Jaargang. Zaterdag 30 Juni 1917 NO. 15484 Tweede Blad. Uit de Tweede Kamer. Schending van neutraliteit. Ingezonden. 8emengd Nieuws, D«e courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen PfÜs P®r kwartaaltoor Schiedam en VJaardingen met inbegrip van j cis incassokosten fl-30; franco per post ÏL75. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dadelijks aangenomen. Adverientiën voor het.eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een ar aan het Bureau bezorgd rijn. Bureau: Lpnge HaVen No. 141 (hoek Korte Haven). Erij3 der Advertentiën: Van 16 regels ft 0.92; iedere regel meer 20 cents. Reclames 40 cent per regel. Incassokosten 5 cents. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentien bij abonnement op vocrdeeiige voorwaarden. Tarieven hiervan rijn gratis aan het Bureau te bekomen. Incassokosten, voor Schiedam 5 cents, voor postkwitaniiea 10 cent Dagelijks worden zoogenaamde kleine adverientiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Deze adverientiën worden, mits voos 3 achtereenvolgende nummers opge geven, slechts 2 maal berekend. - Intercommunale Telefoon No. 1Ö3. Eet uitspreken van de Troonrede.' hoe (kt dat ook duurt en deze koer was stuk bijzonder kort maakt toch Ijjd'een onvergetehjkea indruk, en thans user* dan ooit. Het doet zoo goed om 3 speten, dat terwijl het in meer dan éen tusschen monarchie en voik tot bot jj^lrtram en in andere aan het gisten i«, ébaad tusschen Oranje en Xederiand on breekbaar blijft, en zelfs m de laatste sosüijke jaren, zoo mogelijk, nog hechter is den. Als wij wel ingelicht zijn, moet Majesteit er bijzonder opgesteld zijn ewóest deze buitengewone zitting m eigen èsoon te openen, omdat Zij buitengewoon ugd is over het we'slagen der Grond- lerziening. En lioe kan een Prinses ai Oranje anders dan groote vreugic kocs- sen over het feit, dat er thans verzekerd en! is verkregen van de op'ossang van ifee gewichtige vraagstukken, die de Xe- riandsche natie om zoo te zeggen jaren- ig in twee vijandelijke kampen hebben epdce'd, en onze volkseenheid in den weg es taan? Het Huis ran Oranje heeft ten czent toch reeds verscheiden, oeuw-an zoo p de volkseenheid aangestuurd, dat zijn aam het symbool daarvan is geworden. Er jphk dan ook werkelijk vreugde in de van IC AC de Koningin, toen ze de iboiden uitsprak: „Het heeft Mij brjzon verheugd, dat daarbij (bij (ie Grondwete- fflziening) blijk is gegeven van zeldzame sderfinge waandeenng en vertrouwen." t0, wij weten het wv-1', de Koningin is biistitutióneel vorstin, en spreekt daar os met hare eigen woorden uit, maar e van het verantwoordelijke Kabinet,, nar men begrijpt toch zeker wel, dat dit ministerie niet verzekerd ware «veest van de groote instemming van de icoon met het werk van de Grojidwetsher* agoing-, de woorden, „bijzonder verheugd" a do Troonrede geen. plaats zouden heb- ih gekregen. ■iftnderwerpen, waarover politieke, ijd zou kunnen ontslaan, zullen de Ka- iuet warden voorgelegd.- ®n terecht, de er komt alleen bijeen om da Grand- tsberziening af te doen, en zal verder, als de Troonrede zoo juist zegt, hare aandacht kunnen wijden aan de vra- die de oorlogstoestand en de voorla "ng van een" krachtige ontwikkeling ons land ha het sluiten ran den vrede, voorleggen. laar de politieke vraagstukken zul- dahrom ook' niet ia behandeling kun- worden genomen, omdat dit één van condities is, waarop bet a cc oord ,,laat en wat rit", is aangegaan, en het is ook niet meer dan billijk, dat, waar door deze afspraak zonder moeite meerderheid behield, zij daarvan geen 'ruik, juister gezegd misbruik maakt, om de weinig» maanden dat deze Kamer 'een'zal zijn,1 wetsontwerpen aan te ne- die