Schiedamsche Courant.
Dit de Tweede Kamer.
sWAmmmwti.
TWEEDE BLAD
(Zaterdag 27 April 1918, No. 15737.)
i li uister Treub, die zich in. den laai-
kaatsten 'tijd van eon voor hom ganseli
nieuwe 'zijde doet kennen, te weten die
der meegaandheid, heeft daardoor het pleit
met 'zijn opcenten op de Verdedigingsbe
las ling gewonnen, al kreeg hij er dan ook
van de aangevraagde 150 maar 50, zij het
dun look voor langoren termijn. [Daarbij heeft
thij gevolg gegeven aan den van Links en
Rechts (uitgesproken, wensch in de Kamer
om het opcenLon-ontwerp geheel los te ma
ken var. de levensmiddelenvoorziening, al
bleol 1de Minister dan ook betreuren
kwam (de oude vasthouder weer om den
hoek "kijken dat daarvoor zoo jroot
erudiet was uitgetrokken. Het ontwerp is
eindelijk niet weinig verbeterd door de aan
neming van het amendement-iOndMar-
chant, waardoor de kleinere inkomens min
der, de grootere meer in deze opcenten
zullen (hebben te betalen dan in het oor
spronkelijk stelsel van den Minister. Een
paar voorbeelden.. Door de aarmemiag van
dit amerdement jvordt de aanslag van
iemand met f1500 inkomen van flö op
f-1 gebracht; van iemand mot f3000 inko
men van f52.50 op f39; van iemand met
f4000 inkomen van f195 op f189. Terwijl
daarentegen iemand met f 10,000 inkomen
f32 meer, iemand met f20,000 inkomen
f 344 en iemand met f 30.000 inkomen f 780
meer zal hebben te betalen. Dit amende
ment rekende dus meer met de draagkracht
van ,den belastingbetaler dan het regeerings-
ontwerp, en het verwonderde ons wel
eenigszins, /dat de heer Trenb het niet over
nam, maar de beslissing daarover aan de
Kamer .overliet. Deze nam het met 39 tegen
23 .stemmen aan; onder de voorstemmers
van Hechts slechts de lieeren Nolens, (Ro
mans, Engels en Groenandael, d. w. z.
de .democratische katholieken, en de heer
Gerrelson, .die reeds vroeger be wijzen, heeft
gegeven ,van zijn liefde voor belasting naar
draagkracht. /Van Links stemden alleen de
heeren Patijn. en IJzerman tegen. Toen wer
den ,dc- verschillende artikelen zonder hoof
delijke stemming aangenomen, en hetzelfde
zou itoen reeds met het wetsontwerp ge
schied .zijn, als de stemming daarover niet
had moeten uitgesteld worden, omdat ge
durende jd® mondelinge behandeling wijzi
gingen jn het ontwerp wazen aangebracht.
Wij hebben er reeds in ons overzicht
van verleden week op gewezen, dat de
heer Treub van de discussies over het
opcenten ontwerp gebruik gemaakt heeft om
zijn financieel program voor de toekomst
te ontvouwen. Dat dit geschiedde weinige
dagen nadat de Premier bij het levensmid
delendebat had verklaard, dat hij en al
zijn collega's liever vandaag dan morgen
van hun taak ontslagen wenschten te zijn,
geeft te denken, geeft zelfs recht tot de
conclusie, dat, als dit gezegde ook voor
Treub geldt, men het ia dien zin heeft
op te vatten, dat hij geen lust heeft lan
ger minister te blijven in het ministerie,
waarin hrj thans zit. En wij willen
dit gaarne gelooven. Treub is nu eenmaal
geboren premier en kan zich met een rol
op het tweede plan niet tevreden stellen.
Hij heeft altijd 'de" lakens uitgegeven waar
hij zat, van zijn intrede in de politiek
af, toen hij op den leeftijd van 25 jaar
optrad in Amsterdam als voorzitter van
de radicale Jdesvereeniging „Amsterdam".
