De oorlog. Donderdag 7 November 1918. GEKOCHT. Dm» eoortnl rw-schoot asjêlpi, mot uil* «tnderinC tsn Zon- en Feestdagen. Intercomm. Telefoon No. 103. 71"* Jaargang No 15901 BUREAU: LANOE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVE»). BÜITENLAm ©e wapenstilstand. fj0 wapenstilstand is in 't zicht, het vrees el ijk bloedvergieten en lvot uitstorten van jammer en ellende over de wereld^ .liet zal weldra oen einde nemen. En dan kan do wederopbouw van wat in enkele jaren van razernij is vernietigd, een aan vang nemen. Er zullen geen nieuwe woinden meer ge slagen worden, maar uit de geslagene zal de wereld, en in 't bizandor Duitschland en ook zijn bondgenooten, nog lange, lange jaren bloeden. Duitschland heeft den oorlog verloren. En toch komt het er nog vrij genadig af. De intergcalliecrde commissie heeft de voor- usuries tel d, volrond wp!Ica DiiitecJi- land vrede kan krijgen. Deze voorwaarden zijn aan Wilson medegedeeld en de presi dent heeft aan Duifechiand medegedeeld, dat men ze kan komen halen. Meteen is daarbij gezegd, waar men zoo ongeveer op rekenen kan. In 't kort deelden we het reeds mede. De woordelijke tekst, die door Lansing ondertcekend en met een korte inleiding aan den Zwitserschcn gezant over handigd is, luidt; De president is thans in het bezit van een memorie met beschouwingen van de Geallieerde regeeringen over deze: corres pondentie, welke als volgt luidt: „De Ge allieerden hebben nauwgezet de correspon dentie overwogen, die heeft plaats gevon den tusschen den president der Ver. Ska ten en de Duitsche regeering. Onder voor behoud van de hier volgende punten, ver klaren zij zich bereid om vrede te sluiten met Duitschland op de voorwaarden, die de President heeft geformuleerd in de pre- sidentieele toespraak tot het Congres, op 8 Januari 1918 en op de aanvullende be ginselen in zijn latere toespraken verkon digd. Zij moeten er echter op wijzen, dat punt 2, betrekking hebbende op wat ge meenlijk wordt omschreven als de vrijheid ter zee, vatbaar is voor verschillende uit leggingen, van welken zij er enkele niet kunnen aanvaarden. Zij moeten dus voor zichzelven op dit punt volledige vrijheid voorbehouden wanneer zij ter vredesconfe rentie komen. Verder verklaarde de president in zjjn toespraak tot het Congres op 8 Januari als voorwaarde voor den vrede, dat het bezette gebied zoowel moet worden her steld als ontruimd en bevrijd, en de Go allieerde negoeringen gevoelen, dat niet mag worden toegelaten, dat er twijfel bhjft be staan omtrent Wat deze voorwaarde betee kent. Zij (de Geallieerde regeeringen) ver staan er onder, dat door Duitschland ver goeding zal Worden gegeven voor alle scha de, toegebracht aan 3e burgerbevolking over de Geallieerden en aan hun eigendommen door den aanval van Duitschland te land en ter zee en in de lucht." Do president draagt mij op, mede te doelen, dat hij instemt met do interpre tatie, gegeven in de laatste paragraaf van liet hierboven geciteerde memorandum. Voorts draagt de president mij op u tc verzoeken de Duitsche regeering ervap te verwittigen, dat maarschalk Foch gemach tigd '"is door de- Amerikaanscho regeering en do Geallieerde regeeringen om behoor lijk geaccrediteerde vertegenwoordigers van de Duitsche regeering te ontvangen en hun de voorwaarden voor oen wapenstilstand mede te doelen." Naar Het Epgelsch, yjajn, CHARLES GARVICE. 