Donderdag 23 October 1919
Een meisje met karakter,
totereonuB. Tol» No» 103 oq 617,
72,te jaargang.
No. 18191
BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN).
Bericht.
Zij, die Iel» met ingang van 1 Nov-
a.s. voor minstens 3 maanden op de
Scliiedtunsclio Courant" abonneeren,
ontvang u de tot dien datum verschij
nende nummers gratis.
~~™BüïTMLAm
Amerika en Duitschland in 1916
i Ta Berlijn wordt het onderzoek' tmr de
vraag, oi Duitsdiland eerder vrede had kun
nen S 'jgou, voorgezet. QLtetren h, de voor
malige gezant te Washing ten, graaf Bern-
fatojfff weer aan het woord geweest. Ooikj
von Bethmann Hol 1 weg, Helfferioh en Zjm-
inermann waren weer aanwezig
In aansluitiog met do verklaring van.
Dinsdag van graaf Bernstorff over "Wil
sons mjedodeelipg, dait hij Engeland: njLet
kon dwingen do volkenrechitelffke normen
in acht tel nemen, daar hij do Amerikaan-,
scto handelsbotrokibngen toot Engeland,
met "kon verbreken, werd aan BemstarfÊ
om naderen uitleg verzocht. Uiji wees er ioip,
dat van de torpedeering der Lusitaüia op
7 Jfei 1915 af tot aan de Sussexnota op 4
Mei "1916 het een© Duitecfc-Amerikaansche
geschil het andere opvolgde, waardoor ge
durende dezen tijd iedere vredeeadie ofcino-
gelïpd werd. Intussdhem echter lag de ge-
ihjöetl© Atoerikaansdhie handel' met de En
tente stil en de Atoerikiaansdh© handelskrin
gen wilden dezejo, handel met de Entente
handhaven. Door belemmering Van dezen
handel had Wiison de openbare xneening
van Ammka tegen zich1 in het harnas ge
jaagd, Wjlson weigerde ook immer gewa
pende hatodeJsédhfepen ver te houden van de
Amerikaanscho havens, wijl hij daarmede
den Amerikaansclion handel zon hebben
verlamd, die toen nog geheel' was aange
wezen op Entente-schepen,
Uitvoerige uiteenzettingen knoopten zich
vast aan de kwestie, welke rol Belgié in
de Anjerikaansche openbare meening en
wel bij Wilson heeft gespeeld1. Graaf Bern-
storff stelde op grtond van verschillende
vragen vast, dat een Ainerikaansche yre-
desbemiddeling zonder voorwaarden om
trent Belgié's volledig herstel, totaal on
denkbaar zou zijn geweest, maar dat Wil
son zich ten slotte zon hebben tevreden ge
steld mot de voorloopige verklaring, dat
Duitschland niet voornemens was cm "Bel-
gie te annexeeren, om althans een vrodes-
'actie te beginnen.
In aansluiting met Bemstorffs mededee-
Hngen op Dinsdag, dat ,op beslissende
oogenbiikken de Ameiikaansche openbare
meening steeds weder tegen Duitschland
was-opgehitst, wierden de zoogenaamde
Duitsche samenzwteringen op Amerikaan-,
'Scluen bodem ter sprake gebracht.
Bernstorff meende, dat wel enkele din
gen waren gebeurd, die in strijd wiaren met
de Ameiikaansche wetten, maar, van j, sa
menzweringen" wtas geen sprake. Be Duit-
£che vertegenwoordiging in Amerika heeft
er altijd op aangedrongen ten fdlen tijde
'de wetten van het land, waar men gast
vrijheid genoot, te eerbiedigen.
Vrij uitvoerig werd de zaak Van de Buit
sche militaire attaché te New-York von
ï*apea besproken. Men krijgt den indruk,
'flat aan deze geschiedenis toch' wel een
„luchtje" zit. Bernstorff ging er niet erg
diep op in en verontschuldigde dit door
te zeggen, dat hij te Washington zat en
von Papen en Boyed, (de Buitsche marine-
attaché) to New-York hun tenten hadden
opgeslagen.
Op een vraag van prof. Bonn werd de
verhouding tér Sprake gebracht van Bern
storff tot kolonel House, die door deze
voorvallen niet leed en hét feit, dat zoowel
'House alsook Lansing hem beslist ver-
aarden, dat zijn positie in geen enkel
door
CHARLES GARVICE.