lijnrecht zouden ingaan tegen de sefen der Rechterzijde. Dat accoord „laat ritten wat zit" is door tegenstanders van de Grondwet tegen Kamer uitgebuit, als een. van de schan de politieke stukjes, die een Kamer kon-uithalen; Mr. S, van Houten c. s. ben rich zelfs niet ontzien den volke Verkondigen, dat dit actoord was aange- om den zitienden leden hun pen- te verzekeren, A'u, wie zoo iets zegt •mannen als Lobman, de Bfeaufort D, van 'Raalte, om nn maar eens en- t hamen te noemen, berokkent slechts Azelven schande. En Mr S..van Houten Ln wij daarbij niet in de rekening; :.in zoo'n paroxysme van woede ont- dat Cort van der linden zijn ides- ,*door hem zelvea als „menscheiijk! vol- geprezan, maar door ieder, die er fe makfen heeft als monstrueus uitge- Q, voorgoed durft opbergen in* het mi- tieeie archief, dat men hem iets moet pi doet het dan ook' onaanged aan een geleerden wijsgeer met zulk yerleden met zijn naam fe hebben dekken het A. T A. G.-manifest, dat lasterlijken inhoud was, dat het dq strooibiljetten, zooals, wij die in felste van den veride zin'gsstrijd door ano- de -wereld zien inzenden, naar de steken, t I trekt de politieke wereld rich* sinds -biets meer aan van wat Mr. S. /Houten pleegt te verkondigen. Het J weï £n rijn aard te liggen, dat hij staan tegenover den liberalen' die succes beseft! of kans heeft "zulten, krijgjen. En zoo bebtfch wij -ocjkjj ajrideaSdarvjc^epis ïhorbecke, Kappeijne, Tak van Poortvliet Borgesius en Cort van der Linden zien bestrijden. Toen hij in de Eerste Kamer, door d.:- Stalen van Friesland daarheen geroepen, om de clerica'e coalitie te bekampen, bij vooikeur tusschen 1905 en 1907/ het door Eterges.us gevormd Kabinet te lijf ging. wekte dat in FnesLind zoo'n verontwaar diging. dat men hein niet herkoos en zoo is sinds 10 jaren een eind gemaakt aan zijne politieke carrière, die-hij nooit had •moeten aanvaarden, want hij is wel ten' groot"geleerde en wijsgser, maar van een staatsman heeft htj nu eenmaal niets Maar kaa de Kamer de boetpredi- caties van den heer Van Houten gerust met een schouderophalen, beantwoorden, an ders staat ze tegenover het Xederlandscfae volk. Reeds Vondel sprak als van een der eigenschappen van <ms volk dat het ,he'. erg-te hefst gelooft" en dat is ook in dit geval zoo geweest- Menschen, goede brave menschen, d.e net zooveel van onze const: tutioneele instellingen weten als eea oester ran pianospelen kunnen zoo aardig hoofd schuddend zeggenDat „laat zitten wat zit" was toch eigenlijk een rare truc. IVaar de zaak zoo staat deed het ons genoegen, dat de heer Lobman, die als oudste in jaren, de eerste twee zittingen van de Tweede Kamer presideerde kei tin ck is helaas ernstig ongesteld op dat accoord nog eens het juiste tirht lit vaTen. Xiemand dan een absoluut minder waardige zou hem toch ooit van <-orrup- tie durven verdenken, en dan. hij zal wel .niet onder h-»a zijn, dl» o-oit pmsiom zui len trekken, daar hij tot die stoer» wer kers behoort, die den arbrid slechts neer leggen, als voor hen de nacht in aantocht is. waarin niemand meer werken kan. Welnu, hij heeft zich in zip. openings rede de vraag gesteld, of het accoord. dat het zeldzame resultaat gaf, dat na een ontbinding van de StatenGeneraal alle leden in beide Kamers werden herkozen, een symptcon is van. de overmacht der kies besturen op de kiezers of een politieke inzinking der kiezers zelf. En zijn ant woord was: noch het een, noch het an der. En dat wel omdat de kies besturen a au alle partijen met hun kiezers hebben ge- raadpleeg!, zoodat er ran overrompeling ge-en sprake kon zijn. Trouwens in niet minder dan 50 districten; zijn tegenover de zittende leden