De oorlog.
67"* Jaargang
Zaterdag 13 Maart 1915
No 14781
Eerste Blad
De weldoenster,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en VIaardingen fl. 1.25 fcuicó
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
our aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote létters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Bericht.
vZij) die zich met ingang van 1 April
a.s., voor minstens 3 maanden op de
„ScUiedamsche Courant" si hommeren,
ontvangen de tot dien datum veradiij-
ne
0 -
slide nummers gratis.
MILITIE.
inschrijvingsregister en
ALPHABETS,CH REGISTER.
De Burgemeester van Schiedam maakt
bekend, dat het inschrijvingsregister voor
de lichting van 191G, met het daaruit op
gemaakte Alphabetisch Register, geduren
de acht dagen, van den 15den Maart tot
en met den 22sten Maart a.s., ter Ge
meente-secretarie, afdeeling Militie (School
straat 12), voor een ieder ter lezing liggen.
Hij vestigt er voorts de aandacht op:
lo. dat binnen den tijd, hierboven ver
meld, tegen deze registers bezwaren kun
nen worden ingebracht bij den Commissa
ris der Koningin in de Provincie;
2o. dat het bezwaarschrift behoorlijk met
redenen moet zijn omkleed en op o n g e-
zegeld papier kan worden gesteld;
3o. dat het bezwaarschrift eigenhan
dig fioet zijn onderteekend, doch dat
onderteekening door een ander persoon is
toegelaten, zoo bij het bezwaarschrift eene
behoorlijke volmacht wordt overlegd;
4o. dat het bezwaarschrift tegen bewijs
van ontvangst bij den Burgemeester, ter
Gemeente-secretarie, afd. Militie, moet wor
den ingeleverd;
öo. dat een bezwaarschrift, dat niet vol
doet aan de eischen hierboven genoemd,
of niet wordt ingeleverd binnen den tijd en
bij de autoriteit, hierboven vermeld, geen
gevolg Jean hebben;
6o. dat het bewijs van ontvangst moet
worden bewaard totdat hij of zij, die het
bezwaarschrift indiende, in kennis gesteld
is met de uitspraak van den Commissaris
der Koningin.
Schiedam, den 13den Maart 1915.
De Burgemeester voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
door de schrijfster van
„Elizabeth and her German Garden".
72)
Toen het gevaar voorbij! was, dat het
vuur zich verder verspreiden zou en Axel
thuis Kwam, vuil en zwart van den rook
en verschroeid, en niet anders dacht of
lój moest zelf in het donkere huis zoeken
naar eenige ververse,hiogen om aan de man-
nep, o ie hem geholpen hadden, aan te
bieden, was hij aangenaam verrast, tóen
hij do lantaarn in de hall aangestoken
vond en een volkomen wakkere Mainsell
met een schoon schort tegenkwam, die
dadelijk aanbood of de heeren ook warm
■water wilden hebben. Dit was heel attent
van baar. Axel had nog nooit zooiels van
haar ondervonden. De heeren bedankten
echter eenparig voor warm water; zij wilden
graag een- glas wijn drinken, zooals Ilerr
von Lohm hun zoo vriendelijk! aanbood en
dan zoo gauiwt mogelijk' naar huis en naar
bed gaan. Manske, verreweg de vuilste,
Was ook degene, die op den meest beslisten
toon Weigerde; bij was een godvruchtig
man, maar zich wasschon meer dan de
plicht vereischt, daar hield hij niet van en
daartoe behoorde zeker niet zich wassehen
om twee uur in den nacht Axel liet hen een
oogenblik in do hall staan en ging naar
zijn eigen kamer om sigaren te halendaar
vond hij Letty verscholen achter de deur.
„Is u daar jonge dame?" riep hij heel
verbaasd uit
„Laat niemand mij zien," fluisterde zij.
„Prinses Ludwjg en tante Anna zijn. ia de
Kennisgeving.
VRIJSTELLING VAN DEN
MILITIEDIENST.
De Burgemeester van Schiedam geeft hij
deze kennis, dat ooor belanghebbenden hij
het aanvragen van vrijstelling van den Ali-
litiedienst, de volgende bepalingen moe
ten worden dn acht genomen
Zij, die aanspraak maken op vrijstelling
wegens brocderdiens t, moeten tus-
schen 21 en 31 Maart hij den Bur
gemeester aanvraag doen tot het opmaken
van een getuigschrift betreffende het getal
wettige broeders en halfbroeders.
Op Donderdag 25 Maart a.s. des na
middags tusschen 7 en 9 uur zal in den
St. Joris-Doele gelegenheid bestaan tot het
doen opmaken dier getuigschriften.
