15323
Tweede Blad.
Uit de Tweede Kamer.
Ingezonden Mededeelingen. -
Verandering in oude gewoonten
Knust en Wetenschap.
Deze courant verschijnt dagelijks, mot uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prgs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen C. 1.25. franco
per post £1. 1.65.
Prijs per week- Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 ient.
Abonnementen woiden dagelijks aangenomen.
Adverlentirn voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór eon
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 Chook Korte Haven).
i'rijt der A d v« r t e n t i nVan.,16 rogels £1. 0.02; iedere regel tneer
20 cents. Reclame 40 cent per pegel. Groote letters naar de plaats die zg
innemen.
Ad ver ten tién bij abonnement op voordeeiige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te 'bekomen.
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advcrtentiön opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentièn worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon 103,
Wij moeten paraat zijn om onze neutra
liteit te kunnen verdedigen, als die m het
gedrang kwam, is tot na toe terecht het
parool der Regeering geweest, en het zal
dit natuurlijk blijven; wij moeten paraat
zijn, zegt Lely, om na den oorlog alle voor-
deelen te pi ukken, die dan te verkrijgen
zullen zijn voor hem, die tu^schen handelaar
wil we2en, en daarom moeten wij zorgen,
dat ook de grootste schepen onze voor
naamste twee havens zullen kunnen be
reiken. En vandaar het ontwerp om het
Noorzeekanaal een sluis te geven, waar
door de grootste diepgang aan dat ka
naal -wordt verzekerd, en "daarnaast een
ander om den Rotlerdamschen waterweg
zoo uit te diepen, dat de grootste sche
pen "Neerland's eerste koopstad zullen kup-
nen bereiken.
Met het eerste ontwerp was men spoe-
dig gereed; er kwam een welverzorgde
rede van den hoer Kubrecht, waarin deze
het groote belang van de zaak uiteenzette,
en een technische rede van den heer Bo-
gaerts, waarvan wij maar niet veel anders
zuilen zeggen, dan dat wij ons niet com-
petent achten de waarde daarvan te be-
oordeelen. Het zal wel heel degelijk ge-
weest zijn, want Roermond's afgevaardigde
staat bekend ais een zeer bekwaam in
genieur, en zijn optreden, doet des te aan
genamer aan waar hij de eenvoudigheid
zelve is. Het eenige wat hij nog moet loe
ren is zijn stem zoo te verheffen, dat men
hem ook op de perstribune verstaat.
Maar met den Rotterdamse hen waterweg
was er meer te doen. Men moet niet
vergeten, dat Rotterdam een heel eind van
het uitéinde van zijn waterweg af ligt;
dat tusschen Rotterdam en Hoek van Hol
land verscheidene plaatsen liggen, die met
Rotterdam strijdige belangen hebben - of
meenen te hebben, en dat de stad dus, die
reeds zelf zoo enorm veel voor haar haven
werken uitgaf, er steeds ter dege over
waakt en waken moet, dat concurrenten
haar belangen niet in het gedrang zullen
brengen. Logisch zou het dan ook eigen
lijk wezen, dat de beide oevers van den
- waterweg over een flinke breedte tot Rot-
terdamsch grondgebied werden gemhakl,
maar zoover is het nog niet. Hoe dit alles
zij, toen de Minister met het aanbod aan
Rotterdam kwam om den waterweg te ver
diepen, jnits de stad van de daarvoor
bencodigde millioenen Va bijdroeg, had Rot
terdam eerst eens met zijn Excellentie wil
len praten, om zich te vrijwaren tegen on
aangename gebeurlijkheden, die het gevolg
van het werk zouden kunnen wezen. Maar
de Minister had dit geweigerd, en daar
over was de Rottestad in haar wiek ge
schoten; en de heer Spiekman, één van
- Rotterdam's afgevaardigden, vroeg dan ook
hoe of de Minister, die altijd zoo pret
tig glimlacht, zoo onvriendelijk had kun
nen wezen. Minister Lely antwoordde hier
op echter zeer terecht, dat het misvatting
is ais men den Staat, die tot een gemeente
zegt: Ik zal dit of dat werk uitvoeren,
mits gij daarin een zeker gedeelte be
draagt, als contractant met die remeente
beschouwt. De Staat is dan niets anders
don de Overheid, die in het algemeen
belang een eisch stelt, die vervuld moet
worden. En de Minister kon dus niet met
de Rotterdammers praten, vóór en aleer
het ontwerp zou zijn aangenomen, en naar
het ons voorkwam lag in do wijze waarop
hij dit zeid© reeds de verzekering, dat met
billijke" eischen van Rotterdam zeer zeker
zou gerekend worden.
