fa®"* laargang.
Zaterdag 27 Januari 1917
No. 15356
Tweede Blad.
Uit de Tweede Kamer.
4
-4 r
- ?5?C c0*ar.uul verschijnt dageiyks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen met inbegrip van
6cts. incassokosten fl.30; banco per post 1.75.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen-~ld cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent. -N"
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentien voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór eéu
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der AdvertentiSn: Van 16 regels Q. 0.92; iedere regel meer
20 cents Reclames 40 cent per regel. Incassokosten 5 cents. Grooïe letters \iwar
de plaats die zij innemen.
Advertentien bij abonnement op voordeelige voorwaarden. larieven
biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
t Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitanliën 10 cent
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentien worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, «lechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Vóór opvolger van Mr. Borgesius is als
eerste candidaat met zeer groot© meerder-
[beid op de voordracht gebracht Mr. D
Fock, die daarop door H. M. de Koningin tot
voo rjatter van de Tweede Kanier is Ixr-
noemd. Naar verluidt'lieeft de Linkerzijde
de aanwijzing van den eersten candiaat aan
do L. U.-fractie overgelaten, die, nadat haait
I voorzitter Mr. de Meester, de hem aange
boden candidaLuur had geweigerd, Mr. Fock
direct tot haar candidaat verkoos.
Wij achten die keus oene zeer gelukkige;
Borgesius krijgt een opvolger zijner waar
dig. Fock heeft ©ene even eervolle als glans
rijke carrière achter zich, waarin hij do
belangen VanNederland en zijne Kolome!}
m alle opzichten heeft leeren kennen. In
1898 uit Batavia teruggekeerd, waar hij lan-j
ge jaren advocaat was geweest, legde m**n
m Nederland spoedig "beslag op zijne be
kwaamheden ten dienste van het publieke
leven. Achtereenvolgens was hij lid van dq
Kamer vo'or Rotterdam, Jid van de Gedepu
teerde Staten -van ZuidJHolIand, Minister
van Koloniën, Gouverneur van Suriname,
om na zijn terugkeer Weer in de Kamer te
komen voor Haarlem. Zooals men ziet, do
opleiding is daar geweest, om een man te
vormen, die zoo gewichtige post pis Üie var<
voorzitter van de Tweede Kamer moet be-
kleeden.
Fock is daarenboven een man, die in!
velerlei kwaliteit gewoon is een© groote
vergadering te leiden, ook als voorzitter vaó
de L. U.; hij is daarenboven, en dat it
voor een voorzitter ook lang niet zonden'
waarde, een© persona grata in die Kamer,
ook bij de Rechterzijde, die geen grieved te.
gen hem iioeft, die haar oorsprong zouden
kuimen vinden in de periode "19081913,
want toen zat hij niet in de Kamer, en men'
heeft hem slechts aan te zien, om te weten,
dat hij is Wat men in (populaire taal eert
hupsch mensoh pleegt te noemen
Hij werd door den lijdelijken voorzitter,
deiisheer Schaper, geïnstalleerd meteen® Van!
dfe frissche speechen', waarvan deze helj
geheim heeft, waarop hij met een passand'
en bescheiden woord antwoordde, natuurlijk
niet zpnder de groot© verdienste van Bor
gesius te herdenken. Ook thans kunnen Wij
niet anders zeggen dan: Le roi est morti
vivd lc roi. De hoeren Schaper en Ruys de|
BeercnbrcTuck zijn herkozen als 2de en .3de
voorzitter, dat op den eerste, die zich reeds'
lang, maar vooral gedurende de ziekte ,var»
Goeman Borgesius, zoo uitnemend voorzit
ter heeft betoond, nog 10 stemmen-blancd
werden uitgebracht, strekt die Rechterzijde
nu' juist niet tot oer, om bet maar heelf
zacht uit te drukken. i
Bit dein ruimeer voomaii van hetgeen
iu de tWee afgeloopea weken in de Tweede
Kamer is behandeld tweeweken, waar
wij geheel ons vorig overzicht, en, wij ver
trouwen dat onze lezer? zulks zullen hebben
goed gevonden, geheel aaa Goeman Bor
gesius hebben gewijd, wonden vrij ons het
eerst tot de algemeenc beschouwingen over
het hoofdstuk Buitönlandsche Zaken, waar
bij door- verschillende sprekers getuigd is
van hun verlangen dat Wilson's pogingen
om1 de wereld den vrede te brengen, moge
slagen, waarbij uitvoerig gesproken is over
de middelen om tot duurzame© vrede te
geraken.
