Niet te koop. Vrijdag 1 Augustus $919. Intercom» Telefoon No. 103. 72°ts laargang No «6121 BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN). Reisafoounementen. De Administratie van de „Schiedamsche Courant" is gaarne bereid om tegen ver goeding van porto's aan haatabonné's, die voor korten of langen tijd op reis gaan, de courant aan bun tijdelijk adres te zenden. Ook abonnementen voor den tijd van een heele of halve maand worden gedurende het reisseizoen gesloten. De Administratie. Bij of krachtens wetten of verordenin gen voorgeschreven en andere officieel» af- en aankondigingen en kennis gevingen van het Gemeentebestuur. Hinderwet» Bij "besluit van 'Buigemoeste-r en Wethou ders van den 31en Jrii 1919 is vergunning verleend aam J. LANDHEER &'Eo., tot het oprichten van een koffiebranderij in het pand Lamge Raven na 68, kadaster Sectie C no. 96, met 2 electromotoren van resp. 21/2 en 1 P,K., drijvende diverse wetktuigon. Schiedam, 1 Augustus 1919, Burgemeester en Wethouders van Schie dam, ]>nengen bij deze. ingevolge eeme aan schrijving van den neer Commissaris der Koningin "in deze Provincie, ter algemoene kennis, dat, nu de tijdsomstandigheden niet liet oog waarop ingevolge den. wenséh. van Hare Majesteit de Koningin geeuoriei open bare feestelijkheden zouden plaats hebben ter gelegenheid van de verjaardagen van de leden van het Koninklijk Huis, zich ge wijzigd hebben, tegen bedoelde feestelijke viering thans geen bezwaar meer bes la a t. Aangezien ©abler dit ja-u de verjaardag van Hare Majesteit Se Koningin rop een Zondag valt, wordt verzocht voor eve.n- tueele feestelijkheden MAANDAG 1 SEP TEMBER te bestemmen. Schiedam, den Sisten Juli 1919. 740 41 BUITENLAND. Nog steeds onthullingen. Er zijn nog enkele Belangrijke onthul lingen gedaan, betreffende de voorgeschie denis \an den wapenstilstand, terwijl ook het slot van Ludendorffs memoire aan leiding geeft, daarop iaog eens terug te komen. Wat dit laatste betreft, Ludendorff Zegt, na opgemerkt te hebban, dat de'lig ging van Opper-Silezië gevaarlijk is, dat Duitsdhland dit gewest door uitbreiding van gebied moet beschermen. Hetzelfde is het geval met de industriegebieden in het Westen, daar b!ij een volgenden oorlog do kans bestaat, dat de bedrijven in die stre ken onmiddellijk' zouden mouten worden stil gelegd. De vraag, of voor dit doel de oorlog moet worden voortgezet, beantwoordt Ludendorff ontkennend, mits Engeland zS-dli geheel van het vasteland terug trekt. Hét bézit van de Vlaamsdhe kust zou dan voor Duitschland langs een omweg Zijn ta verkrijgen. Ik houd 'dit voor mogelijk, vervolgt* dan de krijgsman-politicus, als België economisch nauw met Duitsdhland wordt verbonden en verdeeld wordt in Wallonië en Vlaan deren) en als het Arettartijd Zelf zijn be scherming tegenover" Engeland en Frank- rijk tor Iran O. neemt, door na afloop van de bezetting oen leger en vloot te schop pen. De aansluiting van België bij Duitsdh land, zou ton, gevolge hebben, dalwij Nederland bij één verstandige helangen- politiek zouden aantrekken, vooral als zijn koloniaal bézit "door een met ons verbon den Japan zou worden gegarandeerd. Des to dringender wordt dan echter de bescher- 62) i Esther sprak niet. Met gesloten oogen en pijnlijk samengetrokken wenkbrauwen drukte ze het kind tegen zich aan en suste het heen en weer op haar knieën, Het kind, dat te verbaasd was om werkelijk te huilen, maakte een klagend