eerste blad.
Zaterdag 9 November 1918
71"' jaargang
OEKOCHfi
Intercomm. Telefoon No. 103.
15903:
BUREAU: LANGE HAVEN 141 fHOEK KORTE HAVEN).
De Mnaenlaudsche crisis in
JDui. sehland.
Nu liet gevaar zeer dreigend wordt, dat
do binnenlandscho rust in Duitsehland ern
stig verstoord zal worden, hebben de so
ciaal-democraten een poging gewaagd om
do revolutie te voorkomen en de leiding
van do beweging in handen te nemen. Ze
zijn daarom tot zeer radicale maatregelen,
overgegaan en op korten termijn het ver
dwijnen van keizer Wilhelm en den kroon
prins geëisent. Gistermiddag was de ter
mijn verloopen -en de keizer heeft nogmaals
eenigo uren bedenktijd gekregen. Mocht kei
zer Wilhelm geen aanstalten maken om
af te treden, dan leggen, de sociaal-demo
cratische ministers en bloc hun functie
neer, wat beteekenen zou: een. strijd op
leven en dood tegen het keizerismo. Ze heb
hen aan hot volk een oproep gericht, waar,in
ihet heet, dat de vrede verzekerd is.
„Binnen enkele uren zal er wapenstil
stand zijn, doet geen onbezonnenheden,'
waardoor in het land een bloedbad aange
richt zou Worden. De besturen van do partij
en de Rijksdagfractie hebben den Rijkskan
polier de volgende eisclien gesteld:
le. Vrijheid van vergadering.
2e. Politic en militairen moeten tot de
uiterste bedaardheid worden aangemaand
3e. Aftroden van keizer en kroonprins
uiterlijk Vrijdagnamiddag.
4e. Versterking van den invloed van de
sc'al is ten in do regeering.
be. Reconstructie van het Pruisische mi
nisterie in overeenstemming met de meer
derheidspartijen in den Rijksdag."
Wat het antwoord is geweest, dat uiter
lijk gistermiddag 6 uur moest gegeven wor
den, is thans nog niet bekend. Wel echter
een der gevolgen van dezen maatregel.
Prins Max von Baden heeft n.l.
zijn ontslag ingediend als rijks-
kanselier.
De keizeï, die door den Rijkskanselier
over den gebeelen toestand nauwkeurig
werd ingelicht, heeft Prins Max verzocht,
voorioopig, de werkzaamheden van Rijks
kanselier te blijven Waarnemen, totdat de
keizer ©en definitief besluit neemt. Dit laat
ste is biimenkort te verwachten.
Het is te hopen voor Duitsehland, dat
de keizer nu maar d© punt er af bijt
enverdwijnt, want anders staat ver-
ntpedelijk na 41/» jaar buitenlamdschan strijd
een burgeroorlog voor de deur.
Hot is te begrijpen, dat Prins Max als
overfuigd monarchist en toekomstig groot
hertog van Baden niet anders kon hande
len, dan hij gedaan heeft. Hij heeft de
democratiseering van Duitsehland ingeleid,
maar de beweging is hem boven het hoofd
gegroeid. Dat is niet zijn font, maar de foui|
van hen, die het Duitsche volk zoolang
onmondig hebben gehouden. Het volk ver
draagt dat niet langer. Was men eerder
met de noodige hervormingen voor den
dag gekomen, misschien zou'de volksrcgee-
ring langs den vreedzamen weg der evolutie
tot stand zijn gekomen. Nu dreigt een revo
lutie de schade in te halen, met omverwer
ping van alles wat tot heden zoo hecht,
leek.
Het Pruisische ministerie heeft den wenk
begrepen en is in zijn geheel afgetreden,1.
De tegenwoordige plaatsvervanger van
den minister-president, dr. Friedberg, heeft
de opdracht gekregen een nieuw kabinet
te vprmen.
