Zaterdag 21 Juli 1917
70* Jaargang.
No. 15502
Tweede Blad
Uit de Tweede Kamer.
11f i iiji iji'! umuifim
T
i
BESüOMAm
'w
r? 4"
"sir; fcSfyw** &9-''
W^-3WWA
y
oÓ»*|
Schiet I
?l
4*1
- P^e courant verschijnt dageiyks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
?3 Per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingeri met inbegrip van
6 ets incassokosten f 1-30j franco per post £1,75.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middag3 vóór eea
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels £L 0.92; iedere regel meer
20 cents Reclames 40 cent per regel. Incassokosten 5 cents. Groote letters naar
de plaats die zij innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Incassokosten voor Schiedam 5 cents, voor posücwitaniiën 10 cent
Dagelijks worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
ven 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Deze advertentiën worden, mits voor 3 achtereenvolgende nummers opge
geven, Blechts 2 maal berekend.
Intercommunale Telefoon No. 103.
VVy hadden gedacht nog op de inteipella
ties lOvef' de aardappelonlusten in Amster
dam terug te moeten Komen, maar vonden
daartoe geen iaanleiding, nu de Mmistea
slechts kon vertellen wat iedereen bekend
is, in.l. dat wij1 aardappelen en ook andere
artikelen moeten uitvoeren om de voor ons
land henoiodigde kolen te krijgen. Wij hopen
dat de ^Minister gevolg zal geven aan den
jraad, jiit de Kamer tot hem gekomen, om
door tijdige publicatie van de maatregel er.
die genomen dienen te worden, ons volk
minder gemakkelijk slachtoffer te amaken var
de opruiers; wij zijn het wel met hem
eens, dat dit voor „De Telegraaf" en coa
sorten geeni beletsel zal wezen om mof
haar schandelijke verdachtmakingen voort te
gaan, pi aar gif waartegen reeds bijvoor
baat tegengif is toegediend, werkt niet zoo
krachtig meer. En terwijl die verachtelijke
opruiers, die, zooals het altijd gaat, van
nature lafaards zijn, wel gezorgd hebben hui
ten schot (te vallen, rijn de opgeruide:
dood en gewond, of zitten, als ze aan de
plundering deelgenomen hebben, in de ge
raingenis, met den buitengewoon schralen
troost, dat het orgaan van de S. D. P. een
heel mooien paarn voor dit dievenbedrijf
"heeft uitgevonden, het heet nu dat de ar
beiders daardoor de levensmiddelen hebben
„gedistribueerd". Dat er winkels geplunderd,
zijn, die ipn juist niet gevuld waren met
wat men in de wandeling levensmiddelen
pleegt te noemen, zij hier slechts terloops
veïmeld. En wij zouden het wel eens wil
len zien van een tijken S. D. Peèer wan'
die zijn er ook als hij door een oproe
rige bende werd aangevallen, en deze al
zijn hebben en honden „distribueerde".
