De oorlog. Maandag 26 Augustus 1918. 71lte Jaargang. GEKOCHT, iotercomm. Telefoon No. 103. Ko. 15838 BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN). Bericht. Zij, die zich met ingang van 1 Sept. a.s. - voor minstens 8 maanden op de „Schiedomsclie Conrant" abonneeren, ontvangen de tot 'dien datum verschij nende nummers gratis. Bij o£ krachtens wetten of verordenin gen voorgeschreven en andere officieele af- en aankondigingen en kennis gevingen van het Gemeentebestuur. Do bureaux ten Raadhui ze en Nieuw straat 26, zullen in vetrban.l met de ver wisseling der broodkaarten op Woensdag 28 Augustus a.s., na twaalf uur 's mid dags gesloten, zrj'n. BUITENLAND Van het Westelijke front Op het gevechtsterrein tusschen Atrecht en de Sommc duurt de slag in groote hevig heid Voort. De Dui.tseh.ers hebben hier bet veld moeten ruimen en zijn weer een keel eind in Oostelijke richting terug moeien 1 rekken. Dat terugtrekken is deze keer eens ntet gebeurd, zooals tot nu toe volgens het Duitsche legerbericht regel was, „zonder door den vijand bemerkt te worden" of „zonder door den vijand bemoeilijkt te zijn". Er wordt in het Duitsche com muniqué gemeld: „Tusschen Atrecht en do Sommo hebben de Engelschen hunne aanvallen voortgezet. Krachtige infanterie, door tanks voorafge gaan, viel des morgens vroeg aan tusschen Neuville en St. Leger. De aanval mislukte onder zware verliezen voor onze linies De in St. Leger staande posten weken over eenkomstig het bevel op de gevechtslinies ten Oostcu van deze plaats." St Leger ligt 9 K.M. ten N. van Ba- pauino cn Neuville, 7 KAL N.W. van St. Leger. Dat de terugtocht plaats had over een komst, g het Duiitsche hevel wil natuur lijk zeggen, dat de terugtocht niet een wilde vlucht was, maar stellig mogen we wel aan nemen, dat ze niet vrijwillig geretireeid zijn. Bij Mory, dat R.M. ten Z. van St. Leger ligt, mislukten Engclsche aanvallen, wordt verder door do Duitse hers gemeld, maar de Engelschen beweren, dat zij Béhagnies en bapignies, twee plaatsjes tusschen Mory en Bapaume, in hun handen zijn, evenals Warlencourt en Eauoourt, beiden op eenig© K.M. afstands Z.W. van Bapatune. Daar door wordt deze laatste plaats van drie zij den bedreigd cn woidt voor de Duitse here de toestand daar zeer periculeus. Volgens een Reuter-ljerieht zou de stad reeds in handen fier Engelschen zijn, maar dat is officieel nog niet bevestigd, ofschoon het in het jongste Duitsche communiqué zijdelings erkend wordt door de mededee- liag dat er pan weerszoden van Bapaume hevig gevochten wordt pn de Duitschers tegenaanvallen doen om fiet verlorpn terrein te herwinnen. 1 Verder; zuidwaarts deden fïe Engelschen ook een krachtigen aanval tusschen Cour- celette en Pozières over een front van slechts eenige K,M.'s Hier waren zij echter niet zoo gelukkig want een tegenaanval wierp hen terug tot voorhij Pozières. Vanaf ten Oosten van Albert tot de Som- me, poogde de vijand aldus het Duitsche legerbericht in krachtige aanvallen on ze linies te doorbreken. Bij een zesmaal Naar het Engelsch, van CHARLES GARVICE. 