i
69"° Jaargang,
#1
ll
No 15362
Zaterdag 3 Februari 1917
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
Ingezonden Mededeel ingen.
Hoe urinezuur afzettingen
ïradaj
teal
idar.f
i Deze. courant verschijnt dageljks, met uitzondering van Zoo.- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen met inbegmip van
gets, incassokosten fl.30; franco per potet £1.75.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Ad verten tien voor het eerstvolgend nummer inbeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd rijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
20 cents. Reclames 40 cent per regel- Incassokosten 5 cents. Oroote letters naaf.
de plaats die zij innemen.
Adver tentiën bij abonnement op voordeeiige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau, te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor postkwitantiën 10 cent
Dageljjks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opgw
geven, slechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon No. 103.
ötill
9 50
èk&jf
ndij||
n.
.0.1
'H|
up.
ard; j
per j
pe<
ara
«l**
taig-
ene
vóór
ma
Voorzitter Fock blijkt van den presidiaten
zetel het altijd min of meer weerbarstige
paardje, dat Tweed© Kamer heet, met vas
ten teugel te willen leiden. Hij wacht niet
totdat de vereischte 51 leden ei zijn, maar
opent de zitting precies op het vast ge
stelde uur van half twaalf. Dat heeft ge
maakt, dat er Dinsdag 1.1. twee keer straf
lijstje moest worden afgelezen; en dat dit
zelfe Woensdag nog eens moest worden
herhaald, maar Donderdag waren dan toch.
de benoodigde Kamerleden precies op tijd
op het appèl, waaruit men weer ziet dat
de aanhouder wint.
In de eerste plaats zij vermeld dat de
schcepsvorderingswet met slechts drieslem-
men tegen is aangenomen, die van de hoeren
Nierstrasz, de Meester en Bichon van IJs-
selmonde. De heer Nierstrasz, die zjjnsfcem
tegen motiveerde, verklaarde, dat dit was
om vier redenen. Dividend, dividend, nog
eens dividend, en weer eens dividend, in
terrumpeerde de altijd vrijmoedige heer
Duys. Een brutale interruptie, zeker het
Parlement onwaardig, maartoch niet
geheel onverdiend, daar de heer Nierstrasz
met zijn ideale(?) opvattingen van het Ka
merlidmaatschap tot nog toe weinig an-
'ders gedaan heeft, dan zijn eigen readers-
belangen met het algemeen belang te ver
warren. Bij de oorlogswinstbelasting kwam
hij met een amendement, waar het eigen
belang zoo duimen dik boven op lag, dat
geen der Kamerleden, ook zijn eigen partij-
genooten niet, het ste uiten wilde, en bij de
Scheepsvorderingswet was het hem te wei
nig, dat er voor een ingevorderd schip
2% maal den. prijs,wordt uitbetaald, die
daarvoor in normale tijden mag geéischt
worden; hij deed, gelukkig, vruchtelooze
poging, om de Regeering de vrije hand te
geven om hooger hedrag uit te keeren.
flet is wel zonderling, dat iemand van
zulke geneigdheid zich ooit geroepen heeft
kunnen voelen om als zede mees ter tegen
over zijn medeleden op te treden. Maar
men kan een goed prediker zijn, al geeft
men het voorbeeld niet.
De heer de Meester onthield zijn stem
aan de wet, omdat, naar zijn meening
de belangen van de vaart op Indiè bij
deze wet niePgenoegzaam zijn gewaarborgd.
De heer Nolens mocht, naar aanleiding van
deze verklaring, terecht opmerken, dat men
de belangen van Indiè niet in tegenspraak
mag brengen met die van Nederland; dat
die identiek zijn, en dat, wanneer men
maatregelen neemt in het belang van ons
land, men mag aannemen, dat de belan
gen,' van Indiè- niet verwaarloosd zullen
worden.
