Vrijdag 17 Januari 1919,
IJsIand's bekoring.
- Dew comfit Wfóh&ul ïèeCuft-
fntercomm. Telefoon No. 103.
71,l# JSari
No. 15957
Bij of krachtens wetten of verordenin
gen voorgeschreven en andere officiegIo
af- en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
Hinderwet.
Bij besluit Van Burgemeester en Wet
houders van den löen Januari 1919 is:
le. VERGUNNING VERLEEND, aan do
Nederlandmho Distilleerderij "en Flesschen-
fa.lmek, vooilieon de lirrna LIERMAN JAN
SEN:
a. tot het wederopbouwen van de glas-
slijperij en draaierij aan den Noondvest-
singel no. 37, kadaster Sectie If no. 782,
waarin als beweegkracht zal worden aan
gewend de bestaande stoommachine van
GO P.K.;
b. tot uitbreiding van de Glasfabriek
„UTO", aan den Noordvestsingel no. 37,
kadaster Sectie II no. 782, door het weg
breken. van twee generatoren en een koel
oven en het daarvoor in plaats slellen
van drie generatoren;
c. tot uitbreiding van de Glasfabriek
„UTO", aan den Noordve-atsingel no. 37,
kadaster Sectie H no. 782, met een glas-
oven voor kristalglas, zulks onder in
trekking van de haar bij besluit van den
19en September 1918 verleende vergun
ning;
d. tot uitbreiding Van de Glasfabriek
„UTO", aan den Noordvestsingel no. 37,
kadaster Sectie II no. 782, met een voor
wanner bij de glasovens in die fabriek;
2e. DE BESLISSING OP DE AANVRAGE
van de N. V. Fabriek van electrotechnisohe
en technische artikelen „FETETA", omver
gunning tot het oprichten van een electro-
technische en technische fabriek in het
pand Schie no. 17, kadaster Sectie Briio.
1303, met 6 electromotcren van totaal 16
P.K., voor bet drijven Van diverse ma
chines, VERDAAGD, aangezien het des
kundig onderzoek nog niet geëindigd is.'
Schiedam, 17 Januari 1918.
625/54
BUITENLAND
De dood vati Liekknecht en
Bosa Luxemburg.
Tragisch is het einde geweest van de
beide voornaamste leiders der ultra-revo-
luttonnairen in Daitscbland.
Liebknecht doodgeschoten, Rosa Luxem
burg-gelyncht, 't ging als een Joopend
vuurtje door Berlijn. De straten waren
overvol met nieuwsgierigen, die gretig; de
extra-editie'S kochten Van de bladen, die
allen het gebeurde betreurden. Niet, dat ze
zoo sympathiek tegenover de beide gedoo-
den staan, maar terecht wordt opgemerkt,
dat niet het Volk recht mag spreken. De
beschuldigden hadden zeker vee!' op hun
geweten, maar ze moesten de gelegenheid
hebben gehad ziel: to verdedigen en moch
ten niet aan de wraakzucht van het pu
bliek ten offer zijn gevallen. Dat geldt in
de eerste plaats voor Rosa Luxemburg.
Met Liebknecht is het wat anders. Die pro
beerde zich te onttrekken aan een onder
zoek nam- zijn gedragingen. Burgers had
den ontdekt, dat Liebknecht zich ergens
in een hotel ophield, namen hem gevan
gen en leverden hem over aan mili
tairen. In een auto zou men hem weg
voeren, maar voor dien tijd had een man
uit bet publiek Liebknecht al een slag op
het hoofd gelgeven, welke hem érnstig ver
wondde. Onderweg kreeg de auto onge-,
lukkïgerwijze een mankement.. Liebknecht
werd gevraa'gÖ, of hij verder te voet kon
gaan, daar het oponthoud vrij lang kon
duren. De gevangene, die eerst ontkend
Novelle (van Wilhelm Poeck.
BUREAU: LANGE HAVEN 141 CKOEK KORTE HAVEN).
8)
„Hoor me nu die deern eens aan. En wie
erft ten slotte mijn geld? Mij dunkt jij kunt
je wel hij de Denen, houden."
„Ik ben een IJslandsche'', zei Aslaug
trots, waarop ze de kamer verliet.
„Wat beeft nu zoom meisje verstand
van zaken1', riep Jens'Nielsen.