26) iAndrey kbek hapstig op; zte streelde een grooten hond. „Neen, dat doe ik niet dat wil zeg gen, ik! heb hem natuurlijk gekend sinds ik een kind was, maar wij zijn nooit intiem geweest; "hij is een heel eind. ouder." „Niet zoo heel veel,' '-'zei Lady Marlow; nadenkend. Misschien dacht zij aan den ontzettenden rijikidom van Sir Jordan en vroeg zich zelf af, pis Lord Lorrimore geen kans had, zou de millionair-huurman dan misschien aangemoedigdkunnen worden. „Wel, zooveel ouder b.v. dan Neville," zei Andxey en ©en flauw1 blosje steeg haar naar de wangen. „Hij Neville bedoel ik! en ik Waren speelmakkers wij wa ren aJtp. samen." „Ja, dat weet ik iniet," zei Lady Mar low;. „Van dien jongeheer leerde je, ge loof ik, al die iwilde meisjesstrëken." „'Arme Neville!" zei Andrey. „Be! wou dat hij er nog was om mij te leer en." 1 „Ik hen heel blij, dat hij er niet is, als hij dat deed, want je weet pr volkomen lierhaalden aanval tegen het centrum van het gevechtsfront maakte de vijand weder van talrijke tanks gebruik. Pruisen, Hessen en Wurtembcrgeis sloegen den vijand terug. Zij achtervolgden hem tot Laboiselle en over den straatweg Albort-Braye en brach ten hem zeer zware verliezen toe. De ver m het vijandelijk front vooruitspri agendo linies werden 's nachts na het beeindigen van den strijd over het geheel© front terug gelegd. Ofschoon dus de Duitschers den aanval lers terugwierpen en zelfs achtervolgden, trokken zij in den nacht terug, zoodat deze achtervolging weinig resultaat heeft opge leverd en de Engelschen zullen wel meer zulke nederlagen willen lijden. In 't geheel zijn sinds, dc-n morgen van 21 dezer meer dan 17.000 Duitschers ge vangen genomen. De Franschen hieven tusschen Som me en Oise rustiger. Er hadden slechts kleine in fa ntcriege vechten plaats en voor het ove rige heersclue geachutsaclie. De Duitschers hebben oen overval gewaagd ten N. van Roge, maar het heeft weinig resultaat ge- ihad volgens de Franschen. Tusschen Aflette en de Aisne is het eveneens kalm geweest. De Franschen zijn misschien nog 'n beetje verrast over de om verwachte terugtocht van de tegenstander: over de Ailette en moeten nu eerst mate riaal opvoeren. Ten 0, van Bagneu hebben ze ondertusschen hun vorderingen een wei nig uitgebreid. Aan de Ah as en in Woevre blijft liet rumoerige krijgsbedrijf nog steeds achter wege. Opmerkelijk is, dat de Franschen hier Oostenrijkers gevangen genomen heb ben, die tot nu toe> nog niet aan dit gedeelte; van het front waren gesignaleerd. Op de andere uiterste vleugel is het evonees kalm. Bij Yperen en aan weerszij den van Bailleul en ten N. van liet La- bussée-kanaal hadden van beide kanten partieele aanvallen plaats. Yan de andere ironten, Over het geheele front in Italië woede een geschutsslrijd. In Albanië hebben, zooak reeds kort gemeld is, de Centralen een tegenoffensief opgezet. Na den mislukten aanval der Oos- tenijkero op het Italiaansche front, Irebiben de Geallieerden in allerijl troepen |naar Albanië gestuurd, die daar Tie rust welke er reeds lr/2 ja'ur Tieerschte, verstoorden. De doorbraakpoging der Geallieerden mis lukte daar echter, ofschoon wel eenige vorderingen werden gemaakt en, o. a, Berat voor de Centralen verloren ging. Nu echter hebben 'de laatsten het initiatief genomen en voorloopig met succes. Het officieele Weensehe communiqué meldt, dat de opmarsch voortgezet wordt, de Seinimi is ïeeds overschreden en de plaatsen Herat en Fieri zijn weer Ia han den der Centralen. Over het gevecht ter zee deelt de Engelsche admiraliteit mede: In den och tend van 23 "Augustus hebben Duitsche motorbooten gepoogd een verkenning in de nabijheid van Duinkerken te ondernemen. Zij werden verdreven ïloor Britscho en Franschc patro-uille-vaartuigen, gesteund door de verdediging te land. Men gelooft dat een motorboot vernield is. De gealli eerden leden geen verliozejn. of schade. Dat is niet geheel in overeenstemming met hetgeen de Duitschers