geluid door haar ge sloten tanden. Mevrouw Rosewarne maakte een bewo- giing, Esther's wenkbrauwen ontspanden zich en haar hoofd scheen glad be worden als dat van oen slang; haar gezichtsuitdruk king was duivelachtig. „Kom niet dicht hij me, kom niet dicht hij mie!" schreeuwde ze. Op' dat oogenblik "was Kitty waarschijnlijk banger van haar dan van haar moeder. Mevrouw Rosewarne ging zitten. Zij haal de snel adem en ondanks haar koele hou ding was de uitdrukking van haar gezicht verzoenend'. Zij zager meer dwaas dan Verschrikt uit; net pjen kind, dat er op betrapt wordt als het suiker steelt. H,aar verhitte wangen ën heldere oogen getuigden vjan een soort van zinnelijk gehot, .Met [een plotselinge beweging stond Es ther op en nam het kind op. „Wat ga je 'doen, Esther?"' v'rocg haar stiefmoeder schérp. ming van liet Rijnsah-Westfaalsdie indus triegebied dat ten zeerste bloot zou kun nen staan aan luchtaanvallen. Daarom, ïs hot gewensebt, dat België na. nauwe economische aansluiting ook po litiek ziöh "bij Duitse! iland "Voegt. Het is opmerkelijk, dat Ludendorff een lialf jaar na het somber gestemde rapport van Czernin, nog zulke verwachtingen kon koesleren. Hij moet toch geweten heb ben, dat het weorstandsvennogen der Gen- tralen reeds lang over rijn "hoogtepunt heen was. Dat de generaal naast oen krijgs- manshhk ook een goeden kijk op politieke aangelegenheden heeft gehad, mag men, gezien zijn uitlatingen in dit memoire be twijfelen. De vroegere staatssecretaris van huiten- landsdhe zaken, von Hint ze, zet "de publi catie van zijn memóire's in 'de „Franirf. Ztg." voort Daaruit "blijkt, dat in den zomer van 1918 de pogingen om tot een be ëindiging van. den strijd te komen werden voortgezet. Op 14 Augustus 1918 was de machtiging verleend, aldus von Hintzc, do bemidde ling van Nederland voor den vrede to aanvaarden, wanneer successen aan het Westfront onze militaire positie hersteld zouden hebben. Met veel pathos en uitdruk kelijk werd door den rijkskanselier en dora de opperste legerleiding er op gewezen, dat geen vredesstappen konden worden on dernomen gedurende het tijdperk van mi- li t;ür échec; en zoo dacht ook da Kroon raad er over. Den dag daarop had het bezoek van kei zer Karei aan het groote hoofdkwartier; plaals. Hij kwam toen met de nota-Burian. Het voorstel in deze .nota (de noodkreet: Aan allen) werd door de opperste leiding en door den rijkskanselier eenstemmig verwor pen en als eenig middel voorgesteld de tus- schenkomst in te roepen van een neutralen staat. Naast de Nederiandsche bemiddeling sprak ik met Hohenlohe, op diens initiatief, over een tusschenkomst door den koning van Spanje. De diplomatieke werkzaamheid richtte zich daarop tot Oostenr.-Hongarije, om dat van zijn noodkreet te doen afziein en, het to bewegen, zich aan te sluiten bij ons plan betreffende de Nederlandschc tus schenkomst. Einde Augustus besprak ik met den Nederlandsclmn gezant, baron Gevers, een eventueele bemiddeling van Nederland, en vond, hem zeer bereid en daaitoe ge neigd. Ik deelde dat Eohcnlok© denaelfden dag, naar ik mij meen la herinneren 28 of 29 Augustus, mede en stelde ook Burian niet deze bereidverklaring in kennis. Von IHntze schil dekt dan verder hoe men er toch' toe kwam de nota van Burian de wereld in te zonden!. Ovclr de capitulatie van Bulgarije- schrijft Hintze: Bulgarije beklaagde zich erover1, dat men fhpt beloofde legetrmaferiaa! niet