Vjjj naar het Engelsch.
83)
«Zoo, dat is gélukkig. Heel verstandig
7:811 H heel jvétretajadig. En aan naefrnjanid
anders?"
„Neen", antwoordde Becky wieder.
„Mooi zoo", zied hij ©ven kalm als iaar-
fr*1' dat je het misachten. ivter-
teM, had. Je had. mtet iemand in de stald
over het testament kunnen spreken."
„Ik heb niemand' ontmoet waarmee ik er
P7® had! kunnen spreken. Ik ben niemand
tegengekomen vanaf het station."
.„En ik hoop, dat niemand ja 'hiér heeft
ri©n btmnmgaanï Heit is niet omj ja te bo-
Jeedigen," met een glimladh, maar ik
Eeb een hooge positie op te honden en ik
mu dait niet lang doen' als het bekend
■^oïd, dat een mooi jong meisje miff pp zulk!
f®11 uur van din avjond een bezoek
kwam, brengen".
„Niemand heeft mij zien. binnengaan,"
S61 Bédky.Ik heb 'getwiachi in het laantje»
w!as nieimiand, toen ik' de popirt van
den tuin inging".
Hjj slaakte; een zpdht. vah' Verlichting.
- „Afooi zoo. Ik ,w$st wiet 'dat ik op ja he-
saatudenhieid jrib» srefcettóa. Nu, hter zijn
Iwdhojetj. Ba "wjaajs; is! Ket testajrigat?
opzicht was gecompromitteeKl en gij een
mogelijk vertrek van Bernstorff ten zeer
ste zouden betreuren. Prof. Schucking wees
op de congresboodschap van Wilson, waar
in hij klaagde over de misdadige agitaties
der Duitschers op Amerikaanschen bodem.
Bernstorff verklaarde, dat dit alleen be
trekking liad op Iteftsch-Amerikanen en
niet op rijks-Buitschers. Prof. Schafer wees
op Wilsons vredesnota van 18 December
1916, waarin gesproken Werd over de nood
zakelijkheid lot bescherming van de kleine
ten zwakke volkeren tegen rechtsscbending
en overweldiging en Vroeg, ,otf "Wilson, (be
halve aan België, hierbij ook had gedacht
aan Griekenland of Portugal, Bernstorff
meende, dat Wilson alleen Belgie op het
oog had. i
De rapporteur dr. Sinzheimer stelde op
grond der acten vast, dat het Duitsche
vredesaanbod van 12 December 1916 in
volkomen overeenstemming met de opperste
legerleiding tot stand kwam en dat deze
laatste in het ontwerp zelfs verbeteringen
aanbracht en dat het aanbod ook met vol
komen goedkeuring van den keizer de we
reld inging. Graaf Bernstorff berichtte
daarop verder, dat Wilsons aanbod van
18 December 1916 in Amerika vooral daar
om groot opziéft wekte, dat Wilsons vre-
desactie zoo snel kwam na het Buitsche
aanbod, zoadat het leek, alsof Wilson daar
door was aangemoedigd. De openbare mee
ning in Amerika beschouwde Wilsons stap
als pro-Duitsch. Bernstorff verklaarde ver
der, dat hij Wilsons nota, die opzettelijk
niet scherp was opgesteld, ten emde een
verwerping onmogelijk te maken in ver
band met de •vroegere gebeurtenissen, als
een werkelijk vredesaanbod had beschouwd.
Hij had toentertijd geloofd, dat het Duit
sche antwoord zulk een totstandkoming
eener vredesconferentie zou goedkeuren. Na
derhand was hij echter tot het inzicht ge
komen, dat het Duitsche antwoord eigen
lijk Wijsons stap ongedaan wilde maken.
Wilson had in ieder geval, ondanks de
Duitsche regeling van de mededeeling dei
Duitsche vredesvoorwaarden, geloofd, dat
de Duitsche regeering ben slotte toch nog
de voorwaarden- zou mededeel en.