omtrent het ge beurde te Duinkerken medegedeeld hebben, Vredesvprwscïitingen. De toespraken, die twee Duitsche over heidspersonen, minister golf en. prins Max van Baden, lie afgeloopen week! hebben ge-houden, worden in; Engeland beschouwd als het begin van een, nieuw vredesoffen sief, dat van Duitsche zijde aanstaand© is. De Engelsche minister Cecil heeft zich over het algemeen nogal waai'deerend uit gelaten -over Self's rede, maar wat de Duit sche minister van kblonién over den vrede vaji Brest-Litofsk gezegd (had, vond hij vol komen onoprecht. genoeg. Maar er is niet veel kans dat hij terug komt. Sir Jordan heeft mij verteld, dat li ijtalle middelen beproefd heeft om iets van hem te ontuekken en dat het hem geheel mislukt is." „Ja, dat weet ik," zei Andrey zacht. „Maar hij komt toch zeker eens. terug. ik weet zeker, dat hij terug komt. D|e wereld is zoo klein, zooals oom zegt." „Oom" was Lord Marlow, ofschoon er geen bloedverwantschap bestond tusschen hem en zijn pupil. 1 „0, als je oom gaat aanhalen," zei Lady Marlow met een lach. „Hoe goed kan je met hem omgaan lieve. Maar je nnaakt er vreeselijk misbruik van; met je vleierijen en liefkozingen heb je hem geheel tot je slaaf gemaakt." „Hij is pen volmaakt lieve man," zei Andrey, „de liefste, de goedhartigste man van de wereld." „Voor wien zouden die overvloedige na men wel bestemd zijn, jonge dame?" zei de viscount, die op dat oogenblik de ka mer binnen trad. Het was een lange man met een zaehten aard en een gezicht en figuur, die zeer veel deden denken aan, het gezicht van mr. Micawber. Het was een zeer knap type van den Engelschen. edelman; een land-edelman, die de zaken gemakkelijk1 opneemt, niet zoo heel veel belang stelt in politiek, en niet dol is op maatschappelijke zaken.' Hij vertoonde zich' misschien twee maal gedurende den zittiagstijd in het Heerenhuis wanneer men er hem al te zeer toe aanzette en verscheen nu en dan op een der partijen van zijh vrouw. Hij was Over het Duitsche hestuur zal binnenkort in Engeland een blauwboek, verschijnen, waarin een lijst van gruwelen, door de Duitschers gepleegd, een belangrijk deel zul len beslaan. Tegen de beaVering dat Bal four gezegd bad 'de Duitsche koloniën voor Engeland, te zullen aninexeeren, kavarn Cecil op. Balfour en andeien hadden alleen ge zegd, dat het onmogelijk was de Afrikaan- sclie koloniën aan, Duitschland terug te geven. Ofschoon dit natuurlijk met zoo posi tief is, zal het voor Duitschland ei weinig op aankomen óf het door de kat of den kater wordt gebetenr In ieder geval zou liet, kregen Balfour en Lloyd George hun zin, zijn koloniën kwijt zijn Al dit plotselinge gepraat van verlangen naar vrede toont indien het oprecht ge meend is dat So-lf of wel plotseling bekeerd is, of wel bijna alleen staat onder zijn. landycenootcn, zeidc Cecil. Ik beu een gloeiend voorstander van vrede, aldus ein digde de Engelsche minister, maar diep overtuigd dat deze niet verkregen kan tvor- den zonder overwinning en zonder de er kenning door Duitschland van 2Ïjn neder laag. Een geheel anderen indruk heeft natuur lijk Solf's rede in Oostenrijk gemaakt. Do „Neue Freie Pres se'" vernoemt, dat de rede van den Duitschen staatssecretaris van koloniën, dr. Solf, in Wccmsche poli tieke kringen met instemming wordt be groet. Zij toont dat tusschen do beide ver benden mogendheden volkomen overeen stemming bestaat betreffende de oorlogs doeleinden en de methoden ter bereiking hiervan. Echter men zal wat de uitwer king betreft op