ïevcirde. Dank zij de tusschenkomst van von Hintze kwam de Pruisische regeering te hulp. Daarop ibeklaagdiei zich Bulgarije dat Duilschland zijn plicht als bondgenoot niet vervulde wat aanging de tegenwoordigheid van Duitscbe (troepen aan de Balkainfronten. Daarin had Bulgarije volgens het verdrag, dat Duitschland roet dit land had, gelijk. Von Hintze heeft aan den gtrooten gelneralieSn staf van begin Augustus voorspeld dat Bulgarije capituleeren zou. kien stuurde wel materf-al, tmaar geen goede troepen daar men (Hei piot had. Op von Hintze's voorspelling werd steeds gezegd, dat bij den toestand te duister inzag. Wat met di plomatieke middelen ko.n gedaan' worden,, werd gedaan. <Maar meer was onmogelijk. Niemand had in (dit geval meer kunnen bereiken. f 1 1 I Als dorde' belangrijk idocumtejit ia de zaak, die thans zooveel inenschen bezig houdt, mag "het pas verschonen witboek Es'1 „r gaf geen antwoord, en toen zij ïte deur bereikt had, zoi mevrouw Rose wame met Voorgewende kalmte, die ver baasde in zulk een vrouw, en waardoor zij haar vaees verried „Blijf niet le laat met Kitty buiten, Es ther. Ik heb niet gnaag den last er Van, haat- ziek te hebban." Dora Kemwyn. was alleen, toen Esther met Kitty binnen kwam. „O, Esther, wat is er?" "vroeg ze, toen ze haar gezicht zag. Estlier vertelde haar kort en droog alles. „Maar Esther, weet je het zeker? vroeg zo zacht. „Misschien sloeg ze hauler dan zo moest „Een zweep dat kind," ''zei Es'her mot gesmoorde stem; „de deur op slot.'" „Mo.es zei me dat ik haar moest kussen en ik 'dacht dat ze me zou slaan, cn, en „St,". zei Esther, haar een duwtje gevend. „Wat wil je dat ik doen zal, Esther'?' vroeg Dora. Laat ons van Inacht hier blijven, cn leen me wat geld, om morgenochtend zoo g,auw mogelijk weg te kunnen g]aan." Dora sprak een oogenblik! niet; ze zag er zeer ongerust uit. „Natuurlijk zal ik hot doen, Esther, als je het werkelijk meent,"' zei zo eindelijk, „maar denk je niet „Denken? Ik wil (niet denken. Jk durf niet 'te denken,", zei Esther -opgewonden'. beschouwd worden, dat de vooigeschiedepi^ van dep wapenstilstand behandelt. Dit witboek bevat de anten van 14 Augus tus tot 11 November 1918, voor zoover zij op heb vredesaanbod van 3 October en de wapensli!stapdsovereenkomst van -11 No vember betrekking hebben. De vergadering, die de feeïzerzitting genoemd wordt en duo op 14 'Augustus te Spa gehouden ward, wondt als lifet uitgangspunt van de geheelo vtrediesactie beschouwd, 't Besluit des kei zers luidde: Men moet op een geschikt oogenblik acht geven, waarop Duitschland met den vijand in' onderhandeling kan tre den. Do rijkskanselier definieerde het re sultaat der vergadering aldus, dat zulk een oogenblik zich' zou voordoen na het eerst volgende succes in het Westen. Rindahb'urg verklaarde in -aansluiting hiermede, dat men er in -zou moete,n slagen om op Franse hen b'odem te blijven slaan waardoor het ten slotte mogelijk zou zijn aan den vijand den wil van Duitschland öp te leggen. Eerst op 10 Septemlte kwtoun er ten deele vcr- landering in deze houding. Na 21 Sep^ bember dookfle gedochte op, zich direct tot Amerika te wende,n. Op grond, van. een be sluit van het groote_ hoofdkwartier van 29 September werd -öjtobevel des keizers met toestemming van den rijkskanselier eest telegram door den staatssecretaris van bui- tenLandseh'e zaken paar Berlijn gezonden met aanwijzing, Woenen en. Koastantinopel vertrouwelijk