Vrijdag^9^Mei 1919
ZIJN IDÉE.
72ste Jaargang,
intercomm; Telefoon No. 103.
Ho. 18051
BUREAU i LAMOS HAVEN 141 (HOEK. KORTEHAVEN).
BUITENLAND.
liet vredesverdrag.
„Wij staan aan hot graf van hot Jjiuit-
s,cbe volk," aldus verklaarde ininister-presi»
dent SöbeidemSnn gisteren iu de Nat. Ver.
gadeiiiig. En inderdaad, Duitsdhlamd, dat
door den oorlog reeds aan den rand van
den afgrond was gebracht, die in liet half
j;uu, na de ontterLeekenmg van liet vredes-
verdiag, mot één heen reeds in het giaf
was gestapt, het hoeft tie Versailles den
genadestoot gekregen, tenminste, indien,
zooals Schcidemaun liet volgen op den -uit
spraak waarmee wij begonnen indien
alles, wat titans vredesvoorwaaidon worden
genoemd, tot ondragelijke - weifel ijkheid
wordt. Solieidemann schijnt dus nog hoop
te hehben, dat de voorwaarden in guasti-
gen zin voor de Buitsdhers gewijzigd, ktrn-
nen worden. Of daar veel kajis op is, we
zouden er niet gaarne onze handteekenint
voor zetten; maar voor het Builsche volk
is liet misschien goed, dattte minister-presi
dent deze hoop nog noeft levendig gehou
den. Er zuilen ondertussoheu pogingen ge
daan wonden, om de Entente op het zeer
gevaarlijke -spel, dat zij speeit, te wijzen.
Clemenoean heeft gezegd, Hat de fJiuitsohe
delegatie nu maar kalm de voorwaarden
moet bestuideeren en hirmen 14 dagen schrif
telijk bezwaren daaitegen inbrengen. De
Geallieerden zullen dan, eveneaas schrifte
lijk, daarop antwoorden en meteen het tijd
stip bepalen, waarop de Duitsohers hun
eindbeslissing moeten etneu. De onderhan
delingen, waarop Brockdorff-Rantzau heeft
aangedrongen, zullen dus alleen bestaan in
één keer oon schriftelijk rapport in te dio-
nen. Scheidemann heeft na een ander plan
ontvouwd.
Hij zeide, dat de regeering op een over
eenstemming hoopt, niet "door handelen
docili door onderhandelen, en zij lueeft de
afvaardiging in Versailles in dezen zin in
structies gegeven, om in een nota aan do
vijandelijke regeering den toestand van
Duitsdhland uiteen te zetten, levens de ge-
wenschte tegenvoorstellen binnen eon be
paald termijn ifi het vooruitzicht te stellen
en ten slotte om het tot stand brengen
van een mondeling onderhoud te ver-
zoeken. De rijksregoering wil door onder
handelingen tot den vrede komen.
Of de Entente (laartoe bereid is, zal nog
moeten blijken.
Solieidemann heeft zicih nog niet over
de vredesvoorwaarden in bizonderhieden tót-
gelaten, omdat, zoo hij 9pmerkte, nog
slechts een uittreksel bekend was. Inder
daad schijnen er nog meer verrassingen te
komen. Zoo geeft Reuter nog de volgende
verbeteringen en aanvulling op betgeen
reeds bekend is. Duitsdhland moet jaar
lijks gedurende tien jaren. a;ui Frankrijk
kolen leveren in oen hoeveelheid gelijk aan
het verschil tusschen Üo jaarlijksch© pro
ductie van de mijnen der departementen
du Nord en Pas de Calais vóór den oorlog
en die 'gedurende de komende tien jaren.
Bovendien moet Duitsohland zoo noodig de
verplichting .aanvaarden om behalve deze
hoeveelheid kolen gedurende ben jaren aan
Frankrijk zeven millioen ton. kolen te leve
ren, ,aan België acht millioen ton en aan
Italië een hoeveelheid vaïi 4 500.000 ton,
tegen prijzen als in het verdrag voorge
schreven. In de plaats van kolen mag cokes
worden geleverd in de verhouding Vato. drie
ton tegen vier. Ook worden bepalingen ge
troffen voor de levering aan Frankrijk
gedurende deze jaren van benzol, kooltcer,
sulfaat en ammoniak. De Commissie voor
lud herstel heeft bevoegdheid om deze be
palingen uit te stellen of te aamuLeeren, in
dien de leveringen lie industrieele behoeften
van Duitschland zouden henadeelen. <0ok
moet Duitschland leveren kleurstoffen en
Naar het Fransch,
van
VICTOR CHERBULIEZ.