Wij stappen van dit onderwerp nu af
maaT niet zonder de opmerking, dat, ais
de Entente onze levensm iddelenvoorzien i|u g
zoo zwaar bemoeilijkt, dit de schuld is van
„De Telegraaf", die men behoeft daai
voor maar de Fransdhe en Engelsche bla
den te lezen hij haar den indruk geves
tigd heeft, dat wij hier tot over de ooren
pro-Duitsch zijn, de Regeering voorop. Er
Üat, 4erwijl Kabinet zoo akelig stipt
heutraal is, dat niemand van ons zou we
ten te zieggen haar welken kant de sym
pafhieèn van !de personen der ministers
gaan, en terwijl ons volk in zijn overgroote
meerderheid alles is, behalve pro-Duitse h
tjte zitting van Woensdag 1.1. begon met
een woord van herinnering aan den nes to i
der KameT, Üie, al was hij reals ver ovm
den leeftijd (heen, die de Psalmist ons toe
kent, toch nog tamelijk onverwacht is heen
gegaap,- Die voorzitter boekende hem terecht
ais den man! van goede gezondheid, frissoh
levenskracht en. blijheid van geest, want
het zijn, die eigenschappen, die Lief batik
jóng hebben gehouden, terwijl hij zijn tijd
toch feitelijk had overleefd, in zooverre als
hij onverzoenlijk bleef in de schoolquacsüe
Hij had vóór de wet-KappeytnJe gestemd, dn
naast een belangrijke vorhooging van het
peil van het openbaar ondierwijs het con
fessionjeel onderwijs den doclistoek had moe
ten gevein, len al was dit laatste op teleur
stelling uiigeloopen, drt belette hem nie
op het ee|amaal ingenomen standpunt tt
blijven staad, en zoo heeft hij dan ook nooil
een duim gronds vrijwillig aan het bijzonitei
Onderwijs prijs gegevten. Hij bleef dus
anders dan de Beaufort len Borgesius, dk
ook hulnhe stem aan de wtet-Kappeyn"
gaven, en die aan dia wet-Mackay onthiel
den, een liberaal van den ouden stempel
die het liberalismevereenzelvigt met he1
monopolie van de openbare school. Var
staatsmanswijsheid getuigde dit zeker niet,
de staatsman toch heeft zidh niet te ver
diepten in bespiegelingen hoe het wel zoi
hebben, kunnen zijn, maar hij heeft de ont
wikkeling van' al bet nieuwe wat er in
de maatschappij opkomt, in goede banen, tc
lelden1, ook al is dat niouwlömet naai
-zijn zin. .Wij vxeezien, dat de thdoloog
sin!Lieftinck hem in dez© tot een doctrina
xisme verleid hoeft, dat anders niet van
zijn aard was; misschien heeft ook zijn
vrijmetselaarschap hem parten gespeeld,
want als Lieftinck de uitbreiding van hol
confessioneel onderwijs een ramp vond
was het in] de dorste plaats; omdat hii
Voor weinig 'dingen zoo bang .was als vooi
toenemend© invloed van wat hij hfet „ultra
mohtanisxne" placht te noemen.
■(•Hoe dit alles zij, men had er Lieftinck
biet minder lief om, mlen wist nu eenmaal
precies wat men aan hem had; hij stak
zijta, meen ing niet onder stoelen of banken.
wyf hennneren ons, no© na afloop van
de debatten ovier de Grdndswetsherziening,
toen Lieftinck d© ©enige was1, die zijn
stem aan.,art. 192 onthield, één der Recht-
sche Kamerleden ohs toevoegde: dat is toch
heeljvat frisscher, data. dag in dag uit tegen
art. ,192 te ;fiümimieeteta, en.-., ten. slotte
,véór:; te stemmen;. Muite zóó' was Lieftinck:
ik.», TT r*-
hij bi-acht zijn zetel door zijn stem tegen
de Grondwetsherziening ernstig in gevaar,
want eigenlijk had hij daarna getem candi
daat meer kuntaen zijn van voorstanders
daarvan, al heeft men hlem dan ook uit
eerbied voor zijn, persoon niet willen laten
vallen; maar zijh stem werd nooit bepaald
door nevetaconsideratien, en zijn overtuiging
ging hem boven welken zetel ook. Hij
weid herkozen, nadat het allerzonderlingste
zich had voorgedaan, n.l. dat tegen tem,
dp ©enige, die'tegen de Grond wetsher
ziening_ had gestemd, ©en anti Grondwets
hèrzieningsman candidaat werd gesteld.
Hij heeft de Kamer"" niet meer mogen
binnentreden; de droeve tijding kwam, dat
Lieftinck naar een ziekenhuis was over
gebracht, en wie den stoeren grijsaard ken
de, zag daarin den voorbode des doods,
hij moest zich#wol zeer ziek voelen, om
zich dat te laten welgevallen, en weinige
dg-gen later overleed hij. Wij zullen hem
met meer zien, die groote gestalte, dien
karakteristieken kop, die meer aan een ge
pensionneerd kolonel van de cavalerie dan
aan een emeritus predikant deden denken;
wij zullen ze niet meer hooren, die rake
interrupties, waarmee hij tot het laatst toe
bleef," en die dikwijls meer inhoud hadden
dan 'eene beele redevoering. In, den tijd
van nunder dan één jaar zijn Tydeman en
Lieftinck, die jarenlang naast elkaar in het
bankje zaten, en ook persoonlijke vrien
den waren, aan de Kamer ontvallen, en
de Kamer ziet er zoo vreemd uit, nu men
er reeds zoovele bekende figuren mist; aan
de jongeren is nu de taak de ouderen
waardiglijk te vervangen.
