De oorlot
I
/69'
i
69"" Jaargang,
Woensdag 3 Januari 1917.
No. 15335
DE ZEEVALK.
m
bi
m
binnenland;
f
ii
78 101
i
-
its
4
m
Deze courant verschijnt dagelijks, met uiUondenng van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalFoor Schiedam en Vlaardïngen fi. 125, franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardïngen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2" rent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentien voor het eerstvolgend nummer moeten des middags voor een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Ifavon No 111 (hoek Korte Haven).
Irijs der Auvertentiên: Van 16 regels £1. 0.92; iedere regel meet»
20 cents Reclames 40 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Ad ver ten tién bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Dagelijks worden zoogenaamde kleine aövei'lenliëu opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling mm het Bureau te voldoen.
Deze adveitentien worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon "o. 103.
BUITENLAND.
De Tredesvoorstellen.
'D© houding rvan Duitschland.
Met betrekking tot do positie, die da
DuitscKeregeering rten opzichte van hat ant
woord der Entente- za,l aannemen, verneem^
Nd© Korrespondenz iNorden" uit leidende
kringen het [volgende: De definitieve uit
spraak ït (natuurlijk eerst mogelijk, wanneer;
de offideele 'tekst bekend is. De eerste in
druk is die vati oprechte spijt, dat de
vredesaanbïeding van Duitschland zoo
bruusk- "kon' worden afgewezen, en dat
over dr belangen der neutralen en over jhefc
geweldige verlangen naar vrede van de ge-
heele vereld met geen enkel woord gerept
wordt."Volgens de meening te Berlijn vormt
zulks liet treurige bewijs, dat de Entente!
zonder de minste égards tegenover de eigen
volkeren ha,ar doeleinden wil doorzetten, die.
•gericht zijn op do- verplettering van
Duitschland cn op de onrechtmatige vcr-
krijgiiigvan, grondgebied. Dit doel wordt
onder, een vloed van woorden verborgen,
doch blijkt duidelijk uit icderen zin van het
antwoord. Het Duitsche volk zou de phra-
sen der Entente overdo geschiedenis van hef
ontstaan van den oorlog met een rustïgcj
verklaring van zijn. standpunt kunnen be
antwoorden. liet sie'fc echter met het oog
op den, door de Entenlo geschapen toe
stand, van die orrruchlbare discussie af,
doch zal zijn laakte krachten inzetten voor
de verdediging vat het vaderland Do con
clusie uit het antwoord der Entente is, daitl
er vorder gevochte! z.al worden, onverschil
lig or do wereld tèi ondergaat of dat oor
logvoerenden -en iculxaten verder lijden
Do nota, der Entene moet ook den meest
verblinden toonen, jvelke innerlijke waarde
de verzekeringen dur Entente hebben voor
recht, vrijheid en beschaving te strijden. Do
verantwoordelijkheu voor de vcortzelting
van den oorlog trefjniot Duitschland, doch
met haar volle gericht de Entenle
Het (antwoord' op de nota
van jVi Is on.
Reuter verneemt laf. er door de gealli
eerden nog geen aitwoord is gezonden
opj rile nota van "Vlilson betreffende den
vrede. Men heeft Ipt wenschehjk geacht
een behoorlijken ttijl te la,ten verloopen
tnsschén. do verzendng van het antwoord
op de» Duitsche nota en die van het ank
woord aan den president dor Fereenigd©
Staten.
De nota ïs echter pods in concept opge
steld ©n wordt nu rèiajulcld en zal waar
schijnlijk binnen onfele dagen verzonden
worden. i j
R-eeds is medegedeeld, dat de Spaanscho
regeering zich met lal aansluiten bij de
poging der .Vereenigdj Sta,lim en men ver-
Roman, pit het ladst der 16e eeuw,
naar 't Engelsch van ÜFAËL SABATINI.