Bij Binncnlandsche Zaken is natuurlijk
een groote boom opgezet over de woning
nood, waarvan ieder overtuigd is, dat die
tot bedenkelijke hoogte is gestegen. De hee-
ren Fleskens en Rutgers spraken er over,
en ronden steun bij den heer Schaper,
die een man uit Capelle aan den IJssel
ten tOQneele veerde, die acht jaar in het
zelfde huis gewoond heeft, en die, nu
de huur hem opgezegd is, zelfs geen var
kenshok kan krijgen (Appingedam's afge
vaardigde deelde niet mede, of hij zulks
begeerde) en dat alles omdat het bestuur
van die gemeente nooit iets beeft gedaan
voor den woningbouw. De heeren Fleskens
en Rutgers stuurden naar onze meening
de zaak dan ook in de goede richting,
toen zij, begrijpende dat de speculatieve
bouwers wegens de duurte der materialen
er in den tegenwoordigen tijd niet aan
kunnen denken- om te gaan bouwen, dit
voor de gemeenten, makkelijker wilden ma
ken, en de heer de .Savornin Lehman
sloot zich daarbij aan. Zij wilden dit ver
krijgen, doordat de Regeering voorschotten
zal geven van 90 pCt. der bouwsom te
gen een rente van 4 pCt. en met een
terugbetaling in 75 jaren. Minister Cort
van den landen zal den heeren een heel
eind tegemoet komen, al wil hij dan ook
niet zoo ver gaan als zij1 wenschen; met
alle mildheid in deze is het^-toch goed
dat zooveel mogelijk vastgehouden worde
aan het groote beginsel van de Woning
wet, dat rente en aflossing ten slotte uit
de buur der woningen komt, en de Staat
kan natuurlijk geen geld utüeenen. a 4 pCt,
wanneer hij daar zelf meer voor moet
betalen. Men is daarvan nu toch al reeds
'V-;,afgeweken door het, geven van. bijslagen,
.die echter doereden oorlogstoestand ge-
;.r:g?ócji1yaardigd zijn.
Over de verplaatsing van bet Belgische
vluchtoord te Ede naar Nunspeet ïs heel
wat te doen geweest, en daarbij heeft de
sentimentaliteit hoogtij gevierd. Wjj voor
ons vinden het wel heel goed, dat do
Belgische vluchtelingen hier een gastvrij
Onderdak hebben gevonden, en. van Staats
wege krijgen wat ze behoeven, als ze niet
in eigen onderhond kunnen voorzien, maar
zien niet in, waarom dezen het nu juist
beter zouden moeten hebben dan de eigen
landskinderen; en waarom wij in deze dure
tijden niet zouden mogen bezuinigen door
de beide vluchtoorden tot één te maken.
En waar duizenden vrouwen in Neder
land uit zuinigheid thans zelve aan de
waschtobbe staan, klonk het ons vTeemd
in de ooren, dat daar in Ede alles elec-
trisch gewassbhen en geheel klaar aan de
belanghebbenden wordt thuis bezorgd. Maar
België is eenmaal troef.
De heer tHogenholtz was er diep mee
begaan, dat er nu geen verwarmde slaap
zalen meer zullen zijn, al shop hij dan,
ook in een onverwarmde slaapkamer, en
dat de leeszaal misschien zal opgeofferd
worden. En daar een sociaal-democraat
nooit over iets met ontferming bewogen
kan zijn, of de met hem concurreerende
vrijzinnig-democraat zingt er de tweede par-
rij bij, was ook de heer Koster vol mede
lijden met die 4000 vluchtelingen, die uit
Ede naar Nunspeet zullen worden overge
bracht, en "die het „comfort" waaraan ze
gewend waren geraakt, zullen moeten mis
sen. En ook de heer Ruys de Boerenbrohck1,
wiens Limburgsch hart hem natuurlijk veel
voor de Belgen doet voelen, bepleitte het
behoud van Ede, dat nu eenmaal den naam
heeft voor de allerbeste Belgische vluch
telingen te dienen, en wilde zcJfs de in
woners van het vluchtoord Gouda, dat gru
welijk duur is, daarheen overgebracht zien,
juist omdat dit zooveel kost en daar er
f175 per dag huur betaald wordt voor
ruim duizend menscben.
De Minister hield echter zijn streng goed
vast; één groot kamp was natuurlijk altijd
goedkooper dan twee kleine; de voeding
is i i Nunspeet veel beter dan in Ede,
en al zal! de overbrenging daarvan eerst
kosten met zich brengen, spoedig zal het
een niet onbelangrijke bezuiniging geven.
De heeren kwamen toen met een motie
om de ontruiming Van Ede voor onge-
wenscht te verklaren, maar deze werd door
den heer Hugenho'tz ingetrokkenop
grond dat de Minister den voorstellers te
gemoet zou zijn gekomen. Daar dit in geen
enkel opzicht het geval was, werd deze
mededeeling met stormachtig gelach begroet,
en, zoo verliep de heele oppositie als een
storm in een glas water. Jammer is het
nu maar, dat naar buiten de indruk wordt
gevestigd,en dat ten onrechte, dat da
Belgische vluchtelingen, die in Ede zijn
gemtemeeid, het minder goed zullen heb
ben dan voorheen; waarom, zouden wij
willen vragen, hebben de voorstellers van
de motie zulks niet bedacht?