mede te (deelen, dat hij1 (dia staatsecretaris) voorstelde president Wilftöp den vrede pan te bieden opgrond van. da vceriien punten pn hem uit te noodig-eln een vredesconferentie te Washington bijeen, te roepen. In de volgende dagen drong de op perste legerleiding er op aap het vredes aanbod met het oog op het voor het oogen blik zoet gevaarlJjke van den militairen tos stand, direct [te doen. Generaal LudeadorS vorfclaardé, dat (Het leger, niet nog 48 uren kon wachten. Prins Max van Baden verzette zich tegen deze actie en richtte op 3 October nog een aantal vragen aan de legerleiding, waar op Hindenburg, die zich op dat oogenblik te Berlijn bevond, antwoordde, dat de op perste legerleiding op haar eisch, dat de vrede onmiddellijk zou worden aangebo den, bleef staan. Prins Max wilde ook bij andere generaals inlichtingen omtrent den militairen toestand inwinnen, daar hij ge loofde, dat Ludendorff den staat van zaken te zwart beoordeelde, doordat zijn. zenuw gestel geschokt was. Ludendorff gaf te ver staan, dat men in dit geval er op moest rekenen, dat hij ontslag zou nemen, daar hij Idit als ©en beu-ijs van/Wantrouwen jegens hem beschouwde. In de volgende dagen werd er beraadslaagd over het antwoord van ^president Wilson en het Diuitsche ant woord werd in volkomen overeenstemming met de opperste legerleiding opgesteld. Na de tweede, scherper gestelde nota van pre sident Wilson wilde de opperste legerlei ding terug en zij vroeg de rijksrcgeeiing, of het Duifcsche volk nog -eenmaal in oen strijd tot het uiterste wilde meegaan. In de laatste beraadslagingen op 17 Octobei liet Ludendorff zich over den militairen toestand slechts in vage termen uit. Men gaf den wensch te kennen, ook andere gene raals te hooren, waartegen Ludendorff zich echter weer verzette. Men vreesde, dat de ineenstorting van het leger bespoedigd zou worden, indien Ludendorff ontslag nam. Ten slotte zond men op 20 October een nader Buitscli antwoord af. Ditmaal be stond er een zakelijk verschil met de op perste legerleiding, die zich tegen het sta ken van den duikbootoodog verklaard liad. Op 10 November verlangde do opperste Legerleiding te Berlijn en te Spa telegra fisch ophelderingen, doch zij verklaarde ten slotte, dat, als het niet gelukte deze pun ten door te zetten, de wapenstilstand toch „Als ik denk, zal ik iemand doode.n,'1 „Ik wilde, dat Moriey thuis was," zei Dora hulpeloos. „Kun je cr ecnigszïns aan twijfelen, wat hij1 zeggen zal?" (vroeg Esther verontwaar digd. t .„Neen," gaf Doia toe. „Maar dat is, on- wetlfg, lieve., Je moogt een kind niet van zijn moeder wegnemen. Als je vader maar thuis Was." „Och, vader," 'zei Esther mot een wan- hopigen Ijach „Als het woikelijk eng genoeg is, om te vervolgen," ging Dora voort, „kujnnen wij je helpen. Moriey zal Kitty onderzoeken en dan weet ik zeker, dat hij niet aarzelen zal inlichtingen te geven. Je ziet, Esther, er moet een rechtsgeding, er moeten getui gen zijn." „Vraag Betje," zei Esther Loos. „Ik wil Botje do hand geven." Ofschoon zij niet wist op hoe zonderlinge wijze het meisje dezen crisis teweeggebracht had. „Je moet ar aan denken, Esther, dat zij in schande pit je huis is weggezonden, en hoe dat ojp een onderzoek zou WlijilQein.1'* Dat was waar. Esther had een verkil lend gevoel van onmacht In de geheele stad was niemand die getuige Voor haar wilde gijn ten behoeve van een klein, ge marteld kind dan Moriey Kenwyn, do