Sir 'Olivier lachte h rdop. Hij werd op
gewonden en vroolijk
eerste uitdrukking van
zjjt besloten, nooit or
verlegen to zitten. Eei t was het zeeroof,
toen ontvoering en m
I hekserij 1"
- „O, een oogeublik, a
fl Lord Henry, wat drifti
riin vollen- ernst, Jonk
.„dat het Lionel Tressil
frodedphitt vermoordde
Sr
„In ernst?" herhaal
en dit was er de
„Haar behekst? Gij
een beschuldiging
3rd, en nu is hef
't u belieft!" riep
uit. „Zegt gij ons
ouwe Rosnmunde,
.n was, die Pieter
zij, cn haar lip-
1-1
k|
>ppn krulden zich totleen minachtenden
.glimlach. 1
v 5 „Ik zeg het u niet. «een, ik zweer het
^'fiier voor het aangezlht van God. ITct
.//was Lionel, dio mijn lloeder vermoordde,
yen het was Lionel, dia rondstrooide, dat
Sir .'Olivier het gedaan pad. Men zei, dat
Six Olivier gevlucht wal voor de gevolgen
.Van iets, dat tegen heil ontdekt was, en,
Tot mijn schande, geloole ik het praatje.
Maar sedert heh ik de «lafheid ontdekt..."
„De waarheid zegt ge, ïmkvrouwe riep
de driftige Sir, John n|t een stem vol
tstochtelijke verachtig. „De waar-
Opnieuw moest LorcfHejiiry; tusschen-
-
wacht niet dat Nederland tot cenige actie
zal overgaan.
Het zal vooral voor Noord-Amerika in|-
fceressa,nt zijn te vernemen, dat pogingen om
medewetking van Zuid-Amerika te verkrij
gen njet veel succes hebben gehad.
De belangrijke slaton Argentinië en Bra
zilië en een groot aantal kleinere staten,
zullen niet in actie lieden.
Door de vertegenwoordigers van Amerika
in velschillende hoofdsteden zijn cenige
mondelinge nadere verklaringen gegeven,
ter opheldering van punten, die onduide
lijk waren.
Oostenpijkscho persstemmen
over het Entente-antwoord.
In do bespreking van het Entente-ant-
wootd zeggen de bladen, die hun eindoor
deel opschorten tot de ontvangst, van den
tekst van het antwoord: do afwijeznde be
slissing komt na de ervaringen der laat
ste weken en na de uitlatingen van de
vijandelijke pers en vooral na de leger
order van den Tsaar, niet onverwachts.
Do bladen noemen het antwoord on
waardig cn aanmatigend cn -verklaren, dat
het niets anders is dan een herhaling yan
do van ouds bekende cn vaak gehoorde
onjuiste beweringen en met dt waarheid
stnjdige leuzen. Vooral moeten de aanma
tigende eischen betieffende boete, herstel
en waarborgen worden afgewezen, want de
centrale mogendheden hebben niets te boe
len, te hersLelleh, te waarborgen. Voorden
rechterstoel van de geschiedenis is het
thans een uitgemaakte zaak, dat Engeland,
en Rusland, gesteund door de Fransche re
vanche-politiek, dozen oorlog sinds vele
jaren wilden. Dc centralen hebben voor
do geheele wereld hun eerlijke en oprechte
vredelievendheid' uitgesproken, liet bloed,
dat nog zal stroomen, zal neerkomen op
hot hoofd der Entente. Voor de verantwoor
ding der Entente komt, wat thans geschie
den moet, n 1 .de inzet van alle krachten
in den strijd.
- Een 0ostcnrijksch antwoord. -
„Frerndenblatt" beantwoordt de ongegron
de beschuldiging en his to rieve rvalseh i n g in
do nota dor Entente, dat de Centrale mo
gendheden den oorlog hebben veroorzaakt
en dezen sedert geruimen tijd voorbereid;
met de volgende vragen: „Is het juist, dat
de revanche-gedachte in Frankrijk nooit tot
ïust is gekomen, maar steeds de leidende
idee voor de Fransche hnitenlandsche po
litiek was en haar krachtigste uitdrukking
vond in do verkiezing van Poincaré tot
president?
Js het juist, dat de hoop van weder
vergelding aan Duitschland te kunnen oefe
nen, een leidende rol heeft gespeeld in
de Fransche litteratuur, in de pers, enz.?
Is liet juist, dat Rusland sedert eeuwen
do veroveiing van Ivonstanlinopel als hoofd»
.doel van zijn politiek heeft beschouwd, dat
het door herhaalde pvoefmobilisaties dui
delijk heeft getoond dat hef zich ten oor-
heide komen. „Hel) geduld, man," vermaan
de hij den ridder. „De waarheid zal ein
delijk zegevieren, wees daar niet bang voor,
Killigrew."