Door of va nu ege den ingeschrevene moet
alsdan worden gezorgd voor de tegenwoor
digheid van twee getuigen. Deze moeten
zijn meerderjarige mannelijke personen, van
wie kan worden aangenomen, dat zij met
het gezin, waartoe de ingeschrevene be
hoort, voldoende bekend zijn.
(Opgemerkt wordt, dat de Militiewet be
paalt, dat wegens broederdienst van elk
aantal 1 moeders de helft, of, is hun getal
oneven, de grootere helft wordt vrij
gesteld.)
Zij, die aanspraak maken op vrijstelling
wegens aanwezigheid van in hetzelfde
jaar geboren broeders, moeten
tusschen 10 en 18 Juli bij den Burgemees
ter aanvraag doen tot het opmaken van
een getuigschrift. Ook zij moeten zorgen
voor twee getuigen als hoven vermeld.
Zij, die in aanmerking wenschen te ko
men voor vrijstelling, op grond dat zij een
geestelijk of godsdienstig menschlievend
ambt beklceden of daartoe worden opge
leid, moeten de noodige verklaring vóór
1 April inleveren bij den Burgemeester.
Zij, die vrijgesteld willen worden als
kostwinner, moeten tusschen 21 en
31 Maart bij den Burgemeester aanvraag
doen tot liet opmaken van een staat van
inlichtingen.
Tot het doen der aanvragen, hierboven
bedoeld, moeten belanghebbenden zich aan
melden aan de afdeeling Militie, School
straat 12, op een der werkdagen tusschen
9 en 3 uren.
'Schiedam, den 13den Maart 1915.
De Burgemeester voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
Burger-AYOudscliooI.
Aan lien, die toelating wenschen tot liet
eind-examen der Burgeravondschool, bet-
eetkamer. Ik ben hier naar toe geloopen
toen ik menschen met u hoorde binnen-
kpjpen. Mijn haar is allemaal afgebrand."
„Wat is dat, ben je er te dicht bijge
komen?"
„Er kwamen vonken op mij. Laat ze niet
binnerikjomen
„Ben je niet gewond?"
„Neen, een beetje achter in mijn nek,
maar dat is haast niet de moeit» waard."
„Ik ben heel blij', dat je haar verbrand
is," zei Axel op gostrongen toon.
„Ik ook," luidde het oprechte antwoord.
„Die verwarde haren 's nachts waren soms
vrceselijk."
Hij bleef een oogenblik staan met de
sigarenkistjes onder zijn arm, aarzelend
of hij haar onder liet oog zou brengen hoe
verkeerd zij' gehandeld had ten opzichte
van haar tante en Ivlutz. Het Was duidelijk
dat haar geweten zeer zuiver was; en
toch had zij .onberekenbaar veel kwaad
gedaan, 't Was Axel zoo goed als zeker
dat Klutz de stallen in brand gestoken had.
Absoluut zeker kon hij niet zijn, maar de
eerste vlam was gezien zoo- precies op het
zelfde oogenblik, dat Klutz, er gepasseerd;
moeslt zijn op zijn Weg naar huis, dat hij voor
zichzelf er geen oogenblik aan twijfelde.
Het was zijn plicht als Am tsvors teher
er onderzoek naar te doen. Indien dit onder
zoek eindigde niet de arrestatie van Klutz,
dan zou de heele malle geschiedenis over
Anna bekend Worden, want Klutz zou maar
al te zeer -Wenschen de redenon bekend
te maken, -dio hem tot de daad hadden
aangespoord. En welk oeii onuitsprekelijke
vreugde voor do geheelo provincie en Welk
een verrukkelijk opwekkend nieuwtje voor
Straalsund! Hij' kon slechts hopen, dat
Klutz niet de schuldige Was, hij kon dit
slechts vurig en van ganscher harte Wen-
welk gehouden zal worden op Maandag
22enDinsdag23Maar't a.s., 'savonds
om halfzeven uur, wordt hiermede bericht,
dat van hun verlangen schriftelijk ken
nisgeving ingewacht wordt vóór of op Vrij
dag 19 Maart a.s., aan het gebouw der
Ambachtsschool, St. Liduïnastraat, alhier.
De Directeur der Burgeravondschool,
J. A. IIINGMAN.
BUITENLAND.
Schiedam, 13 Maart 1915.
Van het Westelijke front.
