De oorlog.
68"* Jaargang
Dinsdag 25 Mei 1915
No. 14839
DE WILDE OLIJF.
Bericht.
jmÊÊm
Kennisgeving.
Italië en fle oorlog.
i Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs per kwartaalVoor 'Schiedam en Vlaardingen Q, 1.25, franco
per post fl. 1-65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen sjorden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
aur aan het Bureau bezorgd zgn.
- s Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van '16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen. -
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, big vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Zij, die zich met ingang van 1 Juni
a.s., voor minstens 3 maanden op de
„Scliiedamsche Courant" abonneeren,
ontvangen de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
De Burgemeester en [Wethouders van
Schiedam; 1 l
doen te weten, dat door den Raad) dier
gemeente in zijn vergadering van den Hen
Mei 1915 is vastgesteld de volgende
Wijziging van de Verordening op "de
i openbare reinheid en gezondheid te
Schiedam Gemeentebladen no.
13 van 1893, no. 7 van 1900 en
no. 3 van 1901
Art. 14 Wordt gelezen:
Het ledigen van mestputten, het wegrui
men van mesthoopen en 'het laden van
dunne mest in vaartuigen, zal gedurende
de maanden April, Mei, Juni, Juli, Augus
tus, September en October alleen mogen
plaats hebben tussöhen des avonds elf uur
en des morgens adht uur.
Zijnde deze verordening aan de Gedepu
teerde Staten van Zuid-Holland volgens hun
bericht van den 17/19 Mei j.L, B no. 674
t(2de aid./, G. S. no. 49, in afschrift mede
gedeeld. i
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 25sten Mei 1915'.
De Burgemeester en Wethouders van
1 1 i Schiedam; j
M. U HONNERLAGE GRETE
j i Do Secretaris,
V. SICKENGAL
BUITENLAND.
De oorlogsverklaring.
De slag is dan eindelijk gevallen. Zon
dagmiddag is de oorlogsverklaring van Ita
lië aan de Donaumonarchie .overhandigd.
Na, de opzegging van het hpndsverdrag
(dat notabene in 1912 voor den tijd van- 6
jaar was vernieuwd, met den opzeggingster
mijn van 1 jaar!) op 4 Mei door Italië was
dit gevolg als onvermijdelijk te voorzien. De
reden van deze, voor den verderen loop
van den oorlog waarschijnlijk zeer ver
strekkende daad, ligt duidelijk voor de
hand: de zucht van Italië tot machtsuif-
Roman naar het Engelsoh.
10) 1 I i
De herinnering aan dat historisch feit
werd met stüzw%en aangenomen, terwijl
dj zich over het werkje heenboog, dat; zij
onder handen had.
„Hij trouwde met de vrouw, .lie hem uit
de gevangenis hielp," voegde Ford cr 'tot
opheldering bij!.
Zij hief haar hoofd op en kteek hem aan.
„Het was niet zooals de geschiedenis
fan Gilbert k Becktet," zei zij bedaard.
Ford met zijn langzaam begrip had eenige
seconden noodig om de be teekenis van
die Woorden te raden. En hij zou er moge-
Bjt noodt achter gekomen zijn als een blos
®iot langzamerhand haar geheele gelaat had
«vertogen en de, wat hij noemde, .-wilde
flikkering in haar oogjen Was verschenen.
Toen ging hem een licht ophij kleurde op
jöjtt beurt en rruaakjte daardoor de zaak
erger.
„Ik' vraag wjejl excuus," stamelde hij. „Ik
had nooit gedacht
»U behoeft mij geen excuus te vragen,"
viel zij hem in de rade met stokkendcn
odem. „Ik Wensehte dat u wistU heeft
roij zooveel vrajgen gedaan, dat het scheen,
«sof ik, door daarop niet te antwoorden,
Wg voor mijn vader en moeder schaam
de-En ik schaaïn mij niet voor hen
Jk Woü liever, dat u het maar wist...
iedereen Weet het die mij k'ent."
Oiwillekearig keek hij naar de omlijste
«wretsen op den schoorsteenmantel. Haar
breiding, nu de kans het daartoe het bast
lijkt. Dat dit geschiedt ten koste van den
bondgenoot, maakt voor den buitenstaan
der deze oorlogsactie er niet mooier op.