„Intusscben verknoeien wij den tijd,"
bromde Sir John, en daarna zweeg hij.
„Begrijpen wij u goed, Jpnbvrouwe," her
nam Lord Henry, „dat het verdwenen van
den gevangene uit Penarrow niet te wijten
was aan vlucht, zooals verondersteld werd,
maar daaraan, dat hij op last van zijn
broeder overvallen werd?"
„Dat ïs de waarheid, zoo waar ik hier
voor het aangezicht van God sta," ant
woordde zij met een stem, waarin oprecht
heid klonk en die meer dan één der offi
cieren aan de tafel overtuigde. „Door die
daad trachtte do moordenaar zich niet al
leen voor ontdekking, te vrijwaren, maar
zijn. werk te voltooien door het in bezit
nemen' der goederen van de Tressilians.
Sir Olivier had als slaaf'verkocht moeten
worden aan dc Mooren van Barbarij'e. In
plaats daarvan werd het schip, waarop hij
was, door de Spanjaarden genomen, en
hij werd door do Inquisitie naar de galeien
gezonden. Toen zijn galei door Moorsche
zeeroovers gevangen genomen was, greep
hij de cenige manier tot ontsnapping aan,
die zich voordeed. Hij werd zeeroover en
een aanvoerder van zeeroovers, entoen.,."
„Wat hij verder deed, weten wij," viel
Lord Henry in, „En ik verzeker u, dat het
weinig tellen zou bij ons of bij een ander
hof, als, wat gij zegt, waar is."
„Het lis waar. Ik zweer het, myloid,"
herhaalde zij. 1
log voorbereidde en dat de gewezen mi
nister van oorlog Soechomlinof in 1914 nog
vóór den moord op aartshertog Eranz Fer
dinand utidnikkelijk aan de Matin" ver
klaarde, dat Rusland meer dan gereed was
voor den oorlog. En ten slotte, dat Üe
molnliscei-ing in Rusland ten einde was
gebracht voordat de oorlog uitbrak?
Is (liet juist, dat sedert vele jaren van
Servië een door Rusland krachtig onder
steunde agitatie uitging, die ten doel had
aan de O.-H. monarchie groote gebieden te
ontrukken? Is het juist, dat de Servische
regeering haar antwoord op! ons ultima
tum, dat door onzen vijand getracht wordt
voor te stellen als een onderwerping, zelf
als een weigering opvatte, dat zij twee
uren vooidat cle nofa aan den O.-H. gezant
werd overhandigd, een mofjllisafiebevel uit
vaardigde en dat zoowel de Servische re-
geering als het Servische hof van Belgrado
vertrokken cn zich naar Nisj begaven? Is
het juist, dat Rusland Servië aanspoorde
het O.-H. ultimatum af te wijzen?
Wij geOooven, dat ieder hier dadelijk het
juiste antwooijd moet gieven. Het valt niet te
betwijfelen, dat onze vijanden wijzigingen
va n de kaart van Europa ten doel haJiden,
terwijl de centrale mogendheden aan geen
veroveringen, dachten.
Een verwijzing paar dieze eenvoudige his
torisch© feiten is Wel Voldoende om) defi
nitief te beoordoelen aan Welke zijde i'l©
aanstichten tot don oorlog te vinden is,
daar waar plannen tot omverwtarping van
van, Etót bestaande de lellende gedachten
dor politiek waren, of daar, waar men,
niet alleen het bestaande behouden, maar
ook het eigen bestaan niet in gevaar wil
de brengen.
Onze vijanden zoggen, dat zij strijlenj
Voor dia erkenning van het beginsel deit
nationaliteiten. Daar mén niet kan aan
nemen, dat fle Entente hier op Ierland',
Finland ear andere door Rusland beheerscih-
fe nationaliteiten het oog heeft, ligt het
voor (Re hand, dat zij ixiet andere wtil dan'
de verplettering van de Habsburgsche mo
narchie. Zij stelt een axioma op, dat on-
vcTcenigbaar is met het voortbestaan van
0 oste!nrijk-H ongarije en levert daarmede hei'
belwijs dat zij den oorlog heeft gevoerd
met de bedoeling; de monarchie te vernie.
ti^etrx. i i
Voor de voortzetting van
dep oorlog.
