De oorlog. K W" Jaargang, Dinsdag 6 Maart 1917 No. 15388 DE KLIMOP. V{ «IJ aa 111 a- a ie i t Dea« courant verschijnt dagsl^ks, met mta«od«iiag van. Z«&- «n Feestdagen. Prijs per kvvurUutlVoor Schiedam en VTaard.in.gen met inbegrip van Sets incassokosten f 1.30fianco per post f175. Prijs por woekr: Voor Schiedam en VI aard in gen 10 cast. Afzonderlijke nummeirs 2 cent Abonnementen weaden dagrigfc» *a*gsn«»«s. Adverleatiwi voer het aecstvelgeud. nuiajner saeelen des enr san hét Bureau bezorgd ago. «cfHWags V-Wc een Bureau: Lange Haren Ne. Hl (hoqk Korte Haren). BUITENLAND. Faa het Westelijke firoat. Berlijn meldde gisteren weer eens de ont ruiming ran. een Diuitschfs loopgraaf, over welk feit Met Londénsphe communiqué vrij' fcailm blijft: Gisterochtend nel de vijand onze stellmg ten 'Oosten Vu®. Boucblavesnes, die wij Zondag Veroverd hadden, aan. Hij werd echter met rorliezioni afgeslagen en liét' gevangenen in 'oase handen, achter, Hen Oosten van Gommecourt verbeterden en versterkten wij 'de Zondag genomen stellingen. In den 'ochtend voerden wjj twee geslaagde raids uit ten, Zuidoosten en ten Moorden van Atrecht. 'Wij brachten den ■vijand verliezen toe en maakten 42 gevan genen. i\Vij drongen de Vijandelijke loopgraven ten. Zuidoosten van, GiVenchly binnen en maakten bij' die gelegenheid gevangenen. Aan Met Fransphe frontdeel schijnen de Duitschers zelfs weer eenige vordering te ïtóbbèn (gemaakt. Het 'Parijs.che communi qué fvan gisteren zegt: In den loop van den, fjacht hadden 'Frans'ohe verkenningen plaats >on verschillende Overvallen, voor- namelijk ten N.W. van Tracy en in het bosch van „A.vocourt. Blij Troyon, in de om streken, van Reims, en aan de hoogte 304 siloegen de Franschen een. Duïtseh© aan- vahpogmg af. Wij maakten een 20,tal ge vangenen. Op den, rechter Afaas oever aam., de be schieting van het Bosch van Courières door de Duitschers op, kracht too; te' 4 uur mm. bad een, hevige aanval plaats, op een front van, 3 KM. tusjschen do „hoeve Chambret- tes, en BezonVeaux. Verschillende Duitsdhe' aanvallen, op1 dit front mislukten onder1 tons sper- en mitrail- leurVuur. De Duitscliers konden voet vatten in, Fransdie vooruitgeschoven stellingen ten NI van, het Bosch van Courières, maar elke poging om in. liet Bosch door te drin gen, werd. door1 het Fransche vjupr, met Verlies; vpor den, vijand, belet. Van het ZaMelIjfce front. Weenen en Rome melden ditmaal eens hetzelfde, al1 is de keuze der woorden ook nogal verschillend. De Oostenrijkers deeien als terloops mee, dat hun tegenstanders aan het front in Tirol een aanval deden ten N. van San PeUegrino tegen de Cuna dl Cossabella. Na een afwisselenden strijd slaagden zij er in de voorste frontlinie m bezit te hemen. De strijd duurt voort. Begrijpelrjk dus, dat de Italianen dit, op ietwat schilderachtiger wijze, als volgt mel den: In een schitterenden aanval der Ita- liaansche troepen in het San Pellegrino- dai (Avisio) Werd een sterke stelling van meer dan 2700 M. hoogte in de Costabella- groep genomen. De Italianen namen 61 man gevangen en maakten een mitrailleur buit. Roman naar het Italiaansoh va* GRAZHA DELEQDA. 14) Eietn man kwam tqen juist binnen.: kort en! 