vijand van haar vader, en een in schande wegge stuurd dienstmeisje.. Zij werd getroffen idoor do sombere Verwikkeling der zaken. Zij laakte haai- stiefmoeder eigenlijk niet; zij gesloten moest worden. Daarna werd op 11 November de wapenstilstand gesloten. Ten slotte zij neg meegedeeld, dat aarts bisschop Pacoelli bet volgende bericht aan 1 Vol ff ter verspreiding hemt doen toekomen Men heeft beweerd, dat de voormalige af gevaardigde Erzberger het antwoord van den ex-kanselier dr. Michaélis van 24 Sep tember 1917, betreffende België, van den Münchener nuntius heeft vernomen. De nun tius spreekt (dit ten stelligste tegen. Hij heeft Erzberger noch van den inhoud van zijn schrijven van 30 Augustus 1917 aan Michaélis, noch van het bovenbedoelde ant woord in kennis gesteld. Yan «Ie Vredesconferentie. Baron von Lersner heeft Clemenceau een nieuwe nota doen overhandigen betreffende de steenkolen en de kleurstoffen. Eveneens heeft minister Loucheur een nota. van de achtergebleven Duitscbe dele gatie ontvangen, betrekking hebbende op de voorziening van Frankrijk met kolen. In Duitschland staat het er met de brand- stoffenvoorziening treurig hij. Als er g-een verbetering komt, zal de industrie binnen- afzienbaren tijd geen kolen meer kunnen worden verstrekt, wat natuurlijk een on gekende werkeloosheid en ellende zou te weegbrengen. Volgens berichten uit Weenen schijnen de vertegenwoordigers der Entente aldaar vriendelijker gestemd door de rustiger hou ding der Weensche bevolking en het afne men van de sympathie voor de radicalen, naar Parijs gemeld te hebben, dat zij advi- seeren de vredesvoorwaarden voarDuitsch- Oostenrijk te wijzigen. Vooral in de fman- cieele voorwaarden wil men bet land van Strauss en van de „schone blaue Donau" tegemoet komen. Het is zeer de vraag, of men te Weenen niet wat al te optimistisch is. Men heeft daar "anders al leergeld betaald! Nu do vrede tot stand is gekomen "tus- sdlien do Entente en Duitscliland gaat men nog een beetje „nakaarten". Er zijn twee berichten, die zoo volkomen met elkaar in tegenspraak zijn, dat we ze uit curio siteit vermelden. De Romeinsdtoe correspondent van "de „Voss. Ztg." meent te weten, dat de Geal lieerden het indertijd reeds volkomen eens waren over de te hemen maatregelen, voor het geval dat Duitschland geweigerd had het vredesverdrag te teekenen. liet eerste artikel van het verdrag, dat Duitsdhland dan zou zijn voorgelegd, zou geluid heb ben „Het Duitscbe rijk heeft opgc-houden te Bestaan." De Geallieerden hadden Duitschland dan in afzonderlijke staten veiVleefd, die zitib zonder toestemming van de Entente niet meer hadden mogen aaneensluiten. Van welonderrichte en betrouwbare zijde nog wél, vertneemt de Telegraphen-Union daarentegen, dat op den dag, waarop het Duitsdie antwoord op de iTodcsvoorstellein te Versailles verwacht werd, de „groote vier' 'in de grootste spanning verkeer de. Toen het antwoord om vier uur nog niet was binnengekomen, ontspon, zich een diso'ussie, over de verzachtingen in het vriedesviatldrag, welke evtenteicel aan Duitscli land konden worden toegestaan. Hit vrees, dat Duitsdhland andere niet zon teekenen, besloot de raad van vieren, ©enige verzach tingen toe te staan, öm ""4.25 werd leen begin gemaakt met de opstelling van een dienovereenkomstig telegram, waarmede men echter nog niet was gereed gekomen, toen om 4.40 de officieel© mededeeli'ng kwam, dat Duitsdhland onvoorwaardelijk