Naap het Ertgtelsch,
1 tfain;
CHARLES GARVICE,
01)
„D,at kan ik.' Sir Jordan, ik hecht niet
veel aan wat ze de Voorzienigheid noemen
tik ben geen heilige, zooals |j, die spee
ches fcifsteekt in Exeter Hall: maar nis ik
ooit neiging had' om mij te bekeeran, dan
zou de manier, waarop deze zaak zic-h
toegedragen hooft, mij bijna; overtuigen dat
ér iets meer dan toeval pn gel'uk op do we
reld is!. Hier Aï 'ik, schijnbaar totaal, toe
vallig buiten het faam op den avond dat u
het testament vernietigen wou; ön jlaar
loop ik, jaren daarna,"aan de buitenzijde
Van ©en tent, waarin de Vader van jast
meisje op sterven ligt. O, ik heb hem lang
gjeJeden gekend en ik herkende hem dade
lijk toeta. ik zijn stem hoorde. Ja, daar had
je het_ meisje pah wie pon derde gedeelte
Van Sir Greivili>e's geldi werd nagelaten
da dochter vjan de personen die hij ten
dood© toe Vervolgd, had, 1en daar was
dri, in het iandere gedeelte Van de wereld
met het testament "in mijn bezit, waar
door zij een rijke vlrouw zon worden. 'Is
dat alles niet wonderlijk, zeg?"
Jordan luisterde met aandaoht.
„Dit is een zonderling Verhaag" zei hij
met eon^ gedwongen glimlach.
„Dlat is ook zoo," antwoordde! Eavjariok
kooltjes, „©a ofschoon hot kooj: oen
Het ministerie zal van iedere meerder
heidspartij 2 vertegenwoordigers bevatten.
Ook de leider van het centrum, Spahne
cu de leider der vooruitstrevende volkspartij
Fischbcek zullen tot het nieuwe ministerie
behooren.
De soeiaal-domocraten zullen de porte
feuille van volkswelvaart in het nieuwe
ministerie qp zich nemen. Verder zal er
een minister zonder portefeuille zijn.
Ook van regeeringszijdo doet men nog
wanhopige pogingen om de menschen te
kalmceren. Met schoone beloften tracht men
ze nog „zoet" te houden, en dat is geen
teeken van innerlijke kracht en zelfverlrou-
wen wat oen regeermg toch moet hebben,
zal jrij het heft in handen houden. De
staatssecretaris van voedselvoorziening
heeft de volgende proclamatie gepubliceerd
„Sedert 4 jaren heeft bet Duitsche Volk
de lasten en ontberingen van den oorlog
met bewonderenswaardige standvastigheid
gedragen. Thans is de vrede en de opheffing
van de hongerblokkade in zicht. Daardoor
zal ook een ontspanning ten opzichte van
de levensmiddelen intreden.
Den lsten December zal hpt broodrant
soen worden verhoogd. Geleidelijk zullen
andere verbeteringen intreden; daarvoor,
zoowel als voor do verdere verzorging van
de bevolking is het volstrekt noodzakelijk,
dat de orde wordt gehandhaafd. Ieder stoor
nis verhindert den regelmafigen aanvoer
van levensmiddelen en bedreigt de groote
sleden fen jndustriedistriclgsn met name
looze ellende.
Wij wenden ons tot het heele Duitsche
volk om dit gevaar af te wenden."
Toch gaan overal de revolutionnaire be
wegingen door, al dragen zij ook {niet dai
radicale karakter van de Bolsjewna-om-jj
wenteling. Hier is het in de perste plaats
te doen om politie macht, die gepaard*
gaat met oen ontzettende oorlogsmoed
.heid. In Rusland kwam daarbij de cco-no*
mische vrijmaking van het lang vertrapte
proletariaat. Dit laatste speelt tot nu toe
geen rol in de revolutionnaire bewegingen
in Duitsehland. De soldaten- en arbeiders
raden treden iJelfs zeer sLreng op tegen plun
deraars, die onvoorwaardelijk "worden dood
geschoten. In Rusland was het echter een
bewijs, dat men zuiver in de yevolution,-
naire leer was, als men zich .vergreep aan
het eigendom van een ander.