'dik, toet vollen, rossigea baard. Hij hield in z'n hand een rookead stuk ge lakt vleesch' -en een diohtsljalaind mes, nu fen dan nam hij een hap met de haai den en als een spier te hard was, .sneed, jhaj heim door met zijn, mes, zonder het Vleesch uut z'n mond te halen, en hij kauwde gulzig, terwijl uit zijn donkerblau we, schitterende, koude1 oogen een dier lijke wellust spjrak: ,,.Ta, ik weet het nog", zei Annesa, „ver leden jaar, toen ik hier voorbij ging terwijl jelui aan het eten wlaart, je leek allemaal op wolven, leder van jelui had een groote schaal vol vleesch op zijn schoot en terwijl hij een mi00 at keek hij al naar een andere Het was alsof jo noqit een Meetje overvloed' hadt igcïnoten." „Het is nu eenmaal feest; men moet eten," zei oom Castigu, zonder het kwalijk te nomen. „Wij eten zelf en wie geven ando ren te eten. Daar." 1 1 Een "andere herder, jong, knap, het los hangende, roode keurslijf met blauwe linten versierd, kwam lachend binnen en bood Annesa een schaal vol rookend vlees cW «tan. Deze schalerö Van hout hebben, êénj handvat, >op zij is ér een kuiltje voor htet] !%w£jtl, h De onbeperkte üuikbootoorlog. Havas gaat voort met mededeelingen die den Duitse hers duidelijk moeten maken, dat al hun pogingen zonder succes blijven. Zoo wordt nu weer meegedeeld, dat den 24sten Febr. '142 schepen Fransche havens binnen kwamen, op 25 Februari ,126, op 26 Februari 160 schepen. Gedurende do eerste week der blokkade was het gemiddelde aantal in Fransche havens binnenkomende schepen 108. De kwestie-Mexico. Gisteren zette de centraio commissie uit den Duitschen Rijksdag haar Zaterdag afge broken discussies over de buitenlandsche aangelegenheden voort. Naar aanleiding van de critiek van een soc.-dem. afgevaardigde op de instructie van den Duitschen gezant in Mexico, verklaarde de minister van bui tenlandsche zaken, dat het natuurlijk en rechtvaardig Was, dat Duitschlamd pogin gen had 'gedaan om zich, voor het geval van een oorlog met Amerika, van eefi. bondgenoot te verzekeren. Ook betreurde hij geenszins, dat de zaak in Japan bekend was geworden. Hoe het stuk, dat in ge heim solinft en langs den veiligsten weg, die te bedenken was, verzonden is, in Ame- nkaansche handen is gekomen, kon de mi nister nog niet uitmaken. Hij verklaarde verder, dat men hem te minder iets verwijten kan, daar herhaal delijk de klacht was vernomen, dat Duitsch- land zich te weinig moeite gaf om bond- genooten te winnen. Daarna voerden 'nog eenige leden bet woord over 'deze kwestie; eerst een lid van de soc.-dem Arb. Gem. in streng afkeuren den zin, 'daarna een lid van het centrum, die de zaak vergoelijkte, en vervolgens een vrijzinnige, die aanmerkingen maakte op de wijze, waarop de pers de zaak wereld kundig had gemaakt en den raad gaf toet be sehuldigingen aan het adres van den gewe zen ambassadeur te Washington te wachten tot deze teruggekeerd is en zich verant woorden kan. Ten, slotte spraken nog een conserva tief en, een lid van de Duitsche fractie hun ingenomenheid uit met de actie van den minister van buitenlandsche zaken. Dc Kprr. Norden, 'maakt de Vrij onhoud bare opmerking, dik Wet Duits'cbe aanbod a;ün, Mexico geen onvriendelijkheid togen Amerika toe teekent, daaf lifet slec hte een voorzorgsmaatregel van voorwaardelijken aaird is. Overigens hóeft men in Amerika weinig reden, om Verontwaardigd te zijn over de zaak, daan Met toch algemeen be-' kend is, '.lat de Vereen. Stalten sedert ge- ruimen Djd getracht hebben, neutralen te gen ons op te zetten. Onlangs hóeft b.v. het gezaghebbende Mfeld „Lai Frensa" in Biucnos' Ayres medegedeeH, Mat reeds vóór het einde Van het jaar 'de Vereen. Staten zouden hfebben getracht, de Zuil-Almeri- kaainsche repUbheken door overeenkom sten, ih den Oorlog te betrekken. Ook heeft Amerika op! alle wijze getracht om de neutralen op zjijn zijde te krijgen. In verhand hiermede 'zegt een Reuter- beri'cht uit Washington weer: De beschul diging, van, Dmitscha 'zijde geuit, dat de „Mooi meisje", zei galant het jonge memsch, dit is voor jou."1 „Sanlu Basile mia," riep Annesa, de han den opheffend en zich verschrikt terugtrek kend. „Alles wlat je