Waarbij dan. nog kwam, dat men het
in Rotterdam zelf volstrekt niet met el
kaar eeins was oyer het urgente van de zaak,
'wat de vraag wettigt of het nadeel, dat de
Rotterdainsche havens door den oorlog hleib-
ben geled/sn de marihthebbcrsi aldaar kiein-
j, moedig hebben gemaakt. Men wilde ten-
minste afwachten, of men zich ook na den
|L oorlog van steeds grooter schepen zou be-
- -I dienen; het kom todh wol ©ens 'mogelijk
-f' zijn, dat do haast Waarmee dan in do ver-
meerdering van tomjienmaat zou moeten
'wonden voorzien, zou leiden tot aanbouw
van kleinere schepen op groote schaal, en
't Waai do heer Gemtsan!, die ziidli van deze
Vtnees de tolk maalde. Wij dachten, toen wij
hem he iden, dat hij ziich gelukkig mocht
rekenen dat G. J. de Jongjh, de ontwerper
van Rotterdam's reusachtig havencomplex,
niet mieer in de Kamer zat, wat zou hij
er dan van langs hebban gekregen. Nu liep
het af met een rede van Minister Lely
waarin de groote belangen waaromi hiet ging
jvaa hoog standpunt wenden' bekeken, en' hij
won het pleidooi schitterend, want het ont
werp werd zonder hoofdelijk© stemming aan
genomen. Het kreeg zelfs de stem van den
heer van Doom, die de vrees had uitge-
s sproken, dat het maar steeds brengen van
,'f" grooter watervloed ini den Roteilamlschen
wtejli egpfs vjan nadccjig
zou kunnen blijken voor de weerstands
kracht der dijken, die bet daar achter lig
gende land moesten beschermen. Waarop
de Minister antwoordde, dat daaromtrent
niets met zekerheid te zeggen viel.
En. er is weer eens een leening goedge
keurd; het geld stroomx uit de schatkist;
daar is de mobilisatie, daar is de Distri-
buüewet, daar is zooveel meer. Maar laten
wij maar niet klagen; ais wij zelf in den oor
log waren, zouden wij voor heel andere
dingen staan. Trouwens, er is wel niemand,
zooals een kundig financier ons dezer da
gen toevoegde, die zich verbeeldt, dat na
den oorlog alle Staten aan hun fmancicele
verplichtingen zullen kunnen voldoen. Maar
wij staan er dan nog anders voor. En zoo
leenen wij nu 125 mil hoen a 4 percent,
tegen de koers van 97, hetgeen dus is
tegen een rentevoet van ongeveer 41/10 per
cent Natuurlijk kreeg Minister van Gijn
zijn 125 millioen, en de stok achter de
deur van oen gedwongen leemnfg a 3 per
cent zal wei maken, dat het geld binnen,
komt, maar wat ministers van Financiën
nu juist met ioderen dag gebeurt, bij kreeg
uit de Kamer en wel uit don motnd van
den heer Visser van IJzandoom het verwijt,
dat hij met genoeg leende. Deze had de
125 millioen op minstens 200 willen zien
gebracht, ten eerste omdat wij anders toch
weer spoedig diep in de vlottende schuld
zitten, ten tweede omdat hij voorzag dat
na den oorlog; do .rentestandaaid er om
zou stijgen, en Vooral wilde hij kenen tegen
hooger percentage, omdat ons Staatserediet
Ixmadeold zal wouden als straks door stip
gen der renjestandaani de koers daalt van
de 4 peroents-fondsen.