In de Vrijzinnig-democratische partij was
zijn wil wet; zoo heeft hij b.v, daarin
de steeds wassende liefde voor Staats-
pensionneering weten te bedwingen door
zijn verbod om daar vóór te wezen, en
toen die partij in haar Kamerfractie tegen
over hem ging 'staan, en niet langer zijn
onbeperkte macht wilde erkennen, maakte
hij zich van haar los en stichtte den Eco-
nomischen Bond, die 'weer niets anders
is dan de partij van Treub, en die hen
slechts, zoolang een haar hoofd zal zien,
als zijn wil daar wet blijft
Toch wordt men in hut algemeen gaarne
van Treub geregeerd, omdat men in hem
den man van groote bekwaamheden en
kracht waardeert-en erkent Vooral in de
zen tijd, na men sterke mannen behoeft,
nu de verwikkelingen toet Duilschland,
waarvan wij hopen en verwachten, dat
zij tot goed 'einde zullen worden gebracht,
ons ernstig stemmen, wekken mannen van
de vaak niets ontziende kracht van Treub
een gevoel van veiligheid en vertrouwen.
Daarom is het voor ons moeilijk aan te
nemen, dat men deze groote kracht on
gebruikt zal laten, al er een nieuw mi
nisterie na 3 Juli moet worden gevormd,
indien dan niet 'de heer Treub zelf met
de formatie zal worden belast Dat hij
zelf zich voorstelt dat zoodanig we! eens
de gang van 'zaken zou kunnen wezen,
dunkt ons uit "de ontwikkeling van zijn
financieel program te Hijken, want 'de
verwezenlijking daarvan zou heel wat tijd
in beslag nemen.
Enfin, de tijd zal het leeren.
De Kamer heeft in de afgeloopen week,
in afwachting van de nadere regeling van
de financieele verhouding tusschen Rijk en
.Gemeenten, zonder hoofdelijke stemming
een ontwerpje goedgekeurd, waarhij de ge-
meenten opcenten zullen mogen heffen op
de dividend- en tantième-belasting. Het is
pog niet veel, maar toch iets om aan haar
nood tegnnoot te komen. De bekende kreet
dankbaar maar niet voldaan, kwarn van
den heer Van der Tempel en Her was niet
plleen de so daal-democraat aan het woord,
dio vindt, dat er van zoo kapitalistische
ongerechtigheden als dividenden en tantiè
mes Het genoeg kan worden gehaald, maar
zeker ook de Amsterdamsohe afgevaardig
de, die opkwam voor de hoofdstad, welke
het meer dan eenige andere gemeente aan
den lijve voelt dat de financieele verhou
ding tusschen Rijk en gemeenten alleszins
onvoldoende is geregeld.
En daarna kwam een allergewichtigst
ontwerp, n.l. dat, om den Staat voor 71/»
miilioeri to laten deelnam' n in de Naam-
Ioozü Vennootschap, die 171/2 millioen bij
een bracht voor Nederlandsch Hoogoven-,
Staal- en Walswerk, en die dus zal wer
ken met een kapitaal van 25 millioen. Doel
van do zaak is de Nederland^phe industrie
te redden m't de alhankelijkbeid van het
Buitenland, die nooit dieper gevoeld werd
dan in dezen oorlcg, en dat'door zelf de
grondstoffen te leveren die zij noodig heeft,
staat en ijzer in de eerste plaats.
Drie groote quaesties kwamen bij dit be
trekkelijk kleine ontwerp naar vorenlo.
Zal Nederland van wat het steeds in de
eerste plaats was, n.l. landbouwstaat, ook
industriestaat moeten worden; 2o. Zal door
do deelname van den Staat in het kapitaal
van deze naamlooze vennootschap de weg
der protectie worden ingeslagen; 3o. Zal
men hier te doen hebben met een stukje
staatssocialisme
Deze drie vragen werden natuurlijk door
de verschillende sprekers gehqel verschil
lend beantwoord in verband met het ver
schillend standpunt, dat zij innamen. Zoo
was het wel merkwaardig, dat juist de twee
agrariërs Teenstra en Wijckerslooth de
Weerdesteijn van het zaakje niets hebben
moesten; de eerste wierp allerlei bezwaren
op, ontleend aan de moeilijkheid dat onze
industrie na den oorlog niet zal beschik
ken over de noodige transportmiddelen
het wil ons voorkomen, dat dit juist een
argument zou moeten wezen om op staats
steun aan te dringen, als de industrie hui
ten onze schuld zoo moeilijken tijd tegemoet
gaat. "En ook de verklaring van den afge
vaardigde voor Zuidhorn, dat Hj bang is
voor den eersten stap, die gaat in de rich
ting van protectie, dunkt ons in dit geval
geen hout te snijden.