daar hebt? Wat doe ik met dat vleesch „Je eet het op," zei de jongeman met (ern stige stem. Zij begreep dat de jongen beJeedigd zou zijn, indien zij het bord niet aannam, en ze antwoordde vriendelijk: „Goed dan, wikkel dat in een doek, ik zal het meen©men naar huis." „Voor Wie? Voor jouw Gamine?" „Haar Gantine? Hier komt hij aan," riep oom Casligu. De jonge knecht fcWam inderdaad op dat oogenhlik binnen. In feestdos, het roode keurslijf met blauw omboord, glad gescho ren, met glimmend haar. over de ooren glad gestreken als een zWart satijnen muts, zag Gantvne er nog aardiger uit dan gewoon lijk en Annesa zag hem aan met bijna moe derlijke teederheid. „Ik heb gehooid!, dat je Hier Waart," zied hij met niet verborgen jalouzie. „Laten'we buiten gaan. Kom, donna Rachele wacht op je, ze hooft je noodig." De wtoonten' waren eenvoudig, maar de stem buitengewoon bitter. Wat scheelde Ga'ntïne? Hij leek bedroefd en mist roos tig, en Annesa' raakte van haar stuk, maar zij Wist te veinzen, pis gewoonlijk en deed zelfs alsof ze beleedigd was „Donna Rachele Weet wanneer ik terug moet komen," zei zo lkng'zaaml ,,Uc zal naar huis gaan, Wanneer ik will" ;,Je gaat dadelijk met me mee," herhaal de Gatofine, bleek "wordend. .jOjom' Castigu Prigs der Advertentiéa: Van 16 regels S. 8.92; iedere regel meer 20 cents. Reclames 40 «ent per regel. Incassokosten 5 «ent». Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiëu bij abonnement op voord,eelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureeu te bekomen. Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor poetkwrtantien 10 cent Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiSn opgenomen tot d«a»nj« van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Deze adverteniién worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge geven, slechts 2 maal berekend. Intercommunale Telefoon No. 188. Vore en,'. Staten, een Ran-AirierikaanscM com plét tegen Duitschland had willen smeden, schijnt betrekking te hebben ojp niets an ders dan, bfet toog door B|ryain afe staats ecretaris qpgemaakt pltui, om een, neutrales zone om Pan-Amerika af te kondigen, een plan, waarvan trouwens mets kwam. Een, Verkkari'n,g! van Wfil.s,aj.n. Presi'den,t AViteofo, ïs 'gistermiddag in, Met bijzijn, van eten enorme menigte op het Km- pitool voor zijn, tweede presidentsperiode geïnstalleerd. Hij Méld Vervolgens zijn inau gurale toespraak. Tevens legde de piesident de volgende verklaring af: „Dje laatste zitting van het Vier-en-zestigste Congres heeft tengevolge zijner beperking Van actie volgens de Grondwet eern toestand aan Met licht ge bracht, die misschien.' zonder weerga Is in' de geschiedeniis Van dit land of in die Van eenige modern© rggeering tijdens een crisis diej grootere mogelijkheden Van na- tionjaal gevaar oplevert, dan eenige andere regeerinjg in de 'gebeetle geschiedenis Van liaan initernationalé betrekkingdn ooit gie kend Meelt. 1 Het Conigijes is niet in staat geweest om bet land te beveiligen, noch de elemen taire rechten) der 'burgers te beschermen. Meen dan 500 Van de 537 leden van beide Huizen zijn bereid, en verlangend om te handelen. Het Huis van. 