Bernstorff zelf vernam1, met uitzonde
ring van het telegram', dat België niet zou
worden geannexeerd, voor den 20sten Ja
nuari 1917 niets over den inhoud der Dujt-
sche vredesvoorwaarden. Bernstorff ver
klaarde de toenmalige' vredesvoorwaarden
voor zeer gematigd. Op een vraag van
Amerikanen, waarom zij niet bekend wer
den gemaakt, antwoordde hij, dat zij we
gens hun gematigdheid den indruk van
zwakte zouden Wekken. Lamsmg antwoord
de hem niet te begrijpen, waarom Duitsch
land niet evenveel verlangde als "de ande
ren; mem kon dan door wederzSjdscih© toe
nadering tot een overeenstemming gera
ken. Vooral de Amenkaansrihe pars eisch-
tel publicatie der Duitsdhe vredesvoorwaar
den. De mededeeling volgde echter ^erst
tegelijkertijd met de afkondiging van den
onbeperkte®, duikbootoorlog, waardoor de
mfededeeling volgens meeningvan Bern
storff waardeloos wend. De voorzitter
WaaTnuth stelde vast, dat in de nota presi
dent iWjlsom uitdrukkelijk werd verzocht
zijn bdniceiingen voort te zetten en medege
deeld werd, dat Duitschland tot slaking
van dein duikbootooriog bereid was, zoodra,
Wjlsons pogingen succes beloofden. Op een
speciale vraag verklaard© Bernstorff nog,
dat Lansing's uiting over do doelmatigheid
van hoogelro eischen om! tot overöenstein-
mïng te komen, geen betrekking kon héb
ben op België, daar do vredesstap van "Wil
son afhankelijk was vaitt Biet opgeven van
België door Duitschland.
De rapporteur, dr. Sinzheimer. stelde
vast, dat dei vredesvoorwaarden, die aan
Bettnstorff ter overbrenging aan Wilsoij
-werden mbegedeeïd, en betrekking hadden
op het aanbod van 12 December, niet in
Ja begrijpt, nietwaar1, dat het veiliger is
in mijn handien. Zouiden wie biet maan met
vernietigen, Beciky?"
Het jvas een veridaendja zet. Haar hand
greep, naar haar boezienai, Zff stondf op iep,
trojc jhaax manteltje dichlt.
„Ik neem het gelid! liever itiot aan. Ly-
catt. Liever niet Ik kan mjij Wel beheh
pen. Ik zal .wel wat sterker en! beter wor
den. Ik kan Werken. Neen, ik neem] het geld
liever niet aan!"
„Wees nu geen dwaas, Becky. Bepk een
oogenblik na. Bedenk, wat ik je aanbied.
Ik bied je aan, gezondheid, laven en on-
afhankdijkhead; want ik zal die toelage
volhouden zoolang je uit Engeland van
daan blijft. Kom!, wéés verstandig. Profiteer
van heitgeèn je wordt aangeboden. Geef mij
het testament
Zij keerde zich half om' bn keek ham
aan. Eén koortsachtige gloed! brandde O]
haar Wangen, haar oogen schitterden
hunne donkere diepten.
„Neen", zei ze hijgend! van. opgewon
denheid, „je geld neem! ik niet aan, Want
ik gai aan frehle Constance Besbrook ver
tellen waf voor mfetn je bent. Ik ga haar
die! oogen opetoeh, haar redden. De geef je
dat testament niet .Ik geloof er biets! van,
dat het van geen Waarde isi. Alk dat
zoo is, waaroöi» wil' je hét dan1 Zoo graag
hébben, waarom! bïédf je er mff geld voo!r
Jé biedt maj geen geld aan osnl urijh' zelfs
Wil'. Djal wjeét ik wek Je zouj heel- blij wezen,
als ik dood wag. 'fis afteen.' oW'^t testament
te koppen. Waarom! heb ja Sjot geptoléjo;
overeenstemming waren met de voorwraar-
den in de acten. Bernstorff verklaarde, dit
héden voor het eerst te hooien. Overigens
hebben de voorwaarden op dit tijdstip geen
rol meer gespeeld, daar het verbreken der
diplomatieke betrekkingen onvormijdelij'k
was géworden. Op grond van gesprekken
niet A Vil son en House berichtte Bernsroaff,
dat de Entente volgens hun meening
Duitschland tot de» onbeperkte» duikboot
oorlog trachtte te drijven, om een breuk
en een oorlog tusSchen Duitschland en
Amerika te bewerkstelligen. Daar "Wilson
aan Bernstorff had verklaard, slechts dan
een vi-ed-esactie te zullen endernemen, in
dien er gegronde hoop op sucoes bestond,
meende Benistoiff, dat toen. een positief
voehng nemen tussohen Wilson en d© En
ten te-regeermgen had plaats gevonden,
De rapporteur dr. Sinzheimer wees op
Wilson's verklaring in de Senaatscommis
sie, dat h©t vermoedelijk ook zonder den
onbepeakten duikbootooriog gekomen zou
zijn tot een oorlog tusschen Amerika en
BuatscKlanH.