*- Do heer Knobel, bekend pacifist, leidde
de discussie in met de zeer juiste opmer
king, dat ile meerderheid vau het Neder
landse he vólk buiten de oorlog wenseht
■ito blijven, en hij bracht hulde aan Minis
ter Loudon in wie ons ncutralifceitsverlan-
gen is persooalijkt. Waar hij* voornamelijk
ïSaagde over de schending; van het volken-
recht door Engeland, waartegen de Regcc-
i ring z. i. niet genoeg kan protesteer én, en
tegen, de uitingen van Beigen, dat na den
oorlog Zeeuwsch-Vlaanderen aan hen be-
1 hoort te konten, meenen Wij le mogen com-
stateeren, dat hij bij zijn grieven die tegen
■do Entente het zWaarst laat wegen. Toen
-hij wilde beginnen over de wenschelijk-
-heid van een ©aste parlementaire comarus-
sao, die voortdiirend door den Minister op
de hoogte zou Wqdon gehouden van ons
huitenlandsch beleid, herinnerde voorzitter
Schaper er hem terecht aan, dat dit zelfde
in een jnotic-van LeeuWen wordt gevraag 1,
,eh dat Mus dc bespreking van dit onderworp
tot de behandeling daarvan moet worden
«uitgesteld.
f' En toen kwam de heer Buys, die over de
„deportatie der Belgen het woord voerde,
Sen'daarbij in een gansch nieuw karakter
©optrad, ndi ié' dat vap een ^uiterst bezadigd
en gematigd spreker. Hij hal zich zelf ge
wapen-1 tegen aanvechtingen om zijn joiigen
geest te laten spelemeijm, door zijn, rale
voering op te schrijvenwellicht hebben
zijn partijgenoot-en hem daartoe den raad
gegeven, want hdt onderwerp is epineus
De afgevaardigde voor Zaandam wenschte
de Begeermg geluk met haar op fax; len in
deze, en hennnenle aan het ontroerend pro-
tost tegen de deportatie der Belgen van
Kardinaal Merci er, zoowel als aan het waar
dig manifest tegen deze schending van liet
volkenrecht door het Internationaal soda
hstisch bureau. Thans de zaak besprekend
was zijn ©enig doel voor de Belgische slacht
offers practischc resultaten te verkrijgen
In verband daarmede stelde hij de volgende
vier vragen:
lo. fs uwe Excellentie bereid den vol-
Jedigen tekst van het Noderlandsche protest,
uitgebracht tegen de Duitse he Regeering,
te pubuceeren?
2o Do geruststellende verzekeringen
mede van officieel Nedcrlaadsche zijde aan
d© vluchtelingen gedaan, hebben u>t ge
volg gehad mot alleen dat de naar Neder
land uitgeweken Belgen terugkeerden, maar
hek ligt voor de hand, dat op grond daai
van' tal van Belgen; die welLcht van plan
waren uit te wijken, toen in België ble
ven. Is de Regeering op grond daarvan
niet met mij van oordeel, dat haar zede
lijke verantwoordelijkheid zich verder uit
strekt dan alieen tot de naar Nederlandsch
grondgebied uitgewekenen? Zoo ja, is .le
Regeering dan .niet van oordcel, dat zij
zich nog niet van deze verantwoordelijk
heid gekweten heeft door- alleen aan te
dringen op repatr-eering van hen, die aan
vankelijk naar Nederland waren uitgewo
ken v- en is dc Regecring niet bereid,
ook ten aanzipn der andere Delgen dien
aandrang uit te oefenen'^
3o. In het antwoord .der Duilsehe Re
geering wordt de mededeeling gedaan, dat
dc repatrieering zal worden toegestaan al
leen aan lien, die destijds naar het rayon
Antwerpen, terugkeerden. Indien uiit deze
mededeeling mocht blijken, dat dus voor
hen, die destijds naar andore plaatsen in
België terugkeerden, deze gunSdge toezeg
ging van te mogen repatr.eercn niet zal
gelden, is de Regeering dan bereid alsnog
ook voor deze Laatste categorie op rechts
herstel aan te dringen?
