6e oorlog.
Zaterdag. 29? December 1917.
INVROEGERDAGEN.
Iff
'I
Intercomm. Te'efoon No. 103.
7t Jairgtwg.
No. 15138;
BUNEAffi LANOK HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
EERSTE BLAD.
Bij of krachtens wetten of verordenin
gen voorgeschreven en andere officïeele
I af- en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
De navolgende maxiraumkleinhandelprij
zen voor kaas zijn vastgesteld:
Per 0.1 K.G.
a. volvette jonge Gouda en Edam-
-mer met Rijksmerk 0.17
fa. volvette jonge Gouda en Edam
mer zonder rijksmerk 0.17
c. jonge Gouda 40 -f- „0,15
d. '30 „0.13
e. 20 -f „0.11
f. jonge Edammer 40 -j- „0.16
g. 30 -f „0.14
h. 20 „0.11
nagel kaas „0,07
j. witte kaas 0.07
1. De verkoop, de aflevering en het ver
voer van drukletters, lotterwit en letterme-
taal (zoowel oud als nieuw) uit eenlg deel
pener gemeente naar alle overige doelen
des Rijks, hetzij in of huiten die gemeente
gelegen, is verboden.
2. Het verbod, sub. J gesteld, is niet
van toepassing op verkoop, aflevering en
vervoer van drukletters, lettenvit en let-
termetaal (zoowel oud als nieuw), bestemd
voor lettergieterijen en drukkerijen in He-
dér) and.
3. Van het verbod sub. 1 gesteld, kan
ontheffing worden verleend door de Af-
decling Crisiszaken (Bureau Nijverheid) van
zijn Departement.
Bon no. 6 der Rijkspetroleumdistrihulie
kaart zal geldig zijn van 31 December
1917 tot en met 15 Januari 1918 voor een
hoeveelheid van 2 Liter.
De volgende maximumprijzen voor cacao
voor verkoop aan het publiek zjjn vastge
steld
voor cacaopoeder, door winkeliers los
uitgewogen f2 per i/2 K.G. en f0.40 per
Vio K.G. en voor poeifbr in origineel'©
verpakking f4.40 per K.G., f2.25 per 1/2
K.G., f L15 per 1/4 K.G,, £0.60 per i/s
K.G. en 10.50 per 1/10 K.G.
Bekend wordt gemaakt, dat:
le. geen melk zal mogen worden gebe
zigd bij de bereiding van producten der
bakkerij en der banketbakkerij (koek, be
schuit, biscuit, banket, e. d. met inbe
grip van brood).
2e. geen. melkfaestanddeelea of melkpro
ducten zullen fnogen worden gebezigd bij
de bereiding van brood.
Bericht.
Evenals andere jaren zullen ook dit
jaar in de „Schiedamsche Courant", die
Maandagavond 31 jDeeember verschijnt,
Nieuwjaarsgroeten kunnen ge
plaatst worden tegen den prijs van
VIJF EN ZEVENTIG CENTS.
Naar het Engelseh
van
Mevr. 'ALFRED SIDGWICK.
33)
„Wat oen drukte maken ze alten," zei
zij, toen mevrouw Larch en Lamoma,
die haar alleen zagen zitten, naar liaar
toekwamen. „Is hij werkelijk zulk een groot
schilder?"
„Een van de grootste, die leven," zei
mevrouw Larch.
5 „Dat zei ik je onlangs al," zei Lamoma.
:f „Hoe komt hot, dat ik'nooit van hem
T gehoord heb, tot 'ik hier kwam?"
'i'„Nu... waar heb je gewoond?"
fp „Op een vervelend saai buitengoed. Zij
wisten niets, van schilderen, en als zij
•1 d'Cit over kunstenaars spraken, schenen zij
ze op leen lijn met orgeldraaiers te stelten."
- „Ia zulk een huis zou je ïiiet van Samon.
Cloüdesby hooien," zei Lamoma. „Hij
"'C. schildert niet voor saaie en verdelende
if" menscheti. Hij schildert eigenlijk niet veel1
voor Engeland. Zijn. naam en zijn markt
beh'ooren aan de 'wereld."
fS „Wat schildert hij?"