de groote massa der vijan delijke volken en hun leiders geduid moe ten oefenen. De rede van dr. Solf bevestigt, dat de centrale mogendheden nog steeds eenerzijds in de bittere noodzakelijkheid verkeeren den oorlog om hun bestaan voort te zetten, anderzijds echter elk oogenblik bereid zijn over den vrede te sprekien en te onderhandelen. De „Times"* 1 vivat een hoofdartikel over de Duitsche vredes verwachtingen. Het blad zegt, dat de aanwijzingen vermeerderen, dat weldra Buitsclilands najaai's-vredesoam- pagne zal beginnen. De voorpostenscher- mutselingen zijn al begonnen Prins Max van Baden daagde al op om dr. Solf te steunen en de persbrigade veert al haar duistere operation uit met de gebruikelijke gehoorzaamheid wordt gezegd. De „Times"' wijst dan verder cr op, 'dat lord Robert Cecil de vage verklaringen in de rede van Solf voor Amerikaansc.li Ver bruik bestemd acht. Misschien 'heeft hij gelijk', zegt het blad, maai-, zoo ja. dan is het een nieuw bewijs dat de Duitsche politieke, psychologen den Amerikaanschen geest niet begrijpen. Wij hebben veel vertrouwen, dat de Amerikanen deze nieuwe Ik weging voor een Duitschen vrede zullen afwijzen, met meer beslistheid dan ooit. Van alle zijden komen metledeclingen over verhoogde vast beradenheid om den oorlog te winnen. Pre sident Wilson, Balfour, Viscount Grey, heb ben allen eens temming; verklaard, dat al meer dan gedurende een generatie, de geestelijke leiders zooals prins Max Ze noemt van Duitschland, ondanks hun bewondering voor Kant, het geweld heb ben verheerlijkt en er moreele rechtvaar diging voor hebben teach ten te vinden. De Duitsche deskundigen vertellen nog dat de opmarsch der Geallieerden uitslui tend een gevolg is van de eigenaardige ver diensten van de offensieve campagne die het (Opperbevel! pog steeds voert, maar dwaishoden van deren aaul misleiden nie- hoel blij dat zijn grijze merrie als het beste paard beschouwd werd en bemoeide zich nooit in geen enkel opzicht met do zaken van zijn vrouw. In Londen woonde hij bijna in zijn clubs, zooals Lady Marlow het uit drukte met voorgewende Ireklagenswaardig heid; cn buiten bracht Ijjj het grootste gedeelte van den dag buitenshuis door, met paard r-ijden en op jacht' gaan. Maar niettegenstaande dat alles bad hij een eigen wil en het was Andrey alleen van wie men kon zeggen, dat zij hem ge heel tot iraar slaaf gemaakt luid. Daar hij zelf geen kinderen had, was hij de dochter van zijn ouden vriend gaan liefhebben alsof zij zijn eigen kind was. „Wie is de goedhartigs!© en beste man van de wereld?" vroeg bij. „U niet, daar kan u zeker van zijn," zei ze. „Is het niet een heerlijke dag? Zou u niet graag een ritje doen, oom? Als u heel lief is en mo belooft mij,echt te la ten galoppeeron, dan ga ik met u mee." „Het spijt mij wel," zei de graaf. ,jDp rentmeester komt met de boeken, vanmor gen." „Stuur hem dan weg," zei Andrey snel, terwijl zij haar wang, aan een perzik gelijk, tegen zijn arm aanlegde. „Wat?" ze hij dadelijk aarzelend, en het zachte wangetje streelende. „Wel maar wat zeg ik, neen, dat kan niet best." ,0, jawel, het kan heel goed," drong zij aan. „Het idee om zulk een heerlijken morgen over de muffe boeken gebogen, door te brengen." „Ze zijn volstrekt niet muf, juffertje. Checks houdt zijn boeken prachtig in orde." mand. Zij brengen slechts de tegenstelling meer naar voren tusschen Duitschlands te genwoordige betuigingen van verlangen naar- een volkerenbond en de hongerige zucht naar gebied en macht, die bet