Geen vrijhandelaar moet toch zoo fana
tiek wezen, 'dat hij de mogelijkheid ont
kent van zóó buitengewone omstandighe
den, dat voor de industrie staatssteun wordt
gewettigd. En er zullen na den oorlog
zeer buitengewone omstandigheden komen.
Nu onafhankelijkheid van de buitenland
sche levering der grondstoffen voor ons
meer en meer eerste eisch wordt en de
mannen van het particulier initiatief er in
geslaagd zijn voor de hoogovens, waarvan
men vrij wel zeker is dat ze in de eerste
tientallen van jaren niet zullen rendeeren
171/2 millioen bijeen te brengen, zal het
toch zeker raisotn hebben, dat de Staat
toetreedt om de zaak den laateten stoot
te geven. Het bezwaar van den heer Teen
stra, dat het ontwerp niet had moeten
worden ingediend door den Minister van
Financiën, maar door diens collega van
Landbouw, Handel enNijverheid, als het
de bevordering van de industrie geldt, ach
ten wij volkomen gegrond; het ware ook
beter geweest, omdat Minister Treub de
vader is van den Economischen Bond,
on als zoodanig niet vrij geacht wordt
van protectionistische bevliegingen. De
heer de Wijckerslooth de Weerdesteijn nam
de zaak minder tragisch; hij vond, dat
als particulieren 171/» millioen konden bij
eenbrengen, zij het ook tot 25 millioen
konden brengen, wat door den. heer Dres-
selhuys ten sterkste werd ontkend, die met
de 171/2 millioen de uiterste grens van
de particuliere offervaardigheid bereikt ver
klaarde en dan, de afgevaardigde voor
V/ijk hij Duurstede wilde geen precedent
scheppen, waardoor de Staat gaat concur-
reeren met zijn eigen burgers, en zijn con
currenten in den grond gaat horen om
eigen bedrijf tot bloei te brengen. Als die
theorie opging, zou men echter van alle
Staats- en Gemeente-exploitatie moeten af
zien.
Heel anders de heer Kolkman, de protec
tionist, die dadelijk nadat zijn clubgenoot
zich aldus uitgelaten h'ad, het woord vroeg
om te betuigen, dat hij de indiening van
dit wetsontwerp met het grootste genoegen
had gezien, dat geheel in ziju lijn en in
zijn verleden lag; daarin ligt een zekere
bescherming; en dat het noodig is maat
regelen te nemen om eigen industrie niet
Lo doen dood Idrukkcn, daarop had hij
reeds, toen hij als Minister zijn Tarief-
verhoogjing indiende, uitdrukkelijk gewe
zen.
Eu de heer Albarda risp van, zijn. kant
Zoo gaat 'hij goed; van grootaandeelhou
der jn een bedrijf, tot exploitant van het
bedrijf is voor den Staat maar één stap,
en (de grootbedrijven door den Staat gedre
ven, .ziedaar nu wat de sociaal-democratie
juist wil. Wij zouden, willen vragen, of
dit gejuich van den afgevaardigde voor En
schede Het wat vroeg kwam, staatsmono-
polisaiie van de groot-bedrijven, wondt toch
thans door de sociaaldemocraten voorge
staan, opdat de haten daarvan ons uit den
financieelen nood zullen helpen, en of er
voordcel zal zijn in de eerstel jaren aan
dit hoogovenbedrijï, is zeer twijfelachtig.
Als de zaak Inkt, zal ze op den. duur
winstgevend worden, zooals ook de indus
trie in Seraing, het bekende staalbedrijf
van Cockerill door den krachtigen steun
van Koning Willem I, zooals de heer Groe-
nendae! terecht opmerkte, op den duur zoo
groot aandoe" heeft gehad in den opbloei
van (Blelgië.
Do heer Albarda wilde echter nog meer
plei/ier van dit ontwerp beleven, eai drong
dam om aan op de opneming daarin van
een clausule, waardoor de Staal ten allen
tijde bevoegd zou zijn het bedrijf te naas
ten. Iets, waarlegen de heer Dxesselliuijs
met alle krat ld waarschuwde, daar' opne
ming van een dergelijke clausule het heele
ontwerp van 'de baan. zou doen raken;
de toezeggingen zijn toch slechts gedaan,
tot 1 Janmui 1919, en do formuleering
van een bevredigende naastingsclausule zal
heel wat tijd kosten.