'AfgevaajJdigdem beeft biet eep, oVemyeldigendo meerde:*- beid Sajto besluit te kennen gegeWon, maan ie Senaat kan niet handelend optredeaj omdat een kleine groqp' Van elf senatoren beskoten had, dik te bejetten. Voob den, Senaat "bestaat goqn 'reglemient v'aa orde op gifornd waarvlaa bet dieb.at beperkt of tem eate'Ie, gebracht kan wogdenl ep. dat obstruc- tije v'an alleifei! soort' zou .kunnen voor komen, Eén enkel 'lid kan reeds iedere actie onmogelijk 'maken, als bij slechts beft lichamelijke u 11houdm.gsVermogen. daartoe heeft. Het gevolg hiervan is een volkomen ver lamming zoowel van de wetgevende als van, de uitvoerende secties der regeer in g. De on macht van den tSenaat om' handelend op te treden heeft zeer noodigen wetgevenden arbeid onmogelijk gemaakt in sommige ge vallen, waarin daaraan uiterst dringende be hoefte bestond." Na een schets gegeven te hebben van dq maatregelen, die niet konden doorgevoerd worden ging de president voort -„IK zou in dezen misstand geen verbete ring willen brengen door het 65ste Congres in buitengewone zitting bijoen. te roepen1. Do Senaat zou dan evenmin kunnen hande len. Niet omdat het dat lichaam aan den wil of de geestkracht daartoe ontbreekt Het is integendeel op dit oogen blik meer eens gezind tot actie bereid, dan, naar ik meen te mogen zeggen, zoover de herinnering van) eenig lid, dat er thans zitting in heeft helj geval is geweest Er bestaat slechts! een eens gezind vaderlandslievend streven- Het doel, dat de leden voor oagion hebben, is volko men duidelijk en bepaald; maar de Senaat zegt n het haar." „Gantine is jaloersch," riep spottend do jonlgon toet de schaal uit „Ga schoon meisje, ga 'Hij zal amandelkoe&en voor je koopen. In lelk geval je hebt ongelijk, Gantine. Wij' zijn (allemaal broeders hier, wie zijn geen vreemdelingen en niemand probeert om je je duifje te ontnemen." „Broeders? Van je familie moet je 't hebben," antwoordde Gantine, maar hij scheen spijt to hebben van zijn gezegde en hij lachte gedwongen. Annesa hoefde, maar zo deed of ze de woorden van haar verloofde niet gehoord! had. „Kom Rosa, geef me je handje. Oom Cas» tigu, zeg tegen Paulu dat Wta al weg zijn pm gaan, als hij soms naar Rosa vraagt" Zij ging naar builen door ©en klein deurtjd achter in de broodkamer en Gantine ging met haar mep. Het Was heel eenzaam dien kant uit; alleen eaniig© bedelaars lagen daar! hisschen de rotsen an het struikgewas on aten het brood en het vleesch dat de pre sident Ih'ad doen uitdeden. Juist op dat plekje, waar het bergpaadje begon, was de blindeman gestorven, die mot Antoesa op hef dorp was gekomen. Zij herinnerde zich niets van het geheimzinnige feit,-maar eiken keer dat ze daar voorbij moest komen, zag ze in haar verbeelding den ouden bedelaar dood' liggenze ihad een gevoel van angist en ver nedering en ze zei in zich 2elf: „Ilij hoeft mij hierheen gebracht en hier achter gelaten, terwijl hij me ergens ar.derS had kunnen brengenDan was ik een bedelaarster, een echte dienstmeid geweestt maar ik zou minder hebben geleden. Tocjh, s r kan niets doen, tenzij de leiders de eenj stemmige steun van alle leden hebben. De; Senaats -meerderheid is machteloos en hulpei- loos. (Op een tijdstip,van een buitengewoon gevaarlijke crisis, waarop alleen een besliste en doelbewUsao actie de natie kan beschut ten of Mevf&iligea tegen oorlog ten gevolge van het aanvallend optreden van anderen, is actie onmogelijk. 1 Ofschoon de natie en hare vertegenwoor digers inderdaad met een ongekende eens gezindheid achter het uitvoerend bewind staan, zal naar Muiten de indruk -Worden gewekt, dat -dit niet zoo is en' dat andere regeeringen kunnen optreden zooals zij wil len, zonder to vreezen, dat di© der Veree- nigde Staten daar iets tegen zal ondarv nemen. "Wij kunnen van dit alles geen verklaring geven. De ware verklaring is 011 geloof olijk. De Senaat der Vereenigde Staten is het eenige wetgevende lichaam ter wereld, dat niet handelen kan als de meerderheid tot handelen bereid is. De kleine groep kwaad willige mannen, die geen andere meaning dan de hunne vertegenwoordigen, hebben det groote regeering der Vereenigde Staten hul peloos en verachtelijk gemaakt. Het