Nu Italië als zesde groote mogendheid
zich in den volkeren oorlog heeft gewor
pen, is het gevaar verre van denkbeeldig,
dat ook de Balkanstaten, wc denken
hier in de eerste plaats aan Roemenië, dat
volgens sommige geruchten een soort of
fensief verdrag met Italië zou hebben ge
sloten die evenzeer hopen van de ge
legenheid tot ge bied sui tbreiding te profi-
teeren, gaan meedoen.
De door den Italiaanscihen ambassadeur
te Weenen, Avarna, aan den Oosten rijksch-
Hongaarsdhen minister van buitenlanidsche
zaken, Burian,, overhandigde oorlogsverkla
ring luidt als volgt:
Weenen, 23 Mei 1915.
Gevolg gevende aan de bevelen van Z. M.
den Koning, Zijn verheven Souverein, heeft
de ondergeteekende, ambassadeur van Ita
lië, de eer aan Zijne Excellentie, den mi
nister van buitenlandscihe zaken vaar Oos
ten r ijk-Hongarije, de volgende mededeelïng
te doen toekomen:
Reeds den 4den van deze maand is aan
de Keizerlijke en Koninklijke Regeering me-
dedeeling gedaan van de ernstige beweeg
redenen, waarom Italië, vertrouwende pp
zijn goed recht, zijn tractaat van bondge
nootschap met 0 osten rijk-Honga,rij e, dat
door de K. en K. Regeering geschonden
was, nietig en voortaan van geen gevolg
verklaarde en zijn geheele vrijheid van han
delen hernam. Naardien is de Regeering
des Konings vast besloten met alle midde
len, waarover zij beschikt, zorg te dragen
voor 'de beveiliging der jtaliaansohe rech
ten en belangen.
Zij zal niet .tekort schieten in haar plicht
om tegen éükfe .tegenwoordige en toekom
stige bedreiging de maatregelen te nemen,
clie de gebeurtenissen liaar tot vervulling
van het nationale streven voorschrijven.
Z. M. de /koning verklaart, dat Hij zich
van morgen af in staat van oorlog met
Oostenrijk-IIongarije beschouwt.
De ondergeteekende heeft de eer te-
zelfder tijd aan den minister van buiten-
landsche zaken mede te doelen, dat de
paspoorten heden ter beschikking van den
K. en K. ambassadeur te Rome gesteld
zullen worden en dat hij Z. E. dank zal
weten, indien hem ook' de zijne overhan
digd Worden. w. g. AIVAKNA.
De opvatting jn Oostenrijk.
Een buitengewone uitgave van de „Wie
ner Zeitung", maakte Zondag nog het vol
gende keizerlijke schrijven openbaar.
„Waarde graaf Stürgkh, Ik draag u op,
het bijgevoegde manifest aan Mijne volken
ter algemeene kennis te brengen
Weenen, 23 Mei 1915.
Aan mijne volken.
De Koning va,n Italië heeft Mij den oorlog
oogen volgden de zijne en zij v;oegde er
dadelijk bij
„U heeft het bij liet rechte eind. Ik bedoel
hen daarmee".
Zij stonden in het atelier waarin zij hem
had t oegestaan te komen uit het stikdon
kere vertrekje, daar de regen hen voor een
overrompeling van buiten beschermde. On
der het spreken had zij den schildersezel
klaar gezet en het werk gerangschikt, dat
tot voorwendsel moest dienen voor haar
aanwezigheid daar, terwijl Micmac op den
grond lag uitgestrekt, met zijn kop tussohen
zijn pooten en een half slaperig oog op hen
gevestigd hield.
„Uw vader was dus een Canadees)
waagde hij te vragen, toen zij met een palet
in haar hand ging zitten.
„Hg was uit Virginia. Mijn moeder Was de
vrouw van een FramschCanadeesch
voyageur. Ik geloof, dat zij Indiaansch
bloed in de aderen had. De voyageurs en
hun families hebben* dat gewoonlijk".