Minister Treub sloeg den heer Teensba
het argument, dat deze meende te kun
nen fmtloeneai aan de beperkte transport
middelen. wairover wij na den oorlog zui
len besclükkcn, geheel uit de hand. Het
argument zou iets beteekenen, indien het
waai' was, dat het ertsvervoer uitsluitend
gescltiedde met Nederïandsclie schepen,
maar de erts mijnen, die over zee liggen,
zal men na den oorlog niet stil laten liggen,
en de producenten zullen bij het vervoer
van. de erts niet minder belang hebben dan
de afnemers. Maar al ware zijn redeneering
juist, dan zou nog de wagering om mede
te wei-ken aan de totstandkoming van een
industrie, die voor het algemeen belang
noodig is, uit vrees, dat onze scheeps
ruim te niet voldoende zal zijn, Holland
op z'n smalst wezen.
Wij hoorden verder van den Minister
dal oorspronkelijk aan den Staat slechts
rontegarantie is gevraagd voor den tijd
van 10 jaren, tinaar de heer Treub wilde
daarvan niet weten, omdat de Staat dan
slechts kwade kansen "iep, en niet zou
meedeelen in de 'winst, zoodra de zaak
rendabel werd; hij acht het voor zich het
beste met d aandeelhouders de goede
en de kwade kansen te deelen. Aan de
landbouwafgevaardïgden wees hij er op
hoeveel de Smat voor den fancfbouw doet,
de medewerking der Staatsmijnen is geen
bescherming, althans geen privilege, want
de Staatsmijnen nemen alleen op zich ko
len te leveren als di'e nergens anders zul
len te krijgen zijn, en tegen een prijs
waarin een behoorlijke winst zit. Hij waar.
schuwde ten sterkste tegen het dogma:
Geen steun aan de industrie, en noemde
het ondeugdelijk middel met het protec-
tiespook de Kamer van dit ontwerp at
keerig te maken, hetgeen den heer Teen-
slra tot den nijdigon uitroep bracht: Adres
aan Kolkman. En wie voor „dumping"
bevreesd was (dumping is het overstroo-
men "Van een land met een product tot
zoo goedkoopen prijs, dat de eigen in
dustrie niet meer "bestaan kan) bedenke,
dat 'er thans iets gebeurt, waarbij dum
ping slechts kinderspel isdat er nu voor
waarden worden gesteld voor het ver
krijgen Van ijzer en staal, waardoor men
zich VerHridt de belangen van het land
te dienen, dat deze artikelen levert. Van
"en naastingsclausulc wilde de Minister
met weten, al heeft hij er in zijn leven
vele verdedigd en van vele last gehad
in de toepassing. Een naastingsclausuto
is ftlleen goed bij monopolistische bedrij
ven, waarvoor een concessie noodig is
als men niet aanstonds de zaak in han
den Van den Staat wil nernaa of van de
Gemeente. Ten slotte werd de Kamer wel
op het hart gedrukt, dat, nis de zaak
thans niet tot stand kwam, ze in het ge
heel niet tot stand zon komen.
De heer Teenstra bleef echter staan,
en de heer Albarda bleef den steun van
zich en zijn partijgenooten afhankelijk stel
len van de naastingsclausule, al bleef de
Minister dit dan ook ontraden. Het amen
dement werd echter verworpen, en het
ontwerp zelf met in hoofdzaak de stem
men van de vrijzinnig-democraten ca so
ciaal-democraten, die telkens nieuwe aan
eengesloten broederschap vormen, tegen,
aangenomen. Ook eenige Unie-Liberalen
onthielden aan het ontwerp hun stem.
De oorlog leert ons wel de waarheid
van Goethes gezegde, dat alle theorie
grauw is, en groen des levens gouden
baan. Vele theorieën, die vroeger als vast
staand golden, hebben haar beteekenis ver
loren, en het particulier initiatief, dat door
deze wereldramp zoo grootcn schok heeft
gekregen, en waarvan per slot van reke
ning de kracht van een volk uitgaat, zal
zich moeilijk kunnen herstellen, zonder in
de eerste tijden de kracht en den steun
van de Staatshulp te erlangen. Hierbij
den juisten middenweg te vinden is zeker
moeilijk® kunst, maar het wil ons toch voor
komen, dat Treub daarbij in gelukkige con
ditie verkeert, omdat hij reeds vóór den
oorlog, in deze zaak zóó stond, dat hij
niet alle gevallen aan vooropgezette theorie
wilde toetsen, maar elk geval op zich
zelf wilde beschouwen.