„Ja, zwager, die rijdt niet alleen, die
denkt ook ais een man.1'
„Totdat zij er zelf een krijgt."
Beide zwagers lachten en Jens Nielsen
riep:
„Nu goed dan, de slungel zal zijn schceps-
aandeel hebben. Het is een flinke jongen,
alleen is 't jammer, dat bij maar een ris-
scher is.1'
Toen Aslaug weer binnenbad, begen Je'ns
Nielsen haar met Björn te plagen, waaron
der zijn nicht zeer kalm bleef.
Maar zij had zich toch zeker zoo maar
gehouden, want toen Björn, de nieuwe
medereeder des avonds zijn glas punch op
hief om met Aslaug te klinken en haar
daarbij met zijn mooie, heldere oogen aan
keek, bemerkte Jens, dat Aslaug kleurde.
Jens Nielsen was, zooals gezegd, is, een
goed mensehenkeaner. Zou Aslaug werkelijk
op den jongen zeehond verliefd zijn? dacht
hij. Als dat zoo was, dan had ik hem toch
h'ad de "gezochte/te zijn, brieven on
de initialen pp zijn ondergoed wezui echter
uit dat men de rechte te pakken had
stemde daarin toe. Nauwelijks was men
echter op weg, of hij rukte zich los en
ging aan den haal. Op het herhaald halt-
geroep sloeg hij geen acht. Hij holde maar-
door, totdat een der achterna gezonden!
kogels hem in den nek trof, waarop [hij
onmiddellijk dood neerstortte.
Liebknecht wordt beschreven als een ta
melijk onbenullige persoonlijkheid, in 't be
zit echter van een fanatisme, dat hem
allen kijk op de werkelijkheid benam. Lieb
knecht meende het waarschijnlijk wel goed,
maar zijn zenuwen speelden hem dermate
de baas, dat hij vaak handelde als iemand
zonder Verstand. Hij was echter niet, zoo
als sommige Berlijnsche bladen beweren, 'n
lafaard. Wel is bij pp zijn vlucht gedood,
maar voor zoo'n vlucht was heel wat moed
noodig. Ook in de revolutiedagen was hij
steeds daar, waar het gevaar dreigde.
Rosa Luxemburg wordt als een geheel
andere persoonlijkheid beschreven. Het
„Berl. Tagebl." teekent haar als volgt: Rosa
Luxemburg was eigenlijk een man in de
Spartacische beweging en, met Liebknecht
vergeleken, verreweg de sterkste persoon
lijkheid. Zo beheerschte den strijdmakker
door 'haar buitengewone schranderheid en
geestkracht en af en toe had men den
indruk, dat bij bijna jongensachtig aanhaar
ondergeschikt was. Rosa Luxemburg luid
een bewogen en dramatisch leven achter
den rag. In 1870 werd ze in Russisch
Polen geboren, bezocht de.Duilscbo uni
versiteiten, trouwde met een zekeren Lue-
beck, een Duitsch socialist, verwierf zoo
doende het Pruisische siaaisburgerrecht, liet
zich dan aanstonds scheiden, zat in de
gevangenis en bedreef, zoo zaak ze vrij
was, roVolutionnaire agitatie.
Ze 'was klein en zag er tamelijk onoog
lijk hit, liad evenwel zeer verstandige trek
ken, en boeide, zoodra ze sprak. Ze leek
eigenlijk 'op het soort der Vrouwelijke Rus
sische nihilisten en whs in uitingen en
meeningen steeds ultra-radicaal.
•Ook haar tegenstanders mogen niet loo
chenen, dat ze armen en onderdruk ton;
trachtte bij te staan en dat bij haar niet,
gelijk hij Liebknecht, do ijl iel hei d van het
voetlicht een in sterke mate mede richting
gevende drijfveer is geweest. Doch ze was
m'atelaos en werkte met alle middelen harts
tochtelijk bot ondermijnen en vernielen
Van al het bestaande ia de hand. 1
Uit de berichten, die omtrent haar go-
vangeimeiliing takend zijn geworden, blijkt,'
dat, nadat Liebknecht was ingerekend, een
detachement van de divisie garde-scherp
schutters er op uitgezonden was om Rosa
Luxemburg, die in hetzelfde hotel logeerde
als Liebknecht, te arresteeron. Er had zich
echter Voor hel hotol zoo'n menschetn-
menbrie verzameld, dat de commandeerende
officier geen kans zag om haar ovter te
brengen.
