Ie oorlog. 67"" Jaargang, Zaterdag 27 Februari 1915 No. 14769 Eerste Blad. Be weldoenster, Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Frijs per kwartaa1: Voor 'Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25, franco per post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Drankwet. Burgemeester en Wethouders v.an Schie dam; Gelet op artikel 12 der Drankwet; Brengen ter openbare kennis, dat bij hen is ingekomen een verzoek van DIRK JOH AN VAN BOCHOVE, om verlof voor den ver koop van alcoholhoudenden drank, ande ren dan sterken drank, voor gebruik ter plaatse van verkoop in het benedenvoor- iokaal van het pand Tuinlann 52. En herinneren, dat binnen 2 weken na deze hek' ndmaking t<gen hel vu Iconen van tiet ei lol si huftelijt bij hun College be 7. v,vu en kunnen worden in gel) acht S< Incdam, 27 Februari 1915. Burjcrupsh cn Wethouder* t mi uwmcl, M. L. lIO.WliLAUC Glii'lL L'e Secretaris, V*. SICKENGA. BUITENLAND, Van het Westelijke front. Fransch legerbericht. Het officieele Fransche communiqué van gistermiddag 3 uur luidt: De Belgen hebben een klein deel van een» loopgraaf, dat zij kort te voren hadden verloren, hernomen. De Engelschen hebben een aanval der Duitschers op het front in België afgesla gen en zijn op den weg van Béthune naar La Ba.ssée ©en honderd meter vooiuitge komen. In het dal van de Aisne heeft de Duit- sche artillerie vrij groote bedrijvigheid ge toond, doch onze batterijen hebben ze in den namiddag tot zwijgen gebracht. In Champagne zijn wij blijven opschie ten; wij hebben in het bosch ten noord westen van Perthes en het noorden van Mesnil les Hurlus terrein gewonnen. In het Maasdal duurt de strijd voort. Bij ïumelles Dome hebben wij verdekt opgestelde machinegeweren vernield en vijandelijke loopgraven opgeblazen. Opnieuw zijn wij vooruitgekomen in het Bois Brulé (het bosch van Apremont), waar wij den vijand uit verscheidene verbindings gangen tusschen de loopgraven hebben ver- door de schrijfster van „Elizabeth and her German Garden". 60) 's Avonds, alleen op haar kamer, dacht Anna na over den dag dien zij doorleefd had, aan do weinige voldoening die zij had ondervonden, aan liet gevoel van leeg heid. Wanneer zouden ze beginnen dat betere leven te leiden, het loven, waarin de eene ziel de andere vindt, het leven dat zij veilangde? Wat hadden ze het allen druk gehad en wat hadden ze gedaan? Niets. Een beetje doelloos praten, een beet je doelloos naaien, een. beetje doelloos rondloopen, eenigo brieven schrijven, die niet geschreven hoefden te worden, een courant inkijken, die eigenlijk niemand in teresseerde, maaltijden, die elkaar spoedig opvolgden, nacht en vergetelheid. Dat was iiet, wat zich op de oppervlakte bevond. En wat onder die oppervlakte lag, daar kon men slechts naar gissenwant, na een veer tien dagen met de uitverkorenen te hebben omgegaan, zag zij nog slechts do opper vlakte. In het wanne bosch, slaperig makend en welriekend, waar de witte ka pellen als lichte stippen tusschen de don kere pijnboomen op en neer fladderden, den gehoelen dag door, de lange eindelooz© lanen af, dwaalde zij rond in bet namiddag- Uurtje, wanneer de uitverkorenen hun mid dagslaapje deden, naar de meest afgelegen plekjes die zij vinden kon. Op het mos gezeten, Waar zij een buitengewoon lief uitzicht had. op een weiland in de verte, schitterend door de zon beschenen, aan dreven. De Duitschers hebben daar zware verliezen geleden en op het gevechtster rein veel pantserplaten en werktuigen moe ten achterlaten. De strijd om de redoute van Eparges. Een officieel Fransch communiqué geeft bijzonderheden over de verbitterde gevech ten, tusschen 17 en 21 Februari geleverd bij Verdun en St. Mihiel, waarbij het ging om het bezit van de redoute van Eparges, welke de Franschen wisten te veroveren en te behouden, niettegenstaande acht ver woede tegenaanvallen van de Duitschers. Het communiqué zet allereerst de belang rijkheid uiteen van de stelling, waarom zoo hevig gevochten is, en die de voorste wer ken dekt, waarmede de Duitschers het door hen