„Dat hangt er van al waar hij is. Hij
is juist uit Sevilla gekomen. Daar heeft
hij danseressen geschilderd."
„Ballet-danseressen vroeg Rosalitade
r met een echo van Sceton 'in haar toom,
|Haar tante, Lady Tuft, kon zoo gesproken
.Kobben, en Lamoma Keek haar verbaasd ign
^teleurgesteld aan.
„Ik wilde, dat 5k morgen naar Spanje kon
BUITENLAND.
De rredesondprhsndelïïifiren.
Als het Reutertelegram uit Washington,
werkelijk gezaghebbende uitlatingen wee.-
geeft, zal «de poging, die de Centralen te
Brest Litofsk hebben gedaan om oen aigo
meenen vrede te bewerken, op hiets uit-
loopen. Amerika wil. geen vrede sluiten
met een regeering, die niet den vrijen wil
van het geregeerde volk vertegenwoordigt.
Dus ook mei roet de Duitsche regeering,
noch met de Oostenrijksohe, die,, volgens
Amerikaansche opvatting, hun volken niet
waarlijk vertegenwoordigen-? En ook geen
vTede, zoolang Duitschland niet over den
afstand van Elzas-Lo(haringen wil spre
ken?
Die nu het hardst schreeuwen, roepen
temee het zekerst om vrede.
Behalve de Ententepers, twijfelt ook de
Duitsche momenteel aan de mogelijkheid
van een algemeenen vrede. Gaven wé gis
teren de meenaig van Duitsche on Oostem-
rijksche hi aden weer, hier volgen enkele
der Entente en van 'n neutrale.
De Fransche bladen achten het oen be-
leediguxg in te gaan op do verklaring van
Bresl-Litowsk, vol duisterheden achterhou
dendheid en bijgedachten, die slechts een
aanmoediging is voor de Centralen van
de openbare nioeniug en een huichelach
tige hulde aan de beginselen der Russi
sche xevolulie, die zij in waarheid met
verachting afwijzen.
De Parijsche pers ziet in de redevoering
van Czernin de bewijzen van ongerustheid
en tevens de betooging van den wil om
te annexeeren en economische dwangmaat
regelen te nemen, die de Centralen slechts
willen bemantelen.
De bladen meenien, dat de Centralen, de
maxinialistische chantage tegen de geallieer
den uitspelend, in de oogen der kinderlijke
{tussen de schuld voor den oorlog op de
Entente willen laden, en daardoor hun
Duitsche) agenten en Lemin willen hand-
aven.
Verschillende Maden wijzen pr op, flat de
houding der Boisjewiki thans opnieuw hun
Misdadige medeplichtigheid toont, en een
besliste tegenspraak vormt met de min-
Atens gefantaseerde telegrammen, die de
afbreking der onderhandelingen deden ver
wachten, of tenminste de verdaging tot 24
Januari. f
De „Temps"' geeft het volgende commen
taar op het Duitsche antwoord aan de
maximalisten: De voorwaarden, door de
centrale mogendheden geformuleerd, bepa
len zich lot algemeenheden en met ver
bazing constateert men, dat de maximalis
ten niet onmiddellijk preedseering hebben
verlangd omtrent punten, die de Russische
belangen raken. Men vraagt zich af hoe
de centrale mogendheden denken te han
delen ten opzichte ,van Polen, Litauen en
Koerland, die hun onafhankelijkheid gedu
rende dezen oorlog niet hebben verloren,
maar toch recht op onafhankelijkheid heb
ben, Wat zal Bulgarije, dat openlijk zijn
begeerte naar Servisch, Grieksdh en Roe-
meensch gebied beeft le kennen gegeven,
doen? Zou de teruggave van Armenië aan
do Turken overeen te brengen zijn met
de rechten der Armeniërs? Men zou dit
vooral zeer gaarne willen weten, ten eindje
daarnaar af te meten in hoeverre het
Duitschland ernst is met het herstel van
de onafhankelijkheid van België.