Bij bet hoofdstuk Onderwijs is door de
heeren Merchant, Van Raalte, Gerhard en
anderen er op gewezen, hoezeer deze bron
van geestelijke welvaart voor ons volk op
droogt, nu daarop in de eerste plaats wordt
bezuinigd, men behoeft het Voorloopig Ver
slag over Binncnlandsche Zaken, maar -in
te zien, om te weten jioo ons onderwijs,
het vak en am bach Is onder wijs in/de eer
ste plaats lijdt onder ingekrompen of ge
weigerde subsidie, ert de heer Van Raalte
mocht terecht vragen of het niet penny-
wise en poundfool was in een tijd, dat
men millioenenen milhoenen uitgeeft
voor mobilisatie en distributie van levens
middelen op het Verstrekken van geeste
lijk voedsel zoo karig te rijn. Anderen als
de heer Lobman en Nolens zochten de
fout hierin, dat de Minister van Binncn
landsche Zaken zelfs in vredestijd zoo met
bezigheden bveuladen is, dat hij niet den
noodigen ftijd over heeft om zich aan on-
derwijsbelangen behoorlijk te wijdon. Do
heer Nolens pleitte daarom voor een di
xecteur-generaalde heer Lohman had be
zwaar tegen zulk een ambtenaar, d.e altijd
een man van een bepaalde richting za!
zijn, en stelde zich voor, dat in do toekomst
'de Onderwijsraad, zooals de Pacificatie-
commissie tdien wil, en die uit mannen
van jallcrlei kleur zal zijn samengesteld,
in Ideze goede diensten zal kunnen be
wijzen.
De (heer Van Veen bepleitte verhooging
Van de subsidie van de bijzondere hoogero
burgerscholen, maar zal' ija 's ministers ant
woord zijn ongeduld moeten bedwingen, lot
de öncterwijsvoorstellea aan de orde ko
men, en de heer Limburg 'drong met kjem
er bp aan, dat men nu eindelijk m
hij Riod in deze zeker de overgroots meer
derheid der. Kamer op zijn hand ,eea
'einde kal .maken aan de dwaasheid, (dat
jongelieden toet diploma 5-jarigen cursus
niet fcimner., doctoreeren aan de pbilosopthi-
sche ïacuiteit, waarvan het gevolg is, dat
dezen naar Delft gaan. In. Groningen b.v.
dient het kostbare geologische laborato
rium voor één heele student in de ge
ologie, wat de heer IJzerman in zijn geestig
rnaidenscheechje deed zeggen, dat de taak
van onze professoren in deze wetenschap
in het vervolg wel geen andere zal zijn
dan nieuwe professoren te kweeken. De
heer Lim.'vurg sloeg spijkers met koppen,
toen h'ij den Minister vroeg of deze de
door hem begeerde wetswijziging zou aan-
.brengen, of dat hij liever had. dat hjj (Lim
burg) Van zijn recht van particulier ini
tiatief gebruik maakte. Hij kreeg een ta
melijk bevredigend antwoord, maar toch
niet zoo, dat wij niet hopen, dat hij maar
'zelf zoo spoedig mogelijk de handen uit
den toouw zal steken.
De heeren Gerhard, Eerdmans en Boisse-
vain, de laatste zeer uitvoerig en gelukkig,
hebben gewezen op de voortdurende ver
hooging der eischen voor het eind-examen
H. B. S. en Gymnasium, waardoor er voor
onze jeugd noch tijd overblijft voor ont
spanning, noch voor lichamelijke opvoeding.
De heer Schaper maakte de leuke opmer
king, dat het ergerlijkste is, dat iedereen,
het over deze zaak eens is, dat, als men
de leeraren spreekt, dezen gnf toegeven,
dat de leerlingen overladen worden, en dat,
als men de examinatoren spreekt, dezen
hetzelfde betuigen, maar er bijvoegen, dat
ze toch geen andere examenvragen kunnen
stellen dan uit de leerstof, die de leeraren
hebben verwerkt. Een flinke Hercules zal
echter noodig zijn om dezen Augiasstal
te reinigen, want het is feitelijk toch te
mal om los te loopen, date-kinderen van
14 en 15 jaar, na 6 uur les daags, nog
eens twee of meer uren aan huiswerk moe
ten besteden. Voorshands zal er echter
wel niets van komen, want de Minister
heeft een onderzoek toegezegd, en al is
zulks in gewone tijden reeds een schrale
belofte, in deze oorlogstijden mist ze fei
telijke alle vleesch en bloed. En zoo gaat
het ook in dit geval, zooals een oud-par
lementariër het eens geestig uitdrukte; er
zijn geen hervormingen, die moeilijker door
de Tweede Kamer zijn te verkrijgen dan
die, waarover ze het m haar geheel eens is.