bezette St. Mihiel verdedigen. Hierdoor wordt de heftigheid verklaard, waarmede de Duitschers pogen het opdringen der Fran schen aan die zijde te keeren. Vervolgens geeft het communiqué een toelichting over de operaties, welke voor bereid waren door een melhodisehen sap- penarbeid, in den morgen van 17 Februari begonnen, en welke eindigde den 21en met een volledig succes der Turco-trocpen, leï'»ijl de vijand blijkbaar totaal uitgeput was. In een deel van het veroverd werk hebben zij 300 Duitschers begraven, min stens evenveel lijken liggen nog in de om- gering van de redoute; op de omliggende hellingen ziet men er nog meer. De ver liezen van den vijand worden geschat «p 3000 man, d. i. de helft van de bij de actie betrokken strijdmacht. Het communiqué besluit met de volgende woorden „In den loop van den strijd zijn het meesterschap van onze artillerie en de on vergelijkelijke hoedanigheden van onze in fanterie bij den aanval gebleken. Na vijf maanden in de loopgraven te hebben ge legen, heeft dit wapen niets van zijn on- stuimigen moed en élan verloren; onze infanteristen hebben geloerd voorzichtig te zijn en van het terrein gebruik te maken, terwijl de werkzaamheid van onze artillerie de infanterie vertrouwen geeft, dat een der beste elementen is voor volkomen succes De samenwerking tusschen beide wapens heeft bij deze gevechten om Eparges geen oogenblik te wenschen gelaten, dank zij de goede leiding." Een mededeeling van generaal French. De Engelsche Legatie te 's-Gravenhagc ontving van het ministerie van buiten- iamlsche zaken te Londen de volgende mededeeling: (Veldmaarschalk French meldt, dat de krijgsverrichtingen gedurende de laatste dagen door dikken mist en regen werden belemmerd. Geen infanteric-aanval werd van weerszijden ondernomen, uitgenomen oen nu cn dan onderbroken gevecht langs hot Kanaal van Ypercn, dat niet leidde tot verandering in do opstelling van de strij- gene zijde van de hoornen, of op een struik mot licht groene uitbottende bla deren aan den voet van een reusachtigen pijnboom, of op een lief plekje blauw en Wit tusschen de takken heel hoog boven haar hoofd, daar peinsde zij, en peinsde tot zij er vermoeid van werd. In de blikken van Karlchen behoefde zij zich niet te vergissen; zij was niet te ver geefs verscheidene seasons een mooi meisje geweest, Karlchen wou met haar trouwen. Zij was natuurlijk niet \an plan met Karlchen te trouwen, maar dat ver- effende het ruwe pad niet, dat zij voor zich zag. Zij zou de voorbereidende beminnelijk heden van het hofmaken moeten verdingen on wanneer het hofmaken zelf den staat van rijpheid had bereikt, die haar in de gelegenheid zou stollen hem duidelijk haar oigen plannen te kennen te geven, zou zij een aantal droevige scènes moeten hebben met de moeder. En dan zou do moeder het stof van Kledmriikle van haar beleedigd© voeten schudden en heengaan en dat zou zijn haar eerste échec. In de binnenste schuilhoeken van haar har!, hoe onaange naam die hofmakerij van Karlchen ook mocht wezen, als hel eenmaal achter den rug was, zou het misschien nog zoo kwaad niet wezenwant sedert Karlchen's-bezoek begreep zij, dat mevrouw Ton Treumann toch niet de persoon was, die zij verlangde in haar tehuis voor ongelukkigcn. Onge lukkig, dat was zij stellig geweest, arm mensch, maar niet x\nna zou zij nooit ge lukkig Zijn. Zij had de eerste leugentjes, die de arme dame verteld had, vergeven, maar zij kon niet voortdurend leugens ver geven. Al die kleine berekende onwaar heden, zoowel mondeling als schriftelijk, over Karlchen's bezOek, wat waren die vreeselijk! Waarheidlievendheid, dacht An- ?JC dende partijen. Heldhaftig was het gedrag van twee Engelschen, die geruimen tijd een verbindingsloopgraaf bezet hielden, zonder dat men hun te hulp kon komen en eervol vermeld werden. Hulde wordt ge bracht aan de macliinegeweren-afdeelingen, die zware verliezen aan den vijand toe brachten. De Britsche „oog getuige" bij het Fransche leger aan het woord. De Britsche „ooggetuige" bij het Fran sche leger zendt een lange mededeeling, waarin hij den invloed van den oorlog op het Fransche volk bespreekt. 