oorlog. 67"° Jaargang Vrijdag 26 Februari 1915 No- 14768 B© weldoenster, Deze courant verschijnt d a g e 1 n k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Viaardingen fl. 1.25 franco per post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Viaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een aur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prjjs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van '40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. BUITENLAND. Yan het Westelijke front- Fransch 1 egerbericht. Het offieieele Fronscho communiqué van gistermiddag 3 uur luidt: Onze artillerie heeft hij Lombaertzijde een blokhuis en een vijandelijken observa tiepost vernield. In Champagne hebben wij de aanwinsten ran gisteren behouden en alle tegenaanval ten afgeslagen. Onze vliegers hebben GO bommen gewoi- pen op stations, treinen en vijandelijke troepen. Tusschen Argonne en de Maas hebben wij opnieuw vorderingen gemaakt. De vijand heeft de door ons genomen loopgraven niet kunnen heroveren. De toestand in Noord- Frankrijk. De oorlogscorrespondent te Sluis van „De Tijd", meldt over den toestand in Noord-Frankrijk het volgende: Hoe groot ook de nood in West-VlaanJc- ren mag wezen, veel ergers is hij in het door de Duitschers bezette deel van Noord- Frankrijk, gelijk mij een ernstig onderzoek duidelijk heeft gemaakt. Niet alleen is het vleesch er zeer schaarsch, maar zelfs het brood is zeld raam en zeer slecht. Als men het krijgen kan, betaalt men het mot 55 centiemen per kilo, wat voor die streek zeer hoog is. Boter fr. 5.50 per kilo. Alles: automo bielen; fietsen, landbouwgereedschappen, telefoontoestellen, enz., heeft men naar de gemeentehuizen moeten brengen en op het bezitten van duiven staat de doodstraf. Daar de nood in deze streek groot is, zag de bevolking zich dikwijls gedwongen verscheidene kilometers te loopen, om in België voorraden te gaan opdoen. Om zulks tegen te gaan, hebben de Duitschers nu sinds enkele dagen, uit vrees voor spionnaga, ook de Belgisch Fransdie gren zen streng afgesloten. In Rijssel waren sinds het begin der bezetting door de Duitschers tot 1.1. Don derda.g 28 proclamaties aangeplakt, onge veer dezelfde als reeds bekend uit ver schillende plaatsen van België. Rijssel heeft minder door het bombarde ment geleden dan door den brand. Voor bet grootste gedeelte zijn verwoest de Rue de Paris en de Rue du Plat. Openbare gebouwen werden niet verwoest, wel vcc bekende en groote hotels als Café Jean, restaurant Dy voir en Taverne Charles, door de schrijfster van „Elizabeth and her German Garden". 59) Axel Lohm had gelijk, toen hij betwij felde of er ooit een Treumann was ge weest, die zich voortdurend ongelukkig voelde. „Zij heeft hier een zonderlinge collectie alte Schachteln," zei hij na cn pauze, vervuld met rooskleurige gedach ten. „Die freule Elmreich b.v. Hoe zegt ze, staat ze in relatie met Arthur Elm reich?" „Die man, die zich heeft doodgeschoten 0, dat is in 't geheel geen familie van haar. Of een verre neef misschien." „Na, na," luidde Karlchens antwoord: een «antwoord, dat het best vertaald zou kunnen 'worden door een uiterst ongeloovig gebaar. Zijn moeder keek hem aan, want zij verwachtte meer. „Wat - geloof je Werke lijk' begon zij". En toen zweeg ze. Hij stond voor den spiegel zijn knevel den uitdagend, ojfwaartschen draai te geven. •„Gelooven?" zei hij". „U Weet dat Arthur's zuster, Lolli, van den winter aan den Win- teigarten verbonden geweest is. Ze had r'U juist niet, wat men succes kan noemen. Te oud. Maar zij" was geannonceerd op de affiches als barones Elmreich en daarom pngen de menschen haar zien en ook Om haar broei". »A hoe vreeselijk," mompelde mevrouw Treumann. t 3)Nu,, ik ken haar en ik zal haar den volgenden keer vragen of zij een zuster heeft." j,Maax deze heeft in 't geheel geen fami- zoi zijn moeder, die schrikte tvan De stad zelf ligt niet meer in de vuur linie, maar wel wordt er sinds maanden hevig gestreden op 5 K.M. afstand, aan