1 89} Jordan's oogen dwaalden vluchtig door de Jtamer rond en hij "huiverde. De woor den van don man hadden een somber ,too- ned van de gebeurtenissen van dien nacht voor zijn geest teruggeroepen. Hij zag zijn vader op het bed liggen, de afgebroken, ernstige woorden uitstootende. „Maar u hield u in. Sir Jordan, datdeedt u. is altijd koel en bedaard geweest, Sir Jordan," ging Lavarick voort. ^En, zei u: alles zal gieschieden zooals u wilt vader. Ik ben volkomen tevreden. Ik zal het tes tament ten uitvoer brengen het laat ste zoo getrouw als ik kan. Waar is het vader." De oude man hief de hand op en wees naar het bureau, dat zelfde daar", Lavarick wees met het hoofd naar het meubel. „In die tweede lade," zei Sir Greville. „Neem mijn sleutels; ze liggen onder het kussen." U nam de sleutels en deed do la open en kreog "het testament!" Jordan bracht ongemerkt de hand aan zijn voorhoofd en wischte de dikke zweet droppels af. „Tk zag het in uw hand," ging Lavarick zacht sprekende voort. ,',ïk weet zéker, dat h'et het testament was, want u zeij,Is dit h'et vader?" en de oude man knikte. „Houd woord, JjOicdajn," zei hij, ,„ik kan piot Duitschland weet nu wat Ihem te Wach ten staat. Op de veertien punten van Wil son kan het vrede k rijen, 'maar op two™ punten aangevuld: n.l. de Entente behoudt zich voot de vrijheid der zee op haar ma,nier uit te leggen en Duitschland zal alle burgerlijke schade, aangericht door sol daten, duikbooten en vliegmachines, moe ten vergoeden. W,at het eerste punt betreft, men behoeft niet te vragen, wie daar achter zit. En- geland zal zijn machtspositie niet willen afstaan. !Het zal, evenals voor den oorlog, zeeënglen, enz. kunnen sluiten, haar v'ag zal o]> de zeeën het eerst gegroet worden. Of dat de hooggeroemde vrijheid is, waarin de wereld zich zou kunnen bidon, als de Entente den strijd won, valt te betwijfelen. Ook nu nog zal het recht van den sterkste blijven hoer.-chen, in weerwil van alle schoone leuzen, waarvoor duizenden in den slrijd op leven en dood zijn gejaagd. En 'het tweede punt betreft: schadevergoe ding Voor alles, wat vernield is, door de Duitschers, niet, wat de Entente heeft vernietigd. 'Ofschoon door dezen eischook ons land welvaart, nu nJ. al onze sche pen, 'die in den grond zijn geboord, ver goed zullen moeten worden, strijdt het toch tegen ons rechtsgevoel, dat niet de Entente de burgerlijke eigendommen der Duitschers zal vergoeden, die door bomaanslagen, door onteigening, (o. a. in Amerika van Duitsche fabrieken, werven, enz.) enz., enz., onrechtmatig zijn beschuldigd of ver nietigd. En al moet Duitschland geen oor logsschatting betalen, de som voor schade vergoedingen 'uit te geven, zal zelfs Voor deze tijden, een fabelachtige som zijn.' En toch zal Duitschland deze voorwaar den aanvaarden. Prats Max von Baden hoeft gi-teren een oproep 'tot hei .Duit-che volk gericht, waarin hij zegt: I „President Wilson heeft vandaag op de Duiische nota geantwoord on meegedeeld, dat zijn bondgenooten zich met de 14 pun ten, waarin hij in Januari j.l. zijn vredes voorwaarden samenvatte, behalve vrijheid der 'zeeën, hebben vereciiigd en dat maar schalk Foch de wapenstilstandsvoorwaar den zal moedeelen. 1 Daarmee is de voorwaarden geschapen voor de onderhandelingen over vrede en wapenstilstand tegelijkertijd. Met het doel, aan het bloedvergieten oen eind le maken, is de Duitsche afvaardiging tot het slui ten 'van een wapenstilstand en hot aan- knoopen van vredesonderhandelingen Van daag benoemd on naar het Westen ver trokken."