De Eerste Kamer, met welke wij ons
anders in deze overzichten niet bemoeien,
dwingt ons daar nu wel toe, want zij heeft
de Regeering, en dus ook de meerderheid
van "de Tweede Kamer, een leelrjke kool
gestoofd, door het voorstel van haar voor
zitter, om de van de Tweede Kamer bij
haar ingekomen wetsontwerpen naar de af-
deehngen te verzenden, te verwerpen. Zij
heeft na een zeer geleerd debat, zij het
dan ook slechts met een meerderheid van
drie stemmen, d© stelling van den heer
Vos van Steenwijk voor juist verklaard,
dat 'de wetsvoordrachten, di© door de later
ontbonden jjsveed© Kamer aan de Eerkté
Kamer waren gezonden, ten gevolge van de
Ontbinding waren vervallen, ©n dat zij dus
daarin geen onderwerp van behandeling
meer tonden uitmaken.
Daarmee is a. de Aanpassingswet van
minister Lely van de baan, en met haai
de Ouderdomsvoorziening!. (De Eerste Ka
mer is nu uit de moeilijkheid gered; t in
opzichte van de Staatspensionemng, waa_.
van de Verwerping voor haar geen aan
gename taak teou geweest zijn. Sommige
clericale bladen öteüLen het wel voer ah
of het jontwerp Staatspensioneermg toch piet
in de (Eerste Kamer had kunnen behan
deld worden, lomdat in het accoord „laai
zitten wat Izn t* begrepen zou zijn het laten
rusben van talie ontwerpen, die tot po
iitieken strijd aanleiding zouden geven,
maar dat is natuurlijk geheel onjuist, waai
dit accoord alleen voor de Tweede Ka
mer 'geldt, en terecht; want dez© zat blechts
voor enkele maanden, terwijl de leden \a
de -Eerste Kamer respectievelijk voor- drie,
zes en negen jaren hebben ingehuurd.
Ondertussehen -heeft het besluit van de
Eerste Kamer genoeg indruk gemaakt om
de sociaal-democratie er toe te bewegen
aan de Regeering te vragen wat zij ï'n
dezen staat van zaken met d© door tie
Tweede Kamer aangenomen wetsontwerp©;
denkt te doen; de heer Schaper zal daar
bij as. Dinsdag de woordvoerder zijn, zoo
dat wij dan meer vpn de zaak zullen
komen te weten. Maar, vpn een Regeering
al3 deze, die hoe langer hoe meer door
den oorlogstoestand buiten de partijen
kwam te staan, is het moeilijk aan te
nemen, dat zij krachtig tegen het besluit
vhn de Eerste Kamer zal reageeren, en
dat te minder, waar de stemming o-vei
het Voorstel van den Voorzitter van de-
Eerste Kamer allerminst een partijstemming
was.
De heer Limburg beeft nu de wijste partij
gekozen dcor direct rijn voorstel omdc
medici en wiskundigen,' die Van d© H. B-. S.
komen, het recht te geven om te promo
reeren, opnieuw in te dienen, en de le
den van Links, die hun salarisvoorstel-
len ten opzichte van de onderwijzers za
gen aangenomen, deden hetzelfde.