Hij ging toen over tot een krijgslist
en riep: „Ros'a Luxemburg is al wegge
leid". De auto reerl daarop weg, maar
keerde langs een omweg terug. De offi
cier achtte nu het tijdstip gunstig, begaf
zich naar de kamer van de gezochte en
gelastte haar mee te gaan. Toen na een
paar minuten de militairen met de ge
vangene beschermend in hun midden uit
het' ibiotel kwamen, was daar echter reeds
zoo'n menigte samengestroomd, dat hel
bijna onmogelijk was door de compacte
massa heen te komen. Het publiek nam
den dreigende houding tegen mevrouw
Luxemburg aan. Men hoorde verwenschin-
gen en meermalen trachtte mem-mevrouw
■Luxemburg "aan te tasten. De begelei
dende manschappen wisten haar tot de
auto te brengen en den toegang daartoe
vrij te houden. Daar echter1 ook aan den
straatkant een opgewonden schare was
maar hoe eer hoe beter naar het Noorden
moeten laten reizen. Voor een vissehers-
jongen van het fjord wil ik mij toch niet
dertig jaar Lang afgebeuld hebben."
V.
Mar Vigfusson was eigenlijk kuiper van
'beroep en om het maar dadelijk te zeggen,
hij had geen vrouw in Groenland. Maar
hij was als kind met een te lange Long ge
boren, zooals de oude Katia aan ieder,
die het hooren wilde, vertelde, en die
lange tong was in tweeërlei opzicht een
symbool van zijn lot. Eensdeels vormde zij
in zekeren zin het kenmerk van zij dich
terlijke begaafdheid, die hem somtijds met
een hoogen dnhk van zichzelf vervulde.
Want zelfs de geleerden in het land na
men notitie van Mars gedichten. Verschei
dene waren gedrukt en gewaardeerd. An
derzijds leed dit voor het uitspreken en
voordragen van zijn poëtische gedachten
vcreischt orgaan tengevolge van de daar
mee gepaard gaande krachtsinspanning, dik
wijls aan droogheid, waardoor zij natuurlijk
af en toe vochtig moest gemaakt worden.
Mar's noodlot bestond nu daarin, dat zich
deze noodzakelijkheid niet al te zelden voor-
eed en dat hij voor 'het vochtig maken
slechts zulke vloeistoffen gebruikte, die be
nevelend werkten.
,Maar een genie. Maar wat doe ik met
een "genie als hij' zuipt," was Sera Half-
dan gewoon te "zeggen.
Met het gerucht "dat Mar een of meennru
bijeengedrongen, die eveneens op de auto
aandrong, stonden d© manschappen een
oogenblik in een opgewonden menschcn-
kluwen en werden ze van elkaar geschei
den. Toen sloeg de drom op mevrouw
Luxemburg los. Deze werd door den kom-
mindant opgevangen en bewusteloos door
hem en zijn nienschen in de auto gedra-
gen.
Mevrouw Luxemburg lag achteroverge
leund in het voorste gedeelte van de auto.
Toen deze zich langzaam in beweging
zette, sprong plotseling een man uit de
menigte op de treeplank en loslte een
revolerschot op tnevr. Luxemburg. De aan
voerder der begeleiding-manschappen poog
de do auto in sneller tempo over de Kur-
fürstendam naar Berlijn te doen rijden,
doch werd in de nabijheid van 't Land-
weerkanaal door geroep "tot stoppen ge
maand. In de veronderstelling, dat liet
hier oen controleerendo patrouille geld,
stopte de chauffeur. Op dit oogenblik drong
een talrijke menigte tegen de auto op
onder het geroep: „Dat is Rosa!" Het
liqhaam van mevT. Luxemburg werd uit
3.e auto gehaald en de menigte verdween
er mee in de duisternis.
Het is aan te nemen, dat de menschen,
•die de auto tot staan brachten, ook de
voor het hotel verzamelde menigte
was. Daar do auto zich van .het hotel uit
slechts langzaam in beweging kon zet
ten, was het hun mogelijk geweest de auto
vooruit te loepen en haar den weg te
versperren.