'Het zegt o. a. Zich schikkende in de nieuwe levensom standigheden, schijnt het Fransche karakter oen verandering te hebben ondergaan. De Franschen zijn een volk geworden van weinig woorden; maar pen moet niet den ken, dat de druk van den oorlog niet ge ducht gevoeld wordt. Het Fransche volk raagt zich af hoe de tijdens den oorlog verloren handel later zal kunnen worden teruggewonnen. De Franschen weten, dat hoe langer deze halve verlamming duurt, hoe moeilijker het herstel zal zijn. De ge dachte hoe lang" is dan oo!c steeds aan wezig, al geeft men er geen uiting aan. Het antwoord is -eenvoudig: de oorlog met Diutsrhland zal duren totdat óf de Duitsche legers zijn verslagen óf het Duitsche volk van honger sterft Kunnen wij him legers verslaan, terwijl zestig mtilioen menschen honger lijden en vóórdat de volgende oogst is binnengehaald Op deze vraag is slechts één antwoord mogelijk: n.l. dat wij het kunnen doen, in dien Wij maar mannetjes cn projectielen ge noeg hebben. Geen verdedigingslinie is on neembaar. Indien zij eerst voldoende storm- rijp bin worden geschoten, dan is haar ver- overi.iq een eenvoudige zaak. Dan moeten de troepen nog zorgen de tegenaanvallen te weerstaan. Reserves aan manschappen en schietvoor raad verlangt Frankrijk van ons. Wij moeter. door tijdelijke verschaffing van die reserves volgen, dat do vijand wordt verslagen en teruggedreven, terwijl de Duitsche natie nog honger lijdt. Frankrijk heeft alles ge- gogeVen wat het had: alle mannen cn alle nationale energie, om zijn leger in het veld te houden. Achter Frankrijk berinden zich de Engelsche hulpbronnen.'De behoeften van de legers der bondgenooten zijn ontzaglijk; Engeland moet een groote stapelplaats wor den voor alles. Indien wij aan de behoeften willen voldoen, moet ons productievermogen georganiseerd worden in do eerste plaats om te kunnen verschaffen wat onze strijd macht en die van onze bondgenooten noodig hebben om hen in staat te stellen den vijand na, is zeker niet alleen aangenaam en pret tig, maar zo is absoluut onmisbaar als basis voor een echte vriendschap. Hoe kon de eene ziel tat de andere naderen, door een netwerk van leugens heen? En hetgeen nog pijnlijker Was zij moest het met schaamte bekennen, dat dit haar nog meer pijn deed dan de leugens hot was duidelijk dat mevrouw Von Treumann haar een dwaas schepsel vond. Niet alleen beschouwde zij haar als iemand, die weinig verstand heeft of traag is van begrip, maar ais een vol komen zottin. Dat moest zjj wel denken, anders zou zij zich meer moeite gegeven hebben, ten minste eenige moeite, om liaar plannen een weinig minder doorzichtig to maken. Anna haatte zich zelf, omdat zij zich hierdoor gekwetst gevoelde, maar het was een fei, dat zij zicli niet gekwetst voelde. Zolfs ©en wijsgeer vindt het niet prettig, veertien dagen lang voor een dwaas ge houden te worden. Hij mag er om glim lachen, zeer stellig zal het hem hinderen. En daar Anna geen wijsgeer was, hinderde het haai- wel, maar zij glimlachte niet „Ik denk," zei ze tot Manske, toen hij eens op een morgen aankwam met een lijst van uilgekozen sollicitanten, „ik denk, dat het beter is nog wat te wachten, voor dat wij de negen anderen kiezen." „De freule wordt hel weldoen toch niet moede?" vroeg hij dadelijk. „O, neen, dat niet; ik doe gaarne wel," zei Anna ©en weinig loom, „maar het is niet zoo gemakkelijk als het lijkt." „Ik heb negen personen gevonden, die het zeer verdienen," drong hij aan, „en later zouden er misschien „Neen, neen," viel Anna hem in de rede, „wij zullen nog wat wachten. In den herfst misschien, maar nu niet. Eerst moet ik degenen, die wijhebben, gelukkig ma ken. w©et," zei ze glimlachend, „ze Prijs der Advertentiën: Van" 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. te verslaan. Tenzij wij ons zoo zeer in den toestand kunnen indenken., dat wij ons met onze bondgenooten vereenzelvigen en be denken: dit is óns land, dat de Duitschers in Frankrijk, België en Polen bezet houden; het