het dorp Bourdin. De laatste dagen is het er wel rustiger, daar de Fransche ka nonnen zich haast niet meer laten hoo ren en juist zij het waren, die reeds twee maanden lang daar voorUurend het offen sief openden. De Duitschers schijnen dank baar te zijn voor de rust, welke'de vjj'anl hun gunt en houden zich ook kalm.1 In Armen tières is de toestand voor de bevolking allerdroevigst. Reeds eerder heerschte er nood, maar thans is elke verbinding afgesneden, daar de stad tus schen de twee legers ligt. Geen enkele soldaat bevindt, zich in de plaats en toch wordt ze voortdurend door de Duitschers beschoten, die vooral veel brandstichten,V lommen gebruiken. Volgens de proclamatie in Rijssel, moe ten alle jongemannen van 17—50 jaar zich laten inschrijven ten bureele van den commandant. De bladen, die er gelezen mogen worden, zijn „Le Bien Public", „La Gazette des Ardennes" en de „Liller Kriegszeitung". Yan het Oostelijke front. Oostenrijksch legerbericht In Russisch-Polen is de toestand onver anderd. Bij een aanval ban het West-Gaacische front nam een afdeeling, die op de Russen ten oosten van Grybow een aantal steun punten veroverde, 5600 man gevangen en bovendien werden zes machine-geweren buitgemaakt In de Karpathen valt weder zeer veel sneeuw, waardoor de strijd wordt belem merd. De algemeene toestand is niet ge wijzigd. Het offensief onzer troepen ia de gevech ten ten zuiden van de Dnjester wordt met succes voortgezet In de gevechten van 21 en 22 Februari werden 10 officieren en 3338 man gevangen genomen. In de Boekowina is het rustig. De gevechten bij Wirbal 1 en. Uit het Duitsche hoofdkwartier worden over de gevechten bij Wirballen van 10 dezer nog do volgende bijzonderheden ge geven Onder de grootste inspanning, daar de wegen diep onder de sneeuw lagen, waren de troepen van generaal von Lauenstein op 9 Februari den vijand genaderd en had don zij hem zonder veel moeite uit het Irnch van Schurellen geworpen. Zooals uit in onze handen gevallen Rus- sisohe legerorders blijkt, was de vijand van plan, ten einde zich te vrijwaren voor de bestorming door de Duitschers, zich in de reeds gereedgemaakte versterkte stel de gedachte alleen, dat Lollie de zuster was van iemand, met wie zij iedsren dag aan tafel zat. „N a, n a," zei Karlchen. „Maar, lieve Karlchen, het is zoo on waarschijnlijk de barones is een toon beeld van vormelijkheid en fatsoen. Zij heeft zeer strenge denkbeelden over «ai zulke dingen bepaald bespottelijk streng. Zij had er zelfs aan getwijfeld toen ze pa-, hier kwam, vertelde zo mij, of Anna wel gepast gezelschap voor haar was." Karlchen staakte het opdraaien van zijn snor en keek zijn moeder aan. Toen wierp hij het hoofd achterover en barsste uit in lachon. Hij lachte zoo vreeselijk, dat hij eenige ©ogenblikken niet kon spreken. Hel gezicht van zijn moeder, die hem zonder een glimlachje aanzag, maakte hem nog meer aan 't lachen. „Liebste NIama, zei hij eindelijk, terwijl hij zijn oogen af droogde, „het is misschien niet waar. Het is best mogelijk, dat het niet waar is. Maar ik ben bijna zeker, dal het wel waar is, want deze Elmreich en de kleine Lolli lijken op elkaar als twee droppels water. Anna geen gepast gezelschap voor Lolii's zuster! Ach Gott, «ach Gott!" En hij schaterde opnieuw. „Indien het waar is," zei mevrouw Ton Treumann en zij richtte zich op in haar volle lengte, „dan is het mijn plicht het aan Anna te vertellen. Ik kan niet onder hclzelfde dak wonen met zulk een vrouw. Zij moet heengaan." „Pas op," zei haar zoon; voorgelicht door een ongewtonen straal van wijsheid, „pas op Mn Ui. Het is zoo zeker nog ntel, dat Anna haar weg zou zenden." „Wat! als zij wist van die die Lolli, zooals je haar noemt?" Karlchen schudde het hoofd. „Het is beter niet met ultimatums te beginnen," zei hij wijselijk. „Als u zegt dat u niet onder hetzelfde dak kunt wonen met die barones Elmreich «n. zjj gaat toch niet (weg, ling Pillkallon—Stallupönen terug te trek ken en zich daar te handhaven; de sterke