Naar Hnvas meldt hebben' Honderd gees
telijken en protestantsclhe Voorgangers een
manifest getoekemd, waarin op krachtige
wijze elk denkbeeld van een voorbarige»
Vrede wordt Veroordeeld, daar da oorlog
moet worden Voortgezet tot den definitieven
vrede, gegrond op het rechT, zoowel] in hef
belang van de ntenschheid als in dat van
do christenheid. i
Amorikaansdho persstem
men' over het Entente-antwjooijü.
Do „N.-York Herald'' mfeldt: De feidenjdo
kringen te (Washington zien in het Entente-
antwoord hot bewijs van het volstrekte1 be
sluit om dm oorlog door te zleften tollat
de vastgestelde (ioeleinden zijn bereikt en
.tevens ©en duidelijk teeken Van het oöiieti
„Ja," antwoordde hij ernstig knikkend.
„Maar kunt ge het bewijzen
„Welk beter bewijs kan ik u geveïf, dan
dat ik hem liefheb en met hem getrouwd
ben?"
„Bahl" zei Sir John., 1 1
„Dat, Jonkvrouw©," zei Lord Henry, zeef
zachtzinnig, „is 'n bewijs, dat gif zelf 'dit
merkwaardige verhaal gelooft. Maat; het is
geen bewijs, dat het verhaal zelf waar is.
Gij 'hadt liet, vermoed ik," gi% hij zacht
voort, „van Olivier Tressilian zelf?"
„Dat is zoo, maar in tegenwoordigheid
van Lionel, en Lionel zelf bevestigde het
en gaf de waarheid er van toe."
„Durft ge dat te zeggen?" riep Sir John,
cn hij keek haar oageloovig en totomig aan.
„Mijn God! Durft ge dat to zeggen?"
„Dat 'durf ik en dat doe ik," antwoordde
zij en kéék hem vast aan.
Lord Ilenry leunde achterover in zijn.
stoel, en jplukte zachtjes aan zijn grijze»
haard, zijn blozend gelaat was betrokken
en nadenkend. Er was hier iets, dat hij)
niet begreep. „Jonkvrouwe Rosamunde,"
zei hij rustig, „laat II: u aanraden den ernst
van uw woorden te bedenken- Gij beschul
digt iemand, die niet meer in staat is, zich
te verdedigen; als uw verhaal bevestigd
wordt, rust er eeuwige schande op de na
gedachtenis van Lionel Tressilian. Laat ik
nog eens vragen,1 en laat ik u smeeken
nauwgezet te antwoordenHeeft Lionel Tes-
silian de waarheid, toegegeven van hetgeen',
waarvan de gevangene hem beschuldigd
heeft, zooals gij zegt?" i
„Nog ©ens zweer ik plechtig, dat, waf ik
van de .Duitsche manoeuvre, ten (doel Heb
bende tweedracht te zaaien tusschen ilo
zwakste naties dor geallieerden.
Volgejns de algieimeene meaning zal do
president g©en nieuwe stappen beproeven.
Zweeds öhe beschouwing.
Het Nya Dagügt Allcjianda bespreekt het
eerst hot antwoord dor Entente op 't Vre
desaanbod. Ite aanklacht, op gron 1 waar
van de Entente thans weigert het Duitsche
vredesaanbod ook maar "aan oen onder
zoek te onderwerpen, kan door de neu
trale toestihouwters met als objectief ge-
|daan warden erkend. Geen veretandi*
mensen gelooft, dat Duitschland uit kwaad
aanligbed en roofzucht de halve wereld
te lip ging. Indien iemand dat geloofd
mocht hebben, dan moet zijn overtuiging
grondig geschokt zijn, sinds Duitschland,
midden in den Voor het land gunstig ver
loopeinden oorlog, de haul tot Vrede uit
strekt en zich bereid verklaarde, gema
tigd© VoorWaardc-n aan te nemien. Met haar
in Zulks scherpe bewoordingen geformu
leerde weigering treft de Entente, niet al
teen de Centralen, maar, ook president Wil
san en de neutralen van Europa, die zich
bij de hoop op Vrede aansloten, maar het
meest treft zij misschien de bevolking van
haar eigen' land, wie tot dusver even sterk
als de vijand, misschien nog sterker, den
vrede Verlangen en dien noot lig hebben.
Van het Westelijke front.
Düitscih legerbericHt.
Löger 'Albréeht van Wurteinberg. In den
sector Van Yperen levendige arti i levies tri jd.