Op verscheidene plaatsen zijn nu ook
soldaten- en arbeidersraden opgericht. O. a.
te Keulen, Oldenburg, Hannover, Wilhélms-
hafen en Stuttgart. Te München, de hoofd
plaats van Beieren, is een zeer opgewonden
betooging gehouden, waarin de uitroeping
van de socialistische republiek werd" ge-
eisdit. Ook hier werd een soldaten- pn
arbeidersraad gevormd. Of deze de macht
in handen heeft en het wezenlijk tzoover
komt, dat het Beiersche koningshuis ver
dwijnt, is nog niet te zeggen. jDe Berichten
daaromtrent zijn nog zeer schaarsch. De
hertog van Brunswijk 'hoeft eieren Voor
zijn. Veld gekozen en besloot da geecls aan
gekondigde horvorming van het kiesrecht
enz. te herzien en nog radicaler wijzigingen
aan te brengen. i
In Berlijn blijft het nog rustig, zoo ft
schijnt, ofschoon er ook reeds berichten
,zijn geseind, dat d© revolutie ook paar do
hoofdstad is overgeslagen. Er hadden sa
menscholingen plaats en optochten weiden
gehouden, maar de soldaten waren geeon
signeerd in de kazernes en. konden ,dus piet
mee doen. Er had een botsing plaats tus-
•schen betoogeïs en politie.
Ook hfet spoorwegverkeer is grootendcels
gestremd. De lijn naar Hamburg is gedeel
telijk in handen der revoluüonnaireri. De
„Yoss. Ztg." geeft het volgende overzicht
over do ontwikkeling van den toestand:
De beweging is in Kiel begonnen pn wel
tengevolge van een Vergissing. Zij ontstond
onder stokers ein matrozen vaïi de oorlogs
schepen, die meenden, dat een hun Bevolen
uitvaart ecu oorlogsonderneming gold. De
beweging kroeg weldra grooten omvang en
een politiek karakter. Zij heeft zich ook
uitgebreid tot een groot aantal kustste
den, verder op het gebied van jdleeswijk
Holsipin en ton slotte tot enkele plaatsen
in het binnenland, met name 'Kaanover. 1
D,e deelnemers hebben o. a. vergaande
zelfregoeririg geëischt en die voorioopig ook
ingesteld; zij hebben organisaties in het
leven geroepen, in wier 'handen de leidin
van alle takken van bestuur is gesteld en
dip voor de handhaving der orde gorgen.
Tot dusvpr is hun dat in (het algemeen ook
gelukt. De beweging had zich tot gister
avond betrekkelijk rustig en zonder veel
bloedvergieten voltrokken. De bedoelde or
ganisaties zorgen ook de handhaving van
het tram- en postverkeer en voor de strenge
Bestraffing van plundering gn andore mis
drijven.
Ov,er de jiolitieke oogmerken van de be
weging zij opgemerkt, dat de leiders overal
trouw aan het rijk voorstaan. In ver-
sch.eidene gevallen zijn ook onderhandelm
gen tusschen hen en de rijksrogeering aam
geknoopt. Over de uitkomsten daarvan is
tot dusv.er niets bekend ^geworden.
Het oorlogskabinet heeft gisteren van
den vroegen morgen af vergaderd, onder
voorzitterschap van den Rijkskanselier.
E'en zeer ingrijpende maatregel is, dat
all'e buitenlanders die werken aan de fa
brieken van Krupp te Essen, ontslagen
zullen worden. Men rekent dus op
beëindigen van dm oorlog binnen enkele
dagen. I
Duitsehland bpleeft zeer moeiljjke dagen.
De wapenstilstand.
Met den wapenstilstand wil het nog niet
vlotten. De Duitsche delegatie is bij Foch
aangekomen en Erzberger heeft, zoo wij
reeds konden molden, oen koerier met de
voorwaarden weggezonden. De Duitsche re-
gcering had gevraagd onmiddellijk bij aan
komst van de de'egatie ,een wapenschorsing
aan te gaan, wat natuurlijk iets anders
is dan een wapenstilstand. Foch heeft dat!
echter geweigerd. De Entente-legers zullen,
nu de Duitschcrs op hun terugtocht zijn,
nog willen binnenhalen wat er te halen
is. De strijd zal echter niet lang meer du
ren. De Duitschers hebben bedenktijd om
al of niet de voorwaarden voor een wa
penstilstand, zooals 'de .Geallieerden die
ze hebben voorgelegd, tot Maandagmorgen
11 Uur (Fransche tijd). Zijn ze dan Piet
aanvaard, dan krijgen de Duitschcrs waar
schijnlijk geen pardon meer. De eischenj
schijnen echter niet mee te vallen. De dele
gatie heeft naar Berlijn geseind, om twee
gedelegeerden van de marine lie zenden, met
een stafofficier. Het zal waarschijnlijk wel
©en kwestie betreffen in verband met de
eischen van Engeland in zake vergoeding
van in den grond "geboorde schepen.