66)
'Acht dagen later was hij op de been,
frisch en vroolijk, weer in het-volle bezit
van zijn eetlust, van rijn landqrijen, van
'Zijh kasten en rijn papieren.
Toch had hij niet ongestraft die proef
doorstaan; als men den heelea nacht, door
van aangezicht tot aangezicht met den dood
is geweest, dan houdt men daar loch altijd
©enige herinnering aan; men kan onmo
gelijk vergeten, al wat die gezegd heeft.
De heer Tèterol had dan ook minder zelf
vertrouwen; hij was niet meer zoo vast
overtuigd, dat zijn wil sterker was dan al
het andere. Zijn huis leek hem nu,wat ver-
lafceu en hij was bang voor de eenzaam
heid; toch dacht hij er niet oyer, zielf met
rijn zoon te .verzoenen. ,Wcl overlegde; hij
eens rijpelijk, hetgeen de heer Crépin hem
zoozeer aangeraden had. Als hij nu een
wouw kon krijgen, die nog zachter dan
de eerste was en veel minder scherp van
geast, die al zijn ideeën overnam, dan zou
ik? altijd iemand om en bij rich hebben,
waar hij zijn kracht eens op beproeven
en zijn woede op koelen kon. In ieder
geval zou hij dan iemand hebben om tegen
te,praten, Ojm zijn. goed te onderhouden en
ont hem, bij riekte op te passen en hem
ztju medicijnen toe te dienen, zonder de
chemicaliën, met inbegrip van kinine, tot
50 procent van den totalen 'voorraad van
Duit-rilland op het oogenblik dat het trac-
taat van kracht wordt.
Over de bibliotheek van Leuven is be
paald, dal Duitschland als veigoeding ma
nuscripten en oude drukwerken en platen
moet afstaan, gelijkwaardig aan die, welke
zijn vernield. En bovendien andere kunvt-
produoben, waarvan een gedeelte zich in
België bevindt en het oomple'mienteeronde
te Berlijn. Er zullen nog wel meer onaan
gename en moeilijk te vervullen voorwaar
den voor den ilag komen. En 't is daarom
begrijpelijk, dat de minister-president niet
in bizondere besprekingen trad. Wel wekte
hij alle partijen op om iu de komende moeA,
lrjko dagen achter do regeering te st'mn
als één man. Nadat de vergadering een
half uur geschorst was, deed de president
Fdhnenbaoh de volgende medeJeeling
Die minister-president heeft terecht het
vredesverdrag, zooals dit ons door onze
vijanden is voorgelegd, voor ondragelijk en
onvervulbaar verklaard; liij heeft tegelijk
verklaard, dat onderhandelingen mei den
vijand ingeleid zouden worden. Wij zijn het
ermee eens, dat langs dien weg een poging
worde gedaan om een vrede tot stand te
brengen, welke voor hel Duitsche volk 'dra
gelijk en mogelijk is.
Ik roep op eenstemmigen wensch' van
alle fraolies het plenum der Nat. Veig.
tegen a.s. Maandag, 12 Mei, 's middags drie
uur, te Berlijn bijeen.
De leden der vrede.-comnnssie zal ik
terstond oproepen.
Daarop werd de ritting gesloten.
In hét Pruisische parlement is men een
stapje verder gegaan. De Pruisische pre
mier, minister Kirsch, zeide, dat de vijan
den een zuiveren maclitsvrede wilden op
leggen, waartegen hij protest aanleekende
en ook hij riep aflen op, om 'de reges-
ring te steunen, waar het gaat om *dp
vraag van leven of dood, opdat "de regeé-
ring haar taak kan vervullen en alles in
het werk te stellen teneinde den voorge
nomen geweldsvrede te veranderen in een
werkelijken vrede door overeenstemming.
Dat is slechts mogelijk, wanneer het gcheele
volk hetwelk de Entente het ergste wil aan
doen waartoe ooit een volk werd gedwon
gen, n.l. zijn eigen doodvonnis te ondertee
kenen, achter de regeering staat (leven
dige bijval van het geheele Huis).