Het meest van belang was voor ons het
antwoord, dat de heer Cort van der Linden
gaf aan den heer Marchant, op diens ver
wijt, dat do -Regeerxng niet genoeg deed
voor de geestelijke welvaart der natie, waar
bij de afgevaardigde uit Deventer niet on
duidelijk had laten doorschemeren, dat het
hem voorkwam, dat Minister Cort van der
Linden in deze gebreideld werd door zijn
ambtgenoot van Financiën, al was hij zelf
dan ook van goeden wille. De premier heeft
dit tot zekere hoogte toegegeven. Hij er
kende, dat, als hij in de Tweede Kamer
kwam om zijn begrooting te verdedigen,
dat hij dan in die atmosfeer meer en meer
den indruk kreeg, dat er heel wat meer
voor'het onderwijs op alle gebied moest
worden gedaan; maar dat hij, als hij dan,
naar buiten gaat, en de donkere wolken
ziet, die zich nog vertoonen, en denkt aan
de verschrikkelijke zorgen, die op ons druk
ken om ons land door deze crisis heen te
leiden, en aan de noodzakelijkheid, te zor
gen dat de financieele lasten binnen rede
lijke grenzen blijven, en dat het staatscre-
diet, dat wij ook in de toekomst noodig
hebben, in stand wordt gehouden, dat hij
dan huiverig wordt om datgene te doen
wat hij graag zou willen.
Wij begrijpen dit standpunt en waardeeren,
het zelfs, en de Minister blijft er natuurlijk|
te vaster op staan, waar wij ons m een mi
nister van Financiën, verheugen, die con-
cientieus is. Dat is in deze tijden een groot
voordeel. Maar die conscientieusheid mag
o. i. niet leiden tot venvaarloozing van be;
langen, waarmee het wel en het wee der
natie is gemoeid, en dat te minder als de
wetgever daarvoor in vergelijking met de
millioenen die wij tegenwoordig uitgeven
feitelijk niet meer betoekenen. dan een boon
in een brouwketel.
Een enkel voorbeeld, naar aanleiding van
iets dat bij Binnenlandsche Zaken is be
handeld, Ihloewel het feitelijk bij Financiën
thuis behoorde. Minister Treub heeft inder
tijd een ontwierp ingediend om alsnog de wei
duwen van de onderwijzers, die vóór 1905
den dienst zijn uitgegaan, in wielk jaar het
pensioen voor de onderwijzers weduwen is
ingesteld, in het genot van pensioen te stel
len. Men weet hoe het mot die soort zaken
gaat; in pensionneerings-kWesties brengt de
bepaling van den begin termijn nu eenmaal
haar onvermijdelijke wreedheid mede. De
onderwijzer die één dag vóór de inwerking
treding der wiet stierf, liet zijne weduwe;
onverzorgd achter, terwijl de weduwe van
de collega die één dag later den geest gaf, Sn
het genot van pensioen wérd gesteld, maar
dat is nu. eenmaal niet anders. Als nu zoo'tt
wet een jaar of tien gewerkt heef i, dan wordt
de categorie van de mvt-trekkenden heel'
wat kleiner, daardoor worden doorgaans Re
geering en Kamer met innerlijke ontferming;
bewogen, en zoo heeft dan ook Minister
Treub een ontwerp ingediend, om den over
gebleven weduwen ook pensioen te geven.
Minister van Gijn heeft dat ontwerp echter
laten liggen, en nu wil het ons voorkomen,
dat de heeren de Savornin Lohman en Lim
burg schoon gelijk hadden, toen ze beweer
den, dat dit niet aanging, nadat er nu een
maal in deze verwachtingen zijn opgewekt,
deze in de tegenwoordige moeilijke tijden
tot teleurstelling te laten leiden. De Minis
ter van Financien is in deze lijden uit den
aard der zaak een machtig man, en wij
steken het niet onder stoelen of banken,
dat de gesties van den heer van Gijn door*
ons over het algemeen buitengewoon wor
den geapprecieerd, maar in dezen tijd moet
de vervulling van zijne functie wel niet an
ders dan tot eenzijdigheid leiden, en daar
tegen moet juist de Minister ivan Binnen
landsche Zaken, die meer dan één van zijne
collega's als de minister van de geestelijk^
welvaart der natie kan genoemd worden,
■waken.