Verblijdend achten wij het, dat de Kamer
thans een ontwerp tot ontginning van steen-
zout b'ij Buurse heeft aangenomen. Zooals
men zich herinnoren zal, heeft de Kamer
verleden jaar een gelijksoortig ontwerp
verworpen, omdat zij meende, dat de
groote zoutziedors daarin 'teu koste van
de kleine bevoordeeld werden; daaraan
ging vooraf de verwerping van een motie-
Albarda om deze zoutwinning door Staats
exploitatie te doen geschieden. In het nieu
we ontwerp is meer met de heir igen van
alle zoutziedors gerekend, zooal de heer
Beumer dankbaar erkende, en de heer
van Hamel sprak het juiste woord, toen hij
zeide, dat het van zoo overwegend be
lang is, dat wij het zout uit onzen eigen
bodem halen, dat daardoor het gun sche
vraagstuk moet worden behecnscht. De
vrees van dezen afgevaardigde, dat de
zoutoonventio zulk een macht in dit be
drijf zou kunnen oefenen, dal zij de prij
zen zoo vaststelt, dat de Staat geen winst
zal trekken, en dat de industrieën, die
zout van haar moeten betrekken, daarvan
te weinig zullen krijgen, achtte de Mi
nister ongegrora. De invloed der Regee
ring, die aandeelhouder wordt, zonder dat
dit haar een cent kost, is daartegen waar
borg, en als cr niet behoorlijk geëxploiteerd
zou worden, zou er reden komen om de
overeenkomst te ontbinden.
Het ontwjrp werd aangenomen met al
leen de t oeiaal-democratische stemmen
tegen.
Bij de Paardenfokkerij-wet geeft ons al
leen aanleiding tot bespreking do poging
van den heer Knobel om het verbod van
den total isator, dat He kwader ure en bij1 ver
rassing in de Zedelijkheidswet kwam, weer
op te heften; de wedrennen, zoo groote fac
tor voor de paardenfokkerij, schijnen nu
eenmaal zonder dit tamelijk onschuldig in
stituut van gereglementeerde weddenschap
pen op kleine schaal niet te kunnen he
staan. De daartoe door hem ingediende
motie zal behandeld worden op een nader
te bepalen dag, wat zeker wil zeggen niet
meer door deze Kamer. Moge de heer Kno
bel, als hij nog van de nieuwe Kamer deel
zal uitmaken zijn pogen met beter succes
bekroond zien dan de heeren Van Karne-
bcek en Roodhuyzen, die G jaar geleden
eenzelfde poging zagen mislukken
De debatten, die ook al door den aard
der ontwerpen, in de afgeloopen week geen
buitengewone belangstelling wekten, waren
ook zeer mat door de sombere wolk aan
den buitenlandschen hemel. De zand- en
grindquaestie Drengt ons in groote moeilijk
heden met Duitschland, en al zou het
dwaasheid zijn daarom direct aan oorlig
met dat land te denken, Minister Loudon
heeft zeker niet te veel gezegd, toen hij
in de Tweede Kamer op een desbetreffende
vraag van den heer Lobman den toestand
als zeer ernstig quaiificeerde, ook een eco
nomisch ultimatum zou ons toch in groote
moeilijkheden brengen, waar wij, zeiven
zooveel te kort komende, voor uitvoer haast
niets meer aan te bieden hebben. De Ka
mer is na de vraag van den heer Lohman
in comité-generaal gegaan.
De zand- en grintquacstie is daarom zoo
moeilijk, omdat wij met de oplossing daar
van niet met één, maar incer dan ooit
met twee partijen hebban te rekenen, waar
van Engeland, zooals begrijpeLijk is, allen
toevoer v n zand en grint, die de positie!
van de Centralen in het Vesten zal ver
sterken. met hand en tand wil tegenhouden,
terwijl Duitschland met de tractaten in de
hand en dat is ook zeer natuurlijk
er op aandringt, dat wij onze strikte neu
traliteit ook in dit opzicht zullen hand
haven. dat wij noch uit vrees, noch nit
sympathie voor de Geallieerden aan de
Centralen zullen weigeren, waarop zij be
weren recht te hebben. Van oen onwelwil
lende houding van Duitschland is geen
sprake, maar het is dezelfde houding, die
het aanneemt tegenover onze graanvoor-
zieniug uit Amerika; het wil deze niet
bemoeilijken, ja, zelfs vergemakkelijken,
zoolang daaraan geen voorwaarden ver
bonden zijn, die zich tegen Duitschland
keeven.