Nadat de vice-voorzitter zich'bij het be
toog van minister Hirsch had aangesloten
verklaarde afgevaardigde Hermann namens
de onafhankelijke fractie, dat deze den
maohfevredo, welken de Entente Duitsch
land wil opleggen, ten scherpste afkeurt.
Na een korte uiteenzetting van het stand
punt van zijn partij eindigde spr. met een
allersch'erpst protest tegen den geweklvredo
van Versailles en deed hij een beroep 'op
ae proletariërs van alle landen dezen ge
WeldvTede van de Entente door sociale
revolutie te niet te doen.
Gisteren hebben we het verhaal gege
ven, dat de Temps" en de corr. van
0e „N. R. Cfc." opgehangen "hebben over
'te plechtigheid van de overhandiging van
hét vredesverdrag. De eerlijkheid gebied,
dat we even mededeelen dat de ralactie
van laaLst genoemd blad 'dc wijze van
voorstelling van haar PaTijschen corr., (zoo-
als wij bok gedaan Jiehbcn), geheel voor
diens rekening laai.
Ook Wolff deelt iets mee omtrent 'be
doelde plechtigheid.
Toen de Duitsche delegatie de zaal bin
nenkwam, zegt 'dit bericht, verhieven
do overige leden van het congres zich
van jmfuie zetels.
Behalve maarschalk Foch namen slechts
enkele officieren, die wat hun dienst be
trof iets fnet de bijeenkomst 'te maken
hadden aan de conferentie deel, zoo o.a.
helft o>p de sprei te morsen, zooals die on
handige Joseph altijd deed!
Twee dagen lang liep hij met dat denk
beeld rond en won informaties in. Abt
Miraud kende Mademoiselle Crépin en zon
der eenig vermoeden van het waarlijk be
lang, dat de heer Tèterol er bij had, deelde
hij dien mee, dat 'rij bijzonder onbeduidend
was, 'dat zij niet alleen geen Oostersohe,
maar in 't geheel geen verbeelding be
zat, overigens echter een uitstekende vrouw
was, onberispelijk van gedrag, van een
gofmakkelijk humeur en met goede ma
nieren.
Eén ding hield den heer Téteroi nog
terug: hij kon bet idéé niet goed'verdra
gen, dat hij den heer Crépin het groote
genoegen zou doen, diens zuster te trou
wen hem de eer zou bewijzen zijn 'zwa
ger te worden. En toch': hoe zon hij hét
nu anders aanleggen? Er zelf op uitgaan
en de moeite nemen een vrouw te zoeken,
dit achtte onze sultan een beetje beneden
rijn waardigheid. Hij had wel gewild, dat
aie vrouwen, die zich candidaat mochten
stellen voor een huwelijk, op het Witte Huis
de revue kwamen passeerem.
Maar zelfs een sultan kan niet alles
hebben, zooals hij het verlangt) Daar- om
moest hij' wel 't voorstel en de diensten
aannemen van den man, dien hij Ver
achtte. Hij nam zich evenwol voor, dat
het eerste van de tien geboden, idie hij
rijn vrouw wilde inprenten, aldus luiden
zou:
„Bedenk altijd, dat je broer een sluw.e
vos i$, die je uit eigenbelang aan den
Keer Tèterol heeft uitgehuwelijktje zult
hem nooit spreken van jouw zaken, noch
de dief van de militaire missie, overste
Henry, die met do militaire controle 1e
Versailles belast is.
Het plan om ook dames toe te laten
bleek niet ten uitvoer gebracht te zijn,
daarentegen waren wel alle politieke be
roemdheden uit de geallieerde landen aan
wezig.
Broodoiff Rantzau nam met de overige
hoeren aan kleine Ufels in het midden van
'do zaal plaats. Achter hen zaten' rle secre
tarissen. Even over drieen opende Clemen-
ceau, die lusschen president Wilson pn
Lloyd George was gezeten, de gedenkwaar
dige bijeenkomst met een koite veiklanng.
Nadat tolken in 11e D'uitvchc. en Eng.-lsohe
taal Ctemenoeau's role aan de geinelo ver
gadering bekend hadden gemaakt, vioeg
Clemenoeau of iemand iet» iu het midden
wenschte te brengen.
Graaf Brocbdorff gaf toen te kennen,
dat hij het woord wensdhte. Zittend las hij
in de Duitsche taal zijn vrij lange verklaring
voor. Enkel zin daarvan werd dooi
de tolken JustLzrat, Sdiauer en dr. Mi-
èhaelis in het Fransch en En gelach \eitaa.ld.
j Brockdoiff las zeer kalm, nu en dan ech-
ter sprak Iiij met eenigo verheffing van
riem.