Emgedsdhe hanvalten met handgranaten wer
den afgeslagen.
Legergroep kroonprinsIn Champagne én
in 'Argomne en aan dén oootelijtken oever
van d© Maas drongen Duitsche afileelingen
Fionpdio loopgraven binnen. Ze koorden
terug volgens bevel, met gevangenen en
buit. Een groot Engelsoh vliegtuig viel in
onze handen.
Fransteh legerbericHt.
Eetnige 'schermutsel In gen tusschen kleine
posten jjn het Bois lie Prêtre en in het Jury-
bosdh '(ten noordwesten van Fleuryj na
lévendige 'artillerieactie, j
Van het Oostelijke front.
DuitSüh legörbericlit.
Front prins Hoop old.Cfndernfemïngcn van
Russisch© jaohtcommando's ,ten zuiden van
Riga,, tem zuidwesten van Dunaburg en ten
westen van Stanislau bleven zonder resul
taat i
Van het Zniüelijke front.
Italiaansoh legerbericHt.
In antwoord jop de beschieting door den
vijand, hield de Italiaansoh© artillerie de
linies en .verbindingen van den vijand
onder levendig (geconcentreerd vuur. Ook
veroorzaakte zij ©en ontploffing ineen mu
nitie-depot in id© buurt van Cassagnrt-
vizza. (Karstplateau).
De beschieting pan de stad Görz door dc
vijandelijke artillerie (in don nacht van 31
Dec. en op 1 Jan. veroorzaakte niet anders
dan materiëele pclia.de.
Vijandelijke vliegtuigen poogden een
gezegd heb, waar is, dat Lionel TressiHan
in mijn tegenwoordigheid, toen hij door
Sir Olivier; beschuldigd werd van den moord
op zijn broeder en de overrompeling van
hem zelf, die beschuldigingen toestemde.
Kan ik het duidelijker zeggen, heerqn?"
Lord Henry spreidde zij* handen uit.
„Hierna geloof ik niet, dat wij. met deze
zaak verder kunnen gaan, dulligrew. Sir
Olivier moet met ons meo naar Engeland
en daar terecht staan."
Maai- ér was één onder hen de offi
cier Youldon wiens verstand, naar hel
scheen, iets scherper was.
„Met uw verlof, mylord," zei hij, en
wendde zich tot den getuige. „Bij welke
gelegenheid ontwrong Sir Olivier deze be
kentenis aan 2jjn, broeder?"
Naar waarheid antwoordde zij: „In zijn
huis in Algiers, op don avond, dat hij...."
Zij hield plotseling op en bemerkte dc val,
die haar gezet was. En de adderen bemerk
ten dit ook. Sir John sprong in den bres,
dien Youldon zoo slim in haar verdediging
gemaakt had.
„Ga voort, als het u blieft," verzocht
hij haar. „Op den avond, dat hij
„Op den avond, dat wij daar aankwa
men," antwoordde zij wanhopig, terwijl alle
kleur uit haar gezicht week.
„En dat was natuurlijk," zei Sir John
langzaam en bijna spotiönd, „ide eerste maai
dat go een verklaring kreegt van Sir Oli-
jyier's gedrag?"
„Ja," stampelde zjf ?-= gedwongen.
„Zoo Hat," hield Sir John vol, vasth'eslor
ten jntsil geep oogonblik lpss te laten, ^op-
aanval te |do©n op het plateau Selti Com-
muni in het Sugana-dal (Brenta) en op
den Karst Ren der vliegtuigen werd ge
noodzaakt te landen binnen dc Italiaanse he
linies.
Jan het Koeineensche front.
Duitse li legerbericHt.
Front-aartshertog Joseph: (Den zuiden van.
het Tiotosoelchü lcuam die veelbetwiste
boogteiug ML Faitoecanoe door een nieuw©
beslcmning in Dailsch bezit. Door deze aan
val Ion werd de vijand verder teruggedreven
m d© van het Berccakergebergte naar den
Sereth loopende daten. Onze troepen be-
stonndon ter weerszijden van het Oitoewial
■verschillende hoogtestellingen. Zoveja inhei
Soesitadal is genomen. Russisoh-Roemeon-
sche offensieve bewegingen werden afgasla-
geai. Er jvertten 300 gevangenen gemaakt.