Graaf Bernstorff meende, dat na het af
breken der diplömlatiek© betrekkingen een
oorlogsverklaring hét onvermijdelijke ge
volg was, daar Duitschland ten gevolge
dei" uitschakeling van. het Duitsche; gezant
schap ta Washington volkomen weerloos
stond tegen de anti-DuLtscbe propaganda
in.- Amérika.
Er werd beslotxai den Engeischen tekst
der desbetreffende voorvallen in den Ame
rikaanschen Senaat op Donderdag over te
leggen
Bernstorff verklaarde verder te gdooven
in den goeden wil van Wilson
om een vrede zonder overwin
ning te bemiddelen, waarmjDuï'sch-
La»I zijn wereldpositie in vollen omvang
zou hebbéa behouden. Hij heeft Wilson
voor een eerlijken mlakeJaar gehouden,
vooral, daar van Amierikaansche zijde nooit
met Bernstorff was onderhandeld over een
vrede, waarin ran Duitschland ook maar
de geringste afs'and van Duitsch gebied
werd ver 1 angel.
Dc besprekingen werden lrierop afgebro
ken en tot heden verdaagd.
Be voorzitter van de commissie van on
derzoek heeft gewaarschuwd tegeln het uit
sproken van een oordeel voor de heeie
zapk is afgehandeld. Gjriaclitig aan dezen
goeden raad willen we ons onthouden van
commentaar op het relaas van Bemslorff,
maar vraagt mén ons naar elfen ajgemeeaen
rndruk, dan zou men kunnen opmerken,
dat Duitschland blijkbaar schoon© kansen
om dén oorlog te beëindigen heeft laten
voorbijgaan. t
Men heeft te Berlijn nu eens geliandeld
naar Not kennt kein Gebot, dan weer is
men aan hei. laveeren gedaan, juist op
momenten, dat men Gen ingeslagen koers
had moeten behouden. Het is echter ge
makkelijk dat te coastateeren, als men geen
yei'aiihvoordclijkheid draagt en daarbij yer
achter de gebeurtenissen staat.
Dat een man als Bernstorff openlijk uit
spreekt Wiison als een eerlijk vredesmake-
laar te beschouwen, doet hen, die den
president 'n tijdlang hebben, aangebeden als
de opgaande zo», goed. Dat hij te zwak
was om tegen de publieke opinie op te
roeien en de intrige's van zffn latere bond-
genooten te ontzenuwen, kan men betreu
ren, maOr daarvan mag men hem
verwijt maken.
De toestand in Duitschland.
In een onderhoud met den Beriijnschen
correspondent van het Madrileensche blad
„Imparcial" heeft rijkspresident Ebertzijn
afschuw uitgesproken over de beraamde
blokkade tegen Rusland. Hij toonde zich
oprecht Optimist over den binnen!andschen
toestand van Duitschland. De positie der
regeering is thans sterker dan ooit tevo
ren. De uiterste linkerzijde wordt iedere»
dag zwakker en alle pogingen, welke de
en verstopt? Waaroml wou je hét zoo dol
graag hebben Ik geloof, dat_ het een gel
dig testament isi. Ik ken het uit mijn hoofd.
Er staan, twéé getuige» onder, het is ge
woon ojndéxteekéod. Je wilt haar bestelen.
En dat zal je niet.
Zij snakte naar adem en was genoodzaakt
zich aan de stoelleunïtig vast te houden
om niet 1e vallen. Lyoett was doodsbleek
geworden, de glimlach was verdwenen en
de dunne lippen waren nu gebogen tot een
snauw, waardoor zijn kleine, gelijke .tanden
te zien kwanten. 'Hff liep de tafel om,
zoodat hij (tusschen Becky en het raam
in stond.