open- ljjk betuigde tot zijn tegenslagen begon nen. De eerste grondslag voor den volke renbond zal zijn de nederlaag van bet militarisme op het slagveld, dat bet zelf koos als de eenige rechtmatige rechterstoel der natiën."' Men ziet, in de Engelsche pers is van een vredcsverlangen neig niet voel te be speuren. Wel krijgt men een juist tegen- overgeslelden indruk. En dat het in Ame rika niet veel heter is, blijkt Wei uit een rede van Senator Lodge in de Senaats commissie van Buiten land sche zaken, waar in bij een Waarschuwing liet hooren tegen de verraderlijke Duitsche vredespogingen. IHaj verklaarde dat de vrede moest wor den gedicteerd, dat er niet over moest Wor den onderhandeld met Duitschland, opdat dit nimmer weer in staat zou zijn den wereldvrede te verstoren. Lodge zette uit een welke voorwaarden Duitschland moes ten worden opgelegd, en hij noemde oa. volledig herstel van België, onvoorwaar delijke teruggave van Elzas-Latharingen. en van Italia irredenta, veiligheid voor Grie kenland, onafhankelijkheid van Servië en Roemenië, van Polen en Slaven en bevrij ding van Rusland van Duitsche overheer- sching, met teruggave van het Russisch ge bied door den vrede van Brest-Litofsk aan Rusland ontnomen. Verder moet Konsl an ti ll opel tot vrijhaven worden gemaakt. Palo stina mag nooit onder Tui teel i heerschappij tcrugkeeren. Dan is onder do vredesvoor waarden van belang, dat de groote Slavi sche bevolking van Oostenrijk, n 1. de Joegu- Slaven en Tsjecho-Slovakken in onafhan kelijke staten worden opgenomen met Po len; zouden deze een barrière zijn voor Duitschland naar bet oosten. Wat bel Duit sche volk betreft, zcide Lodge, niemand denkt cr natuurlijk arm het \crnietigen. Wij zijh niet ten oorlog gegaan om te trachten voor Duitschland een legeering te maken. Daarvoor moeten de Duitschers zelf zorgen. Ondcrtusschen bowlt de oorlogsveidwa- zing nog steeds aan, zijn er nog steeds meer staten, die zich in den bajerd wil len storten. Zoo komt uit Lima, de hoofd stad van de Zuid-Aincrik'aansche republiek, het bericht, dat het garnizoen van Aneon aan het ïmuten is geslagen en eischen de onmiddellijke oorkgvci klaring aan Duitsch land, de overdracht der reïntemeerd© Duit sche schepen aan de Ver. Staten en het zenden van Peruaansche (roepen naar Frankrijk. Uit Rusland. E'C strijd om de macht. In het Z. van Rusland schijnen de anlio Bolsjewikitroepen eenige oordeclen te heb ben behaald. Felle gevechten ontstonden}, toen deze troepen N.O.-waarts trachtten door te dringen, om zich te vereeni.gcin met de Tsjecho-Slovakken, die aan den midden- Wolga opereeren. Voor cavalerio-afdeolin- gen moesten de sovjettroepen: (lied veld ruimen. Aan de Wolga lacht echter de krijgs kans de Eolsjewiki toe. Ze naderden daar ree'dS zeeg dicht de belangrijke plaats Ka zan. Op het N. front, in de buurt van Ar changel bleef het bij liet oude. Hier zullen do verdedigers wel de zwaarste dopper hebben, omdat ze daar te strijden heb ben tegen goed georganiseerde, flink bit- geruste vijanden. De sovjettroepen zijn volgens een bericht uit Moskou vol ver trouwen, evenals Trotsky, die dezer dagen een bezoek aan de verschillende fronten heeft gebracht. Eigenaardig en van zeer groote beteekenis is de mededceling dat „Dat kan mij niet schelen. Daarenboven, we zullen in het geheel geen gelegenheid meer hebben een prettig ritje samen te doen, met ons tweetjes; de logo's komen dadelijk en dan nu, dan. zal ik niet hoeven te .sm reken om gezelschap, mijn heer." De graaf