Alle Engelsche Maden bespreken uitvoe
rig Czernins antwoord op de Russische
vredesvoorstellen. De „Daily Graphic"
zegt, dat de bolsjcwiki van Petrograd waar
gaan," zei zij en zij begon mevrouw Larch
te vertellen, wat Simon Cloüdesby haar
juist van zijn verblijf daar verteld had.
„Woont hij in hot buitenland?" vroeg
Rosalinde.
„Ja," zei L'amorna.
„Is zijn eigen land niet goed genoeg
voor hem?"
„Als je altijd in de stemming van vam
daag waart, zou ik niet met je praten,"
zei-Lamorna ronduit, maar zij zei het op
zoo'n manier, dat het vopr Rosalinde als
een frissche ademtocht was. Het. meisje
lachte, keek een lieelje beschaamd, en
zei Lamoma, dat zij wist, dat zij een
fefcks was.
Een paar minuten later nam een van die
plotselinge veranderingen, die een gast
vrouw op het juiste oogenblik onder haar
gasten teweeg brengt, Lamoma en me
vrouw Larch van het raam weg en bracht
Simon Cloüdesby met Veronica en een
paar anderen er heen. Zij keken naar het
uitzicht op de baai en spraken er over,
maar schonken geen aandacht aan Rosa
linde. Zij stond daarom op, liep kalm langs
hen heen, en volgde eenige anderen in den
tuin. Mevrouw Cowper hield van haar tuin
met zijn prachtig uitzicht op de baai, zijn
aantrekkelijke hoogten en laagten en zijn
zorgvuldig onderhouden heesters en bloe
men. Zij was nu bezig de tekortkomingen
er van aan mevrouw Orchard uit te leggen,
die ook een tuin. had, maar een, waar vol
gens haar eigen zeggen, niets groeidé dan
onkruid. Rosalinde, die ook was beginnen
te tuinieren, luisterde belangstellend naar
schijn! ijk zuiden juichen. Lieden, die wat
meer geëquilihreerd zijn, zullen vragen wat
de Duitsche regeering eigenlijk meent met
<Je aanneming van de Russische phrase:
geen annexaties, en geen schadeloosstellin
gen, Wjij weien dat politieke machtige krach
ten in Duilschland besloten zijn België on
der Duitsche oppert eiding te houden, dat
zo willen dat er van 'Berlijn tot Bagdad
geen onderbrekingen zijn. Zoolang die eer
zuchtige doeleinden niet zijn opgegeven, is
de phrase „geen annexatien"' oit dezelfde
bron komend, slechte onbeschaamd. Voor
ons is de zaak duidelijk. Wij gingen niet
ten oorlog om te winnen, maar ter ver
dediging van de wetten der beschaving.
Ons werk zal niet voltooid zijn eer do in
breker gedwongen is .volledig herstel te
geven voor zijn misdaden.
De „Daily News" zegt: Wat de vitale
kwestie van BeLgie betreft en de nauwelijks
minder vitale kwestie van Servië is de
Duitsche oplossing volkomen onaanneme
lijk. 'Aanvaard wondt herstel, maar ver
goeding wondt duidelijk op zij gezet. Op
de problemen van Elzas-Lotharmgen en
Polen wordt een formule toegepast, die
zooals de zaken staan, beteekent de wei
gen ng van eiken waarborg, dat aan de
rechtmatige eischen van de bewoners dezer
gebieden zal worden tegemoet gekomen.
Verlangd wordt verder een onvoonvaar-
deriijke teruggave van de Duitsche koloniën
aan het bestuur dat voor de inwoners
algemeen verderfelijk is gebleken.
De correspondent van de „Daily Chro
nicle" te Stockholm seint: „Omtrent het
Duitsche antwoord op de Russische vredes-
verklaringen schrijft Branting in „Sozial-
demokraten"„Dit vredesvoorstel is een
belangrijker stap in de richting van mo
gelijkheid op overeenstemming dan welke
andere ook gedurende dezen ontzaglijken
oorlog, ondanks de reserves op liet fun-
damenteele beginsel van een rechtvaaxdi-
dxgen vrede n.l. het volle recht van het
volk om zelf over zijn t« ©komst te beslis
sen.
