische divisie kwamen
daar in den namiddag van "10 Februari
aan en betrokken kwartieren in
Eydlkuhnen, Kibart en Wirballen. Of
schoon men wist van den opmarsch der
Duilscbo troepen, achtte men het onmoge
lijk, dat zij bij den hevigen sneeuwstorm
op dien dag konden komen. Men gevoelde
zich zelfs zoo veilig, dat men geheel ver
zuimde schildwachten uit te zetten. Alleen
daardoor was hel mogelijk, dat de aanval
lers, die zich door het ijselijke weer niet
hadden laten weerhouden, nog op den lOden
de legerplaats der Russen bereikten, hoewel
slechts met infanterie en enkele kanonnen,
daar de rest in de sneeuw, was blijVen
steken.
Hot was avond toen Eydtkuhnen en
middernacht, teen Wirballen werd overval
len en stormenderhand genomen. Op den
weg stonden twee Russische batterijen met
12 stuks geschut en een groot aantal" muni
tiewagens. Da Duitschers naderden zonder
een schot te lossen tot op 50 M.«allo paar
den werden neergeschoten en de kanonnen
en munitie-wagens buitgemaakt.
ZooWe! te Eydtkuhn'cn «als te Wirballen
kwam het toen tot nachtelijke straatgevech
ten, die eindigden met de gevangenneming
an 10.000 Russen. Het aantal gevange
nen was zoo groot, dat men er haast geen
raad mee wist.
Na de inneming der beide plaatsen vielen
ook de stations in handen der Duitschers
en daarmede een onmetelijk groote buit.
Er stonden hier drie hospitaal- en evenveel
verplcgingslreinen. De eene was de hospi-
taaltrein! van de tisaritza, waarin zichj
prins Lieven en een talrijk personeel be
vond. Die trein bood aan den slaf van gene
raal von L.ancnstein een niet verwacht uit
stekend nachtverblijf. Dan waren er nog
treinen met groote hoeveelheden haver, uit
stekende conserven, zeer vee! chocolade,
en bontvesten. Elk bereden Uuitsch soldaat
kon oen bontvest nemen.
iYan nog meer belang was echter voor
de Duitschers, die sedert twee dagen op
niet veel anders dan kogels getrakteerd
waren, dat 110 veldkeukens, bijna alle met
warm eten, werden buitgemaakt. Men kan
zich voorstellen wolk gejuich er op ging
teen deze buit in onze handen viel, want
dan dient u wel te gaan. En dat zou een
ramp zijn," voegde hij er met een verschrikt
gezicht bij. „Neen, neen, laat het maar
stil loopen. In ieder geval laat het loopen
tot ik Lolli gesproken heb. Ik kom gauw-
terug, daar kunt u zeker van zijn. Ik wou
dat wij van die Pennheim al konden komen.
D«at zou inderdaad een zegen zijn. Denk
daar eens over."
Maar mevrouw, Ton Treumann begreep',
dat zij nooit van prinses Penheim «af zou
komen, al dacht zij er nog zoo Lang over
na.
.Windt u mijn Karlchen niet aardig?"
zei ze dien avond op klagenden toon ,tot
Anna, die in don donkeren tuin, naar ,de
sterren stond le kijken. Karlchen Was op
dat oogenblik gooi en wel op wegnaar"
Berlijn.
„Be zou hom zeker heel aardig vinden als
ik hem kende," antwoordde Anna met al
de hartelijkheid die hot haar mogelijk Was
in h«aar stom te leggen.
Mevrouw' Ton Treumann schudde treurig
het [hoofd. Jloe nu? Ik zie, dat hij niet
in uw smaak vail. U hebt haast geen woord
met hem gesproken. Hij voelde het. Een
moeder „O," dacht Anna, „die moeders
vervelen mij zóó, een moeder ziet dat .«al
tijd."
Haar zakdoek kWam voor den dag. Zij
had haar eene hand door Anna's arm
gestoken en begon met de andere haar
oogen «af te vegen. Anna z.og laoar in shite
aan.
„Wat is dat? Tranen? Zie ik tranen?
Missen wij ons zoontje zoo zeer?" riep
een vroolijkc stem achter haar. En daar
was de prinses al weer.
„Slang," dacht mevrouw Ton Treumann;
maar, wat helpt het fe denkenslang Zij
moest er zich aan onderwerpen en zich
laten troosten, terwijl zij wegliep.
HOOFDSTUK TII.
^4nna scheen altijd 1)0 loopen in de
hij Was op dit oogenblik de schoonste be-
looning voor do jonge troepen, die ten deele
voor het eerst in het gevecht waren geweest
en zich uitstekend hadden gehouden.
De Duitsche keizer in
Oost-Pruisen.