Do vergadering volgde zijn rede. De ge
denkwaardige scène duurde van vijf minu-
tjen over drie tot tien minuten voor vier.
£)e Duitsche gedelegceiden keerden dadelijk
aaar het hotel des Reservoirs terug, waar
do rijksminister Broekdorff de gehc-cle Duit
Sdie delegatie uitvoerig verslag deed van
bet verloop der bijeenkomst."
De „Vorwiirts" schrijft,' na Oiigemerkt
to hebben, dat men van de tafel der vijan
den ook vroegere medestrijders aantrof, o.a.
Polen en Tsjechen: „Naast den woordvoer
der Clemenoeau ritten Wilson, met ondoor
dringbaar gelaat iets schrijvend en Llovd
(ieorgc, naar alle zijden glimlachend.
i Bij het binnentreden, fen het vertrek van
do Buitsdhers heerschte een stijf ceremo
nieel; bij geen der partijen was oo'k maat
hot geringste teeken van verzoeningsge
zindheid te bemerken. Do Duitscliers reden
>veg door het park door de afgesloten zóne.
Ilct verdrag werd in het Fransch en En-
gelsch op 204 pagina's in 200 'gedrukte
exemplaren overhandigd."
Het is merkwaardig 11e stemmen te be
luisteren, die er opgaan over het vredes
verdrag.
s Ofschoon heel wat voorbehoud wordt ge
maakt, wordt 'het Vredesconlliraclt door de
Engelsche pers niet ongunstig ont
vangen. Enkele bladen beschouwen devoor-
Waardén ook dn verband met de binnenland-
pebe politiek.
De „Daily Chronicle" en de „Daily Ex
pres", die beide krachtige aanhangers van
Lloyd George rijn, verklaren dat ale verldo-
zingsbeloften gehouden zijn. Maar de „Mor
ning Post" zegt: „De voorwaarden ten
aanzien van de vergooding zijn, naar onze
meening, onbevredigend en zij zijn stellig
niet in overeenstemming met do groote be
loften, die hif de verkiezing gegoven zijn-
Of de vervulling van deze beloften al of
niet mogelijk was, is 'een andere vraag.
Indien het onmogelijk was ze te vervallen,
hadden ze niet gedaan moeten worden.'''
De Northcliffe pers houdt riah vooirloo-
pig gereserveemd, omdat hot volledig ver-
drag nog niet bekend is. Maar in welken
geest haar ioordeel zal zijn, komt uiit in
deze uitlating wan de „Daily Mail": „Als
de samenvatting werkelijk den tekst weer
geeft zijn de bepa. lingen betreffende leger
en vloot op het papier goed, maar" ze zijn
gevaarlijk vol met gaatjes in financieel op
richt. Er zijn te vele al sen en maren
waarvan de Hun, naar wij overtuigd zijn,
zooveel mogelijk gebruik zal maken."
De uiterst conservatieve organen „Daily
Telegraph" en „Morningpost" zijn in hun
van do mijne, en voor meerdere veilig
heid moet je maar van de eerste, de
beste gelegenheid profileeren, om niet hem
le breken en hem dan eenvoudig de deur
te wijzen." 1
Op een dag, dat de Keer Crépin hem
was komen opzoeken, hield hij dien te eten
en zoo onder liet dessert vroeg hij met
een veelzeggend knipoogje:
„Nu, vriendlief, heb je haar gevonden
„Wie dan?"
„De onvergelijkelijke vrouw, die je voor
mij bestemde
„JaMaar neem mij niet kwalijk I"
riep de heer Crépin, die blij was, klat dit
ondenvei-p nu eindelijk ter sprake kwam,
„mijn voorstel werd laatst zóó sleclit ont
vangen1"
i „Het was ook dwaas," viel dc Keer
Tèterol Kern in de rede, allerdwaast...
en dat is 't nogl"
„Laten we dan van wat anders spre
ken," raadde de zaakwaarnemer.
En dit deed, men dan ook, maar na 'n
paar minuten knipoogde de Keer Tèterol
zijn gast weer toe nu ditmaal met liét
linkeroog en zei:
„Als u wilt, schrijf haar dan, mijnheer
Crépin."
„ÏVie moet ik schrijven?"