De Minister werd echter ten krachtigste
gesteund door de beide financieel© specia
liteiten, de hecren Patijn en do Meester.'
De eerste wees-er op, dat nu in deze tijden,
minder dan ooit, met eene staalsloening
speculatief mag zijn, d.w.z. het bedrag daar
van mag vastknoopen aan verwachtingen
van wie niemand weet of Weten kan, of zo
zullen w-orden gerealiseerd. Treub leen du
indertijd 275 millioen en hoopte daarmee
alle andere uitgaven te dekken, daar bjj
zich op het standpunt plaatste, dat do
oorlog op 1 April' 1915 uit zou zijn en hoe
heeft deze berekening niet gefaald. Daarom
is het wol het beste, dat wij telkens leenen
wat wij aan kasgeld behoeven, en tegen een
rente die plausibel is, en den heer de Mees
ter viol hom' hierin hij. En de Minister,
wees er op, dat men met krachtproeven
van leeningen tot een zeer hoog ..bedrag
125 millioen is dus blijkbaar een klein
bedrag zuinig moet wezen; door die te
herhalen zouden ze allicht mislukken.
Waarbij dan nog komt, dat men zal hebben!
af te wachten wat de Oo rlogswi' nstbcl asti ng
zal opbrengen, waarvan op dit oogenblik!'
nog niet de minste raming is te maken.
Men hoort er anders wonderen yan, en wij
voor ons hopen van harte, dat die won
deren werkelijkheid zullen worden. Want
van wie is men meer gerechtigd in dezen!
tijd eene bijdrage te .vragen voor de nooden
der schatkist, door den oorlogstoestand
ontstaan, dan van hen, die uit dienzelfden
oorlogstoestand zooveel winst halen?
Ook bij déze leening ihj>aft de Neder-
landsche Bank zich bereid verklaard do
stukkon te beleenen, en zij pal tot 1' Au
gustus 1917 daarvan geen hooger rente
nemen dan 4 percent. Dit alweer om de
menschen te helpen, die cftecten bezitten,
maar geen contanten, om op de leening!
in te schrijven. Ook dit wetsontwerp werd
zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
De KameT geraakte toen midden in de be
handeling van het kleingoed. Bij wetsont
werpen als htet langer in dienst houden van
landstorm, landweer, en militie, zijn er
natuurlijk altijd leden die wat te vragen!
hebben, eu als gewoonlijk waren ook nu
weer de hoeren Duymaior van Twist en
Ter Laan op hun post, van welke beide
heeren wij wel eens denken: Gij ziet de
bootnon wel, maar niet het bosch. Zoolang
toch ajs de oorlog duurt, hebben wij van
hen nooit beschouwingen gehad, van uiteer;
hoog standpunt, wat de taak van het leger
zijn moet, en hoe ze die het best zal kun;
nen vervullen, het was stesdc pouterwerk
en krabb'elwerk.
En zoo we-nig verkwikkelgk, dat het
ons geen aanleiding geeft er iets over te
zeggen. Liever memoreeren wij, dat de
heer Troelstra met groote handigheid
deze ontwerpen benuttigde, om zijn voldoe
ning er over uitte spreken, dat thans
door een der beide oorlogvoerende par
tijen aan de andere vredesvoorstellen waren
gedaan; hij verzocht de Regeering bij op
legging van militaire lasten iaan ons volk
met dat gebeurde rekening! te houden. Als
hij nu maar niet Sn de Entefttefeladen,
die deze vredesvoorstellen als truc be
titelden om verdeeldheid onder de bond-
genooten te zaaien, voor „verkochtaan
Duitschland" wordt uitgemaakt. Het zij
hiermee hoe het wil, wij meenen, dat de
heer Troelstra gelijk heeft, als hij zegt,
dat deze voorstellen ons iets nader bren
gen tot den vrede; een botte afwijzing
daarvan zou do Entente toch enorm veel
kwaad doen, daar er teekenen te over
zijn, die er op wijzen, dat van alle kanten,
naar hot einde van het bloedbad wordt
verlangd.