„0, ben je dat van plan, wou je (dat
doen?" zei hij. „Je wou-naar freule Con
stance (Desbrook gaan? Je stelt je tusschen
haar ten mij; je vernietigt de hoop van
mijn leven? Je wilt dit tesitament bekend
maken; je vilt mij in die wielen rijden
Jou Islet. Geef mij het testament, geef
het (mij, zeg ik je. Ik heb het noodig. iWeaa
nu (geen 'dwaas,. Bécky. Ik wil het hébben,
zeg ik je."
Hij tóad 'een paar stappen nader, zij
deinsde terug, met uitgestrekte handen, om
zich Var. hém. af te houden.
„Kom niet bij me," hijgde ze. „Raak
me niet dan. Ik zal om hulp roepen."
En Zij riep inderdaad om! hulp.
Lycett lachte ëen akelige lach'. „Roep
rpaaf, gill" zei hij önbe&orgd, „er is nie-
reactionnaire partij zou willen ondernemen,
is van te voren tot mislukking veroordeeld.
Slechts in economisch opzicht dreigt de
winter voor Duitschland noodlottig te zul
len worden. De regeermg is vastbesloten
al hel mogelijke re doen om een ramp te
vermijden, doch twijfelt aan het succes
vm haar pogingen, ai neemt ock de ar-
beidslust van het Duitsche volk gesta
dig toe.
De Zweedsche staathuishoudkundige,
prof Gustav Cassel, die een reis door
Duitschland heeft gedaan, in verband met
het valuta-vraagstuk, heeft ok al geen op
timistisch oordeel geuit.
Over den algemeenen econonuschen toe
stand in Duitschland was professor Cassel
niet best 1e spreken. Van "de vroegere
Duitsche orde was niet veel meer te be
speuren en als geheel maakte het landden
indruk van een groot armenhuis. Hoe droe
vig het met de verbeersverhoudingen stond,
bleek wel het best uit het feit, dat men in
aüen ernst overwogen heeft, hét geheele
reizigersverkeer een week lang stil te leg
gen, ten einde daardoor de mogelijkheid te
krijgen, om andere noodzakelijke transpor
ten uit te voeren. Voor alles is het "t ge
brek aan brandstoffen, dat daarbij een rol
speelt ©n dat het dreigende spook is voor
den komenden winter.
In ©en opzicht echter waren de verhou
dingen in Duitschland beter dan me» reden,
had, te vermoeden: n.L in de kwestie van
den terugkeer tot den arbeid. Het was een
enorme prestatie, dat men in den omvang,
als geschied was, de gedemébilrsoerden had
kunnen onderbrengen. Eén onlangs opge
maakte slatistiek van 150 van Buitsch-
tand's grootste steden geeft slechts een to
taal van 400000 we ridoozen, wat men-
als verwonderlijk weinig miag beschouwen,
Niemand zou overigens werkloos bahoo
ven te zijn, wanneer er slechts de noodigc
grondstoffe» waren. Het is moeabjk, de po
litiek der Entente te dezen opzichte te be
grijpen, zedde professor Cassel. Men zou
zoo zeggen, da,t het in het eigen balangi
van den' grooten schuikleischer moest lig
gen, het geheele Duitsche volk de gelegen
heid te bieden om' te werken, ten einde zijn
schulden te kunnen betalen. Wanneer dit
economisch begrip in Engeland en Amerika
doordringt, dan kon mén er van verzekerd
zijn, dat de houding van Duitschland. in
dat opzicht ook een geheel andere zou
zijn. i
Dat ook Duitschland aan do 'arbeidscon-
ferentie te Washington als gelijk gerechtigde
zal kunncln deelnemten, hoeft in Duitschland
veel genoegdoening gewekt.
Naar V. D. uit Berlijn verneemt, zou
Legien als vertegenwoordiger der vakbowt
ging 'door de Duitsch© regearing wooden
afgevaardigd.
Volgens een H. N-bericht is tot gedele
geerde van Duitschland bestemd dr. Alfclns
Müller. tot Februari 1919 onderstaatssecre
taris in het rijkkninisterLe voor economie.
De strijd In Rusland,
Hét Noord-Westelijk leger bevestigt de
inneming van Tsaiskojeselo en Pawlowsk.
Het bombardement van Kroonstad dooi' do
Engel sche en Fransch© vloot moet zeer
heftig zijn, zegt Wolff. In St. Petersburg
zou een schrikbewind heepschen. De bols-
jewiki onderdrukken zonder genade de po
gingen tot oproer hunner tegenstanders.