Blijft Engeland bij zijn eisch tot algeheel©
Schadevergoeding in natura, dan js Duitseh
land onvoorwaardelijk lam geslagen jen
wordt, £00 nu het Bolsjewisme nog riïet
zegeviert toch deze strooming zeer in de
hand gewerkt. Een staatsbankroet van
Duitsehland, met al den .aankleve van dien
zal toch ook de Entente niet toelachen en
daartoe zou het onvoorwaardelijk komen
als Engeland in zijn eisch volhardt. Natuur
lijk zitten hier de imperialistische drijvers
achter, die er eigen belang bij hebben den
concurrent van de wereldmarkt uit te slui
ten. "Het is te hopen, dat in fEngelanid
t?o oogen bi| tijds open zullen gaan, idat
terwill© van enkelen niet een geheel volk
in den afgrond wordt gestort.
Tan het Westelijke front.
De terugtocht naar do Maaslinie wordt
nog steeds doorgezet. De Duitschers zeggen
in him communiqué„Gisteren pen rustige
dag." jbÊen moet er echter in gedachten
leugen houdt, het is de waarheid. Dat is
het waar de Voorzienigheid bij te pas komt.
Ik zeg u" BÜ sprak langzaam en met
nadruk „dat ik bijna lust had in Enge
land tet blijVen op gevaar af teruggezon
den te worden naar do gevangenis, alleen
om het' jonge meisje te vinden; nytar ik
kon mij'zelf zoo yer nietkrijgen bn ik
stak den Oceaan over ten daar, aan het
'andere eind van da wereld, vond ik haar
toevaillig. Ik zou haar gemist hebben en
misschien voor hl tijd, éLs idcr gebleven
was. Denk u nu nog dat ik lieg?"
Jordan haalde verachtelijk de schou
ders op.
„Nu, ik veronderstel, dat je de Waar
heid spreekt," zei hij, „en dat je het meisje
gevonden hebt, aan wie mijn vader liet
geld heeft nagelaten. Maar je zei ik weet
niet of ik het goed verstaan heb dal
haar vader dood is."
„Dat is zoo," stemde Lavarick toe.
Jordan glimlachte.
„Je zult het moeilijk vinden haar iden
titeit te bewijzen, vriend,'' zei hij.
„Zou ik?" antwoordde Lavarick meteen
onheilspeilenden glimlach. „Ik geloof van
niet. Zoo lang zij leeft, kan zij haar iden
titeit bewijzen, ovejral en altijd. .Wou u
wéten hoe? U lacht verachtelijk en giegelt
alsof ik n iets wijs maakte, dat een kind
niet zou gelooven. Ik zal u zeggen hoe
vlak voordat haar vadeir stierf - bedenk
wel, dat ik er bij was, ik vertel u wat ik
gezien heb gaf hij haar de papieren,
die konden bewijzen wie ze was. Hij ver
zocht haar ze te verbergen totdat zij acht
tien jaar was. Hij wist, dat Sir Grevill©
er eep. eed op had gedaan jhem in het
ongeluk te storten en was hang dat do
oudo man het meisje vervolgen zou, zoo
als hij haar vader en moedor vervolgd had.
Zij moest do papieren verbergen. Ik zag
dat zo ze in haar boezem slak Ilij
zweeg, want Jordan had opgekeken met
een scherpen glans in zijn oogen.
„Heb je die papieren in je bezit?" zei hij
met zachte stem vol verlangen.
Voor het eerst betrok L'avarick's gezicht
en hij keek heel beschaamd en moedeloos
toen liij vloekende pp' de tafel sloeg.
„Ik heb gezegd, dat ik u eerlijk do waar
heid zou zoggen en dat zal ik ook doen.
Neon, ik heb ze niet. Ik heb' er jnijn
leven voor gewaagd, niet eens of tweemaal,
maar telkens is het mij mislukt. Maar,"
hij uitte ben. afschuwelijken Vloek i,-,ik
zal ze nog krijgen."
Jordan, nam hem opmerkzaam op. L'ava
rick's toon en manieren overtuigden Jordan
dat hij de waarheid sprak al was 'het
de geheele waarheid niet. Lavarick streek
met de 'hand over zijn mond.
