De oorlog. In Noordpoolduisternis, 68"* Jaargang Donderdag 29 April 1915 No. 148.9 Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- er feestdagen, Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1,25, frakco per post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór «es uur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van '16 regels 0, 092; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40. cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. BUITENLAND. Van liet Westelijke front. Fransch logerberi cht. Het officieel» Fransehe communiqué van gistermiddag luidt: Ten noorden van Vperen is de vooruit gang der Fransche en Engelsche troepen voortgezet. De Duitscliers leden zware ver liezen. In de nabijheid van het kanaal Wer den meer dan 600 lijkten van Duitschers ge teld. De Duit schors lieten in handen der Franschen vele honderden gevangenen, on der wie verschillende officieren; zes mitrail leurs en twee mijn werpers; benevens veel oorlogsmateriaal, viel in onze handen. Op de .Maashoogten, in het front Epar- ges—St. Rémy, werd een loopgraaf bij Ca Jonnes door de Duitschers aangevallen; zij werden volkomen teruggeslagen. De Franschen gingen er tot het offensief over en wonnen ongeveer een kilometer ter rein, waarbij zij den vijand zeer ernstige verhezen toebrachten. Een Duitsche bat terij werd door de Franschen vernietigd. Op een enkele plaats werden duizend lij ken van Duitschers gevonden. Aan den Hartmanosweilerkopf zijn de Franschen, na den top te hebben geno men, langs de oostelijke helling afgedaald. Rapplort van French. Veldnraarsclialk French bericht dd. gis teren Het gevecht ten noorden en noord-oosten van Yperen heeft gisteren den geheelen dag voortgeduurd. Samen met de Franschen stuitten de Engelschen definitief den, aanval der Duitschers en deze werd<iiet hervat Sinds gisterochtend zijn er geen Duit schers meer ten westen van het Ysor-kanaa! geweest behalve te Steenstraete, waar zij een klein bruggehoofd hebben ingericht. Het herstel van den vorige®, toestand maakte een tegenaanval van Engelschen en Franschen op het noorden van den sail lant van Yperen noodzakelijk. In het daar door ontstane gevecht maakten de Duit schers wederom gebruik van verstikkende gassen in strijd met de Haags die Conven tie. Tegenspraak. Uit het Duitsche groote hoofdkwartier iwbrdt medegedeeld dd. gisteren: De Fransche offideele berichten van gis teren bevatten weder eenige interessante staaltjes van de middelen, waarmede het publiek in de vijandelijke landen om den tuin Wordt geleid. De Franschen beweren, dat zjj den top van den Hartmannsweiler- kopf, die hun op 25 April ontnomen was, heroverd hebben, feitelijk-echter is er.-.edert de mislukte pogingen tot herovering op 26 April geen aanval op den top meer gedaan en is hij dus nog steeds in onze lianden. Het Engelsche communiqué zegt dat de Franschen Het Sas in Vlaanderen hebben heroverd. Intusschen is ook' op deze plaats gisteren geen aanval gedaan. Verder beweert dit communiqué dat het officieele Duitsche bericht over de ver overing van vier Engelsche kanonnen niet juist is. Heit is voor het opperbevel van het Engelsche leger te betreuren dat het door zijn ondergeschikten zoo slecht wordt ingelicht, het moge dan begrijpelijk zijn dat de geregelde berichtgeving door den spoed, waarmede' de Engelsche troepen den 25en het slagveld hebben verlaten, «enigszins in de war geloopen is. De veroverde kanonnen behooren, naar de opschriften die zij dragen, tot de tweede London-Garrison-Artillery en tot de tweede London-Territorial-divisie. Het zijn stukken van 12.8 c.M., die eerlang hun aanwezig beid aan onze zijde den tegenstanders duidelijk zullen maken. De strijd in den rook. Iemand, die aan de gevechten in Vlaan.de ren heeft deelgenomen, verhaalt volgens de .Times" o. m. het volgende „Het was Donderdagmiddag ongeveer half vijf toen onze piketten een plotselinge te rugtrekkende beweging van onze Fransche bondgenooten qan den linker vleugel van de Canajdeesohe divisie aan den weg van Ype ren naar Langemarck meldden. De harde noordoostenwind, die van