Van zooiets groots als den vrede over
gaande tot iets kleiners, ontmoetten wij bij
een credietaanvrago ten behoeve van pa
pier 'voor de Landsdrukkerij een klacht
van den heer Van Doorn over papierver
kwisting in de stukken van de Regeering
en van de Kamer. Een kleine opmerking,
maar zeer zeker een juiste opmerking.
Er wordt in dezen tijd van papiernood
aan do Landsdrukkerij eenvoudig met pa
pier gesmeteh, en van eenige ernstige po
ging om te bezuinigen, merkt men eigen
lijk niets. Dat is nu eenmaal de schaduw
zijde van het Staatsbedrijf, een particuliere
drukker, die alles uit eigeii zak moet be
talen, zou zich zeiven afvragen of hij wel
goed snik was door aldus te doen, en Ka
merleden, die hun gezin voor proeken, dat
het in dezen tijd zuinig moet zijn, doen,
dunkt ons, maar het best hun huisgenooten
geen blik te laten slaan in den stapel
stukken, die zij krijgen. Maar, zoo is'het
nu eenmaal, het is altijd goed riemensnijdeu
van andermans leer. Als wij, burgers, b.v.
op, 't oogenblik zijn aangeland, dat men zich
afvraagt of men do kachel zal laten aan
loggen of niet, staan die in alle Staats
gebouwen al lang rood gloeiend.
De heer Cort van der Linden zag zeker
het hopelooze van. het geval in, want hij
beantwoordde de opmerking van den af
gevaardigde voor Gouda met do verkla
ring, dat hij met de zaak niets te maken
had, want dat de Landsdrukkerij zooveel
papier verbruikt als haar lasthebbers wen-
schen. Formeel was dat natuurlijk volkomen
juist, maar wij kunnen ons toch begrij
pen, dat do heer van Doom ontstemd was,
omdat het hoofd van het Kabinet er ten
slotte toch wel degelijk mee, te maken heeft
of op ieder gebied de noodige zuinigheid
wordt betracht. Die ontstemming bracht den
spreker tot een motie om op zuinigheid
in deze aan te dringen, zoodat het eerste
gevolg van de critiek 'op de papierver
kwisting is, dat erhonderd vel folio
volgedrukt worden met een motie. Voor
de derde maal is thans een ontwerpje om
van de bestaande Kieswet af te wijken,
door de Tweede Kamer aangenomen; wie
had kunnen vermoeden toen de eerste maal
de 'discussies daarover werden gehouden,
en tot dikwijls zwaarwichtige beschouwin
gen aanleiding gaven, dat'we door den
rampzaligen oorlog tot tweemaal gedwon
gen zouden worden zulks te herhalen?
Het nieuwe buitengewone oorlogscrediet
heeft den heer Troelstra aanleiding gege
ven tot de verklaring, dat hij en zijn partij
op den duur met dezen Minister van Ma
rine niet zullen kunnen méde gaan, en
dat do reden daarvan ligt in 's Minister's
houding tegenover de Bonden, den Matro-
zenbond en den Bond van Zeemiliciens.
Dit conflict was te verwachten, daar Mi
nister Rambonnet, en wij juichen dat toe,
waar wij bij' zijn voorgangers wel eens
slapheid in deze hebben moeten constatee-
ren, onverbiddelijk vasthoudt aan den stel
regel, dat het vlootbestuur, en het vloot-
bestuur alleen, baas moet zijn op de vloot,
en iedere handeling van de Bonden, die
tegen dezen stehegel ingaat, onverbiddelijk
wraakt. Nu is het natuurlijk altijd moeilijk,
uit to maken, of hierbij steeds het juiste
middel wordt betracht,' maar de stelregel
is goed, is onontbeerlijk. Leger en vloot
zijn niets meer waard, als daarin ontbreekt
het besef, dat er maar één macht is, waar
aan. men heeft to gehoorzamen, n.l. die
door do Overheid gesteld.