„Kom, houd je nu niet zoo van den
dommel Maar hoor eens goed: je moet
Kaar vooral niet zeggen, wat jo met haar
voorKebt, want ik verbind mij tot niets.
Dc ben geen man, om de kat in de zak te
koopen en ik wil volkomen vrijheid van
KandelefL houden. Verzin er ,hete êen of
janjder bp om Kaar te laten overkomen,
en, als liet moet, zal ik 'de reiskosten
nopjes en condateerefi, dat er spijkers met
koppen zijn geslagen endo vrede K
strikt een rechts vrede!
„Geen enkele buitensporige eiscb heeft
de vuurproef van de conferentie doorstaan,
meent de „Daily Tel.", Weinige van dc
lallooze eisclien, die geopperd waren, zijn
dan ook aangenomen, zonder verzacht te
woiden. Geen annoxionist, geen hvtgeba-
kerde schreeuwer om wraak tot eiken wijs
zal de voorwaarden goedkeuren. Dat is 'te
toets van hun rechtschapenheid. H'-t na
tionale recht gebiedt de mensehbeid. Door
zicht en billijkheid in de ruimste beteoke-
nis van het woord hebben de vornberei
ding van deze vredesvoorwaarden be-
heerscht, on als de overwegend^ invloc-1
van deze dingen bij het besluiten van een
grooten oorlog oen waarborg is voor den
vrede in dc toekomst, maakt dit tractiat
kort en goed eon einde aan den strijd met
Duitschland."
De „Morning Post" komt ook tot dat
oordeel, maar is bang, dat de Duitscliers
nog door do vele mazen zullen veten te
kruipen, om aan hun verplichtingen te
voldoen. Dit blad dringt daarom aan op
een actief verbond tusschen de voornaam
ste leden van de Entente.
De „Times" stelt rich ongeveer op het
zelfde standpunt als het schrijft: „Belang
rijker dan eenig ander bericht uit Parijs
is de officicele mededoeling, dat Wilson
en Lloyd George zich tegenover Frankrijk
verbonden hebben, dat zij in den Ameri-
kaanschen "eiiaat en bet Rritsche parle
ment zullen voorstellen d.o verplichting,
die de Veroenigdc Staten en. Engeland op
zich genomen hebben, te bekrachtigen om
Frankrijk te hulp te snellen, als Duitsch
land zonder uittarting een aanval op baar
mocht doen."
Aan het eind van het artikel kan de
„Times" echter niet nalaten nog even -zijn
naijver op Amerika ten toon te spreiden
door de opmerking, dat Amerika goed weg
komt door de toewijzing van de 89 groote
Duitsche schepen, die in haar havens
liggen.
De liberale bladen slaan oen anderen
toon aan. De „Daily News" zegt: „Het L
het strengste vonnis, dat ooit over een
groote natie geveld is," en verdervDe
voorwaarden zijn zoo scherp als men ze
maar kon bedenken, en nimnand, in welk
land ook, die de wereld een goed hart
toedraagt, zal klagen over het verdwijnen
van het militarisme ergens. Maar de ver
nietiging van het Pruisendom moet niet
beperkt worden tot Duitschland. De ont
wapening van Duitschland is de voorbe
reiding van ev algemeene ontwapening
van allo naties. Het militarisme is niet
alleen in Duüschhmd de vijand."
Over de economische voorwaarden
schrijft dit blad„Het is duidelijk, dat
wij tegelijk de gouden eieren en het boutje
van de kip eischen, die ze zou leggen"
en keurt af dat Duitselüaiul zoo finaal wordt
uitgeplunderd.
Het ai-bei de rsblad, de „Daily Herald"
merkt op, dat men de voorwaarden waarop
men volgens het wapenstilstandsverdrag
vrede zou sluiten, verbroken heeft en
maakt Wilson daarvan een verwijt.
De „Manchester Guardian" keurt do rege
ling betreffende Elzas-LoLharingen en filees-
wijk (waar een volksstemming gehouden zal
worden) en ook omtrent Silezië (dat bij Po-
Men komt) goed, maai- laakt <lc oplossing
van hét Saar- en Brntzigvraagstuk.
Dc Fransche pers is opgetogen.
Alle uittreksels kumien we niet géven. Maar
web betalen. Is ze dan eenmaal liier, dan
zal ik wel eens verder kijken."
Hij sprak van Kaar, als van een koe, die
men op de markt koopt.