de vijandelijke linie in de richting van de Fransche loop graven woei, voerde een walgingwekkenden en verstikkende® geur mede, die blijkbaar van de een of andere soort van vergiftig gas qfkomstig was. De rook bewoog zich als een levende groene muur ter hoogte van ongeveer 4 voet en verspreidde zich tot op 180 M. van den uitersten linker vleugel van onze linies. Gaandeweg jgteeg de rook hoqger en verduisterde hij het uit zicht langs den beganen grond. Het geweer vuur, dat tot dusver weinig te boteeke- nen had gehad, nam in kracht toe. maar werd hoe langer hoe meer verspreid, gelijk altijd het geval is als soldaten op goed ge luk of 'zonder goed begrip van hun doei schieten. Spoedig hoorde men vreemde kreten en kwam uit den groenen mist, die nu dunner en onsamenhangender werd, een massa ver bijsterde en waggelende soldaten aanloo pen, die, terwijl zrj langs onze gelederen lie pen, neervielen. De meesten waren onge kwetst, maar op hun gez'icht teekende zich doodelijke benauwdheid af. De terugtrekken de soldaten behoorden tot de beste ter we reld, wier koelbloedigheid en moed in dezen heelen oorlog spreekwoordelijk "waren ge weest. Zij waggelden als beschonken lieden rond. Intusschen rukte de vijand op en wij trekken naar de basis terug, waar mijn bataljon twee van de gebruikelijke vier rustdagen genoten had. Het was nu even over vijven en de Duitschers, die zonder tegenstand hun opmarsch voortzetten, wa ren, naar men zag, weldra koortsachtig bezig zich op een linie op 800 Al. afstands en evenwijdig «iet den weg naar Boel- capelle in te graven. Sommigen van ons, die een paar uur verlof hadden, kwamen uit Yperen. Zij zei den, dat zij juist een bad namen, toen het gewone artillerievuur uit de Duitsche linie te warm werd, om uit te houden. Zij liepen do stiaat op en ontdekten, dat de stad ver woed gelrombardeerd werd of liever dat de weg langs den oostelijken oever van het kanaal overstelpt werd met projectielen en al vol lag met doode en stervende paarden en vernielde wagens. Het doel van den vijand was blijkbaar om te verhinderen, dat er versterkingen, en munitie aangevoerd werden. De ver schrikte vrouwen en kinderen uit Yperen stroomden reeds de velden in, waar velen hun leven verloren.,.." De ooggetuige beschrijft dan de gevechten waaraan hij deelnam. Zij eindigden met een verwoeden bajonetaanvaj „In het boseh werd de 'strijd een vree- selijk handgemeen; wij vochten m klompjes en secties en de levenden strompelden over de lichamen van de dooden en sterven den heen. Toen de strijd op zijn felst was en wij aldoor de Duitschers voor ons uit dre ven, brak de maan plotseling door de wol ken. De kletterende bajonetten fLtsten als kwikzilver en de gezichten leken als door ka'klicht bestraald. Voortrekkende kwamen wij bij haastig opgeworpen schansen, die niet hardnekkig verdcd gd konden worden. Il:er werden allen, die verzet boden, aan de bajonet geregen; zij die zich overgaven, werden naar de achterhoede gevoerd..." Bommen op Friedrichshafen. Gistermorgen kwam op zeer groote hoogte een vlieger uit westelijke richting op Frie drichshafen aan, aldus wordt van daar ge meld. Hij werd dadelijk beschoten. In het geheel wierp hij zes bommen naar beneden waarvan er twee een onbetekenend nadeel veroorzaakten. Een man werd licht ge kwetst aan de hand. De vlieger verdween in oostelijke rich ting; bij het vertrek wankelde het vliegtuig bedenkelijk. Yan het Oostelijke front. Oostenrijksch Iegegbericht. Het Oostenrijksche hoofdkwartier meldde gistermiddag1 Be algemeene toestand is onveranderd. tn de Karpathen en In RussiscFi-Polen nonnen hier en daar herige artillerie-ge vechten plaats. 