had aangenomen. De Esttandjschë en Letlandscho kwestie! dacht aan haar als aan een schadelijk dier. Zij streed tegen het plan, het ontwerp, do inrichting der maatschappij, die geen noti tie wan jonge levens nam. Veel gedachten doorkruisten opeens haar hersenen; zij dacht aan haar grootvader, die ten slotte verslagen en m marmer opgesloten was, haar eigen toekomst de ondendajnige stad, het Instituut.... Intusschen ring Dora's zachte stem voolrt. „Zelfs als ]c weg ging, zouden zij je zeker vinden Zij zouden Kitty terughalen En dan, denk eens aan het schandaal." Esther stond op. Zij glimlachte, Dora stond op. Nu was zij zenuwachtig. „Esther, wat wil je doen?" Vroeg zc op een scherpen, toon, die vreemd uit haar mond klonk. Haar toer gezicht zag er smal cn knorrig uit. 1 „Waar ga je hoon?" Vroeg ze. Esther keek haar lang en zonderling aan. „Goeden dag, Dora," zei ze rustig, en ze nam Kitty bij de hand. Dora ging voor de deur staan. „Esther, je moogt, je zult niet heonjgaa'n. Wacht lot Moriey thuis komt, Esther, ik smeek je, niet daarheen zeg me." Maar Esther duwde haar zachtjes ter zijde. 1 HOOFDSTUK XIX. f Maydenstone zat in de schemering bij de open haard met de blaasbalg op zijn knieën toen 'de deur openging en Esther met Kitty binnentrad. Pij sprong op, en de vormen ikomfe de laatste dagen weer op den voor grond. De Entente schijnt weer eens ©epi' vleugje van liefde te voelen voor deze jonge staatjes aan de Oostzee. In Estland zijn nog altijd 'Dujlsche troepen onder ge neraal von Ideï Goltz. In Mei is dezen! aï aangezegd, teug te trekken. De generaal der geallieerden i,n deze streken, GougW. heeft ook imet von der Goltz nota's ovei? de ontruiming gewisseld, maar zonder dab men tot leen oplossing kwam. Deze zaajk nu is Woensdag in der Opper sten Raad te Parijs weer ter sprake geko men wa,ar besloten werd opnieuw een nota aan von der Goltz te richten, waarin hem gesommeerd wordt jde ontvangen bevelen ten uitvoer ite brengen. Ent het te jRevai uitkomende hilad Noetloes meldt, dat Engeland besloten heeft Est land onder zijn hoede te nemen. De bezet ting van h«t eiland. Oesel as slechts een. scliakel in de keten der Engelscbe platmcjn" Volgens béürchten uit Stockholm is En geland voornemens het militaire en burger lijke bestuur van Estland tijdelijk op zich' to nemen daar Estland anders te zwak zou zijn om aan de bolsjewistische sitroo- mingen weerstand te bieden. Het einde der ttongaarsche radenregreerintr Het „Neues Wiener Tagehlatt" meldt, dat in den loop eener bijeenkomst "tusschen kolonel Cunningham en den volkscommis saris Agoston is besloten de sfocialislisclie partijen aan te sporen een compromis met de burgerlijke partijen aan te gaan en een nieuwe regeermg te vormen, die defini tief met het bolsjewistische stelsel zal bre ken. Inmiddels zou er oen ouderbestuur zijn gevormd van Britsdhe, Fransclie, Italiaan- sche en Amerikaansche opperoff eieren, het-" welk over den goeden gang van zaken zal waken. Voorts werd besloten de leidende socialistische persoonlijkheden naar "Wee nen te doen komen oni te onderhandelen. De oud-minister valn handel, Garami, die te Montreux vertoeft, werd telegrafisch ontbo den. Generaal Boelun (de zoo juist be noemde Hongaarsdhe gezant in WeenonJ is naar Boedapest teruggekeerd cm Bela Kun er toe te brengen zich vrijwillig te- irug te trekken. Aan de Theiss duurt de strijd tussclien Hongaren en Roemeniërs voort. Volgens een bandit uit Boedapest krijgt men den indnik, dat de successen der Roemeensche troepen reeds een einde hebban genomen. Diversen. De tSenaat en het vtredes- verdrag. De Amekïkaansche Senaat heeft de apen- hare zitting met 'hst onderzoek van het vredesverdrag een (aanvang gemaakt. 