„Bah, ft is droog wedt!; en ik héb mij
zelf warm gemaakt met praten en denken
over alles wat ik beleefd héb. Laten wij
wat drinken."
Jordan toonde 'geen Boosheid over het
onbeschaamd ruwe hevel, maar knikte Jjijha j
bij voegen: onder de gegeven omstandig
heden, want de legerberichten der Entente
melden niet alleen vooruitgang maar ook
hier en daar vrij hevige gevechten met
Duitsche achterhoeden. Langs de Jlaas ruk
ken do Amerikanen in een snel tempo op.
Het grootste wapenfeit is hier de ver
meestering van Sedan, dat nu geheel in hun
macht' fs.
De Londensche bladen wijzen er op, dat
het binnenrukken van de Amerikanen in
Sedan uiterst belangrijk i=, want het splijt
de vijandelijke linie in tweeën en scheidt
zijn legers van elkaar. Zoodoende hebben
de geallieerden volbracht, wat de Duit
schers niet hadden kunnen volbrengen.
De „.Daily Telegraph" schrijft: „Het is
niet enkel voor Frankrijk, dat Sedan onder
de vreeselijkste namen uit de geschiedenis
zal zijn. Zoo al het Twee'de .Keizerrijk
daar ten val kwam, de val van een ander,
oen sterker en gevaarlijker keizerrijk dan
dat van Napoleon wordt daar heden voi-
ftrokken. In 1870 was Sedan slechts het
sein in Frankrijk voor een edele poging
tot eenheid; in 1918 ziet Sedan het weg
smelten van ae laatste mogelijkheid voor
een Duitsche militaüe herleving, het eind
stadium van een nederlaag, die in de ge
schiedenis zonder voorbeeld is en het be
gin van den politieken chaos in Duitseh
land."
Ook in Wo.evrc hebben de Amerikanen
succes gehad, ofschoon de wig, dio fïe
Duitschers hier nog in de Aroerikaansch-
Fransche linie hebbon, blijkbaar moeilijk
weg te wérken is. l
Aansluitend met don opmarsch der Ame
rikanen, rukken de FraUschen vlug op. jH|un
legerbericht zegt over den strijd: „DeFran-
jSchen zijn vandaag de Duitsche "achter
hoeden blijven vervolgen en hebben een
breede strook Franschen grond met tal
van bewoners bevrijd.
Links breidden ze hun vooruitgang ten
O. van den weg van la „Capelle maar Aves--
nes uit en schoven ze de linies tot vlak
bij het fort van Hirson.
Verder naar het 0. bereikten ze op ver
scheiden punten den zuidelijken oever van
de Thon tusschen Origny en Liart.
Ondanks den .verwoeden tegenstand der
Duitschers vestigden ze bruggehoofden op
den noordelijken oever.
Rechts staan ze langs de Maas yan Mé-
zières af tot ter hoogte van Pazeillcs.
iHet aantal gevangenen door do Fran
schen sinds gisteren genomen, gaat da
2030 te boven. Overal ïaten de Duitschers
kanonrien en materiaal in den steek."
In het N. trachten de Engelschen ge
lijken. tred te houden met hun bondgenoo-
ten,'die op hun rechterflank vechten. (Over
hun successen wordt üit Londen gemeld:
„Ondanks het erg ongunstige weer, zijn (le
©ritten in den stroomenden regen flink
opgeschoten op het front bezuiden hetlBjitr-
genCondékanaal. 1
Rechts namen we Avesnes en overschre
den we do lijn AvesncjMaubeuge-weg ten
N. pn ten Z. van die jstad.
In het centrum zuiverden we ITautmont
en naderen dc spoorlijn ten W. yan Mau-
benge. i
Links vermeesterden we Malplaquet, Fay
le Franc, Dour en Tholin en rukten we
langs het IBIergen-Condékamaal op.
Verder noordwaarts is do vijand, wiens
flank door onzen opmarsch o.p het plag-
front wordt bedreigd, begonnen met ten
Z. van Doornik terug to trekken. jWij heb
ben Condé en do overtochtsplaats van het
Scheldekanaal ten Z. -van Antoing bemach
tigd. Wo namen voorts Laignc en pelloy
en houden het westelijke stuk van Doornik
bezet." i
Door dezo vooruitgang wordt het Schelde-
front steeds meer in gevaar gebracht gn
zal men tot èon onverwijlde terugtocht
vriendelijk,
„Je zult een glas wijn hebben," zei hij.