Fransch legerbericht
De officieele Fransche communique's van
gisteren luiden:
Twee divisies van het Belgische leger
zijn op verschillende punten van 400 tot
500 AL opgeschoten, met name in de rich
ting van Schoorhakke (ten zuidoosten van
Yperen
In Champagne hebben wij Donderdag
avond voor den heuvel ten noordoosten van
Mesnil verscheidene vijandelijke loopgraven
venneesterd en gevangenen gemaakt, o.w.
officieren. Vrijdag zijn wij in dezelfde streek
eonigszins opgeschoten en hebben verschei
dene loopgraven venneesterd.
Meer naar het westen hebben Wij aan den
weg naar Taliure een nachtelijken aanval
afgeslagen.
Bij den Reichackerkopf zijn wij 200 AL
opgeschoten.
|Van generaal French.
Een telegram van generaal French meldt,
dat in den nacht van 11 op 12 Alaart en
's morgens in do vroegte, verschillende
üuilscho tegenaanvallen op de door hen
veroverde stollingen door ,de Blritsche troe
pen gemakkelijk werden algeslagen, waarbij
de vijand zware verliezen leed. Zij maak
ten zestig man krijgsgevangen. Het dorp
EpinctLo werd in oen nachtelijken aanval
door do Engelschen veroverd, met geringe
verliezen. De mist verhindert verdere ope
raties.
In zijn halCwekelijkscke rapport meldt do
Engelsche legercommandant:
Sinds mijn laatste rapport is de toestand
op ons front tusschen Axmentieres on La
Classóe belangrijk veranderd, tengevolge van
het met succes bekroonde initiatief van
onze troepen. 10 Alaart, ruim 8 urn- 's mor
gens, vielen -do troepen de Uuitschc loop
graven aan in de omgeving van Neuve
Chapolle en bezetten ze. De samenwerking
tusschen de artillerie en de infanterie was
zeer goed en had ben gevolge, dat onze
verliezen niet groot waren, in verhouding
met do behaalde resultaten. Ook de ver
schillende bataljons steunden elkaar voort-
schen; want indien liij' het wel was, zou
het kind, dat hem daar zoo vrooüjk van
achter de deux aankeek, een menigte on
heil gesticht hebben en Anna in zooveel
moeilijkheden brengen, dat hij er voor
terugdeinsde. Zulk een nonsens-gevalletje
en zulke ver reikende gevolgen. Hij kon
niet sproken als hij er aan dacht en liep
haar verontwaardigd voorbij; zoo ging hij
de learner ui't zonder oen woord te zeggen.
„,Wat is er nu weer met hem aan de
hand?" vroeg Letty zich af met haar
vinger in den mond; want Axel had haar
aangezien, toen hij voorbij liep, met heel
ernstige en vertoornde oogen.
Toen de mannen, die in de hall hadden
staan wachten, de eetkamer binnentraden,
waren zij niet weinig verbaasd, daar de
dames van Kleinwalde te vinden. Geen
hunner, behalve Alanske, hield van dames;
en dames zoo vroeg in den morgen waren
oen vermoeienis voor het lichaam. Toen
Dellwig zijn twee diepe buigingen gemaakt
had, Ikoék hij .zijn vrienden, de andere
pachters, veelbeteekenend aanhet stille
engagement van. freule Escourt met Lohm
scheen nu boven allen twijfel verheven door
haar tegenwoordigheid in zijn huis bij deze
gelegenheid. 1
„Hoe allerliefst van u," zei Axel tot
haar in het Engelsch.
„Het doet mij genoegen to hooren," ant
woordde zij stijf in het Duitseh, want zij
Was ntfg boos op hem, om het haar van
Letty, „het doet mij genoegen te hooren,
dat u er geen verlies bij zult lijden."
„Verlies!" riep Alanske. „Integendeel,het
kon niet gelukkiger loopen, het kon niet
gelukkiger. Die stallen zijn al lang niet
meer geschikt geweest om te gebruiken,
mijnheer Von Lohm, en ik kan uit den
grond van mijn hart zeggen, dat ik blij
durend bij den aanval. Onze zware artil
lerie werkte zeer goed. Behalve de resul
taten dio Wij konden constatoeren, beves
tigen ook de verklaringen van de gevan
genen, de juistheid van ons vuur en de
daardoor aangerichte schade.
Vóór den middag .hadden Wij het goh eek-
dorp Neuve Chapelle veroverd.
Onmiddellijk zette onze infanterie door
om het behaalde plaatselijke voordeel zoo
groot mogelijk te maken. Bij het vallen van
■de duisternis Was het geheele labyrinth van
loopgraven over een front van ongeveer vier
K.A1. in onze handen en hadden, wij ons
vastgezet over 1200 AL, voorbij de oorspron
kelijke eerste linie van den vijand.