- En-de rijkskanselier knoopt cr deze waar schuwing aan vast, die wel noodig blijkt: „Do onderhandelingen zullen door on geregeldheden en tuchtloos optreden in haar voorspoedigen voortgang ernstig worden be dreigd. Meer dan vier jaar heeft het Duitsche volk eendrachtig en bahoerscht het druk kende leed en de offers van den oorlog gedragen. Als op het beslissende oogenblik, waarop alleen volkomen eendracht van het heele Duitsche volk de groote gevaren voor zijn toekomst kan afwenden, de binnen- landsche krachten falen, zijn de gevolgen niet to overzien. Handhaving van do tot dusver bewaarde rust in vrijwillige zelf- beheersching is in deze den doorslag geven- do ure de onontbeerlijke eisch, dien elke volksregeoring moet stellen. Dat ieder staatsburger de hooge verantwoordelijkheid beseffe, die hij, zich van dien plicht kwij tend, tegenover het volk draagt." De Engelscho bladen zijn natuurlijk in hun nopjes, nu Wilson liun do eonscssie hoeft verstrekt, van hoerscher der zeeën. rustig ten grave dalen, als den personen, clie ik verongelijkt heb, gaan recht wordt gedaan", cn u glimlachte en ging naar het bed." Lavarick's stem werd zachter en hij wees naar het bed „en u glimlachte tot hem en vlak voor zijn oogen (hield u het testament hij de kaars." "Jordan rukte vooruit, maar de spreker ging achteruit en lachte heesch. „Luister verder," zei Lavarick. „Juist op' dat oogenblik werd er geklopt. U was zenuwachtig, hetgeen niet onnatuurlijk was en u vloog naar 'de deur en stak het tes tament in uw binnen zak, dat dacht u ten minste." Jordan's lippen trokken zenuwachtig en L'avarick, alsof hij plcizierhad in zijn werk, ging met bedwongen opgewondenheid voort en toch voorzichtig en met nadruk, alsof geen enkele Jdeine bijzonderheid van liet vrecselijke toonoel overgeslagen mocht orden. „"Het was de verpleegster. U ging een naar minuten de kamer uit om met haar te spreken, maakte dat zij er buiten bleef en zond haar weg voor de een of andere reden, denk ik en nadat u de deur ,gesk>ten had kwam u terug bij het bed. üe oude man hief zich een weinig op zijn elleboog, tracht te te spreken, u te beschuldigen, wees op u, gaf een gil en viel dood neder. Do ver pleegster kwam binnen en de dokter en de rest en er was verwarring van allerlei piep* scnen zooais gewoonlijk. LT was vreeselijk ontdaan, geheel en al de liefhebbende zoon o zeer liefhebbend en gebroken van smart. Zeer aandoenlijk was daten u zorg de dat ze de kamer uitkwamen, zoodat ji De Londensche correspondent van de „Man chester Guardian" is alleen terughoudend en zegt: „Men acht het hier niet wenschelijk om bespiegelingen te houden over de aan Duitschland te stellen wapenstilstandsvoor waarden. In diplomatieke kringen gelooft men dat. de vredesvoorwaarden niet hard zullen zijn en dat zij onzen extremisten zullen mishagen." Voor Duitschland is dat te hopen. Het program van Wilson laat nog ruimte ge noeg. om de Engelsche extremisten te be vredigen, wc herinneren slechts aan het koloniale vraagstuk. Van het Westelijke front De Dui techcrs trekken óver een broed front terug en zuilen waarschijnlijk stand houden aan de Maas. De Geallieerden laten hun tegenstander echter niet met rust en volgen hen over het geheele front op den voet. De Franschen zijn heel den dag de Duit- schers blijven volgen. Op tiet breede front tusschen Sambre en Maas hebben de Fran- sche legers, plaatselijken tegenstand bre kend, jgen belangrijken vooruitgang get- rr&akt, op bepaalde punten meer dan 10 K.M. èn "tal van plaatsen met de burger- Ix volking bevrjjd. Ten 0, van 'de Sambre hebben