Toen zij haar zelfbeheersching had her
kregen, deed zij haar mededeelingen op
een zakelijken toon, waardoor zij haar ver
legenheid trachtte te verbergen, en streek
onder het spreken een beetje verf op de
schets. Ford nam op eenigen afstand plaats
en staarde haar als betooverd aan. Dstwas
dus de oplossing van dat ongetemde iets,
dat zich liet geiden ondanks alle leiding en
opvoeding, zooals er soms aan met ?org ge
kweekte vruchten de wilde geur blijft. Zijn
nieuwsgierigheid was zoo groot, dat, of-
'thaar moeilijk viel de feiten mee te deelen,
deze machtiger was dan zijn wensch om
haar te sparen.
„En toch," zei hij na een lange pauze,
waarin hij haar mededeelingen verwerkte,
„toch zie ik niet in hoe dat alles u ver
klaart". i
„Ik geloof ook niet, dat het dat doet,
evenmin als uw toestand u verklaart,"
„Mijn toestand verklaart mij volkomen,
omdat ik het slachtoffer van een Onrecht
ben." 1
verklaard; een trouwbreuk, waarvan de ge
schiedenis de wedergave niet kent, is door
het koninkrijk "Italië jegens zijn! beide bond-
gen ooien begaan. Na een bondgenootschap
van. meer dan 30-jarigen duur, in den loop
waarvan het zijn territoriaal bezit heeft
kunnen vermeerderen en zich tot een niet
vermoeden bloei ontwikkelen, heeft Italië'
ons verlaten. j
In het uur van gevaar is het met vlie
gende vaandels naar het kamp van onze
vijanden overgeloopem.
Wij hebben Italië niet bedreigd, zijn aan
zien niet verkleind, .zijn eer noch. zijne
belangen aangetast Wij zijn onze bondger
nootschapsplichten steeds trouw nagekomen
en hebben onze bescherming verleend toen
het te velde trok, i i
Wij hebben meer gedaan. Toen Italië be-
geerige blikken over onze grens wierp wa
ren wij om de bondgenootschappelijke ver
houding en den vrede te bewaren toi
groote en smartelijke offers besloten, tot
offers, die ons na- aan het vaderlijke hart
gingen.
De begeerlijkheid van Italië, dat van het
oogeriblik partij meende te moeten trekken,
was echter niet te stillen. Zoo moet dan het
lot zijn loop nemen.
Tegenover den machtigen vijand in het
Noorden, hebben in een reusachtige, worste
ling van tien maanden, in de trouwste wa
penbroederschap met het leger van mijn
doorluchtigen bondgenoot, mijne legers ze
gevierend standgehouden. De nieuwe verra
derlijke vijand in het Zuiden is voor hen
geen nieuwe tegenstander.
De groote herinneringen aan Nevara, Mór-
tara, Castozza en Lissa, die den trots van
mjjn jeugd uitmaken, de geest van Ra-
detzky, van aartshertog Albert, van Te
gel hoff, die in mijn land en zeemacht voort
leeft, zijn Mij er bofg voor, dat wij ook
naar het Zuiiden toe de grenzen der mo
narchie met goeden uitslag verdedigen zul
len.
Ik groet Mijne in strijd en overwinning
beproefd gebleken troepen. Ik vertrouw op
Mijne volken, wier voorbeeldetooze offer
vaardigheid Mijn irmigsten vaderlijken dank
verdient, i
Ik bid den Almachtige, dat hij Onze vaan
dels zegene en Onze rechtvaardige zaak in
Zjme genadig hoede neme.
FRANS JOZEF, m. p.
STÜRGKH, m. p.
Fit onderscheidene steden der Donau
monarchie. ook uit Triest, komen berichten
over vaderlandslievende betoogingen. Te
Weenen brachten drommen volks geest
driftige hoera's uit op de bondgenooten en
op het leger en gaven lucht aan hun ver-
nlWaanliging over de daad van Italië.
K i eten alsWeg met de verladersWeg
met Italië! werden overal gehoord.
Incidenten kwamen niet voor.