Dien avond sckrecf -de lieer Crépin hvee
brieven: één naar Londen en één naar
Paiiijs. AL(l Miraud, die liet adres van
den lieer Pointal had weten uit te vin
den, had dien de ziekte vati den lieer
Tèterol gemeld, mei liet verzoolt, er Lionel
van in kennis te stellen. Die maakte zirih
juist gereed, om naar Saligneux te gaan,
toen een tweede telegram van den pas
toor beni meedeelde, dat de zieke bui
ten gevaar was.
Lionel was in lusschen hevig ontroerd,
dc gedachte, dat zijn vader had kunnen
sterven, zonder dat er een verzoening tol
stand was gekomen, leek hem onverdra-
gelijk. Hij besloot een brief te schrijven,
waarin bij zijn verlangen zou 'te kennen
geven om zijn vader een» op te zoeken,
en waarin Kij onder andere »olireef:
„Ik weigerde liet huwelijk te doen, dat
u mij voorstelde, waarschijnlijk zal ik nu
nooit trouwen; ,in ieder geval zal ik het
niet zonder tuw toestemming doen. Ik smeek
u, mij toch te willen vergeven al het leed
dat ik u mocht ,'hebhen aangedaan en mij
weer opnieuw ,uw genegenheid te willen
schenken TI is ,ziek geweest en vreemde,
gehuurde Jiuipj Ihleefl u opgepast. Beu ik
dau niets moer voor n? Beloof mij, da;t u
zich, bij eventueel geval van ziekte, door
geen inenscli anders daln door mij1 zult
laten yteTplogem."
De hwr Tèterol had zich niet verwaar
digd persoonlijk eenig antwoord te geven
op dien brief, maar hij had dit opgédra.-
wat Hervé in de „Vicloire" schrijft is
typeerend. Hervé meent te kunnen zeggen:
„Hoe haid ook onze voorwaarden zijn,
zijn ze zacht, vergeleken met die, welke
de Duitechers, naar ze pochten, ons zouden
hebben opgelegd, al» ze hadden gezege
vierd. Zoo ze ze te hard vindon, hoeven
de Duitsche gevolmachtigden maar eens
een week in het groote kerkhof en de
reusachtige ojHiooping van bouwvallen door
te brengen, waaruit Noord-Frankrijk Le-taal.
Dan zullen ze ons dank weten, dat wij
hun een vrede hebben aangeboden, zoo
edelmoedig, zoo gespeend van lage wraak
zucht, zoo gedrenkt door het reclitsgc
voel."
Het „Petit Journal", voorheen het ldad
van Pichon: .„Alles bij elkaar is liet ver
drag, zooals het ontworpen i«, al bczoigt
het den betrokkenen mi-schien met alle
vergoedingen, waaiop ze via-'fen, me'uemm
een eervol vergelijk, dat mot ingenomen
beid ontvangen verdient te worden."
Een geheei ander geluid komt over de
Oostgrens.
IVolff bespreekt in het „Berl. Tagehl
het vredesverdrag in een artikel, getiteld:
„Neen", en komt tot de conclusie, dat
Duitsohland onmogelijk het ontweip, zoo-
al.-, het voorgelegd is, aanvaarden kan en
ook niet, als hét door wijzigingen ongeveer
zoo Blijft,
"De „Frcihëit", liet orgaan der oiiaHianle
lijken merkt op, dal van de imperialis
tische regeeringcii niets juiders te wnvudi-
ten was. Het had zelf-, nog erger kunnen
zijn, meent dit blad, maar merkt torh
met leedwezen op, dat Wilson's program"
opzijde is gezet 'Jjijde vaststelling der
voorwaarden.
De „Tngliche Rundschau" zegt. Wij zij»
bedrogen en de „Post" weigert het over
handigde ontwerp a's een vredesverdrag te
aanvaarden. De „Lok. Aha." schrijft boten
zijn bespreking: „Fines Germuuiu".
Ook do Weenschc pors'is in Laar
wiek geschoten. Men zal vermoedelijk zich
wel eens afgevraagd hebben.Wat zaJ ons
L'eachoren zijn, als straks aan onze th'tegu'-
lio op bet kasteel te St. Germain-en-Laye
de vredesvoorwaarden overhandigd wor
den.
Omtrent de Amerikaansdie meening
meldt Reuter uit New-York:
De'ochtendbladen spreken alle de mee
ning uit, dat Duitschland door de voor
waarden van liet verdrag ten oenen male
tot machteloosheid is gedoemd eii dat liet
zijn verdiende loon heeft.