zij de Oostelijke zoomen der bosschen yan Nou- vion en Regnaval bereikt Verder Zuidwaarts namen ze F.onfcune- les-Vervins en de stad Vorvins, tein N. waar van de voorhoeden oprukken. Aan gene zijde van de Serre houden ze Hary en la Cerrerie bezet Meer naar het O. schoven do Fran schen hun linies tot voorbij le Hoequct Renneval en Dolignon. Het Italiaansche korps heeft de Hurtauf overschreden en Ro- zoj-sur-Serre vermeestend. Op het front ten N. van de Aisne staan de Fjanschen op niper dan 12 K.M. noor delijk van Chateau-Porcien. De stad KeLhel is in de macht der Franschen. Dyonne op zes K M. benoorden (Bethel is bereikt, en daarbij een batterij van stukken van 77 m.M., benevens oen van stukken van 105 m.M. genomen, waarbij ze drie officieren en kanonniers gevangen namen. Verder rechts rukten ze in deze aigemeena linie opVauzelles,Auboncour!.-Vauzdk-s Storcy-Bautliemont, Ecordal op zesK.M. ten N. van Attigny, 'Guincourt, Jon val, Chagny-Jes-Amont. In de streek ten W„ Van de Bar heb ben ze hun linies tot anti Amicourt, het geen hun behoort, vooruitgebracht. Ook de Amerikanen rukkei cp, maar hier bicden de Doitschers krachtiger tegenstand, om hun hoofdmacht in het Westen ge legenheid te geven te retireeren zonder in Pun linkerflank ai te zeer bestookt te wor den. Tusschen de Bar en do Maas zijn ze in noordelijke richting opgeschoten. De Engelschen houden met de Franschen op bun rechtervleugel ongeveer gelijken tred. Ook zij zijn over het geheele" front vooruitgekomen en de linie Cartignies, Mar- baix Leval, Aulnoye Baisieux, Quievrechain is bereikt. De Geallieerden naderen, nu het gebied en de plaatsen uit de eerste weken van den oorlog nog bekend. Zoo slaan ze b.v. nog 10 K M. van Bergen en nog slechts 5 KAL van het uit dien tijd* bekende Maubeuge. Ten oosten van Pivo-t wankelen de Duit sche 'stellingen, die de linie MeziöreS Sedan dekken en tusschen Doornik' en de Maas zijn de Franschen een twaalftal K.M. rqn Sedan verwijderd. De Scheïdelinie wordt nu zeer bedreigd van uit het Z .én do inundaties hebben hier dus slechts lijdelijk effect gehad. De zijdelingsche verbindingslijnen van de Duilschers raken nu nog meer in de klem. Diat komt, zegt Reuter, omdat de vijand alleen was. liet eerste wat u deed toen ,u alleen was, .was de hand naar uw jaszak (e brengen en te merken dat het testament er niet in was." Jordan haalde diep adem, sloeg de ar men over elkaar en keek Lavarick uitda gend aati. y Het maakte n een oogenblik ongerust." hervatte „Lavarick. „U zou ér een eed op hebben gedaan dat u hel in uw borstzak ge stoken had, niet waar. Maar 'het was pr niet. Toen begon u het overal te zoeken. Ik denk dat u uw hoofd kwijt was het was ook voldoende om Iemand over stuur te maken want u keek in alle .mogelijke hoeken alsof u het weggegooid had, pr- gens naar toe alsof de oude paan uit het bed had kunnen komen en liet verstopt had terwijl u uit de kamer was. U was lang ge noeg do kamer uit geweest dat hij dat had kunnen doen als hij er de kracht toe ge had had; en er zijn dingen die .zelfs een stervend man wanhopig" taaken en hem kracht geven om te "doen wat nlqmand zou denken dat hij kon.'Dat dacht u zeker, want u zocht overal. Maar u kon het niet vin den. Het was verdwenen alsof u het wer kelijk verbrand hadt." Hij zweeg, alsof hij verwachtte, dat Jor dan spreken zou, maar Jordan bleef het stilzwijgen bewaren, mct_ gefronste wenk brauwen, de oogen gevestigd op de schede oogen van Davarick. „Juist op dat oogenblik, nadat u