Het trok omz© aandacht echter, dat de
heer Troelstra er zoo don nadruk op legio,
dat do soca-taldemocratie als zoodanig met
deze bomden niets te maken had; hij wilde
blijkbaar voor hun. actie niet verantwoor
delijk gestold wvwien. Wij kunnen .dit be
grijpen, waar speciaal de Mateoeenbond lie
ergste gevallen van. sabotage slechts ver
oordeeld heeft uit lieze overweging, dat daar
door aan de propaganda kwaad wondt ge
daan.
Maar do heer Tnoelstra vterwijt den Mi
nister, dat hij de Bomden weg wil hebben,
en hij wil ze behouden als instrument om
de Regeering op de hoogte te houden van de
toestanden bij het lagere personeel van de
Marine, van hun wenschen enl klachten.
En inderdaad, dat willen wij ook, maar
wij.tflagejn t|0cjh, of 3a ledder; dier, S. D. A. Pr
niet wat al .te optimistisch is, als hij meent
zulks van den Matrozenbond te kunnen ver
wachten. Wie „Het Anker" leest, weet, dat
jaar in jaar uit alles bij de Marine is
afgekraakt, daar kon in dat groote huis
houden niets mankeeren, "wat todh zeker in
geen enkel huishouden* uitblijven kon, of
er werd ©en keel opgezet, als of men ver
moord wend; te tere driftige uiting, iedere
tekortkoming van den meerdere werl ten
breedste uitgemeten, kortom, wie geen an
deren kijk op onze Marine krijgt dan „Het
Anker" geven kan, zou tot de conclusie -
moeten komen, dat ons minder marineper
soneel in een hel op zee leeft, waaruit
het niet te spoedig verlost kan worden. Of
er dus van de bestaande bonden lichamen
zulten zijn to maken ,dte aan die verwach
ting van den heer Troelstra zullen voldoen,
is Voor ons ernstige vraag. De heer Hogen-
hoótz, steeds m Anker-stijl, wilde een boom
opzetten over de mindere qualiteit van de
bruine boonen aan Hr. Ms. „Heemskerk",
maar do Voorzitter vroeg hem met deze
bij de Jlarinebegrooüng terug te komen:
En wij vragen ons af, hoe het mogelijk
is, dat de ex-predikant llugenholtz, tomid)'
den van don jammer en ellende om ons
heen, met een bloedbad voor oogen, waar
van de geschiedenis geen weerga kent, zijn
geest niet hooger kan opwerken, dan totj
eene klacht, dat de bruine boonen eoji en
kelen keer niet puik puik waren. De blauwe
boonen zijn helaas maar al te puik puik,
maar dat schijnt er minder op aan te
komen.'
De kwestie is niet uitgevochten over de
Bonden en het debat daarover zal bij de
Marinebegrooting worden voortgezet.
De behandeling van de zegel- en Regi
stratie wet heeft kort geduurd, wat ook wiel'
daaraan zal gelogen hebben, dat zoo weinig
Kamerleden op dit gebied vertrouwd zijn.
Daar ook dit ontwerp tot doel heeft, geld in
de schatkist te brengen, moesten pogingen
om de opbrengst daarvan te vermeerderen,-
wel falen. Zoo heeft do heer Teenstra een
amendement, door hem ingediend om vei
lingen door kooplieden, land- of tuinhoup
wers of 'visschei;s in hun bedrijf gehouden,
van registratierechten vn'.j te stellen, in
getrokken, toen hij uit 'sMinisters mond
vernam, dat de schatkist daardoor 3/i mil
lioen zou hebben te derven.