Fj-önt-Mackenssen. Hel jiegend© legor
dwong do Russen, in scherpe v©rvoligmg
hun achterhoeden yoortdrijVend, tot ver
deren terugtocht. Yan het westen en Zui
den naderen ile Duiteche en Oostenrijksch-
Hansaarsche troepen jde b•lalggenhoofd-ste'l,-
hng bij Fodsani—Foendero. Doilienhondenl
gevangenen en veel oorlogsmateriaal ble-
von m handen der oavermoeide vervolgters.
Tusschen de Roézco© en den Donau hand
haaft dffl yijand z\jn bruggenhoofil. Tteu oos
ten Van Braila, in de Uobroedsjo, namen
de Duitsch-Bulgaarsciie troepen do hard
nekkig verdjodigie Russsidhe stellingen en
m wierpen don vijand uit Macin. Bij ite
gcvcHihten onderscheidde zich het Ponunor-
srhe reserve infanteri'c-3©giment jio, 9.
Diverse berichten.
Woensdag is te Luoknow het IndiseK©
National© Congi-gs geopend. De voorzitter,
Ambicae Haran -Mazrim.ilar pleitte,
naar Reuter seint, in zijn rede voor zelf
bestuur Voor Engelsdh-lndië. Mem moest
gooi begrijpen, zei hij oa., dat ile Indiërs
geenszins voldaan zouden zijn met meer,
ambtepaarsplaatsem. Zij zullen alleen vol
daan zijn met oen hexvonmng, die Irtiiëj
dot ©on zlolGstarndTg, gelijkgerraihibigid deel
Van het Britsdhe Rijk maakt. Hïji nofimde het
mot meter dan billijk en bdhoorlijk, ;da.t
Indië stem zal hobbten bij de bepaling van
de vredesvoorwaanlen. Het heeft goed en
bloed Voon dén oorlog gegeven.
Audiënties.
D© 'geWomie (audiënties Van do ministers
van justitie, van staat en van biranJenlandi
scihe zaken, zal Zaterdag e.k. niet plaats
hobbein.
- Do 'gewon]© audiëntie Van den minister
van koloniën zal Donderdag a.s. niet plaats
hebben.
De missie naar Engeland,
Do militaire missie, bestaande uit gene
raal-majoor Burger, luitenant-kolonel Röell
en kapitein Van Oorschot, welke op uitnoo-
diging der Brilsche regeering oen bezoek
aan hot Engelsche front zal brengen, maakte
gisteren haar opwachting bij den minis
ter van buitenlandsche zaken, jhr. dr. Lou
don. Naar wij vernemen, zal do Engelsch©
dat gij tot op dien avond steeds geloofd
hebt, dat Sir Olivier de moordenaar van
uw brooder was?"
Zij boog stilzwijgend het hoofd, en be:
greep, dat do waarheid hier niet kon zege
vieren, daar zij begonnen was met een len
gen, die nu aan het licht kwam. i
„Antwoord mijl" beval Sir John.
„Er is geen antwoord noodig," zei Lord
Heiny langzaam, met pijnlijke stem en neer
geslagen oogen. „Er kan, natuurlijk maat
één antwoord zijn. Jonkvrouw© Rosa
munde heeft ons gezegd, dat hij haar niet/
mot geweld ontvoerde, dat zij vrijwillig met
hem medeging cn hem trouwde en zij heeft
dio omstandigheid aangehaald als eon be
wijs, dat zij overtuigd was van zijn on
schuld. Maar nu wordt hel duidelijk, Lat
zij, toen zij Engeland met hem verliet, nog
steeds geloofde, dat hij de moordenaar vant
haar broeder was. Toch wil zij1, dat wij
gelooven zrdlen, dat hij haar niet ont
voerde." Hij1 spreidde zijn handen weer uit,,
en klemde zijn lippen opeen in eeni soort
van smartelijke verachting. i
„Laten wij er in Gods haam eert eind
aan maken," zei Sir John, opstaande.
wacht", riep zij uit. „Ik zweer, dat
alles wat ik gezegd heb, waar is behalve)
de ontvoering. Dat Jfeken ik, maar. ik vergalj
die om hetgeen jk later gehoord heli'1 i f
„Zij geeft die toe", spotte Sir Johirï, I 1
•I
A
(W.ardt ver
c>
1 -V 1* i f
m
r j
5
1
■"Vdfti. "hfvt TroccU
6*^
2
A