candidaten gesteld en als men niet verder is kunnen, komen als men zeifs per-advertentie heeft moeten vragen om menseden, die "zoo goed zouden wil'ea zijn om Candida {«inlijsten te teekeaea, dan komt dit omdat deze heele beweging is afgestuit op het gezoad verstand van het Xederlandscbe volk. Als die combinatie van Ataggers, Christen-socialisten. S. D. Peers, dienstweigeraars, agrariërs en winkeliers het toch nog tot eenigo- dozijnen duizenden slcmmeji wisten te brengen, dan is dat ge komen <loor de groote ontevredenheid, die er nu eenmaal is, rechtmatig of onrèeht- •matig, maar die een even natuurlijk nis onvernv.delijk g*volg Is van. den oorlogstee-, stand en die zich altijd vereenigaa teg het zittend lid.'Als wat nu gebeurd is/in. volle vredestijd ware geschied, dan zou men eens gezien hebben hoe luttel aantal stemmen de opposi tiecandasdatati zouden hebben verkregen. Trouwens, de heele be weging is in haar hemd blijven staan; -ij heeft, en dat zegt wat in deze tijd vol ran allerlei ontevreden elementen, geen enkele Kamerzetel machtig kunnen worden. Wrj keeren nóg even tot de Troonrede terug. Dat met voldoening gewaagd woxdt van den nauweren band tusschen Indïëen Xederiand, verkregen door de afvaardiging van- de deputatie Indië Weerbaar, kunnen wij begrijpen. Mogen Regeering en Staten- G ene raai ook daaruit weer hebben geleerd, dat Irtdië in de eerste plaats weerbaar wordt gemaakt door de bevolking er ran "te doordringen, dat zij het nergens beter t-an hebben dan onder het Xederlandscbe gezag, omdat dit er ernstig naar streeft die schoone Kolonie zóó te ontwikkelen, dat het onder de Xederlandscbe Kroon, juist als het moederland zelfbestuur krijgt. Is die overtuiging er, dan zal de inlander met ons van ganscher harte mede strijden tegen den eventueelen indringer; ondertusschen is het goed, dat de Regeering haar bijzon dere zorg aan de verdediging van Indië Wijdt, want juist, omdax erop dit oogenblik weinig gedaan kan worden, moet er een plan gereed liggen, dat uitgewerkt kan worden, zoodra als de tijden dit geheel of gedeeltelijk zullen toelaten. Dat wij ook daarbij met onze financieele krachten reke ning zuilen moeten houden, is eigenlijk overbodige opmerking, want wie verder springt dan zijn stok lang is, viel van ouds her in de sloot. De vermaning in de Troonrede, dat ons volk er zich op zal hebben voor te be- reiden, dat de mogelijkheid niet is uitgeslo ten dat de oorlog nog zeer lang duren kan, wat groote offers van ons allen zou vra gen, leek ons geheel op haar plaats. Er is, door dal wij er zoo lang „buiten" ble ven, een even ongemotiveerde zorgeloos heid onder ons volk waar te nemen, als dc- panische schrik in de Augustusdagen van 1914, die kraidemerswinkeis en de spaarbanken deed bestormen, wat geen re den had. En nu witivn wij, afgaande op bevoeg den* in deze. wel aannemen, dat de kans voor ons om in don ooriog te komen zeer k'em is de Troonrede gaf de geruststel lende verzekering, dat onze betrekkingen tot a'le baitenlandsche mogendheden gun stig blijven dat alles neemt toch niet weg, dat, ais de oorlog nog voortduurt wij. wat de levensmiddelen betreft, een buiten gewoon moeilijken tijd tegemoet gaan. Xu Amerika ook in den oorlog kwam, achten wp bet zeer twijfelachtig of wij ran die zi^ie op den duur op graanaaavoer zu'len kunnen rekenen, en dande steenkolen- kwestie! Maar Laten wij geen zorgen vóór üen tijd uiten, maar liever ee.i iéder aan reden. als de nood aan den man mocht komen, dien dan ook met energie te dragen klagen heeft nog niemand ook maar over het minste hek beaageho'pen. In de innige bede van de Troonrede dat Xederiand voor de gruwelijke oorlogsellende moge gespaard