geneesmiddel hiertegen? Er is slechts één enkel en dat is, hel) reglement van orde van den Senaat zoo danig be wijzigen, dat hij tot handelen irt staat is. Men kan er op rekenen, dat do natie de les uit de gebeurtenissen heeft ge trokken. Ik geloof bok zeker, dat de Senaat de middelen om actie mogelijk te maken verschaffen en het landi van een ramp red den zal." I Volgens het Reuter-bericht, dat dit alles meldt, heeft Wilson tevens machtiging ge geven tot publicatie der verklaring, dat do toestand hog ernstiger is dan men ver onderstelt, daar men tot de ontdekking is gekomen, dat, terwijl de president op grond zijner grondwettige bevoegdheid vee! kan doen van datgene waartoe hij van het Congres machtiging heeft gevraagd, er nog eenige niet-herroepen oude wetten be staan, die onoverkomelijke practische be zwaren opleveren en de bevoegdheid van den president tot nul maken kunnen. De bedoelde oude wet is in 1819 ge maakt Zij' had betrekking op het optre den van Amerikaansdhe koopvaardijschepen tegen zeeroovers en kapers, maar zondert van de schepen die aangevallen mogen worden uit: „een publiek gewapend schip béhoorend aan een natie di© met de Ver eenigde Staten op vriendschappelijken voet staat." Feitelijk is Duitschland niet op voet van oorlog met de Vereenigde Staten en onder zeeërs zijn „publiek gewapende schepen" van Duitschland. Een Oostenrijksch memoramd.um. Naar uit Weenen bericht wordt, heeft de minister van Buitenlandsche Zaken een lang memorandum aan den. ambassadeur der Vereenigde Staten tor ji^d gesteld. Daarin wordt er op gewezen, dat het En geland. geweest is, dat begonnen is inbreuk op het volkenrecht ter gee te maken.„Ter-, wijl de centrale mogendheden dadelijk bij het begin van den oorlog verklaarden zich te zullen houden aan de Verklaring van Londen, die ook door den Engelschen ver tegenwoordiger was geteekend, wierp .Enge land de belangrijke bepalingen van. die ver klaring over boord. Bij gijn pogingen om aan de centrale mogendheden, de toevoeren over zee af te snijden, preidde het keer op keer de lijst der contrabande-artikelen pit, tot daarop niets meer ontbrak .van. hetgeeja de menschen thans nóodig hebben voor hun levensonderhoud. Daarop proclameerde Groof-Bnttannie een als „blokkade" aange duide afsperring van de kusten der Noord zee, die ook voor den zeehandel van Oos- tennjk-Hongarrje een belangrijke üoorgangs- poort vormen, ten einde den invoer in Duitschland *van alle goederen, die op de contrabande-lijst nog ontbraken, te verhin deren, elk scheepsverkeer van de neutralen met die kusten te belemmeren en allen uitvoer over zee te verhinderen." Diverse berichten. Naar aanleiding v'an de verklaring ïn Met \V olM-bjerioht ovtof donj toestand der Bel- gisdkië! arbeidofs kt Duitschland, wip: heit „Gen!'rum" op de -VOlgen'dei uitlating van kardinaal MeTci-er in "zijn. Vastenbrief: ,jWij hebben! d,e machtige, stem Van de ecihltgenboton en moeders vernomen; onder lliaar snikken smeekten-'zijl Godjdou moed en de eeretrouw huniner -mannen en zonen, met geweld weggeVoerd Waar da werkplaat- s'eni Van den Vijand, hoog te hoorden. Mem lieeffc die dapperen] 'op het oogembEk Van; dun! vertrek, huim krachten zi-en verzamelen om hun! gezelon tooed in te spréken of oio, met een; uiterste inspanning,' het natkx- anaJlied aan te haffen; wji) hebben hen, nai .