„Dank je voor je 'wijnHaal liever wat
cognac," zei Lavarick kortaf.
„Zeker," zei Jordan, en ging zacht de
kamer uit. i 1
Lavarick volgde hem naar de deur en
keek do mooie gang in met ide Kostbare loo-
pers en gordijnen, schilderijen en beeld
houwwerk Jordan kwam to.rug en had een
blad in de hand met een likeurflesehje,
een waterkaraf en glazen en een kaars;
hij zette het op tafel en gaf hem pen
wenk.
„Bedien je zelf," zei hij, terwijl hij dc
kaars .opstak. 1
Lavarick schonk een groote hoeveelheid
cognac en een klein beetje water in en
hief het 'glas op tot aan zijn lippen, maar
plotseling hield hij het glas halverwege
stil en met een schrik keek hij Jordan
achterdochtig aan, die hem stil zwijgend
stond aan te zien.
„Hier," zei Lavarick op schérpen 'toen,
„drink zelf." i
Jordan schudde het hoofd.
„Ik drink niet," zei hij.
Lavarick sprong -van de tafel en greep
hem bij de keel.
„Jou gemeen© hond!" gilde hij. „Je wo-u,
nu wat wou je? Ik zal je Worgen."'
Jordan worstelde wanhopig en het ge
lukte hem eindelijk uit te roepen: 1
,/\Vat doe jg? Wat 'lis ér?" 1 i
moeten besluiten. Opmerkelijk is bet gering
aantal gevangenen, dat dc Geallieerden ma
ken, in verhouding tot hun vorderingen.
De Duitsche hoofdmacht schijnt alweer
fn veiligheid te zijn. Aan materiaal gaat
echter heel wat verloren, nu de Duitschers
zonder étappe ineens van de Oise naar de
Maas moeten retireexen.
De Geallieerden hebben echter bloedige
offers moeten brengen om het zoover te
krijgen. Hoe vinnig er nog gestreden is aan
het Westelijk front, blijkt wel uit de Brit-
sche verlieslijsten over Drtobe-r.
Enkel aan het Rritschc leger heeft deze
maand het verlies gekost van 7887 officie
ren en 148 690 man; een hooger totaal
dan sedert Mei (toen het 7G95 officieren en
154.939 man bedroeg) was voorgekomen.
Voor het halve jaar MeiOctober be
droegen de verliezen van bet Britsche leger
33.240 officieren en 628.909 man.
Voor de Britsche vloot waren de ver
liezen in October 62 officieren ea 387 man.
Zou het nog lang duren voor de wereld
wijs wordt?
Ook in Frankrijk voelt men den ernst
ran den toestand.
In het „Journal" zegt Clément Vautel,
dat, al is de overwinning ook behaald,
Frankrijk geen reden heeft tot uitbundig
heid. Op de hem edg-en wijze behandelt hij
dit thema. Na gezegd te hebben dat men
nergens die opgewonden overwinningsroes
bemerkt, zegt Vautel: „De burger is kalm,
bescheiden. Hij woont de ineenstorting van
een wereld bij, hij verneemt de gebeurte
nissen, waarbij de grootste historische fei
ten maar kinderspel zijn, hij is de tijd
genoot van den Zondvloed en van de Apo
calyps, en wanneer hij zijn krant vaag
doorgekeken hoeft, dan komt hij er nog
bjjna toe gapend te vragen:
„Wat is er voor nieuws
Sombere lieden beweren, dat de overwin
ning de Franschea onuitstaanbaar zou ma
ken.... Laten ze gerust zijn. Het minsJt in
de mode zijnde type is op 'toogenblikde
man. die borden stuk slaat. Want men
hoeft het recht hem te zeggen:
„Maak toch niet zoo'n herrie... Er zijn
dooden in huls
Uit de OoHanryken,
DeDuitschetroepen'xnTirol.