Het voorstel tot naturalisatie van B. S
L'. Stumpp, wed. van E. Bacjder en 40
anderen, gaf aanleiding tot ©en debatje
dat wij er haast -een zouden kumn-em noe
men tusschen d© Entente en. de Centra -
len.- D© heer Bichön. van! IJssehnondej,
de afstammeling «ter Fransche refugiés,
kwam tegen '38 Van dfezie 'jnjatuxaltealiefe
op, omdat daarbij geen Nederlandscib. be
lang betrokken was. En daarin had. hy>
gelijk. Drie van die 38 zijn vrouwen,
vreemdelingen df© gehuwd zrjiï met Ne
derlanders en die daardoor Nederiamdschen
zijn geworden, nu weduwe zïjü, maar
verzuimd hebben de noodige kennisgeving
te doen. En d© 35 anderen zijn ktnldeiteiiii
of kleinkinderen van Nederlanders, die
nooit in Nederland zijn teruggekeerd, en
daarvan geheel vervreemd zijn. Maar
deze menschen vragen de naturalisatie
niet aan uit liefde voor het land, waar
eens hun wiegje stond, maar -(oor hun
eigen veiligheid. Mag Nederland, «lat steeds
de bakermat der vrijheid was; ©n dat in
den loop der eeuwen zelfs steeds veilige
schuilplaats bood aan hen, die om poli
tieke of godsdienstig© overtuiging vata
elders verdreven watten, hun die weige
ren? Neen, zegt da heer Knobel, maar
zijn woord kon hier niet als van «ten
onpartijdige golden, want het ging hier om
Duitsohers, en de afgevaardigde yoor Zwolle
heeft hun zijn liefde verpand. Ja, Zegt
de heer Van Hamel, «te woédende pro-
Enfente-man, en hij ziet ïh al die getaaiuralib
seerde Duitsohers niets andiers dan een ge
vaarlijke collectie spionnen, waarmede de
heer Kteerakoper terecht «ren lopjé nam,
door de vraag te stelten of ©an genatu
raliseerde spion erger is dan ©en ongenaè
tural isOerde. j3© afgevaardigde voor Am
sterdam VIII mocht tevtens d© juiste op
merking' maken, dat het ©naaniglemnme van
een discussie over naturalisatie in dezen'
tijd is, dat iedereen, dl© zich in «1© quaestie
mengt,, gevaar loopt om beplakt te wor
den met ©en ©liquet, naar gelanlg hij Voor.'
de ©ene of andere nationaliteit sympathie
gevoelt. Hij voor zich meende lechter, dat
waar bet ging om ©nldate menschen in,
veiligheid te hroijgpn, mm niet partijdig!
moet zijn tegenover «ie ©ene of andere
nationaliteit. En d© Kamer dacht er neb
zoo LoVer; de ontwerpen werden met slechte
7 stemmen tegen aamgjetaohteta; dat de
heer Ter Spill onder deziejn behoorde, i's
zekér overbodig© medcdeelfng.
'En joen ging men, nadat do Indische
leening zonder discussie was goedgekeurd,
en na de afdoening van ©enige kleinere ont
werpen, die ons geen aanleiding tot opmer
kingen geven, aan de behandelmg van de
veelbesproken Ex port-Centrale, waarop reeds
door jle voorgeschiedenis min of meereen
odium ligt. Dooi; de zeer toevallig© omstanf
digheid toch, dat in de Eerste Kamer in
dertijd vragen omtrent onzen uitvoer ge
daan rijn, kwam het door uitlatingen van
Minister ,Posthuma aan liet licht, dat de
Regeenng, in dit geval Minister Treub, om
ging met het-plan van de centraliseenng
van onzen uitvoer. Dit Staatslichaam was
er ,toen met prijzenswaardige ijver bij in
oen motie, met algemeene stemmenaan
genomen, den wensdh uit te spieken, dat
daartoe niet zou worden Overgegaan zon
der medewerking van de Staten fteneraal.
En zoo kreeg de Kamer dus een ontwerp
over iets wat de heer Treub feitelijk oor
spronkelijk van plan was buiten baar om
af te doen.