lachte en Andrey vloog naai de bel cn schelde. „Zeg een Mr, Checks, dat Lord Marlow hem vanmorgen riïct spreken kan," zei ze tot den knecht. „Hij moest liever wan neer komen, oom?" „0, morgen, dunkt mij," zei do gnuif, over zijn kaal hoofd strijkende. „Morgen," zei Andioy. „En nu zal ik mij klaar maken. U zult zien hoe gauw ik klaar ben." en zij liep zingend de kamer uit. „Je bederft haar schandelijk, George," merkte Lady Marlow op. „Dat weet ik wel," zei hij lachend, „dat doe jif ook; je beweert alleen dat je het niet doet. Ik moest maar even naar de paar den gaan kijken. Checks zal woedend, zijn." Mr. Checks was zonder twijfel veront waardigd, maar het gelukte Andrey hem te kalmeeren en zijn verongelijkt gefronst ge laat weer op te vroolijken, toen pj hem op den weg passeerden met zijh boeken onder zijh arm. „Het is zulk een heerlijken morgen, mijn heer Checks," zei ze, terwijl ze haar paard inhield en hem toelachte, „en ikjheb den graaf overgehaald mee te gaan rijden. Het is 'alles mijn soh'uld." „Dut is waar, Checks,"' zei de heer Marlow, met een verontschuldigend 'glim lachje. „Maar het doet er niet toe, kom Beieren afdeelingen organiseeren om de sovjet-troepen te ondersteunen. Of Hier, van geregelde tioepen sprake is, zouden we haast betwijfelen. Waarschijnlijk zijn het nog in Rusland achter gebleven krijgs gevangenen, want van een officieel deel nemen door de luitschers aan den ouder lingen strijd of tegen de Entente-troepen m Rusland is tot beden nog niet gemeld. De binnenlandse he toestand, 1 it Malmo komt door Duitschland het bericht, dat in den nacht van 4 op 5 dezer te St. Petersburg maar eventjes 17.000 mensf hen, hoofdzakelijk officieren en leden der bourgeoisie in hechtenis zijn geno men. Langs dcnzelfden weg bereikt ons een telegram uit Stockholm volgens hetwelk een der mannen, die den gewezen Tsaar hebben gedood cn wel de arbeider Bielbro- dof te Jekatcrinenburg op s'traat door een wordende menigte is doodgeschoten. Daarna werd het lijk in stukken ge scheurd. De twee anderen, die daaraan roede schuldig zijn, zitten in de gevange nis. Dat de toestand in Rusland voor de Bolsjewiki-regeering nog zeer dreigend blijft, blijkt uit 'n mededeeling van de „Iswestia" dat de ontdekking meldt van een wijd vertakte samenzwering te Moskon van contra icvolufionnairen, die reeds lang het plan koesterden een gewnpenden opstand te verwekken, ten einde de zending van troe pen naar het Tsjecho-Slovaksche front te verhinderen. De organisatie stond met generaal Alcxejef in nauwe relatie en werd door diens instructies geleid. De opstand was aanvankelijk voor den 2en Augustus beraamd, maar werd door de plotselinge registreering der officieren en door de verordening omtrent de strate gische bezetting van talrijke woningen ver ijdeld. Bij de gearresteerde "Witte Gardisten werd oen nauwkeurig uitgewerkt plan van een gewaponden opstand gevonden. Ia de eerste plaats zouden do gebouwen "der buiten gewone .commissie cn het arsenaal hezet worden, waarop het vuur op het Kremlin ge opend zou worden. De geheele stad was jn districten verdeeld, waarin de huizen ge merkt waren, waar mitrailleurs opgesteld zouden worden. Ook op kerken en in ,de dakgoten Yan liooge huizen zouden mi trailleurs en zelfs kanonnen opgesteld wor den, dia bestemd waren tot "beschieting van bet Kremlin, zoo b.v. op den toren van de Allerheiligenkerk en de Nicolai- kerk. Acht leiders der organisatie weiden gear resteerd en doodgeschoten, .waaronder de voornaamste