In den loop' van den dag waren 750
krijgsgevangenen naar het hoofdkwartier
gebracht, en waarschijnlijk zullen er nog
wel meer komen.
Den Hen deed de vijand herhaaldelijk
pogingen om het verloren terrein te her
winnen. Alaar al zijn tegenaanvallen wer
den afgeslagen met zware verliezen voor
hem. Wij blijven, Itard vechtende, flink
terrein Winnen.
Het initiatief door onze verschillende
troepen tentoongespreid, is bewonderens
waardig; er blijkt uit, welk een geest het
leger bezielt.
Tan het Oostelijke front.
Een tegenspraak.
Aan zijn reeds vermeld communiqué ya,ri
gistermorgen voegt het Buitsche hoofdkwar
tier nog de volgende verklaring toe
In hun officieele mededoelingen hebben
de Russen zich twee groote overwinningen
toegeschreven, één bij Grodno en {5én bij
Prasznysz. In beide gevechten beweren .zij
twee Duitsche legercorpsen te hebben 'ver
slagen of vernietigd. Zoo de '.Russische
opperbevelhebber waarlijk hiervan over
tuigd was, zullen do gebeurtenissen (der
laatste dagen hem een anderen /indruk heb
ben gegeven van de strijdmacht (onzer troe
pen.
De Russische offensieve beweging van
Grodno en Augustow is toch (spoedig tot
staan gebracht. De resultaten ervan pijn
in ons bericht van heden opgenomen.
Bij Prasnysz staan onze troepen, (nadat
zij waren teruggeweken, weder opt vier kilo
meter benoorden do stad. Zij (hebben bij
het vervullen van hun taak sn den strijd
tusschen Weicbsel en Orsytsj U.4G0tTlusscn
gevangen genomen.
Qostemr ijk sch leger her Dchi
Het Oostenrijkscbe hoofdkwartier meldt
d.d, gisteren:
Onze troepen hébhen de bevestiging der
nieuwe stellingen, in Russisch-PoJen en
AVest-Galicië venneesterd, voltooid. De
vijandelijke aanvallen daarop zijn niet her-
Bij Inoiwlodz (aan de Pilica) heeft onze
artillerie gisteren na een kort, hevig vuur-
Was, toen ik ze gaan zag. Zelfs bij 't leven
van uw vader waren zij al niets meer
waard."
„Ja, zij hadden al lang geleden vernieuwd
moeten worden, maar men heeft er niet
altijd geld voor in zijn zak. Bedien u, mijn-
hoor Alanske."
„Wie is de vijand?" sprak Delhvig, mot
zijn luide stem.
„Ja, wie is het," zei Alanske, en hij keek
droevig voor zich uit. „Dat is de droevige
zijde van het geval dat iemand, ver
moedelijk iemand uit mijn gemeente, zulk
een misdaad heeft begaan."
„Hij lieeft mij in ieuor geval een groe
ten dienst bewezen," zei Axel, de glazen
inschenkende.
„Hij heeft zijn onsterfelijke ziel in ge
vaar gébracht," zei Abmske.
„Hebt u zulk een vijand?" vroeg Anna
verbaasd.
„Ik wist het niet. Het is waarschijnlijk
een arme vent, niet goed hij zijn versland
of misschien wel een kind."
„Alaar ik heb de vlam gezien, onmid
dellijk nadat ik u tegengekomen ben," zei
Dellwig. „U was niet verder dan op een
steenworp afstand van de stallen en ging
naar huis. Ik was nauwelijks bij den stal
of do brand brak uit. Heeft u dan niemand
op den weg gezien?"
„Noen, ik zag niemand," zei Axel kortaf.
Er was een strijdlustige toon in Dell-
wig's stem. Axel vreesde, dat hij wat te
ver zou gaan in zijn ijver om den mis
dadiger aan de justitie bekend te helpen
maken.
„Het was tijd voor het avondeten," zei
Dellwig peinzend; „de mannen zullen al
len in huis geweest zijn. Was u naar de
stallen geweest, gnadiger Herr?"
„Neen. Neem nog een glas wijn. Een
gevecht verscheidene vijandelijke batterijen
tot zwijgen gebracht
In de Karpathen hébben wij na een ver
bitterd gevecht een dorp aan den weg
CisnaBaligrod genomen en de aangren
zende heuvels tijdens een dichte sneeuw
jacht van. vijanden gezuiverd. In den ten
westen aan deze streek grenzenden sector
is tegelijkertijd een herige vijandelijke aan
val afgeslagen.