De Beiersehe minister van c Brlog liceft
medegedeeld, dat de zending van Duitsche
troepen paar Tirol niets dan een veilig
heidsmaatregel is pm zoo mogelijk oen in
val van Entente-troepen in Zuid-Duitsch-
land te voorkomen. Dc Geallieerden kunnen
heter b'.v. in de bergen aan de Brennerpas
tegéagehouden worden, dan aan de Beder-
scho gr té is. Aan Oostenrijk is gezegd, dat
'inen alm inval niét als e&i onvrxeiMoi
lijklieid moét beschouwen, de Duitschers
zuilen zelfs helpen de ordelijke demobili
satie van het Oostenrijksche leger mogelijk
te malten. Maar ondertusschen ziet Oos
tenrijk, dat zjch uit den poricien toestand
zoo goed en zoo kwaad dat ging, gered
heeft, straks zijn gebied tot oorlogsterrein
gemaakt, als tenminste niet de wapen
stilstand geslotein wordt
Strijd om 'den buit?
De Servische regeering heeft geprotes
teerd tegen de bezetting van de Adrialischo
kust van Dalmaiié door de Italianen.
Do Serviërs hebben gedroomd van een
grool-Sérviü, dat zich uit&lgckte tot d©
Oostenrijksche hergen. Maar ook Italië wil
een flink sluk van den buit. Onze sympa
thie staal aan dc zijde van het kleine hel
denvolk, dat ofschoon zich geen Servisch
soldaat meer op vadedandschen bodemi
bevond, dapper stand hield.
De Servische troepen zijn naai' don noor
delijken oever van Donau en Save (Over
gestoken en bevinden zich dus nu pp Hipn-
gaarsch gebied. -
„Wat er is?" snauwde Lavarick hem
toe. „Je hebt den drank vergiftigd.
Jordan bracht er met moeite een ontken
nend woord uit, zijn stem was half wég;
maar Lavarick hield het glas ao,u gijn lip
pen.
„Drink," zei hij. „Drink, of ik zal
en hij nam de revolver op.
Jordan nam het glas in zijn bevende,
handen,
„Jou dwaas," zei hij hovende van woede
over de schande die hij had uitgestaan.
Denk je dat ik inij vernederen zou zulké
hulpmiddelen te gebruiken als jij?"
„Tiet doet er niet toe wat ik denk,"
antwoordde Lavarick norsch. „Drink, eh
een goeden slok ook. Ik vertrouw je pet
zoo lang ik je zie,. Sir Jordan 'Lynné;
geen zier verder. U hebt den tijd gehad hel
goed te mengen en als je het niet gedaan
hebt, dan is er ook goan reden voor te
weigeren het op te drinken."
Meteen minachtend gebaar wierp Jordan
een teug van het sterke mon'géel paar bin
nen en zette liet gals neer.
„Genoeg," 'zei hij1, „mijn géduld is uit
geput. Ik geef liever 'alias op dan een
kwartier langer adem te halen in dezelfde
lucht als jij. Het testamentje was ge
komen om het testament te vcrkoa'pen';
noem den prijs; ik wil het hier, cn op
dit oogenblik koogen of in hét geheel nieB
nooit;" 1
I (W$rdt wrvolfd.)
Poie conr&nt v«ra<4ii]nt d&gelijka, mo! nit-
louJenog; van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal, met inbegrip van 5 ets.
incassokosten: t 1.55; franco per post I 2.
i'njs por week: 12 cents. Afzomleilijka
nummer» 3 cents. Abonnementen wot lien
dagelijks aangenomen.
Advertentien voor bel eeistvolgend lytra-
mer moeten vébr twaall uur aan het ISuieau
beiorgd zijn. Ken bepaalde plaats van
tdvertentien wordt niet g»waarborgd.
SCHIEDAMSCHE
Prijs der Advcrlentiëarun 15 regelt
1 1.30; iedere regel meer 25 eente. KeHimei
60 cents per regeL Advertentien ea
lleclame3 met 10 in het Zaterdagarond-
Bummer inet 20 rerhooging. Iscesio-
kosten 5 cents; pcstkwilanties 10 cents.
^Tarjereu ran adyerleutien bp abossemeat
cyn aan het Bureau verkrpgb&ar.
Dagelijks erorden Kleine Adrerlentiën op
genomen a 10 cents per adrertentie ran
hoogstens 30 voordonieder voord meer
-Ze cent, bij roonti tbc taling aaa het Baren
t» ïcldoen.