Het schijnt buitengesloten, ti?t de geal
lieerden voorstellen, als door Czernin ge
daan, eenvoudig zullen verwerpen, mits er
in de gedetailleerde voorwaarden geen zoo
danige reserves zijn gemaakt, dat de aan
vaarding der algerneene beginselen daar
door zonder beteekenis zou worden.
Do geallieerden in het algemeen hebben
in het laatste jaar aan imperialistische in
vloeden te veel de vrije hand gelaten en het
is hoog tijd, dat daarin verbetering komt
en dat de aanvankelijke positie dezer lan
den bij het begin van den oorlog als kam
pioenen voor de democratie en principieele
tegenstanders van het miiitairisme weder
uit Jets anders dan alleen uit woorden
blijkt.
't Onderstaande gepit, nog een stemming
in sommige Duitsche bladen weer.
Berliner Tageblatt, Berliner Börsen Ztg.
en National Zei traag wijzen er eenstemmig
op, dat er geen sprake is van een nieuw
vredesaanbod. De verklaring van den Vier
bond te Brest-Litofsfc is niet anders dan
een uitwerking van de woorden van von
Hertling in den Rijksdag, dat de Russische
voorstellen een discutabele®. grondslag; voor
den vrede vormen. De Pan-germanistische
blader- Taglische Rundschau, Berliner
Ncueste Nach rich ten, Tageszeitnng en ook
de Kreuzzoitung, "hoewel niet in zulken
scherpen vorm als de eerstgenoemden bla
den, beweren daarentegen, dat er wiel van
een nieuw vredesaanbod gesproken moet
worden. 'Alle Berlijnacüie bladen zonder
uitzondering hebben weinig hoop, dat de
Entente op de Russische voorstellen zal
ingaan.
Franfc
Na interpellaties over de geheime diplo
matie en over de betrekkingen van de
bondgenooten met Rusland, is de Fransche
minister van buitonlandsch© zaken, Pachon,
de twee dames en .het speet haar, toen
er afleiding van het huis uil kwam. Toen
zij ongeveer twintig minuten later haar
vader zag aankomen met Veronica Teal,
zag zij kans, zonder aandacht te trekken,
weg te gaan, weer het huis in. De salon
was nu geheel leeg en zij ging dicht bij
het vuur zitten. Zij gevoelde lust, alleen
haar "huis te fietsen, in plaats van met
de Knoxeri naar Penryn te gaan, maar zij
wilde uiel weggaan, zonder hen te waar
schuwen. Als zij bleef, liep zij gevaar, haar
vader te ontmoeten, en in ieder geval zou
zij hem op een voetstuk geplaatst zien
door zijn verblinde medememschen. Zij had
den zonder twijfel oog voor zijn werk,
maar waar hadden zij hun oogen voor
zijn gedrag Eén van de grootsten had me
vrouw Larch hem genoemd. Eén van de
zwakstenEen man, die trouweloos en hard
vochtig was geweest. Iedere dag op Sceton
in afhankelijkheid en bitterheid doorge
bracht, was een .verwijt voor hem en spoor
de Rosalinde aan, nooit te vergeven. Hij
zag er welvarend, goed gehumeurd, zelf
genoegzaam uit, gewoon ©en hoofd boven
de andeten uit te steken. Hij- had in zak en
assche behoorem te zitten. Rosalinde had
zich dikwijls een ontmoeting met haar va
der voorgesteld, die alle aanspraak op liefde
en eerbied verloren had, en wiens naam zij
zelfs niet geleerd had, hardop uit te spre
ken. In haar zachtere stemmingen had zij
hem verloederd gezien door zijn berouw
eii- zijn smeekingen. Zij had altijd gedacht,
eergisteravond om 7 uur in de Kamer aan
het woord gekomen, om een groote rede
voering ie houden, welke bijkans twee uur
duurde, 'waarin hij alle grieven door de
centrale rijken tegen de Fransche politiek
ingebracht, beantwoordde conform de ver
klaringen van de vorige regeerimgen en
van de regeeringen der hondgenooten. Met
de grootste kracht en duidelijkheid heeft
Pichon ais hoofdvoorwaarde voor eenduur-
zamen vrede den terugkeer van Elzas
Lotharingen tot Frankrijk geëischt-
„Men heeft mij gevraagd," aldus de mi
nister, „ons oorlogsdoel te omschrijven.