L'ijven zijn wij het natuurlijk' allen een. en ooi nog eens op onze gunstige betrek kingen met de Buiteniandscbe mogendhe den terug te komen, het is niet geringe lof voor bet Kabinet in bet algemeen, en voor Aünister Loudon in het bijzonder, dat dit geconstateerd kan worden, want wij ziften er jn jdea dubbeten zin des woords tusschen. Vooral is ,dit groote lo£ omdat Loudon zich het kaas niet van zijn brood laat eten en onwrikbaar vast houdt aan wat hij alfe ons recht beschouwt. Dat hebben wij nu weer gezien aan hetgeen verkregen is in zake de getorpedeerde schepen waarbij Duitschlaad begonnen is met te verklaren, dat het in daze geen. schuld bad en geëindigd is met belangrijke schadevergoeding te geven. Wat eea mond heeft b.v. „Do Telegraaf" over het geval opgezet in plaats van bij het Xederland scbe volk het vertrouwen te wekken, dat de Regeering in deze natuur'ijk zijn plicht zou doen. Dat gegil hielp ons natuurlijk geen stap verder, maar Loudon helpt ons, die maakt geen leven, maarhandelt Och, als de menschen maar eenig besef hadden in wat moeilijke positie een X'eder- landsch minister van Buiteniandscbe Za ken zich op dit oogenbltk bevindt, zouden zij bevroeden wat reuzentoer het geweest is van Duitschlaad schadevergoeding voor de getorpedeerde schepen te verkrijgen, en allicht minder geneigd worden maar altijd zonder zaakkennis te bedillen. /Dc Tweede Kamer is Donderdag even bijeen geweest tot benoeming van de twee. commis sies 'tot oüderzoek der geloofsbrieven, en Vrijdag om beëedigd te "worden, en 'de nominatie voor president op te maken. Het is gebleven, zooals het in. de vorige rit ting was; bij eerste stemming is het ge worden Fock 1, Schaper 2, en Rnys de Beerenbrouck 3. Met dien verstande, dat inen van Rechts goedgevonden heeft, toen het om den heer Schaper ging, 16 blanco biljetten in de bus te werpen, niettegen staande deze pp uitmuntende wijze presi deert. 'Hoe is het mogelijk, vraagt men zich af, temidden van zulke groote wereld gebeurtenissen zóó klein te rijn. De S. D. 'A. P. heeft er rich over gewroken door zoo goed als één man bij de derde vaca ture op "den heer Buys fle Beerenbrouck te stemmen. Het was een fijn lesje xn poli tieke welgemanierdheid. In de „Telegraaf" plaatst Henri van Wer- meskerken, woonachtig te Weltevreden, „In dische Causeriën". In het nummer van Dinsdag 19 Juni heeft hij het over het schenden der neutraliteit door de Duik schers in Indië en doet I15. uitkomen, dat die Duitse hers een gevaar voor onze ko loniën zijn. Zelfs werpt hij een smet op onze rechters in zake de „Preuszea". öp dit schip, dat bij het begin van den'oorlog werd geïnterneerd in de haven van Sabaag werd een geheime installatie voor draad- iooze telegrafie ontdekt De officieren wer den in hechtenis genomen en hun zaak werd berecht Daarbij bleek, dat. men te maken had met een onschuldige handeling en vrijspraak volgde. Nu mag men wij kennen de rechters in Indië te goed om dit niet bepaald vast te stellen vertrouwen hebben in dè in tegriteit rah "die rechters. Ze oordedea naar eer en. geweten, zooals eea goed rechter betaamt Het tegendeel is npg niet gebleken. Hiermee is natuurlijk niet ge zegd, dat er niet wel eens een fout is be coQstateeren geweest, maar fouten zijn niet al tijd bewijzen van corruptie. pLchtrarzirim. verraad, enz. Dat zal toch de heer Van Vv'ermeskerken, "die ais journatist ook fou ten heeft begaan, wel willen erkennen. Dat er Duitse hers zijn. die i au "Uit Indië gaarne mededeelingen zonden doen. aan hun regeering staat vast en is zelfs niet te veroordeeiën. tenzij ze hun woord van eer hebben gepasseerd, of als "Nederlan ders waren genaturaliseerd. Maar het