De bladen geven in scherpe bewoordingen
uiring aan hun verontwaardiging o. a. wijzen
„Wel dat ben, ik or/f —op een andere
manier. Ik ben geschapen .om te lijden,
wijl ik de dochter van mijn ouders ben.',
„Dat zou verduiveld schandelijk zijn,"
riep hij met jongensachtig medegevoel.
„Het is uw schuld toch niet."
„Natuurlijk is het dat niet," zei zij met
oen droevigen glimlach. „En toch zou ik
liever lijden met de ouders die ik heb dan
gelukkig zijn met andere."
„Ik geloof wel, dat dat natuurlijk is,"
stemde hij weifelend toe.
„Ik wou dat .ik meer van hen afwist,"
ging zij voort, terwijl zij bleef doorschil
deren aan het werk voor liaar en af cn
toe achterover leunde om het effeot waar te
nemen. „Ik heb nooit begrepen waarom
mijn vader in Canada gevangen zat,"
„Misschien omdat hij dien man had ver-
niooid," opperde Ford.
„Neen, dat was in Virginia - ten min
ste den eersten keer. Zijn familie vond dat
niet plezierig. En dat was dan ook de reden
waarom hij zijn vaderland verliet. JHij had
oen hekel aan een gebonden levén én trok
daarom naar het noord-westen van Canada.
In jte dagen toen zij pas de spoorwegen
begonnen aan te leggen toen daar bijna
geen andere menschen waren dan de „trap
pers" en de voyageurs, werd ik aan do
oevers van de Hudson Baai geboren.*'
„Maar daar bleef u niet
„Neen. Ik was nog maar een klein kind
niet oud genoeg om het mij te herinne
ren, toen mijn vader mij naar de zusters
Ursulinen te Quebec zond. Hij heeft mij
nooit weer gezien. Het is vier jaar geleden
dat ik hen verliet. Ik Ixm nu achttien."
„Waarom zond hij u niet naar zijn fa
milie Had hij geen zusters of zoo
„Hij heeft dat wel geprobeen(t maar zij
wilden niets met mij te maken hebben."
Het gaf haar klaarblijkelijk een gevoel
van verlichting om over zichzelf te spran
ken. Hij vermoedde dat zij zelden in de ge
legenheid was haar hart hij iemand uit te
storten. Niet voor dien morgen had hij haar
zij erop, dat 'de oorlog van Italië doet den
ken aan een rooveroverva! van de helden
der Abruzzen.
De houding van Duitschland.
Te Berlijn weid Zondagavond officieel
bekend gemaakt:
De ItaJiaansche regocring heeft vandaag
door den hertog van Avarna. haren gezant,
aan de Oostenrijksch-Hongaarsche regee
ring laten verklaren, dat Italië zich met
ingang van hedennacht 12 uur metOoslen-
rijk-Hongarije in oorlogstoestand bevindt.
De Italiaansche regeering heeft door
dezen kunstmatig gezochten aanval op de
Dcnau-monarchie ook het bondgenootschap
met Duitschland zonder recht en reden ver
scheurd. De op de tractaten gegronde
trouWe verhouding tusschen Oostenrijk-Hon-
garije en Duitschland, die door wapen
broederschap nog vaster is geklonken, is
door den afval van den derden bondgenoot
en zijn overloopen naar het kamp van hun
vijanden ongerept gebleven.
De Duitsche ambassadeur prins Bülow
heeft mitsdien last ontvangen, Rome tege
lijkertijd met baron Macchio, den Oosten-
rijksch-Hongaarechen gezant, te verlaten.
I
De Duitsche gezantschapsraad von Hin
denburg te Rome begaf zich Zondagnamid
dag naar de Consulta waar hij in opdracht
van prins Büldw. onder verwijzing naar het
afbreken van de betrekkingen lusschen Italië
en Oostenrijk-Hongarije, de passen voor den
Duitschen gezant vroeg.
Bülow en het gezant sch aps pe rs o neelals
mede de Beiersche gezant bij het Quirinaal,
de Pruisische en Beiersche gezant bij het
Yatikaan verlieten gisteravond in twee
extra-treinen Rome.
Ock de Italiaansche gezant te Herlijn
is gisteren met het gezantschapspersoneel
vertrokken.
In Italië.