Op het overige front in de Karpathen en
in Zuxd-OostGalicië is niets van belang
voorgevallen, daar er den geheelen dag ©en
zware sneeuwstorm hoeft gewoed.
Ook ten noorden van Czernowitz is het
rustig.
Oostenrijk, Servië en
i Alontenegro.
Officieel wordt uit Veenen gemeld, dat
aan de Serrisch-Alontenegrijnsche grens
sinds geruimen tijd niets bijzonder» is voor
gevallen. Hier en daar hadden aan de
Alontenegrijnsche grens onbeduidend© tirail-
leursgevcchten plaats.
De vlektyphus in
Servië.
De „Berl. Lokal-Anzeiger" verneemt uit
Salonika:
„De vlektyphus breidt zich steeds uit te
Monastirdaar stierven reeds eenige dok
toren en ook de inspecteur van den ge
zondheidsdienst. Ook te Uskub, Nisj, Istip
eischt de ziekte talrijke offers.
Het Weenschc correspondentiebureau
meldt, dat dr. Van Ti en li oven, do chef
van de Ncdorlandscbe ambulance, daar
Donderdag pit Servië is aangekomen. Hij
zal inet het overige personeel van de am
bulance dezer dagen naar Nederland te-
rugkeeren.
Over iden gezondheidstoestand in Ser
vië deelt dr. v. Tienhoven in de „Neuo
Freia Presse" mede, dat 'laar sedert het
najaar voornamelijk ingewandstyphus, vlek
typhus en dysenterie heerschen. De twee
eerste ziekten hebben reeds vele duizéndén
offers gemaakt, vooral na de gevechten bij
Waljewo, daar de lijken van menschen en
cadavers van dieren lang onliegraven ble
ven liggen en de weinig hygiënische hospi
talen meer dan vol waren. Li enkele we
ken tijds zijn veertig Servische en drie-en-
twintig yreemde geneeshoeren, onder wie
twee Amerikaansclie, aan vlektyphus be
zweken.
In de kazerne te Nisj, waar de gevan
gen genomen Qostenrijksche officieren on
dergebracht zijn, heerschen gunstiger toe
standen wat zindelijkheid en hygiëne be
treft, zoodat daar geen ziekte heersehl.
Daarentegen is in de verblijven van de
soldaten en in do hospitalen, (He vol Ser
vische gewonden liggen, een Ixjtrekkelijk
grtoot aantal sterfgevallen voorgekomen.
Dr. v. Tienhoven, die als dokier van de
Nederlandsche ambulance needs in de laat
ste Balkanoorlogen aan Servische zijde
Werkzaam is geweest, lueefl ook ditmaal
veel waardoering ontmoet voor zijn werk.
sigaar? Wie het dan ook geweest is, hij
heeft mij een dienst bewezen."
„Zonder Twijfel, dat heeft hij," zei Dell
wig, en er was een vreemde uitdrukking
in zijn oogen, toen hij ze op Axel ves
tigde.
„Er zijn er, dio er niets tegen zouden
hebben, als hetzelfde hij ons gebeurde,v
merkte een der pachters vrooüjk op.
„Niets tegen hoegenaamd," stemde een
der anderen toe, met oen lacli.
„Als men vertrouwen kon, dat hij overal
zulk een goede keuze deed," zei een derde.
„Spot niet met de misdaad." Het was
Alanske, die berispend zijn stem deed hoo
ren.
„De keus was zeker merkwaardig," zei
Delhvig.
„Daarom denk ik, dat een niet verant
woordelijk persoon het gedaan heeft," zei
Axel, „anders zou hij een van de goede
gebouwen hebben uitgekozen, waarvan de
vernietiging mij werkelijk schade berokkend
had."
„Er meet een onderzoek gedaan worden
naar den persoon, of hij dan onnoozel is,
ja, ol noen," zei Delhvig. i
„Ik zal mijn plicht doen," klonk hot
stijve antwoord van Axel.
„U kunt op mijn hulp rekenen," sprak
Dellwig.
„U is zeer vriendelijk," antwoordde Axel.
Ei- was iets onheilspellends in de stem
van Dellwig, als hij over het geval sprak,
iets, dat Anna deed huiveren. Wat een
verfoeilijke man was dat toch, altijd en
bij iedere gelegenheid. Zijn geheele manier
van doen dien avond, trof 'haar als bijzonder
beloedigend. „Wat zai er mei den armen
ongelukkige gebeuren, als hij gepak t wordt
vroeg zij aan Axel.
(Wordt vervolgd).
schieda vis: iie c:ufant
hw^jie