is niet waar, dat zq eea gevaar zijn voor den Staat De Staat zorgt vrij .goed voor zkrh zelf en heeft de mededeelingen van tien heer Van Wermeskerken niet notxhg. De ooriog heeft een eigenaardigen gees- testoestand'geschapen, nJ. d.ea van vrees en wantrouwen, die zich in hooge mate uit dcor het vermoeden, dat alles en aBen spïonneerti Xoem in Indië een Japanner en ge hebt naar het oerdeel van het publiek een spion in optima forma, e Xoem sinds I Augustus 1914 een Duit- scher en hij wordt af evenzeer zoo gegualt ficeerd. We hebben in Indië Duitschers gekend, die gebakt gaan onder dat wantrouwen. Mannen, die reeds leed hadden om £x-t lot van hun vaderland, die treurden orer bloedverwanten, die in zorg waren over anderen, van wien ze niets vernamen. Man nen toch, die als wij met hart en ziel het schoone Indië waren toegedaan, die gehuwd met Xederlandscbe vrouwen, hun kinderen een volkomen Xederiandstke op voeding gaven, ter studie stuurden niet naar Duitschlaad, maar naar Xederiand. Mannen, ia .wie wij, die hen kenden uil dagelgksehen omgang, het .volste vertrou wen stelden. En toch moesten deze mannen ervaren, dat velen uit het publiek, zelfs goede be kenden maar natuurlijk schijnvrlenden zich van hen afwendden. Dat is hard. Dat is onbtihjk, om, geen andere nam,en te noemen en juist van journalisten, wier invloed uit den aard hunner betrekking zoo groot is op het le zend en dikwijls weinig nadenkend publiek m,ocht verwacht worden, dat ze hk-rmee voldoende rekening houden. In Indië zijn gunstig bekende Duitsche firma's. Gaat het nu aan, om op Valse he en althans onzekere gegevens deze firma's plotseling bloot te stellen aan het wan trouwen "en daarmee gV paard gaande min achting van het publiek? Men" verdenke mij niet van pro-Duitse he gevoelens, want dan. heeft .men liet glad mis. Ik ben net zoo min pro-Duitse fa ais ik pro-Engelsch ben, maar ik verzet me te zen onbillijkheid. Het was in het begin van den oorlog, dat mij als redacteur van de „West-Java Courant" te Bandoeng een brief werd toe gezonden uit San-Fraacisco. In dien brief geschreveu als ingezonden artikel in mijn blad, wérd de aandacht gevestigd op een Duitsche firma te Batavia, die zoo het heette een volledige geheime draadlooze installatie had. Die finna ^stond goed be kend en had veel Hollaadsch personeel. Ik ben zoo vrij geweest om dat artikel niet te planteen" omdat lo. indien het bericht onwaar was, noo- deloos een smet was geworpen op eer lijke lieden, 2o. indien het weL waar was, zij zouden gewaarschuwd zijn. Ik bracht den officier van justitie op de hoogte van hst geval en schreef naar San Francisco om nadere gegevens. De officier van justitie nam mijn mede- deeling" door mijn correspondent hem ge daan. dankbaar aan en heeft.nooit aan leiding gevonden om een actie in te stel len tegen deze firma. En mijn zegsman in San Francisco zweeg in alle talen der wereld. Had hij mededeelingen, die Kout sne den; men kan er van" op aan, dat de strengste Engelsche Censor ze zou heb ben doorgelaten. Trouwens Tusschen "Ame rika en Indië was geen censuur In dien tijd. Ik w2 maar zeggen, dat men ver keerd zou doen met het geschrift van den den heer Van Wermeske rken in de „Te legraaf" au sérïeux te uemea. A'. V. Wi De hnoreonimÏRste. Schiedam, 29 Juni 1917. Geachte Redactie, Ik had gedacht, dal mijn stukje JDe H uur- commissie", wel zou worden becritiseert door dcri een of anderen huiseigonaa:/ doch ik heb' mg vergist Maar ter zake. Van verschillende zijlen is mij gevraagd, of een huiseigenaar ook verplicht is, een huurder in rijn woning te laten nadat door de Huurcommissie. de huurprijs is vastgesteld. 