Er was weer eens een echt anti-revolu-
tionnair amendement van den' heer Rut
gers, helaas ook door de heeren van Wijn
bergen en Gerretson mede onderteekend,
om niet voort te gaan met de oprichting
van nieuwe hoogere burgerscholen of met
het omzetten van 3-jarig© cursussen in
5-jarige dito, alvorens de subsidie aan de
bijzondere hoogere burgerscholen verruimd
zou zijn in den zin, z#oals de Staatscom
missie dit wil.
- Het amendement zag er principieel en
dus onschuldig uit, maar het ging feitelijk
om de oprichting van de H. B. S. te Oud-
Beijerland tegen te houden. Zooals men
weet is daar de verkiezingsstrijd over den
Gemeenteraad gehouden, over de vraag of
do bevolking die II. B. S. begeerde, en,
die is in zooverre verloren, dat er één
tegenstander meer dan het aantal voor
standers is gekozen. Dit beteekent echter
niets, waar oorspronkelijk zoo goed als
de heele bevolking, zoowel Rechts als Links
voor die oprichting was, omdat in deHoek-
scke Waard een dringende behoefte aan
M. O. bestaat, en Oud-Beijerland de aan
gewezen plaats is om dat daar te vestigen,
maar anti-revolutionnaire predikanten heb
ben, en daar zijn zij virtuoos in, dezen)
strijd geheel vertroebeld; door hun volge
lingen voor 'te houden,dat het toch niet
aanging voor de gewenschte H.B.S. de anti-
revolutionnaire meerderheid iii gevaar te
brengen. Vandaar den uitslag dat met één
stem meerderheid de anti -levolutionn ai ren
in den Raad het heft in handen hielden,
en dus werden de ondeihandelingen met
de Regeering afgebroken. De voorstanders
lieten het er echter niet bij zitten; zti
stichtten een particuliere vereeniging, die
aan do Regeering de door haai- gevraagde
gelden en het door haar gevraagde terrein
bood, en zoo kwam er een post op de
begrooting voor de oprichting van een H,
B. S. in Oud-Beijerland tot grooten schrik
van de doleerende predikanten in deHock-
sche Wraard, van welke de heer Rutgers
zich tot den tolk maakte.
Maar hij werd geducht onderhanden
genomen door de heeren Marchant, Sannes,
Ketelaar, Drion, De Jong en 'Roodhuijzen.
Waar anderen alle machination aan de
kaak stelden, die daar in Oud-Beijerland
gebruikt zijn dbor de antirevolutionairen
om tot het door hen gewenschte resultaat,
te komen, wezen de afgevaardigden uit De
venter en uit Brielle er meer bepaaldelijk
op, dat het Rijk zijn eersten plicht zou
verzuimen als het op dc ontwikkeling van
ons M. 0. de bevriezingsmethode zou toe
passen, en dat de houding van den heer
Rutgers c. s. de betere verhoudingen op
onderwijsgebied, die men van do Grond
wetsherziening mocht venvachten, lot chi
mère maakte. De zaak is nog niet beslist;
de Minister is nog niet aan het woord ge
weest, en de heer Rutgers is geen man
om do aanvallen, op hem gedaan, onbe
antwoord te laten.
Een hartig woord is er gesproken over
de verbetering van de salarissen der
leeraren aan de R. H. B. S., waarvan velen
reeds lang vóór den oorlog beneden peil
waren, zoodat het haast onnoodig is er
aan toe te voegen, dat vejen van die
leeraren in zeer benarde omstandigheden
verkeeren. Veel kwaad bloed heeft het ge
zet, dat in de Memorie van Antwoord een
staat is overgelegd, die zoogenaamd moot
bewijzen, dat deze menschen het nog zoo
kwaad niet hebben door hun bijverdiensten,
waarbij aan het hoofd parcasseert een
leeraar met een inkomen van f6000, die
aan twee H. B. S. les geeft in de Staats
wetenschappen, waarmee hij 2 mille ver
dient, terwijl hij de rest verdient met zijn
advocatenpraktijk. Natuurlijk is die staat
niet het werk van den Minister, maar men
ziet er weer eens uit, wat de ambtenaren
aan het Departement alzoo aandurven. 4
De héér Albania, oud-leeraar, heeft een
uitmuntende rede gehouden, waarin de
moeilijke taak van den leeraar en het ab
soluut onvoldoende van zijn salaris, dui
delijk uiteengezet werden, en hij kreeg van
alle onderwijsmannen in d» Kamer steun.