leider, Poljanski, en de voor malige commandant van het 8Ge regiment fusiliers Astrajef. De organisatie bestond uit afzonderlijke groepen van "10 man, zoodat geen lid jneer dan 10 deelnemers kende. De geldmiddelen werden in grootcn omvang'door "de Entente verschaft, zoodat hot soldij van con ge woon soRlaat tot 500 roebel per maand bedroeg. De buitengewone commissie stelde nu in alle afzonderlijke stadswijken sub-commis sies in, terwijl in alle gouvernementen en distriets-hoofdsteden .zelfs in de afzon derlijke kantons buitengewone commissies georganiseerd werden. Dc bladen brengen voorts berichten om trent po rongen tot opstand in dc gouverne menten WologJa, Wladimir, Wjatno, Orel, die bloedig onderdrukt werden. In Livno, gouv, Orel, leden de Soviettroepen zware verliezen, maar er werden ruim 300 "Witte Gardisten gedood. Te Petersburg werden 20 jnan gefusilleerd waaronder officieren van een in Kresnoja Sclo staand regiment, benevens "drie omge- koehte_ volkscommissarissen van bet com missariaat van Buitenlandse he Zaken. In een hoofdartikel eischt de „Prawda", dat de geheele bourgeoisie in de gevangenis wordt geworpen. Het Wolff-bureau zendt deze mêdedeelin- morgen maar. 'A propos is Sir Jordan gekomen?" „Hij komt vanavond, mijnheer," zei de rentmeester. „Het zou niet moer dan gastvrij zijn, als wij even bij liem aanreden m hem te di- neeron vroegen hé Andrey?" vroeg Lord Marlow,. „Heel goed, als u dat wilt." antwoordde zij zonder veel warmte. Zij" reden de laan van de Grange af, de hekken uit en don weg op. Bf© portier had een groote familie. Een groep molliga jongens en meisjes knikten en bogen voor mijnheer den Lord en „Miss Andrey" èn An klein dreumesje liep naast haar paard en greep haar rijkleed. „O, natuurlijk, dat is Tommy, dat was ik vergeten," zei ze en met oen lachje boog ze zich neer, lichtte het blonde rak kertje op en zette het voor zich in het zadel. „Wat hebben kinderen toch een goed geheugen I" zei ze. „Ik heb dat ventje altijd een eindje mee laten rijden en hij is het niet vergeten, zooals u ziet." „Ja," zei de graaf; „paarden en kin deren hebben een wonderlijk geheugen, zij vergeten een' "vriendelijkheid nooit." „En «een wreedheid ook niet. Maar Tom my schijnt een hceleboei zwaarder gewor den te zijn," zei ze, en ze deed of ze hem vallen liet, maar de jongeheer Tommy was volstrekt niet bang. „Daar, ik kan je niet langer houden!" en ze zette hem voorzich tig op den grond met een kwartje in zijn dikke vuistje. (Wordt vtrvolgd.) E#i» covrmt TtnéhQst digests, met utt- *oncteriag Tan Zon- en Feestdagen, Prga per kwartaal, met inbegrip ran 5 cts, incassokosten; f 1,80; franco per post f 1.76. Prijs per week: 10 cents. Afeonderlijaa nummers 8 cents. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. idTorientiea Toor het eerstvolgend num mer moeten riér twaalf unr aan net Bureau besorgd rijn. Een bepaalde plaats Tan sdvertentien wordt niet gewaarborgd. S ;i1IEDAMS£HE CG L RAMT Prijs der Adrertantiïnran 15 regels i 1.80; ieder# regel meer 86 cents. Reclames 50 c«nU per regel AdrertentiSn en Reclames in het ZaterdagaTondsammer met 10 Terbooging. Incassokotten 5 cents; postkwitanfies 10 cents. Tarieven Tan adrertentiUn bij abonnement ijjn aan bet Burean Terkrjjgbear. Dagelijks worden Kleine Adrortentiên op- fenomen 40 cents per adrertentie Tan oogstens 80 woorden; ieder Woord meer 2i/j cent, bjj ToorBitbetaUe» aan iet Bureau te Toldo#*, 9 543/10

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1918 | | pagina 1