1 - 1 Neen. De huiseigenaar kan in elk geval een huurder uit zijn woning laten zetten. Maar dat zou een lage wraakneming zijn, want hij mag van den volgenden huurder toch geen boogerea huurprijs vragen als door de Huurcommissie is vastgesteld. Xu zal het geval zich voordoen, dat een huurder zijn huurprijsverfaooging over 1916 en 1917 niet bij de Huurcommissie durft aangeven, bang, dat de huiseigenaar wraak zal nemen. Maar daar is wel raad op te vinden. Elke huurder, die den huurprijs van een door hem gehuurde woning zag verhoogen na 1 Januari 1916, schrijft even een brief kaart aan het hieronder staande adres. Op zulk een briefkaart moet vermeld staan: naam en adres van den huurder en van den huiseigenaar, benevens het bedrag waarmee de gehuurde woning na 1 Januari 1916 is opgeslagen. Er zal dan een lijst worden samenge steld, die te gelegener tijd bij de Hnnr- commissïe zal worden ingeleverd. Zooals ik gezegd heb in mijn vorig stukje, moeten de huiseigenaren zelf aangifte bij de Huurcommissie doen van elke verhoo- giDg van den huurprijs die is ingetreden na 1 Januari 1916. Xu kan bet gebeuren, dat een huiseige naar liever niet met de Huurcommissie in aanraking komt. Doet zich dit geval voor, dan moet Se huiseigenaar den huurprijs veriagen en te rug brengen tot het bedrag der huur van 1 Jannari 1916 en het teveel betaalde te rugbetalen. De Huurcommissie kaa dea huurprijsook hooger stellen als die was op 1 Jan. 1916. In dit geval zal de huiseigenaar eerst moeten aantoone». dat hij op die bepaalde woning ook werkelijk boogere kostenheeft. Xu zal zich ook het geval kunnen voor doen, dat de huiseigenaar toch zal prohee- ren de huur te verhoogen. Hij zal betaling vragen voor de water- leidmg en vergoeding voor reparatie. Dit is hem verboden. Als de huurprijs door de Huurcommissie is vastgesteld, mag de huiseigenaar, onder welken naam of vorm ook. dien niet ver hoogen. Is men met de uitspraak van de Huur commissie niet tevreden dan staat er be roep open b»j den Kantonrechter, Dit geschiedt alles kosteloos. Tot slot rij nog gemeld, dat Sit schrij ven in hoofdzaak is bedoeld, om elke onre delijke huurprijsveriiooging te nekken. Dos, Schiedamsche arbeiders-huurders, geeft uw adres en dat van uw huisbaas op aan onderstaand adres. Doe dit vooral in uw eigen belang. In deze tijden van werkeloosheid is het zaak, dat men elk voordeel aangrijpt. Elk dubbeltje minder huur, geeft S H.G. brood. i Schrijf mij heden neg een briefkaart, zoodat wij straks, als de Uuurconmiissie is ingesteld, een lange lijst ran huurprijsver- hooeingen kunnen presenteeren. Alle administratie die hieraan is ver bonden, wordt door mij kosteloos verricht, voorzoover ik dat kan buiten mijn gewoon dagelijksch werk. Huurders, hier is voordeel voor n, grijpt het aan. F, Mijnheer de Redacteur, beleen dan kende voor Uw welwillendheid, teefcen ik mij, Uwjhv. dr., SIETSE DE JOXG. Nieuwe Haven 227/14. Nieuw Nederlandsch! Aan de „X. Ct." schrijft iemand: Voor een café (nieuwbouw), in onze grootstad zat iemand gekleed in zwart jas* en lichtgrijsbroek; hij droeg lmxinhosd, geetechoeucn en een blanwdas met wit- moesjes. Hij at witbrood met goriboter en bruïnkoek en dronk zwarikofEo met zotet- melk. i jOp zijn lichtgrijsbroek was een dwnït- vïek. Hij was de man die het eerst het woord witbrood had neergeschreven en de zwartinkt, die zich misbruikt achtte, had uit wraak die donkeiklad op zijn nkidwi- brock geworpen. Kan. die leelijfcyïek neg worden uitgetrias- schen, of blijft die voor goed aan -onza momtaai kleven? s Het verwondert ons, dat de man bij zijn witbrood niet een volversch Sdpeï nut tigde. f i i AMSCHE 'it i jtiW

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 5