is ónze handel, welke kwijnt en het is ónze toekomst welke een spoedige beëindi ging van den oorlog vraagt, zullen wij niet in staat zijn tot de noodige krachtinspanning én zuilen wij niet aan, het ©inde van "den oorlog hoezeer we ook overwinnaars zijn kunnen zeggen: s,Wrj hebben gedaan het geen wij verplicht waren te doen." Tan het Oostelyke front. Oosten r ij ksi'h 1 e g e r b 11 c ht. Het Oostenrijksche hoofdkwartier meld de gistermiddag: In Kmsiseh Polen nas si-toren op de sectoren ten oosten van Pizedborz een le vendig aili.lenegeveckt aan den eau:. Op het overige fiont ten nootderi van den Weirhsel en in Oo-.tG.mt c ''.©ft over 't algemeen rud geheeiêcht. In de Karpafhc. zqn vin tohjko aan vallen m het dal van de O,i lava en op onze stellingen ten noorden aan »e oloveo- pas afgeslagen. Bij de be don mug \an een In i:\ol m Zuid-Oost Galicie zijn op a-u» 1J4 Bus sen gevang-n genomen. De overwinning in Oost-Pruisen. Uit het Duitsche hoofdkwartier wordt, ge meld In de officieele Russische berichten wordt de omvang der Russische nederlaag in den grooten winterslag aan de Masurische me ren of verzwegen, of gepoogd te verkleinen. Als bewijs hoe groot de nederlaag was worden de volgende mededeelingen gedaan over de gevangen genomen generaals De commandeerende generaal van het twintigste legerkorps, de commandant der artillerie, de commandant der 28e en 29e divisie infanterie en der eerste brigade van de 29e divisie infanterie werden gevangen genomen. De laatstgenoemde generaal stierf kort na zijn gevangenneming aan zijn won den. i Van het derde legerkorps werden gevan gen genomen dc commandant van de 27e divisie infanterie, en van deze divisie de- commandant der artillerie en die der 2e brigade. Van de 53e reserve-divisie werden gevangen genomen de divisie-commandant, en de commandant der eerste brigade in fanterie. Van de eerste Siberische divisie kozakken as een brigade-generaal gevangen genomen. Een onderscheiding. De Duitsche keizer heeft von Hindenburg en diens chef van den gcneralen staf von Ludendorff het Eikenloof bij de orde „Pour le Mérite" toegekend. Van Russische z ij d e. Het Petersburgsche telegraafagentschap meldt: Dc gecombineerde actie op het rivieren front Njcmen—Bobr— NarewWeichsel ont- zijn hier gekomen om gelukkig gemaakt te worden." „Ja zeker, dat weet ik. En gelukkig moe ten ze hier zeker wezen, door alles wat het leven schoon en begeerenswaardig maakt." „Dat zou men zoo denken," zei Anna peinzend. „Het is mooi hier, niet waar, net moest gemakkelijk wezen hier geluk kig te zijn en toch !>en ik niet zeker dat zij dit zijn." „Niet zeker....?" Manske keek haar ver schrikt aan. „Wat is er noodig voor de menschen, voor de meeste menschen, voor gewone menschen, om hen gelukkig te maken?" vroeg zij ernstig. Zij sprak tot ziclizelve, meer dan tot hem en verwachtte geen ver klarend antwoord. „De rreeze des Hecren," antwoordde hij dadelijk; en dit woord maakte een eind aan het gesprek. Maar behalve do teleurstelling met do Uitverkorenen, had Anna nog meer reden tot zorg Dellwig was zo© brutaal geweest, toea zij weigerde den. steenoven te laten bouwen en had in zijn boosheid zulke buitengewone dingen gezegd over Axel Lohm, dat Anna ook boos was geworden en hem gezegd, dat hij vertrekken kon. Het was een heel onaangenaam tojoneol ge weest. Zij was van plan geweest le vra gen of Axel Lohm hem zijn ontslag wou aankondigen, indien zij eenmaal vast be sloten was hem weg te zenden; maar zij was woedend geworden bij de onuilslaand- bare tóespelingen van den man, die zij niet geheel begreep, maar die daardoor erger schenen, dan zij waren en toen had zij liet hem zelf gezegd. Sedert dat oogenblik had zij hem niet weergezien. Door de over eenkomst, die haar oom- met hem gemaakt had, had hij recht zes maanden te blij ven, nadat de betrekking hem was opge zegd, hij zou dus nietvoor den winter vertrekken. Zjj begreep, dat zjj niet steeds kon weigeren hem te spreken; maar w.Kt wikkelt zich snel tot een der grootste sla gen van den oorlog. Russische vliegers rapporteeren, dat