Dit is bekend gemaakt, neergelegd in de
herhaalde verklaringen van onze ministère:
eerst o vera innen om aan de wereld een
vrede van. rechtvaardigheid en broeder
schap te verzekeren, teruggave van de pro
vincies, die ons met geweld ontrukt zijn,
reïntegratie van Elzas-Lotharingen. waar
borgen voor een duurzamem vrede door
de overeenkomsten van een algerneene or
ganisatie, door een bond van naties. Wij
zijn het geheel met president Wilson eens.
In het antwoord der bondgenooten hebben
wij niet slechts voor Servië en België,
maar hok voor Polen gesproken." De bond
genooten willen, dat Polen onafhankelijk
worden zal, onverdeelbaar, met alle waar
borgen voor een vrije ontwikkeling in ecó-
nomischen en militairen zin. De kwestie
van Eizas-Lotharingen is niet slechts een
Fransche kwestie, het is een wereldkwes-
tioi. Zij is het symbool van het recht Wij
strijden niet alleen voor Frankrijk. Niets
zou onjuister zijn dan de bewering, dat
wij den oorlog zouden voortzetten voor
de bevrediging van een egoïstisch verlan
gen. Er zijn trouwens nog heel wat andere
kwesties dan die van Elzas-Lotharmgen,
welke al, naar ze in Franse hen of Duit-
schen zin opgelost worden, al ",of niet tol
een nieuw Europa, al of niet tot ©en duur-
zamen vrede voor de naties zullen lei
den."
De bladen wijzen op rt-t groote succes
door Pichon behaald, die algemeen toege
juicht werd, toen hij de onveranderlijke
besluiten Van Frankrijk mededoelde, 'om
een volslagen overwinning te behalen en
den terugkeer van Elzas-Lotharingen eisch-
te, )>enevens ontruiming van het bezette
gebied en volkomen schadeloosstelling.
De stemming toonde de volkomen over
eenstemming tusschen regeering en Parle
ment.
De groote meerderheid der bladen keurt
do door Pichon in de Kamer afgelegde
verklaringen goed en uit de meening, dat
de geallieerden niet beginnen kunnen met
de Centralen. te beraadslagen op den grond
slag, dien het antwoord aan de maxima
listen zou aanbieden op grond der verschil
lende aanhalingen uit Duitsche voorwaar
den, en zij wijzen op de du Hbo) zinnigheid
daarvan.
Veldmaarschalk Joffre heeft zich offi
cieel eandidaat gesteld ,voor do „Académie
Fr ai liaise". Deze heeft daarop ©en nota
gepubliceerd, waarin.zij zegt er trotsch op
te zullen zijn, den overwinnaar van do
Marine in haar midden te ontvangen.
- EnselaiicL
De sporadische bet ingingen van ontevre
denheid met den premier, welke de laatste
week openbaar werden in en buiten de
Tory pers van Londen, mogen, schrijft Tlb©
New Statesman van 15 December, be
schouwd worden als symptomen van een
beweging, die werkelijk beslaat. Niet alleen
zijn de betrekkingen tusschen Lloyd George
en hett War Office minder eensgezind dan
ooit sinds de jongste, ernstige woorden te
Parijs, maar Lloyd George staat in zeer
slechten reuk bij het meer samenspannend
deel van de mensohen, die hem aan het
bewind brachten. Gezegd mag worden, dat
als hij nog drijft, dit te danken is aan
het „principieel fatsoen"' van zekere To-
dat hij vol gewetenswroeging an teed er
zijn zou, als zij elkander ontmoetten. Deze
gedachten deden Rosalinde's geest gisten
en zij voelde zich rusteloos en ontevre
den. Zij was opgestaan met het plan naar
huis terug te kéeren, toen de deur open
ging en Simon Cloüdesby binnentrad. Hij
was alleen, omdat hij Rosalinde het huis
had zien binnengaan en besloten had, met
haar te spreken. Hij Moot de deur achter
zich en kwam dichter bij den schoorsteen.