Nn is er niemand, die niet inziet, dat,
waar dp ievensmiddelenkwestie met den
maar altijd voortdurenden oorlog steeds nij
pender voor ons wordt,' de uitvoer zóó ge
regeld moet worden, dat wij daarvoor in
ruii krijgen wat wij in ons vaderland van
het Buitenland moeten betrekken. Maar
dat zal (natuurlijk zóó moeten geschieden;
dat onze ©xporShandei, en onze industrie
en landbouw, die het in de eerste plaats
vata den (export moeten hebben, niet genekt
worden. En tau was er dubbel© grief, ten
eerste dat de Regeering een zaak, waarvoor
zij 20 milhoen poodig had, meende buiten
de Kamer om te mogen behandelen de
heer van Beresteijn merkte terecht op, dat
niet uit deferentie voor de Eerste Kamer,
maar omdat onze consti'tutioneele instel
lingen dit willen, de .Staten Generaal in
dez© aangelegenheid moesten worden ge
kend ten tweede, «lat «Ie Memorie van
Toelichting tot het ontwerp zoo vaag was,
dat, wie haar had doorgelezen, met den
scholier uit „Faust" kon zeggen: Hier steh
ich nun, ich armer Thor, und bin so Klug
ja, wie zuvor. 'Vooral omdat het ontwerp
op twee gedachten hinkte; het wilde te
gelijkertijd dan uitvoer centraliseeren en
uit dien hit voer een flinke winst maken,
en dit laatst© verklaart tevens, Koe er aan
gedacht kon worden, deze zaak buiten de
Staton-Generaal tom te behandelen, dit geld
zou toch pruim; fzijn rente "hébben afgeworpen.
H©t Voorloqpig Verslag over het wets
ontwerp vroeg dus in de eerste plaats
als wijlen Haffmans om „meer licht" "en
sprak tamelijk onverholen uit, «lat zon
der dat meerdere licht dit ontwerp niet
kon worden behandeld. De Minister zou
zeker goed hebben .gedaan 'bij rijn hij©-
morie van Antwoord dit licht in de meest
mogelijke mate te doen schijnen, maar
Treub, die in deze de teugels in handen
heeft, is nu eenmaal niet uit toegeeflijk
hout gesneden; het licht we i met mond
jesmaat verstrekt, zoodat de Commissie
van Rapporteurs dan ook weigerde het
ontwerp voor de openbare behandeling rijp
te verklaren, vóór de Ministers van Land
bouw en van Finanaen nader overleg met
haar zouden hebben gepleegd. Door dat
overleg kwam men te weten, dat de {Re
geering aan een particuliere uitvoermaat-
schappij de voorkeur geeft boven een Re-
geenngsbureau, omdat zij de handelingen
van dit laatste, welke «iie ook zijn piet
haar verantwoordelijkheid zou moeten dek
ken, terwijl zij tegenover ongewenschtó
maatregelen van een particuliere maat
schappij als Hof van Appèl kan optre
den. Daarenboven zou het Centraal Bu
reau onder één Departement moeten ressor
teeren, terwijl in de uitvoermaatschappij
regeeringscommissarissen van alle depar
tementen zitting kunnen nemen. De sta
tuten van de maatschappij kunnen "daar
om niet in de wet worden vastgelegd, pm-
dat zij bij veranderde omstandigheden tel
kens moeten kunnen worden gewijzigd. En
wat de „redelijke winst" betref^ die de
Export Centrale op de uitvoerconsentea ten
bate der schatkist zal maken, daaromtrent
vernam men, dat die nooit zóó berekend
zal worden, dat de ondernemingsgeest der
exporteurs daardoor zal kunnen worden
gedoofd. i i
Waar de Uitvoermaafschappij haar
.schuldbrieven zoo weinig mogelijk publiek
zal emitteeren, maar bij voorkeur in be
taling zal geven aan de exporteurs, die
*haax buitenlandsch credietpapior aanbieden
nadat zij zich overtuigd heeft, dat de oor
spiroing van dit papier in bonafide goederen-
uitvoer ligt, zal h«ït "uitgesloten, zijn, dal
banken, die uit speculatie buitenlandsch
credietpapier hebben opgenomen, dat pa
pier aan de Uitvoermaatschappij tegen
schuldbrieven zullen kunnen ©verdoen
Deze schuldbrieven zullen dan ook alleen
door de exporteurs by d© Nederlandsche
Bank kunnen worden beleenddoor dezen
maatregel hoopt de Begeering de schuld
brieven op koers te kannen houden. Op de
vraag, of de Regeering niet bereid was
©enige aandeelhouder in de Uitvoerm—''
schappij te worden, antwoordde zij daar
tegen geen bezwaar te hebben, doch niel
geneigd te zijn een voorstel in deze te
doen, daar zij zich de mogelijkheid wilde
openen alsnog wijziging in haar plannen te
brengen. -Voorloopig meende zij, dat het
goed zou zijn, als de Maatschappij van
Nijverheid, de Vereeniging van Nederland
sche werkgevers, het Landbouwcomité, de
Vereeniging voor den Geldhandel, de Ka
mers van Koophandel en d© Vereeniging
van Nederlandscho gemeenten, elk voor één
millioen in de Uilvoermaatschapprj deel
namen. Zoo zou worden verkregen, dat ver
tegenwoordigers van verschillende groote
belangen op de gestie der Uitvoermaat
schappij invloed zouden kunnen oefenen.