4o. Is de Regeering bereid om, indien
onverhoopt blijken .mocht, lat oen afzon
derlijk optreden harerzijds niet d:e resul
taten brengt, die zij gerechtvaardigd aclit,
alsdan door overleg met de Regeeringen
van andere neutrale landen, le trachten
of wellicht door een gezamenlijk op
treden alsnog do ook door onze Regeering
openlijk erkende schending van het vol
kenrecht te niet -kan worden gedaan?
Spreker meende, dat de Regeering tot
alles wat hij vroeg min of ine ar verplicht
was, omdat zij indertijd „zachten drang"
op de Belgen in. ons land z^u hebben
geoefend om naar hun geboorteland te
rug te koeren.
Op de eerste vraag antwoordde dc Mi
nister, dat publicatie Van do nota omnoo-
dig was, daar zij geheel bekend was. Op
vraag 2, dat hij de zedelijke verantwoor
delijkheid van do Regeering in dozen be
slist ontkende, daar niemand kan nagaan
met welke voornemens de uitgewekenen
naar hun land terugkeerden. Op vraag 3,
dat hij de Duilsche Regeering reeds ver
zocht had den terugkeer van Belgen naar
Nederland niet to bepalen lot het rayon
Antwerpen, met do toevoeging, dat hij vu
rig hoopte, dat deze aan dit verzoek zou
voldoen, en dat de Belgische werkloozen
hier 'mot open armen zullen worden ont-
van genen op vraag 4, dat hij in ge
zamenlijk optreden der neutralen jn dezen
geen heil zag.
De hoer Duys was zoo verstandig toen
te verklaren, dat hij hot standpunt der Re
geering eerbiedigde, al was dat dan ook
het zijne niet, en wij zijn overtuigd, dat,
al is liet thans gebleken, dat de Regeering
deed wat ze kon, do bekende schreeuwers
toch zullen volhouden, dat dit niet het
geval is geweest en daarmee succes zul
len hebben. Er zijn er toch zoovelen- in
ons land, die niet begrijpen, dat men iu
deze zaak, zooals bij alle schendingen van
het volkenrecht, ook .als bet ons eigen
land geldt, slechts de keus heeft tusschm
twee dingen: öf den oorlog verklaren aan
den Staat, die dat recht schond, öf langs
diplomat'eken weg te trachten genoegdoe
ning daarvoor, öf herstel daarvan le krij
gen. En daar niemand in Nederland den
oorlog wil except dan een piaar halve
garen, kan het alleen do vraag zijn .of
de Regeering langs andere wegen doet wal
zo doen kan. En daarom was het jam
mer, dat dfe heer Duys verklaarde in deze
Belgische aangelegenheid, op een ander
standpunt te blijven staan dan de Regee
ring; want hij kan niet, en de Regee
ring wel 'beoordeelen of samenwerking
in deze met andere neutrale landen mo
gelijk is; hij kan zelfs niet weten .of de.
Regeering deze gezocht- heeft, maar wel
kan hij weten, dal ze ten dezen aanzien
niets kan openharen. Dat men toch eens
eindelijk ten onzent begreep, dat men geen
vuist kan zetten als men geen hand heeft.