Uit Suwalki meldt, via Berlijn, de oorlogs
correspondent van de „United Press"
aldus een telegram uit New-York aan de
„Daily Telegraph" dat de Duitsche kei
zer zich in de vuurlinie bevond, toen Hin
denburg de Russen uit Oost-Pruisen wierp.
Te Lyck heeft de keizer zich in bittere be
woordingen uitgelaten over wat hij noemde
„de onzinnige vernieling van eigendom door
de troepen van den tsaar."
De keizer is er ook bij geweest, toen
Weczeller bij Lyck met de bajonet werd
genomen. Zijn stafofficieren konden hem
er met moeite van terughouden zelf deel
te nemen aan den strijd, en het was hun
onmogelijk hem buiten rechtstreeksch ge
vaar te houden.
Het leek wel of de aankomst van den
keizer te Lyck juist gesteld was op 't oogen
blik dat de Duitsche wapenen het hoogte
punt van de derde groote overwinning op
het oostelijk oorlogsterrein hadden bereikt.
De groote auto stoof de Oost-Pruisische
stad binnen juist toen de Russische troepen
na vier dagen wanhopigen en bloedigen te
genstand, de stad begonnen te ontvluchten.
In de Boekowina.
Naar de „Kölnische Zeitung" uit Boeka
rest verneemt, zijn de Russen, nadat dagen
lang hevige arliileriegevechtcn zijn geleverd
in de buurt van Boian, dat zij sterk beves
tigd hadden, ondanks hun overmacht van
troepen, uit hun stellingen verdreven en
hebben zij zich tot 20 K.M. van de Prath
af vluchtend teruggetrokken. Daarmede i;
het la«atste verzet van dc Russen gebroken
en is Boekowina geheel door hen ontruimd.
In den Kankasus.
Tan Russische zijde.
De generale staf van het Russische Kau-
kasus-leger bericht onder dagtoekening van
23 Februari, dat de aanvalien der Turken
op de hoogten a«an den linkeroever van de
Itsjhakm zijn afgeslagen en dab zij daar
bij ernstige verliezen hebben geleden.
Van Turkschc zijde.
Het Turksche Milii-agentschap ontving
van zijn op het oorlogstooneel aan de
Zwarte Zee vertoevenden oorlogscorrespon
dent het volgende telegram
De strijd, die in de omgeving van Borts-
joho ten noorden van Artwin gedurende
dagen tusschen het eerste en hot tweede
bezoek van Karlchen. Mevrouw von Treu
mann merkte dit op en het hinderde haar
zij hoopte maar, dat zij het zicli verbeelde.
Hot jonge meisje had in 't begin getoond,
zulk een «abnormaal ruim en warm hart te
bezitten. Was zoo vol ijver en verlongen
geweest in het aanbieden van genegenheid,
zoo vol goe-tdrifl, zoo sympathiek, zoo
nu ja, zoo ongerijmd. Was liet mogelijk,
dat er van dien rijken voorraad geen
warmte, geen genegenheid over was voor
zulk oen knappen, aangenamen man, al.
Karlchen Maar zulke gedachten zette zij
van zicli af ze waren te belachelijk.
De eenvoudige leerstelling van haar zoon,
van zijn veertiende jaar ai aan, was ge
weest, dat alle meisjes alle m.annen aardig
vinden. Hij h.ad het haar dikwijls in ,zijn
gesprekken met haar, verklaard en haar
eigen ondervinding van meisjes, had de
echtheid der redeneering voldoende bewe
zen. „Penheim zal haar tegen hem opgezet
hebben," Was eindelijk haar slotsom, daar
zij niet in staat Was op een andere wijze
de onverschilligheid te verklaren, waarme3
Anna ieder bericht over Karlchen opnam.
Had men nu ooit zulk een echte kwaad
aardigheid gezien? Want wat kon het een
vrouw nu schelen, die zelf geen enkelen
zoon had, wie er met Anna wilde trouwen?
Ze zou 'toch zeker met iemand trouwen
en dan moest die Penbeim haar betrek
king toch verliezen, w«aarom mocht hel
Karlchen dan niet zijn?
De prinses, intusschen de onschuldigste
van allo brave vrouwen, had nooit bepaald
mot Anna over Karlchen gesproken, op
één keer na, toen zij gevraagd luid, of hij
do allerbeste lakens op zijn bed moest heb
ben of op een n.a de beste en Anna had
geantwoord: „De slechtste."
Mevrouw von Treumann mocht niet op
haar góriiak wezen met Anna; «Anna was het
nog minder'met mevrouw. Von Treumann.
Als zij maar kon, ging zij naar 'het bosch en
eenige dagen woedde, is geëindigd met
volkomen succes voor de Turksche troepen.
Deze bezetten, na van uit Tsjetkeproes on
dernomen aanvallen, belangrijke punten. De
Russen leden zware verliezen en sloegen op
de vlucht.