flank druk echter door den Duitsehen aan val noodzaakte hen dit pl.an op te geven en zich terug te trekken naar een derde, eveneens gereedgemaakte stelling ten zui den v«an Wirballen. Anderhalve Russische divisie kwamen daar in den namiddag van "10 Februari aan en betrokken kwartieren in Eydlkuhnen, Kibart en Wirballen. Of schoon men wist van den opmarsch der Duilscbo troepen, achtte men het onmoge lijk, dat zij bij den hevigen sneeuwstorm op dien dag konden komen. Men gevoelde zich zelfs zoo veilig, dat men geheel ver zuimde schildwachten uit te zetten. Alleen daardoor was hel mogelijk, dat de aanval lers, die zich door het ijselijke weer niet hadden laten weerhouden, nog op den lOden de legerplaats der Russen bereikten, hoewel slechts met infanterie en enkele kanonnen, daar de rest in de sneeuw, was blijVen steken. Hot was avond toen Eydtkuhnen en middernacht, teen Wirballen werd overval len en stormenderhand genomen. Op den weg stonden twee Russische batterijen met 12 stuks geschut en een groot aantal" muni tiewagens. Da Duitschers naderden zonder een schot te lossen tot op 50 M.«allo paar den werden neergeschoten en de kanonnen en munitie-wagens buitgemaakt. ZooWe! te Eydtkuhn'cn «als te Wirballen kwam het toen tot nachtelijke straatgevech ten, die eindigden met de gevangenneming an 10.000 Russen. Het aantal gevange nen was zoo groot, dat men er haast geen raad mee wist. Na de inneming der beide plaatsen vielen ook de stations in handen der Duitschers en daarmede een onmetelijk groote buit. Er stonden hier drie hospitaal- en evenveel verplcgingslreinen. De eene was de hospi- taaltrein! van de tisaritza, waarin zichj prins Lieven en een talrijk personeel be vond. Die trein bood aan den slaf van gene raal von L.ancnstein een niet verwacht uit stekend nachtverblijf. Dan waren er nog treinen met groote hoeveelheden haver, uit stekende conserven, zeer vee! chocolade, en bontvesten. Elk bereden Uuitsch soldaat kon oen bontvest nemen. iYan nog meer belang was echter voor de Duitschers, die sedert twee dagen op niet veel anders dan kogels getrakteerd waren, dat 110 veldkeukens, bijna alle met warm eten, werden buitgemaakt. Men kan zich voorstellen wolk gejuich er op ging teen deze buit in onze handen viel, want dan dient u wel te gaan. En dat zou een ramp zijn," voegde hij er met een verschrikt gezicht bij. „Neen, neen, laat het maar stil loopen. In ieder geval laat het loopen tot ik Lolli gesproken heb. Ik kom gauw- terug, daar kunt u zeker van zijn. Ik wou dat wij van die Pennheim al konden komen. D«at zou inderdaad een zegen zijn. Denk daar eens over." Maar mevrouw, Ton Treumann begreep', dat zij nooit van prinses Penheim «af zou komen, al dacht zij er nog zoo Lang over na. .Windt u mijn Karlchen niet aardig?" zei ze dien avond op klagenden toon ,tot Anna, die in don donkeren tuin, naar ,de sterren stond le kijken. Karlchen Was op dat oogenblik gooi en wel op wegnaar" Berlijn. „Be zou hom zeker heel aardig vinden als ik hem kende," antwoordde Anna met al de hartelijkheid die hot haar mogelijk Was in h«aar stom te leggen. Mevrouw' Ton Treumann schudde treurig het [hoofd. Jloe nu? Ik zie, dat hij niet in uw smaak vail. U hebt haast geen woord met hem gesproken. Hij voelde het. Een moeder „O," dacht Anna, „die moeders vervelen mij zóó, een moeder ziet dat .«al tijd." Haar zakdoek kWam voor den dag. Zij had haar eene hand door Anna's arm gestoken en begon met de andere haar oogen «af te vegen. Anna z.og laoar in shite aan. „Wat is dat? Tranen? Zie ik tranen? Missen wij ons zoontje zoo zeer?" riep een vroolijkc stem achter haar. En daar was de prinses al weer. „Slang," dacht mevrouw Ton Treumann; maar, wat helpt het fe denkenslang Zij moest er zich aan onderwerpen en zich laten troosten, terwijl zij wegliep. HOOFDSTUK TII. ^4nna scheen altijd 1)0 loopen in de hij Was op dit oogenblik de schoonste be- looning voor do jonge troepen, die ten deele voor het eerst in het gevecht waren geweest en zich uitstekend hadden