Ook de heer Diresselhuys, de vooraitteg
van den anti-oorlogsraad behoort, al is dat
dan -ook m geheel andere beteokenis tot
deze categorie. Hij verwacht vrede van
„The League to enforce peace" (Do Bond
em vrede af te dwingen) waarmede Bri.ind
en Grey, zoowel als BcUimann Hol!weg hun
instemming zouden hebben betuigd, en hij
wilde weten of de Nedcrlandsch© Regie
ring bereid was daabrij de leidiinig te ne
men. De Minister wenschte wijselijk op deze
zaak thans niet in te gaan
D.o vrede door dwang bestaat hierin, dal
de vrelesverstocnder in het vervolg, als
hij weigert zijn grieven aan liet oordeel
van een hof van arbitrage te onderwerpen,
direct gestraft zal word en door een inter
nationaal pohtieleger. Het denkbeeld is niet
nieuw; het is indertijd al ten onzent door
Piol. Vollenhoven opgeworpen on heeft toen
bitter weinig instcirunuig; gevonden O.i. was
dat juist, de heer Limburg mocht er toHi
terecht op wijzen, dal door deze „vrede
dcor dwang" iele ren oorlog direct een al
gemeen© oorlog zal worlen, en hij had
er onzentwege bij kunnen voegen, dat-de
mogelijkheid niet uitgesloten is, dat eon
der staten of een deel daarvan, die als
kastijder moeten opl reden, om een of ander
belang overloopt naar hen, die gekastijd
moet worden, en dat men dan even ver
lis als nu, M.apr de heer de Savörnin Lohman
was van een andere opinie; als maar eerst,
zooals President Wilson Wil, allo volken
gelijk bercchtigd zullen wezen, en men vrij
heid van verkeer over geheel de 'wereld,
"zal hebben (wij zouden willen vragen wan
neer deze gouden eeuw zal aanbreken)
dan zullen alle mogendheden er eenzelfde
belang hij hebban den schenler va.n het
reclit te straffen. Wij vinden het idealisme
van een man van den leeftijd van den
beer de Savormn Loliman buitengewoon
veikwikkeüjk, maar voelen toch veel voor
de nuchtere vraag van den hoer Nolens,
of het thans eenig nut kan hebben om
over duurzamen vrede te spreken, en of
mem ook in deze niet moest zeggen: Que
messieurs les bolligérauts connmndcnt. En
nog meer voelen wij voor het standpunt van
den heer Troel stra,, die ook do vrede wil,
maar niet door dwang, en die dat inter*
nationaal politieleger om dqn schender van
het recht te straffen, niet onaardig noemd©
een poging om den duivel van het nationale
met den Beelzebub van het internationale;
militarisme te willen uitdrijven.
Bij wijde den vrede, doo-r vast Je hou
den aan het ideaal van algemeenc ontwa
pening, en daarom-'betreurd© hij hot dat
alvorens af te wlachlen of di> afloop van!
den oorlog ons die brengen, zal, jdo Vrije
Liberalen in hunne daartoe opzettelijk hé-
legde vergadering bij monde van Genera all
van Ileutsz liadden lalcn aandringen op
zulk een© versterking van onze weermacht
in Indië, alsof allo kans op ontwapening jia,
den oorlog bij voorbaat was uitgesloten, en'
nog meer, dat die vergadering gepresideerd!
]Was door den heer Dresselhuys, al was hij
daar dan ook niet in zijne kwaliteit van
president van den Anii-Oorlogsrand, En,
■evenzeer betuigde hij zijn leed: er over, dai|
in due vergaderiingl te veel de toon had;
weerklonken, dat men op het behoud van'
Indid in de eerste plaats prijs moet stellen,
omdat daar veel winst is te behalen met de
te winnen producten, wnaidocr de hebzucht,,
die de moeder van het imperialisme js, al:
wederom werd aangewakkerd.