Na het ontsteken van dit licht, verklaarde
de 'Commissie van Rapporteurs het ont
werp voor openbare behandeling gereed
Over de eigenlijke inhoud van het ont
werp zullen "wij bjj de artikelen spreken,
em «>e:n oVerzicht over de algemeene be
schouwingen zou geen zin htebbein, zoolang
men die niet in baajr geheel kan over
zien. Da redevoeringen gehouden door de
hemen Berensteyn, Wijckerslooth de Weer
desteyta en Ptatijin zullen met nam© den heer
Itreub wol geleerd hebben, dat hij goeJ
zal doem aan. de bezwaren van de Kamer
tegemoet t© komen. Toch gelooven wij
voor o|ns, dat het ontwerp in zijn hoofd
betaefejemjs geen "gevaar loopt; wij zeiden
het hierboven beads: Het is zoo'n overwc
gerud volksbelang, dat onze uitvoer zóó
geregeld wondt, dat wij daardoor van, den
invoer van. de artikelen, die wij noodig
hebben', zulten wonden verzekert!, «lat dc
Kamer wel terug deinzen zal voor do vei
weeping van het ontwerp, m deze welen
sdhap zal tau juist taiet dienen om (tem
hedr Treub toeschietelijk te makein. Tenzij
de Kanwjr per slot vata rekening maar liever
heeft dat d© zaak buiten haa|r om haai
beslag krijgt, en de Regesring de gtansclu
verantwoordelijkheid te laten voor den bui-
tengewohen maatregel; de Haagsche Brief
schjryver van „Da Tijd" maakte toch d© met
omaajrdige opmerking, dat het wtol zon
kuiritaen wezen, dat verscheiden leden van
de Tweedia Kamejr misschien,1 liever gebat'
hadden; dat de Ecjrste Kamer de Regeeriny
niet gedwopgen had de Stater-Generaal iri
dez© aangelegenheid te kennen. Wat daar
vata is zal de volgend© weck ons leeren
De Grondwetsherztetni ngsvoorstellen ziji
in, de aCdeelingén onderzocht.
Nederland en de oorlog.
Het Engelsche mijnveli
(Vervolg van het artikel der „Daily Te
legraph".)
Als in dit land zoowel als onder B,e
bondgenooten en in de neutrale staten ecu,
juist inzicht in den oorlog in rijn ver
schillende vormen zal worden verkregen,
dan moet het worden erkend, «lat Duitsch-
lands wegeijfering ter zee van alle voor
schriften van wet en menschelijkheid, een
ernstig gevaar voor elke gemeenschap
vormt. ,i i te .1
Wij kunnen ons niet blind staren op
de heldhaftige legers (Lr geallieerden, en
zoodoende het onbeperkte gebruik van mij
nen en ondeizeeërs als van ondergeschikt
belang beschouwen. Integendeel als des
vijands ruwe wijze van oorlogvoeren, ver
sterkt door alle hulp, die minachting vooi
beperking kan geven, zou slagen, dan zot
Duitschland verzekerd zijn van een ovct
weldigende overwinning ter. zee en te land.