'Onze artillerie heeft twee Russische mu aïtie-depóts doen ontploffen. De opeenvolgende nachtelijke aanvallen van den vijand in den sec-tor ten oosten van Ao boogie van Ostry werden afgeslagen. van Óvre Richter Frieh. Uit het Noorsch vertaald door M. A. Z. 19) De drie schipbreukelingen stonden op Foxnose, hij het graf van den loods. Een t klein houten kruis wees aan waar Kils Jobnsen zijn laatste rustplaats had gevon den, Groote stcenen waren over het graf gewenteld, om aanvallen van ijsberen on mogelijk të maken. Het kruis stond daar op de landtong als een nieuw herinnering^- teeken bij de tallooze andere van de offers die de pookluisternis heeft gemaakt. De koude was op het ergst, maar werd niet zoo scherp gevoeld, omdat de lucht zoo stil was. Niet het minste zuchtje van wind. De drie overwinterenden waren goed ingepakt in bont, alleen mond'en oogen hadden ze vrij. Hun adem hing als witte wolkjes om hen heen. De aanbrekende dag verdreef de droef heid van hun stemming, redding scheen hen uit dien glinterenden Weerschijn tegen te Hinken, uit die Uchtflikkeringen, die over de onafcienbjare sn-ceuWf en 'ijsvelden als uitgelaten kinderen dartelden. Professor Marmont verbrak liet eersl hei zwijgen, „Is het niet Wjotnderlijk te denken", vroeg -Hj, „dat dit vreeselijk onvruchtbare land ©ens de weelderigste vegetatie heeft ge- )®d? In den aller-alleroudsten tijd waren hier uitgestrekte b'osschen van reu zenvarens en van een soort nu niet meer bekende kraaienpoot en. Hier werden uit gestrektheden land" gevonden, maar geen zoogdieren, geen kruipende dieren en geen vogels. Toen verzonk het in de zee. De golven spoelden duizenden van jaren over Spitsbergen's hoogste toppen. Maar Weer verhief het land zich. Yan dien tijd, de ju ra-pari ode, beeft men geraamten gevon den van reusachtig grootte reptielen. Hadden we 'toen hier gewoond, dan hadden we leans gehad overvallen te worden door een heuschelijiken draak, een ichtyosaurus of visclihagédis, die uit zee had kunnen op dujken en ons alle drie met één hap had kunnen verslinden. Hier waren toen groote b'osschen van -gjriklgo", een boom die nu in Japan eti in China groeit, en in die bosscheu leefde de plesiosaurus. Als eens de gletschers. in bet binnenland wegsmelten, zullen wij mis- ichien Vel bewaarde skeletten vinden van die groote hagedis. Veel van mijn vrienden in Parijs zullen jaloersch op me zijn, dat ik hier in hot beloofde land der geologie vertoefd heb dozen winter. Moge de zon spoedig door komen, dat wie onze groote voetreis kunnen ondernemen! Bij den overgang haar het Sassendal ligt de Rabotgletscher en die zal ons misschien vertellen, dat de heele tegen voordige glelscher-theorie b'edriegelijk is. Ik weet het ik heb het lang vermoed, maar die kleine gletscher, die de grens tussehen oost en West vormt, moet mij zekerheid geven, als ik het tot zoo lang uithoud", mompelde lip bij zich zelf. t „Och, professor, vertel toch nog meer", riep Fnda. „Hoe kan de wereld zich zoo veranderen?" - i „,Ja, -ais ik die vraag kon beantwoorden," zei Marmont, „zou ik een van de moeilijkste wetenschappelijke raadselen hebben opge lost." ,,Er zijn veld vooronderstellingen, o. a, dat de eene pool in het tegenwoordige Perzië, de andere in Mexico was. Mot be slistheid weten we alleen, dat onze aarde oneindig, oneindig oud is. Ziet u do horizontale strepen in gindsche ïots? D inzenden ja ren gaan er mee "heen, eer zulk een streep van tien centimeter hoogte ontstaat. En -de rote is meer dan duizend meter hoog, dus „kanu zelf beproeven uitte rekenen, hoe oud ze is. U ziet grijze, gele, loode en zwarte streepen, niet waar? Do roode zijn zandsteen uit den oertijd, zie die eerbiedig aan, freule, zij dagtoekenen van den tijd, dien wtij de schepping der we reld noemen. Op sommige plaatsen is de zandsteen laag 1500 meter dik. De grijze streepen zijn van kalksteen, waarin koralen en andere zeedieren worden gevonden. Eens waren deze lagen slijk op den bodem der zee, diep, zeer diep. De gele zijn vulkanische ascli en ver steende lava, de zWarte zijn kolenlagen, gevormd door bosschen en dierenZie, hoe dat alles beurtelings de oppervlakte van de aarde heeft bedekt, denk hoe vreese lijk veel tijd er moe heen is gegaan, eer één enkele van die lagen werd gevormd, die u nu tot zoo hoog zich ziot uitstrekken en zeg dan eens, Welke Ier u uit dat alles liaalt?" „Dat Wij een zandkorrel zijn van de eeuwigheid beste professor," antwoordde Frida. „Spitsbergen's rotsen spreken van de -oneindigheid. Maar ik ben klein en zoo min, dat ik er mij