onge veer een kwartier gezocht had, hoorde ik voetstappen huiten. Ik wist dat ze mij pak ken zouden als ik bleef waar ik was en ook pis jk naar beneden ging. Ik moest do ka- zicb niet van de spoorlijn BergenMau beugeAvemes kon bedienen, aangezien wij Jaar maar 4 mijl (bij Maubeuge) van daan staan. Tengevolge der krijgsverrichtingen in de afgeloopen week zal de vijand bijna zeker langs bet ganseho front achter de Maas linie wijken. Onze vorderingen in den sector Mau beugeGriine maken het voortdurend las tiger voor den vijand om zijn drie legers in het N. naar een veilige Unie over te brengen, als de tijd daartoe noopt, ahvijl de Nederlandsche grens bij Maastricht zoo ver Zuidwaarts daalt, dat vele Duilschers best op Nederiandsch ge*bied kunnen wor den gedrongen." Wol Cf tracht nog een doekje voor het bloeden aan te leggen en zegt, dat de verkorting van het front, welke nu bewerk stelligd wordt, voor de Duitschers van on- ijcchatbaxe waarde zal worden. Uit umtsctiland. De Bolsjewiki-geest. Wolff meldt, dat de beweging ouder de matrozen en arbeiders te Kiel weer tot rust is gekomen. De manschappen van bet gar nizoen zijn bezig bet hoofd te bieden aan de moeilijkheden tot het herstel der orde. Langzamerhand worden algemeen de wa penen uitgeleverd. De particuliere huizen en winkels, alsmede de lazaretten en zie kenhuizen worden ongemoeid gelaten. De banken zijn bijkans alle in werking. De dienst in de kazernes en op de schepen gaat op de gewone wijze in zijn werk. De levensmiddelenvoorziening der burgerlijke bevolking is tot dusver nog riïet gestoord. De bevolking is rustte. Ook in Hamburg zijn thans de bedrijven in staking gegaan, meld' Wolff. Het is tot uitspattingen en gewelddadigheden geko men. Hetzelfde wordt uit Lübeck gemeld: Af gezien van de buitensporigheden in eenige bedrijven, is geen particulier eigendom be schadigd. De bevolking verkeert niet in gevaar. Zoo ziet hot er vrij onschuldig uit, maar Wolff zal de zaak vermoedelijk wel een beetje verbloemen. Van het oproer to Kiel was ook niets gemeld, door dit bureau, voordat het gebeurde hier bekend was ge werden uit do Duitsche bladen. De „Vorwiirts" heeft het nogmaals noo dig geoordeeld, om een oproep tot het Duitsche proletariaat te richten, om, nu de vrede ïn 't zicht is, zich niet pan de avonturen van Rusland te wagen. „Economisch gaat het er om, zegt hét blad, de volksvoeding tp waarb'orgen en den overgang naar den vredestoestand te bewerksteiiigen. De meest zorgvuldige or ganisatie der arbeidersbemiddeling, alsmede een rijkelijke ondersteuning der werkeloo- zen, is noodzakelijk, opdat niemand .ver hongert. Deze taak kon echter onmogelijk worden verricht, wanneer alles 't onderste boven gaat. Het gaat thans om U en uwe kinderen. Bewaart daarom de eensgezind heid, bezonnenheid en tucht. Geen .Russi sche toestanden, doch vast aanemgesloten voorwaarts naar de doeleinden van de de mocratie en het socialisme." Een. gevaarlijke besmettingsbron is nu uit Berlijn verdwenen. De sovjet-gezant Jof- fe is met het gezantschap gisteren uit Ber lijn naar zijn land teruggekeerd, 't Wias wel erg toevallig, dat er oen kist van jiet Russische gezantschap, zoo beschadigd werd, dat ile inhoud te voorschijn kwam Do IJuitschc pers is natuurlijk erg veront waardigd en er woitlt op gewezen, dat Joffe in Duitschland den zelfden rol speelde als Lockhart, de Engelsche vertegenwoordi ger, in Rusland. Dat is toen erg gelaakt. En geland en Frankrijk mochten zich niet met do Interne