Voor Nederland, dat tusschen hamer en
aambeeld ligt, is dit geen makkelijke posi
tie, en wij kunnen slechts wenscheu dat
het Minister Loudon zal gegeven zijn ook
de moeilijke zand- en grintquaestie tot be
vredigende oplossing te brengen. En moge
het Nederlandsche volk zich doordringen
van de waarheid, dat al wie in deze moei
lijke tijden de eendracht verstoort, een
zware misdaad op zich laadt; dat wij die
tijden alleen goed door bunnen komen door
schouder aan schouder te staan.
flora.
Het programma wordt als naar gewoonte
geopend met het wereldjournaal, dat ver
schillende fragmenten der fronten geeft,
o.a. een in brand gestoken dorp in de Do-
broods ja.
Dan volgt een leuke comedie in twee
acten „Stemrecht voor mannen", hetwelk
verondersteld wordt te handelen in het
jaar 2000. Alle betrekkingen zijn in handen
van het tegenwoordig nog „zwakke" ge
slacht, terwijl de heeren der schepping zich
moeten tevreden stellen met de werkzaam
heden die tot voor 't jaar 2000 door dat
zwakke geslacht werden verricht. Het is
alom de omgekeerde wereld. Men ziet man
nelijke suffragettes manifeste eren voor man
nen-kiesrecht, doch als do burgermoeder in
hun midden verschijnt, leggen zij zeer de-
votelijk het hoofd in den schoot, buigende
zich voor het recht van den sterke. Tot
dat eindelijk de vrouwelijke macht zoo
welwillend is, den mannen het kiesrecht
te geven.
Eqn oude bekende „De manicure", waar
in men genieten kan van de evolution
der beenen van Billy Ritchie, sluit het ge
deelte voor de pauze.
Na de pauze gaat het hoofdnummer
„Consul Patsy", criminalistisch drama in
vier deelen, waarhij de titelrol vervuld
wordt door een chimpansée. Deze film
geeft ons de verrichtingen te aanschouwen
van een met als 't ware menschelijk ver
stand begiftigden aap, vien alleen de ken
nis des onderscheids van goed en kwaad
ontbreekt. Doch juist deze ontbrekende
schakel is oorzaak dat de aap door zijln
niet te oontroleeren handelingen de aan
stichter is van onheilen en. bij volgende
gelegenheden weder de redder van de door
zijn streken getroffenen. Zooals de titel
doet vermoeden, viert do criminaliteit in
deze film hoogtij, doch tein slotte ontgaan
de misdadigen hun gerechte straf niet, ter
wijl de hoofdpersonen, die vijandig tegen
over elkander stonden, zich verzoenen,
waarbij dan als middeplunt van aller ge
negenheid troont 'de mensch-aap Consul
Patsy.
Voorzeker is dit programma een bezoek
aan Flora waard.
GEMEENTERAAD.
Vergadering van den Raad der gemeen
te Schiedam, op Dinsdag 26 April 1918,
des n.m. 2 uur.
(Vervolg.)
7. Voorstel van Burgemeester en Wet.
houders om le beslissen over herstelling
of afbraak van de gebouwcu der voor
malige S. O. V.
Waar het B. en W. voorkwam, dat de
desolate toestand van het hoofdgebouw het
noodig maakt te heslissen of het nog
in eenigszms bruikbaren staat zal worden
gebracht, of dat het zal worden afgebro
ken, is door de Commissie voor Gemeente
werken nagegaan wat de kosten zouden
zijn voor herstellingen; deze komen op
f4600 en het komt haar voor dat afbraak
gewenscht is. De meerderheid van B, en W.
meent nog, met het oog op gebrek aan
gioote lokaleteit in deze gemeente, het ge
bouw te moeten behouden; waar hierover
verschil van gedachten is, willen zij de be
slissing aan den Raad overlaten.
Na uitvoerige besprekingen werd piet
1.29 'Stemmen tot afbraak van het ge
bouw besloten.
Vóór Stemden de heeren Schreuder, v.