Van veel belang was het amendement-van,'
Doorn, om do verplichte tusschenkomst van
notarissen en deurwaarders te beperken tot
die gevallen, waarin' de wet openbaren!
verkoop eischt. Van voel belang zeggen wij,
omdat deze heeron daarvoor 4 percent re
kenen, terwijl de belasting maar een halE
percent is, zoodat niet de schatkist maar
particulieren daarvan het vooideel hebben.
De heer Tocnstra was het hiermee roerend
eens, waar door de bestaande regeling del
zak van notaris en deurwaarder, ten koste
van den landbouw, wordt gespekt. De lieer
Smcenge erkende de billijkheid van liet!
amendement, maar wilde er toch op wijzen,
dat als men deurwaarders, die ;uit hun
■eigenlijke ambt toch al niet veel Verdienen;
het grootste deel van hun (verkoopingen. af{
neemt, het billijk zou wezen, eerst hunne
financieel© positie beter te regelen. En ook
do" heer Visser van IJzendoorn, pi erkende!
hij dan ook, dat yan onze notarissen,
niet behooren tot hen, die (zooveel verdie
nen, wemschte geene curateelo van den
notaris over het publiek; zulks moest in ceni
vrijen staat niet kunnen plaats hebben.
De Minister van Justitie voegde hiertegen
aan, dat een solide afhandeling van zaken
alleen gewaarborgd wordt door tusschen
komst van een openbaar ambtenaar; dat
was trouwens het advies dat hij, op één
na, gekregen had van allo procureurs-gene
raal, die hij daarom had gevraagd. Uit
een oogpunt van rechtszekerheid achtte hij
aanneming van het amendement niet wen-
schclijk, bij welks aanneming de belangheb
benden zeer zeker zouden moeten worden
schadeloos gesteld. En do Minister van Fi
nanciën vreesde, dat het nadeel dat de
betrokkenen zouden lijden, wel op "de een
of andere wijze op do schatkist zou wor
den verhaald. Maar om aan den voorstel
ler van het amendement tegemoet te ko
men, wilde hij de periodieke verkoopingen
vrij stellen van die verplichtingen, d.w.z.
die verkoopingen, welke gedurende tenmin
ste zes weken per jaar, ten minste één
maal per week worden gehouden, van de
voortbrengselen van hetzelfde bedrijf. Deze
concessie maakte dat de afgevaardigde voor
Gouda zijn amendement introk.
Bij do regeling van werkzaamheden
de heer Nolens mocht zeker met recht op
eenige weken rust voor de Kamer aandrin
gen werd besloten do tweede lezing
van de Grondwetsherziening te houden
Donderdag as. na de pauze. En daar er
nog vete wetsontwerpen aan de lijst zul
ten moeten worden toegevoegd, achtte de
corzitter het wenschelijk bij de Algemeen©
Beschouwingen over de Staalsbegrooting,
waarmede men volgende week zal aanvan
gen, do personeelsbelangen en de distri
butie van levensmiddelen uit te schake
len, Over het laatste punt waren de heeren
Snoeck Henkemans begeerig zoo spoedig
mogelijk met Minister Posthuma van ge
dachten te wisselen, maar de heer Troel
stra meende, dat uitstel hier geen nadoel
kan hebben, waar men vóór eind Januari
toch met aan 't zaaien kan gaan. En werd
dan ook conform het voorstel des voor
zitters besloten.
De zegelwet is zonder belangrijke wijzi
gingen gebleven. Een amendement-Sasse v.
IJsselt om uit do wet de bepaling te laten
vervallen, die ongeldig verklaart een af
schrift of uittreksel uit een onderhandsch
stuk, tenzij dit voorzien is van een ver
klaring van 's Rijks ambtenaar, dat het
zegelrecht voor het oorspronkelijk stuk be
hoorlijk is voldaan, werd aangenomen. Een
amendement-Duys, om het aantal letter
grepen per zegel vrij te laten bij het op
maken van acten voor openbare verkoo
pingen van onroerend goed, welke niet ter
plaatse kunnen worden gehouden, werd
door do Regeering overgenomen.
maakt u gezond.