Voor het overige is er weinig nieuws.
Na een hevigen donderslag is het dikwijls
zeer slil in de natuur. Zoo schijnt het ook
na ill en slag le Versailles.
De Hongaren zetten hun strijd legen do
Roeïneniërs nog voort, waaruit blijkt, dat
do berichten over den val van de Hongaar-
scbe radenregeering op zijn minst voorba
rig zijn geweest. Ook Petersburg is nog in
handen der Rolsjeviki. Deze hebben zedfs
Olonclz, dat ten N. van do hoofdstad ligt,
weer veroverd, zoo 't schijnt.
Diversen.
Do toestand in Miinchen.
Het aantal dooden bedraagt 450 tot 500.
Men is cr echter nog niet in geslaagd hel
aanbal nauwkeurig vast to stellen. Hier en
daar in de stad Woidt nog gevochten. Men
geboft niet, dal Halter, Leu in ei Levine
doodgeschoten zijn, doch dal ze hebben
weten te vluchten. Op het oogenblik
heerschl in Miinchen een gruwelijk schrik
bewind. Soldaten schieten burgers hij de
geringste in dikwijls zonder aanleiding dood.
De generaals Von Oven.cn Von Moehe heb
ben een pioelamatie uitgevaardigd, waarin
ge/.cgd wordt, dat soldaten, dio zonder
gen aan "den heer Crépin, die zich d,aar
voigendcrwijze van gekweten had:
„Mijnheer. Tot jnijn leedwezen moet ik
u meededen, dat, na de heftige scène, dio
er heeft plaats gegrepen tusschen u hei
den, uw vader u voorioopig nog niet
wenoChl te zien Ofschoon hij in beterschap
toeneemt, moet hij, op voorschrift van den
dokter, allo pijnlijke aandoeningen vermij
den en ongetwijfeld zou dit weerzien hem
to veel opwinden. Al hoeft hij nu ook
gegronde grieven Legen u, dan moet u nog
niet donken, dat hot hem spijt, dat er van
het huwelijk niets gekomen is; .daar zou
hij niet meer van willen weten. Hij zal
den heer do Saligneux en zijn dochter
nooit.vergeven, de trouwelooze wijze, waar
op zo in deze gehandeld hebben. Voor dc
rest neemt hij goede nota van uw belofte,
niet te trouwen zonder zijn toestemming;
hij vindt, dat u hem dit tenminste dan wel
verplicht hout! Als belooning voor uw
goede gevoelens jegens hem, heb ik last
u mee te doelen, dat gij u in het vervolg
over hem niet moer ongerust hoeft te ma
ken: hij zal nooit moer aan vreemde hulp
zijn overgelaten, want hij heeft plan bin
nenkort to hertrouwen. Hij twijfelt niet, of
dat besluit zal u hoogst aangenaam zijn
en hij haast zich, u daarvan kennis te
geven ter geruststelling van uwl kinder
liefde, die liij wel zoer op prijs stelt.
Geloof mij, mijnheer, steeds met dc
meeste hoogachting,
i Uw, dieostw, dnr„
Nicolaas Crépin."
(Wordt vervolgd.)
Bet» «osruti r«raeh§nl a»felp», mei eH-
wnderine ran Zon- en Feentdagen,
prijg per kwartaal f 2-—; franco per post
f j gO. Prij» perweok: 15 cents. Afion-
derlijke nummer» 3 centa. Abonnementen
«orden degelijk» aangenomen.
Adrertentiïfl voor het eeratrolrend num
mer moeten r&ir twaalf nnr aan het Boreas
fceiorrd ujn. Ken bepaalde plaata tan
edrertentiên wordt niet gewaarborgd.
PryB dc» -Miej Iriiticntsc 15 regeTs
I 1.30 tedeie regel ineci 25 cents Jieclaines
60 centa per re^ei. Advejlentien en
lte^aines met lö m b*t Zaterdagavond-
nummer mei 20 terhooging. Incasso
kosten 5 cents postkw.lauttes 10 cents.
Taneun yan advertentjtn bij abonnement
zijn aan het Bureau verkrijgbaar
Dagelijks yrordec Kleine Ad ver ten tien op
genomen k 40 cents per advertentie van
hoogstens 30 woorden, teder woord meer
2Vt cent, bij vooruitbetaling aan het Bureau
te voMoea.
i