Deze treurige geschiedenis zal nog heel
wat beroering brengen. De regeering zal
een harden aanval te doorstaan hebben.
De „Freiheit", het blad der onafhankelij-
ken, slaat een zeer dreigende toon aan.
„Dat is de vrucht, zegt hat blad, van
de politiek van geweld van een Ebort,
Scheidematm en Landsbarg, dat is "de
vrucht Van de gewetenlooze ophitsing der
„Vorwurts" en hun burgerlijke handlangers.
Dat is het werk van een Noske on zijn
bevelhebber Reinliardt. Het bloed kome
over hen! Het Duitsche proletariaat moet
over hen vonnis vellen."
De regeering doet al het mogelijke om
de zaak to sussen. Persoonlijk is zij voor
het gebeurde niet verantwoordelijk. Het
was 'haar alleen te doen, om de agita
toren van de laatste dagen in verhoor
te nemen en ze voor een gewone rechtbank
terecht te stellen. Ook Kaufcsky, de be
kende onafhankelijke socialist, die thans
ook" deel van de regeering uitmaakt
en als zoodanig heiast is mot het naplui
zen der documenten, betrekking hebbende
op de voorgeschiedenis van den oorlog, is
gearresteerd, maar na een kort verhoor
\vce<r losgelaten.
De regeering heeft een streng onderzoek
gelast naar hel gehemde en voorloopig
alvast den officier, die mot de overbrenging
van Rosa Luxemburg was belast getehorst.
Dat zal echter do gemoederen niet tot
rust kunnen brengen.
Men vreest het ergste, omdat men ver
vacht, dat da overige Sparlacuslciders
wraak zullen nemen. Onmiddellijk na het (ge
beurde heelt de rijksregeering uitgebreide
maatregelen genomen or>i zooveel als in
haar imachjt is twemtuocle 'govechtenen onge
regeldheden te voorkomen. Men verwacht
oik oogenblik de afkondiging van don staal
van beleg voor de stad Berlijn.
Ook in plaatsen, waar do Spartaciërs
do macht in handen hebben, wordt hel
gevaarlijk voor de rustige burgers. Z heb
ben dezer dagen al gedreigd om gijzelaars
te stellen. Voor eiken "Sparlaciërs die in
Berlijn zou vallen tengevolge van maatrege
len der regeering zou men dan vijf „bur
gerlijken" om koud brengen.
De toestand onder de arbeiders m
Duitschland is nog niet duidelijk. De berich
ten spreken elkaar tegen.
Het schijnl dat de mijnwerkers zoo lang
zamerhanweer aan 't werk zjjn gegaar
niettegenstaande de propaganda van Snarlu-
ciérs, om het 'werk te eindigen. In Silene
is echter weer sprake van een aJgenvcne
slaking.
ïn Berlijn, waar de troinheambten het
werk hadden neergelegd, is men tot over-
len getrouwd wan, ging een ander gepaard,
ld. dat liij ergens ut den Decnschen staat
wegens een slechten slroek mot twintig
roedeslagen moest gestraft wezen. E'n hier
van was wel jets waar.
Sinds zijn kinderjaren gwierf hij ruste
loos rond. In Kopenhagen, in Groenland,
in Reykjavik, op de Faroareilandqn, overal
had Mar zoowel door zijn handenarbeid
alsook door andere bezigheden, zijn sporen
achtergelaten. Nergens hield hij het lang
uit. AJE len toe scheen het alsof hij zich
ergens wilde vestigen cn solide wilde wor
den, maar als het leugollooze bloed hem
de baas werd, trok hij weken lang in het
land rond, v'erdiende hier cn daar bij Üc
boeren een dagloon, declameerde zijn ge-
dich\en voor hen en bedronk zich. Eens was
hij'in handen gevallen van oen Engelschen
zendeling, die do zondaren op .IJsland met
tractaatjes wilde kuzecren. Toen hij nadrio
weken aan hem wist te ontkomen, leidde
hij een liederlijker leven dan ooit te voren.
Toen Mar Vigfusson in dat door de Sera
Halfdan vermelde gesprek de onbeteugelde
vlammen in zijn borst met het vulkaanvuur
vian de Ilekia had vergeleken, was die
vergelijking niet onjuist te noemen.