De tegenstand der Bolsjewiki voor St. Pe
tersburg houdt aan. Uit Moskou zijn ver
scheidene regimenten ter versterking aan
gekomen.
De Engelsche admiraliteit deelt mede,
dat vier bolsjewistische torpedobooft-jogers
op 21 October 's ochtends een aanval be
proefd hebben op EsUandsche schepen en
Britsche torpedoboot-jagers, die ïn de Kn-
porja-baai lagen. Twee der bolsjewistische
torpedoboot-jagexs zijn tot zinken gebracht.
Zes opvarenden zijn gered. De Es ten en
Britten hadden geen dooden
Duitsche bladen nenren het de Entente
kwalijk, dat zij vals the berichten over den
stajd bij Kroonstad en Petersburg de wereld
ingezonden hebben, alleen maar, om de
regeeringen der randstaten te beïnvloeden
Finland wil voorloopig nog maar eens
de kat uit den boom kijken. Hét. zal geen
vredesonderhandelingen met de Bolsjewiki
aanknoopen, waardoor roode 'roepen van
de Finsche grens vrij zouden komen op
den duur, maar evenmin wil het mee doen
aan den trrj-d tegen de Bolsjewiki.
De strijd bij Riga duur! voort Awalof
heeft het centraalstation beschoten, meldt
Wolff.
De Littauers maken het generaal von
Eberhardt verbazend lastig. Volgens een
bericht uit Kowno is lu heel Littauen de
staat van beleg afgekondigd. De lichtingen
1896 tot 1900 zijn gemobiliseerd. De Ta-
ryba is tegen 25 October bijeengeroepen.
Bat duidt op niet veel goeds. Daarbij
komt nog, dat de Littauers Eberhardt een
ultimatum 'hebben gezonden om binnen 24
uur [het station Radvilicki te ontruimen.
Aanzienlijke littausche strijdkrachten zijn
reeds samengetrokken, voor 't geval Eber
hardt mocht weigeicn aan den gestelden
eisch te voldoen.
Diversen.
Skor op adski --
Generaal Skoropadski keert dezer dagen
uit Berlijn naar de Oekraïne lenig.
De Duitsche zenamg
De Opperste Raau heeft besloten aan
de 'Lutherse! ue gemeenten mde Vweenigdo
Staten te verzoeken den arbeid der Duit
sche Protestantse!» zending, die door het
Vredesverdrag is verboden, over te nemen
Een ander bericht stelt hel voor alsof
de Euthersclie gemeenten in de Ver. Staten
het verzoek hebben gedaan do Duitsche
zéniding te mogen overnemen en dat de
Opperste Raad nog over deze kwestie een
beslissing moet jvcmion.
De Roememërs ontruimen
Boedapest
De Roemeruëis AU» al begonnen Boeda
pest »e ontruimen Maandag hebben zij Ofem
ontruimd. De bruggen tusschen Ofen en
Pest worden thans Irewaakt door Engel
sche en Hongaarsche troejen Met de ont
ruiming van Pest zou vandaag een begm
worden gemaakt.
Staking geëindigd.
Do staking der Neiv-Yorksche havenar
beiders is geëindigd.
De werklieden in dienst bij de Cunaril,
White Star, en de Ameiikaansche en Fran-
sche lijnen zullen heden het werk hervat
ten.
Op last van den voorzitter van den hond
der havenarbeiders is aan do „shipping
board" bericht: de conservatieve leden
van den bond zullen morgen op alle pieren
het werk hervatten."
Duidt dit misschien er op, dat de Radi
calen nog de staking willen voortzetten?
i - i De blokkade.
De opperste raad heeft, volgens bericht
uit Panjs, besloten de blokkade van Sovjet-
Rusland te handhaven, daarbij de geallieer
de vloten in de Oostzee, met de bewaking
belast, voorschrijvende, om de Duitsch©
kustvaart en visscherij te sparen. t
Be keizer dient een aan
klacht in.
Ex-kedzer Wilhelm heeft zijn Beriijnschen
advocaat Karl Siiebert opdracht gegeven
tegen Bonn, die de keizersfilm heeft gepu
bliceerd, een actie wegens b&loedigmgt in 1©
stollen. Het is thans bekend, dat deze
film, die scherp tegen den ex-keizer ageert,
haar 'weg naar het buitenland heeft ge
vonden.
mand 'die je hooren kan; het huis is een
zaam, Verlaten. Nogmaals, wd je mij dat
testament geven? Als je weigert, dan waar
schuw ik 'je. Om Gods wil, Becky, daag
mij niet uit. Ik hen een wanhopig man.