«ml terugkomst, gezien, "bl'eek, uitgemer- geill, menpVliclijfce wrakken gelijk; terwijl' on|ze oogen, door do tranen beVodhtigd* hun! uitgedoofde blikken trachtten te ont moeten],' bogen, wij) 1**op voor hen neder, wpnft, zonder dat rij Met zelf wisten, ven tcorfden zij ons tepa nieuwen, onvermoede®, kapt Van de heldhaftigheid omzes volks." Wed e ropbo uw. Het Fransche „Journal OfSciel" (bevat een decreet, waarbij de bevoegdheid van. het departement, belast niet den wederop bouw der plaatsen, die floor den oorlog hebben geleden, wordt uitgebreid. Er zijn ongeveer '1000 Fransche gemeenten,, did, zijn bevrijd en mm p£ meer hebben gele den; 256 dezer hebben gledits weinig ge-* ieden, en er zijn daar minder dan 5 pGt. der huizen verwoest; 351 zijn er, waarin van 5 tot 50 pCt. 'der huizen vernield zijn; 147 waarin de schade 50 tot 100 pCt. der huizen bedraagt. Te zamen zijn in i deze 754 gemeenten 46.263 huizen vernield, benevens 331 kerken, 221 scholen an 400 andere openbare gebouwen. De ovórige door den vijand bezette gemeenten konden niet worden, nagegaan. Toch kon zij zich perslot Van rekening! het leven niet anders denken zonder Paulu> zonder leed, zonder hartstocht" „Ik werd er voor geboren' Toen zij dien dag met Gantine en Rosal voorbij het plekje liep waar de oude manl gestorven was, voelde zij rich nog m-eer dan anders treurig en vernederd; ze liep haastig voorbij en keek in de verte, met on- zekeren blik met haar gewone masker, van minachtende treurigheid. Gantine haalde haar in, ging naast haar loopea en staarde haar aan. „Anna", zei hij bjjna smeekmd, „w|ees niet zoo boos. Vergeef me, Anna, ik heli het om jouw bestwil gedaan. Je w-eet toch wel, dat de vrouwen niet daar gaan waar de mannen zijn,- of ze gaan er met hup echtgenoot of hun broeders." „Ik ben naar binnen gegaan mot don .Paulu." 1 „Juist, hij is noch je man, noch je broe der", hernam de jongen zuchtend. .„Mijn vrienden hebben jelui samen gezien, en ze hebben gefluisterd. Do menschen zijn kwaaddenkend, Anna." 1 „Wat een nieuwtje," riep zij sarcastisch uit Ze liep toen weer haastig door, het zware kind achter zich' trekkend. Zij keer den den hoek om en bevonden zich Weer bij den amandelkoeken verkooper. Verderop stond de arme gast, die bij hen thuis logeerde, zijn leidsels en zjjn sporen ten toon stellend op een ouden knapzak, op den grond, alk een kleed uit gespreid. Toen hij Gantine zag, lachte hij en wuifde hem goeden dag, „Zoo," zei de jonge knecht, nader ko- „lieb je misschien' een leidsel voor ©en,*,, V wmM ongetemd veulen? En beiden zagen Anna! aan en lachten. „Anna," vroeg Gantine, „raag ik je een! - pond amandelkoeken aandieden?", „Veulens eten geen am andeik o-ek," zei 2d gerustgesteld. Gantine ,zei nog iets, maar bp wterd overstemd door den oorverdooa-enden klanij van de trom, die plotseling bijna luguber in de stilte weerklonk. De omroeper verkondigde met zij® heesehe en hoog© predikersstem, dat d^ harddraverij te vijf uur 's middags zoui beginnen, l, j*[l!jj> „Eerst prijs, twintig lire in zilver, en ■oen deken van fijn, brociaat; tweede prigs,1 tien lire in zilver en een rijden zak-l Een menigte straatjongens stonden otn! den omroeper heen en plaagden hem; één] van hen durfde zelfs op de trom. te slaan.' met een stokje. „Derde prijs een zilveren vijf Jire-stuH ca een splinternieuwe sardijnsehe baret! jongens ga weg, anders geef ik je zooveel schoppen, dat je niet Weet waar je .naap toe vliegt" V 1 /.i%3 ré Tegen IcKri-e uur 's middags, toen 'Ahtofesaj door de gang liep, zag ze in de halfgeopende] s deur den groote® buik van priester Virdisj met haar lichten en zachte® tred liep rij den] ouden pastoor tegemoet, en terwijl' zo dd deur1 wijd open deed, lachte zij hem-M^ zooals zo (h et noodt gedaan had. 'rp iV, *l>\ I 1 V" v"te j «ff. t jjl 14 r - ft 4 -*v w .r*.'- £W - r. HIEDAMSCHE COURANT. W j 1- - 1 T I :fWl f ,1 i v.. r Kt - XCvj doek1" ri S3 af>3 rryiM ■4 JM -va ff r t i1 ^'S

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1