Niets dat wijof onze bondgenooten zou
den kunnen doen, zou het van dien triomf
kunnen berooven. We zijn niet overtuigd,
dat het oorlogskabinet nu goed dat fun-
damenteele feit begrijpt, en wij worden
er ongelukkigerwijs vau week tot week
aan herinnerd, dat de neutrale landen;
wier e.gen schepen met schaamtelooze on-
gevoelighe.d vernield worden, zich onbe
wust zijn van den aard van den toestand]
en de noodzakelijkheid, die op ons rust
om onze belangen door alle wettige mid
delen te beschermen.
In de afgeloopon 21 weken hebb'en wüj
door zeeschuimerij niet minder dan 413
groote schepen, van groot belang voor onze
militaire en economische werkzaamheden,
verloren en bovendien nog 157 kleinere)
vaartuigen. 1
In andere woorden, de onmeedoogende
toepassing van duikbooten en mijnen, heeft
op barbaarsche wijze onze koopvaardij
schade toegebracht tol eon gemiddeld ver
lies van 27 schepen per week.
In den jongsten tijd vertoonen, dank zij
do bekwaamheid van onze admiraliteit en
de alomtegenwoordigheid van onze vloot,
de verliezen een neiging tot dalen. Echter
blijft de toekomst een ernstig karakter dra
gen.
.We zijn gewikkeld in leen strijd met een
wanhopigen vijand, dU krachtig bewapend
is. Onze redding hangt af van de pogin
gen, door ons gedaan om de dubbele be
dreiging te fnuiken.
Ieder wettig middel, om den Duitsohers
te beletten van en naar de basis van bun
duikbooten en andere onderzeevaartuigen!,
bestemd voor het leggon van mijnen, te
varen, moot worden beproefd.
Een sucoes in die richting zal van direct
voordeel zijn voor de neutralen als voooj
oins zelf.
Mcnséhenlcvens en bezittingen zullen
daardoor worden gered. Niets .moet onbe
proefd worden gelaten om de vporbeoldo-
loozo politiek van Duitschland te overwin
nen.
Zou die politiek triomfeeren, dan zou
dat de vernietiging van die beschaving be-
teekenien. „De vrije zee", zoiu een leege
uitdrukking zijn geworden.
Stoomtrawler beschofojn.
Men meldt uit IJmuideta:
De stoomtrawler B,a,ronds z YMf 4 is thuis'
stoomen.de tweemaal zonder waarschuwing
door een duikboot beschoten; het tweed©
schot verbrijzelde een blad van den schroef.
Door met volle kracht wég te stoonieln, wist
de trawler ©em verderen aanval te ontko
men.
Verkeer met Engeland, t i
Naar wij vernemen, zal de mailboot Zee
land dp volgenio week weder een paap
reizen naar Southwold maken. Het ligt
in het voornemen Dinsdag d© eerste reia
te maken. D(an zal de commissie uit JSventie^
die de katoenvoorzlening gaat bespreken^
medegaan. i
D,e Duitsche koopvaarders.
H,et Builsch© stoomschip Magdalena Blu-
mentiial is te IJ muiden in het Blnncnkariaal -
opgelegjd bij de ander© Buitsoh© schepen',
Thans liggen in het Nooidzeefcanaal de| -
Hoinrich Sdhultz, de Renal© Leonhapcfct én'
de Magdalena Blumentbal. L,
Tegeft den oorlog. i
Het landelijk revolutionair socialistisch';: I-
comité tegen den oorlog en "zijn gevolgen'"
heeft besloten op 1 Augustus as.- bijtte
gelegenheid van den aanvang van hét vier;-:
d.e oorlogsjaar in alle plaatsen - deslandótel
groote betoogimgem te organïseeren en ver^fs
gaderingen te houden als protest tegenLte"
hpt voortduren, van den oorlog;' kmlvjooigr'^
Al
mi
den; vrede,
'j ,AV <r .y
cu%t
If *f.Y* 4 f
li_.<***i
M~ 1y J-ji-"3'
o"8$
^W*
«1
,*iil
*S1
1 iMSC€ COU RANT.
i
1 l
1
5VJ
■i
i y&S
F*
te-