Je bedreigt mij in mijn liefste hoop. Zon
der jiet te weten bedreig je me met mijn
ondergang. Voor je eagen bestwil, wees
verstandig. Neem dit geld aan ik zal
je duizend pond geven voor dat testa
ment; ja, duizend pond. Denk eens aam.
Denk eens wat je daar van doen kunt
Wat kan het jou schelen? Het is niets dan
ziekelijk© sentimentaliteit, die vereeringvon
jou Voor Constance Desbrook. Ieder© man,
ieder© vrouw op de wereld zorgt voor, zich
zelf. Maak mij niet boos. Ik verzoek je,
ik Igmeefc je, voor je eigen bestwil mij
niet boos te maken. Kom, kkxm, wéés een
goed (meisje. 'Het testament, het testament 1"
Hff was als wjaanzinnig; die zweetdrop
pels stonden op zijn witte voorhoofd; zijn
oogen puilden hit hu» kassen, hij bewoog
krampachtig de banden. Het .was een af-
sdhuwjelijk spel van het Noodlot, dat deze
onbeduidend© vrouw zich plaatste tusschen
hem en zijn wenschen, dat zff in slaaf
zou urezen hem van Constanoe te sched-
dien, hem te herooven van den rijkdom, dien
hij reeds als die zijne beschouwde. Een
duivel ontwaakte in hem, een duivel, dis
hem deed -beven en trillen en hem toch
vervulde met de wreedheid van een woeste
ling.
Becky wierp een vanhopigen blok om
zich heen, als om hulp te zoeken; dan,
met de ©ene hand jegon haar horst ge
klemd, liep zij naar (l© glazen deur.
„Laat mij vooibij," hijgde zij ,,lk geef
je het testament niet. Ilot geld behoort haar
toe en zij zal hot hebben i"
Zij stond nu vlak bij hem cn slak één
zwakke hand uit om hem tegen te houden.
Die beweging maakte Lycett krankzinnig.
Hij zpg haar reeds regel recht naar Con
stance toegaan, boord© zich reeds beschul
digen, hel jtostament openbaar maken;zijn
hartewensch, zijn eerzucht, zijn begeerte
naar rffkdom gedwarsboomd, vernietigd
door deze ellendige vrouw
Hij sprong naar haar toe, zijn tengere
handen grepen haar bij de koel. Zij wild©
fgillen, om hulp roepen, maar zijn 'ijzeren
greep deed haar slikken. Ze worstelden een
oogenblik samen; toen stortte zij"! eensklaps
ineen en Viel op haar knieën aan zijn
voeten.
Hff ltet een weinig los, nog slingeiéte
zff heen en weer, met de handen tegénj
haar hart gedrukt, toen viel zij neer In
haar volle lengte.
Wordt vervolgd.)
jitt» M«M*t rtr»A$irf 4*/r»Tfkj, net iA.
•esderiac na Z»J- SWtdsgmi.
PrSi per tir*rte*l t frenoe per poet
jj^jq prgs p«r week18 cent*. A/rott-
nonnen S eenti. Abonnementen
porden defoJpk» eengenomen.
Adrertentiïn Toor het eentrolgend itn-
M|r j^ten Mr tweelf nor een het Bnreeo
heeenrd «au Ben bepeelde pleaU ren
tinrtenSên wordt niet geweerborgi.
COLE NT
^Pig^teffKaiincsHrfinffir^^iTwwMiiM n
Pr5s der Adrertentiïn; ran 15 regel»
f 1.30; iedere regel meer 25 cents. Reclames
60 cents per regel. Adrertentien ea
Reclames met 10 in het Zaterdagavond
nummer met 20 verhooging. Incasso
kosten 5 cents postkwitmties 10 cents.
Tarieven van advertentien by abonnement
rya aan het Bureau verkrijgbaar
üagelgks worden Kleine Advertentien op
genomen i tO cents per advertentie van
hoogstens 30 woorden, ieder woord meer
21/» cent, bij vooruitbetaling aan het Bureau
te voldoen.
L l
I