de Duitschers in alle sectoren vertolkingen doen aanrukken. Het geschut van de vesting Ossowice heeft een Duitschen kabelballon neerge schoten. Nabij Prasnysz hebben de Russische ge pantserde automobielen uitstekend werk ge daan, zoowel bij den aanval als bij de ver dediging; herhaaldelijk hebben zij flankbe- w<5gingeu van den vijand doen falen. Een hevig gevecht wordt geleverd in het Mlawadistrict tusschen den spoorweg en de Orsitsjririer. Herhaaldelijk vielen sterke Duitsche strijdkrachten een dorp van groote strate gische beteekenis aan, maar telkens werden zij vernietigd. De Russen Lieven ten slotte meester van de stelling; slechts zestig on- gewonde verdedigers waren nog over. Radko Dimitrief. Naar aan de te Sofia verschijnende „Dnewnik" uit Petersburg wordt gemeld, is de vroegere Bulgaarsche generaal Radko Dimitrief, thans commandcerend generaal van het derde Russische leger, tot gem-raal- veidniaarschalk benoemd. Turkije. De strijd in de Dardanellen. Officieel wordt uit Parijs nog gemeld, dat vier forten aan den ingang der Dardanellen bij de beschieting van Donderdagmorgen geheel zijn verwoest. (Zooals men weet, werd ook reeds een dei gelijk resultaat van de beschieting op 19 dezer gemeld.) Een dier forten was geheel door Duitschers be zet. Met het opvisschen van mijnen in de zee engte is, onder bescherming van het ge schutvuur der vloot, door de bondgenoo ten begonnen. Dc strjjd aan het Suezkanaal. De correspondent van de „Corriere della Sera" te Kaïro seint: De geruchten over den terugtocht der Turksche troepen van het Suez-kanaal zijn een verzinsel. Veeleer kan worden gemeld, dat de Turken op het oogenblik bezig zijn een groote hoeveelheid zwaar geschut aan te voeren, waarvan liet vervoer door de woestijn tot nu toe een onmogelijkheid scheen. Engelsche vliegers deelden reeds de aankomst mede van zwaar geschut tus schen El Arisj en EI Kantara. Eveneens zetten de Turken met veel ijver den aanleg van spoorwegen voort. In Mesop otami Volgens le Weenon ontvangen geloofwaar dige berichten uit Bagdad, viel een kleine Turksche cavaleriecolonne, die legen Ryan op verkenning was uitgezonden, een vijan delijke proviandcolonne aan, die naar Ku- bia, ten zuiden van Koma, trok. Het eon- zag zij 'op tegen die cars te samenkomst! En welk een onaangenaam gevoel had zj] bij de gedachte, dat het bestuur van haar landgoed geheel berustte jn do handen van een man, die nu zeker haar vijand was. Axel maakte zich ook ongerust, loon hij hoorde wat zij gedaan had. Het moest ge schieden, dat is zeker; maar hij mocht den blik van Dellwig niet als hij hem tegen kwam. Hij verzocht Anna's permissie zoo vaak hij maar kon het landgoed rond te rijden en zij was hem dankbaar; zij wist, dat niet haar oigen leven, maar ook dat van haar arme vriendinnen afhing van de goede exploitatie van Kleimvalde. En zij stond er zoo hulpeloos tegenover. Wie ter wereld zou zich meer hulpeloos kunnen gevoelen dan een Engelsch jong meisje m haar positie? Zij las niet meer in Mae terlinck, leende van Axel boeken over het landbouwbedrijf en studeerde er met ijver in; zij zat vóór het ontbijt lange bladzij1- den uit het hoofd te leeren, die betrek king hadden op de eigenaardigheden van haar twee voornaamste producten: aardap pelen en varkens. „Hij kan niet veel kwaad doen," verze kerde Axel; „de aardappelen, zie ik, zijn er in en wat kan hij aan de varkens doen? Zijn eigen ijdclheid zou hem beletten do plaats, in een slechten toestand achter te laten. Ik heb gehoord van een gesc hikten man zal ik hem bij mij laten komen en voor u met hem praten?" „Heel vriendelijk is u toch," zei Anna dankbaar; hij was in haar oogen inderdaad een toren van sterkte. „Iedereen zou doen wat hij kon O ra een verlaten jong meisje te helpen in de moeilijkheden, waar u op 't oogenblik in zit," zei hij glimlachend. „Ik gevoel mij volstrekt geen verlaten jong meisje met u naast de deur, die mü uit alle moeilijkheden wilt helpen." Wordt vervolgd' SCHIEOAMSCHE COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1915 | | pagina 1