„Er is mij gezegd, dat je Rosalinde bent,"
zei hij.
„Ja," zei zij.
„Weet je wie 'ik ben?"
„Ja.'
„Hoe komt het, dat je hier bent?"
„Wij waren hier dicht bij."
„Wanneer heb je Sceton vertalen?"
„In Februari."
„Waarom ging jelui weg?"
„Bet was mijn werk. Wij waren daar
beiden ongelukkig. Ik haalde moeder over,
om weg le gaan."
„Hoe lang was je daar ongelukkig ge
weest?"
„lederen dag van oins leven."
Bet meisjesprak met hartstochtelijke
overtuiging en hartstochtelijk verwijt. Haar
oogen waren boos en, hoewel nog zoo jong,
stond hiar gelaat streng en onvriendelijk.
„Dat dacht ïk niet," zei Simon. Cloü
desby.
Er volgde een stilzwijgen, dat Rosalinde
niet verbreken wilde.
ries, die hem Ieder oogenblik zouden kun
nen doen zinken. De buitengewone be
leefdheid, welke de bewegingen van ten
minste tivee conservatieve hoofdorganen ten
opzichte van Asquith vergezeld is, hoewel
daar op niet al te veel nadruk mag wor
den gelegd, toch in ieder opzicht de aan
dacht waard.
Wederom heeft Lloyd George zich uit
gelaten over den oorlog, waaruit Wijkt, dal
er .geen verandering in zijn standpunt is
gekomen.
Een buitengewoon congres van gedele
geerden van de vakvereenigbigem, socialis
tische en andere organisaties, welke zijn
aangesloten bij de Labour Party, is te Lon
den gehouden, om over het in het memo
randum van het uitvoerend comité van
de Labour JParty en de parlementaire com
missie van het vakvereenigingscongres om
schreven oorlogsdoel te beraadslagen.
Er waren 900 afgevaardigden aanwezig,
onder wie Arthur Henderson, Ramsay Mc.
Donald, Havelock Wjlson, WiJi Thome en
Bowerman.
Bowerman las een brief voor van Lloyd
George, waarin stond: De omschrijving
van 't oorlogsdoel der geallieerden kan
slechts worden gegeven in overeenstem
ming met d© andere landen, die in bond
genootschap mei ons den strijd voeren.
Naar het mij voorkomt, zijn do idealen,
iparvoor wij thans strijden, precies de
zelfde als die, waarvoor het Briteche rijk
zich in den oorlog begaf.
Ik was er nooit meer van overtuigd
dan beden, dat met alleen het doel, waar
voor de geallieerden den oorlog voortzet
ten, met imperialistisch of wraakgierig a's,
maar dat zijn lesrwezenlijking noodzakelijk
is voor de toekomstige vrijheid en Vrede
der menschheid
Arthur Henderson, die herhaaldelijk in
de mie weid gevallen, stelde een memo
randum voor, waarin verklaard wordt, dat
het de politiek der arbeiders was-
le. zoo spoedig mogelijk een regeling
tot stand te brengen, steunende op begin
selen van democratie en betrouwbaarheid;
2e. geen territoriale regelingen, te laten
di ctoeren terwille van arniexonistiscbe of
imperialistische plannen of om redenen
van militaire strategie, maar alleen in het
belang van de voortschrijdende bescha
ving en van dön wereldvrede
3e de handelspolitiek na den. oorlog met
te doen steunen, op economische onder
drukking of cornmercteeJe isoleering van
het Duitsche Volk.
Henderson wees met nadruk op de iirin-
gende behoefte aan verduidelijking van
het oorlogsdoel en verklaarde, onder luide
kreten van protest:
„Het is mogelijk te verklaren, dat de
huidige toestand in Rusland te wijten is
aan het gemis van oen duidelijke verkla
ring dienaangaande.