13a- ruch, de eerste (Spreker, was van oordeel), dat Wilson's verklaring in zijn Boodschap bij de indiening van heb vredesverdrag, vol- gbns wélke do Vereen. Staten geen aandeel zullen heibb'en in die Duitsciie schadeloos stelling, slechts de meening van den presi dent vertegenwoordigt 'en geen vaststaand» besluit is. t F och'. Te Parijs -.vermoedt m'en, dat Foch' het bevel over de Fransche bezettingstroepen aan den 'Rijn nieb zal aontennein, in geval men hlet ham zou aanbieden. Militaire diensttijd in t België. Do duur van den militairen diensttijd .in België zal 111 die nieuwe militaire weigering op 12 maanden gebracht worden. Hot vrèdesvterdrag in En- geland. Koning Geoïge heeft hot Engelscli Fransch tractaat en het vrcdes'racfcmf goed gekeurd, waardoor (deze traotafcn in En geland web geworden zijn. De Nat. Vorgajd/iering. Uit Weimar wordt gëmeld, dat de Nalio- Vergetend, bij. dit onverwacht werkelijk wor den yan tójln gedachten, sprak Jtij één woord „Esther 1" Do heide meisjes waren blootshoofds en uit het feit, dat Kitty een schort en huis- schoentjes pan had, begreep hij, dat er iets ongewoons _gcbeurd was. Esfhcr kéék hem ernstig, ondervragend aan, en daar hij merkte, dat zc zoor opgewonden was, Le- heerschte hij zijn natuurlijke verbazing en zei alleen: „Ik ben zoo» blij, dat u gekomen is." „Deed ik er goed aan? Ik was er zeker van, dat ik goed deed," zei Esther haas tig, een beetje vooruit komend. „U hebt het beste ding van de wereld gedaan," zei hij met kalme overtuiging. Het was nu bijna balfacbt en er was weinig licht meer in do kamer, die ep het Oosten uitzag. Maydenstone wierp een pak brem op bet vuur, oen groote vlam, ver hief zich en verspreidde een rossen gloed over de kale steen en wanden en lage bal ken. Kitty, die Esther's hand stevig vast hield, keek met open mond en groote oogen naar den gloed. „Ga zitten," zei Maydenstone, zijn eigen gemakkelijken rieten stool bijtrekkende. Es ther bewoog zich min of meer werktuigelijk en ging op een steenblok zitten, dat op de rijde van den haard uitstak. Kitty naar zich toetrekkende, maakte zij haar kloereti aan .den hals los en ontblootte haar rug. „Ziet u dat?" zei ze kalm. [Wordt vervolgd.) Beie cotir&at verscMint dagelijks, met nit- londering tan Zoo- en Feestdagen. Prijs per kwartaal I 2-—. franco per post otjQ prijs per week: 15 coats. Afzon- derlijko nummers 3 cents. Abonnementon worden dagelijks aangenomen. Adrerlentien voor het eerstvolgend num mer moeten vóór twaalf nar aan het Bureau bezorgd zym Een bepaalde plaats van advertentièn wordt niet gewaarborgd. SCHIEDA Prijs der AdvertentiSnvan 15 regels f 1.30; iedere regel meer 25 cents. Reclames 60 cents per regel. Advertentiên en Reclames met 10 m het Zaterdagavond- nummer met 20 verhooging. Incasso kosten 5 cents; postkwilanties 10 cents. Tarieven van advertentiên bij abonnement zijn aan het Bureau verkrijgbaar Dagelijks worden Kleine Advertentien op genomen 4 40 cents per advertentie van hoogstens 30 woorden; ieder woord meer 21/» cent, bij vooruitbetaling Ma het Bureau te voldoen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1919 | | pagina 1