Als GIJ verschijnselen van merzwakte
hebt, zooals waterstoomissen, onzuiver;
bloed, rheumatiek, ischias, spit, ntergruis
of steen, rugpijn of onnatuurlijke ver
moeidheid, beproef dan de nieuwe Foster's
methode: i i r
Geef rust aan uw gestel door minder
vleesch, thee, koffie of opwekkende mid
delen van welken aard ook 'te gebruiken,
en drink meer water en meer melk. Ver
mijd te veel inspanning en zorgen. Geniet
meer frissch© lucht, slaap en lichaams
oefening in de buitenlucht. Broek! onmid
dellijk met alle twijfelachtige gewoonten.
Deze verstandige methode is good voor
elk, maar men Kan natuurlijk niet ver
wachten, dat do nierzWakte zonder verde
re hulp verdwijnt. Zieke nieren vereischen
behalve zorg een niergeneesmiddel.
Mochten uw nieren verzwakt zijn of
worden, herinner u dan Foster's Rugpijn/
Nieren Pillen, hot speciale geneesmiddel
dal de nieren regelt zooals laxeermiddelen.'
de ingewanden regelen, Foster's Pillen en'
Foster's Betere Gezondheid methode -pas
sen allen mannen on vrouwen, oud en!
jong die reden hebben om hun nieren!
te verdenken.
Wacht u voor namaak, él kb echte doos
draagt de handteekening van James Fos
ter. Foster's .Rugpijn Nieren Pillen zijn te -
Schiedam vorkrijgb. bij Kappelhoff Ho- 1
vingji. Toezending geschiedt franco na ontv.
v. postwissel h f 1,75 p. doos of f10.p..
zies doozen.
Nieuwe uitgaven.
Hot groontendrogen.
Do Vereanigmg van Groenten- en! Vruch-
tendnoigers zend ons een rijk geïllustxeenie
brochure in 4o formaat, getiteld „Hét green- -
temdroigen, de industrie der, toekomst", waar
in benige beschouwingen worden gegeven!
over het wezen en de toekomst van het
drogen van groenten.
Wij lezen daarin oim, nadat gewezen
is op hel fait dat jaarlijks in het West-
land duizenden en duizenden kilogrammen,
groenten worden geabandonnbemd (als waar
deloos behandeld wonden) omdat de ver
zending naar bet buitenland op zéker oogen
blik met loont: Door het drogen wonden dé
groenten, welke zoo gemakkelijk tot ver
rotting overgaan, verduurzaamd en zij kun-
■nen door oogenblikkelijke nxarktschonunelin-
gen hun waarde niet meer verliezen, daar
zij later op elk oogenblik van opleving dier
markt weer in, het verkeer kunnen worden
gebracht.
En. dan:
De verbeterde procédé's hebben het getal
van do te drogen producten hoe langer hoe
meer uitgebreid, zoodat thans letterlijk alles
kan wonden gedroogd en tot ©en verduur
zaamd produöt worden verwerkt. Met recht
van spieken kan worden volgehouden, idat
Duitsdiland waar thans jaarlijks millioe
nen hectoliters aardappelen gedroogd wor
den door do levonsmiddelen-bloktelediani
oorlog reeds zou hebben moeten 'opgeven,
indien in dat land. de drogerij zich niet-'
dermate had ontwikkeld. Door het drogen
op groote schaal toch kunnen do nog be
schikbare voedingsmiddelen voor memsch en
dier regelmatig over het geheel© jaar worden,1
Verdeeld,en voor bederf bewaard. »4
Overal in Duitschland bevinden zich
thans dioogiiiriéhtingjen. Zij zijn ajs het wa^q.
tX3s&!
i
l