In heel Italië zoo meldt, een Reuter-
telegram uit Rome houden de geestdrif
tige oorlogsbetoogingen onverzwakt aan.
Te Florence werden in het gemeentehuis
dezelfde klokken geluid als Pietio Cnpponi
in 1494 heeft geluid, toen hij het volk
naar Florence opriep om het hoofd te hie
den aan Karei den Zevenden. De basiliek
van San Marco te Venetië is met vlaggen
getooid als in de dagen toen de Venelianen
uittrokken op verovering in den! Levant. Te
Genua, van Palermo tot Turijn, van Taranto
lot Milaan, werden overal de roemrijke
dagen van weleer herdacht.
In Frankrijk.
De Fransche minister van oorlog heeft
aan de generaals Joffre en Gouraud het
volgende telegram gericht:
„Wij ontvangen van onzen gezant te
Rome het volgende telegram: „Van mor
gen 24 Mei af beschouwt Italië zich als in
in het volle daglicht gezien en, ofschoon
nog piet tot een rijp oordeel in staat, hield
hij het er voor, dat haai' gelaat in gelukkiger
omstandigheden die uitdrukking van trots
en terughoudendheid misschien niet zou
hebben gehad. Haar manier om haar don
ker haar dat in het midden gescheiden
over haar wenkbrauwen golfde in een
zeer oenvoudigen wrong te draaien, gaf
haar iets bezadigds boven haar jaren. Maar
wat hij in 't bijzonder bij haar opmerkte,
dat waren haar oogen, niet zoo zeer om
dat zij wild en donker waren met dio
eigenaardige, schichtige uitdrukking van op
geschrikt wild als wel van den smeeken
den, verwijtenden blik, die in do oogen
van wild komt als het in 't nauw" wordt
gebracht. Die vertoonde zich, wanneer hij
slechts voor enkele ojgenMikken
de pupillen zag schitteren met een. glans
als van git, wat hij het niet Arisch effect
noemde, maar die gloed verdween telkens
snel en liet iets politor van het vluchtig
uitdagende,, dat Hawthorne zag in de oogen
van Beatrice Cenci.
„Hij bood zijn zusters een groote som
golds aan," zei zij zuchtend, „maar zij wil
den mij niet hij zich nemen."
„O Dus hij had geld
„Hij was een van de eerste Amerikanen,
die geld verdienden in het noord-westen
van Canada, maar dat was na mijn moe
ders dood. Zij stierf in de sneeuw op
een reis zooals op de schots boven
den schooi steemnantel. Men heeft mij ver
teld, dat hij daarna geheel is veranderd. Hij
was voor dien tijd wat men noemt wild
geweest, maar hij was dat toen in 't ge
heel piet meer. Hij werd zeer ernstig én
werkzaam. Hij was een van de pioniers
van dat land, een van de eersten, die zag
wat er uit te halen was. Op die manier
heeft hij veel geld verdiend en bij zijn dood
heeft hij mij dat pagelaten. Ik geloof; dat
het nog al veel is."
„Vondt gij* het niet akelig in het kloos
ter?" vroeg hij plotseling, ,,'t Lijkt mij
staat van oorlog te verkeeren met Oosten
rijk-Hongarije." Onze troepen zullen met
blijde geestdrift het bericht van het hande
lend optreden van onze Latijnsche zuster
begroeten. Getrouw aan zijn roemrijke erfe
nis is Italië opgestaan orm aan de zijde van
onze bondgenooten en ons den strijd voor
de beschaving en tegen liet barbarisme te
voeren. Terwijl wij onzen, wapenbroeders
in het verledend n |in' de toekomst een har
telijk weikorn toeroepen, begroeten wij in
hun tusschenkomst een nieuwen waarborg
dat de eindoverwinning aan onze zijde zal
zijn." s
(w.> g.) Millerand.
Aan helVaticaan.
Een Exchange-telegram meldt dat de Ita
liaansche minister-president, Salandra, Vrij
dagochtend de onderteekew'ng des konings
heeft verkregen op een besluit, waarbij de
diplomatieke onschendbaarheid van de Oos
tenrijksche, Pruisische en Beiersche gezan
ten bij het Vaticaan wordt geschorst
De Paus is voornemens tegen dat besluit
in verzet le komen.