om bekommer, of de eren-filet voor van middag gaar en lekker wordt," t En daar hebt u gelijk in, bekoorlijkst keukenprinses]© van Spitsbergen," zei de beleefde Fransehman. „Zander üw1 kookkunst," ging liij voort, fn zuidoostelijk Galicië en de Boekowina is niets bijzonders voorgevallen. In de Karpathen. Aan de „Pester Llovd" meldt men uit Epeijes: Aan de oeveis van de Oiavn is hrt in de laatste 24 uur weer «arm tir» gegaan. Do Oostenrijksch Hongaarse!ar liberie beschoot met succes d Ru—asrhs* heuvelstellmgen, die door de li 'gei - w a i on ontdekt Het bleef evenwel bij een .ntille rieduel. Blijkens een telegram van den ,Berl. LokaJ Anz." uit het Oostenujksohe oorlngs perskwartier is de herleefde at tie aan tiet Karpathenfront een gevolg van da omstan digheid, dal thans het weer zooveel is ver beterd, dat er weer egn ruim uitzicht is. Het Russische leger legt zich op het oogen- blik op alle fronten een zekere terugliou ding op. 1 De „Times" verneemt uit Petersburg dat men in militaire kringen de officiële be rechten over een toenemende bedrijvigheid van de zware artillerie van de Oostenrijkere in de Karpathen als de voorboden van be slissende krijgsverrichtingen beschouwt en misschien als een voorbereiding voor een algemeenen opmarsch in die streek. Men acht zulk een opmarsch zeer goed mogelijk en verklaart dat tegen het einde van April veel belangrijker gebeurtenissen zijn te ver wachten, dan totnutoe in de Karpathen heb ben plaats gehad. In dezelfde kringen logenstraft men na drukkelijk Hindenburg's verklaring, dat de Russen gebrek aan artillerie projectielen hebben. Misschien zijn sommige batterijen soms bij ongeluk projectielen te kort geko men, maar, in het algemeen gesproken, kan met vertrouwen verzekerd worden, dat de Russische artillerie goed voorzien is en dat Rusland niet zijn toevlucht behoeft te nemen tot do verouderde projectielen, die de Duitsche kanonnen in den laatsten tijd in groot aantal verschoten hebben. |n de Boekowina. Aan het „Berl. Tageblatt" wordt uit Czer nowitz bericht: De troepen der verbonden mogend hem, u hebben Bojan, het voorlaatste steunpunt van de Russische stellingen aan dc uiterste grens van de Boekowina, genomen. De zware artillerie bracht den vijand groote verliezen toe. De stelling der Russen hij Nowo Sielitza wordt onhoudbaar, zoodat men een achter waartscho beweging yan den vijand in de richting van de Russische grens voorziet Aan de Dardanelles Van T u r k s c h e z ij d e. Het Turksche 'hoofdkwartier deelt dd gistermiddag mede: „Do rijand heeft zijn aanvallen tegen Kaba Tepe en de zuidkust van het schiereiland G-aJlipoli herhaald. Wjiji blijven hem met succes terugslaan. „zouden wie niet meer in de stemming zijn aan verleden of toekomst te denken. Niet alleen schiet u met verbazende handigheid ijsberen en walrossen, maar, u weet die dieren ook op de smakelijkste manier loc 1e bereiden. U verdient oen man, die goed eten weet te waardeeren „Ja, dien ijsbeer, dien Boy en ik zoo goed als geheel overmand hebben, daar ben ik trotsch op," zei Frida. „Die kwam zoo goed te pas voor dc huishouding, al Was het maar een jong, dat nog niet geheel volwassen was. Maar vindt u niet, dat we wel wat to veel berensoop, berenvlcesch, berenham en ]>erentong krijgen?" „Noen, laat ons pus dankbaai zijn voor dal Iierenvleesch, altijd' maar .weer, lieve freule. Het is al verscheiden malen de red ding van ons leven geweest. Ons opgewekt humeur, onze levenslust en onze volhar dende wilskracht hebben we enkel en al leen aan het verschc vleesch te danken. Die goeie krachtige kost heeft de melan cholie van ons afgehouden. Kijk maar eens naar Boy, hoe dik en vergenoegd en leven dig hij is." Boy kwispelde opgetogen met zijn stompje staart en trachtte te kennen te geven, dat er nu wel eens een eind mocht komen aan praatjes. Hot Was nu etenstijd! Hij hinkte vooruit naar de hut, hij had wol eenig letsel overgehouden na de omarming van dien ijisbieer en de anderen volgden hem in 't schemerdonker, na een laatsten blik op het graf van den loods. In hun hart juichte de hoop op zon en zomer. De redding