"Wij gclooren dat do heer Troelsüa in
deze niet geheel billijk Was; men kan eene
partij niet verantwoordelijk stallen voor
uitingen van enkelingen in de vergadering
speciaal niet voor die van den manheer,
die, om de koloniën, Waaruit wal te halen,
is, maar te behouden de rest gaarne vctt
koopen wilde, wat natuurlijk geheel in strijd
zo\\ zijn met do opvatting, die Iwuj tegen
woordig van onze verantwoordelijkheid als
Kolomia'e mogen beid hebben. Nu is er pu
luur] ijk geen sprake van dat wij Indië weer
baar 'zouden kunnen maken, zooals eene
groote mogendheid dat zou,kunnen, doen,
maai- waarmee zeker kan begonnen worden
is, dat Wij do Indische bevolking zelve-weer
baar maken als militie leger tegen den buis
tenlandschcn vijand, van het vlootplan, Wil)
natuurlijk in hoofdzaak zich met duikboolcn
zal moeten bezighouden, kan men op (lit
oogen blik des te gemakkelijker spfeken, om
dat de materialen om te bouwen roch niet'
te krijgen zijn.
Wij keeren nog een oogenblik tot den
vrede door dwang terug. Men heeft ook het
denkbeeld opgeworpen de landen, die tol
deze schoono .zaak niet willen toetreden,
daartoe te dwingen door economischen boy
cot, wat dus eigenlijk beteekent door den
honger. Wij betwijfelen ten sterkste of dit.
middel, daargelaten of het in vredelievende
harten moest opkomen, ooit doel zou tref
fen. Wij herinneren ons, hoe Napoleon met
zijn krachtig bestuur m éóne hand getracht,
heeft door het coniimentaal stelsel econo
misch te boycotten en dat dit dezen reus
niet gelukt is. Wat moet daarvan terecht
komen, zouden wij willen vragen, als zulk
een economische oorlog door tal van lan
den met elkaar moet worden voorbereid;
hebben wij niet reeds genoeg gezien in
dezen oorlog hoe dc Entente in haar ge
zamenlijke actie steeds bemoeilijkt is, omdat
ze uit zooveel landen bestaat, die allo
verschillende belangen hebben? Daargela
ten, dat zoo'n economische oorlog een reus-
achtigen smokkelhandel zou uitlokken.
De heer de Beaufort drong aan op alge
meen© aanvaarding van de Bryan-traclaten
men zal zich herinneren, dat een staat,
die zich daarbij aansluit, zich verbindt om
alle geschillen aan arbitrage te onderwer
pen, en in geen geval den oorlog te begin
nen "vóór dat een jaar verstreken is, na
dat de zaak waarover bet geschil gaat,
aan het oordeel van de scheidsrechters
ter beslissing is gegeven Maar ook hieij
staat men voor de vraag: Wat moet men
doen met de mogendheid, die de aanslui
ting nog weigert, of nog erger, met die mo
gendheid, die wel .aangesloten is, eti in
volkomen kwader trouw, het jaar dat be
doeld is, gelegenheid tot schikking te geven,
benut om zich lot dc Landen te wapenen?
Inderdaad, al die denkbeelden zijn schoon,
maar om ze te verwezenlijken, is heel
wat moeilijker dan vele pacifisten zich ver
beelden.
Zooals wij hierboven reels ze'den, heeft
de Minister zich geheel buiten deze discus
sie gehouden, en wij hebben ook, weer bij
deze gelegenheid gemerkl, dat hij een bij
zonder© gave heeft om te zwijgen, als hij
bet niet in 's lands belang vindt om ta
spreken. Dat geschioJl op de meest hof
felijke en aangename wijze, want al is
deze minister allerminst een icdenaar, een
aangenaam spreker is hij zeker. Hij heeft
echter de gave om zelfs mol heel weinig
te zeggen den sclierpzinnigon hoorder tocl\
wel op de hoogte tobrengen van iets
wat de moeite waard mag genc-emd worden.
Zoo b.v. toen dc waag gesteld werd, waar
om Nederland aan Wilson's pog'ng om lot
den vrede lo komen geen sympathie heeft
betuigd, en wij vernamen. Aal Nederland's
houding in deze door 1 velde ooilogvocren
de partijen werd gebillijkt. Kan hel dui
delijker gezegd worden, dat Nederland in
deze zich afzijdig moest houden, omdat
het tegendeel uitgelegd zou worden (j.ls
het partijkiezen voor een der oorlogv'o©
rende partijen? Toch deen, roept allicht
een slecht begrijper, dio daarin een ge
brek aan courage ziet, terwijl hij niet be
denkt, dat juist onze sympathiebetuiging
Wilson's poging zou hebben kunnen be
moeilijken.