gehouden. De Duitsche keizer in Oost-Pruisen. Uit Suwalki meldt, via Berlijn, de oorlogs correspondent van de „United Press" aldus een telegram uit New-York aan de „Daily Telegraph" dat de Duitsche kei zer zich in de vuurlinie bevond, toen Hin denburg de Russen uit Oost-Pruisen wierp. Te Lyck heeft de keizer zich in bittere be woordingen uitgelaten over wat hij noemde „de onzinnige vernieling van eigendom door de troepen van den tsaar." De keizer is er ook bij geweest, toen Weczeller bij Lyck met de bajonet werd genomen. Zijn stafofficieren konden hem er met moeite van terughouden zelf deel te nemen aan den strijd, en het was hun onmogelijk hem buiten rechtstreeksch ge vaar te houden. Het leek wel of de aankomst van den keizer te Lyck juist gesteld was op 't oogen blik dat de Duitsche wapenen het hoogte punt van de derde groote overwinning op het oostelijk oorlogsterrein hadden bereikt. De groote auto stoof de Oost-Pruisische stad binnen juist toen de Russische troepen na vier dagen wanhopigen en bloedigen te genstand, de stad begonnen te ontvluchten. In de Boekowina. Naar de „Kölnische Zeitung" uit Boeka rest verneemt, zijn de Russen, nadat dagen lang hevige arliileriegevechtcn zijn geleverd in de buurt van Boian, dat zij sterk beves tigd hadden, ondanks hun overmacht van troepen, uit hun stellingen verdreven en hebben zij zich tot 20 K.M. van de Prath af vluchtend teruggetrokken. Daarmede i; het la«atste verzet van dc Russen gebroken en is Boekowina geheel door hen ontruimd. In den Kankasus. Tan Russische zijde. De generale staf van het Russische Kau- kasus-leger bericht onder dagtoekening van 23 Februari, dat de aanvalien der Turken op de hoogten a«an den linkeroever van de Itsjhakm zijn afgeslagen en dab zij daar bij ernstige verliezen hebben geleden. Van Turkschc zijde. Het Turksche Milii-agentschap ontving van zijn op het oorlogstooneel aan de Zwarte Zee vertoevenden oorlogscorrespon dent het volgende telegram De strijd, die in de omgeving van Borts- joho ten noorden van Artwin gedurende dagen tusschen het eerste en hot tweede bezoek van Karlchen. Mevrouw von Treu mann merkte dit op en het hinderde haar zij hoopte maar, dat zij het zicli verbeelde. Hot jonge meisje had in 't begin getoond, zulk een «abnormaal ruim en warm hart te bezitten. Was zoo vol ijver en verlongen geweest in het aanbieden van genegenheid, zoo vol goe-tdrifl, zoo sympathiek, zoo nu ja, zoo ongerijmd. Was liet mogelijk, dat er van dien rijken voorraad geen warmte, geen genegenheid over was voor zulk oen knappen, aangenamen man, al. Karlchen Maar zulke gedachten zette zij van zicli af ze waren te belachelijk. De eenvoudige leerstelling van haar zoon, van zijn veertiende jaar ai aan, was ge weest, dat alle meisjes alle m.annen aardig vinden. Hij h.ad het haar dikwijls in ,zijn gesprekken met haar, verklaard en haar eigen ondervinding van meisjes, had de echtheid der redeneering voldoende bewe zen. „Penheim zal haar tegen hem opgezet hebben," Was eindelijk haar slotsom, daar zij niet in staat Was op een andere wijze de onverschilligheid te verklaren, waarme3 Anna ieder bericht over Karlchen opnam. Had men nu ooit zulk een echte kwaad aardigheid gezien? Want wat kon het een vrouw nu schelen, die zelf geen enkelen zoon had, wie er met Anna wilde trouwen? Ze zou 'toch zeker met iemand trouwen en dan moest die Penbeim haar betrek king toch verliezen, w«aarom mocht hel Karlchen dan niet zijn? De prinses, intusschen de onschuldigste van allo brave vrouwen, had nooit bepaald mot Anna over Karlchen gesproken, op één keer na, toen zij gevraagd luid, of hij do allerbeste lakens op zijn bed moest heb ben of op een n.a de beste en Anna had geantwoord: „De slechtste." Mevrouw von Treumann mocht niet op haar góriiak wezen met Anna; «Anna was het nog minder'met mevrouw. Von Treumann. Als zij maar kon, ging zij naar 'het bosch en eenige dagen woedde, is geëindigd met volkomen succes voor de Turksche troepen. Deze bezetten, na van uit Tsjetkeproes