scheen hun zoo nabij en natuurlijk en tegelijk zo6 fantastisch en ongelooflijk ver. „Over een maand komen de eerste vo gels," zei Bratt. „En over twee maanden gaan wij over het gebergte naar Sassen- Gisteren heeft de vijand met nieuwe strijdkrachten aam allen op de kust hij Ivoem Kaleh ondernomen, maar is tot den terug tocht gedwongen, waarbij hij drie machine geweren in onze handen moest laten." Het telegram uit Konstantmopel, in ons blad van gisteren opgenomen, en gewagende van bet verslaan van het centrum en den H rillen teugel van den vijand, blijkt be trekking te hebben op den strijd tegen de i p Galhpoli gehulde Fransche en Engelsche landing--ti oc-pen door het 5© Turksche leger corps onder bevel van generaal Liman von Sanders. De Duitsche bladen melden nog uit Kon- stantinopel betieffenden den zevenden her- denkdag van de troonsbestijging van den sultan. De geheel© stad was iijkehjkbevlagd. De feestelijke stemming werd nog ver meerderd door de berichten van de uiterst gewichtige successen tegen de pogingen van de verbonden om de Dardanellen door te breken. E o n 11 artj aanschoordeel. Uit llomo wordt aan hef, „Berl. Tage blatt" bericht: Cailo ScarfogUs verklaart in een brief uit Konstantmopel aan de „Mattino", dat het presticc \an Engeland in Turkije en bet geheelc oorten zeer aan het afnemen is. Pen voorgenomen aanval over land met 80 000 man had, volgens hem, geen kans op succes, wegens den uitstekenden löe- -land van het moderne Turksche leger. In den Kaukasus, Het Turksche hoofdkwartier meldt dd. gisteren Aan het front in den Kaukasus deden de Russen gedurende den ntichl een aanval op onze \ooiposten aan de grens ten noorden \an Milo maar worden met verliezen aan hunne zijde afgeslagen. Van de m er ige oorlogstooncelen valt niets van belang te vermelden. Zuid-Afrika. De robcllie De „Volkstem" geeft om ook de andere partij aan het woord te laten, zegt -het blad uitvoerig verslag van de rede, die kunmandant G. A. van Niekerk, „oen der bekwaamste leden van de Nationale Partij", in den Volksraad heeft gehouden. Wij onlleeuen daaraan vooreerst oen aan haling van woorden, die gen. Botha in Oc tober 1902 te Berlijn hooft gesproken. Daar reide hij „Hel is ons 'n biezondcr aangenaam ge voel onze broeders en zusters uit Duits land te zien, bun de broederhand te druk ken en hun te mogen danken. Bij ons in Zuidafrika bestaat geen scheiding tussen Duitsers en Zuidafrikaners. Wij wonen tezamen en wij trouwen onder elkaar en haai, twoe dagen later zijn wij ie Green- IIarbour en een paar uur lator weet men in Noorwegen, dat de laatst overlevenden der „Victoria" aangekomen zijn op liet sta tion voor diuadloozo telegrafie." En zoo praatte hij voort on maakte plan nen met schitterende oog-en en onderdrukte blijdschajï in zijn stom. Hij voelde zich zoo sterk en moedig, liij verheugde er zich zoo op -gevaren te trotseeren en moeilijkheden te overwinnen met haar aan zijn zijde. Veilig zou hij haar langs duizelingwek kende afgronden geleiden en over de hob belig gletschers. 0 zijn moed en voort varendheid zouden over alles zegevieren I En -als zo dan Weer genaderd waren tot de beschavingo neenAls zij vertelde van haar rijk tehuis, van het groote land goed in Slceswijk met dat prachtige uit zicht over do zee, don voelde hij een steek in zijn iiart. Hij de zwerver .zon der tehuis, de eenzame de avonturier van Alaska en Yukon wrts immers een vijand van hot geregelde dagelijksche leven en de gezeten welvaart Maar als Frida hem wast over te halen tot mededeelingen uit zijn leven aan de goudrivieren, wtaar het zware goudmetaal tussehen de zandkorrels blinkt, fonkelden zijn oogen en de spieren van zijn armen worden gestrekt bij de gedachte aan het vrije, wilde, heerlijke avonturiersleven. Met ademlooze spanning luisterde zij naar zijn verhalen en als de levendige Marmont door zooveel gevaren en avontu- ten zijn verbeelding voelde opgewekt, en rappen begon te vertellen uit Gascogne, kwam er geen eind aan al het wonderlijke dat Frida te hooren kreeg, 1 (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1915 | | pagina 1