aangelegenheden van Rusland bemoeien, en nu bemoeide de Sovjet-regeie- mor dus ingaan en dat üeed ik." Hij lachte wreed. „Ik dacht dat u een beroerte kreeg toen u mj bet raam zag opendoen cn binnen stappen. U zag er nog slechter uit dan toon ik zoo even binnen kwam on dat zegt vrij wat. U zou mij natuurlijk aan de poliüe hebben ovengeleVerd,- maar ik had ÜU vriendje hij mij", hij tikte op do tafel met do revolver „en dat liiold u een oogen blik bedaard, totdat jk u verteld had, da! ik het gesprek tusschen u en den ouden man gehoord had en als u alarm maakte dan schoot ik hem af." 'Jordan heet zich op do lippen maar sprak nog altijd niet. ,„U bent altijd een koelbloedig man ge weest cn na .oen oogenblik bad u u zelf weer in bedwang. (Het nam niet veel lijd u te overreden, dai hot beste wat n doen kon was mij in die kast daar ginds te verstoppen en mij oen pak kleuren en geld genoeg te geven om het land uit te ko men. „Als hij maar eens uit "de buurt is," dacht u, „zal hij niet durven terug komen." En daar had u gelijk in, Sir Jordan, in een zeker opzicht. Dan volgen den morgen ging ik het huis uit, volko men vrij en vrijmoedig; zo zagen mij ban voor een van de mannen die tot de begrafe- nisverecniging belmoren, denk ik. Er gin gen allerlei menschen het huis in en uit en ik zag er zoo (volmaakt als een heer uit, ik leek zutkj oen respectabele mijnheer in uw kleuren, dat, al had die idioot yan een Tralo mij gezien, hij mij zelfs piet herkend zou hebben." Hij lachte van groote ring zich met de binnenl. politiek Van nog wel de eenige regeering die (haar als zoo danig erkend had. Maar in Rusland zal men zeggen: Dat deden we om de we reld het volkomen geluk deelachtig te doen worden. Er bestaat echter verschil van meening wat den mensch gelukkig maakt en we kunnen ons levendig voorstellen, dat de zegeningen, die over Rusland zijn nedergedaald, andere staten 'niet uitlokken tot een proefneming met het zelfde stelsel. De „Prawda" heeft nog hoop, jdat de wereld het voorbeeld van Rusland zal vol gen, maar waarschuwt zijn lezers tegen al te veel optimisme: de gebeurtenissen in Oo sten rijk-Hongarije en de verwisseling wan xegearingsstc'sel in Duitschland is nog maar een enkele schrede op den goeden weg. Den Bolsjewiki komt een spoedige vrede in het Westen niet erg te stade, en het zon bun waarschijnlijk groot genoegen doen als dooï den. onrpvj üe mnstend igheden! voor anarchie verbeterd werden, ten koste van het levensgeluk van rni 11 ioenen. De nieuwe koeris. Ia Duitschland breekt zich de nieuwe democratische richting ook in de Bonds staten overal ruim baan. In Saksen krijgt men nu ook een geheel lander stelsel. De yoorzitter van het staatsministerie ver klaarde in de Saksische Tweede Kamer: De regeering zal binnenkort bij den Land dag een wetsontwerp indienen, betreffende het algemoene, gelijke, "geheime kiesrecht voor de Tweede Kamer, met evenredige vertegenwoordiging ter bescherming van de minderheden. Do Eerste tKamcr moet zigh eveneens organisch aan de nieuwe orde aanpassen; haar grondslagen dienen onvermijdelijk te worden hervormd. Met het oog op '<le demobilisatie is de regeering voornemens een departement van arbeid in te stellen. De .regeering zal de betrekkingen met het rijk met bijzondere toewijding verzorgen. De zelfstandigheid der afzonderlijke staten moot met de oen heid van het rijk worden verhonden. Ook in Beieren voltrekt zich een geheele ommekeer, die dit koninkrijk tot een dei- meest democratische in den