Pelt, V. Westendorp, Houtman, Goslinga,
Beukers, Evers, Melchers, v. d. Tempel,
Scheffers, mr. Kavelaars en mr. v. Ba
ren.
Tegen stemden de heeren De Bruin, v.
d. Zee, Koopmans, v. d. Hoek, Ris. v. d.
Toom, 'Dihkelaar, Korpel en v. d. Schalk.
8. Voorstel van Burgemeester en Wet
houders tot afwijzing van het verzoek van
de Afd, Schiedam van den Algemeenen Ne-
derlandscnen Straatmakersbond, om ver
lenging van het verlof voor de straatmakers
met 10 dagen en het toestaan van een
reispenning.
De Commissie voer Gemeentewerken, in
deze gehoord, is geen enkele reden bekend
waarom de straatmakers zoo ver hoven
andere werklieden bevoorrecht zouden wor
den, die ook slechts 4 dagen verlof ge
nieten zonder reispenning. Met het oog
op behoefte aan gelegenheid hun tuin te
bearbeiden, zou de Commissie voor alle
werklieden een algemeene herziening der
verlofregeling willen overwegen, doch meent
het gedane verzoek voor een gunstige be-
schikking te moeten ontraden.
Overeenkomstig het advies wordt be
sloten zonder hoofdelijke stemming.
9. Advies van Burgemeester en Wet
houders op het verzoek van de afdeeling
Schiedam van den Centralen Bond van
Bouwvakarbeiders, om voor de grondwer
ken, 'die door de Gemeente bij wijze van
werkverschaffing in Oud-Mathenesse wor
den uitgevoerd, de looncn te bepalen in
overeenstemming 'met die bepaald hij de
collectieve arbeidsovereenkomst gesloten
tusschen de Schiedamsche patroons en
We rM iedenvereenigingen
In het door de Commissie voor Gemeente
werken aan B. en W. uitgebrachte advies
wordt er op gewezen, dat het werk onder
nomen is om werklieden aan toonenden
arbeid te helpen, doch niet om een grond
werk, dat dadelijk rroodig is uit te voeren;
dat de menschen, die het grondwerk niet
gewoon zijn, zoolang zij niet geoefend zijn,
belemmerend op de anderen inwerken; dat
in een zelfde ploeg geen onderscheid is
te maken tusschen vaklieden en andere
werkloozen. Waar de Commissie geen rege
ling heeft kunnen vinden, die aan de be
zwaren tegemoet kan komen, meent zij,
dat het verzoek dient afgewezen te worden.
Het 'Voorstel wordt na bespreking aan
gehouden 'tot de volgende vergadering.
10. Voorstel van Burgemeester en Wet
houders om afwijzend te beschikken op
het adres van den Schiedamschen Bestuur
ders bond, waarin wordt verzocht dat de
u-, meerite zelf schepen ter vischvangst zal'
uitrusten.
Zie hiertoe ons nummer van Woensdag
avond, wadrin het standpunt van 13. en W.
wordt uiteengezet.
Na hen bespreking over do distributie
van visch en kalfsvleesch, wordt over
eenkomstig het advies van B. en W. be
sloten zonder hoofdelijke stemming.
B. en W. vragen machtiging
lo. tot onderhandsche verhuring van de
woning Broersveld 142. aan den concierge
van gemeentewerken, v. Meurs.
2o. tot. het onder dankbetuiging aanvaar
den van eenige boeken, die door M. J.
Lechner te Doorn, kosteloos aan de ge
meent© worden aangeboden, ten beboeve
van de openbare leeszaal.
Tot een en ander wordt besloten.
Voorts stellen B. en W. voor de in
Februari j.l. vastgestelde verordening tot
wijziging van
lo. de verordening op de heffing van
Legesgelden
2o. het besluit 'tot heffing van open
bare gemeentegrond of openbare gemeente-
wateren en voor het hebben van particu
liere werken op, in of over den openbaren,
gemeentegrond of wel op, in of over het
openbaar gemeente va ter, onder nieuwe da
tum vast te stellen.
Hierna gaat de zitting over in comité-
generaal.
Uit den Gemeenteraad.
De zitting had ditmaal een vlug .ver
loop, niettegenstaande er slechts 10 pun
ten op de agenda voorkwamen. De open
bare zitting 'werd voorafgegaan en gevolgd
door een comité-generaal.
Het eerste comité diende ter bespreking
van den aankoop van het huis aan de
DER
t