Het uitvoerend comité van de Labour
Party en liet parlementair comité van
het vakiereenigingscoingres zond vervol
gens een telegram aan Huysmans, secreta
ris -van het Internationaal Socialistisch
Bureau te Stockholm, waarin hem verzocht
werd, het besluit der conferentie aan den
Sovjet over te brengen, tegelijk met de
1 tuiging, dat het congres van vakeenigin-
gen en het uitvoerend comité van de La
bour Party sterk tegen een afzonderlijken,
vrede zijn, Voorls weid. hem verzocht,
Granting hiervan te verwittigen.
Lloyd George heeft er in toegestemd, de
beide comité's te ontvangen.
Du'tRChland.
"Naar men uit jfönigsberg verneemt, is
het gebrek aan kolen aldaar zoo groot,
dat de eiectrische centrales der stad hun
productie aanmerkelijk hebben moeten be
perken. Derhalve heeft men moeten gelas
ten dal de winkels na half drie des mid
dags zullen moeten worden gesloten. De
café's, restaurants en lunchrooms zullen
„Ik moet je moeder spreken," zei hij na
een poos.
„Neen," stoot Rosalinde op. „Neen." Geen
enkele maal, als ik het verhinderen kan.
Zij heeft genoeg geleden,
„Dat moot ze voor zich zelf beslissn.'l
„Ze heeft beslist. Ze heeft nu rust Ze
zal niet verontrust worden. We hebben
iederen dag van die vijftien jaren moeten
leven. Denkt u, dat we dat in één uur ver
geten kunnen?"
„Mijn lieve kind.
„U heeft geen recht,U heeft geen
aanspraak.Moeder en ik behooren bij
elkander. We zijn heel gelukkig samen. Zir
heeft u niet noodig en mist u niet.''
„Boe weet je dat?"
„Dat weet jk. Ze heeft mij.Zij spreekt
nu nooit ftver u of denkt aan u. U moet
weggaan."
„Moot ik?'
„Ja. U moet toch inzien, dat het hot
eenige is, dat u overbluft te doen."
„Daar ben ik volstrekt niet zeker van,"
zei Simon Cloüdesby, en door »ijn venvar-
den, hoifelijken ernst schoot ,een straal van
genoegen, bijna zonder dat hij het wist
of wilde.
„Ik zou je heel graag meer willen zien,"
zei hij, en voordat Rosalinde kon ant
woorden, kwam Veronica Teal binnen. Zij
sprak Simon Cloüdesby met „Meester" aan
en vroeg hem met haar van Penryn Hill
naar de tentoonstelling te wandelen.
(Wordt vervolgd).
f
«I
"I
A
4
"«if
sftLvi <■-1
woiwit-rwsehfint aa?e5glra, Eet elt-
.""jCiidtring tjq Zon- en Feestdagen,
Trijs p«r kwartaal, met inbegrip Ta» 5 ets.
jjeassokoateu: 1 1.30; imneo per post f 1.75.
l'rys per week: lüeents Afzonderlijke
summers 3 cents. Abonnementen worden
dagelijks aangenomen.
Adrertentiën foor het eerstvolgend nnm-
mer moeten róór twaalf uur aan het Bureau
beiorgd ajjn. Een bepaalde plaats van
adrertenticn wordt niet gewaarborgd.
SCHIEDAMSCHE
-^rtjs* der Advertentiïn ran 1r»r»-«
I L30; iedere regel meer 25 cents UefUrn*»
50 cents per regel. Advertetitb n un nsj
Zaterdag&vondnnmraer met 10 vernoo-
ging, - Ineassokosten j cents; postkvrtsafet
10 cents.
Tarieven san adverlentiën bij aboac-meet
rijn aan het Bureau verkrijgbaar.
Dagelps worden Kleine Adrertentiën op
gei; ,ien 4 40 eebts per advertentie va*
hoogstens 30 woorden; ieder woord meer
2"ï rent, bfl vooruitbetaling aan het Burcm
te voldoen.
1,
js
I
>öj
STVrf
b-irt-A.