Maar ondanks zijn onbetrouwbare eigen
schappen, mocht men Mar toch gaarne lij
den. Vooral had hij iets in zijn karakter
wat v|oor de vrouwen gevaarlijk was. De
eenstemming gekomen. Alleen de stads-
spoor rijdt nog niet. Men zegt, wegens
gebrek ruin inateriaal, als gevolg van de
uitlevering volgens de wapenstilstandsover-
eenkomst i
De wapenstilstand verlengd.
Jks wapenstilstand is weer voor 'een
maand verlengd. Maar de voorwaarden,
waarop deze door de Geallieerden is toege
staan zijn gewoon ontzettend voor Duitsch-
land. De Entente legt het er op toe, om
zijn tegenstander tot op het gebeente uil
to mergelen. Het Duitsche volk moet zwaar,
heel zwaar boeten, voor hetgeen de vorige
machthebbers tegenover de wereld hebben
misdaan. jUaar du Geallieerden, die altijd
den mond zoo vol hadden, over recht cn
gerechtigheid, do leuze aanhieven: „Niel
legen het Duitsche volk, maar tegen het
Pruisische militnirisme gaat onze strijd",
die kampioenen voor de menschlijkheid be
gaan in hun ovenvinningsroes dingen, die
het oude Praisianisme tot eer zouden heb
ben gestrekt.
Foch heeft de volgende voorwaard ca x
gesteld, die natuurlijk wel aangenomen
moesten worden, daar Duitschland niets
meer in te brengen hoeft:
Als straf voor de onvoldoende aflevering
van locomotieven en waggons moeten 500
locomotieven en 19.000 waggons afgele
verd worden, waarvan 1000 vooa* Elzas-Lo-
th ariagen. Daar deze 'eisch de moeilijk
heden in Duitschland zou vermeerderen en
anderzijds door niet levering de hervatting
van het economische leven in de Geallieer
de landen belemmerd zou worden, moeten
de volgende landbouwmachines en werk
tuigen in goeden toestand en ihet ver
vangingsstukken, voldoende voor een be
drijf van 'IS maanden, den '17dein 'Fe
bruari geleverd worden:
400 stoomploegen, 6500 zaai machines,
0500 bemestingsmachines. 6500 gewone
ploegen, 6500 Brhbandeipioegen, 125 000
eggen, 6500 meseggen, 2500 walsen, 2500
akkerwalsen, 2500 dorschmachines, 2500
hooikcerders en 3000 hcoibinders.
Deze voorwaarde is onafhankelijk van
de 'teruglevering van het door de Duit
schers meegenomen of huiten gebruik ge
stelde landbouwmnteriaal.
Voorts wordt de bestraffing geëisdil
van de personen, die in Duitschland zich
schuldig hebben gemaakt aan een mot het
volkenrecht strijdende behandeling van
krijgsgevangenen. Een Entente commissie,
met zetel te Berlijn, zal alle vraagstukken,
betrekking hebbende op de Russische krijgs
gevangenen, onmiddellijk met 'de Duitsch"
regeering behandelen en do JjevoegdhcAd
bezitten om naar eigen inzicht deze huis
waarts te zenden.
Als waarborg behoudt het opperbevel
der Geallieerden zich het recht voor, oan,
indien inpodig, den door vestingwerken
op den rechIer-Rijnoever gevormde® sec
tor, de vesting Straatsburg te bezetten,
met een strook tcirein van 5 tot 10 K.M
breed, gelegen vóór deze vestingwerken.
De Rl Franseh of Belgisch gebied weg
genomen machines voor industrieel- of
landbouwbedrijf enz moeien, indien de
Fransche of Belgische regeering zulks ver
langen, teruggegeven worden on 4 afge
vaardigden van de Fi-ansche cn Belgische
regeering zullen, indien dit dienstig woidl
geacht, ter plaatse in Duitschland 'een
onderzoek mogen instellen naar de nioe-
genomen voorwerpen.
Erzberger heeft geprotesteerd tegen do
handelwijze Van de Entente. Dat de vö
rig© Voorwaarden niet zijn nageleefd, is
volgens Erzberger de schuld van de vijan
den, dio de uitlevering Onmogelijk hebben
gemaald, niettegenstaande er groote Voor
raden rollend materiaal daarvoor 'goreèil
stonden. Ook de Fransche handelwijze ten
'opfichlo van Elzas Lotharingen lokte Oen
fi/fLig protest van den voorzitter der Duit
sche gedelegeerden uit.