Dc begroeiing vanJust'tie, dio in avond-
zittingen is behandeld, geeft ons geen aan
leiding loL eenigc opmerking; allerlei wen-
schen, jarenlang geuit, werden ook thans
weer vernomen en do Minister had thans
dc tijdsomstandigheden in zijn voordeel als
afwerend -argument, en heeft daarvan dan
ook gebruik gemaakt Met de lvegrool/ng,
van Waterstaat is ook eens oen begin
gemaakt, en heeft de hoer dc Stuers het
hoofd van dit Departement eens geestig
vergeleken bij den goeden St. Nicolaas,
die zijn mot weldaden gevuld-en zak over
de Kamerleden uitschudt, de tijdsom-tand'g
beden leidden er dezen keer toe deze hcUige
bijzonder scheutig lo maken, zelfs al is
deze Minister cons door do dankbare Sclie-
voningers aan wie hij hun haven gaf, met
den naam van Öenedictus l.ely versierd.
De wet tegen de o n reel i lm align opdrijving
van hu rein, waarin, sinds wij de laatste maal
daarover schreven, geen ingrijpende ver
anderingen meer zijTi gemaakt, is tan slotte
met 49 legen 9 sleinmen aangenomen; 6
Christelijk-llistorischcn met don heer de
Savomin Lobman voorop, en 3 Vrijb Libe
ralen onthielden daaraan hun stom.
Otterden anderen noodmaatregel, waartoe
wij door do droevige lijden zijn gedwongen,
te Weten „De Schepquopvorderuigwet",
waarover volgende week moet woeien gal
stoniid, Wenschen wij nog een enkel woonl
te zeggen. Deze wiet beoogt, zooals de heer
Van llaattto in een keurige redo zooi juist
unteen zette, geen requisitie of opvordering
van scliepen, maar slechts bevrachtings-
dwam.g door de Regeering mot de zekerheid
dat deze daarvoor oen behoorlijke huur
zal Betalen. Wfe meent dat hij in dezq
te kort gedaan Wordt, kan zich., op een
commissie beroepen, en de Wet is noodig,
opdat de Regeering de zekerheid hebbe, dat
zij over genoegzame scheepsruim te zal ba-
schikken om de waren naar Nederland te
krijgen, die het land behoeft Bij1 de bepa
ling van de buur komt natuurlijk de waande
van bet pand dat men in huur heeft in
aanmerking; bepaald is dat die zal gesteld
worden in maximum op 2i/2 maal1 de nor
male waarde, de reed er Nierstrasz', zooals
mem weet de meest onbaatzuchtige der Ka
ïnerleden, wou dien maximumgrens laten
vervallen, maar een desbetreffend amende-
ment werd met zeer groole meerderheid
aenv-orpem Minister Posthuma heeft slechts
toegegeven dat die bepaling met van toe
passing ^a! wezen-op schepen n!a 1 Januari
1917 gebouwd, oplat de aanbouw van nreu
we schepen daardoor ïijet zal worden belem
merd.
Deze wet bedoelt in de eerste plaats
preventief tc werken; zij is de stok ach
ter de deur. Het is helaas niet weg te,
praten, dat de readers met de reusachtige'
winsten voor oogen. die te maken zijn, to
kort schieten in gemeenschapszin Oorspron
kelijk bedoelde art. C de bevoegdheid aan
den Minister te geven, het scheepsvolk te
dwingen nan boord te gaan; dit in verband
met dc syndicalistische shaking van zee
lieden te Rotterdam, die gelukkig door da
S. I). A P. openlijk in de Kamer is ge
desavoueerd De Minister heeft dit artikel,
waardoor de burgerconscripfae in ons land
haai intocht zou gedaan hebben, voorloopig
teruegeuomen nis niet noodig, met het oog
op den stand der staking. Dit ontlokte
eeruge bravo'S van den kant der S. D. A. P.
die den licei Posthuma juist niet plegen
to bejubelen. Het is met tc ontkennen,
dat deze wet aan den minister zeergroot©
dictatorealc macht geeft, maar wij 'moeten
met den heer "Van Itaalfe maar hopen,
dat do wet oordeelkundig zal worden toe
gepast. Haar aanneming lijkt ons nicl twij
felachtig. s
Over Hoofdstuk V, waarmee gislorenmid- 3
dag een aanvang is gemaakt, volgende week.