De eerste vij an de 1 ijkheden.
Aan de Tiroolsche grens zijn zoo
wordt uit IVoenen bericht na het intre
den van den staat "Van oorlog, op verschil
lende punten kleine gevechten begonnen. Ia
het grensgebied aan de kust vertoonde zich
bij het grensplaatsje Strascoldo Italiaan.scha
cavalerie. l
Voorts meldt de Oostenrijksche ma
rinestaf: i
Onze vloot heeft in den nacht, volgende
op de oorlogsverklaring, van 23 op 24 Mei
ki gigsverrichtingen tegen de Oostkust van
Italië tus-chen Venetië en Barletta onder
nomen. Op tal van plaatsen heeft zij met
goed gevolg punten beschoten, die uit ten
mi'itair oogpunt van beteekeiiis zijn. Tege-
iijkei tijd hebben onze watervliegtuigen bom
men geworpen op de luchthallonhergplaats
te Chiaravallo op de militaire versterkingen
tien te Ancona, en het tuighuis te V enetie,
waardoor zichtbare schade en brand zijn
veroorzaakt.
Van Italiaansche zijde komen da
oIgende berichten
LONDEN, 24 Mei. Een officieel bericht
uit Home meldt dat een aanval van Oosleti-
njk'sche Mnjdkrariliten ter zee ei: in de
lucht op Forto Corsini, Ancona en Barlolta
!<t'Ie drie op dc Oostkust van Italië) alle
zijn afao-vlngen.
HOME.'21 Mei. (Officieel.). Hel tuighuis
te VeiKlé is ook door vliegtuigen aango
vallen, die sjmedig verdreven waren.
HOME, 24 Mei. (Officieel.). Een Italiaan
sche itorpedojager fs Porto Huso, op een
klein e.la,ml bij de Oostenrijks olie .grens
gelegen, lünnengdoopen, heeft de kade ver
nield en een aantal motorbarkassen in den
grond geboord. Twee soldaten zijn gedood
en een aantal gevangenen gemaakt.
Do .twee Oostenrijksche vliegtuigen, die
het tuighuis te Venetië aanvielen, hebben 11
vreeset ijk."
„Neen, niet bepaald. Ik Was er niet on
gelukkig. De zusters waren vriendelijk voor
me. Pas na mijn vaders dood begon, ik
te beseffen wie ik was en toen werd ik
rusteloos. Ik voelde, dat ik nooit geluk
kig zou Worden vóórdat ik onder menschen
van mijn eigen soort was."
„En hoe kwam u daar?"
Zij glimlachte flauw voordat zij antwoord
de: „Ik kwam er nooit. Er zijn geen men
schen van mijn soort.'!
Onthutst jjoor den nadruk dien zij' op
die omstandigheden scheen te willen leg
gen, nam hij do eerste de beste gelegen
heid te baat om haar af te leiden.
„Dus u woont bij uw voogd ini Hoe
bevalt u dat?"
„Het zou mij heel goed bevallen als
het hem ook maar beviel of liever zijn
vrouw. Weet u," trachtte zij uit te leg-
gen, „zij is boel lief en aardig en zoo,
maar zij vereert alles wat welvoegclijk en
in den vorm is en ik schijn voor haar
de o,n welvoeg el ijkheid in persoon te zijn.
Ik weet, dat het eoti lieproeving voor haar
is mij in huis te hebben, en diis j,s bei in
zekeren zin ook een beproeving voor mij
om bij haar te zijn."
„Waarom blijft u dan?"
„Wel, om de eenvoudige reden, dat ik
er niets aan kan veranderen. Ik moet doen
wat de wet mij voorschrijft."
„Ah juist, weer de wet."
„Ja, weer de wet. Maar er zijn boven
dien nog andere redenen."
„En die zijn
„Wel, om iets te noemen, ik houd dol
veel van hun klein meisje. Zij is het lief
ste schepseltje in de wereld en. het eenige
wezen, behalve mijn hond, die van mij
houdt."
„Hoe heet zij?"-
i i '{Wordt vervolgd).
schi e iou^mt
i