En tenslotte kwam Erzberger op tegen
do tinaïicieelo regeling, die de Entente voor
slaat, en Duitschland aan handen en Voe
ten zal hinden. Hij legde de Entente drie
lioven do oogen elkaar rakende wenkbrau
wen schenen een uiterlijk symbool daar
van.
Het is dus niel te verwonderen, dat ook
do 'meiden op de Oddurhoevo een prettig-
griozelig gevoel kregen, toen zij vernamen,
dat Mar zich Voor den zomer bij Finnur
als daglooner had verhuurd. Vooral was
do oude Aloör daarover verheugd. Waar
Mar zich bevond, gevoelden de spoken zich
niet op hun jgemak. Hot cersto, wat het
oudje deod, was, dat zij hem opdroeg het
hooi in de schuur naar boneden te gooien,
om daardoor het spook te verbannen. Want
de Sera had daarvoor nog allijd geen tijd
gevonden, ofschoon Aloör voor dat doel
een prachtig hol stuk schaapshoen had klaar
gelegd. Het succes was verbazend. Zoodra
Mar den Voet op het spooktooncel had
gezet, was het ademhalen, als men dat
van een blaasbalg kan zeggen, als weggfcf
blazen. 1
Ma" had het zoor goed op de Oddlur-'
hoeve. Aloor, die alle spijzen on dranken
moest uitgeven, liet het hem ondanks haar
zuinigheid, .aan niets ontbreken. Als hij'
trek had in eten want op dc boeren
hoeven in IJsland eet ieder, zooals hel hem
uitkomt, in overeenstemming /nel het werk,
dat op dezelfde wij zo verricht wordt
dan bracht Katla ihem de beste hapjes voor
zijn bedstede.
vragen voor, waarop het antwoord nog
niet is ingekomen, althans óns nog1 niet
bekend is. Zo luiden: 'lo. Is do Entente
^bereid de Blokkade op te heffen? 2o. Wil-
zo do Duitsche krijgsgevangenen terugzen
den? en 3o. Wanneer "zal nu eens do Vocxr-
loopigo vrede gesloten worden?
De vredesconferentie.
De bflicieelo vredesconferentie is nog
niet eens begonnen, of do heeren, die de
voorbereidende maatregelen moeten treffen,
rijden elkaar reeds in de wielen. Wilson!
heeft zijn eerste groote éphec geleden. Zoo
men zich misschien herinnert, was een der
14 punten Van Wilson's program:
Openbare vredesovereenkomsten, voorbe
reid in het openbaar, waarna er geen ge
heime internationale afspraken meer 2ub
len bestaan en do diplomatie altijd open-,
hartig en in het openhaar te werk zal
gaan.
En zoo men weet, is besloten, hiettegem
staande het protest van de Amerikanen,
dat een officieel communiqué zal uitge
geven worden, dat de 'gedelegeerden niets
mogen vertellen over de debatten, ia 't
kort, dat, wat op de Vredesconferentie hcf
sproken wordt, geheim zal blijven. Daar
tegen nu is een storm van verontwaardi
ging opgestoken, zoodat Clemeneeau, die
do oude methode in de diplomatie wilde
handhaven, blijkbaar wat water in zijn wijn
zal doen. In do Fransche Kamer is hij
door de socialisten herig aangevallen, maai;
de oude staatsman maakte Zich van zijn
aanvallers af door te verklaren, dat hij
op 't oogenblik gewichtiger werk had, dan
met de heeren in de Kamer te gaaa debat-
teeren. 'Over dc kwestie van de publicl-
leit Van hot verhandelde op de vredescon-
f eren tic "zeide Clemeneeau: I
„Over het algemeen heeft het beginsel
aangaande de publiciteit van do werkzaam
heden der confarenie de meest groote in
stemming gevonden. Er is ochter één punt,
waarover de gedelegeerden geheimhouding
zouden willen bewaren, n.l. indien liet
hoofd van de regeering van een of ander
land een of ander voorstel doet, dat door C
eenig ander regeeringshoofd zou worden
bestreden." Men merkt, de taal in do
politiek is oen andere dan de gewone. 'Maar
dat wisten we roods 1
In België windt men zich nogal op
over hot. besluit, dat slechts 2 Belgische
afgevaardigden naar Versailles mogen gaan.