Be dnikbooten-enmljnenoorlog
De slachtoffers.
Het gaat nu meenens worden met de on-
derzeebooten-aanvaJlen van Duitschland. Se
dert 18 Februari zijn, volgens onze telling,
nu 13 stoomschepen door Duitsche duik-
booten in de wateren rond Engeland aan
gevallen en 11 daarvan tot zinken gebracht.
Een gelukkig verschijnsel daarbij kan ge
noemd worden dat op deze 13 aangevallen
schepen, waarvan er 12 getroffen werden,
slechts 9 dooden zijn te "betreurc-n.
Een ander opmerkelijk feit is, dat 3 van
de 12 getroffen schepen nog drijvende zijn
kunnen blijven, en wellicht voor reparatie
vatbaar zijn. Dit zal ten deele ook wei
aan de nauwte van het vaarwater liggen,
want deze 3 schepen (de „Dinorah", de
„Belridge" en de „Branksome") werden alle
drie in het Kanaal getroffen.
Het twaalfde schip heeft gisteren op de
Fransche kust zijn noodlot gevonden. Een
Reutertelegram meldt daarover uit Londen
dd. gisteren:
De bemanning van het Engelsdhe stoom
schip „Western Coast" (groot 11GG ton), is
le Portsmouth geland en deelde mede, dat
het schip gisteren op een mijn geloopen of
getorpedeerd is ter hoogte van Bcvezier.
Niennmd heeft het leven verloren.
De onzijdige vlag.
Over Genève wordt «aan de „Taglichc
Rundschau" gemeld, dat, volgens de Cor-
riere della Sera" de Engelsche regeering
op alle protesten van onzijdige staten om
trent het misbruik maken van hun vlag in
afwijzenden zin heeft geantwoord.
Duik booten voorde Middel
landse he Zee.
Uit LondenUit Pola wordt bericht, dat
de stukken van drie nieuwe onderzeebooten
daar zijn aangekomen en dat de booten on
middellijk in elkaar zullen worden gezet
en voltooid worden, teneinde gebruikt te
worden niet alleen in de Adriatische Zee
doch ook in do Middellandsche Zee voor
het torpodeeren van transporten, onverschil
lig van welke nationaliteit.
Volgens een bericht uit Munchen zou
Duitschiand voornemens zijn binnenkort
twintig onderzeebooten naa» Oostenrijk te
zenden.
trachtte ernstig over het geval na le den
kon. Zij trachtte zich te verzotten tegen het
gevoel, dat het leven zidh als 't ware rond
om haar scheen te verduisteren cn toch
na hef bezoek van Karlchen, was "het zoo.
lederen dag wanen er al minder en minder
kalme ©ogenblikken ia het roezemoes van
hot nllodaagsdhe loven; heldere oogenblik-
ken, als vensters, die uitzicht geven op ,de
kalme rust, waarmoe do eigenlijke dag, de
natuurlijke dag, de dag dien zij had moeten
beleven, voorbijging. Mevrouw Ton Treu
mann volgde haar cn prentte over Karl
chen. Frftulein Kuhriiuber volgde haar over
al, mot een onderdanige genegenheid als
die van een hond, zij scheen iets te willen
vertellen en kwam nooit verder dan duistere
uitspraken, die haar verwarden. Barones
Elmreich wees al haar toenadering van do
hand, noemde haar zorgvuldig Freule Est-
court en maakte spherpe aanmerkingen op
alios wat gezegd en gedaan werd. „Ik ge
root, 'dat zij oen hekel aan mij heeft," dacht
Anna mot bevreemding. „Ik wou wel eens
weten waarom?" De barones had een hekel
aan haar; en de reden was zoo eenvoudig
mogelijk. Zij hield niet van haar, omdat
zij jonger was en mooier en rijker en ge
zonder dan zij zelf. Daarom kon zij haar
niet uitstaan; maar nog vee! meer, omdat
zij wist, dat zij haar dankbaar moest wezen.
De barones vond hot verfoeid ijk, dank
baarheid to moeten gevoelen dit is
een gevoel, niet alleen aan baronessen eigen
en in dit geval, wjais de last der ver
plichtingen, waaronder zij gebukt ging, zoo
zwaar, dat zaj er haast onder bezweek.
En er was geen ontsnappen aan. Zijj stierf
haast van honger, vóórdat Anna haar op-
.nam en ze zou wieer van honger sterven,
als Anna haar de deur uit zette. Zij was
alles aan haar verplicht; is hot dus niet
meer dan natuurlijk, dat zij een hekel aan
haar had? De zeldzaamste liefde is die
van een schuldenaar voor zijn schuld*
eiscber. (Wordt vervolgd,l
s'