STADSNIEUWS.
GemeentersadtstukkeB.
Aanvulling duurletoeslag.
Naar aanleiding van liet voorstel van do
hoeren Duikelaar, de Bruin en Korpel, loó"
wijzjiglng van het besluit van 19 December
regelende den duurteloontoeslag, hebben!
Wij de eer Uwen Raad mode tc dooien, dat
wij tegen een aanvulling van dat besluit in
do richting dio de voorstellers bedoelen,
geen bezwaar Lebben.
Wil men de vermelding van categorieën
loslaten on don toeslag toepassen op de
ambtenaren in het algemeen, dan zal piew
toch noodzakelijk eenig© beperkend© bepa
lingen moeten maken. i
In do eerste plaats moeten de ondenvij-
zeis worden uitgeschakeld, wier tractemen-
ton thans alleszins voldoend© zijn geregeld
en die bovendien kunnen vallen in den'
Rijkstoeslag.
Doch verder moei in hel oog Worden ge
houden, dat al is mon naar onze mea
ning door den buiten proportie opgevoerdenf
kindertoeslag daarin voel to ver gegaan,
waardoor ook do overgang tot een normalen
toestand zoer wordt bemoeilijkt do duur-
totoeslag vooral op het oog hoeft om de
ambtenaren met gezinnen tegemoet te
komen, i
Geenszins toch is het do bedoeling, aH
leenlcvendo jongelui, voor wie hun leef
tijd in aanmciking genomen oen bedrag)
van f22 per week of pl.m ,11.150 por jaar!
eon alleszins voldoend© betooning kan zijn)
nog geheel onnoodig ©en duurtetoeslag té
schenken. j
Daarom mccncu wij, dat althans de leef
tijd" van 25 jaar tot voorwaarde moot worden
gesteld, tenzij do ambtenaar roods eordeu
gehuwd mocht zijn of als weduwnaar min
derjarige kinderen geheel te zijnen laste!
mocht hebben. 1
■Op dien grondslag hebben wij het besluit
omgeweikt, met aanngmir^ van de bedragen
door bovengenoemde voorste]leis aange
geven,
liet ontwerp daarvan wordt U hierbij aan
geboden.
In V is billijkheidshalve do overgangs
bepaling opgenomen, dat zij die volgens het
vorig besluit reeds toeslag genoten,3 doch!
wegens den leeftijdsgrens daarvan nu zou-
den zijn uitgesloten, in bel genot van toe
slag blijven. s
Beperking gas-en electrisch
licht in wiinkols.
Het U in de vorige vergadering medege
deelde schrijven van Burgemeester on Wet
houders van Rotterdam, waarin zij te ken
nen geven, dat do overeenkomst l>etreffende
de elee trikitoitsksvering zich piet verzet tc-
"gtan een regeling ten aanzien van de beper
king van clcctrisch licht in winkels, afwij
kende van de Rotterdamscbo regeling, lieeftl
ons aanleiding gegeven de zaak van def
lichtbeperking in winkels opnieuw onder,;;
het oog te zien.
Wij meenen dat dezte regeling kan Worden! A
■aangevuld met het verbod om Kcht te bran-1,
den in de uitstalkasten, dat, ook
A$ï
v4"f
'k
>-'o#
ÓLdersJis,
c-r
5<>rr*„sl .A
I*
*- ws jj
SGHIEDAMSCHE COURANT
- ©~ï'~"r*t4 sT* 3} t t X *T pi- l. j f T~ f If% f" J, V T
t
M
•tfl
M
JriS
"«Xlrf
te*