De ministerraad heelt vergaderd en
zal een krachlig protest richten aan de
Geallieerden. Ja, ondank is werelds loon,
dat zulten er nog weit moer ondervindeii}
in de komende weken
Diversen.
(Dc voedse 1 voio(rz.iening.
"Ook do Am. Senaat heeft gunstig be
schikt over dobestemming van handend}
millioon dollar ter ondersteuning! in, de le-'
Vensmiddolenvoorzioning. 1
In do derde ziLting Van den óppers ten}
ilaad vloor do algemeone Voedselvoorziening,
is oen rapport Voorgelezen over den te-
genwioordjgen toestand der vóedsolvoorzie
ning. i
Ovor het nlgemdcn is roods vastgesteld^
,dat de wercldvloórradon ruimschoots Vol
doende zijn om de levdnsmiddelenvoorzïe-
ming in de goallieemc landen en bevirijidiej
steekon te verzekeren.
Con trateo volultio 'te S,t. "Por
i tersburg? 1 i
Volgens do „Rheiu WostEaol Ztg." maakt
do pers te Helsingfors vian groote honger
oproeren te St. Petersburg gewag. Tien!
duizend half verhongerde mensohm be
toogden tegen de radenxegeerinigj en rie-
-pen oim brood. De ongeregeldheden' wer
den met .geweld vian wapenen gtefnuikt
Tiet brood to Weenen.
De "isleren 'gedane officioelo b'ekendrna-
Ook Finnur mocht Mar gaarne lijden/
Finnur 'was student (zoo noemt men IJs-
landers, dio een hoogcro school hebben
doorloopen, .zonder later oen geleerd beroep
uit (te oefenen), inLeicssecrde zich als zoo
danig zeer voor dc IJslandsche poëzie. Ilij
bezat een kleine bibliotheek en was ge
heel thuis in de oude Noorsche sagen cn
heldengedichten, 's Avonds zat hij gewoon
lijk [met Mar en Aslaug in de woonkamer.
Do 'punch stond dan op d'o tafel te dam
pen ten de .oogen der mannen gloeiden van
belangstelling in alles wat do diehtknust
betrof.
Zoo 'waren zij <pok op een avond om do
jafel gezeten. Do dagen waren reeds lang,
men kon om tien uur bijna nog zonder licht
zitten. Door de [kloino ramen zag men liet
avondrood giooren. De maan kwam op en
do 'sterren begonnen ,lc schitteren on waren
zoo groot aLs (mea ze slechts aan den IJs-
landsclien hemel ziet. De knechten waren
huiten met do meiden aan het stoeien.
Twee mannen begonnen voor do grap met
elkaar le worstelen, itotdat zij daarmee piot-
ophielden en' mot gedempte stem een duet
aanhieven. De meiden grinnikten en klap
ten in do handen, de honden blaften ex!
vroolijk l'isschcn. Doch opeens hoornen men
Aloör op bronnnerigen toon van Tm ar bed
gaan spreken.
(Wordt vcrvolgd.y
lOndering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal, met inbegrip van 5 cta.
incassokosten: J 1.55; franco per post t 2.
Prijs per week: 12 cents. Afzonderlijke
nummeis 3 cents. Abonnementen worden
dagelijks aangenomen
Advertcntien roor het eerstvolgend num
mer moeten vóór twaalf uur aan bet JBureau
bezorgd zij'n. Een bepaalde plaats van
advertentien wordt met gewaarborgd.
im mw wjnnK«anagg*c>
Prig# der Adrertentiënvan 15 regels
f 1.30; iedere regel meer 25 cents, lieclames
60 cents per regel. Adrortentica en
Reclames met 10 in hot Zaterdagarond-
nummer met 20 verhoogïng. Incasso
kosten 5 cents; postk\ntaoties 10 cents.
Taneven van advertentien bij abonnement
zijn aan het Bureau verkrijgbaar.
Dagelijks worden Kleine Advertcntien op
genomen 40 cents per advertentie van
hoogstens 30 woorden; ieder woord meer
2Vg cent, bij vooruitbetaling aan het Bureau
te Voldoeu.