De afgevaardigde voor den Brielle legde
er den nadruk op, dat waar de Kamer
thans niet in de gelegenheid was de be
grooting af te stemmen, deze omstandigheid
den Minister meer dan ooit geneigd moest
maken om aan billijke wenschen in deze
tegemoet te komen. Z.Exc. is ook hier
over niet aan het woord geweest, maar
schijnt niet afkeerig in den nood door
duurtetoeslagen dadelijke hulp te verleenen.
In de avondzitting is men met het hoofd
stuk Waterstaat opgeschoten tot de Spoor
wegen. De billijke klacht is niet uitgeble
ven, dat de abonnementsprijzen verhoogd
zijn, niettegenstaande er zooveel minder
tremen loopen dan vroeger. Wij zullen daar
van alleen zeggen, dat het in de lijn ligt;
alles is duurder en van alles is mindeg
dan. vroeger.
te verwijderen.
Tot de kwade gevolgen van overtollig
urinezuur behooren niet alleen spit, schias,
en rheumatiek, want ongetwijfeld is urine
zuur ook de grondoorzaak van steenach
tige afzettingen in de nieren en blaas.
Kleine, scherp gekante urinezuur kris
tallen, veel gelijkend op glassplinters, ver
zamelen zich rond de teere niercellen en
vormen niergruis, dat zich een weg baant
naar de blaas en dikwijte zoo groot wordt,
dat een operatie onvermijdelijk is. Maar
een speciaal niergeueesmiddel, genomen
bij het optreden der eerste verschijnselen,
dient succesvol te zijn ter voorkoming en.
verwijdering der urinezuur afzettingen.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen zijn een
speciaal niergeneesmiddel. Zij herstellen de
werkzaamheid der nieren, spoelen de
urinekanalen door en reinigen deze, en
verwijderen het urinezuur vergift en de
vloeistoffen, die zich ophoopen en ont
steking in de spieren en' gewrichten ver
oorzaken.
Om bij het gebruik van Foster's Pillen
de beste resultaten te verkrijgen, dient de
lijder te helpen door voldoende melk te
drinken, voldoende water, en slecht licht
verteerbaar, gezond voedsel en weinig of
geen alcoholische dranken te gebruiken.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen dienen uit
sluitend voor nier -en blaaskwaien. Zij
werken hoegenaamd niet op de ingewan
den.
Let er op, dat gij de echte Foster's Rug
pijn Nieren Pillen krijgt. Iedere echte doos
draagt de handtoekening van James Fos
ter. Te Schiedam verkrijgb. bij Kappelhoff
Hovingh. Toezending geschiedt franco
na ontv. v. postwissel £1.75 p. doos
of f10.p. zes doozen.
BiyftENLAND.
Dlr, bel., Sar. en ace.
Bij Kon. besluit van 27 dezer:
is met ingang van '1 Februari: benoemd!
tot adjunct-inspecteur der directe belastin,1-
gen, invoerrechten en* accijnzen, met den!
persoonlijken titel van inspecteur dier mid
delen, L. Feenstra, ontvanger der dïrecfca
belastingen, invoerrechten en accijnzen te
Haarlem, 1ste afdeoling, en is hij aldaar der
finitief werkzaam gesteld.
zijn, met ingang van 1 Febhiari, benoemd
tot commies ter directie der directe belas
tingen, invoerrechten-en accijnzen; j
te Arnhem, J. C- J. A. van der Mast rjks-
kleik 1ste klasse, werkzaam aan deze di
rectie; -
te Breda, Wj. Verheijen, rijksklerk 1ste
klasse, werkzaam aan deze directie;
is aan de verificateurs der invoerrechten;
en accijnzen G. M. Gielea en J. A. G. Sie?
verts, te Amsterdam, op hun verzoek, met!
ingang van 1 Mea eervol ontslag uit 's rijkst -
dienst verleend; i t")
is benoemd tot ontvanger der directe be-
\$si
ttvö
j**. J# yt. ,5^^ ^,-w 5? J* «j^j
SCHIEDAMSCHE C0URAI1T.
J
■>r&a
Vf
Sf
f
ll&i
var
l%-J
11,
t
tóffii