Bondsistaat zal malren1 I 1 j 1 1 Uit de Bénaurijken, De omwentel!ng. In Weenen blijft het rustig. Volgens het „AcMuhrblatt", te Weenen, heeft de nationale raad besloten, de kwestie van de staatshervorming van Duitach-Oos- tenrijk en de aansluiting bij Duitschland aan een volksstemming te onderwerpen. Een hittere pil is, dat Bozen, dat geheel door Duitschers bewoond is, door Italianen is bezet. Do Zuid-Slaven en de Italianen zijin het niet prg onder elkaar eens, Italië is door,zijn overwinningin een roes geraakt en eischt nu gebied, dat de Zuid-Slaven als hun rechtmatig eigendom beschouwen. De Hongaren bobben toena dering gezocht met de Zuid-Slaven pn deze hebben do toegestoken broederband mot geestdrift aangegrepen. Karolyi is niet, 'zooals gemeld was, naar Padua vertrokken tot het onderhandelen over den vrede. Zijn leiding wordt voexr- loopig In Boedapest nog te zeer vereïscht üe kwesties van den doortocht door Hon garije van "Duitsche Balkantroepen, waar voor Mackensen naar Boedapest is geko men, is een lastig waagstuk. Reuter ver neemt: do Hongaren hebben zes Duitsche divisies aan den Donau onder Mackensen 'niet door Hongarije villen laten terugtrek ken. Men mag daarom aannemen, dat deze troepen ons in handen zullen vallen. De Duitsche infanterie on artillerie in Kaukasië, die bevolen fs, over land naaa•, pret. „Ik kwam goed en wel het liuis uit cn was niet van plan ooit terug te komen, maar Ilif zwoeg even en zijn gezicht betrok. „Welnu, ik kreeg heimwee paar één ding, en 1 „Je dacht dat je mij geld kon afpersen," zei Jordan. „Je bent een gek. Ik lieb ge duldig geluisterd paar jo mengelmoes van nonsens en ongerijmdheden veel geduldi ger geluisterd dan een rechter of jurylid doen zou. Ja, je bent een dwaas. Wie donk je dat dit onmogelijke verhaal van een tweede testament zou gelooven? iEon geschiedenis verteld door oen ontsnapt ge vangene," hij lachte verachtelijk. „Neen, zulk een testament heeft nooit anders be staan, behalve in jo vruchtbare vereeldimg. De hoe'.e geschiedenis is een verzinsel, eén schavuit waardig, die een handige valscbü handteckening heeft gemaakt en ontsnapt is uit de gevangenis, een welbekend miisdpdL- aer. dien het njjjn plicht is aan de poli tie over te leveren." Lavarick zag hem van ter, zijde ,aan met een boosaardigen lonk. ,>Ik ben een dWaas, niet waar?'1 zei hij. „Goed, maar lang zulk oen dwaas niet als u, die vergeet, dat er getuigen waren hij het opmaken van het testament en dat oen van die tWoc getuigen de oude juf frouw "Pari-ion, nog springlevend is." {Wordt vervolgd.) Prüs per kwartaal, met inbegrip ran 6 ets. incassokosten: f 1.55; franco per post t 2.—. Prijs p»r week: 1» cents. Afzonderlijke nnmtnera 3 cent». Abonnementen worden dagelijks aangenomen. idrertentiën roor bet eeratrolgend num- moet»» r66r twaalf uur aan bet Burean bezorgd zijn. - Ken bepaalde plaat» ran idrertentien wordt met gewaarborgd. SCHIEL A1IISCHE DOU RANT Pr§« der Adyertentïè'nyan 15 regeli 1 1.30; iedere regel meer 25 cents. Reclames 60 cents per regel. Adrertentien en Reclames met 10 ïn bet Zaterdagayond- remmer met 20 rerhooging. Incasso kosten 5 cents; postkwitanties 10 cents. ^Tarieven ran adrertentien bg abonnement ayn aan bet Bureau rerkrygbaar. Bagel ij ka worden Kleine Adyertentien «p- fenomen k 40 cents per ad rerten lie yan oogstens 50 woorden; ieder woord meer 2 /j cent, b$j TeormitbeUling can kat Burean ia roldoen. ttuu.u1 o

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1918 | | pagina 1