on dernomen aanvallen, belangrijke punten. De Russen leden zware verliezen en sloegen op de vlucht. Be dnikbooten-enmljnenoorlog De slachtoffers. Het gaat nu meenens worden met de on- derzeebooten-aanvaJlen van Duitschland. Se dert 18 Februari zijn, volgens onze telling, nu 13 stoomschepen door Duitsche duik- booten in de wateren rond Engeland aan gevallen en 11 daarvan tot zinken gebracht. Een gelukkig verschijnsel daarbij kan ge noemd worden dat op deze 13 aangevallen schepen, waarvan er 12 getroffen werden, slechts 9 dooden zijn te "betreurc-n. Een ander opmerkelijk feit is, dat 3 van de 12 getroffen schepen nog drijvende zijn kunnen blijven, en wellicht voor reparatie vatbaar zijn. Dit zal ten deele ook wei aan de nauwte van het vaarwater liggen, want deze 3 schepen (de „Dinorah", de „Belridge" en de „Branksome") werden alle drie in het Kanaal getroffen. Het twaalfde schip heeft gisteren op de Fransche kust zijn noodlot gevonden. Een Reutertelegram meldt daarover uit Londen dd. gisteren: De bemanning van het Engelsdhe stoom schip „Western Coast" (groot 11GG ton), is le Portsmouth geland en deelde mede, dat het schip gisteren op een mijn geloopen of getorpedeerd is ter hoogte van Bcvezier. Niennmd heeft het leven verloren. De onzijdige vlag. Over Genève wordt «aan de „Taglichc Rundschau" gemeld, dat, volgens de Cor- riere della Sera" de Engelsche regeering op alle protesten van onzijdige staten om trent het misbruik maken van hun vlag in afwijzenden zin heeft geantwoord. Duik booten voorde Middel landse he Zee. Uit LondenUit Pola wordt bericht, dat de stukken van drie nieuwe onderzeebooten daar zijn aangekomen en dat de booten on middellijk in elkaar zullen worden gezet en voltooid worden, teneinde gebruikt te worden niet alleen in de Adriatische Zee doch ook in do Middellandsche Zee voor het torpodeeren van transporten, onverschil lig van welke nationaliteit. Volgens een bericht uit Munchen zou Duitschiand voornemens zijn binnenkort twintig onderzeebooten naa» Oostenrijk te zenden. trachtte ernstig over het geval na le den kon. Zij trachtte zich te verzotten tegen het gevoel, dat het leven zidh als 't ware rond om haar scheen te verduisteren cn toch na hef bezoek van Karlchen, was "het zoo. lederen dag wanen er al minder en minder kalme ©ogenblikken ia het roezemoes van hot nllodaagsdhe loven; heldere oogenblik- ken, als vensters, die uitzicht geven op ,de kalme rust, waarmoe do eigenlijke dag, de natuurlijke dag, de dag dien zij had moeten beleven, voorbijging. Mevrouw Ton Treu mann volgde haar cn prentte over Karl chen. Frftulein Kuhriiuber volgde haar over al, mot een onderdanige genegenheid als die van een hond, zij scheen iets te willen vertellen en kwam nooit verder dan duistere uitspraken, die haar verwarden. Barones Elmreich wees al haar toenadering van do hand, noemde haar zorgvuldig Freule Est- court en maakte spherpe aanmerkingen op alios wat gezegd en gedaan werd. „Ik ge root, 'dat zij oen hekel aan mij heeft," dacht Anna mot bevreemding. „Ik wou wel eens weten waarom?" De barones had een hekel aan haar; en de reden was zoo eenvoudig mogelijk. Zij hield niet van haar, omdat zij jonger was en mooier en rijker en ge zonder dan zij zelf. Daarom kon zij haar niet uitstaan; maar nog vee! meer, omdat zij wist, dat zij haar dankbaar moest wezen. De barones vond hot verfoeid ijk, dank baarheid to moeten gevoelen dit is een gevoel, niet alleen aan baronessen eigen en in dit geval, wjais de last der ver plichtingen, waaronder zij gebukt ging, zoo zwaar, dat zaj er haast onder bezweek. En er was geen ontsnappen aan. Zijj stierf haast van honger, vóórdat Anna haar op- .nam en ze zou wieer van honger sterven, als Anna haar de deur uit zette. Zij was alles aan haar verplicht; is hot dus niet meer dan natuurlijk, dat zij een hekel aan haar had? De zeldzaamste liefde is die van een schuldenaar voor zijn schuld* eiscber. (Wordt vervolgd,l s'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1915 | | pagina 1